PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 18

quote:

Op zondag 7 juni 2009 22:04 schreef Bullschnitzel. het volgende:

[..]

Nou, welke onderzoeken moet ik dan doorlezen? Zal ik bij wikipedia beginnen?

Google eens op pervasieve ontwikkelingsstoornis, (POS), of nog liever op Pervasive Development Disorder. (PDD)

Verder de linkjes in OP. Vele boeken die beschikbaar zijn over het onderwerp.

quote:

Op zondag 7 juni 2009 22:04 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Ja dat klopt ik heb inderdaad PDD-NOS een vorm van autisme.
Je eerste post daar begin je gelijk al dat labeltjes eigenlijk onzin zijn en veroorzaakt worden door slechte opvoeding enzo. Dit had je beter achterwege kunnen laten. ?

Ja maar zo zien 'wij' het.

quote:

Op zondag 7 juni 2009 22:07 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Daar lijkt het wel op. Maar mijn ouders geloven ook niet echt in psychologen enzo.(Mijn moeder heeft bordeline)
Ach misschien komt het nog.

Kijk, je vader had al niet zo'n leuke ervaring met het wereldje ivm met je moeder. Je vader komt tevens uit een generatie waar menigeen nogal sceptisch tegen de beroepsgroep aankeek. Mijn vader idem dito, moest er niks van weten. Inmiddels weet hij wel beter, het kan dus verkeren.

Ook voor je vader je vaders was het gesprek over je diagnose erg confronterend voor hem. Hij weet natuurlijk ook donders goed dat je het vroeger niet gemakkelijk had en wellicht ook met vragen heeft gezeten. En misschien ook zich afvroeg of hij dingen fout deed. Misschien ook geen raad mee wist. Misschien ook wel het gevoel heeft gehad zich machteloos te voelen.

Misschien heeft hij ook wat tijd nodig om het een plak te geven.

Wellicht ook handig om met je behandelaar om tips te vragen.

quote:

Op zondag 7 juni 2009 22:04 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Ja dat klopt ik heb inderdaad PDD-NOS een vorm van autisme.
Je eerste post daar begin je gelijk al dat labeltjes eigenlijk onzin zijn en veroorzaakt worden door slechte opvoeding enzo. Dit had je beter achterwege kunnen laten. Aangezien ik en andere zich hierdoor erg aangevallen en niet serieus genomen voelen.
Het was beter geweest als je had gevraagd. Hoe zit het met autisme?

Precies. Ik vraag mensen eerst in de materie te verdiepen en dan pas met een oordeel te komen. Helaas draaien sommigen dit om....

quote:

Op zondag 7 juni 2009 22:17 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Dat is waar. Volgens mij heeft mijn vader het verleden al afgesloten en hij wilt het liefst het verleden vergeten.
Goed idee dat zou ik zeker doen.

Het is zeker een aandachtspunt. Hoe je dit alles een plek kan geven...

Niets zo lastig om over een handicap te spreken die onzichtbaar (en buitenstaanders zo ongrijpbaar dat ze het alleen om die reden het liefst dood willen zwijgen).

Als jij een gebroken been had gehad, dan zou je vader er waarschijnlijk wel makkelijk over kunnen praten .

Wat ook kan is dat hij onverhoopt dingen bij zichzelf herkent....Eea kan erfelijk belast zijn...Ook dan kan spelen...

De andere posters, zijn die er eigenlijk nog?
Te druk, andere besonjes, of wat?

quote:

Op zondag 7 juni 2009 23:55 schreef Stupendous76 het volgende:
De andere posters, zijn die er eigenlijk nog?
Te druk, andere besonjes, of wat?

Hoi

quote:

Op maandag 8 juni 2009 00:05 schreef Jotcha het volgende:

[..]

Hoi

Ook hoi
De groep lijkt wat dunnetjes de laatste tijd, maar goed, het is dan ook weer, waarschijnlijk buiten?

Ik denk dat Bullschnitzel probeert ons een beetje uit de tent te lokken. Maar waar leg je de grens tussen datgene wat normaal is, en wat als vreemd door het leven gaat?

Als je naar een echt autismeforum gaat, zul je mensen met autisme aantreffen die niet willen, maar wel kunnen werken. Omdat ze zich volgens hen niet in deze maatschappij thuisvoelen, het misschien niet eens willen (het liefst in hun eigen wereldje zijn) en er economisch niet aan bij willen dragen. Sja, dat vind ik dan wel heel afwijkend. Daar maak je geen vrienden mee.

quote:

Op zondag 7 juni 2009 22:12 schreef Bullschnitzel. het volgende:

[..]

Ja maar zo zien 'wij' het.

Autisme is ook heel moeilijk te begrijpen.

Hoewel ik zelf een lichte vorm heb, kan ik maar moeilijk wennen aan mijn autistische kennis, die ik per toeval heb ontmoet. Een jongeman die trouwens nog best bijdehand is voor zijn intelligentie. Hij heeft namelijk een heel eigen wil die hij nauwkeurig weet over te brengen. Ook kent hij precies zijn grenzen, voor een middagje Rotterdam is hij niet te porren vanwege het prikkelgedoe. President Obama is veel optimistischer: Yes we can!

Toch gaat het contact langzaam beter.

quote:

Op maandag 8 juni 2009 09:43 schreef sempron2400 het volgende:
Ik denk dat Bullschnitzel probeert ons een beetje uit de tent te lokken.

Of een latent geval in de ontkenningsfase...

quote:

Op zondag 7 juni 2009 23:55 schreef Stupendous76 het volgende:
De andere posters, zijn die er eigenlijk nog?
Te druk, andere besonjes, of wat?

Ik ben er nog hoor Ik lurk mee, heb niet veel te posten.

quote:

Op maandag 8 juni 2009 10:58 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Of een latent geval in de ontkenningsfase...

Nu probeer jij hém uit de tent te lokken.

quote:

Op maandag 8 juni 2009 09:58 schreef sempron2400 het volgende:

[..]

Autisme is ook heel moeilijk te begrijpen.

Hoewel ik zelf een lichte vorm heb, kan ik maar moeilijk wennen aan mijn autistische kennis, die ik per toeval heb ontmoet. Een jongeman die trouwens nog best bijdehand is voor zijn intelligentie. Hij heeft namelijk een heel eigen wil die hij nauwkeurig weet over te brengen. Ook kent hij precies zijn grenzen, voor een middagje Rotterdam is hij niet te porren vanwege het prikkelgedoe. President Obama is veel optimistischer: Yes we can!

Toch gaat het contact langzaam beter.

Misschien moet je het contact ook wat tijd gunnen. Dat duurt misschien ook wat langer dan gemiddeld. Hij weet zijn grenzen kennelijk goed aan te geven, en eigenlijk is dat maar heel goed. Hij weet kennelijk als hij daarover heengaat, dat hij het er later wel moet bijleggen.

Probeer dat te respecteren en te kijken naar de mogelijkheden wat het contact bied. Een middagje Rotterdam is ook wel erg prikkelrijk.

quote:

Op maandag 8 juni 2009 11:00 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Nu probeer jij hém uit de tent te lokken.

Och, dat zou zomaar eens kunnen. Iemand post zelden zonder reden in een topic. Misschien uit pure nieuwsgierigheid. Misschien omdat hij stiekum her en der toch iets meent te herkennen. (of bij een kennis of familielid).

Kijk, iedereen mag van mij best een oordeel hebben. Waar ik echter niet tegen kan is als mensen een oordeel hebben over iets, zonder eerst ergens in te verdiepen..

Hoi allemaal, ik heb even een vraagje en misschien dat jullie handige tips hebben.
Ik heb namelijk veel problemen met het los laten van dingen. Alle dingen die voornamelijk tegen mij gericht zijn spoken wel dagen, soms wel weken door mijn hoofd. Alle mogelijk situaties worden dan telkens in mijn hoofd afgespeeld. Laat ik eens een voorbeeld geven:
Gisteren had ik een wedstrijd. Ik ben dol op sporten en meestal kan ik daar mijn frustraties van de afgelopen week helemaal wegrennen. Mijn tegenstander daarentegen was dol op mensen afkraken. Al voordat de wedstrijd was begonnen begon ze al te zeuren dat het schandalig was dat wij zo jong waren. Als ik maar een beetje lichamelijk contact het haar had ging ze al half dood en 'zij moet ook morgen werken, jullie niet!'. Geen idee wat voor beeld ze heeft bij een 22-jarige.... En als ze tegen haar teamgenoot knalde was het allemaal mijn schuld (even ter info: voor geen van de gevallen was er afgefloten voor een overtreding). En nu het allerergste wat haar was overkomen: ik scoorde... oftewel: moord en brand.
Nu kan ik heel erg mijn geduld houden, ook al wilde ik haar maar al te goed vermoorden, maar in plaats van dat ik het gewoon over me heen laat lopen en het daarna vergeet, zuig ik het allemaal op als een spons. Als dus de wedstrijd voorbij was en ik was weer lekker thuis bij vriendlief blijft het maar de hele tijd spoken in mijn hoofd. Gisteravond heb ik dus ook ontzettend slecht geslapen door al die gedachtes.

Heeft iemand tips die me kan helpen om zulke situaties snelle van me los te laten? Nog even wat extra's om rekening mee te houden: ik heb ook het asperger syndrrom. Daarom vraag ik het aan jullie.

quote:

Op maandag 8 juni 2009 00:12 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Ook hoi
De groep lijkt wat dunnetjes de laatste tijd, maar goed, het is dan ook weer, waarschijnlijk buiten?

Ik heb hier niet echt iets bij te dragen. En dat is maar goed ook, het loopt allemaal wel aardig nu

quote:

Op maandag 8 juni 2009 15:42 schreef Jotcha het volgende:

[..]

Ik heb hier niet echt iets bij te dragen. En dat is maar goed ook, het loopt allemaal wel aardig nu

Dat is alleen maar goed om te horen natuurlijk

quote:

Op maandag 8 juni 2009 15:35 schreef kipptje het volgende:
Hoi allemaal, ik heb even een vraagje en misschien dat jullie handige tips hebben.
Ik heb namelijk veel problemen met het los laten van dingen. Alle dingen die voornamelijk tegen mij gericht zijn spoken wel dagen, soms wel weken door mijn hoofd. Alle mogelijk situaties worden dan telkens in mijn hoofd afgespeeld. Laat ik eens een voorbeeld geven:
Gisteren had ik een wedstrijd. Ik ben dol op sporten en meestal kan ik daar mijn frustraties van de afgelopen week helemaal wegrennen. Mijn tegenstander daarentegen was dol op mensen afkraken. Al voordat de wedstrijd was begonnen begon ze al te zeuren dat het schandalig was dat wij zo jong waren. Als ik maar een beetje lichamelijk contact het haar had ging ze al half dood en 'zij moet ook morgen werken, jullie niet!'. Geen idee wat voor beeld ze heeft bij een 22-jarige.... En als ze tegen haar teamgenoot knalde was het allemaal mijn schuld (even ter info: voor geen van de gevallen was er afgefloten voor een overtreding). En nu het allerergste wat haar was overkomen: ik scoorde... oftewel: moord en brand.
Nu kan ik heel erg mijn geduld houden, ook al wilde ik haar maar al te goed vermoorden, maar in plaats van dat ik het gewoon over me heen laat lopen en het daarna vergeet, zuig ik het allemaal op als een spons. Als dus de wedstrijd voorbij was en ik was weer lekker thuis bij vriendlief blijft het maar de hele tijd spoken in mijn hoofd. Gisteravond heb ik dus ook ontzettend slecht geslapen door al die gedachtes.

Heeft iemand tips die me kan helpen om zulke situaties snelle van me los te laten? Nog even wat extra's om rekening mee te houden: ik heb ook het asperger syndrrom. Daarom vraag ik het aan jullie.

Zoiets als Tijnbrein zegt. Buikademhalen wil nog wel eens helpen.