PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 13

Hebben autisten moeite om zich thuis te voelen/open te stellen in duidelijk sociale aangelegenheden. Zoals in cafe's en op feesten?

quote:

Op zondag 8 februari 2009 03:50 schreef Schenkstroop het volgende:
Hebben autisten moeite om zich thuis te voelen/open te stellen in duidelijk sociale aangelegenheden. Zoals in cafe's en op feesten?

ja. Elke nieuwe situatie geeft veel prikkels en dat is vermoeiend.

quote:

Op zondag 8 februari 2009 03:50 schreef Schenkstroop het volgende:
Hebben autisten moeite om zich thuis te voelen/open te stellen in duidelijk sociale aangelegenheden. Zoals in cafe's en op feesten?

De meeste wel.

quote:

Op zondag 8 februari 2009 03:50 schreef Schenkstroop het volgende:
Hebben autisten moeite om zich thuis te voelen/open te stellen in duidelijk sociale aangelegenheden. Zoals in cafe's en op feesten?

Ik iig wel.

quote:

Op zondag 8 februari 2009 03:50 schreef Schenkstroop het volgende:
Hebben autisten moeite om zich thuis te voelen/open te stellen in duidelijk sociale aangelegenheden. Zoals in cafe's en op feesten?

Ik heb er helaas wel moeite mee: op dat terrein kan ik vrij moeilijk meekomen met andere mensen.

quote:

Op zondag 8 februari 2009 03:50 schreef Schenkstroop het volgende:
Hebben autisten moeite om zich thuis te voelen/open te stellen in duidelijk sociale aangelegenheden. Zoals in cafe's en op feesten?

Ik wel in ieder geval. Daarom ga ik er ook nooit heen.. bij verjaardagen van familie blijf ik altijd thuis.

Ik heb altijd dat als er bijvoorbeeld meerdere gesprekken bezig zijn dat ik dan helemaal gek wordt, omdat ik dan al die gesprekken door elkaar hoor zegmaar. Dus feesten en dat soort onzin vind ik het equivalent van de hel.

quote:

Op zondag 8 februari 2009 11:46 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Gaat jouw beoordeling van iemands karakter ook verder dan "aardig vs. niet aardig"?

Moet ik hier PRECIES uit de doeken gaan doen hoe ik iemand als 'aardig' zie? Nee dankje, ik heb al genoeg getypt. Als iemand mij niet aanstaat, dan ga ik ook geen contact zoeken met die persoon, wat begrijp je daar niet aan? Meestal zijn het mensen die ongefundeerd bijvoorbeeld 'werken' een groot goed vinden of lui die klakkeloos aannemen dat de vrije wil bestaat. Daar krijg ik jeuk met rooie vlekken van.

quote:

Hoezo is het met twee maten meten om het karakter belangrijker te vinden dan de rest?

Lees de discussie nog maar eens over, want ik ga het niet nog een keer uitleggen.

quote:

[..]

Die alinea vormde niet de kern van mijn betoog. Maar om het dan maar 'irrelevant' te noemen en vragen of ik dat zelf niet in de gaten heb... Ik weet dat het wederom een kenmerk is van autisme (hoewel niet exclusief autistisch) en ik heb er zelf in enige mate ook last van. Maar laat alsjeblieft het idee los dat de wereld altijd is zoals jij hem ziet en dat anderen als ze hem niet zien zoals jij het ziet iets verkeerd begrepen hebben. Die houding stoort mij.

Ogen dicht en verder scrollen dan... Het enige wat ik je zie doen is mij allerlei stempels en denkbeelden toekennen waar geen hout van klopt. Laat alsjeblieft het idee los dat ik ben zoals jij mij ziet. Dat stoort mij.

quote:

[..]

Zo duidelijk is het niet. Jij zei, een karakter is niet A en B. Dat kan nog steeds zo zijn als je vindt dat karakter wel A, maar niet B is. Dat is hoe ik het begreep.

quote:

Op zaterdag 7 februari 2009 04:19 schreef Nicolaas_Copernicaars het volgende:

Karakter is niet iets bovennatuurlijks en ongrijpbaars dat een meerwaarde heeft boven een dikke lul.

Volgens mij kon het niet duidelijker. Hoe jij het voorelkaar krijgt om het zo onduidelijk te zien is mij een raadsel.

[ Bericht 5% gewijzigd door Nicolaas_Copernicaars op 08-02-2009 16:48:12 ]

quote:

Op zondag 8 februari 2009 15:35 schreef sempron2400 het volgende:

[..]

Ik heb er helaas wel moeite mee: op dat terrein kan ik vrij moeilijk meekomen met andere mensen.

Wat Green1 zegt is wel duidelijk. Waar merk je dat bij jouzelf aan kun je dat verwoorden?

Wat ik zelf heb is dat ik best mee wil doen in een gezellige aangelegenheid zoals in een cafe. En de vreugde van blije mensen om me heen goed aanvoel. Maar dat er iets is dat mij tegenhoudt waardoor ik mij niet kan openstellen en gezellig mee kan doen. En hoe meer ik probeer om daaroverheen te komen hoe meer ik ga stressen. Uiteindelijk komt er niks meer van en heb ik een rot avond. Ik heb me altijd afgevraagd of dat gerelateerd is aan autisme..

quote:

Op zondag 8 februari 2009 16:36 schreef Nicolaas_Copernicaars het volgende:

[..]

Volgens mij kon het niet duidelijker. Hoe jij het voorelkaar krijgt om het zo onduidelijk te zien is mij een raadsel.

Jij snapt niet dat iemand anders iets, zoals jij het ziet, niet begrijpt. Het 'onbegrip' zit hier aan 2 kanten.

quote:

Op zondag 8 februari 2009 19:00 schreef Schenkstroop het volgende:

[..]

Wat Green1 zegt is wel duidelijk. Waar merk je dat bij jouzelf aan kun je dat verwoorden?

Wat ik zelf heb is dat ik best mee wil doen in een gezellige aangelegenheid zoals in een cafe. En de vreugde van blije mensen om me heen goed aanvoel. Maar dat er iets is dat mij tegenhoudt waardoor ik mij niet kan openstellen en gezellig mee kan doen. En hoe meer ik probeer om daaroverheen te komen hoe meer ik ga stressen. Uiteindelijk komt er niks meer van en heb ik een rot avond. Ik heb me altijd afgevraagd of dat gerelateerd is aan autisme..

Dat kan je moeilijk verwoorden, maar ik zal het proberen.
Vroeger (... ) was het vooral het opmerken dat ik anderen zag praten of lachen met elkaar, maar niet begreep waarom. In mijn ogen waren het vaak domme gesprekken of opmerkingen en daar komt bij: doordat ik alles hoor versta ik dus niets meer: hoe kunnen zij dat dan wel? De antwoorden hierop zijn redelijk simpel: ze verstaan elkaar ook niet, en ja, de grap is uiterst dom, maar dat maakt niet uit.
Tegenwoordig weet ik dat ik maar een paar dingen kan volgen, dus probeer ik alleen dat te volgen van de mensen om mij heen (wat overigens maar korte tijd lukt)
Inhoudloos (tenminste, voor mij is het inhoudloos) gepraat lukt mij niet, maar een beetje dom meelachen en goed luisteren of je een goed moment vind om een opmerking te maken laten je er meestal helemaal bijhoren.
Kort gezegd kan ik dus wel meekomen, maar enkel door het bewust toepassen van een paar regels.

quote:

Op zaterdag 7 februari 2009 19:29 schreef sempron2400 het volgende:
Het omgekeerde van werkweek is het weekend. ZIjn er hier meer mensen die het weekend soms liever kwijt dan rijk zijn, vanwege de verveling?

Ja, eigenlijk wel, ik ben pas begonnen bij een bedrijf en bouw daar nu een ritme op, het weekend ervaar ik steeds meer als een hinderlijke onderbreking hierin, ook in het algemeen heb ik moeite over te schakelen van het ene naar het andere.

quote:

Op zondag 8 februari 2009 21:01 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Jij snapt niet dat iemand anders iets, zoals jij het ziet, niet begrijpt. Het 'onbegrip' zit hier aan 2 kanten.

Ik snap prima dat mensenhersenen vaak niet in staat zijn om van een bepaald vastgeroest idee (dat er een "van boven" ingefluisterd goed en kwaad is) af te komen hoor. Ik spreek er alleen mijn ongenoegen over uit, dat wil nog niet zeggen dat er bij mij onbegrip heerst. Ik geef aan dat ik dat (de neiging om gevoel zo makkelijk boven ratio te plaatsen) een vervelende eigenschap vind aan mensen. Maar die mensen mijd ik in het dagelijks leven gewoon en dan heb ik er vrij weinig last van. Hier koos ik ervoor om ermee in discussie te gaan.

Ik moet zeggen dat die mensen die ik mijd er nogal vaak een probleem van maken dat ik ervoor kies niet met ze om te gaan... Ik heb een tijdje zelfstandig een cafe gehad, dus het is echt niet zo dat ik in mijn leven nog nooit iemand in de wijde wereld ben tegengekomen.

quote:

Op zondag 8 februari 2009 22:28 schreef Nicolaas_Copernicaars het volgende:

[..]

Ik snap prima dat mensenhersenen vaak niet in staat zijn om van een bepaald vastgeroest idee (dat er een "van boven" ingefluisterd goed en kwaad is) af te komen hoor. Ik spreek er alleen mijn ongenoegen over uit, dat wil nog niet zeggen dat er bij mij onbegrip heerst. Ik geef aan dat ik dat (de neiging om gevoel zo makkelijk boven ratio te plaatsen) een vervelende eigenschap vind aan mensen. Maar die mensen mijd ik in het dagelijks leven gewoon en dan heb ik er vrij weinig last van. Hier koos ik ervoor om ermee in discussie te gaan.

Ik moet zeggen dat die mensen die ik mijd er nogal vaak een probleem van maken dat ik ervoor kies niet met ze om te gaan... Ik heb een tijdje zelfstandig een cafe gehad, dus het is echt niet zo dat ik in mijn leven nog nooit iemand in de wijde wereld ben tegengekomen.

En denk je niet dat dat voor jou zelf ook geldt dan?

quote:

Op zondag 8 februari 2009 23:05 schreef Maeghan het volgende:

[..]

En denk je niet dat dat voor jou zelf ook geldt dan?

Ik ben in elk geval een stuk kritischer over dat soort ideeen dan de gemiddelde mens. Iets klakkeloos aannemen heb ik nog nooit gekund en ik denk dat ik dat ook nooit zal kunnen. Hoe onmogelijk dat voor een buitenstaander ook mag lijken.

quote:

Op zaterdag 7 februari 2009 15:27 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Ik hoop dat je beseft dat de mentaliteit die je hier schetst precies het tegenovergestelde is van wat ik je aanraadde?

Dit klinkt misschien kortzichtig en veroordelend, maar het grote probleem is niet jouw omgeving of die onzichtbare muur of dat je bij sollicitaties wordt afgewezen om zogenaamd 'vage' redenen als dat je niet in het team zou passen. Het grote probleem is jouw mentaliteit. Jij denkt dat je niks kan en daardoor kun je niks en word je daarop afgewezen. Besef dat een diagnose en psychologische hulp allemaal niet helpt zolang jij niet van plan bent jouw mentaliteit te veranderen. Ja, het heeft nog steeds zin om naar een sollicitatiegesprek te gaan, want misschien zit je bij dat gesprek dan weer lekkerder in je vel en word je niet afgewezen! Je moet af van het idee dat je maar beter niet je best kunt doen om iets te bereiken omdat het toch allemaal verspilde moeite is. Zo kom je nergens. Doe iets!

Op zich heb je wel gelijk dat het geen zin heeft om bij de pakken neer te zitten, maar ik vind dat ook moeilijk. En wat hierboven al gezegd werd, vroeger werd je aangenomen voor een functie (of je werd eht omdat je vader het was) en dan deed je je werk. Tegenwoordig moet je met je sollicitatiegesprek voor de debielste functies nog sociaal wezen (ik ben weleens in een gesprek afgewezen bij een bedrijf dat aangaf iemand te zoeken van 'geen woorden maar daden'... nou vraag ik je - hoe kun je nu weten of iemand goed is in administratieve taken op basis van tien minuten slap geouwehoer?) en als je ergens werkt moet je nog leuk meedoen met de groep, je moet tegelijk kunnen praten en werken (als ik werk, hoor ik je soms gewoon niet en anders vind ik je gewoon irritant als je tegen me praat alsi k bezig ben) en je moet nog zin hebben in 'gezellige' team-building activiteiten, etc. Ik werk om m'n hypotheek te betalen, toch niet om op een gvdde survivaltocht te gaan met huppelkutje van een blok verder, bij wijze van spreken... Waarom 'hoort' dat er tegenwoordig opeens bij? Wie heeft bepaald dat dat leuk, goed, interessant of winstgevend is?

quote:

Op zaterdag 7 februari 2009 19:29 schreef sempron2400 het volgende:
Het solliciteren is eigenlijk net een loterij. Het kost veel tijd en ook geld, maar als je het goed doet en een beetje geluk hebt, kan je leven plotseling een stuk mooier worden en zing je uiteindelijk de sterren van de hemel. Oke, dus in tegentelling tot de loterij komt er toch wel strategie bij kijken.

Het omgekeerde van werkweek is het weekend. ZIjn er hier meer mensen die het weekend soms liever kwijt dan rijk zijn, vanwege de verveling?

Ehm, moah. Feestdagen wel soms. Van die vervelende christelijke feestdagen waarop alles dicht is. Dat je thuis zit en er gewoon NIKS te doen is. Niks. Normaal kan ik op zondag gewoon naar de stad, of naar de supermarkt of we gaan naar Scheveningen oid. Maar met feestdagen is bijna alles echt dicht en de paar dingen die je nog kan doen zijn niet leuk meer omdat het zo druk is. Gelukkig zijn het er maar een paar.

Wel heb ik dat ik op m'n vrije dagen altijd te veel wil doen. Dus ik ben de hele week al aan het verzinnen wat ik allemaal ga doen op zondag en als het dan zondag is, heb ik koppijn omdat ik ongeveer drieentwintig dingen op m'n lijstje had gezet en het maar niet wil lukken Gaat wel steeds beter op dat vlak hoor, maar ik blijf een stresskip.

quote:

Op zondag 8 februari 2009 23:14 schreef Nicolaas_Copernicaars het volgende:

[..]

Ik ben in elk geval een stuk kritischer over dat soort ideeen dan de gemiddelde mens. Iets klakkeloos aannemen heb ik nog nooit gekund en ik denk dat ik dat ook nooit zal kunnen. Hoe onmogelijk dat voor een buitenstaander ook mag lijken.

Nee, maar dat neemt niet weg dat je star kunt blijven. Sommige dingen zijn (nog) niet bewezen. Of sommige dingen zijn misschien feitelijk wel zo (bijv. dat liefde een gevoel is wat - in ieder geval deels - wordt veroorzaakt door processen in je lichaam), maar dat neemt niet weg dat het meerendeel van de mensen zich daar niet bewust van is, zich daar ook helemaal niet bewust van wil worden, en het compleet anders ervaart. Dan kun je wel door blijven hameren, maar soms kun je misschien ook wel proberen om op z'n minst respect op te brengen voor het feit dat iemand het anders ervaart, een andere definitie heeft van bijvoorbeeld liefde.

Vervolgens redeneer jij vanuit jouw idee van iets, werkt met begrippen die voor de ander iets heel anders betekenen. Zeg maar, jij zegt ons + ons = kilo en de ander zegt onze + onze = vingt-deux. Jullie hebben het eigenlijk over hele andere dingen, die misschien een beetje hetzelfde klinken, maar voor jullie een dusdanig andere betekenis hebben dat de 'logica' erachter ook compleet anders is.

quote:

Op zondag 8 februari 2009 23:21 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Dan kun je wel door blijven hameren, maar soms kun je misschien ook wel proberen om op z'n minst respect op te brengen voor het feit dat iemand het anders ervaart, een andere definitie heeft van bijvoorbeeld liefde.

Ik zeg toch ook heel duidelijk dat die lui het zelf moeten weten, maar ik vind het achterlijk. Dat ik dat vind, mag ik toch zeker ook zelf weten?! Net als jullie het zelf mogen weten om kortzichtig te zijn.

Vervolgens is mijn negatieve oordeel ineens not-done, terwijl een negatief oordeel net zo veel waarde heeft als een positief oordeel.

Je mag je mening wel hebben, alleen tja... Hoe zal ik het zeggen. Als 99% van de mensen er anders over denkt, kun je nog wel gelijk hebben, maar het lijkt me in ieder geval een goede reden om je eigen standpunt nogeens te herzien. M.i. toon je hier precies de starheid en de kortzichtigheid die ik zelf ook weleens heb. En op dat moment merk ik het zelf ook niet, maar nu ik jou zo zie schrijven begrijp ik precies waarom sommige mensen mij af en toe verschrikkelijk irritant vinden.

En ik zei je kunt proberen er respect voor te hebben, niet dat je mensen maar moet laten gaan en het zonder nadere overpeinzingen lekker achterlijk moet blijven vinden. Dat zijn heel andere dingen. Als je het verschil niet snapt tussen "ik begrijp het maar ik ben het er niet mee eens" en "je zoekt zelf maar uit of je achterlijk wilt zijn", dan mis je echt heel veel.

Ik word binnenkort getest op autisme. Alleen mij ouders weten dit nog niet. Ik ben benieuwd hoe zij zullen reageren op dit nieuws.

Hebben meer mensen dat als ze willen gaan slapen dat er dan een heleboel gedachten door hun hoofd spelen?
Vaak als ik ga slapen dan heb ik daar last van. Ik zou willen dat ik mijn gedachten uit kon zetten af en toe.

[ Bericht 47% gewijzigd door tijnbrein op 09-02-2009 12:37:08 ]

Ik pieker altijd als ik in bed lig. Vaak slaap ik pas na 1 uur ofzo vanaf het moment dat ik in bed lig

quote:

Op maandag 9 februari 2009 13:28 schreef DeHovenier het volgende:
Ik pieker altijd als ik in bed lig. Vaak slaap ik pas na 1 uur ofzo vanaf het moment dat ik in bed lig

Herkenbaar.

quote:

Op maandag 9 februari 2009 12:23 schreef tijnbrein het volgende:
Ik word binnenkort getest op autisme. Alleen mij ouders weten dit nog niet. Ik ben benieuwd hoe zij zullen reageren op dit nieuws.

Hebben meer mensen dat als ze willen gaan slapen dat er dan een heleboel gedachten door hun hoofd spelen?
Vaak als ik ga slapen dan heb ik daar last van. Ik zou willen dat ik mijn gedachten uit kon zetten af en toe.

Niet alleen als ik ga slapen, bijna constant. Maar omdat het constant is ben ik er qua drukte wel aan gewend. Het blijft echter vreemd om om de haverklap te denken: waar denk ik nu weer aan en hoe ben ik daar terecht gekomen?
Gedachten uitzetten is hetzelfde als niet proberen te denken aan een witte ijsbeer (want als je dit leest denk je aan een witte ijsbeer, voor het uit willen zetten van je gedachten moet je ook denken...)