Nogmaals, problemen met vriend en schoonmoeder..(Deel 2)

quote:

Op dinsdag 31 maart 2009 19:14 schreef Chickiewickie het volgende:

[..]

Heel eerlijk? Nee, ik vind het niet onredelijk. En weet je waarom niet? Omdat we gekozen hebben voor elkaar om ons leven met elkaar te delen, en dat houd ook in dat als er problemen komen (wat voor problemen dan ook) je dat samen hoort op te lossen. En dat is precies wat ik probeer: SAMEN oplossen. Ik ben bereid heel wat aan de kant te zetten en te accepteren, maar ik vind dat er ook voor een deel wat van zijn kant mag komen. En het énige wat ik vraag, is om het bij één telefoontje te laten als bij 2 of 3.

Yep, problemen hoor je samen op te lossen.

Maar blijkbaar wil hij niet...

Sorry joh, er zijn bljkbaar grenzen.

Succes, je volgende vriend knarst tanden in zn slaap, misschien kan je dat wel er uit rammen

quote:

Op dinsdag 31 maart 2009 19:59 schreef DumDaDum het volgende:
Schiet me nog iets te binnen. Dat -achteraf belachelijke- idee om in therapie te gaan. Je wilde jezelf niet veranderen, en nog steeds niet. Je wilde alleen maar leren hoe je deze situatie naar je hand kon zetten.

Terwijl therapie er meestal op is gericht om de perceptie van een situatie te beinvloeden zodat men de situatie -waar op zich niets aan is veranderd- beter kan handelen.

Dus:
Jouw idee; zelfde houding, aangepaste situatie, klaar.
Therapie; andere houding, gelijke situatie, klaar.
Dat is een subtiel verschil......

Die moeder moet van haar ook in therapie.

quote:

Op dinsdag 31 maart 2009 20:19 schreef Chickiewickie het volgende:
shmoopy: hoe kom je daar nou weer bij?

Omdat jij voortdurend roept dat het niet gezond is, niet normaal, dat zíj een probleem heeft met loslaten enz.
Dan heeft zij in jouw ogen toch een probleem, of heb ik een memo gemist?

Je hebt in dit topic op allerlei manieren meningen gekregen en ze komen allemaal wel op hetzelfde neer, maar je lijkt het echt niet in te willen zien.

quote:

Op dinsdag 31 maart 2009 19:14 schreef Chickiewickie het volgende:

[..]

Heel eerlijk? Nee, ik vind het niet onredelijk. En weet je waarom niet? Omdat we gekozen hebben voor elkaar om ons leven met elkaar te delen, en dat houd ook in dat als er problemen komen (wat voor problemen dan ook) je dat samen hoort op te lossen. En dat is precies wat ik probeer: SAMEN oplossen. Ik ben bereid heel wat aan de kant te zetten en te accepteren, maar ik vind dat er ook voor een deel wat van zijn kant mag komen. En het énige wat ik vraag, is om het bij één telefoontje te laten als bij 2 of 3.

Een 'probleem' is niet opgelost als beide partijen evenveel water bij de wijn doen. Jij doet het voorkomen alsof het zo is: Hij wil 2x per dag bellen met zijn moeder, ik wil dat hij 0x per dag met zijn moeder belt, dus is het de oplossing dat hij 1x per dag belt, anders heeft hij kennelijk niets voor mij over.

Deze beredenering slaat natuurlijk nergens op. Jij creëert een probleem en verwacht, onterecht, dat hij water bij de wijn doet. Als jij 6 kinderen wil en hij maar 2, dan zeg je toch ook niet "Ik wil er dan minimaal 4, anders houdt hij niet van me Dit probleem moeten we samen immers oplossen."

Nog 1 keer: je eis is onredelijk. Dat vindt je vriend ook en zijn moeder waarschijnlijk ook. En ook alle Fokkers vinden dat. Jij niet. Dat betekent dat iedereen gek is, of jij. Ik denk jij.

En ik ken het probleem van een vriendin hebben die véél belt met familie. Dat is niet altijd leuk en de belletjes komen ook zeker niet altijd gelegen. Maar zolang je vriend nog niet tijdens de maaltijd / een bioscoopfilm / sex zijn telefoon opneemt, moet je dimmen.

Ik kan me wel voorstellen dat het irriteert.. dan wordt er 's avonds gebeld, net als je gezellig bij elkaar zit.. Je vriend en zijn moeder zouden daar weleens begrip voor mogen tonen...

Maar ja, als hij dat niet wil.. dan kun je 2 dingen doen, of de relatie beëindigen.. Of het accepteren. Als je het verder goed hebt samen zou ik het op de koop toe nemen.
Je woont immers niet samen? Dan heb je er ook niet iedere dag last van..

Jeetje chickiewickie... Ik snap best dat je het heel irritant vindt dat je schoonmoeder zovaak belt maar kom op... Blijkbaar vind je vriend het wel prettig (ook al zegt ie dat het soms wat veel is) dus laat hem lekker.

Waarom zit je jezelf hier zo te verdedigen? In elke post zeg je hetzelfde. Laat fok! lekker met rust als je niet normaal op andere fokkers kunt reageren. Fokkers zijn nu eenmaal recht voor z'n raap en lekker direct en tja als je daar niet mee om kunt gaan, laat fok! dan met rust. Als je eenmaal wat bekoeld bent zul je zien dat je echt wel wat kunt leren van sommige reacties, geloof me. Doe niet zo koppig en kijk wat opener naar andere inzichten.

Chickiewickie, ik zou moe van mezelf worden in jouw geval denk ik..

Post 1 "het is niet alleen maar het bellen!" post 2 "het gaat alleen maar om 1 telefoontje minder per dag" post 3 "ja maar, het is niet alleen het bellen zeg ik toch!" post 4 "alleen 1 keer minder bellen per dag, is dat nou teveel gevraagd?"

Zie je de tendens??

Ook is de tijd inmiddels verschoven van "zelfs nog om 22.30" naar "soms zelfs om 12 uur nog!"
Wat wordt het als je niet genoeg bijval krijgt? 3 uur 's nachts?

Kom op zeg..

het gaat ook niet om het idee dat ze het niet vervelend mag vinden, ze mag er zelfs wat van zeggen en vrágen of hij het wat wil minderen. Daar is allemaal niets mis mee.

Het vervelende is alleen, dat hij het goed en prima vindt en het contact met zijn moeder in orde vindt. Als hij dat niet wil veranderen, dan heb je je daar bij neer te leggen door

A) het te accepteren en te stoppen met zeuren

B) het uit te maken en een andere vriend te zoeken

het is vrij simpel allemaal, stiekem

quote:

Op dinsdag 31 maart 2009 20:52 schreef Chickiewickie het volgende:

[..]

Een probleem is in mijn ogen zeker wel voor het grootste gedeelte opgelost als beide water bij de wijn doen. Je moet in een relatie vind ik compromissen sluiten en dus water bij de wijn doen als er een probleem is. Als een van de 2 het niet leuk vind dat de ander ELKE week bijv. met vrienden/vriendinnen wil stappen, en meer is van het lekker thuis chillen met vrienden en bankhangen, is het toch ook doodnormaal dat je met elkaar afspreekt om dat half om half te doen?
En hoezo creëer ik een probleem? Dat is toch ook belachelijk? Dus als iemand ergens moeite mee heeft of last van heeft, dan creëer je zelf een probleem?

Heel eerlijk? Nee, in dat geval van het stappen vind ik het niet doodnormaal dat je met elkaar afspreekt om half om half te doen. Dat betekent dat wanneer je samen uitgaat er eentje half met tegenzin mee gaat, en wanneer je thuis zit de ander dat doet. Dat maakt dat je elke week die avond verpest, want ik vind het zelf helemaal niet leuk om iets te doen dat ik leuk vind, maar waarvan ik weet dat mijn vriend het vreselijk vind.
Maar ik denk dat dit wel weer een beetje het probleem aangeeft: jij wil jullie elkaar bij verschillen tegemoet komen door de helft op te geven, in plaats van dat je elkaar gewoon accepteert en erom heen leeft. In het geval van uitgaan doe je dat bijvoorbeeld door als thuiszitter er gewoon alleen een hele leuke avond van te maken, en degene die uitgaat lekker zijn/haar avond te laten hebben, en aan het eind van de avond/nacht kruip je weer lekker samen in bed.
Ik heb het je eerder gevraagd, maar je hebt niet gereageerd: zou het jou écht gelukkkig maken als je (ex)vriend voortaan iets laat waar hij ongelukkig van wordt?

Ik kan me de frustratie van de TS wel inbeelden, omdat ik zelf een aantal jaar een vriendin heb gehad met een moeder die haar verstikte. Indirect is het daar ook op misgelopen.

Die moeder kon haar dochter niet loslaten en wilde van elk detail op de hoogte zijn en dingen een dwingende richting uitsturen. Ook was ze jaloers als mijn vriendin het leuk had zonder haar erbij. En als mijn vriendin niet thuis was, ging haar moeder ook vaak bellen op 1 dag en haar een schuldgevoel aanpraten. En mijn vriendin mocht al helemaal niet iets met mijn familie beleven, dan werd er zolang op haar ingepraat tot ze zich er slecht over ging voelen, dat haar moeder zich tekort gedaan voelde.

Uiteindelijk is het misgelopen toen we zouden gaan samenwonen, en zij uiteindelijk afhaakte. Frappante is wel dat ze 1 maand daarna 200 kilometer ver weg verhuisde.

Dus TS, kan me er wel iets bij voorstellen. Het zijn niet alleen de telefoontjes maar de gedachte dat je vriend niet vrij wordt gelaten en dat er iedere dag feedback komt op alles dat jullie samen uitspoken.

quote:

Op woensdag 1 april 2009 00:08 schreef Perico het volgende:
Dus TS, kan me er wel iets bij voorstellen. Het zijn niet alleen de telefoontjes maar de gedachte dat je vriend niet vrij wordt gelaten en dat er iedere dag feedback komt op alles dat jullie samen uitspoken.

Die arme knul. Wordt hij zomaar van twee kanten verstikt.

Misschien wil je vriend wel 4 keer per dag met zijn moeder bellen, en vindt hij dat hij nu een mooi compromis heeft bereikt...

quote:

Op dinsdag 31 maart 2009 17:15 schreef Nijns het volgende:

[..]

Toevallig weet CoolGuy wel heel goed hoe het allemaal moet en heeft een hele leuke vriendin, die geen rust van hem wil

Dat dit topic nog loopt. TS, volgens mij is WIllem Alexander de opvolger van Beatrix hoor, niet jij...

quote:

Op woensdag 1 april 2009 09:05 schreef Scorpie het volgende:

Voor de 400e keer: HET IS GEEN COMPROMIS WAT JE WIL SLUITEN.
JIJ wil dat het minder wordt, HIJ niet. HIJ moet van jou TOEGEVEN. JIJ hoeft niets toe te geven.

Jawehel.
Want zij wil het liefst dat ie helemaal geen contact meer heeft en nu zou ze genoegen willen nemen met slechts één irritant telefoontje van de moeder per dag. Weet je wel wat een opoffering dat van TS is? Toch nog dat ene telefoontje toestaan?

Trouwens TS ... als je vriendje niet bij jou is, zoals door de week, mag zijn moeder dan wel vaker met hem bellen?

tjemig loopt dit topic nog steeds?

quote:

Op woensdag 1 april 2009 09:07 schreef Scorpie het volgende:

[..]

Ze heeft zelf niet door dat ze continue de focus van het verhaal aan het verleggen is om haar gelijk te krijgen. Vandaar ook dat we nu in rondjes rennen om het onderwerp heen; maak je een punt, begint ze gelijk weer over het feit dat het toch echt niet alleen het bellen is. Vraag je daarop door, krijg je geen antwoord en moet je het bij het bellen houden

Ja, dit is heel erg waar ik moet eerlijk zeggen: in vorige topics van TS had ik al niet echt een hoge pet van haar op. In deel 1 van deze soap had ik voor het eerst eens medelijden met haar, maar nu ben ik er echt van overtuigd dat TS een probleem heeft, niet alleen in haar relaties

quote:

Op woensdag 1 april 2009 09:12 schreef Maanvis het volgende:
tjemig loopt dit topic nog steeds?

Ja, snel, pak je popcorn!

Ownee, dat mag ik niet zeggen want dan moet TS weer huilen om deze post ipv inhoudelijk tereageren op alle andere posts. Jaja, TS weet het allemaal heel erg goed, dramt haar zin door en verwijt vervolgens anderen dat ze 'niet moeten doen alsof ze het allemaal zo goed weten'. De ironie..

Ik verheug me nu al op de dag dat mijn jongens met zo'n mokkel aan komen zetten.

quote:

Op dinsdag 31 maart 2009 20:52 schreef Chickiewickie het volgende:

[..]

Een probleem is in mijn ogen zeker wel voor het grootste gedeelte opgelost als beide water bij de wijn doen. Je moet in een relatie vind ik compromissen sluiten en dus water bij de wijn doen als er een probleem is. Als een van de 2 het niet leuk vind dat de ander ELKE week bijv. met vrienden/vriendinnen wil stappen, en meer is van het lekker thuis chillen met vrienden en bankhangen, is het toch ook doodnormaal dat je met elkaar afspreekt om dat half om half te doen?
En hoezo creëer ik een probleem? Dat is toch ook belachelijk? Dus als iemand ergens moeite mee heeft of last van heeft, dan creëer je zelf een probleem?

Wel eens gehoord van goed voorbeeld doet goed volgen? Je zegt hier ergens op blz 2 en ook in het voorgaande topic dat je overal toe bereid bent als hij maar doet wat jij zegt. (stoppen met bellen) Als jij nou eens begint met water bij de wijn doen? Dus niet aleen zeggen dat je wilt veranderen maar het ook gewoon doen? Misschien vervalt de behoefte om met zijn moeder te bellen dan wel. Of niet, maar kan het je niet meer schelen omdat het probleem (jou perceptie) al is opgelost.
Maar nee, er moet éérst door hem veranderd worden, dan pas ga jij water bij de wijn doen.

En ik ben echt heel benieuwd wat jou therapeut(e) hierover zegt.

Oh, en koffie zwart graag!

En: als je niet bij elkaar past, moet je elkaar niet willen veranderen, maar loslaten.

Soms is houden van ook loslaten, als je tenminste genoeg van iemand houdt om diegene het te gunnen zichzelf te blijven....
Als het antwoord daarop nee is, mag je je maar afvragen hoeveel je eigenlijk echt van hem houdt.

quote:

Op dinsdag 31 maart 2009 19:14 schreef Chickiewickie het volgende:
Heel eerlijk? Nee, ik vind het niet onredelijk. ...

Bingo. Daar zit het probleem. Read on...

quote:

En dat is precies wat ik probeer: SAMEN oplossen.

Je bent bereid het SAMEN op te lossen, wat inhoudt dat JIJ de oplossing bedenkt en HIJ die uit mag voeren. Dat is SAMEN.

quote:

Ik ben bereid heel wat aan de kant te zetten en te accepteren, maar ik vind dat er ook voor een deel wat van zijn kant mag komen.

En het énige wat ik vraag, is om het bij één telefoontje te laten als bij 2 of 3. Ik kan er gewoon met mijn kop niet bij dat jullie dit nou zo'n drastische ''eis'' vinden.

De inhoud van je eis is het probleem niet.
Het probleem is de manier waarop.
Jij bepaalt een oplossing. Jij bepaalt dat dat geen drastische eis is. Jij bepaalt dat er ook wel iets van zijn kant mag komen. En als er afgewogen moet worden wie het meeste 'aan de kant zet en accepteert', dan bepaal jij wie het meeste inlevert.

Daarmee passeer je hem dus.
'Samen' betekent niet dat je samen uitkomt op de oplossing die JIJ bedacht hebt.