R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Beste fokkers,
Hebben jullie ook weleens intense verdriet gevoeld waarbij je dan dacht dat je er nooit meer over zal komen? Op dit moment voel ik mij zo. Ik had een tijd lang heel goed en close contact met een jongen. Later kregen we ook wat met elkaar. In mijn leven was hij wel de enige die mij accepteerde voor wie ik ben. Hij geloofde in mij en steunde mij constant in de moeilijke periodes. 2008 is voor mij een moeilijk jaar geweest en 2009 ziet er tot nu toe ook zo uit. Zeker nu ik hem heb verloren, wat overigens mijn eigen schuld is ook. Ik heb zijn keuze om geen contact meer met mij te hebben geaccepteert, maar ik mis hem verschrikkelijk!
Het lijkt wel hoe langer ik zonder hem ben (nu al ongeveer een maand) hoe meer ik hem ga missen. Bij alles denk ik aan hem en ik probeer mij af te leiden door keihard te werken maar uit eindelijk gaat mijn gedachte automatisch naar hem.
Heeft iemand tips hoe ik hiermee om kan gaan? Contact opnemen met hem is geen optie.
Hebben jullie ook weleens intense verdriet gevoeld waarbij je dan dacht dat je er nooit meer over zal komen? Op dit moment voel ik mij zo. Ik had een tijd lang heel goed en close contact met een jongen. Later kregen we ook wat met elkaar. In mijn leven was hij wel de enige die mij accepteerde voor wie ik ben. Hij geloofde in mij en steunde mij constant in de moeilijke periodes. 2008 is voor mij een moeilijk jaar geweest en 2009 ziet er tot nu toe ook zo uit. Zeker nu ik hem heb verloren, wat overigens mijn eigen schuld is ook. Ik heb zijn keuze om geen contact meer met mij te hebben geaccepteert, maar ik mis hem verschrikkelijk!
Het lijkt wel hoe langer ik zonder hem ben (nu al ongeveer een maand) hoe meer ik hem ga missen. Bij alles denk ik aan hem en ik probeer mij af te leiden door keihard te werken maar uit eindelijk gaat mijn gedachte automatisch naar hem.Heeft iemand tips hoe ik hiermee om kan gaan? Contact opnemen met hem is geen optie.
Been there.. het slijt met de tijd. Verzet je gedachten, ga een keer flink zuipen met je vriendinnen in de stad oid 
Lambo of Rekt
1) ik heb nog nooit intense verdriet gevoeld
2) hij moet jou niet steeds door moeilijke periodes sleuren, dat moet je zelf doen
3) tijd
2) hij moet jou niet steeds door moeilijke periodes sleuren, dat moet je zelf doen
3) tijd
ik heb ook altijd pech.. :'(
Tijd heelt alle wonden.
Op woensdag 4 februari 2009 20:58 schreef Hoi_Piepeloi het volgende:
Ik dacht altijd dat jij een extreme kutuser was, maar je bent best grappig :+
Ik dacht altijd dat jij een extreme kutuser was, maar je bent best grappig :+
Ga uit, doe leuke dingen, ga naar plekken waar je mensen ontmoet.
Liefdesverdriet is echt iets waar je doorheen moet, daar helpt geen middeltje tegen.
Ja, je kan je de tering zuipen. De kroegen zitten vol met mensen met jouw probleem.
Liefdesverdriet is echt iets waar je doorheen moet, daar helpt geen middeltje tegen.
Ja, je kan je de tering zuipen. De kroegen zitten vol met mensen met jouw probleem.
Het wordt beter hoor.
Doe leuke dingen, ontmoet andere nieuwe mensen.
Doe leuke dingen, ontmoet andere nieuwe mensen.
And everything under the sun is in tune
But the sun is eclipsed by the moon.
And Prince is still here!
But the sun is eclipsed by the moon.
And Prince is still here!
Die tips heb je van mijquote:Op woensdag 18 februari 2009 22:44 schreef ondeugend het volgende:
Het wordt beter hoor.
Doe leuke dingen, ontmoet andere nieuwe mensen.
Hmm, das een mooie ja. Een om over na te denken..quote:Op woensdag 18 februari 2009 22:45 schreef Wheelgunner het volgende:
Als liefdesverdriet je meest intense verdriet ooit is mag je je gelukkig prijzen...
Neuh.. tis gewoon heel erg cliche.quote:
Maar wel echt waar.
And everything under the sun is in tune
But the sun is eclipsed by the moon.
And Prince is still here!
But the sun is eclipsed by the moon.
And Prince is still here!
niet mee eens...quote:Op woensdag 18 februari 2009 22:45 schreef Wheelgunner het volgende:
Als liefdesverdriet je meest intense verdriet ooit is mag je je gelukkig prijzen...
soms kan liefdesverdriet erger zijn dan iets anders, ligt aan de omstandigheden en de gebeurtenissen.
maar je moet wel ellende en ongeluk kennen om geluk te leren waarderen.
Ik heb niet gezegd dat dit het MEEST intense verdriet is: dat maak jij ervan.quote:Op woensdag 18 februari 2009 22:45 schreef Wheelgunner het volgende:
Als liefdesverdriet je meest intense verdriet ooit is mag je je gelukkig prijzen...
Maar ik weet wel dat het met de tijd heelt, maar het voelt echt super verrot. Ik heb hem zeker niet gebruikt om mij door zware periode's te sleuren. ALs vriend en vriendin zijnde steun je elkaar hierin, das meer dan normaal. Tis gewoon dat ik hem mis voor wie hij is. Ik was/ben de denker en hij is de doener. Hij maakte mij compleet en ja dubbel, want ik heb het zelf verpest, maar ook niet bewust. Voor mij was/is hij gewoon mijn soulmate. Ik heb al wel eens liefdesverdriet gehad en dat duurde fucking twee jaar als het niet meer was en dat wil ik gewoon niet.
Ik ben bezig met mezelf af te leiden en constant bezig te blijven, maar het werkt gewoon niet
Afleiden is denk ik ook niet echt de oplossing. Je moet er doorheen. En dat kan heel lang duren, maar daar valt bar weinig aan te doen.quote:Op woensdag 18 februari 2009 22:52 schreef truth_hurts het volgende:
Ik ben bezig met mezelf af te leiden en constant bezig te blijven, maar het werkt gewoon niet
Oja, en sterkte natuurlijk, want kut is het wel..
En stiekum wil ik ook wel weten wat er precies gebeurd is
En stiekum wil ik ook wel weten wat er precies gebeurd is
Volgens mij is het een fabeltje dat tijd op zichzelf ervoor zou zorgen dat je je beter gaat voelen. Het advies van afleiding zoeken totdat Tijd alles voor jou in orde gemaakt heeft werkt daarom niet. Kijk kritisch naar je eigen problemen en zware periodes en probeer die zelf op te lossen, zonder hem, dat helpt misschien meer.quote:Op woensdag 18 februari 2009 22:52 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Ik heb niet gezegd dat dit het MEEST intense verdriet is: dat maak jij ervan.
Maar ik weet wel dat het met de tijd heelt, maar het voelt echt super verrot. Ik heb hem zeker niet gebruikt om mij door zware periode's te sleuren. ALs vriend en vriendin zijnde steun je elkaar hierin, das meer dan normaal. Tis gewoon dat ik hem mis voor wie hij is. Ik was/ben de denker en hij is de doener. Hij maakte mij compleet en ja dubbel, want ik heb het zelf verpest, maar ook niet bewust. Voor mij was/is hij gewoon mijn soulmate. Ik heb al wel eens liefdesverdriet gehad en dat duurde fucking twee jaar als het niet meer was en dat wil ik gewoon niet.
Ik ben bezig met mezelf af te leiden en constant bezig te blijven, maar het werkt gewoon niet
Ik kijk heel kritisch naar mijzelf en naar de situatie waar ik in zit en ik ben daar ook ontzettend mee bezig. Maar dankzij hem ben ik mijzelf hiervan bewust geworden. Ik heb altijd geleerd: wanneer je valt , sta je weer op en dat heb ik ook constant gedaan, maar door dit lijkt het gewoon zwaarder te zijn. Ik weet dat ik niet afhankelijk van hem ben en en ik ken mijn eigenkracht, maar het gaat gewoon om het gevoel. De leegte die ik nu voel, de aanvulling, zijn mooie stem, zijn geweldige innerlijk en uiterlijk, ik mis hoe hij lacht en zelfs hoe hij mij kon plagenquote:Op woensdag 18 februari 2009 23:04 schreef AlexanderDeGrote het volgende:
[..]
Volgens mij is het een fabeltje dat tijd op zichzelf ervoor zou zorgen dat je je beter gaat voelen. Het advies van afleiding zoeken totdat Tijd alles voor jou in orde gemaakt heeft werkt daarom niet. Kijk kritisch naar je eigen problemen en zware periodes en probeer die zelf op te lossen, zonder hem, dat helpt misschien meer.
Ja, dat heeft denk ik iedereen wel eens.Het gevoel dat je niet dieper in de put kunt zitten dan waar je nu zit. Het heeft een voordeel: dan kan het alleen maar beter worden.quote:Op woensdag 18 februari 2009 22:40 schreef truth_hurts het volgende:
Beste fokkers,
Hebben jullie ook weleens intense verdriet gevoeld waarbij je dan dacht dat je er nooit meer over zal komen? Op dit moment voel ik mij zo. Ik had een tijd lang heel goed en close contact met een jongen. Later kregen we ook wat met elkaar. In mijn leven was hij wel de enige die mij accepteerde voor wie ik ben. Hij geloofde in mij en steunde mij constant in de moeilijke periodes. 2008 is voor mij een moeilijk jaar geweest en 2009 ziet er tot nu toe ook zo uit. Zeker nu ik hem heb verloren, wat overigens mijn eigen schuld is ook. Ik heb zijn keuze om geen contact meer met mij te hebben geaccepteert, maar ik mis hem verschrikkelijk!
Heeft iemand tips hoe ik hiermee om kan gaan? Contact opnemen met hem is geen optie.
En de enige die je accepteerde zoals je bent? Zou dat echt zo zijn? Heb jij geen familie of vrienden?
En je bent hem nog maar een maand kwijt, dus dan is het logisch dat je je rot voelt. Maar probeer jezelf er ook niet op te focussen. Voordat je hem kende kon je ook zonder hem, alleen moet je dat even weer leren.
Tis erg voor je; wil je sterkte wensen, truth_hurts!
Ik heb zelf ook zoiets meegemaakt,en normaal was het:
even slikken en weer doorgaan, even dollen en gewoon weer opstaan, het deed me weinig.
Maar om jou ben ik verdrietig, zonder jou ontzettend nietig. enz ...
Maar goed, hoe verder, tja...Ik kom uit een zelfde situatie bijna.
Ik heb zelf ook zoiets meegemaakt,en normaal was het:
even slikken en weer doorgaan, even dollen en gewoon weer opstaan, het deed me weinig.
Maar om jou ben ik verdrietig, zonder jou ontzettend nietig. enz ...
Maar goed, hoe verder, tja...Ik kom uit een zelfde situatie bijna.
De waarheid bestaat niet, er zijn alleen interpretaties.
I'm the bourne identity
I'm anywhere but home
I'm the bourne identity
I'm anywhere but home
Ik leef in een cultuur waarbij men niet over gevoelens praat, althans niet over verliefdheid, liefdesverdriet enz. Ze gaan ervanuit dat je niet lief hebt en dat je zo in een keer voor een man gaat en meteen trouwt. Wat dus niet overeenkomt met wat ik wil. Ik geloof in vrijheid en liefde.quote:Op woensdag 18 februari 2009 23:11 schreef RealZeus het volgende:
[..]
Ja, dat heeft denk ik iedereen wel eens.Het gevoel dat je niet dieper in de put kunt zitten dan waar je nu zit. Het heeft een voordeel: dan kan het alleen maar beter worden.
En de enige die je accepteerde zoals je bent? Zou dat echt zo zijn? Heb jij geen familie of vrienden?
En je bent hem nog maar een maand kwijt, dus dan is het logisch dat je je rot voelt. Maar probeer jezelf er ook niet op te focussen. Voordat je hem kende kon je ook zonder hem, alleen moet je dat even weer leren.
Ik heb vrienden, maar ik wil ze gewoon niet lastig vallen met alles en ja ik zou beter moeten weten, maar ik wil gewoon nooit iemand tot last zijn
Je zegt dat contact opnemen geen optie is; wil je hem niet tot last zijn dan; is dat de reden?quote:Op woensdag 18 februari 2009 23:20 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Ik leef in een cultuur waarbij men niet over gevoelens praat, althans niet over verliefdheid, liefdesverdriet enz. Ze gaan ervanuit dat je niet lief hebt en dat je zo in een keer voor een man gaat en meteen trouwt. Wat dus niet overeenkomt met wat ik wil. Ik geloof in vrijheid en liefde.
Ik heb vrienden, maar ik wil ze gewoon niet lastig vallen met alles en ja ik zou beter moeten weten, maar ik wil gewoon nooit iemand tot last zijn
Ik zou dan een brief schrijven als ik je was, en uitleg geven hoe je over de situatie denkt.
Enne vrijheid en liefde?
Wat bedoel je daarmee als ik vragen mag?
De waarheid bestaat niet, er zijn alleen interpretaties.
I'm the bourne identity
I'm anywhere but home
I'm the bourne identity
I'm anywhere but home
Je leeft niet in Nederland?quote:Op woensdag 18 februari 2009 23:20 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Ik leef in een cultuur waarbij men niet over gevoelens praat, althans niet over verliefdheid, liefdesverdriet enz. Ze gaan ervanuit dat je niet lief hebt en dat je zo in een keer voor een man gaat en meteen trouwt. Wat dus niet overeenkomt met wat ik wil. Ik geloof in vrijheid en liefde.
Ik heb vrienden, maar ik wil ze gewoon niet lastig vallen met alles en ja ik zou beter moeten weten, maar ik wil gewoon nooit iemand tot last zijn
Waarom denk je dat je mensen tot last bent als je een probleem hebten daarover wilt praten? Vrienden zijn er niet alleen om mee te lachen, af en toe samen praten en huilen kan ook opluchten. Dat hele plaatje is vriendschap.
Ik ken jouw vrienden niet, maar persoonlijk vind ik het fijn als vrienden mij vertellen over hun problemen en ik hun verdriet een beetje hebn kunnen verminderen door er voor ze te zijn.
Denk je niet dat jouw vrienden dat zelfde hebben?
er is teveel gebeurd om zomaar weer contact met hem op te zoeken. Hij is een Nederlandse jongen en heeft verwachtingen van mij die ik ook niet kan waarmaken. Althans nog niet kan waarmaken. De verwachtingen die hij had zijn overigens normaal, maar niet in mijn cultuur.quote:Op woensdag 18 februari 2009 23:26 schreef het-ero het volgende:
[..]
Je zegt dat contact opnemen geen optie is; wil je hem niet tot last zijn dan; is dat de reden?
Ik zou dan een brief schrijven als ik je was, en uitleg geven hoe je over de situatie denkt.
Enne vrijheid en liefde?
Wat bedoel je daarmee als ik vragen mag?
met vrijheid en liefde bedoel ik, je eigen keuzes maken, doen wat je zelf wilt, dat een mens verliefd wordt is een feit, deze gevoelens hebben we nou eenmaal en dat kan nie ontkent worden of aan de kans geschoven worden.
Ik woon in Nederland.quote:Op woensdag 18 februari 2009 23:29 schreef RealZeus het volgende:
[..]
Je leeft niet in Nederland?
Waarom denk je dat je mensen tot last bent als je een probleem hebten daarover wilt praten? Vrienden zijn er niet alleen om mee te lachen, af en toe samen praten en huilen kan ook opluchten. Dat hele plaatje is vriendschap.
Ik ken jouw vrienden niet, maar persoonlijk vind ik het fijn als vrienden mij vertellen over hun problemen en ik hun verdriet een beetje hebn kunnen verminderen door er voor ze te zijn.
Denk je niet dat jouw vrienden dat zelfde hebben?
Ik heb mijn hele leven vaak dingen alleen gedaan en praten hierover met vrienden doe ik ook wel, maar zij kunnen niet begrijpen hoe dit voor mij voelt. Voor hun is het vaak: joh ga met hem en boeien wat je familie ervan denkt. Maar voor mij is mijn familie ook belangrijk en k zou nooit afstand van hun kunnen nemen.
Hoe fout het ook klinkt, maar huilen doe ik nooit bij andere mensen. Ik verbloem mijn pijn door altijd maar een lach op te zetten en de clown uit te hangen.
Waarom gebruik je deze periode niet om aan jezelf te werken? Of uit de moeilijke periode te komen en te verwerken. (weet niet of dit kan omdat je niet verteld wat je situatie is)
En als je er bovenop bent gekomen probeer weer eens voorzichtig contact op te nemen met hem? Begin bijvoorbeeld over een jaartje oid een mailtje te sturen hoe het met je gaat etc. Ik denk dat hij er gewoon zelf aan onder door ging in de relatie/vriendschap en toen voor zichzelf heeft gekozen. Als jij alles op een rij hebt staat dat iig niet in de weg.
En als je er bovenop bent gekomen probeer weer eens voorzichtig contact op te nemen met hem? Begin bijvoorbeeld over een jaartje oid een mailtje te sturen hoe het met je gaat etc. Ik denk dat hij er gewoon zelf aan onder door ging in de relatie/vriendschap en toen voor zichzelf heeft gekozen. Als jij alles op een rij hebt staat dat iig niet in de weg.
Tussen hem en mij kan het nooit meer wat worden. Hij verdient iemand die hem lief heeft, die hem gelukkig maakt en die onvoorwaardelijk voor hem kan gaan. Ik zou heel graag deze persoon willen zijn, maar dat is zo moeilijk.Alles bij mij moet stiekem gebeuren en ik wilde hem gewoon beschermen tegen van alles. Hij was niet bang voor wat er eventueel kon gaan gebeuren, maar ik wel. Ik wilde gewoon niet dat hij door mij in de shit zou komen, dat verdient hij niet. Ik wil gewoon dat hij gelukkig is en als dat betekent dat ik hierdoor ongelukkig ben, so be it. Zijn geluk gaat voor de mijne, ookal klinkt dit misschien stom.quote:Op donderdag 19 februari 2009 08:31 schreef Boowtje het volgende:
Waarom gebruik je deze periode niet om aan jezelf te werken? Of uit de moeilijke periode te komen en te verwerken. (weet niet of dit kan omdat je niet verteld wat je situatie is)
En als je er bovenop bent gekomen probeer weer eens voorzichtig contact op te nemen met hem? Begin bijvoorbeeld over een jaartje oid een mailtje te sturen hoe het met je gaat etc. Ik denk dat hij er gewoon zelf aan onder door ging in de relatie/vriendschap en toen voor zichzelf heeft gekozen. Als jij alles op een rij hebt staat dat iig niet in de weg.
Wat ik opmaak is dat je ontzettend verliefd bent en schrijft vanuit je hart ipv je verstand, je familie praat in op je verstand jij luisterd naar je hart, ga niet trouwen met iemand waarvan je moeder bv denkt dat het goed voor je is, maar trouw met iemand waar jij jezelf voor zou willen wegcijferen, oftewel met iemand waar van je ècht houdt als je dat bv zou willen.quote:Op donderdag 19 februari 2009 08:30 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Ik woon in Nederland.
Ik heb mijn hele leven vaak dingen alleen gedaan en praten hierover met vrienden doe ik ook wel, maar zij kunnen niet begrijpen hoe dit voor mij voelt. Voor hun is het vaak: joh ga met hem en boeien wat je familie ervan denkt. Maar voor mij is mijn familie ook belangrijk en k zou nooit afstand van hun kunnen nemen.
Hoe fout het ook klinkt, maar huilen doe ik nooit bij andere mensen. Ik verbloem mijn pijn door altijd maar een lach op te zetten en de clown uit te hangen.
Moeilijk voor je, maar als jij denkt dat jullie gelukkig worden dan moet je voor 'm gaan zou ik zeggen.
Je familie houdt van jou, en accepteerd je keuze op den duur, mag je van je familie soms niet met hem?
Of is het omdat hij aangaf geen contact meer te willen? Ik zou het gewoon proberen als jij dat nog zou willen.
Ohja en waarom moet alles stiekum gebeuren, woon je niet op jezelf?
Angela
[ Bericht 1% gewijzigd door het-ero op 19-02-2009 09:26:02 ]
De waarheid bestaat niet, er zijn alleen interpretaties.
I'm the bourne identity
I'm anywhere but home
I'm the bourne identity
I'm anywhere but home
wat is jouw cultuur?quote:Op donderdag 19 februari 2009 08:22 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
er is teveel gebeurd om zomaar weer contact met hem op te zoeken. Hij is een Nederlandse jongen en heeft verwachtingen van mij die ik ook niet kan waarmaken. Althans nog niet kan waarmaken. De verwachtingen die hij had zijn overigens normaal, maar niet in mijn cultuur.
met vrijheid en liefde bedoel ik, je eigen keuzes maken, doen wat je zelf wilt, dat een mens verliefd wordt is een feit, deze gevoelens hebben we nou eenmaal en dat kan nie ontkent worden of aan de kans geschoven worden.
Is seks de oorzaak? Of begrijp ik het verkeerd?
echte liefde is moeilijk los te laten
maar als je het zelf wilt dan moet je het ook accepteren en geef je hoofd rust.lukt dit niet ga naar hem terug en ga praten. Je zult merken dat het vast oplucht!
succes
A man's got to do what a man's got to do
Bij de cultuur waar ik in zit mag je niet op jezelf wonen. Je gaat het huis uit wanneer je getrouwd bent en dan ga je samenwonen. Ik heb al eens voor de grap (maar diep in mijn hart was het echt bedoeld) gezegd dat ik op mijzelf wilde wonen, maar hier werd afkeurend op gereageerd en er werd gezegd dat het geen optie is , want dan zijn de gevolgen aan mij: afstoting of erger.quote:Op donderdag 19 februari 2009 09:13 schreef het-ero het volgende:
[..]
Wat ik opmaak is dat je ontzettend verliefd bent en schrijft vanuit je hart ipv je verstand, je familie praat in op je verstand jij luisterd naar je hart, ga niet trouwen met iemand waarvan je moeder bv denkt dat het goed voor je is, maar trouw met iemand waar jij jezelf voor zou willen wegcijferen, oftewel met iemand waar van je ècht houdt als je dat bv zou willen.
Moeilijk voor je, maar als jij denkt dat jullie gelukkig worden dan moet je voor 'm gaan zou ik zeggen.
Je familie houdt van jou, en accepteerd je keuze op den duur, mag je van je familie soms niet met hem?
Of is het omdat hij aangaf geen contact meer te willen? Ik zou het gewoon proberen als jij dat nog zou willen.
Ohja en waarom moet alles stiekum gebeuren, woon je niet op jezelf?
Angela
Mijn ouders zijn niet zo dat zij een partner voor mij uitzoeken en dat ik hiermee moet trouwen, maar het moet een zijn van de eigen cultuur. Wat ik dus totaal niet wil. Hoe lullig dit ook klinkt.
Met alles moet stiekem bedoel ik: ik kan en mag niet gezien worden met hem. Wanneer iemand mij zou zien en dit bij mijn familie terecht komt, ben ik nog niet jarig (en dat is zacht uitgedrukt). Als meisje zijnde mag je geen contact hebben met jongens.
Het is inderdaad moeilijk allemaal, want als ik nog met hem was en k zou voor hem kiezen betekent dit dat ik zo moeten weg gaan thuis. Gevolgen: geen contact meer met mijn familie, mogelijk gaan ze mij zoeken, mijn moeder en broer waar ik heel dol op ben zullen niet meer met mij kunnen spreken omdat dit ze verboden wordt en ga zo maar door.
Ben je moslim?
En is het echte liefde van zijn kant? Misschien beetje vreemde optie maar heeft een vriend van mij ook gedaan;
Hij werd smoor verliefd op een moslim meisje, ouders accepteerde het ook niet enz enz, hij is moslim geworden.. Zijn al 10 jaar gelukkig getrouwd en volledig geaccepteerd.
En is het echte liefde van zijn kant? Misschien beetje vreemde optie maar heeft een vriend van mij ook gedaan;
Hij werd smoor verliefd op een moslim meisje, ouders accepteerde het ook niet enz enz, hij is moslim geworden.. Zijn al 10 jaar gelukkig getrouwd en volledig geaccepteerd.
ARGH?!
Oke,hoe had je dan contactmet hem?quote:Op donderdag 19 februari 2009 10:14 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Bij de cultuur waar ik in zit mag je niet op jezelf wonen. Je gaat het huis uit wanneer je getrouwd bent en dan ga je samenwonen. Ik heb al eens voor de grap (maar diep in mijn hart was het echt bedoeld) gezegd dat ik op mijzelf wilde wonen, maar hier werd afkeurend op gereageerd en er werd gezegd dat het geen optie is , want dan zijn de gevolgen aan mij: afstoting of erger.
Mijn ouders zijn niet zo dat zij een partner voor mij uitzoeken en dat ik hiermee moet trouwen, maar het moet een zijn van de eigen cultuur. Wat ik dus totaal niet wil. Hoe lullig dit ook klinkt.
Met alles moet stiekem bedoel ik: ik kan en mag niet gezien worden met hem. Wanneer iemand mij zou zien en dit bij mijn familie terecht komt, ben ik nog niet jarig (en dat is zacht uitgedrukt). Als meisje zijnde mag je geen contact hebben met jongens.
Het is inderdaad moeilijk allemaal, want als ik nog met hem was en k zou voor hem kiezen betekent dit dat ik zo moeten weg gaan thuis. Gevolgen: geen contact meer met mijn familie, mogelijk gaan ze mij zoeken, mijn moeder en broer waar ik heel dol op ben zullen niet meer met mij kunnen spreken omdat dit ze verboden wordt en ga zo maar door.
Via internet of zagen jullie elkaar ook irl?
Je gaf aan dat je geen contact meer hebt doordat jij bent in gegaan op zijn voorstel om geen contact meer te hebben met elkaar (mocht je dit kiezen of was het eenzijdig?; wilde hij dat afspreken en als jij instemde was het beklonken; zo ja dan kan hij ook spijt hebben, maar het klinkt nu alsof het contact van jou kant niet meer mogelijk is door je ouders en je cultuur ipv dat hij dat niet wil), maar daar heb je nu spijt van zo te lezen. Je wil dus graag weer contact hebben; je bent gewoon erg gek op die jongen en houdt van hem.
Maak gewoon weer contact zou ik zeggen zoals dat eerst bestond, je leeft in NL en hier hebben we andere normen en waarden, maar als je uiteindelijk kiest voor wat anderen je opleggen ipv wat je gevoel en jij zelf wil, dan zul je nooit echt gelukkig worden waarschijnlijk denk ik.
Maar goed, echte liefde slijt nooit truth_hurts!
De waarheid bestaat niet, er zijn alleen interpretaties.
I'm the bourne identity
I'm anywhere but home
I'm the bourne identity
I'm anywhere but home
je moet de vriend niet vergeten.quote:Op donderdag 19 februari 2009 10:22 schreef het-ero het volgende:
[..]
Oke,hoe had je dan contactmet hem?
Via internet of zagen jullie elkaar ook irl?
Je gaf aan dat je geen contact meer hebt doordat jij bent in gegaan op zijn voorstel om geen contact meer te hebben met elkaar (mocht je dit kiezen of was het eenzijdig?; wilde hij dat afspreken en als jij instemde was het beklonken; zo ja dan kan hij ook spijt hebben, maar het klinkt nu alsof het contact van jou kant niet meer mogelijk is door je ouders en je cultuur ipv dat hij dat niet wil), maar daar heb je nu spijt van zo te lezen. Je wil dus graag weer contact hebben; je bent gewoon erg gek op die jongen en houdt van hem.
Maak gewoon weer contact zou ik zeggen zoals dat eerst bestond, je leeft in NL en hier hebben we andere normen en waarden, maar als je uiteindelijk kiest voor wat anderen je opleggen ipv wat je gevoel en jij zelf wil, dan zul je nooit echt gelukkig worden waarschijnlijk denk ik.
Maar goed, echte liefde slijt nooit truth_hurts!
Klinkt misschien hard maar kan begrijpen dat hij er niet mee kan leven dat zijn liefde van zijn leven niet bekent kan worden gemaakt. En dat alles voorzichtig moet gaan...
respecteer zijn mening ook.
Maar als hij er ook voor wil gaan mja dan zou ik er voor gaan ondanks wat je verliezen zijn.
jij hebt niet gekozen voor het Moslim zijn of de regels en wetten die het met zich mee brengt...
helaas bestaan die al generaties lang en worden die niet of nauwelijks naar de tegenwoordige tijd aangepast
A man's got to do what a man's got to do
Het vergt moed om voor jezelf te kiezen ipv naar anderen te luisteren.quote:Op donderdag 19 februari 2009 10:28 schreef Olle. het volgende:
[..]
je moet de vriend niet vergeten.
Klinkt misschien hard maar kan begrijpen dat hij er niet mee kan leven dat zijn liefde van zijn leven niet bekent kan worden gemaakt. En dat alles voorzichtig moet gaan...
respecteer zijn mening ook.
Maar als hij er ook voor wil gaan mja dan zou ik er voor gaan ondanks wat je verliezen zijn.
jij hebt niet gekozen voor het Moslim zijn of de regels en wetten die het met zich mee brengt...
helaas bestaan die al generaties lang en worden die niet of nauwelijks naar de tegenwoordige tijd aangepast
Wat ik bedoel: als je familie zegt spring in de rivier, daar wordt jij gelukkig van ( bv in de ganges in india), en je doet dat omdat je anders niet gerespecteerd wordt dan is dat geen vrije keuze meer. We leven in een vrij land, waar iedereen gelukkig mag worden op zijn of haar manier. Truth hurts leeft kennelijk in een cultuur waar schaamte en familie eer een grote rol spelen, en net zoals jij zou ik kiezen voor het echte geluk, je moet ergens je grens trekken. Wat anderen vinden dat jij moet doen of wat beter bij je past is belangrijk, maar als je bv eenmaal echte liefde hebt gevonden dan moet je daar soms voor vechten ook al heb je daar geen zin in, maar je zal zien; het is het waard...
De waarheid bestaat niet, er zijn alleen interpretaties.
I'm the bourne identity
I'm anywhere but home
I'm the bourne identity
I'm anywhere but home
dat zei ik dus ook in mijn stukje (Y)quote:Op donderdag 19 februari 2009 10:35 schreef het-ero het volgende:
[..]
Het vergt moed om voor jezelf te kiezen ipv naar anderen te luisteren.
Wat ik bedoel: als je familie zegt spring in de rivier, daar wordt jij gelukkig van ( bv in de ganges in india), en je doet dat omdat je anders niet gerespecteerd wordt dan is dat geen vrije keuze meer. We leven in een vrij land, waar iedereen gelukkig mag worden op zijn of haar manier. Truth hurts leeft kennelijk in een cultuur waar schaamte en familie eer een grote rol spelen, en net zoals jij zou ik kiezen voor het echte geluk, je moet ergens je grens trekken. Wat anderen vinden dat jij moet doen of wat beter bij je past is belangrijk, maar als je bv eenmaal echte liefde hebt gevonden dan moet je daar soms voor vechten ook al heb je daar geen zin in, maar je zal zien; het is het waard...
maar het moet wel van 2 kanten komen
A man's got to do what a man's got to do
Je bent gewoon verschrikkelijk verliefd, of je nu wil of niet (toegeven) je bent verliefd, punt.quote:Op woensdag 18 februari 2009 22:52 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Ik heb niet gezegd dat dit het MEEST intense verdriet is: dat maak jij ervan.
Maar ik weet wel dat het met de tijd heelt, maar het voelt echt super verrot. Ik heb hem zeker niet gebruikt om mij door zware periode's te sleuren. ALs vriend en vriendin zijnde steun je elkaar hierin, das meer dan normaal. Tis gewoon dat ik hem mis voor wie hij is. Ik was/ben de denker en hij is de doener. Hij maakte mij compleet en ja dubbel, want ik heb het zelf verpest, maar ook niet bewust. Voor mij was/is hij gewoon mijn soulmate. Ik heb al wel eens liefdesverdriet gehad en dat duurde fucking twee jaar als het niet meer was en dat wil ik gewoon niet.
Ik ben bezig met mezelf af te leiden en constant bezig te blijven, maar het werkt gewoon niet
Jij hebt te snel geaccpeteerd dat je geen contact meer wil, daar kan je op terugkomen denk ik?
Probeer het, wie niet waagt enz.
De waarheid bestaat niet, er zijn alleen interpretaties.
I'm the bourne identity
I'm anywhere but home
I'm the bourne identity
I'm anywhere but home
Ik ben idd verschrikkelijk verliefd, maar ik weet ook heel goed dat ik het zelf allemaal heb verpest. Ik had niet het lef om voor hem te gaan of hem direct de waarheid te vertellen: over dat ik in een cultuur zit die hem niet zal accepteren, ik schaamde mij voor alles en hierin was ik niet eerlijk. Voor hem was vrijheid in alles gewoon heel normaal, voor mij dus totaal niet! Ik heb zoveel smoesjes moeten bedenken om ergens onderuit te komen, terwijl ik dat niet wilde! Het liefst ging ik elke dag naar hem toe en zou ik hem constant in mijn armen houden. Maarja hoe vertel je iemand dat je constant over je schouders moet kijken, dat je angst heb wanneer je een stap neemt dat iemand erachter komt, dat je vrij wilt zijn maar dit niet kon doordat ik er midden in zit. Voor hem was het simpel: ik moest het huis uit. Maar als je zo opgesloten zit binnen een cultuur kan je je niet zomaar loskoppelen. Ik besef mij heel goed dat ik dit op den duur wel moet gaan doen, maar om het zo in een keer te doen dat kan ik gewoon niet. Ondanks alle kut regels en het verstikte gevoel hou ik zielsveel van mijn familie!
als je je voor jezelf gaat schamen ben je al tever gegaan
kies voor jezelf.
je moet je nooit voor jezelf schamen!
dat moet niemand....
kies voor jezelf.
je moet je nooit voor jezelf schamen!
dat moet niemand....
A man's got to do what a man's got to do
Door het te vertellen, wees eerlijk zoals je dat nu ook doet!quote:Op donderdag 19 februari 2009 11:08 schreef truth_hurts het volgende:
Ik ben idd verschrikkelijk verliefd, maar ik weet ook heel goed dat ik het zelf allemaal heb verpest. Ik had niet het lef om voor hem te gaan of hem direct de waarheid te vertellen: over dat ik in een cultuur zit die hem niet zal accepteren, ik schaamde mij voor alles en hierin was ik niet eerlijk. Voor hem was vrijheid in alles gewoon heel normaal, voor mij dus totaal niet! Ik heb zoveel smoesjes moeten bedenken om ergens onderuit te komen, terwijl ik dat niet wilde! Het liefst ging ik elke dag naar hem toe en zou ik hem constant in mijn armen houden. Maarja hoe vertel je iemand dat je constant over je schouders moet kijken, dat je angst heb wanneer je een stap neemt dat iemand erachter komt, dat je vrij wilt zijn maar dit niet kon doordat ik er midden in zit. Voor hem was het simpel: ik moest het huis uit. Maar als je zo opgesloten zit binnen een cultuur kan je je niet zomaar loskoppelen. Ik besef mij heel goed dat ik dit op den duur wel moet gaan doen, maar om het zo in een keer te doen dat kan ik gewoon niet. Ondanks alle kut regels en het verstikte gevoel hou ik zielsveel van mijn familie!
"t lijkt alsof je slachtoffer bent van een loverboy ofzo, dit klinkt raar, maar zo klinkt het, alleen is het in jouw geval je eigen familie die druk op je uitoefend zoals loverboys dat op vrouwen doen.
Meisjes van loverboys komen ook niet makkelijk los omdat ze erg veel van die jongens houden in het begin, maar later worden ze bedreigt als ze iets doen wat zo'n loverboy niet wil.
Vecht ervoor als het je verliefdheid waard is; ik bedoel als hij het waard is voor jou!
De waarheid bestaat niet, er zijn alleen interpretaties.
I'm the bourne identity
I'm anywhere but home
I'm the bourne identity
I'm anywhere but home
als ze van jou houden dan accepteren ze je toch ook wie je bent en met wie?quote:Op donderdag 19 februari 2009 11:08 schreef truth_hurts het volgende:
Ik ben idd verschrikkelijk verliefd, maar ik weet ook heel goed dat ik het zelf allemaal heb verpest. Ik had niet het lef om voor hem te gaan of hem direct de waarheid te vertellen: over dat ik in een cultuur zit die hem niet zal accepteren, ik schaamde mij voor alles en hierin was ik niet eerlijk. Voor hem was vrijheid in alles gewoon heel normaal, voor mij dus totaal niet! Ik heb zoveel smoesjes moeten bedenken om ergens onderuit te komen, terwijl ik dat niet wilde! Het liefst ging ik elke dag naar hem toe en zou ik hem constant in mijn armen houden. Maarja hoe vertel je iemand dat je constant over je schouders moet kijken, dat je angst heb wanneer je een stap neemt dat iemand erachter komt, dat je vrij wilt zijn maar dit niet kon doordat ik er midden in zit. Voor hem was het simpel: ik moest het huis uit. Maar als je zo opgesloten zit binnen een cultuur kan je je niet zomaar loskoppelen. Ik besef mij heel goed dat ik dit op den duur wel moet gaan doen, maar om het zo in een keer te doen dat kan ik gewoon niet. Ondanks alle kut regels en het verstikte gevoel hou ik zielsveel van mijn familie!
ongeacht ras of religie gaat het er toch om dat je beiden ontzettend veel van elkaar houd...
en waarom iets weg gooien dat zo mooi is.
ben je niet bang dat als je je nu niet verzet je hele leven "wat als" zal zijn.
dat je zult trouwen met een man waarvan je eigenlijk niet zoveel houdt als die ene.
gebonden blijft aan de regels van je cultuur terwijl je gewoon jezelf wilt ontplooien...
denk dat je langzaam sterft van binnen en op het laatst een apathisch mens word zonder eigen wil, gevangen in je eigen lichaam en omgeving.
Ik weet nu dat ik mij niet meer hoef te schamen voor wat ik voel of waar ik inzit. Ik probeer ook steeds meer mijn verhaal nu te vertellen aan mensen, gewoon om de echte ik te laten zien. Ook probeer ik steeds meer binnen het gezin delen van mijzelf los te laten: hoe ik denk over sommige dingen. Dit is iig een ding waar ik al mee bezig ben om te veranderen.
Ik vind het wel interessant dat je de vergelijking maakt met een loverboy. Het gaat hier idd over machtstrijd en loyaliteit. Een kind is zo loyaal naar zijn of haar ouders toe. en die besef is er bij mij maar al te goed.
Ik vind het wel interessant dat je de vergelijking maakt met een loverboy. Het gaat hier idd over machtstrijd en loyaliteit. Een kind is zo loyaal naar zijn of haar ouders toe. en die besef is er bij mij maar al te goed.
Zo denk ik ook; ze creëert een vacuuüm dat gevould gaat worden met apathie en andere rottige gevoelens als ze niet oppast, je moet gaan voor je eigen leven truth hurts, en er zijn genoeg mensen die je zullen helpen, of niet?quote:Op donderdag 19 februari 2009 11:24 schreef thestoryofus2009 het volgende:
[..]
als ze van jou houden dan accepteren ze je toch ook wie je bent en met wie?
ongeacht ras of religie gaat het er toch om dat je beiden ontzettend veel van elkaar houd...
en waarom iets weg gooien dat zo mooi is.
ben je niet bang dat als je je nu niet verzet je hele leven "wat als" zal zijn.
dat je zult trouwen met een man waarvan je eigenlijk niet zoveel houdt als die ene.
gebonden blijft aan de regels van je cultuur terwijl je gewoon jezelf wilt ontplooien...
denk dat je langzaam sterft van binnen en op het laatst een apathisch mens word zonder eigen wil, gevangen in je eigen lichaam en omgeving.
Dat vacuuüm kan ontstaan door gebrek aan echte liefde die ze voelde en nog steeds naar hunkert waarschijnlijk.
De waarheid bestaat niet, er zijn alleen interpretaties.
I'm the bourne identity
I'm anywhere but home
I'm the bourne identity
I'm anywhere but home
Mijn vader is een voorbeeldfunctie binnen deze gemeenschap. Wanneer mensen problemen hebben gaan ze naar hem toe. Dus als ik voor het 'westerse' kies dan beschadig ik dit. Dan zal de gemeenschap hem niet meer zien als voorbeeldfunctie maar iemand die zijn dochter niet in de hand heeft en laat 'ontsporen'. Dus of hij het zou accepteren: nee! dat weet ik wel zeker.quote:Op donderdag 19 februari 2009 11:24 schreef thestoryofus2009 het volgende:
[..]
als ze van jou houden dan accepteren ze je toch ook wie je bent en met wie?
ongeacht ras of religie gaat het er toch om dat je beiden ontzettend veel van elkaar houd...
en waarom iets weg gooien dat zo mooi is.
ben je niet bang dat als je je nu niet verzet je hele leven "wat als" zal zijn.
dat je zult trouwen met een man waarvan je eigenlijk niet zoveel houdt als die ene.
gebonden blijft aan de regels van je cultuur terwijl je gewoon jezelf wilt ontplooien...
denk dat je langzaam sterft van binnen en op het laatst een apathisch mens word zonder eigen wil, gevangen in je eigen lichaam en omgeving.
Door mijn ex durfde ik te dromen van de toekomst. Door hem had ik eindelijk een beeld. Nooit eerder heb ik durven dromen over de toekomst. en ja ik heb zelfs gedacht om met iemand te trouwen binnen de gemeenschap, maar dan zou ik mijzelf alleen maar nog meer verliezen. Plus ik zou hier dan een mens voor gebruiken en dat wil ik niet.
Eerlijk gezegd heb ik nu pas het gevoel alsof ik leef en dat komt door me ex. Hij heeft mij zoveel dingen laten zien en mij het gevoel gegeven dat ik speciaal ben.
Je bent 23 zeg je,dus je bent een volwassen vrouw en geen kind meer, alhoewel je blijft altijd kind van je ouders, maar je moet je eigen leven leidden, koste wat kost.quote:Op donderdag 19 februari 2009 11:24 schreef truth_hurts het volgende:
Ik weet nu dat ik mij niet meer hoef te schamen voor wat ik voel of waar ik inzit. Ik probeer ook steeds meer mijn verhaal nu te vertellen aan mensen, gewoon om de echte ik te laten zien. Ook probeer ik steeds meer binnen het gezin delen van mijzelf los te laten: hoe ik denk over sommige dingen. Dit is iig een ding waar ik al mee bezig ben om te veranderen.
Ik vind het wel interessant dat je de vergelijking maakt met een loverboy. Het gaat hier idd over machtstrijd en loyaliteit. Een kind is zo loyaal naar zijn of haar ouders toe. en die besef is er bij mij maar al te goed.
Kies voor jezelf; wordt gelukkig en wijs door schade en schande, alleen dan kan je zien of je ouders gelijk hebben of dat jij gelijk hebt.
Neem contact met 'm op als je van hem houdt (stem innerlijk uiterlijk enz).
Als je z'n telefoonnummer hebt: bellen!!
De waarheid bestaat niet, er zijn alleen interpretaties.
I'm the bourne identity
I'm anywhere but home
I'm the bourne identity
I'm anywhere but home
zou niets forcerenquote:Op donderdag 19 februari 2009 11:35 schreef het-ero het volgende:
[..]
Je bent 23 zeg je,dus je bent een volwassen vrouw en geen kind meer, alhoewel je blijft altijd kind van je ouders, maar je moet je eigen leven leidden, koste wat kost.
Kies voor jezelf; wordt gelukkig en wijs door schade en schande, alleen dan kan je zien of je ouders gelijk hebben of dat jij gelijk hebt.
Neem contact met 'm op als je van hem houdt (stem innerlijk uiterlijk enz).
Als je z'n telefoonnummer hebt: bellen!!
maar succes met bellen!
laat je nog even weten hoe het ging?
A man's got to do what a man's got to do
Gevoelig typje dus .. als ik 8 was, zou ik hebben gezegd: jankbek.quote:Op woensdag 18 februari 2009 22:52 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Ik heb al wel eens liefdesverdriet gehad en dat duurde fucking twee jaar
This is what I love, and can't stop lovin'.
Get wasted at party's, from 9 till 7 in the morning.
Get wasted at party's, from 9 till 7 in the morning.
Hoog tijd dus om met de gemeenschap te breken. Dat zal heel moeilijk een pijnlijk zijn, dat geloof ik echt wel, en dat moet je ook onder ogen komen. Maar je hele leven laten leven is ook een slecht idee. Je moet je eigen keuzes maken. En niet zeggen dat doe ik over een tijdje wel, want ten eerste is dat uitstellen (dat niets oplevert) en ten tweede ga je daardoor deze jongen verliezen, en dat wil je volgens mij niet.quote:Op donderdag 19 februari 2009 11:34 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Mijn vader is een voorbeeldfunctie binnen deze gemeenschap. Wanneer mensen problemen hebben gaan ze naar hem toe. Dus als ik voor het 'westerse' kies dan beschadig ik dit. Dan zal de gemeenschap hem niet meer zien als voorbeeldfunctie maar iemand die zijn dochter niet in de hand heeft en laat 'ontsporen'. Dus of hij het zou accepteren: nee! dat weet ik wel zeker.
Door mijn ex durfde ik te dromen van de toekomst. Door hem had ik eindelijk een beeld. Nooit eerder heb ik durven dromen over de toekomst. en ja ik heb zelfs gedacht om met iemand te trouwen binnen de gemeenschap, maar dan zou ik mijzelf alleen maar nog meer verliezen. Plus ik zou hier dan een mens voor gebruiken en dat wil ik niet.
Eerlijk gezegd heb ik nu pas het gevoel alsof ik leef en dat komt door me ex. Hij heeft mij zoveel dingen laten zien en mij het gevoel gegeven dat ik speciaal ben.
Jullie twee horen bijelkaar, zo klinkt het in ieder geval uit jou woorden; zoals jij zelf al aangaf: soulmates en meer, je bent verliefd tot over je oren, en bang dat reputatie enz van anderen verloren gaan, en daarom houdt je de boot af, je vader heeft een voorbeeld functie en voorziet anderen van raad en daad, je hebt dingen georven van je vader die je kunt gebruiken om ook de weg te banen voor jezelf (jullie twee).quote:Op donderdag 19 februari 2009 11:34 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Mijn vader is een voorbeeldfunctie binnen deze gemeenschap. Wanneer mensen problemen hebben gaan ze naar hem toe. Dus als ik voor het 'westerse' kies dan beschadig ik dit. Dan zal de gemeenschap hem niet meer zien als voorbeeldfunctie maar iemand die zijn dochter niet in de hand heeft en laat 'ontsporen'. Dus of hij het zou accepteren: nee! dat weet ik wel zeker.
Door mijn ex durfde ik te dromen van de toekomst. Door hem had ik eindelijk een beeld. Nooit eerder heb ik durven dromen over de toekomst. en ja ik heb zelfs gedacht om met iemand te trouwen binnen de gemeenschap, maar dan zou ik mijzelf alleen maar nog meer verliezen. Plus ik zou hier dan een mens voor gebruiken en dat wil ik niet.
Eerlijk gezegd heb ik nu pas het gevoel alsof ik leef en dat komt door me ex. Hij heeft mij zoveel dingen laten zien en mij het gevoel gegeven dat ik speciaal ben.
Geloof me die reputatie gaat niet verloren, maar je zal uiteindelijk worden gerespecteert, je vader heeft een voorbeeld functie, dan zou hij integratie juist moeten bevorderen lijkt mij, maar goed.
We leven in NL en niet in een dictatoriaal land enz. Zoals je vader een leidende en bepalende rol speelt? zo moet jij dat ook doen bet. er
Maar goed, wat is voor jou het belangrijkste?
dat jullie twee gelukkig worden of je vaders reputatie?
Waarom laat je dat door derden in de weg staan?
[ Bericht 3% gewijzigd door het-ero op 19-02-2009 12:10:02 ]
De waarheid bestaat niet, er zijn alleen interpretaties.
I'm the bourne identity
I'm anywhere but home
I'm the bourne identity
I'm anywhere but home
kom je uit een refo gemeenschap of een moslim gemeenschap....
stel dat je kiest voor jezelf...wat dan?
als er een god bestaat heeft die ons een wil gegeven om onze eigen keuzes te maken en zolang je een eerbaar leven leidt dan kan niemand toch over je oordelen.
wat is het worst case scenario....
je kiest voor die jongen en je word verstoten uit de gemeenschap, familie.
gemeenschap is dikke pech, familie is jammer. maar de kans dat je familie bijtrekt na maanden/jaren als ze je gelukkig zien is toch ook aanwezig.
en bovendien als je je eigen leven gaat leiden krijg je er toch ook wat voor terug. een jongen waarvan je houdt, zijn familie en vrienden. mensen die je leert kennen in je directe omgeving.
welke keuze wil je maken, 60 jaar een leven van en voor een ander leven.
of nu door een zure appel heen bijten, 2 jaar kut hebben maar je eigen leven en geluk hebben.
stel dat je kiest voor jezelf...wat dan?
als er een god bestaat heeft die ons een wil gegeven om onze eigen keuzes te maken en zolang je een eerbaar leven leidt dan kan niemand toch over je oordelen.
wat is het worst case scenario....
je kiest voor die jongen en je word verstoten uit de gemeenschap, familie.
gemeenschap is dikke pech, familie is jammer. maar de kans dat je familie bijtrekt na maanden/jaren als ze je gelukkig zien is toch ook aanwezig.
en bovendien als je je eigen leven gaat leiden krijg je er toch ook wat voor terug. een jongen waarvan je houdt, zijn familie en vrienden. mensen die je leert kennen in je directe omgeving.
welke keuze wil je maken, 60 jaar een leven van en voor een ander leven.
of nu door een zure appel heen bijten, 2 jaar kut hebben maar je eigen leven en geluk hebben.
|
|
