NWS Nieuws & Achtergronden
Discussieer hier diepgaander over de actualiteiten.
Heeft Hamas überhaupt ooit een ziekenhuis gebouwd dan? In ieder geval, Peres heeft in zoverre gelijk dat Hamas-leden slecht voor hun kinderen zorgen omdat zij zo vervuld zijn van haat dat zij hun kinderen daarin meesleuren. Dat geldt natuurlijk niet voor alle Palestijnen; ik geloof best dat er bij Fatah veel mensen rondlopen die hun kinderen enige ethiek en beschaving bijbrengen - en dat maakt zijn opmerking niet helemaal waar.quote:Op zaterdag 11 april 2009 23:05 schreef Mylene het volgende:
[..]
Peres heeft daar volkomen gelijk in. De Palestijnen gebruiken hun kinderen liever voor propagandadoeleinden i.p.v. voor ze te zorgen.
Als Hamas een ziekenhuis kan bouwen kunnen ze er ook wel een mooie schuilkelder onder bouwen speciaal voor vrouwen en kinderen.
Alleen doen ze dat niet hè?
Bovendien zijn die laatstgenoemde kinderen en hun ouders ook essentieel voor langdurige vrede.
אין מקום כמו ארץ ישראל
Wablief .. afschuiven van verantwoordelijkheid ? Je hebt geen recht om voor je eigen rechten op te komen, je eigen keuzes te maken als je een oorspronkelijke bewoner van het MO bent of zo .. als die terug vecht en een nog hardere klap krijgt omdat het 'sticks and stones' tegen ultramodern is dan is dat zijn eigen stomme schuld .. had die maar niet terug moeten vechten, had die zich maar moeten onderwerpen ?quote:Op zaterdag 11 april 2009 22:17 schreef PhysicsRules het volgende:
Dat is het afschuiven van verantwoordelijkheid. Daar zijn ze in de Arabische wereld inderdaad heel goed in. Het is allemaal de schuld van het westen...
pleased to meet you
Je hebt naar de youtube filmpies gekeken die ik eerder plaatste, die over hoe joodse settlerkinderen zich gedragen? Is toch wel een aanrader .. zie je misschien dat het extremisme beslist niet eenzijdig is en dat de 'ethiek' van de Joodse settlers en hun kinderen een significante bijdrage levert aan het niet-slagen van het vredesproces.quote:Op zondag 12 april 2009 01:26 schreef Nam_Soldier het volgende:
[..]
Heeft Hamas überhaupt ooit een ziekenhuis gebouwd dan? In ieder geval, Peres heeft in zoverre gelijk dat Hamas-leden slecht voor hun kinderen zorgen omdat zij zo vervuld zijn van haat dat zij hun kinderen daarin meesleuren. Dat geldt natuurlijk niet voor alle Palestijnen; ik geloof best dat er bij Fatah veel mensen rondlopen die hun kinderen enige ethiek en beschaving bijbrengen - en dat maakt zijn opmerking niet helemaal waar.
Bovendien zijn die laatstgenoemde kinderen en hun ouders ook essentieel voor langdurige vrede.
pleased to meet you
Ha, ik geef al jaren toe dat joodse kolonisten zich ontzettend misdragen, en dat hun extremisme achterlijke vormen aanneemt. En ik zal ook de eerste zijn die het toejuicht wanneer de kolonisten worden teruggehaald binnen de echte grenzen van Israël - mits ze daarvoor voldoende compensatie krijgen. Ik hoorde dat sommige kolonisten uit de Gazastrook nog steeds op een hotelkamer zitten...quote:Op zondag 12 april 2009 14:39 schreef moussie het volgende:
[..]
Je hebt naar de youtube filmpies gekeken die ik eerder plaatste, die over hoe joodse settlerkinderen zich gedragen? Is toch wel een aanrader .. zie je misschien dat het extremisme beslist niet eenzijdig is en dat de 'ethiek' van de Joodse settlers en hun kinderen een significante bijdrage levert aan het niet-slagen van het vredesproces.
En met je laatste zin ben ik het ook helemaal eens.
אין מקום כמו ארץ ישראל
Iran lees HamaSS zijn na de dood van de moordende terroristenleider Arafat, de enige bepalende obstakels in het vredesproces. tussen Israel en de Palestijnen. Het is in feite de oorlog van de islam tegen Israel .
De lijn van Wilders: volg je hart en je principes .
Recht = recht en krom = krom.
Recht = recht en krom = krom.
Nou nee, het is in feite een veroveringsoorlog ..quote:Op zondag 12 april 2009 17:35 schreef DikVoormekaar het volgende:
Iran lees HamaSS zijn na de dood van de moordende terroristenleider Arafat, de enige bepalende obstakels in het vredesproces. tussen Israel en de Palestijnen. Het is in feite de oorlog van de islam tegen Israel .
als je dit een godsdienstoorlog wil gaan noemen moet je het toch eerder zoeken bij de Joden en de Christenen, die gaan uit van een 'door God gegeven land' waarop de Joden recht zouden hebben en dat je blijkbaar zo maar mag inpikken van de plaatselijke bewoners
pleased to meet you
Maar de vraag is wel of de grenzen van Israel liggen tot aan de grens van het betwiste gebied Judea en Samaria (ook wel de westbank genoemd). Veel mensen vinden dat Judea en Samaria hoort bij Israel maar de arabische mening lijkt de meeste publiciteit te krijgen in de Westerse pers, waarschijnlijk door de unanimiteit (afwijkende geluiden mogen in de arabische wereld niet geventileerd worden). Voor een aardig artikel zie: Pagina 3 van het artikel van prof. herman van praag "Haat behoeft een motief". en begin bijna onderaan bij "De Westbank is veroverd gebied, zo heet het. En Israël een bezetter. De Joodse nederzettingen aldaar zijn illegaal: het zijn kolonies, hun bewoners kolonisten.quote:Op zondag 12 april 2009 17:05 schreef Nam_Soldier het volgende:Ha, ik geef al jaren toe dat joodse kolonisten zich ontzettend misdragen, en dat hun extremisme achterlijke vormen aanneemt. En ik zal ook de eerste zijn die het toejuicht wanneer de kolonisten worden teruggehaald binnen de echte grenzen van Israël - mits ze daarvoor voldoende compensatie krijgen. Ik hoorde dat sommige kolonisten uit de Gazastrook nog steeds op een hotelkamer zitten...
En met je laatste zin ben ik het ook helemaal eens.
De feiten liggen anders." Hierin wordt uitééngezet waarom de israeliers daar net zo goed recht hebben om er te wonen als de arabieren (en eigenlijk zelfs meer recht hebben).
Een interessant opiniestuk die de nodige negatieve reacties heeft opgeroepen, zie: deze link en zie ook dit stuk.
Super actie!!!!!!!!!!!!!!!!!! http://images.google.nl/images?q=Pantsil+israel+flag
godsamme, kom je weer met je koninkrijk van zoveel jaar geleden en het feit dat er altijd wel een paar zijn blijven wonen .. vergane glorie waaraan geen enkel recht te ontlenen is !quote:Op zondag 12 april 2009 18:02 schreef buachaille het volgende:
[..]
Maar de vraag is wel of de grenzen van Israel liggen tot aan de grens van het betwiste gebied Judea en Samaria (ook wel de westbank genoemd). Veel mensen vinden dat Judea en Samaria hoort bij Israel maar de arabische mening lijkt de meeste publiciteit te krijgen in de Westerse pers, waarschijnlijk door de unanimiteit (afwijkende geluiden mogen in de arabische wereld niet geventileerd worden). Voor een aardig artikel zie: Pagina 3 van het artikel van prof. herman van praag "Haat behoeft een motief". en begin bijna onderaan bij "De Westbank is veroverd gebied, zo heet het. En Israël een bezetter. De Joodse nederzettingen aldaar zijn illegaal: het zijn kolonies, hun bewoners kolonisten.
De feiten liggen anders." Hierin wordt uitééngezet waarom de israeliers daar net zo goed recht hebben om er te wonen als de arabieren (en eigenlijk zelfs meer recht hebben).
Een interessant opiniestuk die de nodige negatieve reacties heeft opgeroepen, zie: deze link en zie ook dit stuk.
pleased to meet you
De waarheid is hard !!quote:Op zondag 12 april 2009 18:13 schreef moussie het volgende:
[..]
godsamme, kom je weer met je koninkrijk van zoveel jaar geleden en het feit dat er altijd wel een paar zijn blijven wonen .. vergane glorie waaraan geen enkel recht te ontlenen is !
De lijn van Wilders: volg je hart en je principes .
Recht = recht en krom = krom.
Recht = recht en krom = krom.
Ach, zelfs jij hebt het oude eigendomsbewijs voor Israel nog thuis op de boekenplank staan toch?quote:Op zondag 12 april 2009 18:13 schreef moussie het volgende:
godsamme, kom je weer met je koninkrijk van zoveel jaar geleden en het feit dat er altijd wel een paar zijn blijven wonen .. vergane glorie waaraan geen enkel recht te ontlenen is !
Super actie!!!!!!!!!!!!!!!!!! http://images.google.nl/images?q=Pantsil+israel+flag
quote:http://www.elsevier.nl/web/10217782/Nieuws/Buitenland/De-loden-last-van-het-verleden.htm
De loden last van het verleden
maandag 29 december 2008 14:18
De strijd tussen Israël en Hamas is losgebarsten en het geweld is heviger dan ooit. Sinds de oprichting in 1948 vecht Israël al om zijn voortbestaan. Hoe zat het ook weer met de stichting van het land en zijn conflict met de Palestijnen? Een roerige historie sinds 1947.
In juni ramt de Britse marine op de Middellandse Zee het Joodse illegale emigrantenschip Exodus, nadat het op 11 juni was vertrokken vanuit Frankrijk. De Britten slepen het schip naar Haifa. Groot-Brittannië had al voor de Tweede Wereldoorlog de Joodse immigratie naar het Britse protectoraat Palestina illegaal verklaard en immigranten teruggestuurd naar het land van herkomst.
1948 Zionistische aanslagen
In januari ontploft er een bom in het Semiramis Hotel in Jeruzalem. Twintig mensen komen om. Een splintergroepering van het Joodse verzet vermoedt dat zich in het hotel Arabische terroristen schuilhielden. In de jaren twintig bewapenen Joden en Arabieren zich al met bommen. Via sabotage wil het verzet de Britten tot vertrek dwingen.
1948 Staatsvorming
Op 14 mei trekken de laatste Britse troepen zich terug uit Palestina en verklaren de Joden, onder aanvoering van David Ben-Goerion, de staat Israël onafhankelijk. Ben-Goerion grijpt terug op het plan van de Verenigde Naties uit november 1947, dat voorzag in een tweedeling van het land, met de heilige stad Jeruzalem onder VN-bestuur.
1948 Onafhankelijkheidsoorlog
Direct na de onafhankelijkheidsverklaring wordt Israël aangevallen door Egypte, Syrië, Libanon, Jordanië en Irak. Israël slaat de aanvallers binnen enkele weken af. De in de wapenstilstand van 1949 bepaalde grenzen vormen nog steeds het internationaal erkende grondgebied van Israël. Jeruzalem krijgt een oostelijk en een westelijk deel.
1948 Vlucht
In de Onafhankelijkheidsoorlog trekken 750.000 Palestijnen vanuit Israël naar de Gazastrook, Libanon, de Westelijke Jordaanoever en Jordanië. Palestijnen noemen de trek al Nakba , de catastrofe. De oorlog brengt ook een stroom Joodse vluchtelingen op gang. Ruim 800.000 Joodse inwoners van Arabische landen vluchten of worden uitgezet.
1956 Suezcrisis
De spanningen tussen Egypte en Israël lopen sterk op. Egypte blokkeert de Golf van Akaba en sluit het Suezkanaal af voor Israëlische schepen. Als Egypte het Suezkanaal nationaliseert, haalt het zich ook de woede van Groot-Brittannië en Frankrijk op de hals. Na de aanvallen van het Britse, Franse en Israëlische leger brengt Egypte civiele vrachtschepen tot zinken om het kanaal te versperren. De havenstad Port Said wordt door brand vrijwel verwoest, waarop het Egyptische leger zich gedemoraliseerd terugtrekt. Nadat de Sovjet-Unie zinspeelt op ingrijpen, dwingen de Verenigde Staten de geallieerden tot een wapenstilstand.
1957 Gaza-Stad
Het Israëlische leger blijft na de verovering van de Gazastrook tijdens de Suezcrisis nog enkele maanden aanwezig in het gebied. In 1957 nemen manschappen van UNEF, de United Nations Emergency Force, het gezag in de Gazastrook over. Het is de eerste gewapende veiligheidsmissie in de geschiedenis van de Verenigde Naties.
1967 Zesdaagse Oorlog
Om een geplande aanval te voorkomen, beschiet de Israëlische luchtmacht in juni Egyptische troepen in de Sinaï en vernietigt het bijna de gehele Egyptische luchtmacht. Israëlische grondtroepen rukken op tot aan het Suezkanaal. In het noorden veroveren de Israëliërs de Syrische Golanhoogten. De mythe van 'het beste leger ter wereld' is geboren.
Een Palestijnse jongen eert Yasser Arafat
1968 Opkomst Arafat
Na de Zesdaagse Oorlog wordt Israël geteisterd door aanslagen van Fatah. Israël probeert het hoofdkantoor van de beweging te vernietigen. De strijd wordt een onderdeel van de heldenlegende van Yasser Arafat. Zijn Fatah wordt de sterkste fractie in de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie PLO. In 1969 wordt Arafat voorzitter van de PLO.
1970 Zwarte september
Palestijnen patrouilleren zwaarbewapend in de straten van de Jordaanse hoofdstad Amman. Na een mislukte aanslag op koning Hoessein komt het tot een burgeroorlog. Hoessein laat Palestijnse woonkampen bombarderen. Egypte bemiddelt tussen Arafat en Hoessein. De PLO verkast naar Libanon, Arafat vertrekt naar Caïro.
1972 Olympische Spelen
Bij een bevrijdingspoging in München komen alle negen Israëlische gijzelaars om het leven, net als een politieagent en vijf van de acht Palestijnse terroristen. Het commando Zwarte September had daarvoor in het olympisch dorp twee Israëlische atleten vermoord en eiste de vrijlating van tweehonderd Arabische gevangenen in Israël.
1973 Yom Kippoer-oorlog
Op de Grote Verzoendag, Yom Kippoer, wordt Israël in 1973 van twee kanten aangevallen. Egypte steekt het Suezkanaal over en Syrië valt aan vanaf de Golanhoogten. In veertien dagen verovert Israël alle gebieden terug. De Arabische landen hebben voor het eerst bewezen dat ze militair gevaarlijk kunnen zijn.
1977 Israëlisch-Egyptische toenadering
De Egyptische president Anwar Sadat rijdt samen met de Israëlische premier Menachem Begin door de stad Ismalia aan het Suezkanaal. Sadat is de eerste Arabische staatsman die de Knesset, het Israëlische parlement, toespreekt en die daarmee het bestaansrecht van Israël erkent. Hij wordt feestelijk ontvangen in Jeruzalem.
Begin omhelst Sadat in Camp David
1979 Camp David-akkoorden
Eind 1978 komen premier Begin en president Sadat op uitnodiging van Jimmy Carter bijeen voor besprekingen op Camp David, het buitenverblijf van de Amerikaanse president. Het vredesverdrag, dat wordt ondertekend op 26 maart 1979, voorziet in een overgangsregime voor de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook.
1981 Sadat vermoord
Bij een parade in Caïro op 6 oktober wordt de Egyptische president Sadat door een fundamentalistische Egyptische militair doodgeschoten. Samen met premier Begin kreeg Sadat in 1978 de Nobelprijs voor de Vrede voor zijn rol in de Camp David-akkoorden. Bij de begrafenis van Sadat zijn geen Arabische staatsmannen aanwezig.
1982 Oorlog in Libanon
Israël belegert en bombardeert zeventig dagen lang de Libanese hoofdstad Beiroet. Het land verkeert sinds 1975 in burgeroorlog. Arafats PLO maakte van Zuid-Libanon gebruik om Israël te bestoken, maar wordt door de Israëlische inval teruggedrongen naar de hoofdstad. Op 1 september komt de belegering van Beiroet ten einde.
1987 Eerste Palestijnse opstand
Nadat een Israëlische vrachtwagen vier Palestijnen doodrijdt, culmineert de frustratie van de Palestijnen over de aanwezigheid van Israëliërs op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook in het uitbreken van de Eerste Intifada (opstand). Ondanks sterke militaire weerstand van Israël blijft de Intifada aanhouden tot 1991.
Een Palestijnse jongen gooit stenen naar Israëlische soldaten
1991 Golfoorlog
In 1990 valt het Irak van Saddam Hoessein buurland Koeweit binnen. In een poging van Saddam om de Arabische landen los te weken van de geallieerden, die het tegen Irak opnemen, bestookt hij Israël met 39 scudraketten. Palestijnen moedigen Saddam aan, ondanks Israëlische maatregelen om ook de Palestijnse bevolking te beschermen.
1993 Vrede van Oslo
Na maandenlang geheime onderhandelingen en bemiddeling van de Amerikaanse president Bill Clinton, komen PLO-voorzitter Arafat en de Israëlische premier Yitzhak Rabin tot een vredesakkoord. Palestijnen zouden delen van de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook overnemen. Het verdrag leidt tot grote verdeeldheid in Israël.
1995 Moord op Rabin
Op 4 november wordt de Israëlische premier Rabin doodgeschoten door een Joodse extremist. Vlak voor zijn dood hield hij een toespraak tegen geweld. De moord is de climax van een verbitterd nationaal debat over het vredesproces. Rabins opvolger, de socialist Shimon Peres, verliest de verkiezingen van Likoed-leider Benjamin Netanyahu.
1997 Zelfmoordaanslagen
Drie leden van de Palestijns-islamitische terroristische organisatie Hamas blazen zichzelf op in Jeruzalem. Vier mensen vinden de dood, 154 mensen raken gewond. Honderden zelfmoordaanslagen op Israëlisch gebied zullen in de loop der jaren volgen. Uit vergelding vernietigt Israël de huizen van familieleden van de zelfmoordterroristen.
2000 Tweede Palestijnse opstand
Een bezoek van de Israëlische oppositieleider Ariel Sharon aan de Tempelberg in Jeruzalem op 28 september 2000 brengt hevige rellen teweeg onder de Palestijnse bevolking. De rellen zijn het begin van de Tweede Intifada, ook wel de al-Aqsa-intifada genoemd, een spiraal van geweld die tot halverwege 2005 zal duren.
2000 Terugtrekking uit Zuid-Libanon
Het Israëlische leger trekt zich na achttien jaar terug uit de 'veiligheidszone' in het zuiden van Libanon. In die tijd zijn meer dan achthonderd Israëlische soldaten omgekomen bij aanslagen en aanvallen van de terroristische Hezbollah-beweging. Hezbollah viert de Israëlische terugtrekking als een militaire overwinning.
2004 Terugtrekking uit de Gazastrook
Op 26 oktober 2004 keurt het parlement een plan goed van Ariel Sharon (premier van 2001 tot 2006) voor de ontruiming van de Gazastrook en het noorden van de Westelijke Jordaanoever. In 2005 worden de Joodse nederzettingen ontruimd en begint de bouw van een hek, deels betonnen muur, als bescherming tegen Palestijnse terreur.
Een Israëlische soldaat schiet traangas naar Palestijnen die met stenen gooien
2006 Oorlog in Libanon
In juli dringen leden van de terreurbeweging Hezbollah vanuit Libanon Israël binnen, doden acht Israëlische soldaten en ontvoeren er twee. De regering-Olmert antwoordt met een militair offensief in Zuid-Libanon en Beiroet dat vier weken aanhoudt. Daarna trekken vredestroepen van de Verenigde Naties Zuid-Libanon binnen.
2007 Palestijnse machtsstrijd
Hamas neemt in juni, na een week van felle gevechten met Fatah-milities, de macht over in de Gazastrook. Fatah behoudt de macht op de Westelijke Jordaanoever. Anders dan het seculiere Fatah weigert de radicaal-islamitische Hamasbeweging Israël te erkennen. Vanuit de Gazastrook hebben raketbeschietingen plaats op Israël.
2008 60 jaar Israël
Het land viert dat het een thuisland is voor miljoenen Joden en een regionale militaire mogendheid met een succesvolle economie, die deels drijft op een geavanceerde hightechsector. Tegelijk wordt het land eraan herinnerd dat het nog steeds niet geaccepteerd is in de regio en dat het geen dag vrij is geweest van terrorisme en oorlog.
De lijn van Wilders: volg je hart en je principes .
Recht = recht en krom = krom.
Recht = recht en krom = krom.
nope .. en zelfs als ik het wel had is dat geen bewijs .. alleen een geloofquote:Op zondag 12 april 2009 18:19 schreef buachaille het volgende:
[..]
Ach, zelfs jij hebt het oude eigendomsbewijs voor Israel nog thuis op de boekenplank staan toch?
pleased to meet you
Nog wel aardige voor de israel-hatertjes: de onafhankelijk van de VS is getekend in 1776. 2009-1776=233 jaar. De onafhankelijkheid van Israel is getekend in 1948. 2009-1948=61 jaar. De Verenigde Staten zijn dus maar 3,8 keer zou oud als Israel.
Veel beter te vergelijken is Liberia, onafhankelijk in 1847. is 162 jaar onafhankelijk. Dat is dus 2,6 keer zo lang als Israel. De Liberianen (die bestaan uit uit de V.S. teruggekeerde slaven) dienen onmiddelijk hun land weg te geven aan de "oorspronkelijke bevolking"
Veel beter te vergelijken is Liberia, onafhankelijk in 1847. is 162 jaar onafhankelijk. Dat is dus 2,6 keer zo lang als Israel. De Liberianen (die bestaan uit uit de V.S. teruggekeerde slaven) dienen onmiddelijk hun land weg te geven aan de "oorspronkelijke bevolking"
Super actie!!!!!!!!!!!!!!!!!! http://images.google.nl/images?q=Pantsil+israel+flag
De gedachte dat de palestijnen uit Israel vandaan komen is ook een geloof. Zelfs Yasser Arafat, als moeder aller palestijnen, is in Caïro geboren!quote:Op zondag 12 april 2009 18:31 schreef moussie het volgende:
nope .. en zelfs als ik het wel had is dat geen bewijs .. alleen een geloof
Super actie!!!!!!!!!!!!!!!!!! http://images.google.nl/images?q=Pantsil+israel+flag
Deze man zegt echter dat de kolonisten best in een Arabische staat op de Westelijke Jordaanoever kunnen wonen. En daar heeft hij ook gelijk in. Ik ben slechts van mening dat Israël dat gebied niet zou moeten annexeren omdat religieuze mensen daar recht op menen te hebben.quote:Op zondag 12 april 2009 18:02 schreef buachaille het volgende:
[..]
Maar de vraag is wel of de grenzen van Israel liggen tot aan de grens van het betwiste gebied Judea en Samaria (ook wel de westbank genoemd). Veel mensen vinden dat Judea en Samaria hoort bij Israel maar de arabische mening lijkt de meeste publiciteit te krijgen in de Westerse pers, waarschijnlijk door de unanimiteit (afwijkende geluiden mogen in de arabische wereld niet geventileerd worden). Voor een aardig artikel zie: Pagina 3 van het artikel van prof. herman van praag "Haat behoeft een motief". en begin bijna onderaan bij "De Westbank is veroverd gebied, zo heet het. En Israël een bezetter. De Joodse nederzettingen aldaar zijn illegaal: het zijn kolonies, hun bewoners kolonisten.
De feiten liggen anders." Hierin wordt uitééngezet waarom de israeliers daar net zo goed recht hebben om er te wonen als de arabieren (en eigenlijk zelfs meer recht hebben).
אין מקום כמו ארץ ישראל
eeuh, dus omdat niemand eist dat Amerika terug wordt gegeven aan de Indianen of Liberia aan de stam die daar toen woonde mag je ook niets zeggen over Israël dat het land terug zou moeten geven aan de inheemse bevolking ? Is dat wat je probeert te zeggen ? Ik snap het niet helemaal namelijk .. we hebben het hier over een volk dat 2000 jaar later een claim legt op dat land, geef terug want ik heb er meer recht op dan ieder ander .. dus als de Joden 'hun land' terug krijgen dan moet Amerika zeker terug worden gegeven aan de Indianen ? Of hoeft dat ineens weer niet omdat dat 'al zo lang geleden' is ?quote:Op zondag 12 april 2009 18:32 schreef buachaille het volgende:
Nog wel aardige voor de israel-hatertjes: de onafhankelijk van de VS is getekend in 1776. 2009-1776=233 jaar. De onafhankelijkheid van Israel is getekend in 1948. 2009-1948=61 jaar. De Verenigde Staten zijn dus maar 3,8 keer zou oud als Israel.
Veel beter te vergelijken is Liberia, onafhankelijk in 1847. is 162 jaar onafhankelijk. Dat is dus 2,6 keer zo lang als Israel. De Liberianen (die bestaan uit uit de V.S. teruggekeerde slaven) dienen onmiddelijk hun land weg te geven aan de "oorspronkelijke bevolking"
pleased to meet you
De stammen die nu Palestijnen worden genoemd zijn bewoners van die regio, al eeuwen lang ..quote:Op zondag 12 april 2009 18:34 schreef buachaille het volgende:
[..]
De gedachte dat de palestijnen uit Israel vandaan komen is ook een geloof. Zelfs Yasser Arafat, als moeder aller palestijnen, is in Caïro geboren!
en ja, Arafat is in Caïro geboren, so what, zijn vader komt uit Gaza en zijn moeder uit Jeruzalem .. of te wel, hij was een 'allochtoon' in Egypte
pleased to meet you
Dat zou kunnen, ik ken al die mensen niet. Maar zijn uitspraak blijft volstrekte onzin en, als hij intelligent is, ofwel beneden zijn stand ofwel kwaadaardig.quote:Op zaterdag 11 april 2009 23:05 schreef Mylene het volgende:
[..]
Peres heeft daar volkomen gelijk in. De Palestijnen gebruiken hun kinderen liever voor propagandadoeleinden i.p.v. voor ze te zorgen.
Als Hamas een ziekenhuis kan bouwen kunnen ze er ook wel een mooie schuilkelder onder bouwen speciaal voor vrouwen en kinderen.
Alleen doen ze dat niet hè?
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Als je "regio" zeer ruim definieert dan heb je een punt inderdaad. De Palestijnen zijn een mengsel van Egyptenaren, Syriërs, Arabieren (moslims en christenen), Joden, Bedoeïenen, Turken, Armeniërs, Bosniërs en andere groepen. Het eerste Palestijnse nationalisme stamt uit het begin van de 20e eeuw en was sterk Syrisch georiënteerd.quote:Op zondag 12 april 2009 21:00 schreef moussie het volgende:
De stammen die nu Palestijnen worden genoemd zijn bewoners van die regio, al eeuwen lang ..
Nou niet helemaal. Zijn vader had een Egyptische afkomst en was allochtoon in palestina. De reden waarom de familie Arafat in Egypte was ten tijde van de geboorte van de kleine Yasser was de erfenis van een stuk grond door Yasser sr. Zijn moeder is inderdaad wel in Jeruzalem geboren als kind van de arabische minderheid in die stad. Bron: http://nobelprize.org/nob(...)1994/arafat-bio.htmlquote:en ja, Arafat is in Caïro geboren, so what, zijn vader komt uit Gaza en zijn moeder uit Jeruzalem .. of te wel, hij was een 'allochtoon' in Egypte
Super actie!!!!!!!!!!!!!!!!!! http://images.google.nl/images?q=Pantsil+israel+flag
De regio was voor die tijd gewoon Ottomaans Rijk .. naties zoals wij die kennen hadden ze niet, ergo geen nationalisme, wat ze wel hadden waren stammen en daar zijn ze dus wel trots op.quote:Op maandag 13 april 2009 08:58 schreef buachaille het volgende:
[..]
Als je "regio" zeer ruim definieert dan heb je een punt inderdaad. De Palestijnen zijn een mengsel van Egyptenaren, Syriërs, Arabieren (moslims en christenen), Joden, Bedoeïenen, Turken, Armeniërs, Bosniërs en andere groepen. Het eerste Palestijnse nationalisme stamt uit het begin van de 20e eeuw en was sterk Syrisch georiënteerd.
lees jij je eigen bronnen wel eens .. in de eerste zin wordt dit gezegdquote:Nou niet helemaal. Zijn vader had een Egyptische afkomst en was allochtoon in palestina. De reden waarom de familie Arafat in Egypte was ten tijde van de geboorte van de kleine Yasser was de erfenis van een stuk grond door Yasser sr. Zijn moeder is inderdaad wel in Jeruzalem geboren als kind van de arabische minderheid in die stad. Bron: http://nobelprize.org/nob(...)1994/arafat-bio.html
En die ancestry blijkt dus de grootmoeder te zijn, die kwam uit Egyptequote:his father a textile merchant who was a Palestinian with some Egyptian ancestry,
en verder in de engelse wiki is dit te vindenquote:His father, Abdel Raouf al-Qudwa al-Husseini, was a Gazan; whose mother, Yasser's paternal grandmother, was Egyptian.
http://en.wikipedia.org/wiki/Yasser_Arafatquote:Arafat's original full name was Mohammed Abdel Rahman Abdel Raouf Arafat al-Qudwa al-Husseini. Mohammed Abdel Rahman was his first name; Abdel Raouf was his father's name and Arafat his grandfather's. Al-Qudwa was the name of his tribe and al-Husseini was that of the clan to which the al-Qudwas belonged. It should be noted that Arafat's clan, al-Husseini was based in Gaza and should not be confused with the well-known, but unrelated, al-Husayni clan of Jerusalem.
Of te wel, zijn Egyptische grootmoeder is getrouwd met een Gazaan en is daar gaan wonen, zijn vader is geboren in Gaza en naar Caïro vertrokken omdat die een erfenis kreeg van zijn grootmoeder
pleased to meet you
Dat is wel duidelijk inmiddels. Voor de stichting van de israelische staat in 1948 is inderdaad van palestijnse arabieren geen sprake. Er is idd nooit in de geschiedenis van de mensheid een palestijnse munt of koning geweest.quote:Op maandag 13 april 2009 17:47 schreef moussie het volgende:
De regio was voor die tijd gewoon Ottomaans Rijk .. naties zoals wij die kennen hadden ze niet, ergo geen nationalisme, wat ze wel hadden waren stammen en daar zijn ze dus wel trots op.
Wat zijn vader dus een allochtoon in de betekenis van het woord maakt omdat één van zijn ouders uit een ander land komt. Net zoals de zoon / dochter van iemand met een marokkaanse vader is nederland ook nog verplicht een naam van een marokkaans lijstje moet krijgen en in feite een allochtoon is. Yasser Arafat kun je misschien geen allochtoon noemen omdat beide ouders "palestijns arabier" waren maar wel omdat hij in feite een Egyptenaar is met een Egyptisch geboortebewijs.quote:lees jij je eigen bronnen wel eens .. in de eerste zin wordt dit gezegd
[..]
En die ancestry blijkt dus de grootmoeder te zijn, die kwam uit Egypte
De appel is met Yasser niet ver van de boom gevallen. Ook Yasser heeft zijn hele leven van 2 walletjes willen eten.quote:en verder in de engelse wiki is dit te vinden
[..]
http://en.wikipedia.org/wiki/Yasser_Arafat
Of te wel, zijn Egyptische grootmoeder is getrouwd met een Gazaan en is daar gaan wonen, zijn vader is geboren in Gaza en naar Caïro vertrokken omdat die een erfenis kreeg van zijn grootmoeder
Super actie!!!!!!!!!!!!!!!!!! http://images.google.nl/images?q=Pantsil+israel+flag
Ja en .. is het minderwaardig omdat het anders is of zo, is dat wat je wil zeggen ? Alleen als het zo geregeld is als hier bij ons is het acceptabel en iets waarmee je rekening dient te houden ?quote:Op maandag 13 april 2009 19:34 schreef buachaille het volgende:
Dat is wel duidelijk inmiddels. Voor de stichting van de israelische staat in 1948 is inderdaad van palestijnse arabieren geen sprake. Er is idd nooit in de geschiedenis van de mensheid een palestijnse munt of koning geweest.
omg .. je wringt je wel in de vreemdste bochten om Arafat neer te zetten als iemand die geen Palestijn is .. als het niet die ene Egyptische voorouder in de familie is dan wel het feit dat hij in Egypte geboren is .. de man heeft gewoon Palestijnse roots, daar doet die ene grootmoeder niets aan af en het feit dat hij in Egypte is geboren ook niet.quote:Wat zijn vader dus een allochtoon in de betekenis van het woord maakt omdat één van zijn ouders uit een ander land komt. Net zoals de zoon / dochter van iemand met een marokkaanse vader is nederland ook nog verplicht een naam van een marokkaans lijstje moet krijgen en in feite een allochtoon is. Yasser Arafat kun je misschien geen allochtoon noemen omdat beide ouders "palestijns arabier" waren maar wel omdat hij in feite een Egyptenaar is met een Egyptisch geboortebewijs.
En wat jouw redenatie zo vreemd maakt is het feit dat je enerzijds zegt dat Arafat geen recht van spreken heeft want hij is geen Palestijn .. en dat is dan geboren in Egypte uit 2 ouders die in Gaza en Jeruzalem geboren zijn .. maar iemand wiens voorvaderen het land weet ik hoeveel generaties geleden verlaten hebben heeft wel recht van spreken, die mag wel aanspraak maken ..
Nou snap ik wel dat dat 'mag', omdat het nu eenmaal Joden zijn, maar wat voor vreemde logica is dat, wat maakt de Joden zo speciaal dat wat voor de een na 1 generatie al niet meer telt voor hun na tig generaties nog wel telt ?
Tja, het is niet voor niets dat Fatah de verkiezingen heeft verloren, die man heeft idd enorm veel schade aangericht met zijn corruptie en vriendjespolitiek, maar dat doet niets af aan de echtheid van zijn roots.quote:De appel is met Yasser niet ver van de boom gevallen. Ook Yasser heeft zijn hele leven van 2 walletjes willen eten.
pleased to meet you
Huh wat ... Arafat ?
Alsjeblieft man die boef 1ste klas geen aandacht geven aub !
tweetal videofilms "The Trojan Horse" en "Israël and the War of Images" van de Franse filmproducent en journalist Pierre Rehov doe die eens kijken !
Arafat is geboren en getogen in Caïro Egypte, op 4 augustus 1929.
Zijn werkelijke naam is "Abd al Rachman abd al-Rauf Arafat al-Koed Al Hoesseini".
Vijftig jaar geleden begon zijn missie en werd hij één van ’s werelds meest besproken terroristen.
Hij was één van de oprichters van de terreurbeweging "al-Fatah" (de overwinning), in 1959 in de Gazastrook.
In 1964 verliet hij Koeweit en vestigde zich in Jordanië om van daaruit Israël te bestoken met terreur onder sponsorschap van Rusland en de Arabische Liga.
Hij vertelde aan ieder die het maar horen wilde dat ook hij één van de vele slachtoffers van het zionisme was.
Hij zou al zijn land en andere bezittingen aan de joden zijn kwijtgeraakt.
Vol weemoed en overtuiging vertelde hij over zijn kinderjaren in zijn geliefde stad Jeruzalem en over de onderdrukking van zijn volk door de joden.
Maar de waarheid is dat hij tot zijn 28e levensjaar in Caïro heeft gewoond.
Hij was een Egyptische burger, totdat het Kremlin hem veranderde in een devote Marxist en hem trainde voor een carrière als terrorist.
De KGB gaf Arafat een opleiding op haar speciale school Balashikha, ten oosten van Moskou waarna ze hem in het midden van de jaren 60 besloten voor te bereiden als de toekomstige leider van de "Palestinian Liberation Organization" (PLO).
De KGB vernietigde alle officiële rapporten van Arafat’s geboorte in Caïro en verving ze door vervalste documenten waarin stond dat hij geboren was in Jeruzalem, Palestijn en goed gelovig moslim.
Na zijn identiteitswijziging noemden de Russen hem van het ene op het andere moment "de leider van de PLO, publiekelijk geholpen door de Egyptische dictator Gamal Abdel Nasser.
Nadat ze Arafat hadden hervormd tot een fanatieke anti-zionist werd hij een belangrijke undercoveragent voor de KGB.
In 1969 vroeg de KGB hem de oorlog te verklaren aan het Amerikaanse "imperialistische Zionisme" tijdens de eerste bijeenkomst van de "Black Terrorist International" een neofascistische pro-Palestijnse organisatie, gefinancierd door de Russische geheime dienst.
In het begin van de jaren 70 ontving hij 200.000 dollar per maand aan witgewassen geld plus twee vrachtvliegtuigen per week volgestouwd met uniformen en ‘voorraden’ vanuit de Sovjet Unie en andere Oostbloklanden op zijn hoofdkwartier in Beiroet.
In zijn boek "Red Horizons" ( in Nederland uitgebracht onder de titel "Het duivelsrijk van Ceaucescu) gaat Ion Mihai Pacepa, directeur van de Roemeense buitenlandse veiligheidsdienst, nader in op Arafat’s connecties met de Russische geheime dienst.
De KGB riep de hulp van de Roemeense geheime dienst in om Arafat te trainen in terreurtechnieken waardoor Pacepa rechtstreeks betrokken raakte bij Arafat’s opleiding.
Hij vertelt in zijn boek dat Arafat’s gastverblijf was uitgerust met videocamera’s en afluisterapparatuur om onder meer zijn perverse seksuele handelingen met zijn bodyguards vast te leggen.
Naast zijn opleiding bij de KGB kreeg Arafat ook een militaire training van ex SS officier Otto Skorzeny, die tijdens de oorlog samenwerkte met Reinhard Dehlen, de baas van Hitlers geheime dienst.
De relatie met Arafat was ontstaan toen Arafat bouwkunde studeerde aan de Universiteit van Cairo.
Er ontstond een jarenlange vriendschap tussen Arafat en Skorzeny.
Verder onderhield Arafat contacten met SS-generaal-majoor Otto Ernst Remer, die samen met oorlogsmisdadiger Alois Brunner, de rechterhand van Adolf Eichmann, in Damascus "karweitjes" opknapte voor diverse Arabische regeringen.
In de jaren 60 en 70 bleken er ook nauwe contacten te bestaan tussen Duitse RAF-terroristen en de PLO van Arafat.
Hun gezamenlijke vijand; het kapitalistische establishment en het zionistische Israël.
Het was Arafat zelf die in de jaren 60 de terreurgroep van Baader-Meinhof opleidde.
De regering in Washington en de pers ontdekte in die tijd dat er sprake was van internationale samenwerking tussen de verschillende terroristische groeperingen en dat de meesten van hen werden betaald en geholpen door Moskou.
Hij heeft nooit de intentie gehad een echte staat op te bouwen en in vrede naast Israël te leven.
Al zijn activiteiten waren gericht op terreur.
Hij terroriseerde Israëlische burgers onder elf premiers, van Esjkol tot Sharon.
Arafat dus kan de POT op !
Alsjeblieft man die boef 1ste klas geen aandacht geven aub !
tweetal videofilms "The Trojan Horse" en "Israël and the War of Images" van de Franse filmproducent en journalist Pierre Rehov doe die eens kijken !
Arafat is geboren en getogen in Caïro Egypte, op 4 augustus 1929.
Zijn werkelijke naam is "Abd al Rachman abd al-Rauf Arafat al-Koed Al Hoesseini".
Vijftig jaar geleden begon zijn missie en werd hij één van ’s werelds meest besproken terroristen.
Hij was één van de oprichters van de terreurbeweging "al-Fatah" (de overwinning), in 1959 in de Gazastrook.
In 1964 verliet hij Koeweit en vestigde zich in Jordanië om van daaruit Israël te bestoken met terreur onder sponsorschap van Rusland en de Arabische Liga.
Hij vertelde aan ieder die het maar horen wilde dat ook hij één van de vele slachtoffers van het zionisme was.
Hij zou al zijn land en andere bezittingen aan de joden zijn kwijtgeraakt.
Vol weemoed en overtuiging vertelde hij over zijn kinderjaren in zijn geliefde stad Jeruzalem en over de onderdrukking van zijn volk door de joden.
Maar de waarheid is dat hij tot zijn 28e levensjaar in Caïro heeft gewoond.
Hij was een Egyptische burger, totdat het Kremlin hem veranderde in een devote Marxist en hem trainde voor een carrière als terrorist.
De KGB gaf Arafat een opleiding op haar speciale school Balashikha, ten oosten van Moskou waarna ze hem in het midden van de jaren 60 besloten voor te bereiden als de toekomstige leider van de "Palestinian Liberation Organization" (PLO).
De KGB vernietigde alle officiële rapporten van Arafat’s geboorte in Caïro en verving ze door vervalste documenten waarin stond dat hij geboren was in Jeruzalem, Palestijn en goed gelovig moslim.
Na zijn identiteitswijziging noemden de Russen hem van het ene op het andere moment "de leider van de PLO, publiekelijk geholpen door de Egyptische dictator Gamal Abdel Nasser.
Nadat ze Arafat hadden hervormd tot een fanatieke anti-zionist werd hij een belangrijke undercoveragent voor de KGB.
In 1969 vroeg de KGB hem de oorlog te verklaren aan het Amerikaanse "imperialistische Zionisme" tijdens de eerste bijeenkomst van de "Black Terrorist International" een neofascistische pro-Palestijnse organisatie, gefinancierd door de Russische geheime dienst.
In het begin van de jaren 70 ontving hij 200.000 dollar per maand aan witgewassen geld plus twee vrachtvliegtuigen per week volgestouwd met uniformen en ‘voorraden’ vanuit de Sovjet Unie en andere Oostbloklanden op zijn hoofdkwartier in Beiroet.
In zijn boek "Red Horizons" ( in Nederland uitgebracht onder de titel "Het duivelsrijk van Ceaucescu) gaat Ion Mihai Pacepa, directeur van de Roemeense buitenlandse veiligheidsdienst, nader in op Arafat’s connecties met de Russische geheime dienst.
De KGB riep de hulp van de Roemeense geheime dienst in om Arafat te trainen in terreurtechnieken waardoor Pacepa rechtstreeks betrokken raakte bij Arafat’s opleiding.
Hij vertelt in zijn boek dat Arafat’s gastverblijf was uitgerust met videocamera’s en afluisterapparatuur om onder meer zijn perverse seksuele handelingen met zijn bodyguards vast te leggen.
Naast zijn opleiding bij de KGB kreeg Arafat ook een militaire training van ex SS officier Otto Skorzeny, die tijdens de oorlog samenwerkte met Reinhard Dehlen, de baas van Hitlers geheime dienst.
De relatie met Arafat was ontstaan toen Arafat bouwkunde studeerde aan de Universiteit van Cairo.
Er ontstond een jarenlange vriendschap tussen Arafat en Skorzeny.
Verder onderhield Arafat contacten met SS-generaal-majoor Otto Ernst Remer, die samen met oorlogsmisdadiger Alois Brunner, de rechterhand van Adolf Eichmann, in Damascus "karweitjes" opknapte voor diverse Arabische regeringen.
In de jaren 60 en 70 bleken er ook nauwe contacten te bestaan tussen Duitse RAF-terroristen en de PLO van Arafat.
Hun gezamenlijke vijand; het kapitalistische establishment en het zionistische Israël.
Het was Arafat zelf die in de jaren 60 de terreurgroep van Baader-Meinhof opleidde.
De regering in Washington en de pers ontdekte in die tijd dat er sprake was van internationale samenwerking tussen de verschillende terroristische groeperingen en dat de meesten van hen werden betaald en geholpen door Moskou.
Hij heeft nooit de intentie gehad een echte staat op te bouwen en in vrede naast Israël te leven.
Al zijn activiteiten waren gericht op terreur.
Hij terroriseerde Israëlische burgers onder elf premiers, van Esjkol tot Sharon.
Arafat dus kan de POT op !
En het Koninkrijk van Jeruzalem gesticht na de eerste kruistocht heeft 200 jaar bestaan...quote:Op zondag 12 april 2009 18:32 schreef buachaille het volgende:
Nog wel aardige voor de israel-hatertjes: de onafhankelijk van de VS is getekend in 1776. 2009-1776=233 jaar. De onafhankelijkheid van Israel is getekend in 1948. 2009-1948=61 jaar. De Verenigde Staten zijn dus maar 3,8 keer zou oud als Israel.
Overigens zijn de echte "Israel hatertjes" de mensen die vrede in de weg staan omdat ze liever grond hebben. Altijd nog één nederzetting erbij, druk bezig feiten op de grond te creeeren. Mensen die de notie hebben dat er een oorlog te winnen is. Mensen met een onverzetbaar geloof in wapens, militair geweld, strafexpedities en onderdrukking.
Ik denk dat deze groep heeft gewonnen. Met een overgrote meerderheid van de bevolking van de Israel, aangevuld met een meerderheid van de zgn."diaspora joden", voor de meest recente slachtpartij in Gaza van december/januari is de interne richtingenstrijd beslecht imo.
Ik heb altijd gezegd dat er een vreedzame oplossing is voor het conflict en ook gelooft dat verstand en pure zelfredzaamheid uiteindelijk zouden winnen. Sinds een paar maanden niet meer. Ik denk nu dat het in catastrofe zal eindigen.
