Japan, maar dan niet in Tokyo

quote:

Op woensdag 15 juli 2009 14:32 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Het zou logisch zijn dat ze aan regels gebonden zijn. Maar dat is juist het probleem: mensen die zich achter regeltjes verschuilen. Soms is het in het belang van het bedrijf dat een medewerker zich niet achter regels verschuilt, omdat daarmee klanten verloren gaan. Met regels kan nooit ieder specifiek geval goed geregeld worden. Dat geldt voor deze bank ook: hoe veel buitenlanders die slecht Japans spreken, krijgen ze daar over de vloer? Pas er dan even een mouw aan, denk ik dan (tegelijkertijd moet ik natuurlijk gewoon m'n Japans op orde krijgen).

Mijn universiteit is precies hetzelfde. Als ik een Japanner was, die niet beter wist, dan zou ik niet van de universiteitsregels afwijken. Maar nu ik weet dat 33% van mijn budget verloren gaat aan luie importeurs, vind ik dat er iets aan gedaan moet worden. Mijn universiteit zou me daarin moeten steunen, het is immers in hun belang. Nu werken ze me alleen maar tegen.

quote:

Op woensdag 15 juli 2009 14:41 schreef Lyrebird het volgende:
Het is nu zelfs zo dat ik me erover verbaas als iemand wel vloeiend Engels spreekt, zoals een sales manager van een laserbedrijf die gisteren even op bezoek kwam. Dat je daar op gewone snelheid tegenaan kan praten, best handig!

quote:

Ok, genoeg geklaagd. Ik heb net voor het eerst 100 yen sushi gegeten, aan zo'n lopende band, met de studenten hier. Dat was toch wel weer erg leuk, dat maakt m'n dag weer goed.

quote:

Op maandag 4 mei 2009 06:05 schreef Lyrebird het volgende:
Om in de vaart der volkeren mee te blijven kunnen gaan, hebben de Zuid-Koreaanse en Japanse overheden bedacht dat je moet proberen om de beste onderzoekers aan je te binden. De VS hadden daar jarenlang een patent op, maar dat patent lijkt een beetje te zijn verlopen, nu ze daar liever geld aan speculerende banken en vakbondswerkers van autofabrieken besteden.

Daarnaast is Azie vanwege de taal nog steeds erg geisoleerd van de rest van de wetenschappelijke wereld. Als je wel eens op een wetenschappelijke conferentie hebt geprobeerd om een verhaal van een onderzoeker uit Taiwan, China, of Japan te volgen, dan snap je waar ik het over heb. Vooral de Japanners hebben enorm veel moeite met het Engels, de taal die in de wetenschappelijke wereld het meest gebruikt wordt.

Zowel de Japanse als de Zuid-Koreaanse overheden stellen daarom geld ter beschikking om buitenlandse onderzoekers aan te stellen. Afgelopen jaar was ik al twee weken in Zuid-Korea en Japan geweest, en met name Japan vond ik erg indrukwekkend. Uiteindelijk heb ik de knoop doorgehakt en nu zit ik in een provinciestad buiten Tokyo. Omdat ik een bloedhekel heb aan mensen die naar Nederland of de VS komen zonder de plaatselijke taal te kennen, had ik besloten om Japans te leren. Maar de laatste maanden in de VS waren nogal hectisch, dus van dat Japans leren kwam bijzonder weinig. De afgelopen week heb ik lang Japans gestudeerd, en ik pik zo nu en dan op waar een gesprek over gaat, maar ik kan me nog steeds niet verstaanbaar maken.

De studenten spreken mondjesmaat Engels, de ene wat beter dan de andere, terwijl de meeste professoren iets meer Engels spreken. Maar in de bus, winkels en restaurant is het een stuk lastiger. Het leuke is wel dat de Japanners erg geduldig en behulpzaam zijn en er de lol wel van in zien. In het begin dacht ik dat ze heel erg verlegen waren, maar dat valt eigenlijk best mee. Ik heb al een aantal keren met winkelpersoneel gelachen, omdat we elkaar met handen en voeten duidelijk probeerde te maken wat het probleem was. De afgelopen week heb ik een aantal makelaars proberen te spreken, maar die spraken allemaal geen Engels. Gelukkig kon een van de secretaresses voor mij vertalen, want anders had ik echt een probleem gehad. Tokyo is in die zin wat internationaler georienteerd, maar in deze provinciestad zijn ze echt niet aan buitenlanders gewend. Ik ben ook de enige Europeaan op de campus hier, en ik zie af en toe een blank gezicht in het straatbeeld. In restaurants merk ik dat kinderen naar me staren, en gelukkig doen veel Japanse dames dat ook. Ja, die Japanse vrouwen... vooral vergeleken met Amerikaanse vrouwen zijn ze beter gekleed, en hebben nog gevoel voor stijl. Een zwarte legging, witte sweater en badslippers (het uniform voor sorostitutes in Indiana) heb ik hier nog niet gezien.

Conclusie na 1 week: De mensen zijn vriendelijk, het land is mooi en de vrouwen zijn hot. De taal is een probleem, maar daar werk ik hard aan. Een andere nadeel is dat ze hier net als in Nederland op elkaar's lip wonen, en net zo idioot hard rijden. Wat dat betreft heeft de VS een streepje voor.

[ afbeelding ]

Wtf... Tommy Lee Jones? Blijkbaar waren ze hier net zo onder de indruk van zijn rol in 'the Fugitive' als ik. Boss... Hij ziet er trouwens erg Japans uit.

quote:

Op maandag 4 mei 2009 06:05 schreef Lyrebird het volgende:
...
Daarnaast is Azie vanwege de taal nog steeds erg geisoleerd van de rest van de wetenschappelijke wereld. Als je wel eens op een wetenschappelijke conferentie hebt geprobeerd om een verhaal van een onderzoeker uit Taiwan, China, of Japan te volgen, dan snap je waar ik het over heb. Vooral de Japanners hebben enorm veel moeite met het Engels, de taal die in de wetenschappelijke wereld het meest gebruikt wordt.
...

quote:

Op woensdag 15 juli 2009 12:35 schreef Lyrebird het volgende:

[..]
<snip>
..bank kon ik zien dat de bankmedewerker (dus niet de manager) op het punt stond om harikiri te plegen..

quote:

Op vrijdag 17 juli 2009 06:08 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

De enige sporter die ik herken in Japanse advertenties, is Ichiro. Volgens mij staat hij op eenzame hoogte. Eergisteren zag ik vijf minuten van de All Star wedstrijd op de Japanse TV, en Ichiro was constant in beeld.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 07:12 schreef Lyrebird het volgende:
maar ik kan me verder geen campagne herinneren