De kunst van het loslaten van je ex! Deel 72 :P

@Merziyas

Met rust laten, en geen hoop koesteren. Als je er druk op gaat zetten komt het zoiezo niet meer goed. En verwerken en accepteren dat het nu is zoals het is. Als ze je terug wil komt ze wel en zo niet dan heb jij het ieder geval verwerkt en achter je gelaten, niet op gaan wachten.

Fucked up allemaal zeg... telkens herinneringen die boven drijven waardoor je van binnen kapot gaat .. :/

Ja jonge dat zal nog wel ff zo blijven.
Bij mij is het nu n 3 weken wel iets minder maar niet veel.
Probeer gewoon je ding te blijven doen.

Laat je ex met rust en probeer je op andere dingen te concentreren, school of werk.
Ga dingen doen die je normaal niet deed.

quote:

Op zaterdag 31 januari 2009 20:37 schreef 1299 het volgende:
Fucked up allemaal zeg... telkens herinneringen die boven drijven waardoor je van binnen kapot gaat .. :/

Sterkte

heb vandaag bijna me ex aangereden op de rotonde haha rij de rotonde op en opeens zie ik van verdomd dat is me ex, voor het eerst in 6 maanden gezien. En ook al was het maar een paar seconde er komen toch herinneringen naar boven drijven dan even. Zat even te twijfelen om te sms'en toch maar niet gedaan.

quote:

Op zaterdag 31 januari 2009 22:06 schreef arjan1202 het volgende:
heb vandaag bijna me ex aangereden op de rotonde haha rij de rotonde op en opeens zie ik van verdomd dat is me ex, voor het eerst in 6 maanden gezien. En ook al was het maar een paar seconde er komen toch herinneringen naar boven drijven dan even. Zat even te twijfelen om te sms'en toch maar niet gedaan.

Hmm kan ik me best voorstellen Arjan, zou ook wel ff staan te kijken als ik m'n ex opeens zat op een rontonde na 7 maanden, en dan let je toch ff 2 tellen niet op zeg maar

Ik ga er maar vanuit dat niks toeval is in het leven dus daarom heb je haar vast net gemist anders had je wel wat moeten regelen met haar (schade vergoedingen ect).

Hoe is het met je?

quote:

Op zaterdag 31 januari 2009 21:02 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:

[..]

Vreemd dat ze 'houden van' niet speciaal vindt. Dat is bijna een tegenstelling in termen. Als ze idd. nog van je houdt, dan laat ze nog wel van zich horen
Ze vindt het dan niet meer speciaal omdat er een soort sleur is ontstaan en misschien was het overschaduwd door wat overbodige ruzies.
Als ik jou was zou ik haar een lieve afscheidsbrief schrijven waarin je ook zet dat het wat jou betreft niet over is, dat je om haar geeft en dat ze welkom is en dat je wel mogelijkheden ziet om dingen op te lossen.
Daarna met rust laten.. Anders zet je haar idd. onder druk en dat werkt niet.
Als er niets meer van haar uitgaat, dan zou ik idd verdergaan met het leven..

Inmiddels heeft ze op haar hyves 'ons' foto helemaal vooraan gezet met de tekst 'I'll always love you..". Ik had gelijk nadat het uit ging alle foto's van ons op hyves verwijderd. Ben vandaag wezen stappen met vrienden, was een leuke afleiding... Heb wel haar vriendinnen gezien en gesproken, die hebben mij verteld dat ze nu heel erg twijfeld of ze wel de juiste keus heeft gemaakt en dat ze er erg mee zit en nog steeds van me houd.. I'm confused... Ik laat het in ieder geval enkele weken met rust, weet niet of ik in de tussentijd nog wat van haar zal horen. Ik wil daar niet op hopen, ik probeer haar gwoon te vergeten... Maar op dit moment is het moeilijk, al kan ik heel veel plezier hebben met mijn vrienden waar ik erg blij mee ben

Merz.. doe je goed vooral niks zelf ondernemen kwa contact ofzo denk ik, laat het haar zelf maar uitzoeken en zoek wat je aan jezelf wil veranderen hoe klein het ook is

Als ze écht van je houd dan komt ze vanzelf

Mijn relatie is nu 3 lange weken voorbij, zomaar ineens wou hij even nadenken en even op zichzelf zijn. 2 dagen later nog een gesprekje gehad, waar ik mijn hart heb uitgestort, en hij eigenlijk niet zoveel zei, alleen dat hij zijn gevoel voor mij alleen nog heeft als een vriendin. Zomaar, na bijna 10 jaar. na 3 dagen hoor ik dat hij ook niks meer wil proberen en dat hij alleen verder wilt. Ik heb hem een weekje met rust gelaten, toen een brief geschreven en ook een poging gedaan om dingen die we zouden kunnen veranderen, maar hij heeft de deur dichtgegooid. ik voel me zo machteloos want ik hou nog steeds heel veel van hem en vind het moeilijk om te accepteren. Ik wil hem terug maar weet niet hoe ik het moet aanpakken, zal wel dom zijn, maar ik wil het nog niet opgeven.

quote:

Op zaterdag 31 januari 2009 12:22 schreef Merziyas het volgende:
Gisteren is mijn relatie van bijna 8 maanden uitgegaan... laatste weken hadden we regelmatig ruzie over de kleinste dingen, die eigenlijk achteraf helemaal nergens op sloegen.. we hebben echt een hele leuke tijd gehad, we waren echt heel leuk samen... de ruzies ontstonden omdat we allebei een beetje koppig waren en niet wilden toegeven aan het ander.. in de trend van stil naast elkaar liggen op bed en wachten totdat de ander iets zegt, vraagt hoe de dag was etc.. Als je allebei hetzelfde denkt, kan het een hele lange stilte opleveren... en daar begon het dan mee. Niets wat niet onoverkomelijk is zou je zeggen.

Ik had afgelopen woensdag een goede reden om kwaad te vertrekken bij haar. Ik heb haar gezegd dat ik haar de tijd geef om erover na te denken, hoe ze verder wil, wat ze van mij verwacht en hoe ze tegen de relatie aankijkt.

Gisteren wilde ze met me praten en vertelde ze mij dat ze het niet meer zag zitten en uit wilde maken. Heb nog voorgesteld om het nog een kans te geven, want heb haar toen dingen verteld die ik niet eerder had verteld waar ik mij aan 'ergerde'. Waren geen dingen die niet op te lossen waren, meeste dingen die op een misverstand berustten. Ze vertelde me dat ze nog heel veel van mij hield, en dat ze heel erg twijfelde. Maar ze miste de dingen eromheen, 'houden van' was niet alleen genoeg voor haar, ze miste het 'speciale'' wat ze in het begin wel had en de laatste weken wat minder... Ze was vroeger altijd heel blij als ik een keer belde of smste, de laatste tijd had ze dat niet meer. Weet niet of dit door de ruzies kwam, kon ze geen duidelijk antwoord op geven. Toen hebben we samen zitten uithuilen, vervolgens ben ik vertrokken.

Ik hou nog erg veel van haar en ik weet dat zij ook veel van mij houd... Gisterenavond ging het nog wel, maar tegen bedtijd begon het te knagen. Heb slecht geslapen en stond vanochtend vroeg op. Ik wil haar terug, maar ik weet niet of die kans erin zit... Wat adviseren jullie? Met rust laten? Wachten tot er evt. iets van haar kant uit komt? Vergeten? Contact opnemen na een tijdje? Ik weet het niet meer..

Als ik dit zo lees is ze duidelijk nog niet toe aan een lange relatie. Het is vrij logisch dat je na 8 maanden geen vlinders meer krijgt bij elk smsje dat je ontvangt of telefoontje. Maargoed , dat is moeilijk uitleggen, daar zal ze pas achter komen als ze een volgende relatie krijgt..
De enige kans is om haar een maand niet meer te zien/spreken en dan weer afspreken. Als ze echt van je houdt en je leuk vindt dan vliegen haar emoties alle kanten op en heb je nog een kans.

quote:

Op zaterdag 31 januari 2009 22:06 schreef arjan1202 het volgende:
heb vandaag bijna me ex aangereden op de rotonde haha rij de rotonde op en opeens zie ik van verdomd dat is me ex, voor het eerst in 6 maanden gezien. En ook al was het maar een paar seconde er komen toch herinneringen naar boven drijven dan even. Zat even te twijfelen om te sms'en toch maar niet gedaan.

Als mij dat zou overkomen zou ik extra gas geven (mits haar autotje een stuk kleiner is)

weekendje weg geweest met vrienden maar ik voelde me zo fucking beroerd.
we gingen wel vaker een weekendje weg ten tijde dat ik een relatie had.
dan was ik toch altijd wel degene die uit zijn dak ging en door wou gaan.

ik voelde me het hele weekend zo beroerd. alles is dan anders.
we waren in een van de meeste trendy clubs in dusseldorf en er liepen echt mooie vrouwen maar echt ik vond er dus geen een mooi.
viel me ook op hoe gemaakt en oppervlakkig een dergelijke club is, hoe mensen "leuk" doen omdat het moet...
dat schijnt mijn ex nu ook leuk te vinden van die trendy clubs...

hele dag dacht ik aan haar, om zie van te worden.
vraag me ook echt af of ze me mist en hoe ze over me denkt, vind ze me een beetje een sul of is het gewoon iets anders.

snachts in bed nog ff gepraat met een goede vriend en die zei nog "ah die heeft niet zomaar een ander" ...hij moest eens weten.
hij en zijn ex (die hebben wel een goede band nog) vonden het ook al zo raar dat mijn ex echt zo kil en zakelijk was geworden. eigenlijk snapt niemand er wat van die mij en haar kennen...

heb oo continu flash-backs en denk aan alles. we hebben bijvoorbeeld nooit echt ruzie gehad.
ja ze was wel eens pissig en teleurgesteld dat ik door mijn studie zo extreem druk was.
dat heb ik dus wel veranderd.
verder waren er niet echt irritaties die je erg kunt noemen. ja, verschil van accent, feit dat ik fora wel leuk vind (niet verslaafd) maar verder kan ik niks bedenken.
ja ik zei der dat ik haar het liefste en mooiste meisje vond. dan ontkrachte ze dat weer.

ik had op mijn gsm nog ons allereerste mailcontact staan en dat was 6 jaar geleden.
toen zei ik exact hetzelfde, je bent het mooiste en liefste en bijzonderste meisje. en dat is in al die jaren nooit verzwakt, eerder versterkt.
en ze zei dat ik de enigste was waar ze van hield en verliefd op was.
en dan opeens out of the blue is het voorbij en ik zit met zoveel vragen...
ja haar gevoel is weg maar dat dat een oorzak van stress kan zijn wil ze niet aan :S

het is ook zo raar aangezien ik best wel een beetje mijn toekomst had uitgestippeld.
afstuderen, baan in de buurt van haar zoeken, huisje huren/kopen en dan na 2 a 3 jaar samenwonen.
paar jaar werken en dan een kindje.
gewoon half burgerlijk, mijn andere helft wil mijn vrienden nog zien

maar goed, ik was 3 jaar geleden anti burgerlijkheid maar nu lijkt het me zo heerlijk.

en ze ligt te neuken met die ene gozer.

geweldig hoe ik al die jaren ben voorgelogen over hoe gek ze op me is, hoeveel ze van me houdt, blablabla.

en zij was het meisje die ik voor het eerst in mijn leven durfde te vertrouwen...
dus zeg maar, wie kan ik ooit nog vertrouwen...

het totale gebrek aan respect van mensen...

quote:

Op zondag 1 februari 2009 12:59 schreef zjanzjies het volgende:
Zomaar, na bijna 10 jaar.

Wat erg voor je. Heel veel sterkte.

quote:

Op zondag 1 februari 2009 15:31 schreef thestoryofus2009 het volgende:
weekendje weg geweest met vrienden maar ik voelde me zo fucking beroerd.
we gingen wel vaker een weekendje weg ten tijde dat ik een relatie had.
dan was ik toch altijd wel degene die uit zijn dak ging en door wou gaan.

ik voelde me het hele weekend zo beroerd. alles is dan anders.
we waren in een van de meeste trendy clubs in dusseldorf en er liepen echt mooie vrouwen maar echt ik vond er dus geen een mooi.
viel me ook op hoe gemaakt en oppervlakkig een dergelijke club is, hoe mensen "leuk" doen omdat het moet...
dat schijnt mijn ex nu ook leuk te vinden van die trendy clubs...

hele dag dacht ik aan haar, om zie van te worden.
vraag me ook echt af of ze me mist en hoe ze over me denkt, vind ze me een beetje een sul of is het gewoon iets anders.

snachts in bed nog ff gepraat met een goede vriend en die zei nog "ah die heeft niet zomaar een ander" ...hij moest eens weten.
hij en zijn ex (die hebben wel een goede band nog) vonden het ook al zo raar dat mijn ex echt zo kil en zakelijk was geworden. eigenlijk snapt niemand er wat van die mij en haar kennen...

heb oo continu flash-backs en denk aan alles. we hebben bijvoorbeeld nooit echt ruzie gehad.
ja ze was wel eens pissig en teleurgesteld dat ik door mijn studie zo extreem druk was.
dat heb ik dus wel veranderd.
verder waren er niet echt irritaties die je erg kunt noemen. ja, verschil van accent, feit dat ik fora wel leuk vind (niet verslaafd) maar verder kan ik niks bedenken.
ja ik zei der dat ik haar het liefste en mooiste meisje vond. dan ontkrachte ze dat weer.

ik had op mijn gsm nog ons allereerste mailcontact staan en dat was 6 jaar geleden.
toen zei ik exact hetzelfde, je bent het mooiste en liefste en bijzonderste meisje. en dat is in al die jaren nooit verzwakt, eerder versterkt.
en ze zei dat ik de enigste was waar ze van hield en verliefd op was.
en dan opeens out of the blue is het voorbij en ik zit met zoveel vragen...
ja haar gevoel is weg maar dat dat een oorzak van stress kan zijn wil ze niet aan :S

het is ook zo raar aangezien ik best wel een beetje mijn toekomst had uitgestippeld.
afstuderen, baan in de buurt van haar zoeken, huisje huren/kopen en dan na 2 a 3 jaar samenwonen.
paar jaar werken en dan een kindje.
gewoon half burgerlijk, mijn andere helft wil mijn vrienden nog zien
maar goed, ik was 3 jaar geleden anti burgerlijkheid maar nu lijkt het me zo heerlijk.

Ik had min of meer ook al mijn hele toekomst samen met haar uitgestippeld.
Hetzelfde wat jij zegt. Na de studie werken samen een huis proberen te kopen.
En natuurlijk kinderen....

Als ik daar nu aan denk wordt ik wel heel erg verdrietig
Moet er niet aan denken dat zij deze dingen nu met iemand anders gaan doen.
Ik weet dat ik mezelf niet gek moet zitten maken maar het lukt gewoon niet.

het vreemde is dat ik kei pissig opder moet zijn.
wraak nemen...

maar toch blijf ik zo ontzettend veelvan haar houden

quote:

Op zondag 1 februari 2009 16:13 schreef thestoryofus2009 het volgende:
en ze ligt te neuken met die ene gozer.

geweldig hoe ik al die jaren ben voorgelogen over hoe gek ze op me is, hoeveel ze van me houdt, blablabla.

en zij was het meisje die ik voor het eerst in mijn leven durfde te vertrouwen...
dus zeg maar, wie kan ik ooit nog vertrouwen...

het totale gebrek aan respect van mensen...

Als je dat al weet dan is die ex van je wel erg slecht bezig.. betekend alleen maar dat ze je zó ver weg mogelijk van je wil hebben door zoiets je te vertellen (een pijnlijk iets)..

Vraag niet naar iets waar je het antwoord niet op wil weten zeg maar..

quote:

Op zondag 1 februari 2009 16:56 schreef thestoryofus2009 het volgende:
het vreemde is dat ik kei pissig opder moet zijn.
wraak nemen...

maar toch blijf ik zo ontzettend veelvan haar houden

En dat is normaal dat heb ik ook

Zelf verzonnen fases:
Fase 1: Je ex blijven verdedigen
Fase 2: Je ex compleet uitfoekeren tegenover 'n aantal mensen die je vertrouwd..
Fase 3: Denken dat het toch maar beter is zo
Fase 5: Nieuwschierig hoe het nu is met je ex, maar er niet naar vragen bang voor ongewensde antwoorden
Fase 6: Je ex het beste gunnen ook al is het niet mer jou
Fase 7: Zelf gelukkig zijn!

En dan ben je er weer, geen idee hoe lang fase 7 duurt, misschien wel tot je een nieuwe partner vind of je gewoonweg niet meer actief aan je ex denkt .

En herinneringen blijven altijd, gevoel word echter minder.

fase 2 en 3 heb ik nooit gehad en zal ik nooit krijgen....

ik zit nog steeds in fase 1

Ik zit in fase 6A: Weten dat ex nooit echt gaat vinden wat hij zoekt omdat hij niet eerlijk is tegen zichzelf en blij zijn dat ik daar geen last meer van hoef te hebben.

Ik zat in 3 en ben nu weer terug naar 1

kunnen mensen hier hun ex echt haten dan?
wat mijn ex me nu flikt is misschien wel extreem lomp, respectloos en smerig maar haten nee....

extreem teleurgesteld in haar en ook deels in mezelf.

quote:

Op zondag 1 februari 2009 20:07 schreef mspoez het volgende:
Weten dat ex nooit echt gaat vinden wat hij zoekt omdat hij niet eerlijk is tegen zichzelf

dat klinkt me heel bekend in de oren. mooi gezegt

Ik vind vooral mezelf stom. Hem haten kost teveel energie, dat is hij niet waard. Desinteresse is een beter woord voor wat ik voor hem voel.