verzoekje vanuit een ander topic: of dit hier geplaatst kon worden
Het hele proces wordt beschreven in het eerste boek van de bijbel, Genesis, en is op z’n zachtst gezegd verwarrend. Een sprookjesschrijver zou in ernstige problemen komen met zijn editor bij het afleveren van dergelijke ondoorgrondelijke rotzooi. Een korte samenvatting van Genesis*:
God schept aarde, dieren en planten, waar hij dus zes dagen voor nodig heeft.
God is daarna moe, neemt een snipperdag, en besluit om een beschermheer voor de aarde in te stellen. (Waarom god dit niet lekker zelf doet is een raadsel. Het is wel zijn rotzooi en een gastarbeider mag de bende opruimen.) Hij creeert Adam. Adam krijgt een duidelijke taakomschrijving: je moet de aarde bewaken en beschermen tegen satan, die ik per ongeluk tot leven heb gewekt bij het creeeren van het licht. (Foutje, bedankt!)
Als wachttoren krijg je dit fijne paradijs. Hier ben jij de baas over alles dat leeft, groeit en bloeit. Met een restrictie: je mag niet eten van de ‘Boom van de Kennis van Goed en Kwaad’.**
Adam, simpele ziel als hij is, doet trouw maar verveeld wat hem wordt opgedragen. Dan ziet god dat Adam eigenlijk een maatje nodig heeft, met wie hij lekker kan knuffelen. Hij schept de vrouw uit een rib van Adam (een hele wereld scheppen zonder hulpmiddelen is een koud kunstje, maar een klein vrouwtje lukt niet zonder de enige andere mens ter wereld ernstig te verwonden. Goed bezig. god...)
De vrouw heet Eva. Zij krijgt de zelfde regels mee als Adam, en ze doen hun best. Maar dan kruipt er een slang in het paradijs. Het is satan, vermomd als een sluw reptiel. Grappig genoeg dacht ik dat god alle dieren had geschapen, maar deze was hij dan zeker even vergeten.
De slang baant zich een weg door het paradijs (waar Adam en Eva, volgens de Mormonen althans, zich vermaken door op dinosauriers rond te rijden, en met bomen en vissen te praten) tot hij bij de beruchte ‘Boom van de Kennis van Goed en Kwaad’ aankomt. Hij kruipt er in en verleidt Eva tot het eten van de verboden boom. Ja, domme gans, dat zagen we allemaal van mijlenver aankomen. Het was ook te mooi om waar te zijn. (Ik snap nog steeds niet waarom god die slang niet heeft neergesabeld met een bliksemschicht. Het is toch verdomme Zijn praradijs! Weg met dat ongedierte!)
Als het kwaad geschied is, komt god weer ten tonele. “Wie heeft dat gedaan?” vraagt hij boos.
Adam probeert de boel nog te redden met een smoes over dat ze het samen hebben gedaan, maar je hebt het wel tegen god natuurlijk. Die weet nog meer dan Sinterklaas en de Kerstman en de Belastingdienst bij elkaar, dus god trapt er niet in. Hij flikkert ze allebei het paradijs uit en verklaart de boel gesloten tot nader order.
En hier wordt het een beetje tricky.
*Er bestaan in feite twee scheppingsverhalen. Ze komen wel redelijk overeen, dus dit zullen we door de vingers zien. Wel vreemd dat ze allebei de uiteindelijke versie van het grote boek hebben gehaald; net alsof de samenstellers niet konden kiezen uit de grootste leugen. Of misschien wilden ze wel verwarring zaaien. Hoe dan ook is blijkbaar iedereen erin getrapt, want je vindt het terug in iedere herdruk.
**Dit is helemaal te gek voor woorden. Gottegot. Zet een pot met snoepjes op tafel en zeg tegen een klein kind: Niet Aanzitten! Drie keer raden wat er gebeurt.
Om te beginnen doet god een aantal opmerkelijke uitspraken, als we het oude testament mogen geloven.
Adam en Eva mogen vanwege hun zonden (het eten van de beruchte boom en alle bijkomende complicaties van het moderne ‘bewustzijn’ – dat gedoe met die vijgenbladeren) niet meer in gods aanwezigheid leven, en worden dus verdreven uit het paradijs. Dat houdt in dat ze van onsterfelijk zijn gedegradeerd tot ‘gewone’ stervelingen. En aangezien het paradijs voor stervelingen een no-go area is, zit de pret er wel zo’n beetje op voor Adam en Eva. Ze hadden het allemaal, the ultimate free lunch, en ze hebben er een potje van gemaakt. Adam en Eva zijn ontroostbaar en schamen zich rot.
God strijkt echter met zijn hand over zijn hart en belooft aan zijn kinderen dat ze na hun dood terug mogen naar het paradijs als ze de rest van hun leven wel netjes leven. Hij zal namelijk zelf de schuld en de straf op zich nemen.
Dat is nog eens iemand blij maken met een dooie mus. Je wordt als onwetende in een paradijs gelazerd, en als concierge aangesteld. Daarna krijg je een vrouw, waarvoor je een rib hebt afgestaan. Je hebt zelf trouwens niets in te brengen, dit wordt allemaal voor je bepaald. Dan gaat die vrouw ook nog eens de fout in met de vijandige buurman, waardoor je door de huisbaas de tent uit wordt gegooid. Die zelfde huisbaas die jou met die ongewenste vrouw, paradijselijke tuin en armzalige baan opzadelde. Wat wil die man nou van je? Je zou er paranoide van worden.
Het verhaal is nog niet klaar. Adam wordt ook nog fijntjes toevertrouwd dat de grote boze huisbaas, in een publiciteitsstunt avant-le-monde, zelf de schuld op zich zal nemen. Van de ellende die hij zelf heeft veroorzaakt, ja! Sigaar uit eigen doos, noemen ze dat. “O ja, Adam, goede vriend, je mag terugkomen als je dood bent. Neem je vrouw gezellig mee!”