Het OUD Estafettetopic deel 2

Zal ik dit topic dan maar kiezen voor mijn verhaal straks? Of wordt het toch die van Miss_Sly?

Deze blijft open, deze OP was compleet.

Die van miss_sly is volgens mij al gesloten!!!

Echt leuke verhaaltjes worden er gepost Die linkjes naar de verhalen zijn ook erg handig!!!

Ik had geen linkjes, want dat zou nog gedaan worden...maakt verder niet uit hoor, maar zeg dat dan even in het topic dat je daarmee bezig bent, Troel. Dan steek ik er de volgende keer geen moeite in.

Faja, dit was echt een gouden idee Helemaal nu het lijstje met stukjes erin staat

Belana, waarom ben je nu "te oud" voor de kindervakantiespelen? Lijkt me onwijs leuk om te doen inderdaad!

wat een mooie OP

Ziet er super uit ! Ben benieuwd naar het volgende verhaal !

quote:

Op zaterdag 7 februari 2009 08:34 schreef Swetsenegger het volgende:
I hope I will make it across the border,
I hope to see my friend and shake his hand,
I hope the pacific is as blue as it has been in my dreams,
I hope...

zo mooi.... kippevel!

rewimo, als vrijwilliger ben je daar van zaterdag tot zaterdag, je maakt in een gropeje het programma voor jou groep kinderen, knutselt een hoop en daarnaast ben je 's avonds veel feest aan het vieren tot in de vroege uurtjes. Toen ik 17 was en mee ging doen trok ik dat makkelijk. soms zelfs zonder slaap. Maar eenmaal 27 ging dat niet meer werken en lag ik er om 1 uur al in soms Bovendien is de gemiddelde leeftijd van de vrijwilliger een jaar of 18 denk ik en ik paste er zo langzamerhand niet meer tussen

OK, nu ben ik dus aan de beurt. Ik ben dus livelink (op zijn Engels, dus eigenlijk niet als lieveling bedoeld )
Mijn ouders komen allebei uit Zuid-Limburg, maar zelf ben ik in de provincie Utrecht geboren en ik woon en werk nu ook in de provincie Utrecht. Ik heb ook in Utrecht gestudeerd, dus ik ben behoorlijk honkvast.
Ik heb ontwikkelingspsychologie gestudeerd en ben afgestudeerd bij de vakgroep 'Taal en Denken', waarbij ik onderzoek heb gedaan naar hoe kinderen taal verwerven en wat de rol van de ouders hierbij is. Het onderzoek is na mij verder gegaan, maar ik helaas niet....
Na mijn afstuderen lukte het me niet om een onderzoeksbaan te krijgen en ben ik her en der gaan werken via uitzendbureaus en veel jaarcontracten. Dat paste op zich wel bij mij, ik vind het moeilijk om me vast te leggen. Nu werk ik al bijna 2 jaar op een afdeling Data & Research van een vereniging. Leuk werk en werk is voor mij ook heel belangrijk.

Lezen doe ik graag en ik hou het liefst van die echte familiekronieken. Lekker dikke pillen, waar je het wel en wee van een familie generaties lang volgt. Op dit moment heb ik Het lot van de familie Meijer van Charles Lewinsky op mijn nachtkast liggen, maar ik moet er nog aan beginnen. Met zijn 671 bladzijden is die te groot en te zwaar om in de bus mee te sjouwen en ook te dik om in bad te lezen en dat zijn eigenlijk mijn leesmomenten. Ik verheug me er wel al heel erg op.
Mijn favoriete film valt eigenlijk ook in dit genre en dat is Gone with the wind. Het boek heb ik ook al stukgelezen en de film verveelt ook niet.

Je kunt me 's nachts wakker maken voor dropjes. Dat vind ik echt heel lekker en dat is me ook aan te zien, helaas

Wat betreft de vraag van Belana of ik weer aan kinderen zou beginnen, mocht ik het overdoen. Een onmogelijke vraag natuurlijk . Het is geen geheim dat ik geen oermoeder ben, daarentegen is mijn partner wel echt een oervader, dus in die zin voel ik me niet schuldig ten opzichte van de kinderen. Ik heb heel lang getwijfeld over kinderen. Zware gesprekken gehad omdat hij wel graag kinderen wilde en ik niet. We hebben serieus besproken om om die reden uit elkaar te gaan, maar uiteindelijk heb ik het min of meer laten gebeuren. Ik was de pil zat en ben daarom gestopt en we hebben met de condooms kennelijk lopen rommelen, want in no time was ik zwanger. Achteraf was dat ook echt de enige manier voor mij om zwanger te raken, want ik had de keuze nooit bewust kunnen maken. Na de eerste hebben we wel bewust gekozen om ook voor een tweede te gaan. Het hebben van kinderen heeft mij zeker niet gelukkiger gemaakt, maar ook niet ongelukkiger. Ik ben veranderd. Ik sta het liefst aan de zijlijn alles te observeren, zonder me echt ergens mee te bemoeien, maar dat kan niet meer als je kinderen hebt. En dat is soms moeilijk en soms ook juist goed. Zo lurk ik al vanaf begin af aan mee op Fok, maar heb me pas geregistreerd nadat Katja geboren was.

Nou, ik hoop dat ik daarmee toch een bevredigend antwoord heb gegeven op je vraag, Belana.

Nu geef ik het stokje door aan MeNicole. Gezien mijn eigen worsteling met de keuze wel of geen kinderen, ben ik altijd verbaasd als mensen juist wel heel snel en heel makkelijk de keuze voor kinderen maken. En gezien het feit dat je niet lang na de scheiding weer zwanger was, moet jij vrij vlot de beslissing hebben genomen om met je nieuwe partner ook aan kinderen te beginnen. Ik ben benieuwd hoe je tot die beslissing bent gekomen en of je daar twijfels bij hebt of hebt gehad.

Thanks Troel, het leek mij een k*tklus en had hem in gedachten voor een verloren uurtje. Scheelt mij zoeken dit.

Mooi stukje Livelink!

Wat een geweldig topic!
En wat een mooie en interessante (levens)verhalen allemaal
En Belana punk? Wauw!
Die ene keer dat ik je heel even heb gezien vond ik je juist overkomen als een degelijke, stoere en indrukwekkende mevrouw. You've come a long way!

heb je al die geweldige foto's gemist kersjes?

knap stuk livelink. ik wist helemaal niet dat je ook ontwikkelingspsychologie gestudeerd hebt trouwens, en zelfs ook de onderzoekskant!

belana was ook een degelijke, stoere & indrukwekkende punkster geloof ik kersjes.

Mooi geschreven Livelink heel oprecht.

Livelink, wat een mooi stuk! het maakt mij nu wel dingen duidelijk en ik had geen antwoord voor ogen hoor ik denk dat je mijn vraag juist heel goed begrepen hebt

kersjes, dankjewel " degelijk, stoer en indrukwekkend" zijn geen dingen om je voor te schamen

nog even dan:





[ Bericht 8% gewijzigd door Belana op 07-02-2009 12:28:15 ]

Die foto's!

Mooi stuk livelink. Mooi om zoveel eerlijkheid te mogen lezen. Knap hoor _{je gebrek aan oermoedergevoelens was mij nog niet opgevallen verder}

Die foto's zijn echt zo gaaf!

Belana, supercool!

Wat een mooi en eerlijk stuk Livelink! De rest is ook erg leuk om te lezen! Heerlijk dit topic!

leuk stukje Livelink!

quote:

Op zaterdag 7 februari 2009 12:05 schreef bixister het volgende:
knap stuk livelink. ik wist helemaal niet dat je ook ontwikkelingspsychologie gestudeerd hebt trouwens, en zelfs ook de onderzoekskant!

Jij bent er een stuk verder in gekomen. Dat dat mij niet gelukt is, vind ik op zich niet heel erg, maar soms toch nog wel jammer.

Belana, die foto's
Ik vind dat echt geweldig. Hoe is het de rest van de scene vergaan, heb je dat nog een beetje gevolgd?

Belana die foto's! Echt gaaf. Ik heb jou ook 1 keer gezien en kan het me bijna niet voorstellen, hihi!

livelink, zoals ik al schreef heb ik een aantal vrienden al heel lang, ook uit die tijd dus en tja, we zijn natuurlijk allemaal wat "genormaliseerd" maar allemaal nog steeds maatschappelijk betrokken op de 1 of andere manier

Ik vind dit echt zo'n leuk topic! En die foto's!
Leuk om ook eens een andere kant van de Fokkers te lezen!

quote:

Op zaterdag 7 februari 2009 12:48 schreef Brighteyes het volgende:
Die foto's zijn echt zo gaaf!

Mee eens!
En als je jongens later door mama's oude fotoboeken bladeren (of doen alleen meisjes dat???) dan gaan ze dat vast zo tof vinden om te zien

Die punkfoto's zijn zo gaaf Ik was vroeger ook punk (of tenminste, ik deed een poging, maar was eigenlijk te braaf). Veel van mijn behandekamde vrienden uit die tijd zijn inmiddels ook brave huisvaders

ff een tvp nu geen tijd om te lezen maar vind dit sooooo leuk

quote:

Op zaterdag 7 februari 2009 16:14 schreef Troel het volgende:

[..]

Toen ik het wilde melden was het topic ook al dicht (en had mrien ook al het uitzoekwerk gedaan).

Ja, laat maar joh. Vanochtend was ik geirriteerd en nu zie ik niet eens meer waarom dat zo was. Gooi het maar op de hormonen ofzo

Mooi OP

Het blijft een leuk topic, straks belana en livelink nog ff lezen, maar zo vind ik het in elk geval weer terug.

quote:

Op zaterdag 7 februari 2009 13:13 schreef livelink het volgende:
Jij bent er een stuk verder in gekomen. Dat dat mij niet gelukt is, vind ik op zich niet heel erg, maar soms toch nog wel jammer.

ach, ik ben nu ook niet bepaald een toonbeeld van succes in de onderzoekswereld hoor! en ik twijfel wel eens of dit nu de beste weg was. maar ja, je kunt 't toch niet overdoen.

Gelukkig zijn er geen foto's van mij bewaard gebeleven in m'n groene bomber met een matje tot halverwege m'n rug en een goudkleurig Rayban

Overigens begin ik me langzamerhand wel een underachiever te voelen in dit topic van wo geschoolden.

Ook weer een leuk stuk van livelink. Echt mooie verhalen allemaal.

jij bent HOrloGER opgeleid, dat kunnen er niet veel zeggen.

quote:

Op zaterdag 7 februari 2009 22:12 schreef Swetsenegger het volgende:
Overigens begin ik me langzamerhand wel een underachiever te voelen in dit topic van wo geschoolden.

schat, ik heb ook alleen maar MBO hoor en een propedeusje van de sociale academie, maar die is niks waard ik heb er trouwens ook niks over gezegd omdat ik dat helemaal niet belangrijk vind

[ Bericht 9% gewijzigd door Belana op 07-02-2009 22:47:37 ]

Ik ben niet verder gekomen dan m`n Mavo..maar wel haske gelukkig

quote:

Op zaterdag 7 februari 2009 22:26 schreef Troel het volgende:

[..]

Ik denk dat dat wel meevalt hoor Niet iedereen die zegt dat iets gestudeerd heeft, heeft ook daadwerkelijk zijn studie afgemaakt (en dan heb ik het niet alleen over mezelf )

Hier nog zo een die aan een wo begonnen is maar het einde niet nog niet eens in zicht heeft gehad Maar ik heb er wél een leuke beker aan over gehouden _{En iedere maand een acceptgiro van de IB-Groep.}

quote:

Op zaterdag 7 februari 2009 22:26 schreef Troel het volgende:

[..]

Ik denk dat dat wel meevalt hoor Niet iedereen die zegt dat iets gestudeerd heeft, heeft ook daadwerkelijk zijn studie afgemaakt (en dan heb ik het niet alleen over mezelf )

Precies. Ik heb mijn studie Nederlands in het derde jaar afgebroken (na een studie Rechten die ik na een half jaar al bekeken had ), daarna nog wel een jaar Schoevers gedaan (opleiding directiesecretaresse) om toch maar een opleiding afgerond te hebben. Paste ook zo enorm bij mij, secretaresse zijn (not! ).

hmm ik heb toch echt de hoop dat WO ooit af te ronden...
Alleen is dat hier een 10 jarenplan ipv 6

Mooi stukje Livelink,respect Ben benieuwd naar het stukje van MeNicole,ben daar ook wel nieuwsgierig naar.

quote:

Op zaterdag 7 februari 2009 22:55 schreef beefcake het volgende:

[..]

Hier nog zo een die aan een wo begonnen is maar het einde niet nog niet eens in zicht heeft gehad Maar ik heb er wél een leuke beker aan over gehouden En iedere maand een acceptgiro van de IB-Groep.

belana wat een leuke foto's

Bedankt voor het beantwoorden van mijn vraag Kapitein_pannekoek!
En verder lees ik weer graag mee hier, de reacties van Belana, Troel, livelink en p_iglet hebben alvast de goede toon gezet!

Ik heb vandaag nog geen tijd om mijn stukje te schrijven dus morgen ga ik er ff voor zitten!!

Maar ik vind het een leuke vraag die ik niet verkeerd opvat en waar ik graag antwoord op wil geven!!

Fijn, MeNicole

Belana, ik heb trouwens nog even opgezocht wat je huidige plaats is in de top 50 van OUD.
Over 2008 sta je inderdaad bij lange na niet meer eerste. Om precies te zijn 15e.

quote:

Op maandag 12 januari 2009 21:52 schreef JortK het volgende:
[


Top 50 posters in OUD


Plaats / aantal / gebruiker
001. 6194 Brighteyes
002. 4211 bixister
003. 3496 snoopy
004. 3486 Ticootje
005. 3339 RockabeIIa
006. 3232 Troel
007. 3211 Maneki.Neko
008. 2842 Ynske
009. 2542 PM-girl
010. 2497 miss_sly
011. 2439 Reinhilde
012. 2328 Vivi
013. 2265 Webkim
014. 2224 Lois
015. 2150 Belana
016. 2137 owlet
017. 2134 huuphuup
018. 2095 E.T.
019. 2085 Nijna
020. 1864 Stiemie
021. 1841 Moonah
021. 1841 moussy
023. 1723 YPPY
024. 1718 _Ingrid_
025. 1685 freecell
026. 1666 p_iglet
027. 1656 k_i_m
028. 1625 Vicky
029. 1609 cattie
030. 1595 Fuente
031. 1569 Diaan73
032. 1522 Kersjes
033. 1520 texelonia
034. 1494 Jelief
035. 1458 DJMO
036. 1452 chacama
037. 1410 Lishe
038. 1408 debuurvrouw
039. 1370 Macka66
040. 1330 Sugar
041. 1263 sjak
042. 1254 DaviniaHR
043. 1253 _Bar_
044. 1230 Rewimo
045. 1211 pinquit
046. 1198 Deepfreeze
047. 1178 XXXKarinXXX
048. 1133 Bla_Bla_Bla
049. 1106 vamperotica
050. 1071 Memmel

zie je wel! ik heb een leven!

quote:

Op zondag 8 februari 2009 17:21 schreef LovelyLady het volgende:
Ksta der nie eens in

Nee, dan heb je geen gemiddelde van 3,5 post per dag of meer!

Ik ben net pas toegekomen aan het lezen van de laatste verhalen uit deel 1. Nu dus even een plekje in dit topic verwerven om ook hier makkelijk mee te lezen.
Ik vind het echt een hele leuke reeks. Wat een leuke en diverse mensen komen er in OUD!

Echt een leuk topic dit! Leuk al die uitgebreide verhalen.

wat een leuk topic, was me nog niet opgevallen _{kom hier echt veel minder dan eerst}, ga even alle verhalen teruglezen.

Ok nu ben ik dus aan de beurt!!

Ik ben dus Nicole ondertussen 28 jaar jong. Ik kom uit het Oosten van het land. Daar woon ik samen met R, Mikael en onze hond Jimmy.
Ik heb ooit lang geleden de opleiding SPW gevolgd. Toen ik klaar was met die opleiding kon ik als vakantie kracht in een metaalgietrsfabriek beginnen. Daar ben ik uiteindelijk 4 jaar blijven plakken. Toen ik daar weg moest ben ik iets in mijn eigen richting gaan zoeken maar ik vond steeds dat ik te weinig verdiende Via Kevin kwam ik toen bij de IKEA.
In het dagelijkse leven werk ik dus bij IKEA. Normaal werk ik bij goodsflow maar nu door mijn zwangerschap tijdelijk wat anders. Maar normaal dus goodsflow. Klinkt heel duur maar tis gewoon vakkenvullen op grote schaal Dat is dan voor openingstijd van de winkel dus lekker op tijd. Gelukkig maar voor 3 dagen en dan heb ik de rest van de dag natuurlijk voor Mikael en mezelf. Nu heb ik dus tot na mijn zwangerschapsverlof ander werk. Nu ben ik vooral bij de HR bezig om dingen te doen wat steeds blijft liggen. Heel wat anders maar ook wel heel erg leuk.
Mijn hobbies. Hmm die heb ik niet. Ik gun mezelf daar ook geen tijd voor. Ik vind mijn tijd met Mikael te kostbaar aangezien ie ook een deel van de week bij zijn vader is. De dagen dat Mikael weg is ben ik druk in huis dus dan ook weinig tijd.
Lezen en films kijken doe ik sonds Mikael geboren is eigenlijk niet meer. Wel altijd nog steeds de Harry Potter boeken en films. Ben een tijd terug in laatste Potter boek begonnen maar dat schiet nog niet echt op. Ben altijd blij dat ik in bed lig dus ver kom ik nooit
Waar kun je me 's nachts voor wakker maken. Eigenlijk liever nergens voor. Als ik weinig slaap krijg word ik ziek. En aangezien Mikael de laatste tijd ook nogal eens weer wakker word is elk uurtje slaap me dierbaar. Maar als het echt moet doe me dan maar een Big Mac zonder kaas Heel ongezond maar zoooo lekker.
Qau leukste uitspraken blijf ik toch bij mijn zoon. Elke dag moet ik weer zo lachen om wat ie allemaal zegt of heeft bedacht. De laatste was van een paar weken terug. Ik lag met blote buik op de bank. R die onder de douche weg kwam ging in alleen broek naast me liggen. Mikael komt naar mij toe en kriebelt mijn buik: Mama jou buik word dik, komt dat omdat de baby groeit? Mama natuurlijk helemaal trost dat hij dat kon zien. Loopt ie naar R, : Jou buik word ook heel dik, groeit jou baby ook? R vond het helemaal niet grappig maar mij kon je opvegen. En het is natuurlijk ook altijd heel erg leuk om te horen dat ie tijdens het spelen zegt: Mama ik hou van jou
En heb nog een leuke uitspraak van mijn oude buurjongentje. Ventje was een jar of 7 toen. Ik werd 18 en kreeg als gein van mijn nicht een viberator. Dus dat ding ging de hele kamer rond. Toen ie voor de neus van mijn buurjochie langs ging zegt ie: He mama die heb jij ook. Dan lig je altijd in bed en doe je hmmmmmm!! De buurvrouw kon wel door de grond zakken en de rest van de visite kwam de hele avond niet meer bij. Tis zo'n uitspraak die elke verjaardag weer naar boven komt.

Dan de vraag van Livelink.
De keus waarom zo snel weer kinderen?
Eigenlijk was dit een samenloop van omstandigheden. Ik kende R van mijn werk. Voordat we iets met elkaar kregen wist ik dat hij nooit kinderen wilde. Voor mij was het toen een makkelijk keuze om verder geen aandacht aan hem te besteden want ik had natuurlijk Mikael al. Maar ja er kwam toch meer uit de vriendschap dan we beide verwacht hadden. Omdat hij redelijk bij mij uit de buurt woonde en 2 banen had waarvan 1 dicht bij mij in de buurt gingen we ook al snel samenwonen. Na een tijdje kwam tijdens een gewoon gesprek kinderen nog eens ter sprake. Ik wist inmiddels dat het bij hem allemaal niet zo werkte als de bedoeling was en dat ie daarom altijd zei dat ie geen kinderen wilde. Op die manier beschermde hij zichzelf voor het geval het echt nooit zou gaan lukken. Ik wilde er echter wel meer van weten en zo kwamen we in het ziekenhuis terecht. Ik was in die tijd ook gestopt met de pil omdat ik er altijd chaggie van was en omdat we beide zoiets hadden van, de dokter had vroeger gezegd dat spontaan zwanger worden er niet in zat dus we zien het allemaal wel. Toen we de uitslag van het onderzoek kregen bleek idd dat het spontaan zwanger worden zo goed als nihil was. Het was wel even een klap maar ja verder wilde we er ook nog niks mee doen. We waren nog maar zo kort bij elkaar en ik wilde al het ziekenhuis gedoe nog niet. Ik had er al 1 en daar ben ik blij mee. Misschien dat ik over een aantal jaar ver genoeg was om het allemaal via het ziekenhuis te laten doen maar op dat moment nog niet. Gelukkig dacht moeder natuur er anders over. De volgende dag hadden we namelijk een positieve test Iets wat niet mogelijk was volgens de artsen was zomaar gebeurd. De artsen wilde toch ondertussen nog een keer alles nakijken en weer kwam daar uit dat het onmogelijk was. Dus tja daar sta je dan. Zwanger en al. Maar juist daarom ben ik (en R uiteraard nog meer) er zo blij mee. Het kindje dat eigenlijk niet had kunnen komen
Wil er ook nog even aan toevoegen dat ik idd van mensen die me niet zo heel goed kennen deze vraag vaak te horen krijg. Maar de mensen die me echt goed kennen weten dat ik zoiets belangrijks als dit niet zomaar tussen neus en lippen door even ga beslissen. Die weten dat er goed over nagedacht is en dat ik zeker ben van mijn zaak om zoiets te doen.

En nu mijn vraag voor Kersjes. Heb je omdat je deze zwangerschap zo ziek bent wel eens gedacht: Waar ben ik aan begonnen? Gewoon omdat je de kleine man zo vaak dan weg moet doen en dat je dan zoveel mist?
Ik stel deze vraag omdat we zo'n beetje allebei hetzelfde hadden. 2 Keer in het ziekenhuis. Elke keer weer iemand zoeken die voor mijn zoon kon zorgen omdat ik dat zelf niet kon. Ik heb me namelijk geregeld afgevraagd waarom ik dit toch allemaal nog een keer weer wilde. Daarom mijn vraag aan jou dus

[ Bericht 1% gewijzigd door MeNicole op 09-02-2009 08:05:27 ]

Dus jouw zwangerschap was ook eigenlijk een soortement wonder, MeNicole? Leuk om je iets beter te leren kennen.

quote:

Op maandag 9 februari 2009 09:40 schreef livelink het volgende:
Dus jouw zwangerschap was ook eigenlijk een soortement wonder, MeNicole? Leuk om je iets beter te leren kennen.

Ja tis eigenlijk wel een wonder. Al is het moeilijk zo te zien omdat we nog niet eens er echt echt voor gingen zeg maar. We waren meer bezigmet de gedachten als het komt dan komt het, komt het niet dan is het ook prima.

quote:

Op maandag 9 februari 2009 10:38 schreef LovelyLady het volgende:
Wat een bijzonder stuk MeNicole, en wat een wondertje Kan je nu ook extra genieten van de zwangerschap of maak je je een hoop zorgen omdat het juist een wonder is?

Ik maak me wel meer zorgen dan bij Mikael. Maar dat is niet omdat dit een wonder is. Maar gewoon omdat ik nu weet wat ik kan gaan missen als er iets gigantisch fout gaat!!

leuk leuk leuk topic!

Ik lees weer mee .

Kane-tijdperk was cool p_iglet! Zonder Kane en jou was er geen Djulian

quote:

Op zaterdag 7 februari 2009 22:11 schreef Swetsenegger het volgende:
Gelukkig zijn er geen foto's van mij bewaard gebeleven in m'n groene bomber met een matje tot halverwege m'n rug en een goudkleurig Rayban

Mwah, het CIV had vast wel eind jaren 80 een camera op je staan in Vak-S

quote:

Op maandag 9 februari 2009 19:47 schreef DIGGER het volgende:

[..]

Mwah, het CIV had vast wel eind jaren 80 een camera op je staan in Vak-S

_{de foto's bestaan ook wel, maar ik weiger ze in te scannen}

Aaaah E.T. toeeeee?
doe es als Swets weg is?

Maar MeNicole... jullie waren toch wel echt bewust bezig? Althans, je postte toch wel al een tijdje mee in het 2e streepjestopic? Of ben ik nou in de war?
_{Nee, ik ben niet in de war dus.}

[ Bericht 17% gewijzigd door BE op 09-02-2009 20:57:37 ]

Livelink! Wat heb jij een leuk onderzoek gedaan! Super zeg!

quote:

Op maandag 9 februari 2009 20:38 schreef Brighteyes het volgende:
Maar MeNicole... jullie waren toch wel echt bewust bezig? Althans, je postte toch wel al een tijdje mee in het 2e streepjestopic? Of ben ik nou in de war?
_{Nee, ik ben niet in de war dus.}

Nee je bent idd niet in de war. We hadden die maand dat ik zwanger werd zelf ovulatitietesten gebruikt. Maar ik had daar ook al geregeld gepost dat het er waarschijnlijk toch niet in zat maar wel graag daar widle blijven omdat we toch wel wachtende waren.

quote:

Op maandag 9 februari 2009 20:01 schreef huuphuup het volgende:
Aaaah E.T. toeeeee?
doe es als Swets weg is?

ik heb er ook geen foto's van helaas

quote:

Op maandag 9 februari 2009 20:00 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

_{de foto's bestaan ook wel, maar ik weiger ze in te scannen}

waarom heb ik die nog nooit gezien dan????

Ja nou ben ik ook wel benieuwd naar de foto's

quote:

Op dinsdag 10 februari 2009 11:19 schreef E.T. het volgende:

[..]

waarom heb ik die nog nooit gezien dan????

Wanneer kwamen we ook al weer naar jou toe?

quote:

Op dinsdag 10 februari 2009 11:19 schreef E.T. het volgende:

[..]

waarom heb ik die nog nooit gezien dan????

Heeft ma je nog nooit het bakkie laten zien??

Nou, hier ga ik dan:

Ik ben 29 jaar geleden geboren en getogen in Purmerend en vlak voor mijn 12e verjaardag met mijn ouders en jonger zusje naar Amstelveen verhuisd. Als Joodse Israëliërs vonden ze dat we wat meer in touch mochten komen met de Joodse cultuur, dus ging ik naar een Joodse middelbare school een dito jeugdbeweging en raakte in no time mijn Amsterdamse accent kwijt
Op mijn 14e begon ik te rebelleren, zakte van VWO af naar HAVO, ontdekte de sex, drugs & rock ‘n roll om uiteindelijk direct in de MAVO eindexamenklas terecht te komen. Hoewel ik vaker af- dan aanwezig was en er geen enkele moeite voor deed slaagde ik in 1 keer. Daarna nog 2 keer HAVO geprobeerd om na een paar weken weer af te haken en toen toch nog mijn MBO-diploma voor onderwijsassistente behaald. Begonnen aan een HBO-opleiding IDEE (International Degree in English and Education), maar vroegtijdig afgehaakt omdat juist datgene dat me zo trok aan de opleiding (half jaar in NL studeren, half jaar aan de universiteit in Glasgow) me steeds meer ging tegenstaan.
Bovendien had ik inmiddels een relatie met M. en ik wilde dat “het echte leven” zou beginnen. Aan het werk dus, als balieassistente bij verschillende tandartspraktijken en privé-klinieken.
Inmiddels al 8 jaar zeer gelukkig met M. en toen ik 7 maanden zwanger was zijn we in het geniep getrouwd. Op een woensdagmorgen om 9 uur, samen met zijn zus + man. Zij kochten een huis, wij kregen een kind, we waren elkaars getuige... everybody happy! Hah, niet dus, er zijn heel wat tranen gevallen bij de moeders toen we het een half jaar later vertelden...
Tegenwoordig ben ik al 4,5 jaar werkzaam in een kliniek voor medische en esthetische behandelingen dat ik destijds samen met de directeur, waarmee ik eerder samen gewerkt heb, heb opgezet. Sinds ik moeder ben geworden en PT (3 dagen) ben gaan werken zijn mijn taken en verantwoordelijkheden uiteraard veranderd. Ik doe nu vooral consulten, hou me bezig met voorlichting aan cliënten, schrijf teksten voor het drukwerk, doe wat marketing, soms receptie indien nodig… Erg afwisselend dus.
Ik ben dol op eten! Normaal gesproken dan, de afgelopen tijd maakt alleen de gedachte aan voedsel me vaak al misselijk.
Lezen doe ik tegenwoordig niet zo veel meer. Dan weer 2 maanden niet, en dan ineens 4 boeken in 1 week tijd. Het laatste boek dat ik gelezen heb is (de biografie van) “Anna Boom” van Judith Koelemeijer en die heeft behoorlijk indruk gemaakt.
Mijn grootste passie? Da’s uiteraard mijn zoon Devin!
Het moederschap heeft mijn leven op zijn kop gezet op vele positieve manieren.
Mijn volwassen leven is volkomen veranderd vanaf het moment dat ik zwanger bleek. Jarenlang was het belangrijkste in mijn leven muziek (grunge, metalcore, hardcore, punk, ska en verschillende stromingen daarbinnen) het zoveel mogelijk bezoeken van concerten, festivals, het socializen en alles wat daarbij komt kijken... Nu is dat voorbij en om eerlijk te zeggen mis ik het ook niet. Ik haal mijn voldoening nu elders, uit knuffels van mijn zoon, het samen met hem een boekje lezen, liedjes zingen… het mama zijn in het algemeen eigenlijk

Om MeNicole’s vraag te beantwoorden:
Nadat ik op mijn 17e een zwangerschap noodgedwongen heb moeten laten afbreken wegens "verkeerde timing" ontwaakte er iets in mij. Een moederinstinct dat zo ongelooflijk sterk was! Toen M. er eindelijk ook klaar voor was en ik zwanger raakte was ik zielsgelukkig. Dit is waar ik zo naar verlangde! De teleurstelling was groot toen ik vrij snel al van de roze wolk viel en de gehele zwangerschap ziek, zwak, misselijk en (mede daarom) verdrietig bleef. Maar het uiteindelijke resultaat, mijn prachtige zoon, is alles natuurlijk meer dan waard geweest En toen begon ik weer te rammelen, steeds sterker, en overwonnen mijn verlangens naar een 2e kindje uiteindelijk de angst voor een nieuwe zwangerschap. Jammer genoeg lijkt het dit keer zelfs slechter te gaan dan vorige keer... Daar heb ik het soms best moeilijk mee, had zo graag ook eens fijn en vrolijk zwanger willen zijn, maar het is helaas niet anders. Voor Devin is alles prima geregeld, de oma's springen bij indien nodig, maar ik vind het moeilijk dat ik bijna geen leuke dingen meer met hem kan doen omdat ik daar fysiek niet toe in staat ben. Ik heb geen spijt dat ik weer zwanger ben, een 2e kindje is zo verschrikkelijk welkom, maar ik acht de kans minimaal dat er hierna nog meer kinderen zullen komen.

Het stokje geef ik graag door aan Sjak. Misschien een te persoonlijke vraag, maar het is wel iets waar ik benieuwd naar ben. Ik ben destijds erg geschrokken van die dramatische nasleep na de geboorte van Stijn, ik denk wij allemaal wel. Hoezeer hebben die enge gebeurtenissen het (dagelijks) leven van jou en je gezin beïnvloed?

Pfff, het is een hele lap tekst geworden zie ik

^{je laat me de laatste tijd veel traantjes wegpinken}

Wat een mooie en persoonlijke verhalen staan hier toch

Mooi om te lezen, van allemaal

Heel mooi topic dit, bijzonder ook hoe open en eerlijk iedereen antwoord!

kersjes, wat een mooi en open verhaal ook weer achter jou had ik ook geen grunger gezocht die ene keer dat we elkaar gezien hebben grappig is dat toch. Ik heb bewondering voor je weloverwogen keuzes!

Mooi verhaal Kersjes en MeNicole !! Ik vind dit toch zo'n leuk Topic !

Mooi verhaal Kersjes. En wat ontzettende pech heb je wat betreft je zwangerschappen, om er zoveel last van te hebben...

Heeeeeuj wat leuk! Ik willook \O/ eigengeilerij!

Wat maakt iedereen er een werk van, zeg.
Mooi beschreven!

Mooi verhaal Kersjes!

Ontroerende en verrassende verhalen. Geweldig topic nog steeds!

Kersjes, wat leuk om jou een beetje beter te leren kennen!

Mooi Kers

Wow, weer zo'n indrukwekkend verhaal. Ik heb nog wel een vraag voor je Kersjes. Zou je, met de kennis die je nu hebt, het in het geheim trouwen opnieuw zo doen? Of had je het anders aangepakt?
Dank je voor het stokje Kersjes. Ik ga ervoor zitten en hoop zo snel mogelijk weer mezelf te laten horen hier.

Sjak, daar ben ik ook benieuwd naar. Ik vind het best heftig, en ook om het pas na een half jaar te vertellen.
Kers, de ouwe grunger!

Dit is echt een van mijn favoriete topics

Ik ben dus sjak, Jacqueline als je het voluit wil zeggen. Wij wonen in het westen van het land. We woonden eerst in Amsterdam maar toen ik zwanger was hebben we besloten toch “naar buiten” te gaan. Eerst was Haarlem buiten genoeg maar uiteindelijk zijn we in een klein dorp vlak bij Haarlem terecht gekomen.

Werk
Ik werk veel, heb maar liefst drie banen. Het hoofddeel van mij werk bestaat uit het opleiden van anesthesiemedewerkers in de theorie. Dat betekent lessen geven, toetsen afnemen en studiebegeleiding. Maar ook alle zaken eromheen. We zijn nu bezig met een grote onderwijsvernieuwing waarbij we alles bijna hebben afgerond. We kunnen dus gaan beginnen aan de evaluaties. Daarnaast werkte ik altijd 1 dag per week in de praktijk. Als anesthesiemedewerker ben je samen met de anesthesioloog verantwoordelijk voor de narcose. We brengen de patient in slaap en zorgen dat deze weer wakker wordt. Mooi en interessant werk. Dat doe ik momenteel niet, ik mag me nu op de OK bezig houden met kwaliteitsverbetering tot ik weer helemaal beter ben.
Tenslotte ben ik redacteur bij een medisch tijdschrift. Dat doe ik in mijn vrije tijd. Ik zoek schrijvers, begeleid schrijvers bij het maken van artikelen, redigeer en corrigeer en zo af en toe schrijf ik zelf ook wat.

Hobbies
Hierdoor heb ik niet zoveel tijd voor echte hobbies. Alhoewel ik sinds januari drie keer in de week sport. Maar dat is niet mijn hobby, dat is noodzaak. Ik kijk in mijn vrije tijd graag films. Graag de populaire soort omdat ik niet altijd zin heb om na te denken. Dat doe ik op mijn werk al genoeg. De laatste film die ik gezien heb was Wanted, geen aanrader overigens. Verder ken ik uiteraard het hele repertoire van Dora en de Teletubbies uit mijn hoofd.

Muziek
Ik ben vroeger een echte mellow houser geweest. Ik was kind aan huis in de Roxy. Mede door de Roxy heb ik goede herinneringen aan Faithless. Die draai ik ook nu nog graag. Verder vind ik de muziek van Moby mooi. Door Schanulleke kwam ik in aanraking met Jazz, dat ga ik steeds meer waarderen en de laatste tijd ben ik mezelf aan het aanleren om klassiek te luisteren. Ik vind dat wel mooi maar ook erg moeilijk.

Boeken
Ik las altijd graag en veel. Hier heb ik de laatste jaren geen tijd voor gehad en ook de concentratie niet. Ik mis dat vreselijk een reden waarom ik me aangesloten heb bij de fleesclub

Uitspraak
Een uitspraak waar ik enorm om gelachen heb en nog steeds om kan lachen is de volgende: “Wat doet u nu zuster”. De situatie was te absurd en ik wil daar op een openbaar forum niet teveel over zeggen. Vraag het me maar tijdens een meeting. Het is absoluut één van de meest genante momenten in mijn leven.

Eten’s Nacht mag je me niet wakker maken!!! Ik heb mijn rust nog zo hard nodig. Ik houd wel erg van lekker eten. Ik vind het leuk om uit eten te gaan. Daar heb ik dan ook best wel wat voor over maar mijn eisen zijn ook best hoog. Je moet de liefde van de kok proeven :p

De vraag
De nasleep na de geboorte van Stijn. Ja, wat een heftige periode was dat. Na tien weken kwam ik ineens doodziek in het ziekenhuis te liggen.

Pas nu begin ik een beetje de impact te zien die het op me heeft. Ik kan soms nog heel erg bang worden als ik terugdenk aan die dag dat ik opgenomen werd. De angst omdat ze niet wisten wat er was. Maar vooral de snelheid waarmee het ging en de pijn waarmee het gepaard ging. Die pijn kan ik nog zo terughalen. Vooral die pijn in/ bij mijn nieren.
Daarnaast ben ik ook op zijn tijd heel boos. Niet eens om het feit dat ik zoveel pech had maar dat er weer niet goed naar me geluisterd is na mijn bevalling. Ik knapte maar niet op, dat hoorde erbij. Ineens ging mijn hart raar doen, dat kon geen kwaad. Ik had zo’n hoofdpijn, dat kon niet. En daar kan ik nog niet mee dealen. Ik weet ook niet of ik daar wat mee moet.

Ik begin dingen nu te plaatsen en te overzien en de emoties eraan vast te koppelen. Het wordt een geheel . Ik zie steeds beter dat ik echt zo vreselijk ziek was. Ook toen ik al thuis was. Op dat moment dacht ik gewoon de maand erna weer aan het werk te kunnen zoals ik afgesproken had. Inmiddels zijn we bijna 8 maanden verder en ik ben er nog niet. En dat is gewoon puur fysiek. Mijn oude werk op een operatiekamer kan ik nog niet doen. Ik kan niet snel op staan en een reanimatie kan ik zelfs in een oefensituatie niet doen, dan worden mijn handen blauw. Dit komt omdat door de bacterie mijn weefsels erg aangetast zijn. Ik heb dus overal in mijn lijf zwakke plekken zitten. Dat uit zich voor een deel in het snel hebben van blauwe plekken, een cyste op mijn knie en gewrichten die soms op slot schieten. Gelukkig komt het goed, vooral de pezen zijn nu weer aan het aangroeien, wat trouwens ook best pijn doet. Maar de prognose over de lange termijn is goed. Het enige wat ik er echt nog aan over ga houden is een hartklepafwijking. Maar daar valt prima mee te leven.

Het jammere is dat dit niet alleen invloed heeft op mijn werk. Maar ook thuis. Ik kan Jetske en Stijn niet zo makkelijk optillen. Na het werk ben ik erg moe. En daardoor op zijn tijd niet de meest gezellige mama en vooral echtgenote.

En dat terwijl ik zo enorm trots op Schanulleke ben. Hij heeft het zo goed gedaan met Jetske en Stijn. Ik heb daar soms wel het gevoel bij dat ik hun in de steek heb gelaten. Stijn lag toen ook in het ziekenhuis en ineens was ik er niet meer bij. Ik was Schanulleke zijn tolk voor de medische wereld. Zijn radeloosheid van toen doet mij soms nog het meest pijn. Als ik eraan denk dat hij momenten heeft gedacht dat hij zowel mij als Stijn kwijt ging raken dan moet ik huilen.
Het schuldgevoel is ook naar Jetske toe heftig geweest. Zij heeft na die tijd erg veel moeite gehad met afscheid nemen. Ik neem dat de verpleegkundigen in het ziekenhuis ook kwalijk. De eerste keer dat ze bij mij mocht komen werd ik voor haar ogen weggereden Ze mocht me niet eens een kus geven! Daarna mocht ik ze ook niet veel zien. Totaal een andere wereld op die afdeling waar ik lag. Nu het gelukkig weer heel goed met haar gaat kan ik ook dat schuldgevoel wat loslaten. Maar er hoeft maar dit te gebeuren of het is er weer.

Maar aan de andere kant verbaas ik me toch ook weer hoor. Over de flexibiliteit van mijn lijf en de kracht van mijn geest. Want ik ben er nog en ik blijf ook nog wel. Het is voor mij de tweede keer dat ik de dood in ogen heb gekeken en tot nu toe win ik

Mijn vraag aan.....
Als eerste komt Catootje op. Ik wil vragen: Waar ben je??? Maar de kans is groot dat we toch geen antwoord krijgen dus ik kies iemand anders.
Moussy Hoe heeft de situatie met Mink jou veranderd? Is het iets wat nog steeds elke dag terugkomt? Wat ga je Renee en Cas hierover mee geven?

Jeetje.. jullie stukken zijn al zo mooi.. en nu ik, morgen zal ik op mijn gemakje mijn reactie op dit stokje geven

oh sjak toch. wat is 't toch eng geweest. en dat je er nog zoveel last van hebt zeg... dat wist ik eigenlijk niet zo goed.

ook de andere stukken vond ik weer zeer de moeite waard.

Wat een prachtige verhalen hier!

hele mooie en bijzondere verhalen weer, blijft toch bijzonder om op deze mannier de users in een heel ander daglicht te zien

Mooi en ontroerend verhaal Sjak!

Heftig hoor. Ik zit hier nu helemaal met rode konen.