Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders # 77

Wanneer hoor je de uitslag Ingrid?

Mibos

quote:

Op maandag 25 mei 2009 15:11 schreef mrien het volgende:
Wanneer hoor je de uitslag Ingrid?

Mibos

Woensdag kan ik bellen. Alleen is de ha nu met vakantie. Dus hoop dat het bij de vervangende kan.

Over precies 1 week moet ik weer werken. En ik zie er zó ontzettend tegenop. Hannah naar de crèche, kolven , geregel met opvang omdat dat nog steeds niet goed rond is. Maar vooral ivm mijn bekken. Na de bevalling had ik er zo goed als geen last meer van, tot een week of 2 à 3 geleden. En ik weet gewoon nu al dat als ik weer ga werken ik er nog veel meer last van ga krijgen. Ik heb nu al op een slechte dag dat ik niet met Hannah van de trap af durf omdat ik bang ben dat ik d'r laat vallen. Fysio zegt dat m'n bekken eerst stabiel moet zijn en ik me anders beter eerst nog ziek kan melden. Op het CB zeiden ze ook dat ik anders contact op moest nemen met de bedrijfsarts. Nu ik het zo opschrijf is het eigenlijk zo klaar als een klontje, want ik twijfelde erg wat ik nou moest doen. Ik zie ontzettend op tegen (gedeeltelijk) ziek melden, omdat ik in gedachten de verwijten van m'n manager al hoor. Maar daar moet ik me eigenlijk niks van aantrekken natuurlijk. contract wordt toch niet verlengd, en al zou het wel, gezondheid is belangrijker... Toch?

_{Weet niet precies wat ik nou wil met deze post, moest het gewoon even kwijt geloof ik...}

Ingrid, heb ej de uitslag al?
Tex, soms moet je dingen gewoon ff van je afschrijven!
en idd, je gezondheid gaat voor hoor!

Tex, mooi dat schrijven helpt voor duidelijkheid. En nu de bedrijfsarts bellen, hup!

Het probleem is, ik weet niet hoe ik daarmee in contact kan komen. Misschien dat ik nog een oude brief met naam en telefoonnummer kan vinden van tijdens mijn zwangerschap. Maar toen kreeg ik altijd een telefonische afspraak zeg maar. Ik weet niet of ik hem `zomaar` zelf kan bellen en te spreken kan krijgen...?
Ik was al bezig met een mailtje naar manager en verzuimbegeleider, die laatste zou zo´n afspraak met de bedrijfsarts kunnen regelen. Maar brrr, eng...

Tex, je kan altijd zelf naar de bedrijfsarts bellen. Alleen niet bij elke bedrijfsarts kan je zelf een afpsraak maken. Gewoon proberen!

Heb tijdens mijn verloof ook amper wat gehoord van m´n werk, en voor mijn verlof ging het contact al zo stroef, dat het er nu ook niet makkelijker op wordt weer contact te zoeken en dan ook nog ivm ziek melding enzow

oef, lastig tex. zet 'm op, bellen! je hebt niks te verliezen als ik 't zo lees. gewoon doen. bel naar personeelszaken en vraag het nummer van de bedrijfsarts bijvoorbeeld.

Nummer van de bedrijfsarts gevonden, kreeg assistent aan de telefoon die erg moeilijk deed, maar uiteindelijk zou ie vragen of de arts contact met me opneemt. Wat de arts waarschijnlijk deed toen ik met kdv aan de telefoon zat om af te spreken wanneer Hannah kan wennen. Pfff gedoe altijd... Alleen al hierom zou ik liever gewoon gaan werken, da's makkelijker

Tex, bedrijfsarts nog gesproken?

Ohja, ik heb de uitslag binnen alles is ok. Hb zelfs uitmuntend. Assistente denkt dat het nog nasleep van hellp is. Maar Tyler is al bijna een half jaar.
Nu heel moe, maar dat komt door amper slapen, vanwege spokende Tyler.

Lastig Tex! Misschien helpt het om je verder heel zakelijk naar je werk op te stellen. Als zij verder geen beleefdheid naar jou op kunnen brengen... Ik neem aan dat je vanzelf een bedrijfsarts aan de telefoon of op de stoep krijgt als je je ziek meldt, dat zou toch niet in goed overleg hoeven?

Als je je ziek meldt aansluitend aan je zwangerschapsverlof werkt het volgens mij anders dan wanneer je weer bent gaan werken en er dan achter komt dat het niet gaat.
Dan is aansluitend ziek zijn, als ik het me goed herinner, voordeliger voor je werkgever.

Ingrid, Tyler is "al" een half jaar... maar dat halve jaar is wel vreselijk ingrijpend geweest. Volgens mij was (of ben) jij een tijdje lang psychisch niet helemaal fit geweest. Tel dat allemaal maar eens bij elkaar op!
Moeheid hoeft niet altijd een lichamelijke oorzaak te hebben, hè

Tex, het is al gezegd maar ik zeg het toch ook maar even: gezondheid gaat voor alles!!!

quote:

Op dinsdag 2 juni 2009 12:11 schreef owlet het volgende:
Als je je ziek meldt aansluitend aan je zwangerschapsverlof werkt het volgens mij anders dan wanneer je weer bent gaan werken en er dan achter komt dat het niet gaat.
Dan is aansluitend ziek zijn, als ik het me goed herinner, voordeliger voor je werkgever.

Dit geldt alleen als blijkt dat de ziekte echt voortkomt uit de ziekte of bevalling. Dit zal door een UWV-arts beoordeeld worden. In het geval van bekkenklachten lijkt het me niet onwaarschijnlijk dat die beoordeling positief uitvalt. Bij bijna alle andere dingen wijzen ze de zwangerschap als oorzaak af.

Sterkte ermee tex!

Bah, heb even een dipmomentje en ik moet vandaag en morgen werken en vanavond en morgenavond ben ik de hele avond weg Dus zie ik Seb eigenlijk nauwelijks, wakker althans. En dan moet ik eigenlijk vrijdag en zaterdagavond ook nog naar bruiloften. Te veel denk ik als ik mijn agenda bekijk. Tijd om nee te zeggen tegen dingen dus maar vind het toch wel lastig dat nee zeggen.

Vervelend is dat Estrys! Ik leer het langzaamaan, nee zeggen tegen leuke dingen op verkeerde momenten.
En soms heb je die luxe niet.

quote:

Op dinsdag 2 juni 2009 11:54 schreef _Ingrid_ het volgende:
Tex, bedrijfsarts nog gesproken?

Ohja, ik heb de uitslag binnen alles is ok. Hb zelfs uitmuntend. Assistente denkt dat het nog nasleep van hellp is. Maar Tyler is al bijna een half jaar.
Nu heel moe, maar dat komt door amper slapen, vanwege spokende Tyler.

Ik heb er bijna twee jaar over gedaan om over de Hellp heen te komen, lichamelijk.

quote:

Op dinsdag 2 juni 2009 14:30 schreef PM-girl het volgende:

[..]

Dit geldt alleen als blijkt dat de ziekte echt voortkomt uit de ziekte of bevalling. Dit zal door een UWV-arts beoordeeld worden. In het geval van bekkenklachten lijkt het me niet onwaarschijnlijk dat die beoordeling positief uitvalt. Bij bijna alle andere dingen wijzen ze de zwangerschap als oorzaak af.

En bij een PPD? Weet je dat?

Tex, veel sterkte, kom voor jezelf op, hoor! Dat moet gewoon.

Succes hoor Tex. Een collega van mij zei het precies zoals het is:
'Je moet voor jezelf zorgen/opkomen want een ander doet het niet.'

Nou tijdens mn zwangerschap was ik onder behandeling bij een bedrijfsarts in Rotterdam (want hoofdkantoor van mijn werk zit vlakbij Rotterdam), alleen voor één live afspraak mocht ik naar Utrecht. Nu werd ik afgewimpeld in Rotterdam, dat ik beter naar Utrecht kon gaan. Heb voor volgende week een afspraak, maar ja dat is in principe mijn eerste werkdag...

Verzuimbegeleiders zijn niet aanwezig, of ik die donderdag terug kan bellen.

Nu rest mij nog de taak mijn manager op de hoogte te brengen. Ik denk dat ik die maar ga mailen want als ie moeilijk gaat doen over de telefoon dat trek ik denk ik niet


Gedoe, gedoe, gedoe!

Och Tex, balen dat het niet meteen lukt iets te plannen.

Sugar, daarom schreef ik bijna alle andere dingen, ik dacht dat PPD er inderdaad wel toe leidt dat de werkgever zelf niet de loondoorbetaling hoeft te doen.

Oh Tex toch, wat lastig.
Ik kan me nog zó goed herinneren dat ik er enorm tegenop zag dat ik weer aan het werk moest (en dat terwijl ik een fijn team heb en graag werk!). Ik was echt blij dat de gyn mij een fysieke reden gaf om me nog ziek te melden (fecale incontinentie). Ik kreeg even lucht. daarna aan het werk, maar na 3 weken ging het écht niet en stak de PPD in alle hevigheid de kop op. Ik herinner me idd zoals Owlet zegt, dat dat best lastig was voor mijn werkgever. Volgens mij zat ik nog net binnen de grens van zoveel dagen na je verlof.
Waarom ik dit verhaal typ? Vroeg ik mezelf ook even af.
Maar het is omdat het me nog steeds raakt. Je wil je groot houden want er wordt zoveel van je verwacht, en je moet weer mee in de stroom. maar als het niet gaat dan gaat het niet Tex. En helemaal zoals Bix zegt, je hebt daar kennelijk niet zo veel te verliezen. Jij, en M en Noah en Hannah gaan voor. Voor alles. Toch?
Heel veel sterkte.

Eigenlijk is drie maanden ook wel snel vind ik... DRIE! maanden en je moet weer normaal functioneren.... Na 9 maanden zwangerschap en 3 maanden nauwelijks slapen...
In andere Europese landen is het verlof ook langer dan 3 maanden. In Zweden is het bijna een jaar geloof ik!

quote:

Op dinsdag 2 juni 2009 20:27 schreef freecell het volgende:
Eigenlijk is drie maanden ook wel snel vind ik... DRIE! maanden en je moet weer normaal functioneren.... Na 9 maanden zwangerschap en 3 maanden nauwelijks slapen...
In andere Europese landen is het verlof ook langer dan 3 maanden. In Zweden is het bijna een jaar geloof ik!

Dat ligt ook helemaal aan hoe je je voelt. Bij Ruben ben ik zelfs nog in mijn verlof weer gaan werken

quote:

Op dinsdag 2 juni 2009 20:27 schreef freecell het volgende:
Eigenlijk is drie maanden ook wel snel vind ik... DRIE! maanden en je moet weer normaal functioneren.... Na 9 maanden zwangerschap en 3 maanden nauwelijks slapen...
In andere Europese landen is het verlof ook langer dan 3 maanden. In Zweden is het bijna een jaar geloof ik!

even snel opgezocht:

maximum weken betaald verlof

1 Zweden 96 weken
2 Noorwegen 52 weken
3 Denemarken 50 weken
4 Italië 47 weken
5 Groot Brittannië 26 weken
6 Hongarije 24 weken
7 Tsjechië 28 weken
8 Ierland 22 weken
9 Frankrijk 16 weken
9 Nederland 16 weken
9 Polen 16 weken
9 Spanje 16 weken
10 Duitsland 14 weken

Wat een verschillen

En dan willen ze het minimum voor alle EU landen 18 weken maken, maar vergeleken de meeste landen is dat nog steeds geen drol

quote:

Op dinsdag 2 juni 2009 20:45 schreef texelonia het volgende:
En dan willen ze het minimum voor alle EU landen 18 weken maken, maar vergeleken de meeste landen is dat nog steeds geen drol

Toch goede zaak
Minimum hè? Die andere landen gaan dan echt niet achteruit er mee!

Zou je daar ook éérder met verlof gaan dan hier? Want ik vind 36 weken ook wel erg laat eigenlijk...

Nee dat zou wat zijn, dat die andere landen er op achteruit gingen
Maar ik las ooit dat DL er helemaal niet blij mee was, die hebben nu maar 14 weken. Waarom weet ik alleen niet meer...

Nog even. Rottdog 2 jaar, das wel lang zeg! waar had je nog last van, als ik vragen mag?
En owlet, ik "loop" idd nog bij de psych. Meer uit voorzorg. Maar voel me soms dan een zeikerd. Want bij mij was het niet acuut in zoverre dat Tyler er direct uit moest, maar kon wachten tot de volgende dag. En ik lees en hoor juist veel verhalen waarbij dat wel zo was. Nouja, weet niet goed wat ik ermee wil zeggen eik.

Maar in Duitsland kan je wel 3 jaar thuisblijven (niet betaald natuurlijk), waarna je werkgever verplicht is je je oude baan weer terug te geven...dat is in NL natuurlijk weer niet. Voor de rest...14 weken zijn erg weinig ja

quote:

Op dinsdag 2 juni 2009 21:01 schreef texelonia het volgende:
Nee dat zou wat zijn, dat die andere landen er op achteruit gingen
Maar ik las ooit dat DL er helemaal niet blij mee was, die hebben nu maar 14 weken. Waarom weet ik alleen niet meer...

De zwangere vrouwen vinden het vast niet erg

Ik vind 16 weken ook wel kort.

Bij mijn eerste lag ik 8 weken in het ziekenhuis plat, daarna een draak van een 36-uur durende bevalling, nog een week ziekenhuis opname erna (dat zijn dus al 7 weken van je verlof).
Ik kwam totaal gebroken thuis en had toen nog maar 9 weken. Begon toen net met nieuwe job en meldt je dan maar eens ziek. En dan nog, waarmee? Ik ben doodmoe kapot?
Het heeft zeker een jaar geduurd voordat ik me weer een beetje mens voelde.
Ja ok. Het gaat wel, het is ook zo gegaan, en je wilt niet zeuren en tanden op elkaar enzo, maar toch jammer.

Bij nummer twee; prima zwangerschap, perfecte bevalling, heerlijke kraamtijd. Dus weer lekker aan het werk na 3 maanden.
Maar ben veel eerder met borstvoeding gestopt dan ik eigenlijk wilde want het kolven op mijn werk liep toch minder soepel dan je denkt. Ook jammer.

quote:

Op dinsdag 2 juni 2009 20:55 schreef freecell het volgende:
Zou je daar ook éérder met verlof gaan dan hier? Want ik vind 36 weken ook wel erg laat eigenlijk...

Ik meen net gelezen te hebben 50 dagen (weer in Zweden dan heh). Dat zou een week of 7 zijn.

quote:

Op dinsdag 2 juni 2009 20:55 schreef freecell het volgende:

[..]

Toch goede zaak
Minimum hè? Die andere landen gaan dan echt niet achteruit er mee!

Zou je daar ook éérder met verlof gaan dan hier? Want ik vind 36 weken ook wel erg laat eigenlijk...

Maar je kiest zelf voor de 36 weken. Je kan ook 6 weken van te voren stoppen natuurlijk

quote:

Op dinsdag 2 juni 2009 21:36 schreef Troel het volgende:

[..]

Maar je kiest zelf voor de 36 weken. Je kan ook 6 weken van te voren stoppen natuurlijk

Dan heb je nog maar 10 weken na
Dat is helemaal weinig!

Wat dat betreft had ik 'mazzel' ik moest bij 32 weken stoppen door mijn harde buiken

quote:

Op dinsdag 2 juni 2009 21:03 schreef _Ingrid_ het volgende:
En owlet, ik "loop" idd nog bij de psych. Meer uit voorzorg. Maar voel me soms dan een zeikerd.

En waarom zou je een zeikerd zijn?
Neem jezelf maar serieus hoor Ingrid.
En als je je kwetsbaar voelt (en ik kan me voorstellen dat jij dat zo voelt, met de diverse dingen die ik uit je voorgeschiedenis weet), is er toch helemaal niets mis mee om 'uit voorzorg' bij een psych te lopen?

Af een toe een goed gesprek met een volkomen vreemde kan echt wonderen doen hoor Ingrid daardoor ben je echt geen zeikerd! Baat het niet dan schaadt het niet!

Tex ik herken het gevoel zo van toen ik bij mijn vorige werkgever in dienst was, meld je ziek als dat kan, en ga eens op zoek naar wat anders maakt niet uit wat maar die werksituatie daar moet je wel uit zien te komen, beter als dit word het echt niet meer daar.

Vandaag werd ik gebeld door mijn ex-vk, de gene die toen we slechte uitslagen kregen niet thuis gaf.
Ik heb daarom bij ontslag uit het ziekenhuis een andere vk praktijk opgegeven om thuis de controles te komen doen, en ben daar nog steeds super blij mee, het was een lieve man en zeer begripvol dat ik met een hoop emoties zat die er pas in het kraambed uitkwamen.
Maar ze belde dus eerst ff een aardig gesprekje over hoe de bevalling was en hoe Ties het maakte enz en toen de vraag! waarom hun het kraambed niet mochten komen doen. Nou dat heb ik haar dus eerlijk verteld en ze was een beetje ontdaan omdat ik zo eerlijk en recht voor zijn raap was, maar weet je.... het luchtte voor mij enorm op dat ik eens mijn zegje kon doen. Weken zelfs maanden hebben ze niets laten horen niet geïnformeerd hoe het ging enz en nu ineens bellen ze je op terwijl je bij de drogist binnen staat....
En dan vragen of Ties niets mankeert en dan de opmerking erachteraan: het was dus een storm in een glas water, waarop ik antwoordde: Nou gelukkig wel he! ik vond het alleen jammer dat jullie al zo reageerden toen dat dus nog maar de vraag was.

Ik hoop alleen dat wanneer er nog eens zo'n zelfde verhaal zich in hun praktijk voordoet dat ze het was serieuzer nemen en wat tijd vrij willen maken voor een gesprekje als mens en niet alleen de medische kant willen toelichten een week nadat je het nodig hebt.
Ik was altijd in de veronderstelling dat het bij een vk minder medisch zou voelen als bij een gyn, maar mijn gyn en vk bewezen het tegendeel. De gyn maakte tijd voor een gesprekje dezelfde dag nog en de vk liet me barsten, het voelt nog steeds kut die periode en dat neemt helaas niemand meer weg.

Is het trouwens normaal dat ik nog steeds zo enorm kan janken om zulke dingen, ook dingen die speelde in de zwangerschap van Isa? zijn dit nog kraamtranen? voel me af en toe namelijk nog behoorlijk door de mangel gehaald.

Marlieske, dat je er soms nog om moet huilen lijkt me niet raar hoor! Je bent nog niet zo lang geleden bevallen van Ties.
Alles wat er speelde tijdens je zwangerschap, sowieso de angst van de onderzoeken met daarbij je gevoel niet begrepen/ondersteund worden door de vk, is niet niks!
Kan me goed voorstellen dat dat je aangrijpt, zo nu en dan. Geeft niets!

Marlieske, goed dat je die ex VK (vita nova?) hebt verteld wat je van de gang van zaken vindt. Jij bent het kwijt (hoop ik voor je...) en zij zouden ervan kunnen leren.
Maak je je zorgen over het vele huilen?

quote:

Op dinsdag 2 juni 2009 21:40 schreef freecell het volgende:

[..]

Dan heb je nog maar 10 weken na
Dat is helemaal weinig!

Wat dat betreft had ik 'mazzel' ik moest bij 32 weken stoppen door mijn harde buiken

Tja, ik vond dat dus echt zat. Ik hoop dat het wellicht deze keer anders is, maar als het niet zo is, begin ik ook weer eerder als het aan mij ligt (als alles goed gaat dan he, dan gaat het pand na oud-en nieuw een weekje eerder open dan mijn verlof afgelopen is, een rustige week en daarna begint de drukte, dus liever in de rust beginnen )

Tja zorgen is een groot woord maar het staat me niet bij dat ik zo van de leg was bij de komst van Isa, misschien komt het wel doordat ik inderdaad het e.e.a. in de zwangerschap wat weg heb gestopt, een stukje onzekerheid in de aanloop naar de bevalling, kraamtijd die in het ziekenhuis slecht begon en gewoon de veranderingen van 1 naar 2 kinderen en hoe ik mijn aandacht onder die 2 moet leren verdelen.. alles bij elkaar denk ik is het gewoon best overweldigend.
en af en toe voel ik me schuldig naar Isa toe omdat ik gewoon minder tijd heb voor haar
Ooh en Moonah, nee niet Vita Nova, ik liep in Boxtel bij een vk, zal de naam maar niet noemen

Kreeg ik vandaag weer een onverwachts telefoontje, het kan niet op schijnbaar deze week.
Heb ik na afloop van mijn verblijf op de afdeling verloskunde een formulier meegekregen ter evaluatie van hoe ik het heb ervaren, daar kan je je telefoonnummer op invullen als je daarover nog contact wilt hebben, ik heb er voor gekozen dat niet te doen want ik was er op dat moment absoluut niet aan toe en ik was er wel klaar mee en wilde dat met de gyn bespreken komende week. face to face leek me toch beter aangezien ik nog wat meer vragen heb te stellen mbt de gescheurde baarmoeder.
Wel heb ik wat zaken uit de doeken gedaan op het formulier zoals het volgende:
Nou waren er wel enkele zaken voorgevallen met 1 verpleegkundige op onze kamer en dan niet zo zeer aan mijn bed maar vooral bij mijn overbuurvrouw op de kamer.
Er was namelijk een verpleegkundige die noemde het zoontje van mijn overbuuf, ik Quote: "wat een ondervoed kind uit de baarmoeder" _{het kindje was net zo zwaar al dan niet zwaarder als Ties} en zo kreeg mijn overbuurvrouw meerdere opmerkingen naar haar hoofd.
Als klapstuk weigerde ze een 1/2 uur later Ties te verschonen terwijl die tot zijn nek toe onder de meconium zat en 2 uur daarvoor een schone luier had gehad.
Ik kreeg de opmerking: "ja maar wij gaan niet ieder kwartier je zoons luier verschonen" ik poetste deze dame ter plekke bij waar mijn moeder en broer bij zaten die eerder meenden dat het wel aan mijn hormonen te wijten zou zijn dat deze verpleegkundige onaardig overkwam/was.
Ik ben er letterlijk 2 uur van over de emmer geweest die dag, en heb haar d'r potje vet meegegeven, het luchte toen behoorlijk op moet ik zeggen.
Ik heb meteen gevraagd mij los te koppelen van de pijnstilling en het andere infuus zodat ik zelf dan wel de luiers ging verschonen, maar dat mocht dan weer niet. _{Nee gek hé ik was net 6 uur daarvoor bevallen en had een ks gehad een beetje hulp mocht ik dus wel verwachten.}

Mijn overbuuf was (helaas) totaal overrompeld door het mens met haar botte opmerkingen en liet alles over haar heen komen, die heeft nu dus een klacht ingediend en ik werd als "getuige" vandaag dus gebeld en gevraagd wat mijn persoonlijke ervaring was met deze verpleegkundige. Ook hier weer eerlijk mijn verhaal gedaan, maar wel met de opmerking dat de overige verpleegkundige super waren, want dat was namelijk ook zo. Helaas drukte deze dame haar stempel er nog al op... en dat was spijtig voor mij en mijn kamergenootjes en het ziekenhuis.
Vraag me af of ik ooit nog eens in een ziekenhuis kom te liggen waar zulke zaken niet spelen.... ik heb altijd drama en ellende gehad in die toko's

Maar ja na het telefoon gesprek ben je er weer de hele dag vol van, heb mijn moeder dus gebeld en ben fijn de hele middag met haar gaan winkelen samen met de kids
Heb 3 jurkjes, 1 paar schoenen en 1 nieuw shirt .... au maar het hielp wel

Waaah Marlieske, wat een mens Die is dan toch ook helemaal niet geschikt als verpleegster?
Supergoed dat je er gewoon eerlijk over geweest bent En ook dat je nog wel even iets positiefs genoemd hebt over de anderen!

Mijn werk gaat kijken of er iets van een taxi te regelen valt zodat ik alsnog mijn werk kan overdragen en misschien wel een aantal uur per week kan werken

Kun je niet meer werken dan, Troel?

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 11:40 schreef RockabeIIa het volgende:
Kun je niet meer werken dan, Troel?

De gyn heeft aangegeven (en daar heeft ze gelijk in) dat ik de weinige energie die ik heb beter kan besteden en dat werken niet mijn eerste prioriteit zou moeten zijn. Maar sommige dingen op kantoor zou ik best kunnen doen, als ik maar op kantoor zou kunnen komen zonder dat dat me energie kost (en dat is op scooter niet het geval en met de tram zeker niet). Maar nu kan ik dus in ieder geval een aantal keer naar kantoor komen om alles netjes over te dragen en als het goed gaat en de gyn groen licht geeft op deze manier, misschien zelfs een aantal uur op therapeutische basis gewoon werken

Tuurlijk, grote stapels kopieerwerk en koffie en thee rondbrengen zal er niet in zitten, maar de administratie doen zal wel gewoon kunnen. Moet gewoon kijken wat kan en dat dan benutten

(Maarja, als je van een boodschap doen al kapot bent, dan kun je zeker geen half uur op de scooter naar je werk. Als ik met Ruben iets ga doen, dan ben ik ook echt kapot en moet ik daar met alles rekening mee houden en dat is best lastig. Gelukkig heb ik fijne mensen om me heen die daarbij helpen).

quote:

Op dinsdag 2 juni 2009 21:03 schreef _Ingrid_ het volgende:
Nog even. Rottdog 2 jaar, das wel lang zeg! waar had je nog last van, als ik vragen mag?

Heel lang last gehad van moeheid en van mijn nieren.

Als je zoekt op Hellp en de nasleep ervan duurt het bij de meesten zo lang.

Tnx. Heb wel brochure van de hellp stichting gehad. Zal eens googlen.

Heb je de uitslag van jebloed al Ingrid?

quote:

Op dinsdag 2 juni 2009 11:54 schreef _Ingrid_ het volgende:
Ohja, ik heb de uitslag binnen alles is ok. Hb zelfs uitmuntend. Assistente denkt dat het nog nasleep van hellp is. Maar Tyler is al bijna een half jaar.
Nu heel moe, maar dat komt door amper slapen, vanwege spokende Tyler.

Vicky

sorry, heb ik overheen gelezen!
Fijn dat je Hb goed is!

Jeutje Troel , wat rot dat je zo weinig energie hebt zeg.

tsjonge troel, da's niet niks. en misschien een beetje een onbeschaamde vraag, maar die verzakte blaas, heb je daar nog steeds veel last van of is die weer een beetje op z'n plaats terug?

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 15:23 schreef bixister het volgende:
tsjonge troel, da's niet niks. en misschien een beetje een onbeschaamde vraag, maar die verzakte blaas, heb je daar nog steeds veel last van of is die weer een beetje op z'n plaats terug?

Ik ben altijd in voor onbeschaamde vragen
Mijn blaas is deels omhooggetrokken door de groei van de baarmoeder, dus ik heb gelukkig niet meer de hele dag dat vervelende aandrang gevoel Ik moet nog wel af en toe mijn blaas weer terug op de plek duwen en dan heb ik er ook wel even last van, maar het is stukken beter (ook door oefeningen van de bekkenfysio hoor, eerlijk is eerlijk).

Tjee Troel wat vervelend dat kleine dingen je zoveel energie kosten, hopen dat ze met je mee willen denken aan een werkbare oplossing kan me voorstellen dat je wel weer wat wilt doen
En wat naar een verzakte blaas hoe voelt dat aan, of hoe voel je dat je daar last van hebt, heb nog nooit van iemand gehoord dat ze dat hebben.

Troel,

Hopelijk zou een taxi een oplossing voor je kunnen zijn en kom je toch een beetje onder de mensen!

Zijn hier mensen met ervaringen wat betrefd pre-eclampsie en het HELLP-syndroom?
Mijn leverfuncties zijn nog steeds verhoogd blijkt na bloedprikken. Over twee weken wordt nog eens bloedgeprikt en is het nog niet in orde word ik doorverwezen naar de internist.
Ik voel me verder prima, goed opgeknapt na de bevalling, maar maak me af en toe toch een beetje zorgen.

quote:

Op vrijdag 5 juni 2009 00:10 schreef marlieske het volgende:
Tjee Troel wat vervelend dat kleine dingen je zoveel energie kosten, hopen dat ze met je mee willen denken aan een werkbare oplossing kan me voorstellen dat je wel weer wat wilt doen
En wat naar een verzakte blaas hoe voelt dat aan, of hoe voel je dat je daar last van hebt, heb nog nooit van iemand gehoord dat ze dat hebben.

Grinnik, is wel een vies praatje hoor. Je kan verschillende verzakkingen hebben, je hoort wel eens van een baarmoederverzakking, dat kan opgelost worden door een pessarium ofzo. De boel zakt dan naar beneden. Als je bekkembodemspier een opdonder gehad hebben kan het ook zijn dat je darmen of je blaas naar buiten komen zakken en ik heb dat dus met mijn blaas (En met naar buiten komen zakken, dat is dat het door je schede naar buiten komt zoals ze dat netjes zeggen )

quote:

Op vrijdag 5 juni 2009 10:39 schreef Troel het volgende:

[..]

Grinnik, is wel een vies praatje hoor. Je kan verschillende verzakkingen hebben, je hoort wel eens van een baarmoederverzakking, dat kan opgelost worden door een pessarium ofzo. De boel zakt dan naar beneden. Als je bekkembodemspier een opdonder gehad hebben kan het ook zijn dat je darmen of je blaas naar buiten komen zakken en ik heb dat dus met mijn blaas (En met naar buiten komen zakken, dat is dat het door je schede naar buiten komt zoals ze dat netjes zeggen )

Zo, dat klinkt als iets erg vervelends!
Kunnen ze er iets aan doen?

quote:

Op vrijdag 5 juni 2009 10:41 schreef nummer_zoveel het volgende:

[..]

Zo, dat klinkt als iets erg vervelends!
Kunnen ze er iets aan doen?

Nou, door die spier te trainen is het dus al een stuk minder geworden (overgewicht, veel en vooral snel afvallen en zwangerschap en bevalling zijn dingen die funest zijn voor die spier en ik heb natuurlijk alles in een korte tijd al gedaan), maar ook door het groeien van de baarmoeder komt hij zelf al hoger te liggen. Als je na de zwangerschap er nog last van hebt kunnen ze het met een ingreep wel oplossen, maar hopelijk is dat niet nodig

poeh ik wist niet dat bij een verzakking dan de baarmoeder of blaas letterlijk naar buiten zou zakken ... slik das wel heftig zeg.

quote:

Op vrijdag 5 juni 2009 12:16 schreef marlieske het volgende:
poeh ik wist niet dat bij een verzakking dan de baarmoeder of blaas letterlijk naar buiten zou zakken ... slik das wel heftig zeg.

Als je een keer hebt gegeten kun je eens googlen op prolaps.
erg smakelijk

(ik heb bij een opdracht bij gynaecologie onvoorbereid een foto gezien van een uithangende baarmoeder. nou, toenhad ik gegeten en gedronken... )

quote:

Op vrijdag 5 juni 2009 12:16 schreef marlieske het volgende:
poeh ik wist niet dat bij een verzakking dan de baarmoeder of blaas letterlijk naar buiten zou zakken ... slik das wel heftig zeg.

Nouja, je kan het veilig terugduwen

Het is vooral de eerste keer heel eng, omdat je geen flauw idee hebt wat je hebt, het enige wat je denkt "ow, geen bloed, dan kan het het kindje toch niet zijn toch?"

Zaterdag stapte ik in de auto bij lief en hij had de radio op zijn zachtst gezegd nogal hard staan.
Dit nummer liet hij me horen en hij zei: ik hoop dat jij ook zo'n moeder zal worden voor Seb. Ik moest wel even slikken
Dus voor alle lieve mama's hier, deze is voor jullie!

quote:

Op vrijdag 5 juni 2009 09:22 schreef nummer_zoveel het volgende:
Zijn hier mensen met ervaringen wat betrefd pre-eclampsie en het HELLP-syndroom?
Mijn leverfuncties zijn nog steeds verhoogd blijkt na bloedprikken. Over twee weken wordt nog eens bloedgeprikt en is het nog niet in orde word ik doorverwezen naar de internist.
Ik voel me verder prima, goed opgeknapt na de bevalling, maar maak me af en toe toch een beetje zorgen.

Ja, ik heb het ook gehad. Leverwaarden nu gelukkig wel goed. Nog wel snel moe.

Vanochtend gesprek bij de bedrijfsarts gehad. Ik ga beginnen met 2 uur per dag, waarvan gedeeltelijk zittend, werken. Elke week komt er dan een uur per dag bij, en zo wordt het opgebouwd tot de 6 uur per dag. Tegen de tijd dat ik op 6 uur zit hoef ik nog maar iets van 2 weken te werken. En dan is het hoog tijd voor iets anders

Ik had mijn manager vorige week gemaild, dat ik toch weer last van mijn bekken had en een afspraak had gemaakt met de bedrijfsarts en de verzuimbegeleider had gesproken. Niets van gehoord... Dus zag er wel tegenop hem nu dan toch echt te moeten bellen. Maar hij deed helemaal niet moeilijk. Gewoon zakelijk en kortaf afspraken gemaakt. kwam op mij over alsof ie geen zin had om zich er druk om te maken omdat het toch een aflopende zaak is.

Morgen dus voor het eerst weer beginnen....

Tex, gelukkig is het geen vervelend gesprek geworden met je manager. Heb je wel een fijn gevoel bij de twee uurtjes die je morgen begint?

Nou ja ik had liever helemaal nog niet begonnen maar dat is meer omdat het zo vervelend is daar, en omdat ik mijn kleine meisje nog niet wil missen eigenlijk Ik had wel verwacht dat er zoiets als we nu afgesproken hebben uit zou rollen bij de bedrijfsarts, en in principe heb ik daar wel vrede mee. In één klap een hele dag werken zag ik echt enorm tegenop, ben bang dat bekkenklachten dan weer net zo erg zouden worden als in de zwangerschap dat ik amper nog kon lopen soms. Dus ik hoop nu met het opbouwen dat het beter gaat wat dat betreft

Het is inderdaad een mooie opbouw zo. Gaat het meteen op loonwaarde, of eerst nog even proberen of het überhaupt gaat morgen?

Op loonwaarde, wat houdt dat in?
In principe ga ik volgend dit schema werken. En als het niet gaat moet ik denk ik aan de bel trekken en wordt er evt iets aangepast lijkt me.

Nu 2 dagen gewerkt en dat gaat op zich goed. Voel het wel een beetje, maar niets ernstigs ofzow. En moet toch wennen natuurlijk.

Gezellig is anders. Collega's praten amper met me, op 1 na Zelfs de manager heeft niks anders gezegd zowat dan gedag... Er komen vanaf maandag ook een aantal nieuwe mensen in vaste dienst, oa iemand voor mijn oude functie. Dus het voelt echt alsof niemand de moeite wil nemen omdat ik toch bijna weg ga. Wat mi ook weer 'bewijst' dat voor mijn zwangerschap/verlof alle interesse dus echt toneelspel was.

Ik ben er iig niet rouwig om dat ik hier straks weg ben
_{als ik maar wel wat anders kan vinden...}

Sjeetje Texelonia, wat ontzettend flauw en misselijk van je collega's en manager! Het lijkt me heel vervelend, om zo je tijd vol te moeten maken.
Fijn dat het fysiek wel goed gaat.

_{Op loonwaarde werken betekent dat je echt hersteld gemeld wordt en is dus anders dan eerst proberen of en hoe het gaat.}

He bah, wat naar Tex. En onbeschoft ook.
Sterkte die laatste tijd.

Wat afschuwelijk Tex

Tex, wat een zooitje daar. Wellicht hebben ze op de unii nog leuke banen?

hoe hou de dat vol
het lijkt me dat zoiets energie vreet. pas je goed op jezelf?

Nou ja het is niet alsof ze me negeren, als ik iets zeg of vraag reageren ze wel normaal. Maar uit zichzelf zeggen ze weinig tegen me. Maar ja, ik zeg ook niet zoveel tegen hun dus het is ook een beetje een wisselwerking. Maar gezellig is het niet nee.

Maar nog maar 21 werkdagen