quote:
De huilbui was veelzeggend. Federer besefte dat hij misschien wel definitief was voorbijgestreefd door zijn aartsrivaal
Dit klopt gewoon niet. Dat heeft hij zelf ook al meerdere keren aangegeven.
quote:
Een grandslam - het winnen van de Australian Open, Roland Garros, Wimbledon en US open - lijkt plots een reëlere optie voor Nadal dan voor Federer, tien jaar nadat de Amerikaan Andre Agassi als laatste tennisser voor die mijlpaal tekende. Slechts een eindzege bij de US Open ontbreekt nog op de erelijst van de 22-jarige Spanjaard, die zelfs tot "vier op rij" in staat moet worden geacht. Daarmee zou hij veertig jaar na dato in de voetsporen van de Australiër Rod Laver treden
De kans is groot dat Nadal het wel haalt, maar voor een Grand Slam is allemaal wel erg vroeg. Hij moet dan sowieso nog RG en Wimbledon winnen en dan ook nog eens de US Open.. Dat is wel erg lastig, ook voor Nadal.
quote:
Die bittere constatering overmande Federer. Van het 27-jarige Zwitserse fenomeen, steevast opboksend tegen een verstikkend verwachtingspatroon, werd tot dan voetstoots aangenomen dat hij zich tot de beste allertijden zou laten huldigen. Vanaf 2 februari 2004 voerde hij immers 237 weken achtereen de wereldranglijst aan, een record. En hij is nog slechts één triomftocht verwijderd van de veertien grandslam-zeges van de Amerikaan Pete Sampras. De veronderstelling dat het slechts een kwestie van tijd was om de laatste parel aan de kroon te zetten, is ehter geen zekerheid meer.
Dit is ook allemaal wel overdreven, dat 1e klopt dus niet zoals ik al zeg. En het is natuurlijk nooit een zekerheid dat het lukt, maar de kans is wel heel erg groot als je kijkt naar de streaks die lopen op dit moment. En ook kijkt naar de mensen die hem in een best of five verslagen hebben. Sowieso heeft hij gewoon weer de finale in Melbourne gehaald. En ik zie hem in Parijs en Wimbledon ook wel de finale halen, maar goed, dat is afwachten.
quote:
Nog lastiger lijkt het voor de stilist om ooit in Parijs te zegevieren. Iets dat Sampras in zijn imposante carrière overigens evenmin lukte. De drie verloren finales op Roland Garros wijzen dat fijntjes uit. Aan dat negatieve drieluik ging een vierde nederlaag vooraf. Want net als in de afgelopen drie jaar, delfde Federer, in 2005 het onderspit tegen Nadal. Toen werd hem bij de laatste vier een halt toegeroepen.
Dat is waar. Maar 3 finales op rij is ook niet verkeerd. Daar koop je niks voor dat begrijp ik maar hij heeft nog steeds een kans. Maar moeilijk is het zeker.
quote:
__De Nederlander Bart Theelen maakte aan de hand van het door hem ontwikkelde softwareprogramma van SportsCounts een grondige analyse van de zes confrontaties tussen Federer en Nadal op Roland Garros en Wimbledon. Elke punt ontleedde hij daarbij nauwkeurig. Zijn bevindingen leveren veel meer gedetailleerde statistieken op dan die van IBM, de vaste computeranalist bij grandslams en andere toptoernooien.
__Wat zijn de patronen die komen bovendrijven als de zes wedstrijden, waarvan Federer er dus vijf verloor, op één hoop worden gegooid? Het belangrijkste aspect dat opvalt, is dat Federer en Nadal elkaar in een wurggreep houden als het gaat om wie het duel domineert. Domineren betekent in dit geval het einde van een gespeeld punt bepalen, via een winner dan wel fout. Bij Federer blijkt dat gemiddeld op zestig procent te liggen, waarbij de foutenlast met het scorend vermogen wedijvert. Wat verder naar voren komt, is dat Federer bina twee keer zo vaak als Nadal met zijn eerste service het punt scoort. Dat overwicht vermorst hij echter door de vele missers die hij op zowel de eerste als tweede service van Nadal met zijn backhandreturn slaat.
Wow, had hij daar een software programma en een grondige analyse voor nodig
quote:
__Hét verhaal van de ontmoetingen is het verschil in efficiency bij zowel de fore- als backhand. Federer scoort met een gemiddelde van in vijftig procent erbarmelijk op zijn backhand. Ofwel: hij produceerde veruit meer fouten dan winners. Met recht kan deze slag dan ook zijn achilleshiel worden genoemd. De backhand van Nadal is logischerwijs eveneens minder effectief dan zijn forehand, maar het verschil is aanzienlijk kleiner. Bovendien komt Nadal met de forehand tot een plusscore.
__Met zijn kwetsbare backhand lijkt Federer te willen variëren tussen diepe crossballen en scherp cross geslagen ballen naar de buitenkant van de baan. Met zijn forehand ontpopt hij zich tot jager en zoekt hij de backhand van Nadal op. Nadal weet die aanvallen geregeld af te slaan met fraaie passeerslagen vanuit de hoeken; scherp cross naar buiten op de backhand van Federer of hard langs de lijn. Een optie voor Federer zou daarom kunnen zijn om bewust zijn forehand met minder spin naar buiten te spelen, in plaats van maar altijd hard en diep te willen slaan. Met die forehand naar buiten zou hij Nadal eerder in verlegenheid brengen en de angel uit het spel van Nadal halen.
Poe, wat een fantastische informatie weer zeg
quote:
In tegenstelling tot de algemene gedachtegang waren de zes geanalyseerde duels allerminst van hoogstaand niveau. De Wimbledon-finale van vorige jaar uitgezonderd, toen een heroïsch gevecht plaatshad en Nadal na een bloedstollende vijfsetter zijn primeur in Londen beleefde: 6-4 6-4 6-4 6-7 6-7 9-7.
Nou dat viel ook wel mee. De 1e twee sets waren van Federer's kant toch wel zeer matig. Dus eigenlijk maar 3 sets met goed tennis. Dan waren dat er op de AO van dit jaar denk ik meer met 4.
quote:
__Eén van de interessantste conclusies van die eindstrijd luidt: als Nadal de return op de service van Federer naar diens backhand dirigeert, wint hij in driekwart van de slagenwisselingen het punt. Het lukt Federer blijkbaar niet om voldoende druk te creëren als hij de rally met zijn backhand moet openen.
Dat hij dan driekwart van de slagenwisselingen verliest wist ik dan niet precies, maar de rest is toch ook wel vrij duidelijk zeg...
quote:
Meer dan Federer voelt Nadal bovendien de cruciale momenten in de wedstrijd aan. Hij weet de regie naar zich toe te trekken als het erom spant. Nadal toont zich dan agressiever, ondanks dat hij de achterlijnen zelden verlaat. Nadal valt dan terug op een strijdplan dat zich beter uitbetaalt.
Ja ach, Nadal is mentaal zeer sterk, maar die is ook gesteund door een spel waarbij hij zeer stabiel is en weinig fouten maakt en vooral een flinke marge heeft met zijn topspin. Dat tennist een stuk makkelijk dan met slagen waarbij het sneller mogelijk is om een misshit te slaan. Federer moet om punten te maken zijn spel spelen, en dat is gewoon risicovoller.
quote:
Federer, juist op Roland Garros, zoekt het te weinig in serve-volley. En dat terwijl het net opzoeken lonend is, ook tijdens de rally. Natuurlijk wordt hij geregeld gepasseerd, maar dat is weg te strepen tegen het rendement dat de aanvalslust van Federer oplevert.
Dit zou zo kunnen zijn, maar aangezien hij het nooit echt constant tegen Nadal heeft gedaan is dat moeilijk te 'bewijzen'.
quote:
__In 2005 brak hem de afwachtende houding op, en toch stapte Federer in 2006 en '07 in dezelfde valkuil. Die herhaling van zetten gaf aan dat de balvirtuoos geen lering uit het verleden had getrokken. Aanvallen was de enige spelsituatie waarin hij aantoonbaar sterker was, vanaf de achterlijn bleek hij telkens te kwetsbaar.
Of S&V de juiste manier is om het wel te doen weet ik niet, maar het is wel zo dat Federer het op andere manieren had moeten proberen als het ene niet lukt.
quote:
__Gek genoeg koos Federer vorig jaar in Parijs wél voor het offensief, terwijl hij niet eerder zo'n pak slaag kreeg: 1-6 3-6 0-6. Maar het was niet de aanval die zich wreekte, alleen op de momenten waarop hij het deed. In 54 procent van de gevallen gebeurde dat bij een achterstand, terwijl dat slechts in dertig procent bij een voorsprong het geval was en in acht procent bij een evenwichtsscore. Federer durfde dus alleen meer risico te nemen als de nood (te) hoog was.
Het had volgens mij meer te maken met het fiet dat a) Nadal gewoon zeer goed speelde en b) Federer speelde gewoon ongelooflijk slecht. Het maakt niet uit hoe hij gespeeld had, met de vorm die hij op die dag had, was niks gelukt.
quote:
__Vorig weekeinde wees Federer in de eindstrijd in Madrid Nadal weer eens terug, nota bene op gravel. Op die ondergrond presteerde hij dat voor het laatst in het voorjaar van 2007. Dus mag hij alsnog enige hoop koesteren. Hoewel: op de overwinning in Hamburg volgde destijds een wraakoefening van Nadal op Roland Garros. Het is dus maar zeer de vraag of de recente oprisping Federer enig psychologisch voordeel heeft opgeleverd. De kans is aanzienlijk dat hij in een nieuwe episode van het titanenduel opnieuw de ongewenste rol van figurant krijgt toebedeeld.
Nou ja, 2007 was niet echt een wraakoefening, hij werd gewoon verslagen door de betere speler.
En ik denk wel dat het hem enig psychologisch voordeel heeft gegeven (voor zichzelf, niet tegenover Nadal) , waarschijnlijk niet genoeg om te winnen, maar weer verliezen had natuurlijk destructief geweest voor zijn eigen gevoel over zijn kansen op RG.
Al met al vond ik het dus een belabberd stukje tekst... Sowieso de titel al
'Van hoofdrolspeler tot figurant' Je kan Federer toch niet een figurant noemen hoor..
Maar wel bedankt voor het overtikken Szura