Op woensdag 13 mei 2009 14:44 schreef buachaille het volgende:[..]
Die "uitspraak" (advies dus) over de veiligheidsmuur is al gekraakt door onafhankelijk deskundigen.
Het veiligheidshek ('de muur')Mr. Mathijs de Blois, docent rechtstheorie en rechtsfilosofie aan de Universiteit van Utrecht, ging dieper in op het advies door het Internationaal Gerechtshof over de bouw van de veiligheidsbarrière door Israël. Hij begon met de mededeling dat het internationale recht in algemene termen is vervat en de uitleg daarvan politiek is en een uiting van de op dat moment heersende machtsverhoudingen.
Zo zijn er een aantal andere staten die ook muren of hekken in omstreden gebied hebben gebouwd, waar veel minder aandacht voor is, zoals India in Kasjmir en Marokko in de door haar bezette West-Sahara. Bovendien is het voorstel om Israëls barrière door het Internationaal Gerechtshof te laten onderzoeken ingediend door 26 lidstaten die voor het merendeel Israël niet erkennen en zelf een slechte reputatie hebben op het gebied van de mensenrechten. De Blois ziet het besluit het Gerechtshof te raadplegen dan ook vooral als een politieke zet in het schaakspel tussen Israël en haar vijanden. Internationaal recht verwordt zo tot de voortzetting van politiek met andere middelen.
Een vaak gebruikt argument door Pro-Israeli/Anti-Palestijnen. Ik beschouw mezelf als Pro-Israelier en pro-Palestijn. Omdat hij het doet en hij doet moet je vooral niet op mij letten. Zelfs oud-minister van defensie Shlomo Ben-Ami geeft toe, dat even los van het feit dat het onmenselijk is voor de Palestijnen, het bouwen van de muur uitbreiding ten koste van veiligheid voor Israel is.
De uitspraak was overigens niet bindend; een bindende uitspraak is alleen mogelijk indien de betreffende staten het hof erkennen en instemmen met behandeling van hun zaak door het hof.
VN-resoluties zijn dat wel...
Het Internationaal Gerechtshof was in een aantal opzichten bevooroordeeld en bovendien niet consequent, aldus De Blois. Om te beginnen sprak de VN resolutie al van Israëls illegale acties in de bezette gebieden en haar weigering zich aan het internationaal recht te houden, ook wat betreft de bouw van de 'muur'. Men nam al aan wat zogenaamd nog onderzocht moest worden, en men verwachtte al dat de uitkomst bevestigend zou zijn, anders was de resolutie niet ingediend.
Israel weet zelf dat waar ze mee bezig zijn illegaal is. Zo werd vlak na de 1967 oorlog de Israelische regering geinformeerd door zijn eigen wettelijke autoriteiten dat settlements in de bezette gebieden overtredingen van de Geneefse Conventies zouden zijn. Minister van Defensie Dayan stemde daar mee in, maar zei dat andere staten dat ook doen, dus wij zullen dat ook doen. Dat is erg oncontroversieel en geaccepteerd door bijna de hele wereld. Behalve natuurlijk door Ware Gelovers van de standaard Israelische propaganda.Het was opvallend dat het hof de Palestijnse Autoriteit, 'Palestina' genoemd, volledige deelname in de procedure toestond, iets dat normaal aan staten en internationale organisaties is voorbehouden. Het hof sprak vervolgens consequent van een muur, ondanks het feit dat maar op een zeer klein gedeelte (nog geen 10 km) ook daadwerkelijk van een muur sprake is. Dit heeft echter de negatieve associatie met de Berlijnse Muur, en klinkt heftiger dan 'hek' of 'barrière'.
Wordt normaal gesproken gereserveerd voor alleen staten en internationale organisaties maar is dus geenszins noodzakelijk, en natuurlijk ook volkomen begrijpelijk gezien de situatie. ... Verder is gezeik over hoe je het noemt vrij irrelevant, voor Palestijnen is het nog steeds iedere dag de harde realitiet als het door hun land heen snijd, als ze niet of amper nog op hun eigen land kunnen werken en het onderhouden, als keer op keer stukken Palestijns grondgebied door Israel word geannexeerd. Er waren, aldus De Blois, een aantal goede redenen waarom het hof had kunnen besluiten van een advies af te zien. Zo is het gebruikelijk dat het hof geen uitspraak doet als een kwestie ook bij de Veiligheidsraad ligt, men wordt doorgaans pas ingeschakeld als die er niet uitkomt. De resolutie die het hof om advies vroeg, was bovendien aangenomen op een speciale 'noodzitting' van de Algemene Vergadering over het Israëlisch-Palestijns conflict, die al in 1997 was begonnen en steeds weer hervat werd. Het is uniek dat een speciale noodzitting zo lang duurt en zo vaak bij elkaar moet komen, en de vraag is of deze nog wel een mandaat had. Daarnaast is het bij een zogenaamd contentieus geschil, een geschil tussen twee partijen, gebruikelijk dat alleen uitspraak wordt gedaan als beide partijen daarmee instemmen. Ook was het hof zeer beperkt geïnformeerd, het had weinig info tot zijn beschikking. Tot slot was dit eigenlijk een politieke en geen juridische kwestie, de barrière is immers een deel van het conflict tussen Israël en de Palestijnen om het land. Je zou op deze manier met hetzelfde recht de 'juridische consequenties van het plegen van zelfmoordaanslagen' kunnen onderzoeken, met als uitkomst dat die natuurlijk niet deugen en onmiddellijk gestopt moeten worden. Het hof heeft dat laatste (dat het een politieke kwestie is) overigens erkend, maar meende dat als het geen uitspraak zou doen, het eveneens politiek bedreef.
Beide partijen hoeven alleen de jurisdictie van het hof te accepteren, niet of het wel of geen juridische zaak is. Maar niet in het geval dat de VN advies vraagt aan het Hof...Het Internationaal Gerechtshof hanteert onterecht de term "bezette gebieden", aldus De Blois. Het gaat om gebieden die in 1948 illegaal door Jordanië en Egypte zijn veroverd, waarna Jordanië de Westelijke Jordaanoever annexeerde, een daad die alleen door Pakistan werd erkend. Daarom gelden de bepalingen van het Britse mandaat nog steeds, namelijk dat in heel het gebied een Joods thuis zou worden gecreëerd en Joden zich er vrij mochten vestigen.
Doordat Israël geen land veroverde wat legaal door een andere staat was verkregen of haar gerechtelijk toebehoorde, is geen sprake van een bezetting in de klassieke zin. Onterecht hanteert het hof de Groene Lijn als grens tussen Israël en 'Palestina', en meent het dat Israël op de Westoever moet handelen overeenkomstig de verplichtingen die een bezettende macht heeft tegenover de mensen die onder die bezetting leven. Het is overigens opvallend dat in de beschrijving van de situatie door het hof, nergens melding wordt gemaakt van het specifieke doel van het Britse mandaat om een Joods nationaal thuis te creëren. Gesteld wordt daarentegen dat een mandaat doorgaans tot doel had om de inheemse bevolking op zelfbeschikking voor te bereiden. Deze omissie is volgens De Blois tekenend voor het hele advies van het hof.
Nogmaals de Israelische partijlijn, geaccepteerd door geen staat of andere autoriteit in de wereld voorzover ik me bewust ben, enkel geaccepteerd door ware gelovers. Verder moet de Blois zich ook goed realiseren dat wat de Britten vinden op dit punt ook volkomen irrelevant is, ze kunnen zich niet aan dat soort beloftes houden, tenzij door geweld. En ze beloofden ook tegenstrijdige dingen aan de Arabische bevolking in dezelfde periode. Wat betreft de nederzettingen achtte het hof de Geneefse Conventie van toepassing, waar deze bepaalt dat het verboden is om delen van de eigen bevolking over te brengen naar bezet gebied. Deze bepaling was nota bene vlak na de Tweede Wereldoorlog aangenomen met de Jodendeportaties voor ogen, om dergelijke deportaties tegen de zin van de betroffenen in de toekomst te voorkomen. Nu werd dat - oh bittere ironie - gebruikt om een gebied waar honderdduizenden Joden wonen 'Judenrein' te maken.
En oh bittere ironie - de Israelische joden negeren het nu om Palestina 'arabierenrein' te maken. Zo te horen is die meneer de Blois nogal beinvloed door pro-Israelische sentimenten. Referenties aan de holocaust,etc. De context waarin die bepaling wordt gedaan is irrelevant, elk moreel integer persoon past bepalingen en standaards toe niet enkel toe wanneer het hem uitkomt, maar op iedereen. Het hof had in zijn advies nauwelijks aandacht voor de reden waarom Israël de barrière bouwde, en het feit dat door de barrière Israël minder geweld hoefde te gebruiken om aanslagen door Palestijnse terroristen te voorkomen. In het handvest van de VN, artikel 51 is het zelfverdedigingsrecht van iedere staat vastgelegd. Bij een gewapende aanval op een VN lidstaat heeft deze het recht zich te verdedigen. Het hof meende dat dit alleen geldt wanneer het om een aanval vanuit het grondgebied van een andere staat gaat, hoewel het handvest dat voorbehoud niet maakt. Zo heeft de VS op grond van die bepaling het recht gekregen om na 11 september Afghanistan aan te vallen, ondanks dat Al Qaida geen staat was. Bovendien werden de Palestijnse terreurgroepen gesteund door andere staten, dus er was wel degelijk een internationale connectie. De meeste conflicten vinden tegenwoordig plaats tussen een staat en een of meerdere guerrilla's of milities, en niet tussen twee staten. En had niet juist het Internationaal Gerechtshof Palestina in andere opzichten als staat behandeld? Waarom hier dan niet? Waarom werd de Palestijnse Autoriteit, nu dit in haar nadeel uitpakte, van alle verantwoordelijkheid ontheven die staten hebben? De PA was immers in de Oslo akkoorden met Israël overeengekomen om het geweld te beëindigen.
Het zelfverdedingsrecht van een staat valt binnen haar eigen gebied. Zo had Hitler ook geen 'zelfverdedigingsrecht' in Normandie, hij is namelijk de 'agressor', en die hebben geen rechten, alleen verantwoordelijkheden.Verder geeft Israel zoals eerder uitgewezen veel minder om haar veiligheid dan om de uitbreiding van haar eigen land. Shlomo Ben-Ami waarschuwde hiervoor, andere waarschuwen hier al langer voor. En een beetje selectief naar de oslo-akkoorden kijken, Israel was ook overeengekomen om te stoppen met het bouwen van settlements, vlak nadat de Oslo-akkoorden gesloten waren nog gingen ze hier mee door. De conclusie van De Blois is dan ook dat het hof meedeint op de golven van de anti-Israël stemming in de VN, en dat de meerderheid niet altijd gelijk heeft. De conclusie van ikhebergeenkrachtmeervoor is dan ook dat de Blois meedeint op de golven van Israelische propaganda en anti-Palestijnse sentimenten, en dat proffesors rechtstheorie en rechtsphilosophie ook niet altijd gelijk hebben. bron:
http://www.israel-palestina.info/modules.php?name=News&file=article&sid=895dank u

Zie ook:
http://www.israel-palestina.info/muur_hek.html