quote:
Op dinsdag 21 april 2009 00:37 schreef rood_verzet het volgende:Ik snap die hele hype rond Jane's Addiction niet. Ik vind 'Been caught steeling' een bijzonder irritant nummer en de rest van de shit die ik heb uitgecheckt klinkt achterhaald. Daarnaast heeft de muziek ook geen enkel raakvlak met het werk van NIN
Misschien kan ik het je uitleggen.
Eind jaren 80. Haarmetal als Poison, Motley Crue en Europe was rete populair. En toen werd alternatieve muziek populair. Alles wat dat haarmetal niet was. De anti beweging. Jane's Addiction hoorde daarbij. Voor het Nirvana tijdperk. Dankzij een nieuw festival in Amerika: Lollapalooza. Een festival wat is mede opgezet door Perry Farrell. De zanger van JA. Dit festival is bijna net zo legendarisch als het Woodstock festival. Dit komt door tijdsgeest, de nieuwe acts. NIN was daar ook (begin jaren 1990). Nirvana is mede bekend geworden door het festival...
Been Caught Steeling is humor. De manier waarop het is gebracht in de clip. De tekst. De idiote zanglijn. Check er door heen.
Het album Nothing's Shocking uit 1988 is wat mij betreft een klassieker:
* de verschillende lagen gitaar partijen
* de idiote riffs en gebruik van gitaareffecten (echo, flanger, phaser etc.).
* de manier van zingen en de tekst
JA wordt volgens mij nog genoemd in de credit van Pretty Hate Machine. Sterker nog, volgens mij worden er samples gebruikt van JA in PHM.
Check het album Nothing's Shocking. Ga er voor zitten en zie door het achterhaalde heen. Misschien vind je het dan wel wat.
Wil natuurlijk niet zeggen dat je JA een overgewaardeerde zooi mag vinden.
(En ieder album klinkt gedateerd als het ouder is dan 5 jaar IMHO. Komt door recording technieken en gebruik van effecten/ instrumenten die echt voor die tijd zijn.)