Bulls, Bears & Bucks #57: ING 793 miljoen verlies & Duitse 'bad-bank'

quote:

Op donderdag 7 mei 2009 13:39 schreef Dutchguy het volgende:
http://www.bloomberg.com/avp/avp.htm?N=av&T=Daley%20Says%20Optimism%20Over%20Stress%20Tests%20Is%20%60Delusional%27&clipSRC=mms://media2.bloomberg.com/cache/vBDLHgmMmQ1s.asf

Alsof we nog niet wisten dat de 'stress test' een vooropgezette PR stunt was om privaat geld aan te trekken. En het werkt.

quote:

Global central banks risk inflation, currency devaluation and a “big consolidation” in bond markets by pumping cash into their economies, the People’s Bank of China said in its quarterly monetary policy report.

The Federal Reserve and the Bank of England this year started quantitative easing, or printing money to buy government bonds, a policy that the Bank of Japan pioneered to revive its economy at the start of the decade. The European Central Bank’s 22-member board, which meets tomorrow, is split on whether it should buy financial assets to tackle its recession.

“A policy mistake made by some major central bank may bring inflation risks to the whole world,” China’s central bank said in the report today. “As more and more economies are adopting unconventional monetary policies, such as quantitative easing, major currencies’ devaluation risks may rise.”

Chinese Premier Wen Jiabao expressed concern in March that the dollar will weaken, eroding the value of China’s holdings of Treasuries, as the U.S. borrows unprecedented amounts to spend its way out of recession. China’s Treasury holdings climbed 52 percent in 2008 and stood at about $744 billion as of the end of February, according to U.S. government data.

quote:

The Bank of England yesterday stepped up its aggressive campaign to end Britain’s economic slump by ordering a surprise £50 billion expansion of its radical scheme to jump-start growth by “printing money”.

Much of the City was wrong-footed as the Bank announced that it would immediately increase the size of its drive to pump extra cash through the economy by buying government and corporate bonds.

The unexpected move will add to the Bank’s purchases so far of £46 billion of government bonds, or gilts, and corporate debt using newly created money under the £75 billion first phase of its radical “quantitative easing” scheme. It said that it would now raise the total to be spent under the plan to £125 billion.

quote:

Op vrijdag 8 mei 2009 10:25 schreef Perrin het volgende:
Surprise as Bank of England pours extra £50bn into bond-buying to boost economy
[..]

[ afbeelding ]

quote:

China fears bond crisis as it slams quantitative easing

China has given its clearest warning to date that emergency monetary stimulus by Western governments risks setting off worldwide inflation and undermining global bond markets.

By Ambrose Evans-Pritchard
Last Updated: 1:13PM BST 07 May 2009


"A policy mistake made by some major central bank may bring inflation risks to the whole world," said the People's Central Bank in its quarterly report. "As more and more economies are adopting unconventional monetary policies, such as quantitative easing (QE), major currencies' devaluation risks may rise," it said. The bank fears a "big consolidation" in the bond markets, clearly anxious that interest yields will surge as western states try to exit their QE experiment.

Simon Derrick, currency chief at the Bank of New York Mellon, said the report is the latest sign that China is losing patience with the US and aims to diversify part its $1.95 trillion (£1.3 trillion) foreign reserves away from US Treasuries and other dollar securities.

"There is a significant shift taking place in China. They are concerned about the stability of the global financial system so they are not going to sell US bonds they already have. But they are still accumulating $40bn of fresh reserves each month, and they are going to be much more careful where they invest it," he said.

Hans Redeker, head of currencies at BNP Paribas, said China is switching into hard assets. "They want to buy production rights to raw materials and gain access to resources such as oil, water, and metals. They know they can't keep buying bonds," he said

Premier Wen Jiabao left no doubt at the Communist Party summit in March that China is irked by Washington's response to the credit crunch, suspecting that the US is engaging in a stealth default on its debt by driving down the dollar. "We have lent a massive amount of capital to the United States, and of course we are concerned about the security of our assets. To speak truthfully, I do indeed have some worries," he said.

....

quote:

Op vrijdag 8 mei 2009 12:59 schreef digitaLL het volgende:

[..]

Het wordt nu wel duidelijk wat de evt geldschieters hiervan denken en ze gaan er naar handelen.
[..]

Telegraph

quote:

The crash has laid bare many unpleasant truths about the United States. One of the most alarming, says a former chief economist of the International Monetary Fund, is that the finance industry has effectively captured our government—a state of affairs that more typically describes emerging markets, and is at the center of many emerging-market crises. If the IMF’s staff could speak freely about the U.S., it would tell us what it tells all countries in this situation: recovery will fail unless we break the financial oligarchy that is blocking essential reform. And if we are to prevent a true depression, we’re running out of time.

quote:

Op donderdag 7 mei 2009 16:32 schreef Perrin het volgende:
China warns that the west’s quantitative easing is inflationary
[..]

quote:

Op zondag 10 mei 2009 10:39 schreef pberends het volgende:
'Mokerslag bedrijfsleven ligt in verschiet'

quote:

When speaking about the banking sector, many people mention a “subprime crisis” or a "financial crisis” as if recent write-downs and losses are caused by external events. Where some see coincidence, I see consequence. At Deutsche Bank, I consider our poor results to be a “management debacle,” a natural outcome of unfettered risk-taking, poor incentive structures and the lack of a system of checks and balances.

In my opinion, we took too much risk, failed to manage this risk and broke too many laws and regulations.

For more than two years, I have been working internally to improve the inadequate governance structures and lax internal controls within Deutsche Bank. I joined the firm in 2006 in one of its foreign subsidiaries, and my due diligence revealed management failures as well as inconsistencies between our internal actions and our external statements.

Beginning in late 2006, my conclusions were disseminated internally on a number of occasions, and while not always eloquently stated, my concerns were honest. Unfortunately, raising concerns internally is like trying to clap with one hand. The firm retaliated, and this raises the question: Is it possible to question management’s performance without being marginalized, even when this marginalization might be a violation of law? Two years later, our mounting losses are gaining attention, and I offer my experiences and my thoughts in the hopes of contributing to the shareholder and public policy debate.

Background

Born and raised in Toledo, Ohio, I was infused with Midwestern values of hard work, individual responsibility, honesty, quiet integrity and fiscal prudence. After careers in New York City and Menlo Park, Calif., I moved to Tokyo in 2005 to pursue investments in corporate restructurings and distressed assets. At the time, the Japanese market offered unique opportunities.

I joined Deutsche Bank in 2006 to build an investment business within its commercial real estate lending operation, and I was generally surprised by the aggressive sales culture within our firm. While many people consider the banking sector’s problems to be caused by residential lending, I witnessed multibillion-dollar loan proposals for commercial property.

With funds provided at more than 90 percent loan-to-value, these loans were “priced to perfection” and assumed that property prices and rental rates would continue to rise. For perspective, a single billion-dollar commercial real estate loan is equivalent to 2,000 residential loans of $500,000.

In general, my colleagues are hard-working, decent people, but the system of incentives encourages people to take risks. I have seen honest, high-integrity people lose themselves in this cowboy culture, because more risk-taking generally means better pay. Bizarrely, this risk comes with virtually no liability, and this system of O.P.M. (Other People’s Money) insures that the firm absorbs any losses from bad trades.

As these losses have grown, taxpayers are being forced to absorb these losses. As an example, my firm recently received nearly $12 billion from American International Group (which has effectively been nationalized with $180 billion in taxpayer funds). Essentially, every American household sent my firm a check for $105. The reason for this payment: my firm bought credit default swaps from A.I.G. In plain-speak, we bought unregulated “insurance” from A.I.G. to cover losses from bad trades. What did taxpayers get in return?

Nothing. Taxpayers simply paid an I.O.U. triggered by our gambling losses. (Note: This $12 billion payment was more than 50 percent of our market capitalization at the time of its disclosure).

Solution

While shareholders (and taxpayers) are becoming angry, I think they should be furious. Our management has eviscerated the concept of moral hazard by systematically adopting pay schemes that reward excessive risk-taking despite its long-term implications. If governments have decided to socialize our losses, governments are implicitly saying that the banking industry is fundamentally sound. In effect, governments would be voting in favor of the status quo. In my opinion, the status quo does not work, and we need to address the core issues of structure and compensation. Capping executive compensation is a first step, but as a solution, it is insufficient.

While I am on the “inside” at Deutsche Bank, much of my career has been within partnership structures, and I continue to advocate a partnership-like structure for our firm. With collective liability, partnerships provide a proper alignment of incentives between management and its stakeholders. In a partnership, bonuses are paid from co-investments and profits, not revenues. Losses are shared, and these losses introduce an appropriate penalty for excessive risk-taking. If profits are overstated in one-year, the already-paid bonuses are clawed-back (returned to the partnership).

Conclusion

Our asymmetric incentive structure is fundamental to our problems. The question remains: Do we maintain the status quo and naively hope for better results, or do we begin to implement structural reforms in order to align the incentives? If taxpayers are forced to pay for the losses from bad trades, this socialization of risk adds to the moral hazard problem. This socialization of risk actually encourages more aggressive behavior in the future.

The call-option bonus structure has led to the ascendency of sales over risk management. Maintaining the status quo is not a smart bet, and we cannot afford to ignore the fundamental issues of structure and compensation. We need to introduce personal responsibility into the system, because accountability is glaringly absent. The collective liability aspect of partnerships achieves this goal; collective liability is the most powerful way to align incentives and encourage rational risk-taking.

As an employee and as a shareholder, I am doing my part to build a better firm. Unfortunately, the political landscape within our firm finds it difficult to assimilate any criticism of management’s leadership. To my fellow employees, I ask that you resist the incentives that reward groupthink. To my fellow shareholders, I ask that you implement the changes needed to address our asymmetric incentive structures.

quote:

Op maandag 11 mei 2009 12:38 schreef SeLang het volgende:
Een brief van Deepak Moorjani die werkzaam was bij Deutsche Bank.
Een lange tekst, maar het lezen waard. Hij slaat de spijker op zijn kop imo.

quote:

In my opinion, we took too much risk, failed to manage this risk and broke too many laws and regulations.

quote:

Op maandag 11 mei 2009 12:53 schreef Basp1 het volgende:
Of te wel hij pleit voor meer regeltjes en regulering.

quote:

he is clearly right in his assesment of too much risk taking. but the solution he gives is plainly wrong.
more regulation will do nothing - just that lawyers and insiders will have to work harder on circumventing them. instead - these companies should be allowed to fail, so that the shareholders who have not supervised the management well enough suffer the losses.

besides inadequate oversight of management by the shareholders, there is also another reason for these excesses - cheap money. If proper risk mangement was so good in the past, why have all the banks been taking so much risks? because they were pushed by their competitors and by shareholders seeking higher returns. If interest rates (and hence the funding cost) were higher, the investments in all the riky real estate would not have been profitable enough. Mortgages would have to be priced higher to generate the same return and with higher priced mortgages, there would not be so many people willing to take them.

quote:

Op maandag 11 mei 2009 13:14 schreef Perrin het volgende:
Strengere regeltjes zal vooral leiden tot slimmere ontduiking en meer overhead, ben ik bang. De echte oplossing zou zijn om geen enkel bedrijf 'too big to fail' te laten worden.

quote:

Op maandag 11 mei 2009 13:51 schreef Basp1 het volgende:

[..]

En wanneer gaan we dan een bedrijf to big to fail noemen.

Als we lokaal kijken zouden we bijvoorbeeld kunnen betogen dat een bank bedrijf niet meer dan 10% van de markt zou mogen bezitten. De marktdoctrine is paradoxaal gezien precies het omgekeerde, dat men door groter te worden minder overhead zou krijgen en efficienter zou werken, hoe wil je dan die markt reguleren zonder regeltjes te maken?

quote:

Since then, derivative trades have grown exponentially, until now they are larger than the entire global economy. The Bank for International Settlements recently reported that total derivatives trades exceeded one quadrillion dollars – that's 1,000 trillion dollars. How is that figure even possible? The gross domestic product of all the countries in the world is only about 60 trillion dollars. The answer is that gamblers can bet as much as they want. They can bet money they don't have, and that is where the huge increase in risk comes in.

Credit default swaps (CDS) are the most widely traded form of credit derivative. CDS are bets between two parties on whether or not a company will default on its bonds. In a typical default swap, the "protection buyer" gets a large payoff from the "protection seller" if the company defaults within a certain period of time, while the "protection seller" collects periodic payments from the "protection buyer" for assuming the risk of default. CDS thus resemble insurance policies, but there is no requirement to actually hold any asset or suffer any loss, so CDS are widely used just to increase profits by gambling on market changes. In one blogger's example, a hedge fund could sit back and collect $320,000 a year in premiums just for selling "protection" on a risky BBB junk bond. The premiums are "free" money – free until the bond actually goes into default, when the hedge fund could be on the hook for $100 million in claims.

And there's the catch: what if the hedge fund doesn't have the $100 million? The fund's corporate shell or limited partnership is put into bankruptcy; but both parties are claiming the derivative as an asset on their books, which they now have to write down. Players who have "hedged their bets" by betting both ways cannot collect on their winning bets; and that means they cannot afford to pay their losing bets, causing other players to also default on their bets.

The dominos go down in a cascade of cross-defaults that infects the whole banking industry and jeopardizes the global pyramid scheme. The potential for this sort of nuclear reaction was what prompted billionaire investor Warren Buffett to call derivatives "weapons of financial mass destruction." It is also why the banking system cannot let a major derivatives player go down, and it is the banking system that calls the shots. The Federal Reserve is literally owned by a conglomerate of banks; and Hank Paulson, who heads the U.S. Treasury, entered that position through the revolving door of investment bank Goldman Sachs, where he was formerly CEO.

quote:

Op maandag 11 mei 2009 13:14 schreef Perrin het volgende:
Strengere regeltjes zal vooral leiden tot slimmere ontduiking en meer overhead, ben ik bang. De echte oplossing zou zijn om geen enkel bedrijf 'too big to fail' te laten worden.

quote:

Op maandag 11 mei 2009 14:09 schreef Bolkesteijn het volgende:

[..]

Precies, strikte regulering is onmogelijk zonder draconisch in te grijpen in ondernemingen. Je staat als toezichthouder met 1000 man tegenover een markt waar misschien wel 10 miljoen even slimme mensen werken, dan zul je als regelgever en controleur altijd het onderspit delven.

quote:

De correctie moet vanuit de markt zelf komen, want dat is het meest krachtige instrument dat er bestaat omdat men zich daar niet aan kan onttrekken door slim te handelen. Er moet gekeken worden naar factoren in de markt die er toe tenderen dat financieele instellingen 'too big to fail' worden. Ik zie daar voor twee manieren, voorkomen dat financiele instellingen een bepaalde omvang en verwevenheid met elkaar bereiken (hierbij denk ik vooral aan het fractioneel reserve bankieren dat banken potentieel gevoelig maakt voor sentimentsveranderingen en afhankelijkheid van de banken onderling) en/of het verlagen van de afhankelijkheid van reeele economie van banken/kredietverstrekking (een factor die ik hier ondermeer van belang acht is het terugbrengen van de achtelijk hoge leverage financiering van kapitaal, (als in productiemiddelen in ondernemingen)).

quote:

Op maandag 11 mei 2009 14:47 schreef Dinosaur_Sr het volgende:
het cynische is dat deze crisis in eerste instantie door de FED c.s. bestreden is door financiele instellingen te laten overnemen door andere financiele instellingen (Countrywide, Bear Stearns etc. etc.) waardoor nog veel grotere molochen ontstaan zijn. Even bigger to fail dus.

quote:

En de oplossing van PPIP (of hoe heet dat idiote plan om government geleveragde spv's rommelkredieten te laten kopen van financiele instellingen) is helemaal gebaseerd op het principe van leverage.

quote:

Op maandag 11 mei 2009 14:47 schreef Dinosaur_Sr het volgende:

ik werk in dit veld, en zonder cynisch te willen doen is de kwaliteit van toezichthouder om te janken. Het veld van financieel specialisten is niet echt bezaaid met mensen met ideele doelen, en dat maakt dat de toezichthouder niet echt wervingskracht op talent heeft. Als ik het minder netjes zeg: voor het beleidswerk zullen ze nog wel krenten uit de pap krijgen, maar voor het veldwerk alleen de kruimeltjes. Het is een papieren tijger. Qua bemensing kunnen ze niet concurreren, en dan bedoel salarissen en daadkracht. Ze hebben wel de mensen om leuke plannen te bedenken, maar geen mensen die streetwise of handig zijn en met hun klauwen in de modder staan

quote:

het cynische is dat deze crisis in eerste instantie door de FED c.s. bestreden is door financiele instellingen te laten overnemen door andere financiele instellingen (Countrywide, Bear Stearns etc. etc.) waardoor nog veel grotere molochen ontstaan zijn. Even bigger to fail dus.
En de oplossing van PPIP (of hoe heet dat idiote plan om government geleveragde spv's rommelkredieten te laten kopen van financiele instellingen) is helemaal gebaseerd op het principe van leverage.

Ik ben het eens met je analyse, maar toe nu gebeurd exact het omgekeerde.

quote:

Op maandag 11 mei 2009 15:06 schreef Basp1 het volgende:

[..]

De toezichthouders hoeven geen papieren tijger te zijn als de straffen maar hoog genoeg zouden zijn dan houden hopelijk de organisaties zich wel aan de door de toezichthouder gestelde regeltjes. Dat deze regels met medeweten van velen binnen de organisatie overtreden worden, dat is toch te triest voor woorden. Het geeft in ieder geval wel de dubbele moraal binnen veel organisaties aan. Voor de buitenwereld doen alsof ze allemaal het braafste jongetje van de klas zijn, maar stiekum de grootste criminelen.

Ben ik wereldvreemd als ik zeg dat het buiten de regels opereren zou moeten opvallen bij de accounts die de jaarpapieren opmaken. Maar deze zelfde accounts gaan antuurlijk dat niet meldne ander verleizen ze een grote klant doordat een conculage van hun het wel door de vingers zal zien.

Helaas is onze maatschappij al zo verrrot geworden dat ik niet verwacht dat deze kankergezwellen nog op een normale manier te genezen zijn. (dan heb ik het niet alleen over financiele instellingen, maar ook bijvoorbeeld bouwbedrijven die gewoon doorgaan met prijsafspraken te maken, enz... )
[..]

Tijd zal het gaan leren wat nu precies de effecten zijn van de bedachte maatregelen.

quote:

Op maandag 11 mei 2009 15:17 schreef Dinosaur_Sr het volgende:
Wat ik zou doen? Weg met het procesdenken. Trek de portemonnaie open voor de tien grootste financiele talenten, en geef die carte blanche en zet ze op de tien grootste financiele instellingen. Niks protocollen, laat ze maar eens ongebreideld en niet gestoord door politieke spelletjes een half jaar frobelen door de cijfers en vooral de gang van zaken daarachter.
Het gevaarlijkste voor een controleinstantie zijn namelijk blinde vlekken door vaste procedes en procedures. Dat is helaas de norm geworden, waardoor die witte olifant in de kamer helemaal niet meer opvalt.

quote:

Op maandag 11 mei 2009 15:17 schreef Dinosaur_Sr het volgende:
Het meest ontnuchterende is dat het waarschijnlijk niet helemaal onwil is, maar vooral onbenul.

quote:

Op maandag 11 mei 2009 15:34 schreef Basp1 het volgende:

[..]

Daar wil ik dan wel op ingaan. Dat zijn dus meerendeels die mensen die zeggen dat ze echt wel recht hebben op die hoge salarissen vanwege de standaardriedeltjes (marktwaarde/ weinig aanbod goede mensen/ veel verantwoordelijkheid enz...) . Die kennen dus alleen de standaard riedeltjes om hun eigen marktwaarde tot in de hemel omhoog te praten maar weten dus totaal niet wat men qau uitvoering nu de gehele dag aan doen is.

Ps dat gebeurd niet alleen bij financiele instellingen hoor, ik ben werkzaam in een productie bedrijf en daar zitten ook op verschillende cruciale plaatsen mensen die totaal niet weten wat we nu eigenlijk doen, en wat het doel zou moeten zijn van dit bedrijf (mijns zinziens zou het doel in ieder geval moeten zijn: zo effciente mogelijk een product maken waarop de klant zit te wachten) . Dat er zoveel flapdrollen binnen organistaties rondslingeren is soms ook wel makkelijk want ook mijn integriteit is natuurlijk niet onvatbaar voor normvervaging waardoor ik vandaag eingelijk al weer teveel tijd hier op fok heb rond geslingerd terwijl ik beter wel iets voor de baas zou hebben kunnen doen. Ik heb voor mezelf het idee dat ik bij sommige topics op fok meer leer dan dat ik ooit van docenten zou kunnen horen.

Om maar even een annecdote over incompetentie op cruciale plaatsen. We hadden een presentatie van onze jaarcijfers, 4% winst gemaakt. Zegt de financieel directeur dat dat niet goed is, en we beter het geld op een rekening hadden kunnen zetten. Begin ik een verhaal over het geld wat we niet hebben en dat we een toegevoegde waarde creeren vervolgens dat voor een productie bedrijf een winstmarge van rond de 5% helemaal niet slecht is als we naar de productiemarkt kijken. Daarna kon hij allen nog maar wat blozen en niets meer zeggen.

quote:

'Nieuwe beurscrash nabij om dollar te steunen'

De Illuminati-bankiers hoeven alleen nog maar op de knop de drukken, en de nieuwe geplande beurscrash is een feit.

De dollarindex zakte afgelopen vrijdag onder de psychologisch belangrijke 82.50 puntengrens, die al enige tijd door analisten gemarkeerd wordt als het begin van hyperinflatie. Volgens Bob Chapman (Global Research) stuurt de elite nu aan op een aanstaande nieuwe beurscrash, waardoor beleggers wederom hun toevlucht zullen zoeken tot de dollar, zodat deze weer zal gaan stijgen. Na 75 jaar is de op krediet gebaseerde economie echter uitgeput, en is het uiteenvallen van de het wereldwijde financiële systeem onhoudbaar in gang gezet.

Chapman vroeg zich op 9 mei af tot welk niveau de elite de dollarindex zal laten zakken, voordat ingegrepen wordt met een nieuwe beurscrash. Vandaag, 11 mei, zijn de eerste tekenen van dit ingrijpen al zichtbaar: de beurzen staan in de min, de enorme sprong van de goudkoers afgelopen week kalft af, en de dollar wordt inderdaad weer omhoog geforceerd.

Een nieuwe crash is 'nodig', om zo beleggers weer terug te krijgen naar de dollar en Amerikaanse staatsobligaties, die eveneens in elkaar gestort zijn. De rente op schatkistpapieren stijgt weer, ondanks talloze miljardenaankopen van de FED. De gefingeerde stresstest van de Amerikaanse banken kan de prullenbak in, nu de situatie veel ernstiger blijkt te zijn, dan 'verwacht'.

Het nepherstel van de beurzen in dit voorjaar en de nu door het PPT (Plunge Protecton Team) geplande aanstaande nieuwe crash is niets anders dan het spannen en loslaten van een katapult, bedoeld om de dollar weer omhoog te krijgen. Het moment van deze nieuwe instorting is zorgvuldig gepland door de Illuminati-insiders, die onverminderd doorgaan met het plunderen van de welvaart, ter verheerlijking van hun almaar groeiende berg valselijk verkregen winsten.

Ook het recente herstel, dat gebaseerd was op gemanipuleerde financiële statistieken, sprookjesachtige verzinsels van topmannen en politici, en fascistische injecties van monopoliegeld in de economie, was slechts bedoeld om de gedupeerde beleggers mee te zuigen, zodat deze dienst kunnen blijven doen als geldbron voor de insiders en een middel om de stervende dollar zo lang mogelijk overeind te houden.

Zodra het PPT de wereldwijde ondersteuning van de aandelenmarkten intrekt, zullen deze instorten, waardoor massaal aandelen verkocht zullen worden. Als laatste 'veilige' vluchthaven worden zoals gebruikelijk de Amerikaanse staatsobligaties gezien. Omdat deze in dollars moeten worden aangekocht, zal de vraag naar dollars enorm gaan stijgen, wat de koers van de munt weer omhoog zal duwen.

Het advies van Chapman aan alle beleggers is dan ook: verkoop nú, voordat je geroosterd wordt door de laserstraal van de Illuminati, die gericht is op de arme, nietsvermoedende schaapjes, die blijven denken en hopen dat het ergste van de recessie voorbij is, en hun geld weer in aandelen steken. Daarnaast is een nieuwe crash mede bedoeld om de FED te helpen met misschien wel haar belangrijkste taak: de goudprijs zo laag mogelijk houden.

Bodem nog lang niet bereikt
Net als in 1933 zijn de beurzen na de instorting vorig jaar zo'n 30% gestegen. En net als in 1933 wordt ons door de authoriteiten en de financiële topmannen verteld, dat de bodem bereikt is, en we het ergste van de recessie gehad hebben. In 1933 moest echter het ergste nog komen, en dat is ook nu het geval.

In de VS ligt het aantal in aanbouw genomen nieuwe huizen 80,4% lager dan 3 jaar terug. De huizenprijzen zijn 20% of meer gedaald, en de gemiddelde daling kan uiteindelijk wel eens 40% worden. Aan het eind van dit jaar zullen er in het gunstigste geval 3 miljoen banen verdwenen zijn (11% officiële werkeloosheid). Experts houden het echter op 7,8 miljoen verloren banen. De werkelijke werkeloosheid bedraagt nu al 15,8%, en de Amerikaanse industriële produktie zal nog eens 17% verder zakken. De economie moet er echter iedere maand 125.000 banen bij scheppen, om alleen al de nieuwe toestroom op de arbeidsmarkt te kunnen opvangen. Dat betekent dat het op zijn minst zes jaar gaat duren, voordat de werkgelegenheid in de VS weer gaat stijgen - en dat alleen, als alles meezit, onder de best denkbare omstandigheden.

De wereldhandel is inmiddels met 35% gekrompen. Zo'n 1000 schepen, waaronder enorme olietankers en containerschepen, velen groter dan de Titanic, wacht de sloop.

De depressie is daarom nu al een feit, en de elite weet dat. Zij blijven enorme hoeveelheden geld tegen het probleem aangooien, maar na 75 jaar kredietverstrekking en bijbehorende inflatie, is de rek er definitief uit.

Negatieve rente = idioterie
Sommige economen komen nu met het krankzinnige advies om negatieve rentetarieven in te stellen. De voormalige topeconoom van het Witte Huis, Gregory Mankiw, stelt een rente van -3% voor. Dat betekent dat als je $ 100 leent, er maar $ 97 terug hoeft te betalen. Dit zou inflatie aanwakkeren, waardoor het geld steeds minder waard wordt en de mensen wel geld móeten gaan uitgeven, voordat je er niets meer mee kunt kopen. En dat zou dan de economie weer op gang moeten helpen!

Maar zelfs deze idioterie zal, indien in werking gesteld, niet gaan werken, omdat de mensen hun snel in waarde dalende dollars (en euro's) veel beter kunnen (en zullen) steken in waardevaste metalen, zoals goud en zilver. Want zelfs al zouden de koersen van goud en zilver niet gaan stijgen, dan nog behouden de metalen toch hun waarde. En dat kan van de dollar beslist niet gezegd worden.

Alle huidige problemen kunnen herleid worden tot te lage rentetarieven en ongebreideld geld lenen en uitgeven. Op de lange termijn verergert dit de problemen en veroorzaakt dit patroon het monetariseren van de schuldenlast, zoals nu in gang is gezet. Daarom zakte de dollarindex tot onder de 82.50, en daarom moest het PPT ingrijpen, om het onmiddellijke instorten van de dollar te voorkomen.

Krediettijdperk is definitief voorbij
Kortom: het tijdperk van makkelijk lenen en makkelijk geld uitgeven is definitief voorbij. Ook de vastgoedmarkt zal nooit meer tot op het oude niveau herstellen. De enige manier om de onvermijdelijke dood van het huidige systeem uit te stellen, is wat nu al maanden aan de gang is: het pompen van gigantische hoeveelheden geld in het systeem. En dat betekent over hooguit twee of drie jaar, maar mogelijk (veel) eerder: hyperinflatie. De ingezakte dollarindex afgelopen vrijdag, tot onder de 82.50, was daar het eerste signaal van.

De triljoenen die de banken reeds ontvingen hebben de kredietmarkt niet opnieuw op gang weten te helpen. Waarom niet? Waarom zijn de banken nog steeds huiverig met het verstrekken van leningen en krediet? Omdat zij voor ongelooflijke bedragen waardeloos geworden financiële produkten in hun boeken hebben staan. Negatieve rentetarieven, nul procent rente en gigantische geld- en kredietexpansie zorgen voor verarming, omdat degenen die onze welvaart in stand zouden kunnen houden, geen risico's meer willen nemen, en in goud en zilver gaan beleggen.

Alle extra overheidsfondsen in de VS worden de komende jaren gebruikt om de Illuminati-bankiers uit te kopen en overeind te houden. Ondertussen is het Amerikaanse volk meegedeeld, dat er de komende twee jaar geen geld bij kan voor de gezondheidszorg en de sociale zekerheid - iets dat echter wel broodnodig is.

'Black Swan' auteur Nassim Nicholas Taleb verklaarde afgelopen zaterdag op een conferentie in Singapore: 'Dit is de moeilijkste periode waar de mensheid ooit doorheen is gegaan, omdat de overheden er geen controle over hebben.' Er komt dan ook geen spoedig economisch herstel, wat de massamedia u ook willen doen geloven. Dit zal door sommigen doemdenkerij worden genoemd, maar door anderen worden opgevat als een reëele waarschuwing om zich schrap te zetten voor de storm, die over de wereld komen zal, en voorlopig alleen maar in kracht zal toenemen.

Xander

Bron: The Market Oracle

quote:

Op maandag 11 mei 2009 17:54 schreef pberends het volgende:
Complot, maar wel leuk:

[ afbeelding ]
[..]

http://xandernieuws.punt.nl/?id=515864&r=1&tbl_archief=&