Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat - deel 58

Laura, wat vervelend voor je vriendinnetje! Wat een teleurstelling!

Wat een teleurstelling voor je vriendinnetje Laura... Niet leuk.

Niet leuk idd, en aan de ene kant zit ze er zwaar doorheen, en aan de andere kant wil ze hoop blijven houden.... En dan voel ik me zo lullig; een smsje sturen van sterkte terwijl ik mijn zoon voel schoppen.... Het voelt voor mij of ik makkelijk praten heb.

lieve Laura, zo voelt het misschien, maar zij weet ook dat jij niet makkelijk praten hebt, jij hebt ook IVF nodig gehad, en dat is niet makkelijk. Je hebt deze poging meer geluk gehad dan zij, maar dat maakt niet dat jij makkelijik praten hebt als je haar sterkte wenst hoor (zou ik voelen als het mij betrof. ik ken je vriendin natuurlijk niet, maar ik trek het even naar mijn gevoel toe...) Ik zou me vervelend voelen als je het smsje niet zou sturen... snap je?
echt een dilemma waar je qua gevoel in zit... ik kan me dat wel voorstellen.
(niet om de betweter uit te hangen hoor, maar je bent zooooo lief, dat ik me niet voor kan stellen dat ze je sms niet op prijs zou stellen...)

Nou, ik stuur ook zeker wel een sms, want ik wil gewoon dat ze weet dat ik meeleef..... Alleen voel ik me bezwaard, maar dat is gewoon mijn karakter. Als ik iets leuks heb, wil ik dat een ander dat ook heeft of er in elk geval van meegeniet.

dat snap ik wel hoor, dat heb ik zelf ook altijd. het dubbele gevoel herken ik dus wel. Ik hoop dat haar volgende poging gaat lukken!

Mijsje, wat goed dat je eileider geopend is! Hoe voel je je nu? Heb je nog steeds buikpijn of voel je je alweer wat beter?

quote:

Op zondag 31 mei 2009 18:22 schreef McLaura het volgende:
Niet leuk idd, en aan de ene kant zit ze er zwaar doorheen, en aan de andere kant wil ze hoop blijven houden.... En dan voel ik me zo lullig; een smsje sturen van sterkte terwijl ik mijn zoon voel schoppen.... Het voelt voor mij of ik makkelijk praten heb.

Laura, ik heb ook zoiets. Vorig jaar zijn wij met vrienden van ons uit eten gegaan en zij hadden nog een ander stel uitgenodigd... wij kenden hen niet, maar het klikte al gelijk goed. Toen we er net waren, begonnen wij over mijn eerste echo; ik was toen een week of 10 zwanger. Zij keken elkaar aan met een blik van 'oh...'. Ik zag dat en vroeg; 'hebben jullie ook een kinderwens?' en toen vertelde ze dat dat inderdaad zo was, maar dat ze niet zomaar zwanger kon worden. Ik zei 'nee, wij ook niet. Ik heb uiteindelijk hormonen moeten spuiten...blablabla' en we vertelden haar het hele verhaal. Ik vroeg toen wat bij hun het probleem was... zij (toen 22 jaar!!!) was in de vervroegde overgang en waren aangewezen op eiceldonatie.

Inmiddels zijn we een jaar verder en heeft haar beste vriendin een eicelpunctie ondergaan. Ze gaan binnenkort op voor de derde poging (behorende bij de eerste ronde), dus ze hebben nu zoiets van 'drie keer is scheepsrecht!'...

Ze vraagt ook steeds hoe het met ons is, hoe Bas het doet en hoe het moederschap bevalt. Ik vind het ook lastig om haar daar antwoord op te geven, ik heb het liever over háár... Maar zij is zo vreselijk positief ingesteld! Ik heb daar zo veel respect voor!

Nu wordt het voor hen heel spannend, want a.s dinsdag dus de laatste terugplaatsing (als het goed ontdooit)... haar vriendin heeft een hele nasleep gehad van de punctie, dus zij wil voorlopig geen eicelpunctie laten doen. Daarom wordt deze laatste terugplaatsing dus heel spannend... ik hoop zó dat het nou eindelijk eens een keertje raak is... het lijkt me zo zwaar, als het weer op niks uitdraait...!

quote:

Op zondag 31 mei 2009 20:22 schreef Jose81 het volgende:
Mijsje, wat goed dat je eileider geopend is! Hoe voel je je nu? Heb je nog steeds buikpijn of voel je je alweer wat beter?

hoi Jose,
ik heb vandaag nauwelijks wat gedaan, maar dat was toch te veel. ik voel het trekken in m'n buik en het doet zeer. toch gaat het al beter dan gisteren en veel beter dan eergisteren. (ik begin ook al kriebels te voelen aan de wondjes... omg heel vervelend...) maar goed, ik mag niet ontevreden zijn, ik ben superblij dat de eileider open is gekregen en dat er dus verder geen heftige buikoperatie voor nodig was!

Ik hoop voor je vriendin dat het nu ook raak is, het lijkt mij ook heel zwaar... stom als het niet lukt...

quote:

Op zondag 31 mei 2009 20:22 schreef Jose81 het volgende:
[..]

Het is gewoon altijd klote.... van mijn vriendinnetje weet ik dat ze al langer bezig waren dan wij. We hebben in dezelfde week de kijkoperatie gehad. Ik was 'in orde', zij had 'een beetje' endometriose. We gingen allebei het IUI trajact in. We kwamen allebei na 3 mislukte pogingen op de wachtlijst voor IVF, alleen gingen wij voor transport-IVF in het MCL/UMCG, en zij naar Zwolle. Daar bleek niet eens een wachtlijst te zijn, dus ging ze na de 6e iui naar Zwolle. Daar vertrouwde de arts het 'beetje' endometriose niet, en bleek dat ze behoorlijke endometriose had die al uitgebreid was tot op de darmen en nieren (als ik het goed heb).

Dus niks beginnen met IVF, eerst een operatie en daarna maandenlang in de overgang om de endometriose rustig te houden.

Oftewel : we gingen gelijk op, ik zou in juli 2008 voor IVF maar heb het uitgesteld omdat ik me niet goed voelde mentaal en heb in november een poging gedaan. Een hele geslaagde.... En zij??.... Zij heeft nu net de eerste poging gehad en die is nog mislukt ook. Gelukkig heeft ze nog 2 cryo's, maar elke cyclus is een enorme belasting voor de endometriose.... dus laat dit alsjeblieft snel lukken......

voor je vriendin Laura, ik hoop met je mee... dit soort dingen in het leven zijn afschuwelijk! ook voor jou!

quote:

Op donderdag 28 mei 2009 08:22 schreef McLaura het volgende:

[..]

Van die kutpillen krijg je kutkwark, volgens mij wil ik niet weten wat Silly had van die Gestone

Blauwe plekken, grote, mooie, pijnlijke bleuwe plekken.

Vreselijk voor je vriendinnetje. Ik begrijp je tweestrijd. Maar aan de andere kant: er zijn in deze reeks ook mensen bij wie het sneller gaat, bij wie het langzamer gaat en helaas ook enkelen bij wie het niet lukt en tot ons aller verdriet uit de MMM stappen. En toch blijven we posten ...
Iedereen hier is oprecht blij voor degenen bij wie het gelukt is en de 'gelukhebbers' posten ook hier nog en leven mee met de 'achterblijvers'. Nu is het hier wel een stuk anoniemer dan met echte vrienden, maar ik denk dat we hier met elkaar zo intiem zijn geworden dat de gevoelens voor elkaar oprecht zijn. Dat blijkt ook uit de tranen die soms vloeien om elkaars postings. Ik denk dat je best blij kunt zijn om je eigen geluk en meeleven met je vriendinnetje haar verdriet zonder dat dat elkaar in de weg zit, net zoals we dat hier doen.

Sterkte.

Mooi gezegd Silktie.

Lieve Leonieke, ze zijn wel slordig met bellen in Jette hoor... heel vervelend. Ik zou zelf even bellen volgende keer eind van de middag. 12mm is goed nieuws, maar wel wat laat inderdaad. Het lijkt nog niet echt een wondermiddel voor je. Dat had ik echt gehoopt, je zag het helemaal zitten in Jette. Niet opgeven, kan ik alleen zeggen.

Mijsje, tjonge... dus toch nog wel last van de operatie. Dat betekent nòg rustiger aan doen! Lastig, he, als je zo'n bezige bij bent...

Laura, tjonge... jullie liepen wel heel erg gelijk, zeg! Ik kan me goed voorstellen dat je je er soms 'rot' onder voelt... Ikzelf zou dat net zo hebben. Om eerlijk te zijn, zou ik diegene dan het liefst ontlopen, omdat ik haar dan niet steeds hoef te confronteren met ons geluk... maar zo werkt het natuurlijk niet en het is ook geen oplossing. Je vriendin heeft jouw steun nodig... net zo goed als ze jou zou hebben gesteund als het andersom was geweest...

Het is ook zoals Silktie zegt; iemands geluk of iemand ongeluk hoeft elkaar niet in de weg te staan, al is het soms wel verdomd moeilijk om dat gescheiden te zien...

Leonieke... het lijkt inderdaad geen wondermiddel te zijn. En wat prinses ook zegt; wat een gedoe steeds, met dat afwachten op telefoontjes. Ik vind ze daar ook wel slecht in! En ja, oke, het is Pinkstermaandag... dus er werken ook minder mensen, maar dan moeten ze ook geen tijd afspreken vind ik... zo af zitten wachten is ook waardeloos! Sterkte in ieder geval!

quote:

Op maandag 1 juni 2009 20:50 schreef leonieke het volgende:
En net telefoon gekregen Nu schaam ik me natuurlijk rot omdat ik die persoon heb zitten opjagen. Hij zit er blijkbaar helemaal alleen voor en heeft er nog 30 te gaan.
Maar, gewoon weer verder spuiten en woensdag nogmaals op controle. We blijven maar geduld hebben

Leonieke, ik wilde vandaag al vragen hoe het met je ging...ik miste je al
wat balen dat de menopur niet zo heel veel voor je doet... hoop dat ze andere dingen voor je hebben die meer effect hebben.

idd jose, best balen, maar volgens mij ook wel normaal om deze napijn te voelen? Ik merk trouwens wel dat het wat minder wordt. Heel fijn! (maar m'n bed zie ik nog wel graag op het moment hoor... )

José, ik heb haar ook helemaal nog niet gezien sinds ik zwanger ben. Niet dat we elkaar normaal heel vaak zagen hoor.

Ik denk dat zij dat niet trekt, en zij denkt vast dat ik haar niet wil confronteren.....

Waarom kan het niet gewoon wat eerlijker??

Silk, ik vind dat ik makkelijk praten heb. Hoe praat je iemand moed in als ze nu verder moet met de cryo's en daarna weer een 'serieuze' ivf poging mag doen?

Ze moest wel om me lachen, want ik zei heel droog 'nouja, als dit lukt : 't kind houdt wel van vis straks!'

Ik vind 'komt goed, houd moed' zó leeg....

quote:

Op dinsdag 2 juni 2009 07:06 schreef mijsje het volgende:


idd jose, best balen, maar volgens mij ook wel normaal om deze napijn te voelen?

quote:

Op maandag 1 juni 2009 20:50 schreef leonieke het volgende:
En net telefoon gekregen Nu schaam ik me natuurlijk rot omdat ik die persoon heb zitten opjagen. Hij zit er blijkbaar helemaal alleen voor en heeft er nog 30 te gaan.
Maar, gewoon weer verder spuiten en woensdag nogmaals op controle. We blijven maar geduld hebben

Bij mijn buum en buuf deed die Menopur ook niet echt snel iets, maar er kwam wel wat. Ik denk dat het gewoon niet zo'n snelwerkend middel is. Puregon wel, maar dat lijkt me bij iui juist weer te snelwerkend omdat bij iui geen 8 follikels wenselijk is.

quote:

Op dinsdag 2 juni 2009 08:26 schreef McLaura het volgende:
Silk, ik vind dat ik makkelijk praten heb. Hoe praat je iemand moed in als ze nu verder moet met de cryo's en daarna weer een 'serieuze' ivf poging mag doen?

Ze moest wel om me lachen, want ik zei heel droog 'nouja, als dit lukt : 't kind houdt wel van vis straks!'

Ik vind 'komt goed, houd moed' zó leeg....

Jij hebt niet makkelijk praten, je bent ook niet door de 'normale gymnastiekoefeningen' zwanger geworden. Je hebt ook veel moeite ervoor moeten doen en teleurstellingen te verwerken gehad. Zoveel pogingen niet gelukt en toen eentje wel. Jij weet wat je wel en niet wilde horen, en zeker ook van wie wel en van wie niet, jij bent dus degene die haar gevoelens goed kan aanvoelen en daarop kan inspelen. Makkelijk? Neen, maar kijk naar jezelf en dan weet je ook hoe je het beste op haar kunt reageren.

Als je zo'n smsje te leeg vindt, moet je kijken of je hem wat 'voller' kunt maken. Misschien niet een sms maar een telefoontje, misschien niet een telefoontje maar een punt appeltaart met een flinke dot slagroom erop. Ik roep maar wat, maar kijk naar wat je zelf wilde en bekijk dan of zij daarop prijs zou stellen.

Om positivo af te sluiten:
Je kan het !