Welke film heb jij vandaag/pas gezien? Deel CXL

Gisteren met een maat gezien:

El orfanato (The Orfanage)

Man en vrouw wonen samen in het weeshuis waar de vrouw is opgegroeid. Ze hebben een zoontje die ziek is en denkbeeldige vriendjes heeft, terwijl de man en vrouw samen een klein weeshuis willen oprichten in hun huis. Op een dag verdwijnt het zoontje en de moeder kan het maar niet loslaten en denkt dat het het werk is van geesten.

Een ongelooflijke creepy film. Sinds [REC] niet meer zo zitten griezelen voor de tv. Eigenlijk is het een hele sterke thriller met een vet horror sausje. Enige vervelende was dat deze film in het Spaans is waardoor ik heel vaak het idee had dat de ondertitels niet helemaal klopte met wat ik hoorde, aangezien mijn Spaans niet geweldig is, maar dat drukte de pret niet. Mooi einde, perfecte afsluiting. Tijdje geleden in ieder geval dat ik zo meegezogen werd in een film.
Mijn cijfer: 8.5
Imdb: 7.7

Net Twilight gekeken . Mooie film al vond ik persoonlijk dat mystieke sfeertje en die langdradige scene's waarin niet gesproken werd + de bijbehorende klassieke muziek een beetje ergerlijk . Verder wel een puike film!

Lolita (1962)



Had er veel van verwacht, Kubrick + een controversieel boek, maar het viel me behoorlijk tegen. Het werd nooit echt spannend, Peter Sellers met een Duits accent vond ik irritant en de film was ook vrij lang. Jammer, ik zal het boek maar eens gaan lezen.

5,5

quote:

Op woensdag 15 april 2009 23:17 schreef ScarFace- het volgende over Role Models:

[..]

Die film is echt te flauw, niet echt leuk om naar te kijken vond ik zelf.
Na een drukke dag deze film kijken

quote:

Op woensdag 15 april 2009 23:03 schreef sitting_elfling het volgende over Shaun of the dead:
Normaliter houd ik wel van dit soort komedies ( zoals hot fuzz ) maar dit was echt drama. De hele inleiding was bedroevend slecht. D

Hihi, ik denk dat mijn smaak verslechtert als ik het druk heb! Ook Shaun of the dead vond ik erg leuk. Ik verwacht ook nooit zoveel van comedies, misschien ligt het daaraan

_{(dat ik een film leuk vind die sitting_elfling te slecht vindt! )}

quote:

Op donderdag 16 april 2009 12:17 schreef Guppi het volgende:

[..]


[..]

Hihi, ik denk dat mijn smaak verslechtert als ik het druk heb! Ook Shaun of the dead vond ik erg leuk. Ik verwacht ook nooit zoveel van comedies, misschien ligt het daaraan

_{(dat ik een film leuk vind die sitting_elfling te slecht vindt! )}

Shaun is geweldig joh! Ik denk alleen dat je een bepaalde filmachtergrond er voor moet hebben, net als bij Hot Fuzz.

Gelukkig

Enne.. is The Orphanage ook de moeite van het kijken waard als je [rec] helemaal niet eng vindt?

Gigi
Musical van de schrijver van My Fair Lady. Apart van het accent (Engels met een enorm Frans accent) en de naieviteit is hij wel te doen. Keek deze film omdat deze in de '1001 movies to watch before you die' boek staat. Ben heel erg ambitieus begonnen met het plan om alle films te zien in dit boek.

Boek: http://www.amazon.com/1001-Movies-You-Must-Before/dp/0764161512/ref=pd_bbs_sr_1?ie=UTF8&s=books&qid=1239883525&sr=8-1

Films al gezien: http://www.imdb.com/mymovies/list?l=41054013

Ben nog wel even bezig.

quote:

Op donderdag 16 april 2009 14:07 schreef Superher0 het volgende:
Gigi
Musical van de schrijver van My Fair Lady. Apart van het accent (Engels met een enorm Frans accent) en de naieviteit is hij wel te doen. Keek deze film omdat deze in de '1001 movies to watch before you die' boek staat.

Gigi is niet echt Minnelli's beste (musical) werk. Ik weet niet of ze ook in dat boek staan, maar An American in Paris, the Band Wagon en The Pirate zijn allen stukken beter. Kijken dus.

quote:

Op donderdag 16 april 2009 12:05 schreef PogueMahone het volgende:
Lolita (1962)
Had er veel van verwacht, Kubrick + een controversieel boek, maar het viel me behoorlijk tegen. Het werd nooit echt spannend, Peter Sellers met een Duits accent vond ik irritant en de film was ook vrij lang. Jammer, ik zal het boek maar eens gaan lezen.

Het is dan ook geen thriller.

Spanning dan, tussen die 2

Black Balloon (2008)
Thomas (Rhys Wakefield) is een 15 jarige jongen die een oudere autistisch (+ADD) broer Charlie heeft.
Maggie (Toni Colette) is hun zwangere moeder. Hun vader is een leger man. ze verhuizen naar een nieuwe huis. Op een ochtend rent Charlie naar buiten en Thomas gaat hem achterna. Charlie rent zomaar een huis binnen en gaat daar plassen op het toilet. Het blijkt toevallig te zijn bij een klasgenote van Thomas, Jackie (Gemma Ward). Charlie had zijn muts daar achter gelaten zodoende wist zij wie ze waren. Gaande weg wordt zij verliefd op hem. Alleen Thomas denkt zijn stomme autistische broer in de weg staat.

Het is zonder meer een eerlijke oprechte film. De woede die Thomas heeft jegens zijn broer ondanks dat ie van hem houdt is goed vertolkt. Toni Colette is altijd wel goed maar de onverwoest bare rust richting Charlie is mooi.

Ja het is een mooie Australische debutfilm van Elissa Down

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

cijfer 8 / imdb 7.5

[ Bericht 0% gewijzigd door Lambiekje op 16-04-2009 23:31:28 ]

quote:

Op donderdag 16 april 2009 18:42 schreef RuneRose het volgende:

[..]

Gigi is niet echt Minnelli's beste (musical) werk. Ik weet niet of ze ook in dat boek staan, maar An American in Paris, the Band Wagon en The Pirate zijn allen stukken beter. Kijken dus.
[..]

Allemaal behalve The Pirate. Ik ben benieuwd!! In het boek staan een verscheidenheid aan films, vanaf 1902 tot en met 2008. Had verwacht dat ik er meer gezien zou hebben maar dat viel dus tegen. Ik was al best wel ver met het kijken van alle films in de IMDB Top 250 en daarvan staan er ook al een groot aantal in het boek dus dat scheelt.

Ben zodoende met Jean Vigo in aanraking gekomen. L'Atalante en Zero de Conduit, erg mooie films.

Net Ordinary People gekeken. Donal Sutherland met haar!!! goede film, ik vond alleen het te voorspelbaar. Goed acteerwerk. Weer eentje afgevinkt

Net gezien in de sneak:

17 Again
Een ont-zet-tend voorspelbare, typisch Amerikaanse highschool comedy waarin echt alle clichés voorbij komen die je maar kunt bedenken: de knappe jongens en meiden, de nerd, de bully en uiteraard het einde dat je al vanaf het begin ziet aankomen.
Toch zitten er best een aantal grappige en lachwekkende dingen in en de film is wat dat aangaat dus niet vervelend om naar te kijken. Maar we hebben het al zovaak eerder gezien. Geen film dus die je lang na het verlaten van de bioscoopzal nog zal heugen. Of het zou al moeten zijn vanwege de beeldschone Michelle Trachtenberg...

IMDB Cijfer: 6,3/10
Mijn Cijfer: 6,0/10

quote:

Op donderdag 16 april 2009 23:38 schreef Superher0 het volgende:

[..]

Allemaal behalve The Pirate. Ik ben benieuwd!! In het boek staan een verscheidenheid aan films, vanaf 1902 tot en met 2008. Had verwacht dat ik er meer gezien zou hebben maar dat viel dus tegen. Ik was al best wel ver met het kijken van alle films in de IMDB Top 250 en daarvan staan er ook al een groot aantal in het boek dus dat scheelt.

Ben zodoende met Jean Vigo in aanraking gekomen. L'Atalante en Zero de Conduit, erg mooie films.

Net Ordinary People gekeken. Donal Sutherland met haar!!! goede film, ik vond alleen het te voorspelbaar. Goed acteerwerk. Weer eentje afgevinkt

http://www.listsofbests.com/list/43635 is misschien dan handig voor je. Om het makkelijk bij te houden.

Roger & Me

quote:

Moore gaat op pad naar het plaatsje Flint in Michigan. Het stadje leefde volledig van de daar aanwezige General Motors fabriek, maar het concern besloot die lokatie te sluiten. Op scherpe wijze onderzoekt Moore tijdens de jaren '80 hoe de lokale bevolking omgaat met het genomen besluit en hij tracht een gesprek te krijgen met de CEO van General Motors, Roger Smith.

Twintig jaar na dato, is deze docu weer helemaal actueel geworden. Zeker nu het eruit ziet dat General Motors failliet zal gaan dit jaar en dus indirect voor nog meer problemen gaat zorgen in Flint. De stad kende overigens rond 1960 bijna 200.000 inwoners, nu zijn er daarvan iets meer dan 100.000 inwoners over. Het is duidelijk hoe afhankelijk Flint is van GM. Nog wat andere cijfers dan: de aandelenkoers (toch wel een betrouwbare indicator dat de gezondheid van een bedrijf aangeeft) lag de gehele jaren '80 rond de 40 dollar en is gaan pieken in het jaar 2000 om en nabij de 100 dollar. Op het moment van schrijven heeft het aandeel een koers van 1,94 dollar. De cijfers spreken voor zich me dunkt.

Okee, dan de docu zelf. Die is afkomstig van Michael Moore! Dus enige slagen om de arm qua betrouwbaarheid kunnen wel gemaakt worden en uiteraard worden al dan niet met suggestieve montage dingen uitvergroot. Toch zag ik wel de kern van de docu dat GM al vanaf de jaren '80 hard aan het falen was en dat daarmee ook een complete stad meegenomen wordt in die neergang. Jammer was dat er niet duidelijk ingegaan werd op de oorzaken van de problemen, maar het is ook niet aan Michael Moore om aan Roger Smith uit te leggen dat hun producten niet deugen (energieslurpend, duur in aanschaf en niet meer bij de huidige tijd passend) en dat de Japanners qua productieprocessen hen ver voorbijgestreefd zijn.

Des te meer werd er wel gefocussed op de verschillende oplossingen die de inwoners van Flint hebben om alsnog de eindjes aan elkaar te knopen. Dat levert hilarische beelden op, die mij vele malen nee deden schudden met een konijnboerderij als toppunt . Deze dieren worden levend, maar ook als vlees verkocht . Ook komt er een zweverige kleurtjesmevrouw op de proppen en zijn er belachelijke toerismepromoot-acties om te zorgen dat Amerikanen ook vakantie kunnen vieren in een industriestad. Dit zijn geen normale oplossingen, waarmee je het gaat redden dus.
Het meest sneue is dat de mensen van GM zelf ook geen duidelijke oplossingen hebben hoe zij de problemen te lijf willen gaan. Vrij laconiek worden complete fabrieken gesloten, terwijl een reorganisatie ipv arbeid verplaatsen naar Mexico veelal beter en meer gewenst is (me dunkt), zeker voor de inwoners van Flint. Ik vrees dat het momenteel niet veel anders gaat bij General Motors en dat de enige oplossing een faillissement is. Cijfer: 8,5

Nog een leuke collage vanuit Flint, Michigan :



Sciuscià (Shoeshine)
Vlot filmpje vol tragiek, zoals alleen Italianen dat kunnen verbeelden. Twee schoenenpoetsers raken ongewild betrokken bij een zwendel en belanden in een jeugdgevangenis. Aldaar worden ze apart van elkaar gezet in kleine onleefbare cellen, die gevuld zijn met andere jeugdige delinquenten. In het begin vond ik het niet echt bijzonder allemaal, maar vanaf de gevangenis werd het steeds beter en beter. Het einde is de grote kracht van Sciuscià. Als je denkt, nu kan het niet tragischer of dramatischer, dan word je alsnog keer op keer meer verrast. Cijfer: 7,5

[ Bericht 0% gewijzigd door Falco op 17-04-2009 00:18:58 ]

'No Direction Home: Bob Dylan', van Martin Scorsese.
Op zich een prima documentaire, maar ik vind het jammer dat Scorsese Dylan's tijdlijn slechts tot 1966 in beeld heeft gebracht. Desalniettemin geef ik deze docu een dikke 8/10 .

London to Brighton Paul Andrew Williams, 2006
Film uit het straatje van Mike Leigh en Ken Loach, oftewel problemen aan de onderkant van de Britse maatschappij. Het verhaal is vrij mager en erg naargeestig, hierdoor is het in mijn ogen geen hele sterke film geworden. Het acteerwerk was wel van hoog niveau. Was er misschien ook niet helemaal voor in de stemming. 7.0

Danny the Dog (2005) gezien



Normaliter ben ik niet erg fan van Jet Li films fan. Maar in deze film werd dat toch gered door het drama karakter van de film wat goed wordt ondersteund door Morgan Freeman. De actie scènes zijn heerlijk lekker vlot en de bad guys zijn verfrissend cliché matig met zo'n tof engels accent.

8

Hauru no ugoku shiro
wat een meesterwerkje weer (ookal is het iet wat voorspelbaar
8,5/10

Mijn vader is een detective
voor kinderen een prima film (daar is het cijfer dan ook op gebaseerd) 7/10

Fast & Furious
geen saaie film (genoeg actie) maar voor de rest rammelt het imho aan alle kanten..
5/10

Gekkigheid Elflng, een normale film!

The Big Steal Don Siegel, 1949
Film van regisseur Don Siegel, de man die ons een behoorlijk aantal jaren ook Dirty Harry bracht. Moet zeggen dat The Big Steal me behoorlijk tegen viel. De film is eigenlijk een lange achtervolging en ondanks de speelduur van slechts 70 minuten voelde dat wat lang aan. Daarnaast snap ik niet echt wat deze film in een film-noir box doet, niet echt een film die onder die noemer valt. Niets speciaals.6.5

The boat that rocked
heb mij er kostelijk mee vermaakt:
7,5/10

He's Just Not That Into You
matig maar soms wel vermakelijk
5.5/10

Inkheart
leuke fantasie film
7/10

quote:

Op zondag 19 april 2009 01:21 schreef DeHovenier het volgende:
[ afbeelding ]
Meesterlijk

Die ook gezien ja, prachtig

Psycho
Briljant, ziek, etc.
10/10

quote:

Op donderdag 16 april 2009 23:15 schreef Lambiekje het volgende:
[ afbeelding ]
Black Balloon (2008)
Thomas (Rhys Wakefield) is een 15 jarige jongen die een oudere autistisch (+ADD) broer Charlie heeft.
Maggie (Toni Colette) is hun zwangere moeder. Hun vader is een leger man. ze verhuizen naar een nieuwe huis. Op een ochtend rent Charlie naar buiten en Thomas gaat hem achterna. Charlie rent zomaar een huis binnen en gaat daar plassen op het toilet. Het blijkt toevallig te zijn bij een klasgenote van Thomas, Jackie (Gemma Ward). Charlie had zijn muts daar achter gelaten zodoende wist zij wie ze waren. Gaande weg wordt zij verliefd op hem. Alleen Thomas denkt zijn stomme autistische broer in de weg staat.

Het is zonder meer een eerlijke oprechte film. De woede die Thomas heeft jegens zijn broer ondanks dat ie van hem houdt is goed vertolkt. Toni Colette is altijd wel goed maar de onverwoest bare rust richting Charlie is mooi.

Ja het is een mooie Australische debutfilm van Elissa Down

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

cijfer 8 / imdb 7.5

Deze film had gek genoeg een paar weken geleden gevonden in het restaurant waar een vriend van me werkte. Geen idee wat we ervan moesten verwachten, maar uit verveling toch maar gaan kijken.
Ik vond het ook een best goede film! Ik vond Charlie alleen meer über-retarded dan autistisch, waardoor ik me na een tijdje wel een beetje aan hem ging ergeren.

quote:

Op zondag 19 april 2009 04:34 schreef DeHovenier het volgende:

[..]

Die heb ik deze week gekocht en ga ik binnenkort zien. Ben benieuwd

Een van de beste thrillers/misdaad-films die ik heb gezien

Jesus camp



Wederom veel woede en afschuw toen k deze film opnieuw zag. Arme kinderen... Ik ben atheïst, dus ik heb t sowieso al niet zo met het geloof. Maarja, dat is natuurlijk alleen maar brandstof voor deze film. Toch wel een van de weinige films die me echt ondersteboven krijgt.

IMDB 7,6
Ik 8,2

quote:

Op donderdag 16 april 2009 10:51 schreef Pacmaniac het volgende:
[ afbeelding ]

Net Twilight gekeken . Mooie film al vond ik persoonlijk dat mystieke sfeertje en die langdradige scene's waarin niet gesproken werd + de bijbehorende klassieke muziek een beetje ergerlijk . Verder wel een puike film!

Damn, anders plaats je nog een keer een plaatje erbij van 2 mb

Wel een goede film trouwens

Net alle delen van Resident Evil gezien (voor het eerst)

Damn tering zeg wat een stoere films zeg

Birdman of Alcatraz 1962

Een op een waargebeurd verhaal gebasseerde film met Burt Lancaster in de hoofdrol als Robert Stroud.
Robert Stroud is veroordeeld tot levenslange eenzame opsluiting, op een dag vindt hij een zwak vogeltje en besluit deze te houden, naarmate de tijd vorder ontwikkelt hij een enorme kennis van vogels en dit blijft niet onopgemerkt bij anderen.
Een geweldige rol van Lancaster die ondanks levenslang toch wat betekenis en berusting in zijn leven vindt.
Een van de mooiste gevangenisdrama's die ik tot nu toe heb gezien. 9/10

quote:

Op zondag 19 april 2009 03:31 schreef Siniti het volgende:
Psycho
Briljant, ziek, etc.
10/10

En dan bestaan er nog betere Hitchcocks zoals North by Northwest, Strangers on a Train, Shadow of a Doubt en Rear Window . Ik weet niet of je die al gezien hebt ?

Shiza
Adequaat gemaakt filmpje over wel een maf in elkaar gezet verhaal. Mustafa (bijnaam Schizo) is een 15-jarig jochie die stoer Kazachen ronselt om te vechten in de plaatselijke boksclub en verdient daar een aardig zakcentje mee. Er is iets bijzonders met aan de hand, want hij lijdt aan schizofrenie, maar welke functie dat nou had op de film zelf, vroeg ik me meerdere malen af? Hij moet af en toe wat pillen slikken en de plaatselijke dokter vindt dat hij naar de grote stad moet voor een betere behandeling en dat is het dan. Verder draagt zijn schizofrenie dus niet veel meer bij op deze film. Alhoewel... ik vergeet bijna dan zijn acteerwerk. Dat was wel ontzettend droog en eentonig, misschien moet daar dan een link gelegd worden? Dat aparte acteren van hem vond ik overigens niet vervelend vreemd genoeg.

Maar het maffe van het plot houdt daar niet op! De vijftienjarige Schizo raakt verliefd op een oudere vrouw met een kind en het is niet eens een MILF! Haar man is omgekomen tijdens een van de bokswedstrijden en zijn laatste wens was dat Mustafa haar nog wat dollars zou overhandigen. Hoogst merkwaardig allemaal, maar ik heb wel meer merkwaardige dingen gezien uit Centraal-Azië, die als normaal bevonden werden. In Beshkempir begluren koters bijvoorbeeld een dikke naakte vrouw, die bloedzuigers op haar lichaam heeft uitgezet. Enfin, toch wel een alleraardigst filmpje achteraf. Het vele gebruik van lichtblauw viel me op tijdens het zien hiervan. Het maakt de film 'fris' en wel aangenaam van karakter. Cijfer: 7

Wanted
Mijn Kazachenweekend hield niet op bij Shiza, want Wanted is ook het product van een Kazach, namelijk Timur Bekmambetov. Voor Wanted maakte hij Night Watch en Day Watch. Films met zwaar over the top special effects en een ontzettend vaag verhaal. In Wanted is het plot veel normaler, maar de over the top sfx zijn wel behouden. Kogels die met effect door de kamer heensuizen, auto's die nog vreemdere carambolen maken dan in Die Hard 4. Ach, het is wel door te komen en vermakelijk, maar erg verheffend ook niet met zijn broederschap die moordopdrachten via geweefd textiel doorkrijgt . Morgan Freeman is zoals altijd wel weer stoer en Jolie is hot. Cijfer: 6,5

quote:

Op zondag 19 april 2009 17:28 schreef Falco het volgende:

[..]

En dan bestaan er nog betere Hitchcocks zoals North by Northwest, Strangers on a Train, Shadow of a Doubt en Rear Window . Ik weet niet of je die al gezien hebt ?

En dan vergeet je Vertigo

quote:

Op zondag 19 april 2009 18:57 schreef Lambiekje het volgende:

[..]

En dan vergeet je Vertigo

Toch blijft 'Psycho' gewoon de beste Hitchcock wat mij betreft.

The Children
Uitstekende film, zeker één van de besten tot nu toe in dit jaar. Geweldige griezel/horror film alleen het einde was best voorspelbaar

Cijfer ; 8,5/10

Van Hitchcock heb ik alleen Dial M for Murder en Psycho gezien, Rear Window is al gedownload en die andere zullen waarschijnlijk gauw volgen

quote:

Op zondag 19 april 2009 19:06 schreef Siniti het volgende:
Van Hitchcock heb ik alleen Dial M for Murder en Psycho gezien, Rear Window is al gedownload en die andere zullen waarschijnlijk gauw volgen

Dial M is ook goed. En Rope in de queue staan?

Der Baader Meinhof Complex
Der Baader Meinhof Complex vertelt het waargebeurde verhaal van de RAF in de jaren 70.
Voor wie niet weet wie / wat de RAF is:

quote:

De Rote Armee Fraktion (Duits, Ned.: Rode-Legerfractie) was de actiefste naoorlogse linkse extremistische terreurgroep in Duitsland. De RAF stond ook wel bekend onder de naam Baader-Meinhof-Groep. De groep werd in 1970 opgericht door onder meer Andreas Baader, Gudrun Ensslin, Horst Mahler en de later bij de groep gekomen Ulrike Meinhof. Ze was verantwoordelijk voor 34 moorden en talrijke bankovervallen en bomaanslagen. In 1998 meldde de RAF dat ze zichzelf had opgeheven.

De film gaat dus ook over de opkomst van de hele groep, de drijfveren et cetera. Het is zeer interessant om te zien hoe mensen politiek activisme in woord om kunnen zetten in politiek activisme in 'daad' en ze dat moreel verantwoorden. Je wordt als kijker meegenomen in dat proces. Dat deels krankzinnige, maar deels (voor mij persoonlijk) wel herkenbare proces. Je bent een radartje in het hele geheel, en hoe maak je een verschil? Hoe laat je mensen naar je luisteren?



De film begint met geweld. Veel geweld. De scene met de demonstratie tegen de Sjah gaat nergens over: de politie hakt er lekker op los. Je identificeert je dan behoorlijk tegen de mensen die zich hier tegen keren en tot actie over gaan. Alleen schuift die balans steeds verder op richting echt terrorisme.

De film kabbelt door met nog meer geweld maar raakt wat mij betreft een beetje in het slop als de rechtzaak tegen de leden van de RAF begint. Ondanks dat de film meer dan 2 uur duurt, hadden ze dat deels best meer uit mogen diepen.

Al met al een aardige film die iedereen die van geschiedenis houdt zeker moet zien, maar mij niet helemaal heeft kunnen overtuigen.

IMDB 7.4
Zelf 7.2

quote:

Op zondag 19 april 2009 19:07 schreef Lambiekje het volgende:

[..]

Dial M is ook goed. En Rope in de queue staan?

Nog niet, komt allemaal later nog wel. Heb maar 80GB ruimte op mijn pc ( __!! )

Incendiary




De dag waarop Chris Cleave zijn roman over een fictieve terroristische aanslag op een Brits voetbalstadium publiceerde was 7 juli 2005. Geen dag als alle anderen want het was ook de dag dat Londen inderdaad slachtoffer werd van een reeks bloedige aanslagen in de metro. Daar hingen zelfs reclameaffiches voor het boek dat Cleave schreef in navolging van de WTC aanslag van 11 september in New York en de aanslag op de trein in Madrid in 2004. Het toeval zorgde voor wrange marketing.

Een jonge Britse moeder (Michelle Williams) is getrouwd met een lid van het Explosieven Opruimings Commando. Het huwelijk is verre van gelukkig en ze vindt afleiding in de armen van journalist Jasper Black (Ewan McGregor). Als de twee op een middag weer samen zijn komen haar man en zoon om bij een terroristische bomaanslag op het voetbalstadium waar de twee een voetbalwedstrijd bezoeken. Verscheurd door verdriet maar ook schuldgevoel komt de vrouw in aanraking met Terrence Butcher (Matthew Macfadyen), de rechercheur die belast is met het onderzoek naar de aanslag, maar ook met de jonge zoon (Usman Khokhar) van één van de terroristen. Ze sluit een onverwachte vriendschap met de jongeman.

In Amerika verscheen Incendiary op 20 januari 2008 op het Sundance Festival. Twee dagen daarna kwam Heath Ledger, de voormalige verloofde van Michelle Williams en vader van haar dochter, om het leven. Een wrange samenloop van omstandigheden wanneer we daar de inhoud van de film aan koppelen. Wanneer we daar ook de in de inleiding geschetste loop van het lot aan verbinden dan is Incendiary omgeven door een plot die grenst aan het onwaarschijnlijke. Die factor van onwaarschijnlijkheid laat ook sporen na in de film.

Het is wel andere koek waar Sharon Maguire met haar tweede film als regisseuse na Bridget Jones's diary mee op de proppen komt. Ze heeft de luchtigheid en naïviteit verlaten en maakt plaats voor een wrang drama rond gewetensnood, schuldgevoel en boetedoening. Dat daar ook nog een soort van thriller laag doorheen vlindert, geflankeerd door een geforceerde en onwaarschijnlijke pseudoromance maakt het geheel wat moeilijk te slikken en raakt daar door niet de juiste snaar. En dat terwijl de emoties hoog oplopen en de wanhopige situatie van de jonge moeder krachtig neer wordt gezet door Michelle Williams.

Maguire wil teveel met haar film waardoor zich een onevenwichtig geheel openbaart. Een pure en meer intieme focus op de jonge moeder en de wijze waarop zij afrekent met haar schuldgevoel en probeert haar leven weer op de rails te krijgen had een vele malen intrigerender drama opgeleverd. Nu is er van alles wat in een geheel dat de belofte niet waarmaakt.

Cijfer 6.5 uit 10

Lake Mungo 6,5
Fictieve documentaire/film is voornamelijk opgebouwd uit interviews met de betrokkenen van een familiedrama en de daaropvolgende nasleep.

Tienerdochter verdrinkt tijdens een familieuitstapje en het gezin krijgt na verloop van tijd te maken met vreemde verschijnselen in huis. De familie raakt ervan overtuigd dat het de dochter is die rondspookt en probeert er met behulp van een psycholoog, seances, foto's en video-opnames achter te komen welke geheimen er zijn ontstaan omtrent de dochter.

De interviews worden afgewisseld met verlaten beelden van het huis en de foto en video-opnames die de betrokkenen maken. Het zijn vooral het soort beelden wat we hier op fok ook wel eens voorbij zien komen als bewijs voor geestverschijningen. Opnames met suggestieve vage verschijningen. Toch weet de film juist uit deze beelden zijn grootste kracht te halen. De interviews duwen je een bepaalde richting in waardoor de opnames soms een freaky uitstraling krijgen. De uitwerking van het verhaal is eigenlijk een typische spookfilm, maar het wordt gewoon iets anders verteld.

Grootste nadeel van de opzet van de film is dat het zorgt voor een iets te traag tempo. Ander minpunt is dat een van de twists er voor zorgt dat de film enkele minuten in een anti-climax blijft hangen. Misschien dus niet altijd even geslaagd, maar het is een interessante opzet om een keer te zien. (En dat denkt remake-Hollywood blijkbaar ook )

Alle films van me tot nu toe in April:
Shadow of a Doubt (1943, VS, Alfred Hitchcock)
Over goede Hitchcocks gesproken Ook Shadow of a Doubt is weer een meesterwerkje van mans hand.
Het verhaal is simpel: Charlie is (vermoedelijk) de "Merry Widow Murderer". Om aan de politie te ontsnappen, vlucht hij naar de familie van zijn zus, die leeft een typisch Amerikaans stadje. Daar is de oudste dochter Charlie (vernoemd naar haar oom) helemaal weg van haar oom. Ze ziet in hem iemand, die de doodsaaie sleur van de familie kan doorbreken. Maar langzaam komt de jonge Charlie achter het geheim van haar oom. Waarna ze worstelt met de gewetenskwestie over wat ze met die informatie moet doen.
Oom Charlie had bij de beste film schurken gemogen. Iemand die op het eerste gezicht een heel charmante man lijkt, maar in werkelijkheid een agressieve egoïst is, die nergens voor terugdeinst. Joseph Cotten weet perfect te schakelen tussen die twee kanten van zijn personage
Teresa Wright geeft hem goed tegengewicht eerst als een onschuldig, vrolijk meisje maar later steeds meer als een overtuigde vastberade meid.
Verder zit de film vol met andere leuke kleine dingentjes, zoals de vader en vriend, die een competitie hebben om de perfecte moord op elkaar te verzinnen. Wat natuurlijk hilarisch is, doordat er ondertussen een echte moordenaar rondloopt in hun omgeving.
cijfer: 9

Ten (2002, Iran, Abbas Kiarostami)
Één taxichauffeuse, twee camera's, tien ritjes, dat is de eenvoudige opzet van deze film. Wat de film meer maakt dan een lange Iraanse versie van het tv-programma Taxi is, dat de vrouw (ook) bekende van haarzelf vervoert. Zoals haar eigen 8-jarige zoontje en daar wordt het interessant. Want de vrouw is gescheiden en het zoontje heeft het daar nogal moeilijk mee, wat leidt tot een confrontatie in de taxi. Waarbij ik heel erg het gevoel kreeg, dat er eindelijk dingen gezegd durfde te worden, die ze zonder de camera's erbij niet hadden gedaan. Wat vooral opvalt daarbij zijn de verwijten die het jongentje waarschijnlijk onder invloed van zijn vader maakt aan zijn moeder over dat ze een slechte vrouw is en niet had mogen scheiden.
Jammer genoeg blijven de rest van de ritjes met o.a. haar zus, een vriendin, een hoertje en hele oude vrouw qua inpak achter.
cijfer: 7

Chopper (2000, Aus, Andrew Dominik)
Eric Bana als Mark Brandon "Chopper" Read kan bij het rijtje goed gespeelde extreem-geweldadige gestoorden van Bale in American Psycho, Harrelson in Natural Born Killers, De Niro in Cape Fear en dergelijke. Vooral de vergelijking met Natural Born Killers gaat goed op, want net als die film gaat ook Chopper over de rol media, de aantrekkingskracht van zulke geweldadige types en het verschil tussen de man en de mythe.
cijfer: 7

Swimming Pool (2003, Fr, François Ozon)
Een schrijfster van een misdaadroman heeft een writer blocks, dus mag ze om inspiratie op te doen voor het volgende boek in de reeks verblijven in het Franse vakantiehuisje van haar uitgever. Daar komt ze tot rust, tot dat de dochter van de uitgever ook verschijnt. Die dochter is nogal een wilde bras en neukt er op los. De schrijfster is eerst heel geirriteerd door die dochter, maar raakt steeds meer geintigreerd door haar. Natuurlijk zit er ook een lijk in de film. Maar is het nou allemaal echt gebeurd of keken we naar de fantasie/het boek van de schrijfster?
Wat heb ik geleerd van deze film? Charlotte Rampling kan heel goed een geaggiteerde chagerijn spelen ; Ludvine Sagnier heeft geile tieten; maar vooral maar weer eens hoe belangrijk muziek is bij film, want het is de muziek die ogenschijnlijk saaie scené's spannend maken.
cijfer: 7.5

My Own Private Idaho (1991, VS, Gus Van Sant)
My Own Private Idaho volgt twee verhaallijnen over twee vrienden, die elkaars spiegelbeeld zijn. Aan de ene kant volgen we Mike. Hij lijdt door een jeugdtrauma aan narcolepsie. Via flashbacks komen we steeds meer te weten over dat jeugdtrauma. Hij heeft (schijnbaar) geen andere keus dan de prostitutie in te gaan. Mike verdwijnt steeds verder in de afgrond.
Aan de andere kant hebben we Scott, de zoon van de rijke burgemeester. Scott is een pragmatist, die voor het bestaan als verschoppeling gekozen heeft, omdat hij dat een goede leerschool vindt voor als hij na zijn 21e zijn deel van het familiefortuin krijgt. Scott weet, zoals altijd al zijn plan was, te ontsnappen aan het leventje buiten de samenleving als mannelijk hoertje en succesvol te worden.
Ook qua stijl zijn de twee verhaallijnen elkaar spiegelbeeld. Mike's verhaal wordt visueel verteld. De flashbacks zijn altijd compleet zonder geluid. Scotts verhaal daarentegen is verbaal. Hij spreekt in Shakeperiaanse zinnen met zijn mentor Bob. Zijn verhaal is duidelijk geïnspireerd door Shakespeare's Henry IV.
Van Sant weet die twee verhaallijnen perfect te laten balanceren. Hij wordt hierin natuurlijk ook geholpen door de sterke Phoenix en zeer degelijke Reeves.
cijfer: 8

Cidade dos Homens (City of Men) (2007, Bra, Paulo Morelli)
Het vervolg op het meer succesvolle en betere Cidade de Deus. Paulo Morelli heeft niet de talenten van Fernando Meirelles. Waar Cidade de Deus vooral een documentaire-achtige sfeer impressie is van het leven in zo'n wijk is Cidade dos Homens veel meer een door plotgedreven film. Dat plot is nou net het zwakste punt van de film. De film heeft meer effect, omdat ik er steeds bij stil stond dat dit ondertussen echt gebeurd in de sloppenwijken van Brazilië, dan dat de film zelf zo aangrijpend is.
cijfer: 7

The Palm Beach Story (1942, VS, Preston Sturges)
De film begint al leuk onconventioneel tijdens de credits met een samenvatting van wat een andere film had kunnen over hoe de twee hoofdrolspelers in het huwelijksbootje zijn beland, wat eindigt met het gebruikelijke "They lived happily ever after" maar vlak daarna krijgen we een bordje met "Did they?" Waarna de film begint.
Want 5 jaar later gaat het huwelijk niet meer zo goed. is financieel onsuccesvol. vindt dat hun huwelijk vooral een sleur is geworden en ze niet meer echt verliefd op elkaar zijn. Het lijkt haar beter voor beiden als ze gaan scheiden, ook zodat hij misschien dan eindelijk succesvol kan worden zonder voor haar te moeten zorgen. is het daar niet mee eens. Maar toch reist naar Palm Beach om daar te kunnen scheiden. Ondertussen ontmoet ze een potentiele nieuwe man, die zeer rijk is. Maar natuurlijk zijn de oude gevoelens tussen en nog niet helemaal verdwenen.
Claudette Colbert, de absolute ster van de film, is heel grappig en charmant als de gevatte Gerry. Die net doet of ze onschuldig is, maar ondertussen alle mannen voor haar plan weet te winnen.
Joel McCrea is vooral de degelijke rustpunt van de film. De rots in de branding waarop de vele hectiek van de rest van de film geen effect lijkt te hebben.
Wat de film verder erg leuk maakt zijn de bijrollen; de bejaarde en slechthorende goedhartige worstenkoning; de dronkaards van de Ale and Quail Club in de trein; de nerderige rijke John D. Hackensacker III en zijn mannenverslindende zus met haar rare laatste scharrel Toto.
cijfer: 8.5

La belle et la bête (Beauty and the Beast) (1946, Fr, Jean Cocteau)
Deze film laat goed zien hoe men toch een andere, volwassener benadering van sprookjes had voor de disneyvisering ervan.
De film komt wat traag op gang met de gemene stiefzussen van Belle. Maar als eerst poppa en daarna Belle zelf het kasteel van het Beest (met levende standbeelden en kandalaars in echte armen) betreed krijgt de film iets magisch. De stem en manieren van Beest, die zich gedraagt als een echte gentleman, maakt dat sprookjesachtige af. Maar toch kon de film me niet echt raken, dat kwam door het overacteren van o.a. Jean Marais. Dat stoorde me heel erg.
cijfer: 7.5

De Dominee (2004, Nl, Gerrard Verhage)
Degelijke "rise and fall van een gangster"-film van eigen bodem. Vooral het goede acteerwerk van Peter Paul Muller en Frank Lamers valt op. Al is het ook wel beetje een gevalletje; in het land van blinden is éénoog koning.
cijfer: 7

The Set-Up (1949, VS, Robert Wise)
Met maar 72 minuten is deze film een klein meesterwerkje. Die 72 minuten spelen zich in real-time af (wat dus betekent dat er geen sprongen in de tijd zijn) en daarin nog steeds één van de weinige films is die daarin slaagt. Daardoor ga je extra meeleven met hoofdrolspeler Stoker. Je voelt de opbouw van de spanning in de kleedkamer. Dat de bokswedstrijd dan ook nog prachtig gefilmd is, is helemaal de kers op de taart.
cijfer: 9

The Lost Weekend (1945, VS, Billy Wilder)
Één van de beste over alcoholisme die ik gezien heb. De niet te stoppen drang naar steeds weer een nieuw drankje; de strijd tussen die donkere verslaafde kant en wat hij eigenlijk wil zijn; het effect dat het heeft op zijn omgeving; zijn zelfdestructieve aard; de vriendin die hem tegen zijn eigen wil in toch blijft steunen. Alles ongelovelijk goed geacteerd door Ray Milland.
cijfer: 8.5

Kind Hearts and Coronets (1949, VK, Robert Hamer)
Dit is een komedie Want een donkere komedie/satire, die niet meer werkt, is het beste wat ik ervan kan maken.
cijfer: 5

Hoe komen jullie aan al die schitterende oude films? Ik zie ze bij de lokale mediamarkt of free record shop echt nooit staan.
Ook op alternatieve manieren weinig succes. Hebben jullie een speciale winkel of site waar je al die oude pracht en praal vandaan kunt toveren?

Gister een stuk van die film over wapenhandel op de BBC, is een topfilm. Had hem al ooit gezien maar hij is echt top

quote:

Op zondag 19 april 2009 22:06 schreef Pacmaniac het volgende:
Hoe komen jullie aan al die schitterende oude films? Ik zie ze bij de lokale mediamarkt of free record shop echt nooit staan.
Ook op alternatieve manieren weinig succes. Hebben jullie een speciale winkel of site waar je al die oude pracht en praal vandaan kunt toveren?

probeeer internetshops eens...
die hebben vermoedelijk dit soort titels wel..

quote:

Op zondag 19 april 2009 22:06 schreef Pacmaniac het volgende:
Hoe komen jullie aan al die schitterende oude films? Ik zie ze bij de lokale mediamarkt of free record shop echt nooit staan.
Ook op alternatieve manieren weinig succes. Hebben jullie een speciale winkel of site waar je al die oude pracht en praal vandaan kunt toveren?

_{ik download}

quote:

Op zondag 19 april 2009 22:06 schreef Pacmaniac het volgende:
Hoe komen jullie aan al die schitterende oude films? Ik zie ze bij de lokale mediamarkt of free record shop echt nooit staan.
Ook op alternatieve manieren weinig succes. Hebben jullie een speciale winkel of site waar je al die oude pracht en praal vandaan kunt toveren?

Online webshops

Ik via alternatieve kanalen.

Vinyl (2000)

_{Afb 1.1 Een platenverzamelaar in zijn natuurlijke habitat}

Kleinschalig opgezette documentaire over het verzamelen van vinyl. De verschillende obsessieve verzamelaars die aan het woord komen delen hun huis of kamer met wel duizenden platen. Sommigen verzamelen alles wat er te vinden is van bepaalde artiesten of genres, terwijl het anderen om de fysieke lp gaat en niet om de muziek. Eén van de geïnterviewden deed zelfs een belachelijke poging om aan alle muziek te komen die er ooit ter wereld is uitgebracht!
Al vanaf het begin komen de meeste mensen een beetje vreemd over en naar mate de documentaire vordert blijkt eigenlijk dat ze allemaal wel bepaalde problemen in hun leven hebben en zich daarom maar op het verzamelen storten. De documentairemaker doet daar zelf ook aan mee door regelmatig de kijkers lastig te vallen met een heel verhaal voor de spiegel over hoe nutteloos zijn leven eigenlijk is en dat ie weer zonder reden veel te veel platen met oninteressante muziek heeft gekocht. 'Boehoe, ik wou dat ik een vriendin had en ik heb maar alvast een mixtape voor haar gemaakt' etc.

En dat is nou net jammer aan deze documentaire, want ik hoopte toch echt meer interessante verhalen te horen over de wereld van platenverzamelaars, terwijl je hier eigenlijk een verzameling extreem sneue figuren ziet die min of meer toevallig platen verzamelen. Het had net zo goed iets anders kunnen zijn, zoals wordt bewezen door twee verzamelaars die hun platen wegdoen om zich op boeken en paarden te storten. Waar zijn alle min of meer normale mensen heen?
Van dezelfde filmmaker verscheen later een documentaire over mensen die zich miserabel voelen en eigenlijk denk ik dat hij dit materiaal beter daarvoor had kunnen bewaren.

cijfer: 6, IMDB: 7.1

[ Bericht 7% gewijzigd door TanteMathilde op 19-04-2009 23:42:27 (plaatje erbij) ]

quote:

Op zondag 19 april 2009 22:06 schreef Pacmaniac het volgende:
Hoe komen jullie aan al die schitterende oude films? Ik zie ze bij de lokale mediamarkt of free record shop echt nooit staan.
Ook op alternatieve manieren weinig succes. Hebben jullie een speciale winkel of site waar je al die oude pracht en praal vandaan kunt toveren?

Van Leest heeft wel wat staan.

In de nieuwsgroepen wordt ook wel geregeld wat gepost.

Daarnaast zijn veel films gewoon public domain en kan je ze vinden op Videogoogle. Zoals:
Birth of Nation (1915) of Freaks (1932)