R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Jij vindt zus, jij vindt zo, hij moet van jou dit, hij moet van jou dat. En als ik jou dan een voorbeeld situatie geef hoe jij het zou vinden als iemand dat bij jou zou doen dan reageer je door te zeggen dat JIJ niet omgaat met mensen die je kleineren. Newsflash, hij denkt er waarschijnlijk exact hetzelfde over, dat hij ook niet met zulke mensen omgaat, want hij beschouwt wat zijn moeder doet niet als dusdanig kleinerend. Dat jij dat toevallig zo opvat betekent niet dat het ook zo is.
Arseen (As), atoomnummer 33
quote:Op woensdag 10 juni 2009 18:58 schreef cat2 het volgende:
Het jarenlang kleineren van iemand (kritiek op alles, vrienden belachelijk maken, bij speciale gelegenheden iemand buitensluiten, schreeuwen, afbekken, nooit positief ergens op reageren) staat voor mij gelijk aan psychische mishandeling.
Ik begrijp geen snars van je weet je dat?... je laat verdomd veel gedrag zien wat lijkt op dat van zijn moeder., alleen heb jij blijkbaar nog geen succes ermee, maar dat komt vanzelf wel met de jaren, of ls moeder dood gaat zal hij jou dan eindelijjk als surrogaat moeder accepteren.quote:
dat zeg ik toch niet? Ik zeg dat hij vooral bij zijn moeder niet erg assertief is.Dan is het heel extreem. Ik heb niet gezegd dat ie in andere situaties wel assertief is.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Als dat de enige situatie is, wat klaag je dan. Hij heeft dus geen zin in ruzie met zijn moeder en laat haar maar zeggen wat ze wil. Het gaat waarschijnlijk het ene oor in en het andere uit. Jij dwingt hem nu om wel ruzie met zijn moeder te maken. Is dat eerlijk?quote:Op woensdag 10 juni 2009 19:12 schreef cat2 het volgende:
dat zeg ik toch niet? Ik zeg dat hij vooral bij zijn moeder niet erg assertief is.Dan is het heel extreem. Ik heb niet gezegd dat ie in andere situaties wel assertief is.
All she wants and needs is just a little taste..
Wat ik dan klaag? Dat hij zich de les laat lezen in zijn eigen huis bv, of dat heel zijn bestaan (vrienden,kleding, gedrag, uiterlijk, bankzaken enz enz) wordt afgekraakt. Dat vind ik niet normaal en hoef je ook niet te accepteren.
Broer en zus worden niet gelijk behandeld door moeder. Hij wordt min of meer als pispaaltje gezien waar je alles tegen kan doen en zeggen. Verder is het duidelijk dat ze hem er liever niet bij hebben. Dit is te merken aan het feit dat ze niet of nauwelijks tegen hem praten maar wel tegen elkaar. Ook wordt mijn vriend niet betrokken bij dingen. Met mensen die zo met anderen omgaan daar wil je toch niet mee omgaan? In dit geval kan dat dus niet en blijf je ze zien. Je hoeft dan niet heel aardig tegen die mensen te zijn. Je mag hun dan andersom ook op dezelfde wijze terug behandelen en commentaar geven. Alleen dat vinden ze dan niet leuk en worden ze kwaad en dan heb jij het gedaan.
Mijn vriend heeft een goed karakter en accepteert heel erg veel. Als mensen hem bv uit zouden schelden dan zou hij diezelfde mensen de volgende dag gewoon gaan helpen als dat nodig is. Ik ben daar veel harder in. Mijn vriend geeft geen grenzen aan. Moeder en dochter gaan maar door. Mijn vriend mag dit best een halt toeroepen want hij verdient echt beter dan dit. Zulk gedrag hoef je niet te accepteren, ook niet van je eigen familie.
Broer en zus worden niet gelijk behandeld door moeder. Hij wordt min of meer als pispaaltje gezien waar je alles tegen kan doen en zeggen. Verder is het duidelijk dat ze hem er liever niet bij hebben. Dit is te merken aan het feit dat ze niet of nauwelijks tegen hem praten maar wel tegen elkaar. Ook wordt mijn vriend niet betrokken bij dingen. Met mensen die zo met anderen omgaan daar wil je toch niet mee omgaan? In dit geval kan dat dus niet en blijf je ze zien. Je hoeft dan niet heel aardig tegen die mensen te zijn. Je mag hun dan andersom ook op dezelfde wijze terug behandelen en commentaar geven. Alleen dat vinden ze dan niet leuk en worden ze kwaad en dan heb jij het gedaan.
Mijn vriend heeft een goed karakter en accepteert heel erg veel. Als mensen hem bv uit zouden schelden dan zou hij diezelfde mensen de volgende dag gewoon gaan helpen als dat nodig is. Ik ben daar veel harder in. Mijn vriend geeft geen grenzen aan. Moeder en dochter gaan maar door. Mijn vriend mag dit best een halt toeroepen want hij verdient echt beter dan dit. Zulk gedrag hoef je niet te accepteren, ook niet van je eigen familie.
Lees deze zinnen nogmaals. Zie je dat jij de enige bent die er een probleem mee heeft?quote:
Mijn vriend heeft een goed karakter en accepteert heel erg veel. Als mensen hem bv uit zouden schelden dan zou hij diezelfde mensen de volgende dag gewoon gaan helpen als dat nodig is. Ik ben daar veel harder in.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Nee. Als mensen jou niet goed behandelen hoef je niet voor hen klaar te staan en je mag ze best eens op hun plaats zetten. Mensen kunnen namelijk ook te ver gaan en in sommige gevallen kan dit ten koste gaan van bv iemands zelfvertrouwen, juist omdat iemand altijd maar accepteert en het onderspit delft.
Maar hij dóet het wel telkens! Dus blijkbaar zit hij er niet zo mee.quote:
Nee. Als mensen jou niet goed behandelen hoef je niet voor hen klaar te staan en je mag ze best eens op hun plaats zetten. Mensen kunnen namelijk ook te ver gaan en in sommige gevallen kan dit ten koste gaan van bv iemands zelfvertrouwen, juist omdat iemand altijd maar accepteert en het onderspit delft.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
dat klopt. Maar aan de andere kant zegt hij wel over zichzelf dat hij niets kan en niet voorstelt. Dat niemand iets aan hem heeft en meer van dat soort dingen. Dat hij geen normale gesprekken met mensen kan voeren, dat mensen hem er liever niet bij hebben. Hoe denk je dat dat dan komt? Ik denk dat mama;s jarenlange behandeling toch wel degelijk gevolgen heeft gehad. En daarom kan ik er dus niet tegen. Want dit is dus wat je ermee bereikt, met haantjesgedrag ten koste van een ander.
En ik ben weer degene die hem verteld dat dat allemaal niet klopt. De veroorzaker die ervoor gezorgd heeft dat hij deze dingen denkt, doet dat niet. Maar gaat gewoon vrolijk verder met nog meer schade aan te richten.
[ Bericht 13% gewijzigd door cat2 op 11-06-2009 19:21:06 ]
En ik ben weer degene die hem verteld dat dat allemaal niet klopt. De veroorzaker die ervoor gezorgd heeft dat hij deze dingen denkt, doet dat niet. Maar gaat gewoon vrolijk verder met nog meer schade aan te richten.
[ Bericht 13% gewijzigd door cat2 op 11-06-2009 19:21:06 ]
Leuk voor je vriend, hij heeft al niet zo'n hoge dunk van hemzelf, en dan vertel jij hem ook nog eens even dat hij op een foute manier met zijn moeder omgaat. Laat die jongen nou gewoon in zijn waarde, laat hem doen wat hij wil en waar hij zich goed bij voelt. Het zit gewoon niet in karakter om conflicten op te zoeken met mensen, en dat is helemaal niet erg. Alleen jij vindt dat erg, en als je het echt zo erg vindt, verbreek de relatie dan, maar ga niet proberen hem te veranderen in iemand die wel jouw goedkeuring kan wegdragen.
Arseen (As), atoomnummer 33
Ik heb ook zo'n dominant secreet van een moeder. Als ik op mjin 16e een pistool had gehad was het wijf nu al jaren dood geweest. Gewoon kei- en keihard aanpakken, dan maar een breuk. Ik behandel mijn moeder nu ook alsof het een klein kind is. Gedraagt ze zich niet dan volgen er sancties en kom ik gewoon een langere tijd niet. Dit werkt prima, na een breuk van 6 jaar *grijns*.
Gaap Goals rulezzz!
zo denk ik er dus ook over. Je hoeft van iemand die zo over je heen walst en die dus geen rekening met jou houdt, niet alles te accepteren. Aanpakken dus.
(een breuk is niet nodig. Ik kan me wel voorstellen dat het tot een breuk kan komen omdat de moeder in dit geval haar dominante positie niet wil opgeven)
(een breuk is niet nodig. Ik kan me wel voorstellen dat het tot een breuk kan komen omdat de moeder in dit geval haar dominante positie niet wil opgeven)
as_33, wat vind je er nou van dat ik degene ben die gesprekken heeft waarbij ik mijn vriend weer kan opvangen en moed in kan praten, terwijl de veroorzaakster dit niet doet en vrolijk verder gaat met kleineren? Daar hoor ik je niet over.
Ik denk niet dat zijn moeder de veroorzaakster is, en ik denk niet dat als zij er ineens niet meer (op die manier) zou zijn, dat die onzekerheid weg zou zijn, die onzekerheid zit in hém, is een onderdeel van hem. En jij bent op hem gevallen indertijd, zoals hij is. Het is nu aan jou om te kiezen of zijn onzekerheid een breekpunt voor jou is of niet, niet om alles uit zijn leven dat eventueel aanleiding voor onzekerheid zou kunnen zijn weg te gaan halen. Maar op dit moment stel jij je op als een tweede moeder en dat is voor jullie beiden niet gezond, jij bent hier veel te veel mee bezig, dat is niet leuk voor jou, en hij krijgt op die manier extra kritiek, en dat is niet leuk voor hem.quote:Op maandag 15 juni 2009 21:07 schreef cat2 het volgende:
as_33, wat vind je er nou van dat ik degene ben die gesprekken heeft waarbij ik mijn vriend weer kan opvangen en moed in kan praten, terwijl de veroorzaakster dit niet doet en vrolijk verder gaat met kleineren? Daar hoor ik je niet over.
Arseen (As), atoomnummer 33
Blijft een herhaling van zetten dit topic en het vorige he. Wat wil je nou nog horen?quote:Op maandag 15 juni 2009 21:05 schreef cat2 het volgende:
zo denk ik er dus ook over. Je hoeft van iemand die zo over je heen walst en die dus geen rekening met jou houdt, niet alles te accepteren. Aanpakken dus.
schijnbaar dat de dominantie van zijn moeder moet ophouden, zodat ze zelf totall control heeft.quote:Op maandag 15 juni 2009 22:14 schreef Xennia het volgende:
[..]
Blijft een herhaling van zetten dit topic en het vorige he. Wat wil je nou nog horen?
Natuurlijk is ze wel de oorzaakster. De onzekerheid zit nu idd in mijn vriend, het is nu een vast onderdeel van hem geworden. Maar dat komt omdat hij van kleins af aan al gekleineerd wordt en dus ook van kleins af aan heeft geleerd dat hij niet goed genoeg is, niets kan, dat mensen niet op hem zitten te wachten enz enz. Als je dat van kleins af aan te horen krijgt wordt het inderdaad een onderdeel van je.quote:Op maandag 15 juni 2009 21:52 schreef As_33 het volgende:
[..]
Ik denk niet dat zijn moeder de veroorzaakster is, en ik denk niet dat als zij er ineens niet meer (op die manier) zou zijn, dat die onzekerheid weg zou zijn, die onzekerheid zit in hém, is een onderdeel van hem. En jij bent op hem gevallen indertijd, zoals hij is. Het is nu aan jou om te kiezen of zijn onzekerheid een breekpunt voor jou is of niet, niet om alles uit zijn leven dat eventueel aanleiding voor onzekerheid zou kunnen zijn weg te gaan halen. Maar op dit moment stel jij je op als een tweede moeder en dat is voor jullie beiden niet gezond, jij bent hier veel te veel mee bezig, dat is niet leuk voor jou, en hij krijgt op die manier extra kritiek, en dat is niet leuk voor hem.
De schade die is aangebracht is al te groot. Als de moeder er ineens niet meer zou zijn, is de onzekerheid niet weg. Omdat het in de jaren een onderdeel van hem is geworden. Het is belangrijk dat hij eerst onder dat juk van kritiek en afwijzing uitkomt. Dan heeft hij even rust en ruiimte om tot zichzelf te komen. Daarna kan iemand pas zelfvertrouwen e.d. opbouwen. Dat is hoe ik erover denk en mijn doel is dus niet om mijn vriend te domineren. Juist om hem meer zelfvertrouwen te laten hebben en vrij te laten zijn. Maar eerst moet dat juk weg.
[ Bericht 16% gewijzigd door cat2 op 16-06-2009 18:52:09 ]
Klinkt als dat je zijn hulpverlener bent,maar ja, stuur hem maar naar de psycholoog of ga er samen heen en leg het maar uit, dan heb je een prof oordeel.quote:Op dinsdag 16 juni 2009 18:45 schreef cat2 het volgende:
[..]
Natuurlijk is ze wel de oorzaakster. De onzekerheid zit nu idd in mijn vriend, het is nu een vast onderdeel van hem geworden. Maar dat komt omdat hij van kleins af aan al gekleineerd wordt en dus ook van kleins af aan heeft geleerd dat hij niet goed genoeg is, niets kan, dat mensen niet op hem zitten te wachten enz enz. Als je dat van kleins af aan te horen krijgt wordt het inderdaad een onderdeel van je.
De schade die is aangebracht is al te groot. Als de moeder er ineens niet meer zou zijn, is de onzekerheid niet weg. Omdat het in de jaren een onderdeel van hem is geworden. Het is belangrijk dat hij eerst onder dat juk van kritiek en afwijzing uitkomt. Dan heeft hij even rust en ruiimte om tot zichzelf te komen. Daarna kan iemand pas zelfvertrouwen e.d. opbouwen. Dat is hoe ik erover denk en mijn doel is dus niet om mijn vriend te domineren. Juist om hem meer zelfvertrouwen te laten hebben en vrij te laten zijn. Maar eerst moet dat juk weg.
Als ik hem was, zou ik maar eens een poosje het contact verbreken om te laten merken dat ik het zat was.
ja lollige redenatie, dat zegt mijn geregistreerd partner ook steeds over die schoonkrengen van me. goed punt, en volstrekt zinloos ook. Die moeder is dan blijkbaar zo, maar ts net zo goed.quote:Op maandag 8 juni 2009 17:20 schreef Florian_ het volgende:
Die moeder is gewoon zo. Haar gedrag kun je in ieder geval onmogelijk aanpassen, het zit in de aard van het beestje. Wat je wel kunt doen is proberen om je er niet zo aan te ergeren. Ze komt af en toe een uurtje langs en zeurt dan. Ach, als dat het is? Natuurlijk is het irritant, maar ik kan uit ervaring vertellen dat het onmogelijk is om iemand van die leeftijd nog om te vormen in iets anders.
nja. wat anderen zeggen. je hebt feitelijk 3 opties:
1) slikken en stikken. pech voor je, niet jouw probleem. je vriend zn moeder en niet de jouwe
2) beetje als boven. contacturen beperken. als ze op bezoek komt ben je toevallig net weg en mee op bezoek doe je liefst ook niet tenzij het echt niet anders kan
3) uitmaken.
ik heb nog wel wat practische adviezen mbt optie 2
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Als z'n vader overleden is gaat dat never nooit niet gebeuren.quote:Op zondag 7 juni 2009 21:16 schreef THEFXR het volgende:
Op de leeftijd die zijn moeder heeft, gaat zij nooit meer veranderen, ik denk dat als zijn relatie hem lief is, dat hij afscheid van zijn moeder met nemen en zijn eigen leven moet gaan leiden.
"[...] a large number of the teenagers claiming Asperger's are, in fact, merely dicks."
je hebt nu zo veel adviezen gehad en je weet het nog niet?quote:Op dinsdag 16 juni 2009 21:39 schreef cat2 het volgende:
praktische adviezen zijn altijd welkom simmu.
Samenvatting: moeder is een zeikwijf, TS ook en die vriend is een lamme zak. Gewoon accepteren of stoppen.
Conclusie: slotje.
Conclusie: slotje.
You must learn to live with your own conscience, your own morality, your own decision, your own self. You alone can do it. There is no authority but yourself!
http://www.last.fm/user/OFfSprngr
.
.
http://www.last.fm/user/OFfSprngr
.
.
Jij denkt te weten wat het beste voor hem is en dat moet dus ook gebeuren, ongeacht wat hij wil. Dat noemen we dus domineren.quote:Op dinsdag 16 juni 2009 18:45 schreef cat2 het volgende:
[..]
Natuurlijk is ze wel de oorzaakster. De onzekerheid zit nu idd in mijn vriend, het is nu een vast onderdeel van hem geworden. Maar dat komt omdat hij van kleins af aan al gekleineerd wordt en dus ook van kleins af aan heeft geleerd dat hij niet goed genoeg is, niets kan, dat mensen niet op hem zitten te wachten enz enz. Als je dat van kleins af aan te horen krijgt wordt het inderdaad een onderdeel van je.
De schade die is aangebracht is al te groot. Als de moeder er ineens niet meer zou zijn, is de onzekerheid niet weg. Omdat het in de jaren een onderdeel van hem is geworden. Het is belangrijk dat hij eerst onder dat juk van kritiek en afwijzing uitkomt. Dan heeft hij even rust en ruiimte om tot zichzelf te komen. Daarna kan iemand pas zelfvertrouwen e.d. opbouwen. Dat is hoe ik erover denk en mijn doel is dus niet om mijn vriend te domineren. Juist om hem meer zelfvertrouwen te laten hebben en vrij te laten zijn. Maar eerst moet dat juk weg.
Arseen (As), atoomnummer 33
Vaak vallen mannen ook op vrouwen die op hun moeder lijken. Misschien is TS ook wel direct en dominant en dat kan dan botsen met haar schoonmoeder.
|
|
