[deel 1547] retourtje vliegtax

quote:

Op zondag 15 februari 2009 17:25 schreef Aoristus het volgende:

[..]

Ik heb er vrede mee dat jij alles beter weet hoor

quote:

Op zondag 15 februari 2009 17:46 schreef Aoristus het volgende:

[..]

Wat aardig dat ik een rol speel in jouw fantasie, maar dat je me vergelijkt als een vriend-look-a-like vind ik wel wat ver gaan.

En trouwens, ik drink zelden cola.

quote:

Op zondag 15 februari 2009 17:03 schreef Rock_de_Braziliaan het volgende:

[..]

Wat een decadent gedoe.

quote:

Op zondag 15 februari 2009 17:50 schreef Aoristus het volgende:

[..]

Het schijnt dat je wel van die groenblauwe schimmeleilandjes kunt krijgen op cola, het duurt alleen heel erg lang

quote:

Het verschil tussen Meavita en Buurtzorg – waarde en waarden

De crisis woedt. Bijna iedere sector klopt nu aan voor steun. Maar staatssecretaris Bussemaker staat pal. Zij werd donderdag in de Tweede Kamer opnieuw gevraagd garant te staan voor Meavita, een zorgbedrijf met 20.000 medewerkers en honderdduizend cliënten. De wankelende moloch is in 2007 ontstaan uit fusies van zorginstellingen in Den Haag, Groningen, Nieuwegein en de Achterhoek - hoe verzin je het?

Vorig najaar bleek dat bij Meavita de gehoopte schaalvoordelen uitbleven en een gat van miljoenen gaapte. Wijselijk gaf Bussemaker geen garanties voor Meavita af, zeggend dat zij voortzetting van de zorg, niet van zorginstellingen nastreefde. Zij doorbrak het misverstand dat die organisaties nodig zijn om ons door persoonlijk moeilijke tijden heen te helpen. Het tegendeel is vaak waar.

Dit soort nieuws zal de meeste mensen onverschillig laten. Wat moet je met al die zorgclubs met namen die het midden houden tussen een pijnstiller en een zonnebankwinkel? Carans, Careyn, Archiatros, Lentis, Axenza, Solis, Trivium, Vivium, Aveant en Alysis, allemaal bestaande fantasienamen in de zorgbranche. Hoe ambitieuzer de man in streepjespak hoe groter zijn welnessdivisie.

Wat deze spreadsheetende bestuurders zich zelden afvragen is of het dankzij hun bemoeienissen echt beter gaat met mevrouw De Vries die net haar man verloor en ‘t suiker heeft, bovenop haar parkinson. Zij krijgt steeds weer andere verzorgenden aan de deur die in een vast aantal minuten haar steunkousen ophijsen en zich na een vinkje op het formulier uit de voeten maken. Een ander komt later de pillen en de injectie doen.

Dat is geen toeval, maar beleid. Als u eens wilt lachen en huilen tegelijk moet U kennis nemen van het pamflet Naar waardecreatie in de zorg. Dat is het werkstuk van een denktank van twaalf blanke mannen die voor minister Klink het boek Redefining Health van Michael Porter heeft vertaald naar de Nederlandse situatie. Deze concurrentiegoeroe van de Harvard Business School heeft de achtereenvolgende ministers Hoogervorst en Klink geïnspireerd tot het denken dat mede heeft geleid tot opkomst en ondergang van zorgmonsters als Philadelphia en Meavita.

Porter zegt dat jaren marktgerichte hervorming van de gezondheidszorg niet genoeg hebben geholpen. Ondanks toegenomen concurrentie stijgen de kosten nog steeds en de patiënt dreigt het kind van de rekening te worden. Porters toverbegrip is waarde creëren, waarde voor de patiënt. Alle deelnemers aan het gezondheids-proces moeten dat doen door op kwaliteit te concurreren, niet op kosten alleen. Klinkt goed.

Dan de werkelijkheid. De Financiële Barometer Gezondheidszorg 2008 van Ernst & Young zet de kengetallen van het Nederlandse zorgbedrijf op een rij. Dat is de dynamische wereld van de managers bij de zorgverzekeraars, de zorgkantoren, de Nederlandse Zorgautoriteit, het College Sanering Zorginstellingen en een hele diaspora aan benchmarkartisten voor ict, HRM en verandermanagement.
Het huidige systeem wil prikkels tot efficiënt handelen geven. Thuiszorg, eens het oog en oor van de samenleving bij zieke of herstellende medemensen, is nu opgeknipt in huishoudelijk en licht- tot zwaarder verpleegkundig werk. Het zorgkantoor in de regio deelt zorgtijd toe, de zorgproducent levert de goedkoopste en dus minst gekwalificeerde zorg per handeling. Patiënt noch zorgverlener wordt er blij van.

Binnen de indicatie van meneer De Bruin, die immobiel is met doorligwond, is het voor de zorgleverancier rationeel hem zo veel mogelijk van de zelfde soort zorg te blijven leveren. Zo lopen de kosten op, terwijl niemand echt let op zijn algehele toestand. Zorgconglomeraten als Meavita hebben veel overhead en weinig prikkels om meneer de Bruin weer op de been te krijgen. Omzet is het macho-doel.

Sinds een jaar of twee is er een alternatief, dat groeit als kool. Het heet Buurtzorg, een stichting met vijf mensen op kantoor in Almelo. Ruim duizend verpleegkundigen in het hele land werken samen in teams van tien, twaalf collega’s, zonder baasje. Het gaat als een lopend vuurtje rond in thuiszorgland. Rond de honderd wijkverpleegkundigen per maand nemen nu ontslag bij zorgfabrieken omdat zij hun werk weer willen doen zoals het bedoeld was, met oog voor de hele mens, zonder richtlijnen van een financieel gedreven chef die nooit een schoon verband heeft gelegd.
Het opmerkelijke van het Buurtzorg-idee is dat het niet alleen heel veel prettiger is voor alle

betrokkenen. Het is ook goedkoper, en niet zo’n beetje. Directeur Jos de Blok, zelf in 1986 begonnen als wijkverpleegkundige in de Betuwe, schat dat Buurtzorg-verpleegkundigen werken dan de versnipperde ‘efficiënte’ zorg van de grote groepen, gemiddeld in 40 procent van de tijd die het centrum voor indicatiestelling toemeet. Bovendien hebben de Buurtzorgers veel cliënten eerder weer zelfredzaam.

Landelijk omgerekend zou jaarlijks 2 à 3 miljard worden bespaard als alle thuiszorg zo kleinschalig werd verleend. Een onderzoek van het Nederlands instituut voor onderzoek van de gezondheidszorg (Nivel) concludeert dat Buurtzorg-patiënten die uit de ‘oude’ zorg komen tevredener zijn. Geen wonder als je maar door één of twee wijkverpleegkundigen wordt verzorgd, mensen die je situatie kennen en meedenken over wat je straks weer kan.

De hedendaagse giga-thuiszorg denkt in opgesplitste taken, allemaal te leveren door werknemers met afnemende niveau’s van opleiding. Als bulkgoed ingekocht op grond van de AWBZ en de Wet Maatschappelijke Ondersteuning. Een schoolvoorbeeld van goedkoop-duurkoop. Niet alleen hebben die zorgconglomeraten aanzienlijke overheadkosten, concurreren op waardecreatie levert hen geen winst op.

Of marktwerking en concurrentie voor noodzakelijke ziekenzorg tussen ziekenhuizen en specialisten veel oplevert betwijfel ik. Maar als ergens subiet een eind moet worden gemaakt aan de marktverdwazing, dan is het in de thuiszorg. Wanneer gaat minister Klink een paar dagen op stap met Lies Rutten en haar elf Buurtzorg-collega’s in Nootdorp? Of bij de teams in Amsterdam, Eindhoven, de Achterhoek, Maastricht, Groningen of Zeeland? Om te zien hoe je waarde creëert in de zorg, met hoofd, hart en handen. Cijfers schieten tekort om dat uit te drukken.

Wilt u reageren? Schrijf de auteur: opklaringen@nrc.nl of neem online deel aan de discussie op www.nrc.nl/chavannes. (Waardecreatie in de zorg is te vinden op: http://tinyurl.com/cruxb4)

quote:

Op zondag 15 februari 2009 19:04 schreef Yildiz het volgende:
Werk? Golfen is toch geen werk?

quote:

Op zondag 15 februari 2009 19:12 schreef Fastmatti het volgende:

[..]

Waarom is het golfen met een klant geen werk?

quote:

Op zondag 15 februari 2009 17:35 schreef Monidique het volgende:

[..]

http://ctc.usma.edu/sentinel/CTCSentinel-Vol2Iss1.pdf

quote:

Op zondag 15 februari 2009 19:33 schreef Sam_Spade het volgende:
Me, I've got a lot to learn
I'm still waiting for your ass to burn

quote:

Waarom ben ik een rukbeer? Nee, wacht, voordat je dat uitlegt, wil ik wel weten wat een rukbeer eigenlijk is en hoe het zit met de verstandelijke vermogens van zo'n gemiddelde rukbeer

quote:

Op zondag 15 februari 2009 19:12 schreef Fastmatti het volgende:

[..]

Waarom is het golfen met een klant geen werk?

quote:

Op zondag 15 februari 2009 20:03 schreef Nautilus_ het volgende:
En bedrijfshockey dan?

quote:

Op zondag 15 februari 2009 20:12 schreef Sam_Spade het volgende:
Aan hockey is niets eervol.

quote:

Op zondag 15 februari 2009 20:14 schreef Rock_de_Braziliaan het volgende:

[..]

Het is geen rugby.