Het OUD Estafette Topic deel 9

Jee Fuente, wat een verhaal. En net als iedereen moest ook ik huilen bij dat stukje over de band met je dochter. Vooral omdat ik het pijnlijk vond te lezen dat je jezelf met je moeder ging vergelijken. Wat kunnen mensen (je moeder in dit geval dus) toch een hoop stuk maken uit egoïsme.

Je verhaal straalt heel veel kracht en positiviteit uit. Sterk hoor!

Fuente ik ben diep onder de indruk en dan vooral van jouw ontzettende positieve instelling!

Fuente ook hier iemand die die onder de indruk is van je verhaal.

Ik wil jullie allemaal heel erg bedanken voor jullie lieve reacties

Jemig Fuente, wat een heftig verhaal. Wat fijn dat jij ondanks alles zo positief in het leven kan staan. Ik vind het vooral erg knap dat jij door kan gaan ondanks dat er dingen zijn die niet te begrijpen zijn.

quote:

Op woensdag 17 juni 2009 23:05 schreef bixister het volgende:
sugar & lily, jullie verhalen vond ik ook heel boeiend! en appelsap ook! inmiddels officieel geslaagd hoop ik? gefeliciteerd!

Jep!

Indrukwekkend verhaal Fuente, vooral de manier waarop je er mee omgaat

Fuente heeft me gevraagd voor het stokje en heb ja gezegd, jullie oeten alleen even tot maandag geduld hebben.Kan fuente ook mooi een vraag bedenken

Voor de rest van de vrhalen, ik ben nog steeds verbaasd, ontroerd, soms een lach, maar vooral vereerd met de kijk in jullie leven.
Vind dit echt een bijzonder topic

Ik ga heel hard nadenken over een vraag

quote:

Op woensdag 17 juni 2009 23:05 schreef bixister het volgende:
sjonge fuente... ik ben er ook heel erg van onder de indruk. ik wens je samen met je lieve gezin een stabiele en hele fijne toekomst.

sugar & lily, jullie verhalen vond ik ook heel boeiend! en appelsap ook! inmiddels officieel geslaagd hoop ik? gefeliciteerd!
[..]

belana, dit zette me ineens aan het denken: hoe is het eigenlijk om met zo'n 'alternatief' verleden (waar ik me een zeker idealisme bij voorstel) nu ineens bij een bank (of wat is 't ook weer precies, in elk geval iets met beleggingen enzo toch?) te werken?

tja, dat is wel maf zoals dat werkt. Ik zou dat ook niet gedacht hebben toen ik 17 was
Maar naarmate je ouder wordt en iets minder naïef, besef je dat je weinig invloed hebt op de hele wereld.
Helaas zal ik moeten leven in deze wereld van economie en geld. En hoewel ik nog steeds anders tegen de dingen aan kijk, heb ik me erbij neergelegd. En op die manier kan ik dan wel weer dingen "van deze wereld" interessant vinden, zoals dus bijvoorbeeld de wereld van de effecten.

In mijn hart blijf ik geloven in een wereld zonder economie, zonder geld. Een wereld waar mensen samen, met elkaar, voor elkaar zorgen. Ik vind de economie namelijk een bedacht iets, ik vind het gebakken lucht. We kunnen zonder, maar dat betekent dat je op een andere manier naar de dingen moet kijken.
Ik ben niet zo naïef dat ik denk dat ik dat mee ga maken, maar ik streef er wel naar.
Ik doe dat door erover te praten met mensen. Door niet zo op mijn spullen te zitten of voor veel geld te verkopen, maar ze weg te geven aan iemand die het nodig heeft, of misschien wel verkopen, maar dan voor weinig. Ik geef graag en ik help graag waar mogelijk en probeer zo ook duidelijk te maken aan anderen dat het zo ook kan.
Ik weet het, het klinkt wazig misschien en misschien toch wel naïef, maar denk er maar eens over na zou ik zeggen. Met een beetje meer liefde in de wereld, een beetje meer behulpzaamheid, verdraagzaamheid, zouden we een eind verder komen

Fuente wat een verhaal, zit met natte oogjes op mijn werk!
Wat een super sterke meid ben je!

Belana, he tklinkt misschien naief, maar ook erg mooi. Niet alleen dat je zo naar de wereld kijkt, maar op je eigen manier in het klein toch bijft streven ernaar.

En weet je, ik denk dat een beetje meer naiviteit in de mensen helemaal niet slecht zou zijn.

De link naar mijn verhaal klopt totaal niet..
Dit is de goeie link
Kan iemand dit aanpassen?

Done.

Je bent mijn grote heldin BE!

Fuente ook ik ben onder de indruk van je verhaal.

Mijn vraag voor Evenstar:

Jullie hebben heel wat meegemaakt de laatste tijd. Hoe gaat het nu met jullie? Heb je het idee dat je je leven weer hebt kunnen oppakken? En hoe gaat Arwen er mee om?

_{als het te prive is, verzin ik uiteraard een andere vraag!}

Ik liep een beetje achter, net pas Fuentes verhaal gelezen. Wauw. Wat ontzettend heftig. Ook ik zat met tranen in mijn ogen bij je prachtige zin over wanneer je echt voelde dat Sara jouw kind was.
_{En ik besef dan maar weer hoe ontzettend dankbaar ik mag zijn met zo'n onbezorgde jeugd}

Wat heerlijk dat je nu zelf zo'n warm gezinnetje hebt met Bjorn en je twee prachtige meiden. Ik wens jullie alle goeds !

Na het stokje door gekregen te hebben van Fuente, toch even nadenken, wat wil ik wel en niet kwijt.
Sommige dingen zijn te prive, maar zo tekenend voor wie ik ben. Maar besloten we zien wel wat goed voor me voelt en niet. Waarschijnlijk wel warrig,
en voor sommigen misschien wat lastig ivm mijn niet zo goede grammatica in de nederlandse taal

Goed Alweer bijna 28 jaar terug geboren en getogen in het mooie Brabant ,
Jongste van 3 meiden.
Na 2 jaar kleuteren vonden de juffen mij nog te speels, en gezien mijn leeftijd zou een extra jaar kleuteren niet veel uitmaken.
Daarbij kwam dat mijn moeder toen voor een jaar is opgenomen in huize Padua, voor zei die weten wat het is die snappen het, anderen google maar of pm maar. Soms denk ik is dat de reden geweest. kwam het net wat makkelijker uit.
Ik ging naar school met mijn zusjes en na shool hadden we gezinshulp, en vrijdag om de week was ik de hele dag vrij, dat was en feest, of papa bracht me naar mama, verstoppertje spelen en pickicken onder de mooiste treurwilg, pottenbakken met haar en een afdelingsgenoot genaamd J. ( die komt later nog terug )
Tot een dag ik bij een vriendje ging spelen, wat echt maar 5 minuutjes lopen was, mijn leven wel grotendeels tekend heeft.
En dat gebeurde wat je geen kind toewenst, geen volwassen persoon toewenst.
En als je als kind geleerd wordt dat een geheimpje is, dan vertel je dat niet.. zeker niet als er tegen je gezegd wordt dan gebeurt er wat met je papa.
Als 6 jarige uk, nam ik de verantwoording over iedereen, behalve mezelf.
Ik werd dat stille meisje, die niet buiten wou spelen, alleen maar lezen, muziek, tekenen, gedichten schrijven. Op die leeftijd leerde ik U2 kennen, mijn eerste grote liefde, mijn steun voor toen, voor nog steeds.
Diezelfde J. als voorheen gaf me mijn eerste lp's een week later was hij dood.. voor mij begin van de gedachte ik verdien niets leuks, zie je wel dan gebeurt er iets slechts.
Mijn basisschool periode was niet fijn, ik was de stille nerd dus het ultieme pest materiaal, de ontelbare bloedende neuzen, stukken haar afgesneden.. niet te tellen. maar ik kreeg wel mooi Havo.
Ik ging naar de school waar niemand zat, een nieuwe start.. keurige cijfers, alles ging goed, tot 2 havo.. het eerdere wat gebeurt is.. wederom na een volleybaltraining.
School kelderde, en na een gespek met mijn leraar engels goed gesprek thuis gehad en dus mijn ouders verteld ook van toen ik klein was.
Ga maar naar de Mavo.. dan kan je therapie volgen.. is makkelijker..
Ja op mijn sloffen. tot vlak voor mijn eindexamen het slecht ging met mijn moeder.
Ik heb mijn examens gehaald, opname na opname volgden. Ik was inmiddels nog de enige thuiswonende, en met een reumatieke vader komt er meer op je bord dan normaal.Heb nog 4 havo geprobeerd, maar werd 18 , wederom dat overdreven verantwoordeijkheidsgevoel, en ging werken.
Probleem was, ik had hersens genoeg, was capabel genoeg, maar mijn zelf vertrouwen was 0,0.
Maar als puber zie je dat niet.
kreeg vriendjes, en werd keer op keer besodemieterd.. tot ik dacht deze is anders, helaas weer die pecht op de verkeerde plek te zijn op het verkeerde moment.
gevolg ditmaal zwangerschap, die ik heb laten weghalen. Als dan nog geen jaar later, diegene waar je zo tegenop keek je vertrouwen zo beschaamt op een zelfde soort manier ( voor de duidelijkheid geen direchte familie )
Intussen via internet wat mensen leren kennen en een vriendschap opgebouwd.Met een aantal ben ik nog steeds goed bevriend, en beschouw ik als mijn beste vrienden, mijn maatjes door dik en dun, van wie ik zoveel hou.
Ik had intussen besloten naar enschede te verhuizen voor een vriendje.
Waar ik dus die ene klap kreeg die al veel erder had moeten komen, en ik in de wereld van de hulpverlening terecht kwam. Relatie ging uit, daarnaast huisgenoot die dus zijn huur niet betaalde ( ik betaalde aan hem) en deurwaarder voor de deurstond. gevolg in 2 jaar tijd denk ik wel zon 14 keer verhuisd. Tot ik bij het RIBW terecht kwam.
Ik was intussen studie SPW begonnen, theoretisch ging het me perfect af. maar tweede jaar stage niet. eerste keer zat ik in het ribw his, maar niet mijn vaste plek.
Daar was een huisgenoot die psychotisch e.d. was.. dus in overleg met school besloten ik mocht een herstage doen.
Dat werd op een basischool, geweldig, ging goed maar kreeg een knieblessure. Dag stage.. gezien mijn cijfers rkeeg ik een derde kans.
Intussen leerde ik M. kennen.
De meeste kennen dat verhaal wel.. snel zwanger snel verhuisd, stage ging niet door niet de fijnste zwanegrschap. verhuizen naar Limburg..
Ik was er heilig vanm overtuigd dat ik heel normaal bezig was..
En daar kwam Arwen.. en daar kwam ook de periode met veel pech.. en M. die zijn ware aard liet zien..
Arwen bleek extreem allergisch te zijn, in de eerste 2 jaar 66 tripjes/controles/onderzoeken etc. 2 keer ging hij mee..
Ik weet dat veel mensen hun twijfels hadden bij mij als moeder, terecht zeg ik nu.. maar Arwen is mijn redding geweest. Doordat ik moest opkomen voor haar, leerde ik ook steeds een beetje meer dat ik dingen wel goed deed ( de artsen prezen me om mijn goede intuitie met Arwen etc. )
Intussen kreeg ik bij de mondreaan ( is ggz daar) een nieuwe soort therapie.. Die therapie was het moment dat mijn leven veranderde.
Ik leerde dat ik wel iemand ben, ik wel iets waard ben, ik net alleen maar ellende verdiende, ik leerde voor mezelf opkomen.
Het punt waarje niet mer iemands gedragingen goed praat want hij is ziek etc. Bepaalde dingen doe je gewoon niet.
En na de zoveelste tik.. om een stomme pleerol besloten Weg te gaan..
De beste beslissing ooit..
Een periode waarin ik groeide en bloeide, ondanks dat ik geen eigen woning nog had, ik voelde me beter dan ooit. Dankzij mijn liefste ouders mijn liefste vrienden maar vooral dankzij mezelf
Al het aangekomen gewicht ging eraf als een gek, en als gevolg dat ik van maatje 54/56 nu na een 15 maanden op maat 42/44 zit.
Tot 23 september, dat je een telefoontje krijgt.. dat M. niet meer is... en zichzelf het leven ontnomen heeft.. je toh weer even denkt.. ja dat is mijn schuld.
Ik geloof dat de eerste paar weken mijn familie/mijn vrienden dit allemal hebben herhaald wetende hoe ik was. Maar meer dan 1 minuut is die gedachte niet geweest.
Ironisch genoeg, is zijn einde, mijn begin..
Ik leerde D. kennen , leerde hoe mooi liefde kan zijn.
kreeg mijn huisje, alles viel op zijn plek.
En nu zit ik ergens anders, even weg van alles een plek waar ik me een tijdje terug heerlijk voelde.
Gezien Arwen nog niet naar school gaat de beste tijd. Eng dood eng.. soms moeilijk, maar ook fijn.


Dat is dus zo;n beetje mijn leven, Zoals al eerder geschreven al van kinds af an heb ik een grote liefde voor muziek, sowieso wel allerlei soorten muziek. rock/metal/punk/jaren 50/60/70/80, bob dylan., maar ook r&b/jazz/dance/pop kan ik goed verdragen. Maar mijn aller grootste liefde is U2. alweer 21 jaar lang.
Qua films, is mijn smaak intussen wat breder geworden, maar mijn passie blijft vooral lord of the rings, al kan ik andere fantasy films als labyrinth, dark chrystal, harry potter etc ook goed waarderen.
Waarschijnlijk om het droom effect.. de behoefte die ik zolang had om te kunnen ontsnappen aan de relatiteit.
Een mooie quote uit lord of the rings is die me altijd raakt is als Sam zegt: to believe that there is some good in this world...
De hoop die in de film de rode draad is, de hoop op beter die ook in mijn leven een rode draad was.

Qua eten kun je me voor niks wakker maken, ik heb mijn slaap nodig.

Verder is mijn allergrootste liefde mijn liefde voor Arwen, zij is mijn alles, mijn leven.

Dan de vraag van Fuente:


Jullie hebben heel wat meegemaakt de laatste tijd. Hoe gaat het nu met jullie? Heb je het idee dat je je leven weer hebt kunnen oppakken? En hoe gaat Arwen er mee om?

als het te prive is, verzin ik uiteraard een andere vraag!


De vraag is merendeeld al beantwoord, ik denk dat we beiden ons leven goed hebben kunnen oppakken.
Met alle respect, maar ik ben feitelijk ook toen we nog samen waren alleen de ouder geweest.M. hield veel van Arwen, maar een ouder zijn kon hij helaas niet. Ik sta versteld hoe Arwen met alles om gaat. Ze is een wijs meisje, sterk/veerbaar, geniet van alles. Laat duidelijk merken wt haar grens is. En ik luister naar de grenzen.
Als ik ook maar een moment het gevoel zou hebben ik arwen met een bepaalde keuze zou schaden zou ik het niet doen.
Voorals nog genieten we, gaat het goed.
En dit mede dankzij de steun van mijn lieve familie, mijn lieve vrienden

zo en nu ga ik nadenken aan wie het stokje gaat.

Evenstar, dankjewel voor het delen van je verhaal Het is niet het makkelijkste verhaal om te lezen, maar - misschien wel juist door de manier waarop je het vertelt - het komt wel héél intens over. En wat spreek je prachtig over Arwen, echt de liefde spat er af Ik hoop dat je je plekje gevonden hebt

Wat een heerlijk chaotisch evenstar-verhaal!

En ik heb je dit al vaker gezegd, maar ik heb echt superveel bewondering voor jou! Als er iemand toch gegroeid is de afgelopen jaren (jaja, ik was ook zo'n scepticus in de tijd van jullie andere nicks ) ben jij het wel. Petje af en een hele diepe buiging.

evenstar, misschien warrig, maar geschreven zoals jij bent!
Ik vind jou een lieverd, maar dat weet je wel denk ik
en ik heb enorme bewondering voor je! je hebt het goed gedaan!

Evenstar ook hier bewondering hoe je het allemaal doet.

ik moet eigenlijk me nick veranderen in Evenwarrig

BE ik weet zelfs mijn zus, maar die reageert nu net als jij , en dat kan ik veel beter hebben als mensen gewoon erlijk zeggen ja ik twijfelde, maar je hebt het goed gedaan, dan schijnheilig, ach ik wist het altijd wel

Toen zag ik dingen gewoon niet, en ben vol van besef dat het toen ook een naieve beslissing etc was.
Maar aan de andere kant, misschien de dromer in mij? denk ik alles gebeurt om een reden, al zien we niet altijd hoe en wat.
Al het gebeurde heeft me gemaakt tot wie ik nu ben, iemand waar ik trots op ben.
Misschien een beetje als rivella, je moet ervan leren houden.. maar als je eenmaal die moeite gedaan hebt ben ik best wel lief en minder chaotisch

evenstar! ik heb je verhaal met open mond gelezen! Ik wist dat er wel iets gespeeld had, maar je hebt het echt niet makkelijk gehad!
En ik vind ook, net als BE en jijzelf uiteraard, dat je ontzettend gegroeid bent! Dat lijkt raar, om zoiets te zien in wat posts op een forum, maar toch merk ik dat daarachter een sterkere, vrolijkere en wijzere vrouw zit dan voorheen.

Bedankt voor je verhaal!

_{Ik ben nog niet bij met teruglezen van de andere verhalen, dat ga ik nu of later doen.}

Evenstar, je verhaal mag dan choatisch zijn maar dat pastte ook wel bij jouw leven als ik dat zo lees. Jemig wat heb jij een hoop meegemaakt. Jij bent echt enorm gegroeid! Wat fijn dat jij nu trots op jezelf kan zijn.

o ja heb verzoek gedaan voor het stokje dus nog even afwachten tot ik daar wat van hoor.

en thnks allemaal

Evenstar, ik kan het alleen maar eens zijn met de rest in dat je enorm gegroeid bent.
_{En aan de andere kant ook gekrompen, petje af!}

Een beetje warrig, maar zo typ ik ook, dus ik vond het warrige helemaal niet lastig.
Ook wel een erg indrukwekkende tijd achter de rug, een mooi verhaal.
En na regen komt een boel zonneschijn!!

evenstar, ik kende je niet in het verleden, dus ik weet niet of je gegroeid bent. Ik weet alleen dat ik je verhaal indrukwekkend vind en dat de liefde voor Arwen zo duidelijk door klinkt. Jullie klinken echt als een twee-eenheid en ik heb het idee dat je een geweldige moeder bent voor Arwen!
Petje af voor jou en de manier waarop je je door alles heengeslagen hebt. Ik hoop dat het allemaal wat gemakkelijker mag worden voor jullie.

Evenstar, je weet dat ik vroegah geen hoge pet van je op had, maar die is intussen best hoog geworden!

wow Fuente, wat een liefde heb jij te geven. je hebt je dipmomentjes gehad, maar de pieken gaan verder overheersen! fijn dat je weer contact hebt met het hele gezin ondertussen!

Evenstar, ook jouw verhaal is erg indrukwekkend. je denkt alles goed te doen, maar ondertussen heeft de omgeving dingen eerder door dan jezelf... goed ook dat je de hulp hebt gezocht. hij is daarvoor heb ik ook al aan den lijve moeten ondervinden... Fijn dat je dochter zo positief en zo sterk is.

en wederom mooie indrukwekkende verhalen !!!

Evenstar, ik vind het ontzettend fijn om te lezen hoe je zo bent uitgegroeid tot iemand waar je zelf ook trots op bent

evenstartje toch, wat veel ellendige dingen bij elkaar... fijn dat het nu zoveel beter gaat. goed voor jezelf (blijven) zorgen he, ook daar verweg!

Evenstar, ook ik deel die bewondering die de anderen hebben voor je!
Wat ben jij geschaad door mensen en wat heb jij dankzij jezelf en dankzij lieve anderen (met Arwen voorop?) juist je héle zelf weer opgesnord! Knap en mooi.

quote:

Op maandag 22 juni 2009 12:27 schreef _evenstar_ het volgende:


Ze is een wijs meisje, sterk/veerbaar, geniet van alles. Laat duidelijk merken wt haar grens is. En ik luister naar de grenzen.

Leer haar maar haar eigen grenzen te respecteren. Jij hebt inmiddels geleerd hoe dat moet!

_{Bizar. Ik moest bij die regel aan jou denken, Moonah. Dat jij die eruit zou pikken. Echt! En je doet het.}

Hm, ja, dat is wel bizar ja.

Evenstar, ik kende je verhaal een klein, piep beetje, maar ben er echt van onder de indruk. Je doet het hartstikke goed met Arwen, je bent zo gegroeid (figuurlijk dan ). Heel fijn om te lezen hoe je je eigen leven bent gaan bepalen, en dat het zo goed met Arwen gaat, net zo'n sterke meid als d'r mama

nogmaals lief allemaal, ik wacht nog even tot morgen af of die persoon mijn stokje wil overnemen anders vraag ik iemand anders

ik wacht op antwoord van de volgende

Het stokje gaat naar Tazz.

Met als vraag heel simpel, wat doet het avderschap met je? is het anders als verwacht?

Evenstar, respect

quote:

Op vrijdag 26 juni 2009 16:57 schreef _evenstar_ het volgende:
Het stokje gaat naar Tazz.

Met als vraag heel simpel, wat doet het avderschap met je? is het anders als verwacht?

Hoi Evenstar, bedankt voor het stokje.
Ik heb me niet veel laten zien in deze reeks maar ik heb wel alles meegelezen. Ik zal er eens goed voor zitten.

Heftig verhaal verder, blij dat het nu beter gaat..

Lieve Evenstar, ik ben 'fan' van je sinds onze ontmoeting inUtrecht. Ik ben blij dat je op je pootjes terecht bent gekomen. Dikke kus voor jou en Arwen!

Ja, en toen ik kreeg ik ook het stokje.

Goed, wat te vertellen. Hmm, laat ik beginnen dat ik 34 jaar geleden in Veenendaal ben geboren. Mijn naam laat ik hier achterwege ivm Google maar daar maak ik normaal geen geheim van. Ik doe een stukje jeugd, hoe ik op Fok! ben gekomen en mijn belevenissen als OUDer.

De hele jonge jaren herinner ik me weinig van, tot ik tiener werd. Toen brak wel een moeilijke periode aan doordat mijn moeder in het ziekenhuis belandde ivm borstkanker. Er volgende enkele moeilijke jaren met veel ziekenhuis bezoek of dat mijn moeder weer thuis was, maar wel erg ziek was. Als beginnende puber begreep ik het allemaal niet en was denk ik erg moeilijk af en toe.

Toen ik 11 was is mijn moeder uiteindelijk overleden.

De jaren hierna tot mijn 18e waren niet de makkelijkste. Hier ga ik om prive redenen verder niet op in. Toen ik na mijn schoolperiode ging werken ontdekte ik ook het uitgaansleven. Veel werken en veel stappen.

Na wat omzwervingen kwam ik in 1999 in de ICT terecht en kon ik van hobby mijn beroep maken. Op mijn werk krijg ik ook meer met internet en email te maken en zodoende ook Fok! leren kennen. In juli 1999 begon BigBrother en Fokzine had een paar trailers hiervoor op de site. Zodra Fok begon las ik mee over BB. Ik kon me helaas niet registreren, ik had alleen een werkmailadres wat eindigde op *.com
Maar, ik kon wel op de chat komen, dat was wel lachen… Om 8:00 uur begon ik met werken en om 8:05 zat ik al op de chat en ’s avonds na werktijd ook tot vaak wel 2/3 uur ’s nachts… Na wat slaaptekort heb ik dit maar een beetje afgebouwd.

Ik las op een gegeven moment ook van de OMA actie en dat leek me wel wat. Aanmelden ging via mail en zodoende was ik (met 2 vrienden) bij een Fok! actie zonder geregistreerd te zijn! Een paar dagen later lukte het me eindelijk om te registreren en kon het onzinposten beginnen. Ja, de leukste tijd was toch wel onzin, tòt het Veronica forum uit de lucht ging en al die spam-users met namen als Bolletje, Ludo en Yvonne op het forum kwamen spammen..

In jan. 2000 werd de allereerste meet georganiseerd en ondanks dat we elkaar niet hebben gezien, was het erg geslaagd. Het meeten was erg leuk en Blauwe M&M benaderde mij of we een Meet en Greet konden organiseren. 19-2-2000 was de datum, half onzin fok! uitgenodigd en dat was heel leuk om te organiseren en mee te maken.

Goed, de smaak van Meeten te pakken en veel op fok! te vinden (op mijn 25e verjaardag stond o.a. Yvonne bij mij op de tafel te dansen). Ook half Nederland afgereden om bij de Fok!kers thuis te komen en soms zelfs blijven slapencoma liggen. Zeer leuke tijd gehad.

Ten tijde van dit alles was ik nog vrijgezel en woonde ik bij mijn ouders, alhoewel ik bijna nooit thuis was. Een paar maanden later leerde ik iemand in Apeldoorn kennen en voordat ik het wist woonde ik samen, kochten we een flatje... In die periode door o.a. studie en werk een tijd niet meer op Fok! geweest. In 2003 ging ik trouwen en in die periode ook weer veel in LIF gepost in het huwelijkstopic. Hierna weer wat minder online totdat in 2005 bleek dat Lenaatje zwanger was. Toen in OUD terecht gekomen om ervaringen aan te horen van andere users en wat mee te posten over het wel en wee (leuk grapje)…van anderen. 20 mei 2006 is onze dochter geboren en vanaf die tijd trotse papa!

Daarmee kom ik ook bij de vraag van Evenstar

quote:

Met als vraag heel simpel, wat doet het vaderschap met je? is het anders als verwacht?

Ik kon me 10 jaar geleden niet voorstellen dat ik getrouwd en papa zou zijn. Daar was ik toen helemaal niet mee bezig. Ook na het trouwen niet. In het begin had ik er nog niet veel mee met het vaderschap, ’s nachts wakker worden van een huilend kind dat dan de fles moest hebben, pfft.. wel zwaar. Na een paar maanden veranderde dit, ze begon wat meer te bewegen en het werd telkens leuker. Nu kan ik me geen leven zonder dochter voorstellen. Mah-re is een echt papa’s kindje, soms tot frustratie van Lenaatje en ik vind het erg gezellig om wat met haar te doen. Dat kan zwemmen, naar de kinderboerderij (of een Fok! Meet) etc. Ze is altijd wel aanwezig en weet vaak ook wel mensen om haar vingertjes te winden. Normale zaken als boodschappen doen is soms alleen al erg leuk. Na haar operatie voor haar amandelen is ze veranderd, zebegint nu eindelijk wat te praten, een klein gezellig peutertje die toch wel een zeer belangrijk deel van mijn leven is geworden. Het is anders dan verwacht, het gaat me meestal makkelijker af dan verwacht.

Hobbies: Computers, internetten
Sport: 2x in de week fitness
Boek: Ben vooral een fan van John Grisham boeken
Film: Top Gun, verder kijk ik bijna alles, neem wel eens vage films op om deze op een regenachtige zondag te bekijken (als ik tijd heb).
Muziek: Nederpop/rock (Ilse de Lange ) rock (Greenday) en gouwe ouwe (Queen)
Waarvoor ’s nachts wakker maken: Ik hecht er aan mijn nachtrust en zal niet gauw mijn bed ergens voor uit komen…

Ik heb al een PM gestuurd voor de volgende, ik wacht even op een reactie.

[ Bericht 0% gewijzigd door Tazz op 27-06-2009 13:03:12 (grammatica iets verbeterd...) ]

Leuk Tazz, met al die links naar de Fok-historie. Ik ga me straks weer even in de nostalgie storten

En de beantwoording van de vraag van Evenstar. Eigenlijk een onmogelijke vraag, want je kunt je inderdaad nauwelijks een voorstelling maken van je leven met kinderen. Maar dat het je makkelijk afgaat, dat was me al wel duidelijk. Volgens mij hebben jullie een heel gezellig gezin.