Die tips heb je van mijquote:Op woensdag 18 februari 2009 22:44 schreef ondeugend het volgende:
Het wordt beter hoor.
Doe leuke dingen, ontmoet andere nieuwe mensen.
Hmm, das een mooie ja. Een om over na te denken..quote:Op woensdag 18 februari 2009 22:45 schreef Wheelgunner het volgende:
Als liefdesverdriet je meest intense verdriet ooit is mag je je gelukkig prijzen...
Neuh.. tis gewoon heel erg cliche.quote:
niet mee eens...quote:Op woensdag 18 februari 2009 22:45 schreef Wheelgunner het volgende:
Als liefdesverdriet je meest intense verdriet ooit is mag je je gelukkig prijzen...
Ik heb niet gezegd dat dit het MEEST intense verdriet is: dat maak jij ervan.quote:Op woensdag 18 februari 2009 22:45 schreef Wheelgunner het volgende:
Als liefdesverdriet je meest intense verdriet ooit is mag je je gelukkig prijzen...
Afleiden is denk ik ook niet echt de oplossing. Je moet er doorheen. En dat kan heel lang duren, maar daar valt bar weinig aan te doen.quote:Op woensdag 18 februari 2009 22:52 schreef truth_hurts het volgende:
Ik ben bezig met mezelf af te leiden en constant bezig te blijven, maar het werkt gewoon niet
Volgens mij is het een fabeltje dat tijd op zichzelf ervoor zou zorgen dat je je beter gaat voelen. Het advies van afleiding zoeken totdat Tijd alles voor jou in orde gemaakt heeft werkt daarom niet. Kijk kritisch naar je eigen problemen en zware periodes en probeer die zelf op te lossen, zonder hem, dat helpt misschien meer.quote:Op woensdag 18 februari 2009 22:52 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Ik heb niet gezegd dat dit het MEEST intense verdriet is: dat maak jij ervan.
Maar ik weet wel dat het met de tijd heelt, maar het voelt echt super verrot. Ik heb hem zeker niet gebruikt om mij door zware periode's te sleuren. ALs vriend en vriendin zijnde steun je elkaar hierin, das meer dan normaal. Tis gewoon dat ik hem mis voor wie hij is. Ik was/ben de denker en hij is de doener. Hij maakte mij compleet en ja dubbel, want ik heb het zelf verpest, maar ook niet bewust. Voor mij was/is hij gewoon mijn soulmate. Ik heb al wel eens liefdesverdriet gehad en dat duurde fucking twee jaar als het niet meer was en dat wil ik gewoon niet.
Ik ben bezig met mezelf af te leiden en constant bezig te blijven, maar het werkt gewoon niet
Ik kijk heel kritisch naar mijzelf en naar de situatie waar ik in zit en ik ben daar ook ontzettend mee bezig. Maar dankzij hem ben ik mijzelf hiervan bewust geworden. Ik heb altijd geleerd: wanneer je valt , sta je weer op en dat heb ik ook constant gedaan, maar door dit lijkt het gewoon zwaarder te zijn. Ik weet dat ik niet afhankelijk van hem ben en en ik ken mijn eigenkracht, maar het gaat gewoon om het gevoel. De leegte die ik nu voel, de aanvulling, zijn mooie stem, zijn geweldige innerlijk en uiterlijk, ik mis hoe hij lacht en zelfs hoe hij mij kon plagenquote:Op woensdag 18 februari 2009 23:04 schreef AlexanderDeGrote het volgende:
[..]
Volgens mij is het een fabeltje dat tijd op zichzelf ervoor zou zorgen dat je je beter gaat voelen. Het advies van afleiding zoeken totdat Tijd alles voor jou in orde gemaakt heeft werkt daarom niet. Kijk kritisch naar je eigen problemen en zware periodes en probeer die zelf op te lossen, zonder hem, dat helpt misschien meer.
Ja, dat heeft denk ik iedereen wel eens.Het gevoel dat je niet dieper in de put kunt zitten dan waar je nu zit. Het heeft een voordeel: dan kan het alleen maar beter worden.quote:Op woensdag 18 februari 2009 22:40 schreef truth_hurts het volgende:
Beste fokkers,
Hebben jullie ook weleens intense verdriet gevoeld waarbij je dan dacht dat je er nooit meer over zal komen? Op dit moment voel ik mij zo. Ik had een tijd lang heel goed en close contact met een jongen. Later kregen we ook wat met elkaar. In mijn leven was hij wel de enige die mij accepteerde voor wie ik ben. Hij geloofde in mij en steunde mij constant in de moeilijke periodes. 2008 is voor mij een moeilijk jaar geweest en 2009 ziet er tot nu toe ook zo uit. Zeker nu ik hem heb verloren, wat overigens mijn eigen schuld is ook. Ik heb zijn keuze om geen contact meer met mij te hebben geaccepteert, maar ik mis hem verschrikkelijk!Het lijkt wel hoe langer ik zonder hem ben (nu al ongeveer een maand) hoe meer ik hem ga missen. Bij alles denk ik aan hem en ik probeer mij af te leiden door keihard te werken maar uit eindelijk gaat mijn gedachte automatisch naar hem.
Heeft iemand tips hoe ik hiermee om kan gaan? Contact opnemen met hem is geen optie.
Ik leef in een cultuur waarbij men niet over gevoelens praat, althans niet over verliefdheid, liefdesverdriet enz. Ze gaan ervanuit dat je niet lief hebt en dat je zo in een keer voor een man gaat en meteen trouwt. Wat dus niet overeenkomt met wat ik wil. Ik geloof in vrijheid en liefde.quote:Op woensdag 18 februari 2009 23:11 schreef RealZeus het volgende:
[..]
Ja, dat heeft denk ik iedereen wel eens.Het gevoel dat je niet dieper in de put kunt zitten dan waar je nu zit. Het heeft een voordeel: dan kan het alleen maar beter worden.
En de enige die je accepteerde zoals je bent? Zou dat echt zo zijn? Heb jij geen familie of vrienden?![]()
En je bent hem nog maar een maand kwijt, dus dan is het logisch dat je je rot voelt. Maar probeer jezelf er ook niet op te focussen. Voordat je hem kende kon je ook zonder hem, alleen moet je dat even weer leren.
Je zegt dat contact opnemen geen optie is; wil je hem niet tot last zijn dan; is dat de reden?quote:Op woensdag 18 februari 2009 23:20 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Ik leef in een cultuur waarbij men niet over gevoelens praat, althans niet over verliefdheid, liefdesverdriet enz. Ze gaan ervanuit dat je niet lief hebt en dat je zo in een keer voor een man gaat en meteen trouwt. Wat dus niet overeenkomt met wat ik wil. Ik geloof in vrijheid en liefde.
Ik heb vrienden, maar ik wil ze gewoon niet lastig vallen met alles en ja ik zou beter moeten weten, maar ik wil gewoon nooit iemand tot last zijn
Je leeft niet in Nederland?quote:Op woensdag 18 februari 2009 23:20 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Ik leef in een cultuur waarbij men niet over gevoelens praat, althans niet over verliefdheid, liefdesverdriet enz. Ze gaan ervanuit dat je niet lief hebt en dat je zo in een keer voor een man gaat en meteen trouwt. Wat dus niet overeenkomt met wat ik wil. Ik geloof in vrijheid en liefde.
Ik heb vrienden, maar ik wil ze gewoon niet lastig vallen met alles en ja ik zou beter moeten weten, maar ik wil gewoon nooit iemand tot last zijn
er is teveel gebeurd om zomaar weer contact met hem op te zoeken. Hij is een Nederlandse jongen en heeft verwachtingen van mij die ik ook niet kan waarmaken. Althans nog niet kan waarmaken. De verwachtingen die hij had zijn overigens normaal, maar niet in mijn cultuur.quote:Op woensdag 18 februari 2009 23:26 schreef het-ero het volgende:
[..]
Je zegt dat contact opnemen geen optie is; wil je hem niet tot last zijn dan; is dat de reden?
Ik zou dan een brief schrijven als ik je was, en uitleg geven hoe je over de situatie denkt.
Enne vrijheid en liefde?
Wat bedoel je daarmee als ik vragen mag?
Ik woon in Nederland.quote:Op woensdag 18 februari 2009 23:29 schreef RealZeus het volgende:
[..]
Je leeft niet in Nederland?
Waarom denk je dat je mensen tot last bent als je een probleem hebten daarover wilt praten? Vrienden zijn er niet alleen om mee te lachen, af en toe samen praten en huilen kan ook opluchten. Dat hele plaatje is vriendschap.
Ik ken jouw vrienden niet, maar persoonlijk vind ik het fijn als vrienden mij vertellen over hun problemen en ik hun verdriet een beetje hebn kunnen verminderen door er voor ze te zijn.
Denk je niet dat jouw vrienden dat zelfde hebben?
Tussen hem en mij kan het nooit meer wat worden. Hij verdient iemand die hem lief heeft, die hem gelukkig maakt en die onvoorwaardelijk voor hem kan gaan. Ik zou heel graag deze persoon willen zijn, maar dat is zo moeilijk.Alles bij mij moet stiekem gebeuren en ik wilde hem gewoon beschermen tegen van alles. Hij was niet bang voor wat er eventueel kon gaan gebeuren, maar ik wel. Ik wilde gewoon niet dat hij door mij in de shit zou komen, dat verdient hij niet. Ik wil gewoon dat hij gelukkig is en als dat betekent dat ik hierdoor ongelukkig ben, so be it. Zijn geluk gaat voor de mijne, ookal klinkt dit misschien stom.quote:Op donderdag 19 februari 2009 08:31 schreef Boowtje het volgende:
Waarom gebruik je deze periode niet om aan jezelf te werken? Of uit de moeilijke periode te komen en te verwerken. (weet niet of dit kan omdat je niet verteld wat je situatie is)
En als je er bovenop bent gekomen probeer weer eens voorzichtig contact op te nemen met hem? Begin bijvoorbeeld over een jaartje oid een mailtje te sturen hoe het met je gaat etc. Ik denk dat hij er gewoon zelf aan onder door ging in de relatie/vriendschap en toen voor zichzelf heeft gekozen. Als jij alles op een rij hebt staat dat iig niet in de weg.
Wat ik opmaak is dat je ontzettend verliefd bent en schrijft vanuit je hart ipv je verstand, je familie praat in op je verstand jij luisterd naar je hart, ga niet trouwen met iemand waarvan je moeder bv denkt dat het goed voor je is, maar trouw met iemand waar jij jezelf voor zou willen wegcijferen, oftewel met iemand waar van je ècht houdt als je dat bv zou willen.quote:Op donderdag 19 februari 2009 08:30 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Ik woon in Nederland.
Ik heb mijn hele leven vaak dingen alleen gedaan en praten hierover met vrienden doe ik ook wel, maar zij kunnen niet begrijpen hoe dit voor mij voelt. Voor hun is het vaak: joh ga met hem en boeien wat je familie ervan denkt. Maar voor mij is mijn familie ook belangrijk en k zou nooit afstand van hun kunnen nemen.
Hoe fout het ook klinkt, maar huilen doe ik nooit bij andere mensen. Ik verbloem mijn pijn door altijd maar een lach op te zetten en de clown uit te hangen.
wat is jouw cultuur?quote:Op donderdag 19 februari 2009 08:22 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
er is teveel gebeurd om zomaar weer contact met hem op te zoeken. Hij is een Nederlandse jongen en heeft verwachtingen van mij die ik ook niet kan waarmaken. Althans nog niet kan waarmaken. De verwachtingen die hij had zijn overigens normaal, maar niet in mijn cultuur.
met vrijheid en liefde bedoel ik, je eigen keuzes maken, doen wat je zelf wilt, dat een mens verliefd wordt is een feit, deze gevoelens hebben we nou eenmaal en dat kan nie ontkent worden of aan de kans geschoven worden.
Bij de cultuur waar ik in zit mag je niet op jezelf wonen. Je gaat het huis uit wanneer je getrouwd bent en dan ga je samenwonen. Ik heb al eens voor de grap (maar diep in mijn hart was het echt bedoeld) gezegd dat ik op mijzelf wilde wonen, maar hier werd afkeurend op gereageerd en er werd gezegd dat het geen optie is , want dan zijn de gevolgen aan mij: afstoting of erger.quote:Op donderdag 19 februari 2009 09:13 schreef het-ero het volgende:
[..]
Wat ik opmaak is dat je ontzettend verliefd bent en schrijft vanuit je hart ipv je verstand, je familie praat in op je verstand jij luisterd naar je hart, ga niet trouwen met iemand waarvan je moeder bv denkt dat het goed voor je is, maar trouw met iemand waar jij jezelf voor zou willen wegcijferen, oftewel met iemand waar van je ècht houdt als je dat bv zou willen.
Moeilijk voor je, maar als jij denkt dat jullie gelukkig worden dan moet je voor 'm gaan zou ik zeggen.
Je familie houdt van jou, en accepteerd je keuze op den duur, mag je van je familie soms niet met hem?
Of is het omdat hij aangaf geen contact meer te willen? Ik zou het gewoon proberen als jij dat nog zou willen.
Ohja en waarom moet alles stiekum gebeuren, woon je niet op jezelf?
Angela
Oke,hoe had je dan contactmet hem?quote:Op donderdag 19 februari 2009 10:14 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Bij de cultuur waar ik in zit mag je niet op jezelf wonen. Je gaat het huis uit wanneer je getrouwd bent en dan ga je samenwonen. Ik heb al eens voor de grap (maar diep in mijn hart was het echt bedoeld) gezegd dat ik op mijzelf wilde wonen, maar hier werd afkeurend op gereageerd en er werd gezegd dat het geen optie is , want dan zijn de gevolgen aan mij: afstoting of erger.
Mijn ouders zijn niet zo dat zij een partner voor mij uitzoeken en dat ik hiermee moet trouwen, maar het moet een zijn van de eigen cultuur. Wat ik dus totaal niet wil. Hoe lullig dit ook klinkt.
Met alles moet stiekem bedoel ik: ik kan en mag niet gezien worden met hem. Wanneer iemand mij zou zien en dit bij mijn familie terecht komt, ben ik nog niet jarig (en dat is zacht uitgedrukt). Als meisje zijnde mag je geen contact hebben met jongens.
Het is inderdaad moeilijk allemaal, want als ik nog met hem was en k zou voor hem kiezen betekent dit dat ik zo moeten weg gaan thuis. Gevolgen: geen contact meer met mijn familie, mogelijk gaan ze mij zoeken, mijn moeder en broer waar ik heel dol op ben zullen niet meer met mij kunnen spreken omdat dit ze verboden wordt en ga zo maar door.
je moet de vriend niet vergeten.quote:Op donderdag 19 februari 2009 10:22 schreef het-ero het volgende:
[..]
Oke,hoe had je dan contactmet hem?
Via internet of zagen jullie elkaar ook irl?
Je gaf aan dat je geen contact meer hebt doordat jij bent in gegaan op zijn voorstel om geen contact meer te hebben met elkaar (mocht je dit kiezen of was het eenzijdig?; wilde hij dat afspreken en als jij instemde was het beklonken; zo ja dan kan hij ook spijt hebben, maar het klinkt nu alsof het contact van jou kant niet meer mogelijk is door je ouders en je cultuur ipv dat hij dat niet wil), maar daar heb je nu spijt van zo te lezen. Je wil dus graag weer contact hebben; je bent gewoon erg gek op die jongen en houdt van hem.
Maak gewoon weer contact zou ik zeggen zoals dat eerst bestond, je leeft in NL en hier hebben we andere normen en waarden, maar als je uiteindelijk kiest voor wat anderen je opleggen ipv wat je gevoel en jij zelf wil, dan zul je nooit echt gelukkig worden waarschijnlijk denk ik.
Maar goed, echte liefde slijt nooit truth_hurts!
Het vergt moed om voor jezelf te kiezen ipv naar anderen te luisteren.quote:Op donderdag 19 februari 2009 10:28 schreef Olle. het volgende:
[..]
je moet de vriend niet vergeten.
Klinkt misschien hard maar kan begrijpen dat hij er niet mee kan leven dat zijn liefde van zijn leven niet bekent kan worden gemaakt. En dat alles voorzichtig moet gaan...
respecteer zijn mening ook.
Maar als hij er ook voor wil gaan mja dan zou ik er voor gaan ondanks wat je verliezen zijn.
jij hebt niet gekozen voor het Moslim zijn of de regels en wetten die het met zich mee brengt...
helaas bestaan die al generaties lang en worden die niet of nauwelijks naar de tegenwoordige tijd aangepast
dat zei ik dus ook in mijn stukje (Y)quote:Op donderdag 19 februari 2009 10:35 schreef het-ero het volgende:
[..]
Het vergt moed om voor jezelf te kiezen ipv naar anderen te luisteren.
Wat ik bedoel: als je familie zegt spring in de rivier, daar wordt jij gelukkig van ( bv in de ganges in india), en je doet dat omdat je anders niet gerespecteerd wordt dan is dat geen vrije keuze meer. We leven in een vrij land, waar iedereen gelukkig mag worden op zijn of haar manier. Truth hurts leeft kennelijk in een cultuur waar schaamte en familie eer een grote rol spelen, en net zoals jij zou ik kiezen voor het echte geluk, je moet ergens je grens trekken. Wat anderen vinden dat jij moet doen of wat beter bij je past is belangrijk, maar als je bv eenmaal echte liefde hebt gevonden dan moet je daar soms voor vechten ook al heb je daar geen zin in, maar je zal zien; het is het waard...
Je bent gewoon verschrikkelijk verliefd, of je nu wil of niet (toegeven) je bent verliefd, punt.quote:Op woensdag 18 februari 2009 22:52 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Ik heb niet gezegd dat dit het MEEST intense verdriet is: dat maak jij ervan.
Maar ik weet wel dat het met de tijd heelt, maar het voelt echt super verrot. Ik heb hem zeker niet gebruikt om mij door zware periode's te sleuren. ALs vriend en vriendin zijnde steun je elkaar hierin, das meer dan normaal. Tis gewoon dat ik hem mis voor wie hij is. Ik was/ben de denker en hij is de doener. Hij maakte mij compleet en ja dubbel, want ik heb het zelf verpest, maar ook niet bewust. Voor mij was/is hij gewoon mijn soulmate. Ik heb al wel eens liefdesverdriet gehad en dat duurde fucking twee jaar als het niet meer was en dat wil ik gewoon niet.
Ik ben bezig met mezelf af te leiden en constant bezig te blijven, maar het werkt gewoon niet
Door het te vertellen, wees eerlijk zoals je dat nu ook doet!quote:Op donderdag 19 februari 2009 11:08 schreef truth_hurts het volgende:
Ik ben idd verschrikkelijk verliefd, maar ik weet ook heel goed dat ik het zelf allemaal heb verpest. Ik had niet het lef om voor hem te gaan of hem direct de waarheid te vertellen: over dat ik in een cultuur zit die hem niet zal accepteren, ik schaamde mij voor alles en hierin was ik niet eerlijk. Voor hem was vrijheid in alles gewoon heel normaal, voor mij dus totaal niet! Ik heb zoveel smoesjes moeten bedenken om ergens onderuit te komen, terwijl ik dat niet wilde! Het liefst ging ik elke dag naar hem toe en zou ik hem constant in mijn armen houden. Maarja hoe vertel je iemand dat je constant over je schouders moet kijken, dat je angst heb wanneer je een stap neemt dat iemand erachter komt, dat je vrij wilt zijn maar dit niet kon doordat ik er midden in zit. Voor hem was het simpel: ik moest het huis uit. Maar als je zo opgesloten zit binnen een cultuur kan je je niet zomaar loskoppelen. Ik besef mij heel goed dat ik dit op den duur wel moet gaan doen, maar om het zo in een keer te doen dat kan ik gewoon niet. Ondanks alle kut regels en het verstikte gevoel hou ik zielsveel van mijn familie!
als ze van jou houden dan accepteren ze je toch ook wie je bent en met wie?quote:Op donderdag 19 februari 2009 11:08 schreef truth_hurts het volgende:
Ik ben idd verschrikkelijk verliefd, maar ik weet ook heel goed dat ik het zelf allemaal heb verpest. Ik had niet het lef om voor hem te gaan of hem direct de waarheid te vertellen: over dat ik in een cultuur zit die hem niet zal accepteren, ik schaamde mij voor alles en hierin was ik niet eerlijk. Voor hem was vrijheid in alles gewoon heel normaal, voor mij dus totaal niet! Ik heb zoveel smoesjes moeten bedenken om ergens onderuit te komen, terwijl ik dat niet wilde! Het liefst ging ik elke dag naar hem toe en zou ik hem constant in mijn armen houden. Maarja hoe vertel je iemand dat je constant over je schouders moet kijken, dat je angst heb wanneer je een stap neemt dat iemand erachter komt, dat je vrij wilt zijn maar dit niet kon doordat ik er midden in zit. Voor hem was het simpel: ik moest het huis uit. Maar als je zo opgesloten zit binnen een cultuur kan je je niet zomaar loskoppelen. Ik besef mij heel goed dat ik dit op den duur wel moet gaan doen, maar om het zo in een keer te doen dat kan ik gewoon niet. Ondanks alle kut regels en het verstikte gevoel hou ik zielsveel van mijn familie!
Zo denk ik ook; ze creëert een vacuuüm dat gevould gaat worden met apathie en andere rottige gevoelens als ze niet oppast, je moet gaan voor je eigen leven truth hurts, en er zijn genoeg mensen die je zullen helpen, of niet?quote:Op donderdag 19 februari 2009 11:24 schreef thestoryofus2009 het volgende:
[..]
als ze van jou houden dan accepteren ze je toch ook wie je bent en met wie?
ongeacht ras of religie gaat het er toch om dat je beiden ontzettend veel van elkaar houd...
en waarom iets weg gooien dat zo mooi is.
ben je niet bang dat als je je nu niet verzet je hele leven "wat als" zal zijn.
dat je zult trouwen met een man waarvan je eigenlijk niet zoveel houdt als die ene.
gebonden blijft aan de regels van je cultuur terwijl je gewoon jezelf wilt ontplooien...
denk dat je langzaam sterft van binnen en op het laatst een apathisch mens word zonder eigen wil, gevangen in je eigen lichaam en omgeving.
Mijn vader is een voorbeeldfunctie binnen deze gemeenschap. Wanneer mensen problemen hebben gaan ze naar hem toe. Dus als ik voor het 'westerse' kies dan beschadig ik dit. Dan zal de gemeenschap hem niet meer zien als voorbeeldfunctie maar iemand die zijn dochter niet in de hand heeft en laat 'ontsporen'. Dus of hij het zou accepteren: nee! dat weet ik wel zeker.quote:Op donderdag 19 februari 2009 11:24 schreef thestoryofus2009 het volgende:
[..]
als ze van jou houden dan accepteren ze je toch ook wie je bent en met wie?
ongeacht ras of religie gaat het er toch om dat je beiden ontzettend veel van elkaar houd...
en waarom iets weg gooien dat zo mooi is.
ben je niet bang dat als je je nu niet verzet je hele leven "wat als" zal zijn.
dat je zult trouwen met een man waarvan je eigenlijk niet zoveel houdt als die ene.
gebonden blijft aan de regels van je cultuur terwijl je gewoon jezelf wilt ontplooien...
denk dat je langzaam sterft van binnen en op het laatst een apathisch mens word zonder eigen wil, gevangen in je eigen lichaam en omgeving.
Je bent 23 zeg je,dus je bent een volwassen vrouw en geen kind meer, alhoewel je blijft altijd kind van je ouders, maar je moet je eigen leven leidden, koste wat kost.quote:Op donderdag 19 februari 2009 11:24 schreef truth_hurts het volgende:
Ik weet nu dat ik mij niet meer hoef te schamen voor wat ik voel of waar ik inzit. Ik probeer ook steeds meer mijn verhaal nu te vertellen aan mensen, gewoon om de echte ik te laten zien. Ook probeer ik steeds meer binnen het gezin delen van mijzelf los te laten: hoe ik denk over sommige dingen. Dit is iig een ding waar ik al mee bezig ben om te veranderen.
Ik vind het wel interessant dat je de vergelijking maakt met een loverboy. Het gaat hier idd over machtstrijd en loyaliteit. Een kind is zo loyaal naar zijn of haar ouders toe. en die besef is er bij mij maar al te goed.
zou niets forcerenquote:Op donderdag 19 februari 2009 11:35 schreef het-ero het volgende:
[..]
Je bent 23 zeg je,dus je bent een volwassen vrouw en geen kind meer, alhoewel je blijft altijd kind van je ouders, maar je moet je eigen leven leidden, koste wat kost.
Kies voor jezelf; wordt gelukkig en wijs door schade en schande, alleen dan kan je zien of je ouders gelijk hebben of dat jij gelijk hebt.
Neem contact met 'm op als je van hem houdt (stem innerlijk uiterlijk enz).
Als je z'n telefoonnummer hebt: bellen!!
Gevoelig typje dus .. als ik 8 was, zou ik hebben gezegd: jankbek.quote:Op woensdag 18 februari 2009 22:52 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Ik heb al wel eens liefdesverdriet gehad en dat duurde fucking twee jaar
Hoog tijd dus om met de gemeenschap te breken. Dat zal heel moeilijk een pijnlijk zijn, dat geloof ik echt wel, en dat moet je ook onder ogen komen. Maar je hele leven laten leven is ook een slecht idee. Je moet je eigen keuzes maken. En niet zeggen dat doe ik over een tijdje wel, want ten eerste is dat uitstellen (dat niets oplevert) en ten tweede ga je daardoor deze jongen verliezen, en dat wil je volgens mij niet.quote:Op donderdag 19 februari 2009 11:34 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Mijn vader is een voorbeeldfunctie binnen deze gemeenschap. Wanneer mensen problemen hebben gaan ze naar hem toe. Dus als ik voor het 'westerse' kies dan beschadig ik dit. Dan zal de gemeenschap hem niet meer zien als voorbeeldfunctie maar iemand die zijn dochter niet in de hand heeft en laat 'ontsporen'. Dus of hij het zou accepteren: nee! dat weet ik wel zeker.
Door mijn ex durfde ik te dromen van de toekomst. Door hem had ik eindelijk een beeld. Nooit eerder heb ik durven dromen over de toekomst. en ja ik heb zelfs gedacht om met iemand te trouwen binnen de gemeenschap, maar dan zou ik mijzelf alleen maar nog meer verliezen. Plus ik zou hier dan een mens voor gebruiken en dat wil ik niet.
Eerlijk gezegd heb ik nu pas het gevoel alsof ik leef en dat komt door me ex. Hij heeft mij zoveel dingen laten zien en mij het gevoel gegeven dat ik speciaal ben.
Jullie twee horen bijelkaar, zo klinkt het in ieder geval uit jou woorden; zoals jij zelf al aangaf: soulmates en meer, je bent verliefd tot over je oren, en bang dat reputatie enz van anderen verloren gaan, en daarom houdt je de boot af, je vader heeft een voorbeeld functie en voorziet anderen van raad en daad, je hebt dingen georven van je vader die je kunt gebruiken om ook de weg te banen voor jezelf (jullie twee).quote:Op donderdag 19 februari 2009 11:34 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Mijn vader is een voorbeeldfunctie binnen deze gemeenschap. Wanneer mensen problemen hebben gaan ze naar hem toe. Dus als ik voor het 'westerse' kies dan beschadig ik dit. Dan zal de gemeenschap hem niet meer zien als voorbeeldfunctie maar iemand die zijn dochter niet in de hand heeft en laat 'ontsporen'. Dus of hij het zou accepteren: nee! dat weet ik wel zeker.
Door mijn ex durfde ik te dromen van de toekomst. Door hem had ik eindelijk een beeld. Nooit eerder heb ik durven dromen over de toekomst. en ja ik heb zelfs gedacht om met iemand te trouwen binnen de gemeenschap, maar dan zou ik mijzelf alleen maar nog meer verliezen. Plus ik zou hier dan een mens voor gebruiken en dat wil ik niet.
Eerlijk gezegd heb ik nu pas het gevoel alsof ik leef en dat komt door me ex. Hij heeft mij zoveel dingen laten zien en mij het gevoel gegeven dat ik speciaal ben.
Wat een onzin, jij wordt onderdrukt, en je bent bang om te vertellen dat iemand jou onder de duim heeft, iemand waar je bang voor bent zo klinkt het.quote:Op donderdag 19 februari 2009 12:19 schreef truth_hurts het volgende:
Zoals ik al vaker heb aangegeven, is er geen kans meer dat hij en ik samen zullen zijn. Daarvoor is teveel gebeurd, daarvoor heb ik veel fouten gemaakt. Tuurlijk zou ik verder met hem willen, maar dat kan gewoon niet. Ik denk dat hij mij momenteel haat en dat hij geen contact meer wilt moet ik accepteren. Ondanks dat ik zoveel van hem hou heb ik hem voor de gek gehouden; door leugens. Nadat we besloten hadden elkaar een tweede kans te geven heb ik constant geleefd zoals het zou moeten: alles wat ik vroeger deed, de leugens enz daar ben ik in 1 x mee gekapt voor hem, voor ons. Maar 1 ding had ik hem niet verteld, ik dacht: dat maakt toch niet meer uit, omdat ik weet dat ik voor hem kies en 100% voor hem wil gaan. Maar daar is hij dus achtergekomen en sinds die dag hebben we geen contact meer.
Ik weet dat het allemaal héél vaag klinkt, maar ik kan het gewoon niet vertellen. Maar dat hij mij niet meer wilt is voor mij heel duidelijk en logisch ook.
Nu moet ik leren om mijn leven te bepalen en zelf keuzes te maken zonder mij bezig te houden wat anderen denken. Ik heb recht op een eigen leven.
Ik zit vanaf zondag pas op dit forum dus ik heb geen idee hoe ik mij PM opendoe? Hoe moet het? dan doe ik het. Ik ben idd nu een gevoelig type. Vroeger was ik altijd van steen en toonde ik nooit mijn emoties, maar nu weet ik dat het beter is.quote:Op donderdag 19 februari 2009 12:26 schreef het-ero het volgende:
[..]
Wat een onzin, jij wordt onderdrukt, en je bent bang om te vertellen dat iemand jou onder de duim heeft, iemand waar je bang voor bent zo klinkt het.
Ik denk dat hij je niet haat, integendeel, maar goed.
Wat heb jij hem niet verteld?
Als je van die jongen houdt dan ga je voor die jongen toch?
Wil je je Pm open zetten?
Je bent een gevoelig type, en dat is die jongen dus ook.
Jullie horen bij elkaar zo lijkt het.
Vertel het die jongen en wees niet bang, volgens mij redden jullie twee het makkelijk, en uiteindelijk dat is bet.er!
Druk op dat envelopje onder de dag naast je naam rechtsboven bijzelf en lees en stel in. Of helemaal rechts bovin het scherm.quote:Op donderdag 19 februari 2009 12:29 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Ik zit vanaf zondag pas op dit forum dus ik heb geen idee hoe ik mij PM opendoe? Hoe moet het? dan doe ik het. Ik ben idd nu een gevoelig type. Vroeger was ik altijd van steen en toonde ik nooit mijn emoties, maar nu weet ik dat het beter is.
Je hebt Pm!quote:Op donderdag 19 februari 2009 12:36 schreef truth_hurts het volgende:
Ik heb em geopened het-ero.
Vind het echt super lief van jullie dat jullie mij willen helpen. Ik zat eerst te twijfelen of ik het wel zo plaatsen uit angst dat er allemaal van die negatieve dingen gezegd zouden worden.
Ik weet dat het een moeilijke situatie is waarin ik zit, maar ik weet ook dat ik mijn eigen leven wil leiden. En ik ben ook zeker bereid om hiervoor te vechten.
Daar geloof ik ook in. Ga voor je eigen geluk, en ook dat van die jongenquote:Op donderdag 19 februari 2009 12:37 schreef het-ero het volgende:
Als je bereid bent om te vechten dan weet ik zeker dat het goed komt tussen jullie twee!
Zijn geluk is misschien wel zonder mij. Zijn ouders zijn tegen de relatie, dus het zou voor hem ook alleen maar gezeur met zich meebrengen. Daarnaast heb ik gezegd dat het geen optie is om in contact met hem te komen. Ik zou voor hem door het vuur gaan, maar hij is boos op mij!quote:Op donderdag 19 februari 2009 13:18 schreef Tja..1986 het volgende:
[..]
Daar geloof ik ook in. Ga voor je eigen geluk, en ook dat van die jongen
het mooie van dit fora is dat je gewoon heel anoniem dingen kunt vertellen en er aangezien er zoveel vergelijkbare verhalen zijn niemand je zal herkennen, als ze al op dit fora zitten.quote:Op donderdag 19 februari 2009 14:44 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Zijn geluk is misschien wel zonder mij. Zijn ouders zijn tegen de relatie, dus het zou voor hem ook alleen maar gezeur met zich meebrengen. Daarnaast heb ik gezegd dat het geen optie is om in contact met hem te komen. Ik zou voor hem door het vuur gaan, maar hij is boos op mij!
Je zit met je gevoel wat je voor die jongen hebt, zoals ik dat ook heb.quote:Op donderdag 19 februari 2009 14:44 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Zijn geluk is misschien wel zonder mij. Zijn ouders zijn tegen de relatie, dus het zou voor hem ook alleen maar gezeur met zich meebrengen. Daarnaast heb ik gezegd dat het geen optie is om in contact met hem te komen. Ik zou voor hem door het vuur gaan, maar hij is boos op mij!
Ik heb zijn moeder een keer vluchtig gesproken, maar hij en zijn ma praten ontzettend veel met elkaar, dus die weet ook alles wat er gebeurd is.quote:Op donderdag 19 februari 2009 14:50 schreef thestoryofus2009 het volgende:
[..]
het mooie van dit fora is dat je gewoon heel anoniem dingen kunt vertellen en er aangezien er zoveel vergelijkbare verhalen zijn niemand je zal herkennen, als ze al op dit fora zitten.
ik ben toch wel heel benieuwd wat jij hebt gedaan of niet gedaan dat jij denkt dat hij heel boos op je is en geen contact meer met je wil. je klinkt niet alsof je bent vreemd gegaan of hem opzettelijk hebt gekwetst.
kennen die ouders jouw goed of zijn ze bang: "oh oh, heb je zo'n enge moslim"
misschien is hij niet boos maar even heel erg teleurgesteld en misschien was dat wel wat je nodig had om in te zien dat je voor jezelf moest kiezen.
en mannen zijn niet zo haatdragend als vrouwen, niet zo koppig en behoorlijk vergevingsgezind
Met marionet bedoel ik; jou familie keurt die jongen af enz, reputatie van je vader word geschaadt, een vader die een voorbeeld functie heeft, zo'n iemand zou juist moeten toelaten dat jij met een man uit de westerse cultuur trouwt of daarmee samen bent!quote:Op donderdag 19 februari 2009 15:11 schreef truth_hurts het volgende:
marionet achter gesloten deuren? wat bedoel je daarmee?
Als ik de situatie om zou draaien en in zijn schoenen zou staan had ik hetzelfde gedaan: contact verbroken
quote:Op donderdag 19 februari 2009 15:16 schreef het-ero het volgende:
[..]
Met marionet bedoel ik; jou familie keurt die jongen af enz, reputatie van je vader word geschaadt, een vader die een voorbeeld functie heeft, zo'n iemand zou juist moeten toelaten dat jij met een man uit de westerse cultuur trouwt of daarmee samen bent!
En hierbovenzeg je dat zijn familie het afkeurt, zoals je al aangaf, leugens moet je onthouden, de waarheid is een stuk makkelijker om te onthouden.
Maar jij zegt dat je hetzelfde zou hebben gedaan als hem, alleen jullie zitten allebij in hetzelfde schuitje opeens.
Eerst zeg je dat jou familie het niet zou toelaten, dat hield je voor hem geheim en dat je zelf gelooft in vrijheid en liefde, nu komt daarbij dat zijn familie het ook niet goedkeurt dat hij met jou een relatie zou hebben.
Vreemd en het wordt steeds vreemder, ben je in de war?
Sorry,maar ik begrijp even niet wat je bedoelt, ik ga inhoudelijk in op wat je hier schrijft, meer niet.quote:Op donderdag 19 februari 2009 15:21 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Nu maak je mij echt boos weet je dat. Ik ben jouw ex niet en dat kan ik je 10000 keer zeggen!!!!
Ik ken jou niet en wil je op deze manier ook helemaal niet kennen!!!
De situatie waarin ik zit is onwijs complex. Zou je me ajb met rust kunnen laten want dit vind ik echt een beetje obsessief worden van jou!!
Dat is mijn vriend, die heeft een ex vriendin waar hij nog gek op is.quote:Op donderdag 19 februari 2009 15:25 schreef truth_hurts het volgende:
owja eerst prive mailen dat je een man bent een nu ben je opeens een vrouw. Laat het maar oke?
Ik wordt niet verbitterd of apatisch, want zoals je hebt kunnen lezen ben ik nu ontzettend bezig om mijn eigen leven te creeren. Om de dingen te doen en zeggen die ik wil doen en zeggen. dat is een ding wat ik van hem heb geleerd. en dat zal ik ook voltooien! Misschien was dit iid wel nodig om te beseffen hoe ik geleefd wordt door anderen.quote:Op donderdag 19 februari 2009 15:28 schreef het-ero het volgende:
[..]
Dat is mijn vriend, die heeft een ex vriendin waar hij nog gek op is.
Ik heb niets met hem, maar ik ken hem goed, is een lieve jongen.
Ik laat het maar dan. Oke!
Ik provbeer je allen te begrijpen en zou niet willen dat je verzeild raakt in toestanden waar je verbitterd apatisch enz door raakt zoals anderen hierboven al vermeld hebben.
Nou blij dat te lezen.quote:Op donderdag 19 februari 2009 15:32 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Ik wordt niet verbitterd of apatisch, want zoals je hebt kunnen lezen ben ik nu ontzettend bezig om mijn eigen leven te creeren. Om de dingen te doen en zeggen die ik wil doen en zeggen. dat is een ding wat ik van hem heb geleerd. en dat zal ik ook voltooien! Misschien was dit iid wel nodig om te beseffen hoe ik geleefd wordt door anderen.
Uitgaan en afleiding is een goede optie, maar volgens mij geeft ze aan dat ze steeds met haar gedachten afdwaalt naar hem.quote:Op donderdag 19 februari 2009 15:45 schreef Nijns het volgende:
Je moet inzien dat jullie niet voor niets uit elkaar zijn: blijkbaar waren jullie niet voor elkaar gemaakt. En als dat wel zo is, zullen jullie elkaar vast nog wel tegenkomen in de toekomst. Vind rust in die gedachte en ga verder met je leven. Als je er midden in zit lijkt het het kutste wat er is en alsof je niet verder kunt zonder hem maar bedenk dat het over een paar weken/enkele maanden vast weer helemaal prima met je gaat.
Ga uit, zorg dat je onder de mensen komt en ontmoet nieuwe mensen. Blijf niet hangen in je verdriet, je gevoel alles fout te hebben gedaan en je zelfmedelijden maar steek je neus in de lucht en ga vooruit!
Je groeit steeds meer naar het licht toe, volhouden!quote:Op donderdag 19 februari 2009 15:47 schreef truth_hurts het volgende:
Zijn familie zag onze relatie wel zitten in het begin. Ze vonden het gewoon goed dat hij met mij omging. Ze hebben hem overigens nooit iets verboden. Maar tijdens de tweede kans, kwam natuurlijk alles naar boven en dit weten zijn ouders ook allemaal. Hierdoor stonden ze er gewoon niet achter, omdat zijn ouders hem gelukkig willen zien. En ik heb hem idd verdriet gedaan en elke ouder vind dat erg! Das normaal.
Ik merk dat ik het heel vervelend vind dat je constant blijft zeggen dat ik in de war ben. Ik WAS idd heel erg in de war door constant mijzelf aan te passen en te doen wat andere wilde van mij. Maar nu zie ik het duidelijk. Ik heb recht op een eigen leven,
(God is btw hetzelfde als Allah) en hoe meer ik nadenk over mijn eigen leven hoe meer steun ik in Hem heb.
WTF ben jij voor een betweterige Jehova's getuige zegquote:Op donderdag 19 februari 2009 15:52 schreef het-ero het volgende:
[..]
Je groeit steeds meer naar het licht toe, volhouden!
De dagen lengen ook, komt goed met je!
Ik zeg wat ik denk, sorry maar dat zou jij ook moeten doen, ik denk dat je in de war bent, maar dat was je zoals je aangeeft. Dat jij mijn reactie niet leuk vind dat is wat anders, maar we leven in een land waar dat mag en kan. Jij schrijft een verhaal en vraagt om advies en tips enz, die krijg je dan ook.
Als jij in een cultuur zit die hem niet zal accepteren, wat doe je daar dan nog?quote:Op donderdag 19 februari 2009 11:08 schreef truth_hurts het volgende:
Ik ben idd verschrikkelijk verliefd, maar ik weet ook heel goed dat ik het zelf allemaal heb verpest. Ik had niet het lef om voor hem te gaan of hem direct de waarheid te vertellen: over dat ik in een cultuur zit die hem niet zal accepteren
welnee, lees het nog eens door...quote:Op donderdag 19 februari 2009 15:50 schreef het-ero het volgende:
[..]
Ze is verliefd en wil door het vuur gaan voor hem, uit liefde.
Veel makkelijker gezegd dan gedaan, maar dat dusquote:Op donderdag 19 februari 2009 15:58 schreef FUFR het volgende:
[..]
Als jij in een cultuur zit die hem niet zal accepteren, wat doe je daar dan nog?
Misschien eens ophouden met jezelf zo zielig te vinden en er iets aan doen, of is cutluur zo belangrijk voor je?
In dat geval, waarom lezen we dit dan, dan is het verloren moeite.
Nee ik ben NIET gelovig, maar kan me goed in die mensen verplaatsen, en denk met ze mee.quote:Op donderdag 19 februari 2009 15:56 schreef Nijns het volgende:
[..]
WTF ben jij voor een betweterige Jehova's getuige zeg'je groeit steeds meer naar het licht toe'
Aan je schrijf stijl te zien ben je dezelfde persoon als in de mailtjes, dus ik vind dit behoorlijk irriterend. Heb ik zo gezegd wat ik denk? want blijkbaar weet jij precies wat ik voel en denk.quote:Op donderdag 19 februari 2009 15:52 schreef het-ero het volgende:
[..]
Je groeit steeds meer naar het licht toe, volhouden!
De dagen lengen ook, komt goed met je!
Ik zeg wat ik denk, sorry maar dat zou jij ook moeten doen, ik denk dat je in de war bent, maar dat was je zoals je aangeeft. Dat jij mijn reactie niet leuk vind dat is wat anders, maar we leven in een land waar dat mag en kan. Jij schrijft een verhaal en vraagt om advies en tips enz, die krijg je dan ook.
Ik laat ook iedereen in zijn waarde, en iedereen mag geloven wat hij/zij wil maar om mensen nou te gaan aanmoedige met zulke tsjakka-achtige uitspraken..quote:Op donderdag 19 februari 2009 16:00 schreef het-ero het volgende:
[..]
Nee ik ben NIET gelovig, maar kan me goed in die mensen verplaatsen, en denk met ze mee.
Ik vind het geloof een mooi iets, mensen zoals truth vinden daar steun in kennelijk, dat is een mooi iets voor die mensen.
Ik vind mijzelf niet zielig, zeker niet, ik neem ook alle verantwoordelijkheid op me.quote:Op donderdag 19 februari 2009 15:58 schreef FUFR het volgende:
[..]
Als jij in een cultuur zit die hem niet zal accepteren, wat doe je daar dan nog?
Misschien eens ophouden met jezelf zo zielig te vinden en er iets aan doen, of is cutluur zo belangrijk voor je?
In dat geval, waarom lezen we dit dan, dan is het verloren moeite.
Ik weet dat jij niet de ex bent van mijn vriend cq kennis, rustig aan aub.quote:Op donderdag 19 februari 2009 16:03 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Aan je schrijf stijl te zien ben je dezelfde persoon als in de mailtjes, dus ik vind dit behoorlijk irriterend. Heb ik zo gezegd wat ik denk? want blijkbaar weet jij precies wat ik voel en denk.
Ik kan heel goed voor mijzelf spreken en ik heb zeker geen zin in obsessieve mensen. nogmaals ik ben je ex niet!!!
Ik kan mij voorstellen dat jij deze persoon mist, maar hou mij er buiten wil je, want ik ben het dus niet. Je kent maar een gedeelte van mijn verhaal en vul dat zeker nie aan met je eigen ervaring.
Dat men mij advies en tips geeft vind ik super lief en daar heb ik zeker wat aan, maar iemand die constant zegt dat ik in de war ben, sorry hoor, dat vind ik geen advies of tip.
Het is niet mijn bedoeling om je af te kraken of je dit gevoel te geven, maar wees je bewust van wat je schrijft en waar je mee bezig bent! envoor de allerlaatste keer, IK BEN JOUW EX NIET
Mooi! Nu weer on-topic: ik heb niet alles gelezen in de voorgaande pagina's dus sorry als ik iets dubbel vraag.. Wat heb je bijvoorbeeld al gedaan? Jullie hebben geen contact meer toch? Hoelang hebben jullie uiteindelijk echt iets gehad? Hoe was die relatie en waarom is het precies uit?quote:Op donderdag 19 februari 2009 16:32 schreef truth_hurts het volgende:
owja nu heb je het in opdracht van geschreven. hmmm je verhaal wordt steeds minder geloofwaardig, maar gaat geen discussie hierover.Ik zou het fijn vinden als je liever gewoon niet meer reageert.
Nee ik schreef die mails voor hem, en aardige reactie van je!quote:Op donderdag 19 februari 2009 16:32 schreef truth_hurts het volgende:
owja nu heb je het in opdracht van geschreven. hmmm je verhaal wordt steeds minder geloofwaardig, maar gaat geen discussie hierover.Ik zou het fijn vinden als je liever gewoon niet meer reageert.
Harde klappen op me kontje, het liefst over de kniequote:Op donderdag 19 februari 2009 16:40 schreef Salvad0R het volgende:
het-ero heeft een reality Bitchslap nodig.
Nee we hebben geen contact meer met elkaar. Ik heb gewoon teveel verzwegen/gelogen tegen hem over mijn situatie. Maar helemaal in detail wil ik niet hierop in gaan,sorry.quote:Op donderdag 19 februari 2009 16:37 schreef Nijns het volgende:
[..]
Mooi! Nu weer on-topic: ik heb niet alles gelezen in de voorgaande pagina's dus sorry als ik iets dubbel vraag.. Wat heb je bijvoorbeeld al gedaan? Jullie hebben geen contact meer toch? Hoelang hebben jullie uiteindelijk echt iets gehad? Hoe was die relatie en waarom is het precies uit?
Heel duidelijk, bedankt voor je uitleg! Mijn advies: accepteer het inderdaad (zoals je zelf al aangaf) en die brief zal alleen maar extra herinneringen cq. verdriet in je losmaken en dat is nou juist wat je niet wilquote:Op donderdag 19 februari 2009 16:45 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Nee we hebben geen contact meer met elkaar. Ik heb gewoon teveel verzwegen/gelogen tegen hem over mijn situatie. Maar helemaal in detail wil ik niet hierop in gaan,sorry.
Ik moet accepteren dat hij geen relatie meer wilt, anders had hij toch wel contact opgenomen met mij. Maar ik snap dat hij dit niet doet, want hij is boos en wellicht haat hij me ook.
Ik heb er wel aangedacht om hem een brief te schrijven met heel mijn verhaal, maar als ik eraan begin dan voelt het als afscheid en raak ik weer helemaal overstuur.
Jezelf blootgeven lijkt mij niet erg, tenzij het een foto betreft die op internet verzeild raakt.quote:Op donderdag 19 februari 2009 17:01 schreef Nijns het volgende:
[..]
Heel duidelijk, bedankt voor je uitleg! Mijn advies: accepteer het inderdaad (zoals je zelf al aangaf) en die brief zal alleen maar extra herinneringen cq. verdriet in je losmaken en dat is nou juist wat je niet wilBovendien, als jij een brief schrijft waarop hij vervolgens niet reageert zal je je alleen maar rot voelen over dat je jezelf zo hebt verloren in al die emoties en je helemaal blootgaf, je zal (denk ik) vinden dat je te ver bent gegaan zonder doel en zal wellicht (dat zou ik in ieder geval) willen dat je meer de eer aan jezelf had gehouden..
Concentreer je op de dingen die je WEL leuk vindt en waar je energie van krijgt en hou je gewoon lekker daar mee bezig.. Tuurlijk zullen je gedachten afdwalen, maar dat zal steeds minder wordensucces ermee!
Hier ben ik het niet helemaal mee eens. Ik snap het punt wel, maar het kan ook zo zijn dat juist door alle emoties even los te maken en een gok te wagen er beter mee om te gaan is. De reden waarom je het nu niet doet is dat je aannames maakt over hoe hij denkt erover, bang bent voor eventueel geen reactie, maar dat weet je helemaal niet!! Je weet ook niet hoe je je gaat voelen als je dat toch doet. Het is allemaal erg nadenkerig en gissen over 'wat als'.quote:Op donderdag 19 februari 2009 17:01 schreef Nijns het volgende:
[..]
Heel duidelijk, bedankt voor je uitleg! Mijn advies: accepteer het inderdaad (zoals je zelf al aangaf) en die brief zal alleen maar extra herinneringen cq. verdriet in je losmaken en dat is nou juist wat je niet wilBovendien, als jij een brief schrijft waarop hij vervolgens niet reageert zal je je alleen maar rot voelen over dat je jezelf zo hebt verloren in al die emoties en je helemaal blootgaf, je zal (denk ik) vinden dat je te ver bent gegaan zonder doel en zal wellicht (dat zou ik in ieder geval) willen dat je meer de eer aan jezelf had gehouden..
Concentreer je op de dingen die je WEL leuk vindt en waar je energie van krijgt en hou je gewoon lekker daar mee bezig.. Tuurlijk zullen je gedachten afdwalen, maar dat zal steeds minder wordensucces ermee!
naar mijn weten is dit een openbaar forumquote:Op donderdag 19 februari 2009 16:32 schreef truth_hurts het volgende:
owja nu heb je het in opdracht van geschreven. hmmm je verhaal wordt steeds minder geloofwaardig, maar gaat geen discussie hierover.Ik zou het fijn vinden als je liever gewoon niet meer reageert.
Ach hoog van de toren blazen doe je als je voelt dat je geraakt en dat niet wil weten (truth hurts enzo) wordt (soort protectionisme cq afscherming --> het niet tot je laten komen van derden lees anderen; vaak buitenlandse goederenquote:Op donderdag 19 februari 2009 17:26 schreef Olle. het volgende:
[..]
naar mijn weten is dit een openbaar forum
dus iedereen mag zeggen wat die wil.
succes.
denk dat je gewoon maar moet doen wat jezelf wilt
duidelijk he!
Jij vroeg wel als eerste om te pm-en. Ms is het gewoon simpel en heeft ze geen zin in jouw bemoeienissen.quote:Op donderdag 19 februari 2009 17:31 schreef het-ero het volgende:
[..]
Ach hoog van de toren blazen doe je als je voelt dat je geraakt en dat niet wil weten (truth hurts enzo) wordt (soort protectionisme cq afscherming --> het niet tot je laten komen van derden lees anderen; vaak buitenlandse goederen), in haar geval kwam dit door beide ouders, die roet in het eten gooide en de relatie de nek om wilde draaien?), neerkijken op anderen door zelfhaat, apatisch gedrag en grote mate van zelfingenomenheid (het niet willen weten dat je zo bent), maar wat ik mooi vindt is dat ze aan zichzelf werkt. Maar tegen iemand zeggen dat ie liever niet meer reageert dat is hoog van de toren bazen, en eigenlijk neerkijken op anderen,zelfde als het vloed wordt tegen de zee zeggen: hey --> terug jij...
Maar als ik haar was zou ik die brief schrijven.
Nee dat doe ik ook niet meer via PM.Ik vroeg haar iets in de trend van ASL enzo.quote:Op donderdag 19 februari 2009 18:09 schreef AlexanderDeGrote het volgende:
[..]
Jij vroeg wel als eerste om te pm-en. Ms is het gewoon simpel en heeft ze geen zin in jouw bemoeienissen.
Niet alle mensen, als je een familie lid bv verliest dan zijn die onvervangbaar, die laten een gat achter; soms zelfs een trauma als je het niet kan verwerken, en dat kan je ook weer gaan opvullen met liefdes en als dat niet mag lukken of slagen door nog meer omstandigheden, dan is je laten gebruiken (door familie of buurmannen die bv het beste met je voorhebben maar ondertussen jou in je macht hebben)bv een vulmiddelquote:Op donderdag 19 februari 2009 18:12 schreef Registratiedienst het volgende:
[..]
Niet alle wonden, maar liefdeswonden wel. Mensen zijn vervangbaar.
Pardon???? dit vind ik wel hele erge dingen die je in je mail hebt gezet. Blaas ik hoog van de toren??quote:Op donderdag 19 februari 2009 17:31 schreef het-ero het volgende:
[..]
Ach hoog van de toren blazen doe je als je voelt dat je geraakt en dat niet wil weten (truth hurts enzo) wordt (soort protectionisme cq afscherming --> het niet tot je laten komen van derden lees anderen; vaak buitenlandse goederen), in haar geval kwam dit door beide ouders, die roet in het eten gooide en de relatie de nek om wilde draaien?), neerkijken op anderen door zelfhaat, apatisch gedrag en grote mate van zelfingenomenheid (het niet willen weten dat je zo bent), maar wat ik mooi vindt is dat ze aan zichzelf werkt. Maar tegen iemand zeggen dat ie liever niet meer reageert dat is hoog van de toren bazen, en eigenlijk neerkijken op anderen,zelfde als het vloed wordt tegen de zee zeggen: hey --> terug jij...
Maar als ik haar was zou ik die brief schrijven.
Mijn reactie was inderdaad erg kortzichtig. Ik neem het terug.quote:Op donderdag 19 februari 2009 18:22 schreef het-ero het volgende:
[..]
Niet alle mensen, als je een familie lid bv verliest dan zijn die onvervangbaar, die laten een gat achter; soms zelfs een trauma als je het niet kan verwerken, en dat kan je ook weer gaan opvullen met liefdes en als dat niet mag lukken of slagen door nog meer omstandigheden, dan is je laten gebruiken (door familie of buurmannen die bv het beste met je voorhebben maar ondertussen jou in je macht hebben)bv een vulmiddel
Mensen worden vaak behandelt als dingen, dat is wat anders.
dankjewel want hij wilt echt laten overkomen dat ik gek ben ofzo! thnxquote:Op donderdag 19 februari 2009 18:09 schreef AlexanderDeGrote het volgende:
[..]
Jij vroeg wel als eerste om te pm-en. Ms is het gewoon simpel en heeft ze geen zin in jouw bemoeienissen.
Sorry niet kwaad worden hoorquote:Op donderdag 19 februari 2009 18:26 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Pardon???? dit vind ik wel hele erge dingen die je in je mail hebt gezet. Blaas ik hoog van de toren??
Jij stuurt mij tig berichten PM dat ik je ex ben en ik heb meerdere malen en ook hier openbaar gezegd dat ik dat niet ben. Ik wil gewon dat je hiermee kapt omdat ik jou helemaal niet ken! is dat zo raar???? Jij laat een psychische analyse op mij af, maar naar mijn mening kan je dat beter op jezelf doen, want dit noem ik echt gewoon obsessief! Ik ben je ex niet! Ik ken je niet! Dus ga mij niet vergelijken met jouw situatie. tuurlijk mag en kan je dingen herkennen, maar jij spreekt voor mij en ik kan voor mijzelf heel goed spreken.
waarom moet je mij hebben met je ex-obsessie! Ik ben 23 jaar, jij bent 35 jaar, mij ex was jongen dan mij! dus ik kan nooit je ex zijn. Je moet echt beseffen dat ik je gedrag niet leuk vind! In je mails zeg je dat je zelf schrijft en hier beweer je dat die 'vriendin' het schrijft, sorry hoor je mag heus reageren maar laat mij gewoon OK? ga niet zeuren over dat ik in de war ben, want jij bent degene die rare stunts uithaalt hier.
Oh is dat het? Jouw familie bepaalt wat jij met je leven moet doen? En met wie jij je leven moet delen? Ik geef je vrienden wel gelijk trouwens. Het is jouw leven en het is lullig dat je familie het er niet mee eens is, maar daar zou ik me niet teveel door laten leiden.quote:Op donderdag 19 februari 2009 08:30 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Ik woon in Nederland.
Ik heb mijn hele leven vaak dingen alleen gedaan en praten hierover met vrienden doe ik ook wel, maar zij kunnen niet begrijpen hoe dit voor mij voelt. Voor hun is het vaak: joh ga met hem en boeien wat je familie ervan denkt. Maar voor mij is mijn familie ook belangrijk en k zou nooit afstand van hun kunnen nemen.
Hoe fout het ook klinkt, maar huilen doe ik nooit bij andere mensen. Ik verbloem mijn pijn door altijd maar een lach op te zetten en de clown uit te hangen.
En toch is ineens de beste manier. Stukje bij beetje gaat immers niet. En over wat voor cultuur hebben we het hier?quote:Op donderdag 19 februari 2009 11:08 schreef truth_hurts het volgende:
Ik ben idd verschrikkelijk verliefd, maar ik weet ook heel goed dat ik het zelf allemaal heb verpest. Ik had niet het lef om voor hem te gaan of hem direct de waarheid te vertellen: over dat ik in een cultuur zit die hem niet zal accepteren, ik schaamde mij voor alles en hierin was ik niet eerlijk. Voor hem was vrijheid in alles gewoon heel normaal, voor mij dus totaal niet! Ik heb zoveel smoesjes moeten bedenken om ergens onderuit te komen, terwijl ik dat niet wilde! Het liefst ging ik elke dag naar hem toe en zou ik hem constant in mijn armen houden. Maarja hoe vertel je iemand dat je constant over je schouders moet kijken, dat je angst heb wanneer je een stap neemt dat iemand erachter komt, dat je vrij wilt zijn maar dit niet kon doordat ik er midden in zit. Voor hem was het simpel: ik moest het huis uit. Maar als je zo opgesloten zit binnen een cultuur kan je je niet zomaar loskoppelen. Ik besef mij heel goed dat ik dit op den duur wel moet gaan doen, maar om het zo in een keer te doen dat kan ik gewoon niet. Ondanks alle kut regels en het verstikte gevoel hou ik zielsveel van mijn familie!
Het blijft een wazige cultuur, iets waar ze niet op in gaat of wil gaan, er wordt meerder malen naar gevraagd, maar dat ontwijkt ze categorisch lijkt het. Ik lees mee om te kijken of dit nog naar buiten komt, zal ze dat zeggen of niet?quote:Op donderdag 19 februari 2009 18:58 schreef RealZeus het volgende:
[..]
En toch is ineens de beste manier. Stukje bij beetje gaat immers niet. En over wat voor cultuur hebben we het hier?
en hoe zou je dit dan voor je zien?quote:Op donderdag 19 februari 2009 18:58 schreef RealZeus het volgende:
[..]
En toch is ineens de beste manier. Stukje bij beetje gaat immers niet.
mijn grootste angst sinds ik klein ben is mijn ouders verliezen.quote:Op donderdag 19 februari 2009 18:22 schreef het-ero het volgende:
[..]
Niet alle mensen, als je een familie lid bv verliest dan zijn die onvervangbaar, die laten een gat achter; soms zelfs een trauma als je het niet kan verwerken, en dat kan je ook weer gaan opvullen met liefdes en als dat niet mag lukken of slagen door nog meer omstandigheden, dan is je laten gebruiken (door familie of buurmannen die bv het beste met je voorhebben maar ondertussen jou in je macht hebben)bv een vulmiddel
Mensen worden vaak behandelt als dingen, dat is wat anders.
Maar iemand verliezen door dood of in de liefde gaat allebei over rouwen! Je moet doorgaan met leven zonder dat diegen nog zo close bij je is. Liefdesverdriet is een van de ergste dingen wel die er zijn. Tuurlijk bestaat er super veel erge dingen, maar dit gaat echt door je ziel. Ik heb veel dingen meegemaakt maar liefdesverdriet is een ding waar ik gewoon moeilijk overheen kom. en zeker als het een geweldige vent is.quote:Op donderdag 19 februari 2009 19:34 schreef thestoryofus2009 het volgende:
[..]
mijn grootste angst sinds ik klein ben is mijn ouders verliezen.
dat is eind zomer dus gebeurd met mijn moeder.
ik mis der maar ze is ook nog bij me.
kon het leven weer oppikken en de had een doel, hoop en toekomst en beloftes.
maar sinds de breuk met mijn vriendin ben ik dus compleet uit het veld geslagen, verdriet, onmacht en alles is erger en langer dan bij mijn moeder. heel bizar maar het een kon ik accepteren maar het ander niet.
liefdesverdriet is voor sommige mensen gewoon extreem, ook een van de redenen dat ik 5 jaar bewust vrijgezel ben gebleven...
maar ontopic, voor echte liefde moet je tot het eind van de wereld gaan, alles doen, zodat je later nooit spijt kunt hebben.
Ik begrijp dat je inmiddels het leven weer hebt opgepikt na het verlies van je moeder laatste zomer (gecondoleert), knap!quote:Op donderdag 19 februari 2009 19:34 schreef thestoryofus2009 het volgende:
[..]
mijn grootste angst sinds ik klein ben is mijn ouders verliezen.
dat is eind zomer dus gebeurd met mijn moeder.
ik mis der maar ze is ook nog bij me.
kon het leven weer oppikken en de had een doel, hoop en toekomst en beloftes.
maar sinds de breuk met mijn vriendin ben ik dus compleet uit het veld geslagen, verdriet, onmacht en alles is erger en langer dan bij mijn moeder. heel bizar maar het een kon ik accepteren maar het ander niet.
liefdesverdriet is voor sommige mensen gewoon extreem, ook een van de redenen dat ik 5 jaar bewust vrijgezel ben gebleven...
maar ontopic, voor echte liefde moet je tot het eind van de wereld gaan, alles doen, zodat je later nooit spijt kunt hebben.
heb 2 speciale exen.quote:Op donderdag 19 februari 2009 19:42 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Maar iemand verliezen door dood of in de liefde gaat allebei over rouwen! Je moet doorgaan met leven zonder dat diegen nog zo close bij je is. Liefdesverdriet is een van de ergste dingen wel die er zijn. Tuurlijk bestaat er super veel erge dingen, maar dit gaat echt door je ziel. Ik heb veel dingen meegemaakt maar liefdesverdriet is een ding waar ik gewoon moeilijk overheen kom. en zeker als het een geweldige vent is.
maar heb jij na 5 jaar dan nog extreem verdriet? of heb je het wel een plek kunnen geven.
Als ik jouw verhaal zo lees vind ik het mooi dat je zo sterk bent. Na alles wat je hebt meegemaakt, lees ik toch nog kracht in jouw verhaal.quote:Op donderdag 19 februari 2009 20:00 schreef thestoryofus2009 het volgende:
[..]
edit er zijn dus 2 exen bij mij, een van 7 jaar geleden wat me 2 tot 5 jaar heeft gekost en mijn huidige ex waar het nu 5 weken mee uit is, mijn moeder overleed eind deze zomer.
en er bovenop ben ik zeker nog niet
bij mij en ons zat het lot ff tegen, daar kun je weinig aan doen maar in het geval van de ts misschien wel, dan zou het doodzonde zijn als je het er niet op zou wagen
Ze houdt ook van liefde en vrijheid dat dan weer wel. Net zoals die vrouw in ik ga vreemdquote:Op donderdag 19 februari 2009 20:24 schreef UnderTheWingsOfLove het volgende:
Had je maar geen hoer moeten zijn TS
Nee ik ben inderdaad niet vreemdgegaan. Nee ik heb hem altijd verteld hoeveel ik van hem hou. Ik zou dit nooit kunnen ontkennen. wat er precies is gebeurd wil ik voor mij houden. Maar het komt er op neer dat hij wellicht nu een ander beeld van mij heeft, terwijl dit feitelijk wel klopt, maar ik zo int echt niet ben.quote:Op donderdag 19 februari 2009 20:30 schreef thestoryofus2009 het volgende:
wat heb je dan gedaan waarom hij zo boos/teleurgesteld is?
kan me het moeilijk voorstellen, neem aan dat je niet bent vreemd gegaan.
vroeg hij of je van hem hield en voor hem wou gaan waarna jij ontkende van hem te houden?
ja een brief schrijven is moeilijk, ben al een maand bezig en het is extreem zwaar.
of het tussen mij en mijn ex ooit goed komt betwijfel ik, wil haar alleen mijn kant van het verhaal vertellen want ze heeft niet echt gesnapt wat ik heb doorgemaakt.
kon haar ook niet alles vertellen omdat ik haar wou beschermen.
Gewoon doen wat jij wilt, Stukje bij beetje kan volgens mij niet.quote:Op donderdag 19 februari 2009 19:32 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
en hoe zou je dit dan voor je zien?
dus jij bent verliefd op hem, hij op jou en jij bedenkt en doet jezelf voor als iemand anders zodat hij teleurgesteld is in iemand die je niet bentquote:Op donderdag 19 februari 2009 20:36 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Nee ik ben inderdaad niet vreemdgegaan. Nee ik heb hem altijd verteld hoeveel ik van hem hou. Ik zou dit nooit kunnen ontkennen. wat er precies is gebeurd wil ik voor mij houden. Maar het komt er op neer dat hij wellicht nu een ander beeld van mij heeft, terwijl dit feitelijk wel klopt, maar ik zo int echt niet ben.
Soms zijn we mensen te beschermend naar de mensen toe die we ontzettend liefhebben, terwijl dit eigenlijk niet zou moeten
maar als het zo is zoals jij zegt, dan had hij toch wel contact met mij opgenomen om verhaal te halen? Ik check me foon elke dag om te kijken of hij gebeld of gesmst heeft.quote:Op donderdag 19 februari 2009 20:44 schreef thestoryofus2009 het volgende:
[..]
dus jij bent verliefd op hem, hij op jou en jij bedenkt en doet jezelf voor als iemand anders zodat hij teleurgesteld is in iemand die je niet bent![]()
en nu ben jij ongelukkig en hij.
en wat wil je nu doen... in je eentje verder met de kans dat je terugvalt terwijl je misschien de perfecte relatie bewust om zeep helpt...
waarom niet nu er voor gaan samen met hem...
hij heeft jou ws ook heel erg lief en zou alles voor je doen en dan beslis je voor hem dat hij dat niet kan?
als je wat aan je situatie wil doen geef hem dan ook de kans om de beslissing voor zichzelf te maken of hij je erbij wil helpen en samen met je wil zijn.
stel je voor dat je elkaar over 10 jaar weer tegenkomt en realiseerd dat het de domste fout van jullie leven was..
Dus je bent zoals je zegt elke dag met hem bezig,heb je hem al eens gebeld bv? of een sms gestuurd, je verwacht dat immers wèl van hem of inieder geval hoop je daarop anders kijk je niet op je foon.quote:Op donderdag 19 februari 2009 20:49 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
maar als het zo is zoals jij zegt, dan had hij toch wel contact met mij opgenomen om verhaal te halen? Ik check me foon elke dag om te kijken of hij gebeld of gesmst heeft.
hij had met een prachtig lief meisje waar hij helemaal gek op was.quote:Op donderdag 19 februari 2009 20:49 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
maar als het zo is zoals jij zegt, dan had hij toch wel contact met mij opgenomen om verhaal te halen? Ik check me foon elke dag om te kijken of hij gebeld of gesmst heeft.
Volgens mij post je in het verkeerde topic.quote:Op donderdag 19 februari 2009 21:12 schreef het-ero het volgende:
Bij de bipolaire stoornis wisselt de stemming sterk tussen twee extremen: heel erg uitgelaten of juist heel erg neerslachtig.
Shit jaquote:Op donderdag 19 februari 2009 21:17 schreef RealZeus het volgende:
[..]
Volgens mij post je in het verkeerde topic.
en dan zou je ook moeten weten dat dit gaat over een langere termijn. Doe eerst ajb goed onderzoek voordat je met termen gaat smijten.quote:Op donderdag 19 februari 2009 21:12 schreef het-ero het volgende:
Bij de bipolaire stoornis wisselt de stemming sterk tussen twee extremen: heel erg uitgelaten of juist heel erg neerslachtig.
Nee sorry, was niet voor dit topic bedoelt deze term.quote:Op donderdag 19 februari 2009 21:18 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
en dan zou je ook moeten weten dat dit gaat over een langere termijn. Doe eerst ajb goed onderzoek voordat je met termen gaat smijten.
Gadverdamme wat ben jij een eng en gluiperig persoontje... Een koude rilling van walging gaat door mij heen als ik jouw mierzoete en quasi-oprechte "kwaliteit posts"quote:Op donderdag 19 februari 2009 20:56 schreef het-ero het volgende:
[..]
Dus je bent zoals je zegt elke dag met hem bezig,heb je hem al eens gebeld bv? of een sms gestuurd, je verwacht dat immers wèl van hem of inieder geval hoop je daarop anders kijk je niet op je foon.
Het lijkt me dat je gewoon of moet bellen of smsen en als je geen reactie krijgt, dan een brief sturen, tenminste als jij nog echt wil, dan zal blijken of hij nog echt wil. Ik hoop het zó voor je
excuses als je dat zo leest, maar is niet zo bedoeltquote:Op donderdag 19 februari 2009 21:23 schreef D1 het volgende:
[..]
Gadverdamme wat ben jij een eng en gluiperig persoontje... Een koude rilling van walging gaat door mij heen als ik jouw mierzoete en quasi-oprechte "kwaliteit posts"lees.
OT. Life's a bitch. Je kunt heel lang vechten voor familie, cultuur en liefde maar op een gegeven moment moet je een keuze maken. Mijn vriendin zat in een vergelijkbare situatie en heeft voor haarzelf, en mij, gekozen. Dit had inderdaad tot gevolg dat ze een deel van haar familie en de gemeenschap verloor. Een keuze die elke dag pijn doet maar minder pijnlijk is dan het alternatief. Wat voor jou de juiste keuze is weet je alleen zelf.
Succes.
Als je leest heeft hij dat gedaan, zij niet, en daarom verdriet alom.quote:Op donderdag 19 februari 2009 21:50 schreef Tyler..Durden het volgende:
Open en eerlijk met elkaar praten. Dat wil ook weleens helpen.
Ik weet heel goed wat mij te doen staat. En ik begin eindelijk ook te realiseren wat IK wil. Daarmee ga ik nu aan de slag. Dat is een ding wat ik hem sowieso verschuldigd ben. En misschien als ik dit durf zal ik toch contact opnemen met hem , maar dan zou ik dat via een brief doen. Ik ben geen prater, maar meer een schrijver. Hij heeft recht om alles te weten en dan zou ik de keuze aan hem laten. Mijn deur voor hem zal altijd open staan.quote:Op donderdag 19 februari 2009 21:23 schreef D1 het volgende:
OT. Life's a bitch. Je kunt heel lang vechten voor familie, cultuur en liefde maar op een gegeven moment moet je een keuze maken. Mijn vriendin zat in een vergelijkbare situatie en heeft voor haarzelf, en mij, gekozen. Dit had inderdaad tot gevolg dat ze een deel van haar familie en de gemeenschap verloor. Een keuze die elke dag pijn doet maar minder pijnlijk is dan het alternatief. Wat voor jou de juiste keuze is weet je alleen zelf.
Succes.
In eerste instantie vroeg je om hulp of advies omdat je die jongen niet uit je gedachten kreeg wat voor afleiding je ook zocht, hopelijk is dat een stuk minder de aankomende dagen, wie weet als je die brief hebt geschreven dat je er minder last van hebt, dat het op die manier beter te verteren is.quote:Op donderdag 19 februari 2009 21:53 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Ik weet heel goed wat mij te doen staat. En ik begin eindelijk ook te realiseren wat IK wil. Daarmee ga ik nu aan de slag. Dat is een ding wat ik hem sowieso verschuldigd ben. En misschien als ik dit durf zal ik toch contact opnemen met hem , maar dan zou ik dat via een brief doen. Ik ben geen prater, maar meer een schrijver. Hij heeft recht om alles te weten en dan zou ik de keuze aan hem laten. Mijn deur voor hem zal altijd open staan.
Ik vind het super dat jullie met mij meedenken en mij steunen hierin. thnx, dit betekend ontzettend veel voor mij
dus door jouw familie moet je dan levenslang achterom kijken?quote:Op donderdag 19 februari 2009 16:05 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Ik vind mijzelf niet zielig, zeker niet, ik neem ook alle verantwoordelijkheid op me.
Zomaar een cultuur uitgaan? Ja dat doe je ook ff zomaar he, net alsof je een brood koopt. Dat betekend voor mij dat ik mijn koffer moet pakken en weg moet gaan, ten eerste waarheen en ten tweede moet ik dan constant over mijn schouder blijven kijken in de hoop niet gevonden te worden.
Vind je ding echt ondoordacht. Cultuur is zeker nie belangrijk voor me, maar mijn familie wel
kun je niet beter een nieuwe topic afsluiten waar je al je gal over hetero kunt spuwen..quote:Op donderdag 19 februari 2009 21:18 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
en dan zou je ook moeten weten dat dit gaat over een langere termijn. Doe eerst ajb goed onderzoek voordat je met termen gaat smijten.
Neuh, gaat niet gebeuren.quote:Op vrijdag 20 februari 2009 12:58 schreef Olle. het volgende:
[..]
kun je niet beter een nieuwe topic afsluiten waar je al je gal over hetero kunt spuwen..
dit is totally off-topic
je hebt deze ook gestart dus hoef ik je niet te helpen denk ik bij het starten van een nieuwe
game on!
ooh en hetero laat je niet gek maken
Cultuur is een ingewikkeld iets. Maar ik ben verantwoordelijk voor mijn leven en ik moet de touwtjes in eigen handen nemen. Hoe moeilijk dit proces ook zal zijn. Maar ik wil dit zeker aangaan. Alleen vind ik het best moeilijk hoe dat dan moet. Iedereen heeft hier andere mening over en ik weet dat ik bij mijzelf moet blijven, maar toch blijft het moeilijk. Ik ben hierin nu ook al veranderd.quote:Op donderdag 19 februari 2009 22:18 schreef bendk het volgende:
Er is bijna niets sterker dan een cultuur, zeer zeker als religie en de bijbehorende overtuigingen en gedragingen een basic rol spelen, bijna altijd is dat levenslang.
Liefdesverdriet en het beheersen van dat verdriet doe je niet zomaar even door aan andere dingen te denken, even wat anders te gaan doen, even je zinnen verzetten etc.
Integendeel, het versterkt alleen maar je verdriet, er komt gewoon weer een moment dat je huidige gedachte -lees emotie- terugkomt.
Ik hoop hetquote:Op donderdag 19 februari 2009 21:53 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Ik weet heel goed wat mij te doen staat. En ik begin eindelijk ook te realiseren wat IK wil. Daarmee ga ik nu aan de slag. Dat is een ding wat ik hem sowieso verschuldigd ben. En misschien als ik dit durf zal ik toch contact opnemen met hem , maar dan zou ik dat via een brief doen. Ik ben geen prater, maar meer een schrijver. Hij heeft recht om alles te weten en dan zou ik de keuze aan hem laten. Mijn deur voor hem zal altijd open staan.
Ik vind het super dat jullie met mij meedenken en mij steunen hierin. thnx, dit betekend ontzettend veel voor mij
i know, openheid is natuurlijk goed. Ik heb gisteren nog nagedacht over een brief schrijven en waarom ik deze nu niet kan beginnen. Ik wil zijn verdriet niet erger maken en ik ben bang dat het toch geen nut meer heeft ofzo. Straks leest hij de brief en wilt ie nog niks met mij te maken hebben. Maar aan de andere kant weet hij dan wel de hele waarheid.quote:Op donderdag 19 februari 2009 21:50 schreef Tyler..Durden het volgende:
Open en eerlijk met elkaar praten. Dat wil ook weleens helpen.
Lastig he in het goede topic postenquote:
Het is offtopic, sorry maar goed:quote:Op zaterdag 21 februari 2009 12:55 schreef -Jean- het volgende:
[..]
Lastig he in het goede topic postenTrouwens je bericht sloeg duidelijk (wat je net even snel hebt weg ge-edit) op dit topic. Stumper
Je bent bang dat als je die brief schrijft er niks gaat gebeuren, dat hij de brief leest en denkt 'whatever' en in de prullenbak gooit. Dat is idd geen leuke gedachte voor jezelf dat zoiets zou kunnen gebeuren. Aan de andere kant zou je dan zelf ook de hele waarheid van zijn kant te weten komen. Of je kunt verdergaan met gissen en nadenken, maar kijk wat het nu met je doet.quote:Op zaterdag 21 februari 2009 09:15 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
i know, openheid is natuurlijk goed. Ik heb gisteren nog nagedacht over een brief schrijven en waarom ik deze nu niet kan beginnen. Ik wil zijn verdriet niet erger maken en ik ben bang dat het toch geen nut meer heeft ofzo. Straks leest hij de brief en wilt ie nog niks met mij te maken hebben. Maar aan de andere kant weet hij dan wel de hele waarheid.
Vannacht heb ik mijzelf nog in slaap gehuild, omdat ik hem zo erg mis. Constant denk ik: mist hij mij? denk hij net zoveel aan mij als ik aan hem?
Of wanneer ik tot God bid (wat ik voorheen nooit deed) bid ik niet voor mijzelf, maar voor hem. Dan vraag ik of God ervoor wil zorgen dat hij gelukkig is en om hem te beschermen.
das idd wat ik voel: alsof ik er nog niet aantoe ben, maar dan denk ik: wie ben ik om dat te beslissen. Hij verdient het gewoon om mijn kant van het verhaal te horen. Maar ik schaam me ook diep. Naar hem toe, maar ook naar zijn ouders. Omdat die hem hebben opgevangen of misschien nog steeds opvangen ivm het verdriet dat hij had/heeft door mij. Ik wil geen wonden openmaken of groter maken bij hem, maar idd voelt dit niet afgerond. Door hem durfde ik te dromen van een toekomst. We hadden het samen al helemaal uitgevogeld.quote:Op zaterdag 21 februari 2009 14:20 schreef AlexanderDeGrote het volgende:
Ik denk dat als je om hem zelf geeft en niet om je gedachtes over hem dan schrijf je hem op een moment dat je daar zelf aan toe bent die brief. Teveel mensen durven dat niet in dit soort situaties, blijven liever nadenken en missen.
doen wat je baadt, laten wat je schaadt: dat is het hem nou juist, als ik niks doe schaad ik mijzelf, doe ik wel iets schaad ik mijzelf ook. Waarom zou hij nog contact met mij willen denk ik constant. Je weet wat ze zeggen: een ezel stoot zich niet twee keer aan dezelfde steen.quote:Op zaterdag 21 februari 2009 16:44 schreef bendk het volgende:
Het lijkt me dat je niets meer kunt doen daar de relatie geen toekomst heeft, zie dus het onoverbrugbare cultuurverschil.
Ik weet het, dat doet pijn, maar iedere actieve reactie verlengt die pijn.
Wees ook wijs, begin met een acceptatie om het lot een plek te geven. Zij ook mijn andere berichten.
Doen wat je baadt
laten wat je schaadt
krijgen wat je kunt
en houden wat je is gegund
Je zou kunnen beginnen met schrijven (wat op zichzelf al goed is, omdat je je gedachtes daarmee voor jezelf duidelijker maakt), en als je er dan voor jezelf aan toe bent opsturen.quote:Op zaterdag 21 februari 2009 15:57 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
das idd wat ik voel: alsof ik er nog niet aantoe ben, maar dan denk ik: wie ben ik om dat te beslissen. Hij verdient het gewoon om mijn kant van het verhaal te horen. Maar ik schaam me ook diep. Naar hem toe, maar ook naar zijn ouders. Omdat die hem hebben opgevangen of misschien nog steeds opvangen ivm het verdriet dat hij had/heeft door mij. Ik wil geen wonden openmaken of groter maken bij hem, maar idd voelt dit niet afgerond. Door hem durfde ik te dromen van een toekomst. We hadden het samen al helemaal uitgevogeld.
Soms denk ik bij mijzelf: zeik niet, dit is jouw schuld dus je zorgt er maar voor dat je hiermee dealt maja niet zo makkelijk. En nee ik zie mezelf niet als slachtoffer, want dan is hij.
Op dit moment ben ik voor mijzelf aan het schrijven, al vanaf de tweede kans die hij mij gaf. En ik ben toen eens begonnen om een brief voor hem te beginnen. Ik had een paar regels en toen blokkeerde het voor mij gewoon. Het voelde gewoon als definitief afscheid nemen ofzo. Het voor mijzelf opschrijven en hier in deze topic helpen mij wel dingen helder krijgen. Bijvoorbeeld dat ik het toch wel wil doen: de brief, maar dat ik er nu gewoon even niet klaar voor ben. Of dit uitstel gedrag is weet ik niet.quote:Op zaterdag 21 februari 2009 22:49 schreef AlexanderDeGrote het volgende:
[..]
Je zou kunnen beginnen met schrijven (wat op zichzelf al goed is, omdat je je gedachtes daarmee voor jezelf duidelijker maakt), en als je er dan voor jezelf aan toe bent opsturen.
Interessante collectie tegeltjeswijshedenquote:Op zaterdag 21 februari 2009 16:44 schreef bendk het volgende:
Het lijkt me dat je niets meer kunt doen daar de relatie geen toekomst heeft, zie dus het onoverbrugbare cultuurverschil.
Ik weet het, dat doet pijn, maar iedere actieve reactie verlengt die pijn.
Wees ook wijs, begin met een acceptatie om het lot een plek te geven. Zij ook mijn andere berichten.
Doen wat je baadt
laten wat je schaadt
krijgen wat je kunt
en houden wat je is gegund
niet mee eens.quote:Op woensdag 18 februari 2009 22:45 schreef Wheelgunner het volgende:
Als liefdesverdriet je meest intense verdriet ooit is mag je je gelukkig prijzen...
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |