Draaikont Royce Tostrams!

quote:

wo 18 feb 2009, 13:29
Recessie, welke recessie?

AMSTERDAM - Hoe sterk is de bodem van de Amsterdamse beurs, nu de belangrijke steunzone 220-230 wordt genaderd? Slaagt de AEX-index er boven te blijven, dan is er een gerede kans op een krachtige opleving van de koersen. Ik heb recent mijn visie over aandelen positief herzien.

Als we politici, de media maar ook de meeste beursanalisten moeten geloven, dan moet de ergste economische ellende nog komen. Is deze somberheid gerechtvaardigd? Ik zie drie belangrijke signalen die het tegendeel bewijzen:

Ten eerste geven de huidige marktontwikkelingen aan dat de aandelenbeurzen een bodem aan het vormen zijn. Misschien nog niet de moeder aller bodems, maar een echte stabilisatie van de beurzen kunnen we al een aantal maanden waarnemen. Het lijkt er dus sterk op dat de economische problemen, die we nu kennen, reeds in de aandelenkoersen zijn ingeprijsd. In de afgelopen maanden was het beursgedrag 'typisch' voor wat we altijd bij een belangrijke bodem zien, namelijk hoe slechter het nieuws, des te sterker de opleving.

Eind oktober hebben vrijwel alle beurzen in de wereld hun diepste punt bereikt en bewegen sindsdien horizontaal. Feit II: op de belangrijkste westerse beurzen zijn de niveaus van 2003 (= belangrijke steun) intact gebleven.

Ten tweede is de Nederlandse Kapitaalmarktrente in de tweede helft van 2008 gedaald van 4,9% tot 3,5%. Dergelijke forse rentedalingen vinden vaak plaats aan het einde van een Businesscycle. Ergo, elk economisch herstel in het verleden is door dergelijke rentedalingen ingeluid. Zie ook mijn uitgebreide uitleg over de vierjarige Businesscycle en het einde van de recessie in nr 47 van dit Weekblad van eind november 2008.

Ten derde is er sprake van zeer duidelijke consensus onder de beursanalisten. Nooit eerder was men het zo eens als nu 'dit is de ergste economische crisis in 100 jaar'. Het kan bijna niet anders dat al deze kenners hun posities afgebouwd hebben. Ook hun klanten staan inmiddels aan de zijlijn. Deze verkoopdruk droogt dus op.

Nu de laatste echte verkopers helemaal uit de markt zijn geschud, raakt de verkoopkant van de markt helemaal leeg.

Conclusies:

A. Luister niet naar Politici. De recessie is het dieptepunt al voorbij

B. Luister niet naar de doemdenkers: Aandelen worden weer interessant.

De signalen springen pas op rood wanneer de AEX onder de bodem van 2003 rond 217 zou breken. Alleen in dat geval klopt bovenstaande redenering niet meer. Om nog niet helemaal zonder bescherming te beleggen, is het verstandig om een deel van het risico af te dekken met putopties of met turbo's. Een lagere bodem (onder 220) kan alleen als de niet-financials getriggerd worden. Wie zou dat moeten doen? Particulieren en pensioenfondsen hebben hun kruit inmiddels verschoten. Hedgefunds zitten waarschijnlijk met minder liquide posities in de maag, want in de vorige verkoopgolf zijn de liquide posities verkocht.

Technisch zien we dat elke belegger op een maximum aan cash en liquiditeiten zit. Bovendien zouden veel instituten hun weging in aandelen moeten ophogen om niet al te veel van een eventueel marktherstel te missen. Een contrair signaal is ook dat werkelijk niemand nog positief durft te zijn, het koersniveau van de laatste weken wordt bepaald door pure angst.

Recovery Mandje

Ik ben eigenwijs, dus contrair. Ik zal beslist niet tegen de stroom inzwemmen, maar steek wel mijn grote teen al in het water. Zowaar, het is niet eens koud. Zoals recent in mijn column gemeld, heb ik een Recovery Mandje gestart met aandelen waarvoor ik een technisch herstel verwacht.

Ik volg ook een World Asset Management-portefeuille. Deze selectie kijkt ‘technisch’ naar alle beleggingscategorieën (zoals Vastgoed, Aandelen, Gronstoffen, Obligaties et cetera) en beoordeelt vervolgens waarin belegd kan worden. Ik houd in de World Asset Management-portefeuille thans 60% van het vermogen in kas aan. Dat is mooi, want met al dat geld kan ik de komende tijd mijn boodschappenmandje met aandelen vullen, zodra ik de juiste signalen zie.

Verder is in de afgelopen week de goudprijs uitgebroken. Ik tip goud voor de World Asset Management-portefeuille. Wie weet heeft Sem nog een leuke constructie hiervoor. Mijn positie in Europese staatsleningen (alleen de 2- en 5-jarige obligaties) houd ik aan.

Goud heeft het dalende trendkanaal van het afgelopen jaar aan de bovenkant verlaten. Na de doorbraak en slotstand boven de weerstand $932 (top van oktober) leggen we het eerstvolgende koersdoel rond het high van begin 2008 op $1032. Breekt de goudprijs ook hierboven, dan kan het nog veel hoger. De oude opwaartse trend kan dan worden voortgezet, met een eerste 12-maands koersdoel van $1400.

quote:

di 03 mrt 2009, 08:49
’Crash begin van drama’

AMSTERDAM - De duikeling gisteren van de AEX met 4,99% tot 208 punten is geen tijdelijke dip, maar het begin van een langdurige recessie. Daarover ontstaat consensus, stelt Casper de Vries, hoogleraar monetaire economie.

„Dit zeurt nog lang door en de broodnodige overheidssteun komt te laat.” Beleggers trekken definitief weg uit aandelen, constateert technisch analist Royce Tostrams. De AEX gaat nu „het ravijn in” zegt hij: binnen zes maanden omlaag naar 170 punten, dan naar 110 punten.

Met vele analisten gisteren is Tostrams uiterst negatief voor de komende maanden. „Het is veel en veel ernstiger dan iedereen dacht. We gaan voor het eerst door de bodem van een bandbreedte die sinds 1998 bestond. Dit wordt heel, heel erg.”

Met de AEX zakten de grote Europese beurzen met 3,5% tot 5%. Ook de „optimistisch ingestelde” monetair econoom ziet vanaf nu drastisch verval. De Vries: „Beleggers zien nu scherp dat de gewone economie echt nog een hele tijd nodig heeft om te herstellen zodat zij winst kunnen maken. Ze verkopen dus al hun aandelen. De rot zit erin. En dus worden beleggingen in gewone bedrijven minder waard. Beleggers stappen eruit, investeringen blijven uit. Die zichzelf versterkende cyclus zet door.”

De ontslaggolf in Nederland en de dalende prijzen betekenen straks verder afnemende bestedingen van consumenten. „Ondernemers zullen niet meer investeren. De markt zoekt kortom eerst waar de komende jaren de bodem ligt”, zegt De Vries. „Op die nieuwe, lagere bodem zullen we komende jaren leven. Ook omdat de overheidsinvesteringen, die als enige nog echt kunnen stimuleren, veel te laat komen.”

In Nederland bewoog de AEX zich recent tussen zo’n 200 en 460 punten in de top, de S&P 500 tussen grofweg 750 en 1450 punten. „Maar door die bodems zijn we nu definitief heen gebroken. Vroeger kwamen er dan altijd weer kopers.

Nu blijven die ondanks zeer lage aandelenprijzen langdurig weg; hét teken dat deze crisis veel ernstiger is dan we dachten.”

De AEX zakt binnen zes, zeven maanden naar 170 punten, en na anderhalf jaar volgt een halvering van de huidige stand tot 100-110 punten, berekent Tostrams op basis van logaritmische schalen. „We scheerden afgelopen weken al langs de rand van het ravijn. Nu gaat de AEX het ravijn in. Deze crash is het begin van een groter drama. Ik zeg niet voor twintig jaar, maar toch wel vele jaren.”

Japan is het schrikbeeld van Nederland. Tostrams: „Dat land leeft sinds 1998 in een langdurige baisse. Het sprookje dat aandelen altijd ooit weer omhooggaan wordt door Japan nu jarenlang gelogenstraft: ze gaan niet meer omhoog.”

Net als opgebouwde schulden en beleggingen vormt vastgoedfinanciering een enorme luchtbel, waarschuwt Tostrams. „Die bel ontploft en zoiets gaat nooit zachtjes.”

Er zijn enige indicaties: de acht grootste beursgenoteerde vastgoedfondsen schreven in 2008 bijna ¤3 miljard af. De met geleend geld opgeblazen financiering die tussen 2004 tot 2007 in het vastgoed ontstond, is steeds verder opgepompt en spatte eind 2007 deels uiteen, kort na het begin van de kredietcrisis. Totrams: „In Spanje is de waarde van vastgoed naar een derde gezakt. In Nederland gaat het die kant op.”

De voor donderdag verwachte renteverlaging van de Europese Centrale Bank naar 1,5% „zal niet veel uithalen”, stelt hoogleraar De Vries. „Omdat niemand ziet waar je nu je geld nuttig en met rendement kunt investeren. Er is geen vraag meer. Daarom moeten overheden blijven besteden.