Waarom ik dit op een forum wil zetten: Geen idee. Ik had gewoon de drang om mijn verhaal ergens neer te zetten, zodat ik mijn opgekropte gevoelens eindelijk eens kwijt kan.
Ik ben een getrouwde man van 48, momenteel al 18 jaar getrouwd met een schat van een vrouw en we hebben uit ons huwelijk een dochter van 18 jaar en een zoon van 14 jaar.
Ondanks dat het leven van een papa niet altijd over rozen gaat met 2 opgroeiende pubers, is er toch niks mooiers dan je kinderen zien opgroeien. Maar het is ook lastig, complex wel te verstaan.
Net zoals de meesten hier was ik in mijn jeugdjaren een echte rokkenjager. Naar de dorpsdisco op de Puch met je kameraden, pilsje pakken en zoveel mogelijk vrouwen versieren. Echter breekt er op een gegeven moment een tijd in je leven aan dat de losse relaties het verliezen van vastigheid. Ik leerde mijn (inmiddels) vrouw kennen toen ik 26 was en inmiddels zijn we al heel wat jaren getrouwd. Gelukkig getrouwd wel te verstaan. Alles loopt naar wens, de verliefdheid is er na al die jaren nog steeds.
Helaas verliest een vos niet zijn streken, en ook ik ben ondanks mijn gelukkige huwelijk nog altijd een fervent voorstander van het vrouwelijk schoon. Als vertegenwoordiger van toiletartikelen kom ik met enige regelmaat mooie dames tegen bij schoonmaakbedrijven en dan is het toch even lastig om ervan af te blijven haha. Gelukkig herinnert die mooie gouden ring aan mijn hand me aan de gelukkige tijd die ik met mijn vrouw heb. Al die jaren heb ik me kunnen beheersen, tot voor kort;
Mijn vriendin is in de zomer klaargekomen met haar HAVO examen, en studeert momenteel aan een HBO instelling in het midden des lands. Haar plattelandsvriendinnen die ik al jaren over de vloer zie komen zie ik steeds minder, ze worden stukje bij beetje ingewisselt door meiden die ze in haar studieperiode heeft leren kennen.
Zo ook R. (afkorting i.v.m. herkenning). R. is een meid van ik schat rond dezelfde leeftijd als mijn dochter, erg rondborstig, strak figuur en een leuk koppie. Alleen merk je wel dat ze weet dat ze er knap uitziet, dus loopt ze er graag mee te koop. Wanneer ik nog jong was geweest zou ik direct op haar gevallen zijn, maar helaas... sommige dingen veranderen he.
Echter merkte ik al snel dat keer op keer wanneer mijn dochter even weg wasom een studieboek te halen (of iets dergelijks) dat R. oogcontact met me zocht en met me flirte. Ik besteedde hier wijselijk geen aandacht aan, hou moeilijk ik het er af en toe ook mee had.
Tot ik afgelopen weekend een smsje kreeg:
quote:
Hallo vader van *******. Ik durfde eerst niet te smsen, maar zoals je de laatste keer naar me keek..... oeh ! Zullen we een keer wat afspreken? Ik voel dat er iets moois kan opbloeien. xxx R.
Mijn hart sloeg op frequentie 5000. Wat moest ik doen. Mijn huwelijk is goed, maar als ik nog iets wil in mijn leven dan moet het nu. Ik besloot de stoute schoenen aan te trekken en terug te smsen, zonder dat mijn vrouw en kinderen er weet van hadden. Een van de laatste smsjes die ik kreeg zag er ongeveer zo uit.
quote:
Dan zie ik je 8 Maart bij het hotel langs de A2. xxxxxx R.
Met andere woorden: Ik heb afgesproken met een van de beste vriendinnen van mijn dochter. Jullie kunnen wel raden waartoe dit gaat leiden.
Moet ik dit wel doen ? Ik bedoel ik heb een goed leven momenteel, maar soms mis ik toch die echte spanning en geilheid die zo'n jong bloempje me wel kan geven.
Klacht(en):
- Waarom worden we ouder

- Dilemma's op latere leeftijd