Toch maar ff mijn bericht hier neerplempen.
Een paar jaar geleden had ik het geniale idee om met een vriendin in mei te gaan zwemmen in een meer. Voor de kenners: het betrof Bussloo.
Omdat het een paar dagen boven de 20 graden was geweest vond ik het een prima idee. Op dat strand aangekomen zagen wij dat het strand op een paar fanatieke zwemmen na, verlaten was.
Mooi dachten wij, hele strand voor jezelf.
Na een poosje van de heerlijke zon genoten te hebben, begaven wij ons richting het water. Water was koud maar te doen.
We zaten wat te zwemmen tot we op een stuk aankwamen waar je in de modderige bodem kon staan en waar het riet begon. Niet zover van de kant dus.
Ik had een ingewikkelde conversatie met de vriendin over het schoolleven tot in mijn ooghoek de aandacht door iets getrokken werd.
Een levensgroot gezicht kwam zwevend over het water op voLle vaart op mij af. Ik kan mij na 4 jaar niet meer helemaal herinneren hoe het eruit zag maar ik herinner mij wel dat het gezicht er enorm raar uit, het zag er 2D uit, met vreemde kleuren die niet op een gezicht horen.
Goed, ik raak helemaal in paniek. Het gekke was dat toen ik dat ding zag alles stil viel, ik was helemaal, al mijn aandacht was gericht op dat ding.
Dus ik wilde zo snel mogenlijk wegkomen, en dook als een dolle onder water (ik stond al tot mijn borst in het water)
Ik zwom zo snel als ik kon, en op een bepaald punt, zag ik onder water 2 handafdrukken van modder omhoog komen. Ik helemaal scared to death en ik ren/zwem terug naar het strand. Vriendin had helemaal niets gemerkt.
Sindsdien zie ik van die dingen. Een vriend van mij ziet ze ook en zegt dat het energien zijn. Je hebt zwarte en witte.
Ook zie ik vaak sinds dat bussloo gedoe mensen uit mijn ooghoeken naar mij kijken. Het gekke is dat ik ze dan heel gedetailleerd zie, kleuren, vormen, kleding, haar echt, terwijl ik in de verte in zo goed zie en dan ook vaak een bril opheb, zie ik die dingen van een afstand wel weer scherp.
Ook heb ik nu heel vaak dat als ik slapen wil, met mijn ogen dicht in bed lig en de slaap probeer te vatten, ik dan ineens iets heel engs zie, met mij oogleden dicht.
Vaak zijn dat gezichten die je aanstaren, daar komt op een of andere manier iets heel engs vanaf.
Geloof mij, ik weet het verschil tussen mij fantasie en die beelden. Als ik ze zie voel ik ze ook. Die aanwezigheid. Gister had ik de hele dag zo'n geval om me heen.
Nu weet ik dat ik ze dan vriendelijk moet vragen op te tyfen uit mijn huis.
Af en toe dood eng.
Oh ja, ook hoor ik vaak geluid in mijn kamer, zoals zuchten, (vreugdes)kreetjes, en het geroep van mijn naam, kijk is is er natuurlijk niemand.
Ook ruik ik de geur van mijn overleden oma vaak op plekken waar niemand anders het ruikt zoals de drempel va de badkamer, daar ruik ik haar heel vaak, niemand anders ruikt haar, ik weet niet of het er iets mee te maken heeft, maar er ligt een matje van haar in de badkamer.
[ Bericht 3% gewijzigd door summer2bird op 21-03-2011 15:11:24 ]
Twiddel