De kunst van het loslaten van je ex! Deel 72 :P

Ik plaats maar even een TVP

quote:

Op woensdag 28 januari 2009 21:09 schreef Vandaag... het volgende:
Chev!

Ze belde me net (had ff dat nummer gebeld om in m'n mob te zetten heeft zij het nr dus ook) of ik met haar uit wou gaan..

Heb d'r gebeld om uit te leggen dat het niks word maar d'r mobiel werkte niet goed en ze vroeg me het te sms-en.
Dus maar een smsje gestuurd dat het verders niks word omdat ik geen vriendschap wil, en niet met haar uit wil gaan om de verkeerde reden.
Nog geen reactie ontvangen

Ik wacht wel op iemand waarmee ik wel verder wil

quote:

Op woensdag 28 januari 2009 21:12 schreef 2PaCaVeLi het volgende:

[..]

Ok, goed bezig.
Als je er niet schuldig over voelt is het toch prima.
Je kan altijd nog zien of je er wel of iets mee doet toch.
Gebeuren rare dingen in de trein, haha.

1e keer dat me wat raars gebeurd in 8 jaar tijd meetal tuk in een half uurtje namelijk

quote:

Op woensdag 28 januari 2009 21:48 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:

[..]

Geweldig! Hoewel je wel gelijk hebt dat je er niet verder mee gaat, moet ik toch zeggen dat ik mijn kans wss had waargenomen

Nah het was voelde wel goed maar niet speciaal en als ik daar nog even op moet wachten dan doe ik dat

[ Bericht 7% gewijzigd door Chev op 28-01-2009 22:17:53 ]

Mooi verhaal in het vorige topic Chev

Hmm.. tja.. ik loop wel de wijsneus uit te hangen in het vorige topic maar ik kan mijn ex dus toch niet loslaten. Ging ik net lekker heeft ie weer gemaild..

korte samenvatting: hij had veel kritiek op me, gaf me het gevoel dat ik niet goed genoeg was en vond me "zwak" toen ik me een keer kut voelde, kortom; ik had het gevoel dat hij vanaf het begin af aan al twijfels had over ons. Dus ik het uiteindelijk uitgemaakt na een paar maanden (lees: boos uit de auto gestapt) en na paar dagen huilen mijn leven weer opgepakt.

En nu: een groot mea culpa van zijn kant. Hij mist me, hij zat fout, het had nooit mogen gebeuren en zal nooit weer gebeuren, hij weet het nu zeker bladiebla.

En ik.. ik voel alle weggestopte verliefdheid weer opborrelen en fantaseer alweer over vakanties samen, zijn armen om me heen etc. etc. Alsof iemand zomaar veranderd, alsof het deze keer anders zal zijn

Dus: hoe laat je iemand los waar je diepe gevoelens voor hebt, en die hij nu in woord beantwoord maar waarvan je verstandelijk weet dat dit niet gaat werken omdat je hem niet meer vertrouwd?

quote:

Op woensdag 28 januari 2009 22:18 schreef Vandaag... het volgende:
Hmm.. tja.. ik loop wel de wijsneus uit te hangen in het vorige topic maar ik kan mijn ex dus toch niet loslaten. Ging ik net lekker heeft ie weer gemaild..

korte samenvatting: hij had veel kritiek op me, gaf me het gevoel dat ik niet goed genoeg was en vond me "zwak" toen ik me een keer kut voelde, kortom; ik had het gevoel dat hij vanaf het begin af aan al twijfels had over ons. Dus ik het uiteindelijk uitgemaakt na een paar maanden (lees: boos uit de auto gestapt) en na paar dagen huilen mijn leven weer opgepakt.

En nu: een groot mea culpa van zijn kant. Hij mist me, hij zat fout, het had nooit mogen gebeuren en zal nooit weer gebeuren, hij weet het nu zeker bladiebla.

En ik.. ik voel alle weggestopte verliefdheid weer opborrelen en fantaseer alweer over vakanties samen, zijn armen om me heen etc. etc. Alsof iemand zomaar veranderd, alsof het deze keer anders zal zijn

Dus: hoe laat je iemand los waar je diepe gevoelens voor hebt, en die hij nu in woord beantwoord maar waarvan je verstandelijk weet dat dit niet gaat werken omdat je hem niet meer vertrouwd?

misschien afvragen of hij ergens een goede reden had om die dingen te zeggen.
zo niet dan kun je het misschien nog wel een keer proberen

Hij zegt dat hij het moeilijk vindt om mensen te vertrouwen en dat hij me daarom wegduwde. En gezien zijn achtergrond en nog wat dingen geloof ik dat ook wel. Of dat wil ik heel graag geloven, dat kan ook.

Maar ja. Zal iemand opeens magisch veranderen en me behandelen zoals ík nodig heb als ik zijn vertrouwen maar win? En wil ik daar zoveel energie insteken?

Hoe dan ook, ik heb hem gemaild dat ik even wat tijd wil omdat ik me op andere zaken (werk) moet richten en nu niet het risico kan lopen om gekwetst te worden in deze periode. Dat kost me gewoon teveel energie. En dat ik hem over een tijdje wel wil zien. En dan kijken wat er nog is. Beetje gemengde gevoelens dus nu.

ja ik hoor wel vaker dat mensen "even rust" willen.
ivm werk kan ik het snappen.
maar verder lost het toch niks op? als het fout zit wil je elkaar toch spreken om het goed proberen te praten?
dat heb ik wel altijd. als ik dan ook niks kwijt kan word ik gek.

we hebben ook wel gemaild nadat ik boos was weggelopen. Maar dat leidde toen niet tot een verzoening. Ik was ook zo klaar met hem en hij kwam maar niet met een verklaring of excuses. Nu dus wel.

En rust lost an sich niets op maar als ik me nu weer kwetsbaar opstel naar hem en hij gaat weer twijfelen en raar doen dan heb ik weer luduvudu, slaap ik slecht, kan ik me niet concentreren. Dat kan ik me nu gewoon niet veroorloven. Over een tijdje durf ik dat risico misschien wel te lopen.

quote:

Op woensdag 28 januari 2009 23:49 schreef Vandaag... het volgende:
we hebben ook wel gemaild nadat ik boos was weggelopen. Maar dat leidde toen niet tot een verzoening. Ik was ook zo klaar met hem en hij kwam maar niet met een verklaring of excuses. Nu dus wel.

En rust lost an sich niets op maar als ik me nu weer kwetsbaar opstel naar hem en hij gaat weer twijfelen en raar doen dan heb ik weer luduvudu, slaap ik slecht, kan ik me niet concentreren. Dat kan ik me nu gewoon niet veroorloven. Over een tijdje durf ik dat risico misschien wel te lopen.

hij heeft het dus uitgemaakt en welke reden had hij er exact voor?
misschien dat ik me er iets bij kan voorstellen...en je advies kan geven?

komt me namelijk wel bekend voor ....

quote:

Op woensdag 28 januari 2009 22:18 schreef Vandaag... het volgende:
Dus: hoe laat je iemand los waar je diepe gevoelens voor hebt, en die hij nu in woord beantwoord maar waarvan je verstandelijk weet dat dit niet gaat werken omdat je hem niet meer vertrouwd?

Als je dit verstandelijk al weet moet je ook net even de kracht hebben om dit ook uit te voeren...
Het zei dat het niet altijd goed voelt maar op wat langer termijn zal je er achter komen dat het de juiste beslissing was!

Ik heb er zelf geen ervaring mee maar wel in mijn omgeving gezien dat als mensen het opnieuw proberen dat het vaak toch niet meer lukt omdat er altijd wel iets is dat aan je blijft knagen waarom het de eerste keer uit is gegaan...

Heftig zeg Vandaag..
Een relatie van een paar maanden en dan zulke heftige kritiek geven...

Tja kan me indenken dat dit je behoorlijk aan het twijfelen zet. misschien hij hij iets heeft ervaren waardoor hij van mening is veranderd, of is hij misschien net weer alleen na een kortstondige relatie?

Mensen maken fouten en ik ben van mening dat het nooit te laat is om spijt te betuigen tegen iemand als je het meent.
Dat hij jou nu terug wilt is natuurlijk wel heftig vooral omdat je er nog over nadenkt.

Als mijn ex me terug zou willen dan zou ik eerst maar eens goed gaan praten, omdat de dingen die ze gezegd heeft niet mis waren, me tot het bot geraakt hebben en me gigantisch pijn gedaan heeft.

Ze mag toch een verdomd goed en duidelijk antwoord moeten hebben waarin ze consequent is en blijft wil ik er zelfs maar over nadenken, want op dit moment zie ik dat als een van de stomste dingen die ik zou kunnen doen voor mezelf (let op niet voor anderen), maar zie ik niet gebeuren overigens )

Het is logisch dat je nadenkt over leuke dingen nu hij je terug wilt, maar probeer ook te denken aan de dingen waardoor je uit de auto bent gestapt, vallen die op te lossen?

Sterkte en wijsheid in je keuze Vandaag.. niemand kan of mag het je kwalijk nemen als je het nog een keertje wil proberen, want tegen het gevoel kan geen logica tegenop

Maar als je het doet doe het dan rustig aan en ga niet verder waar je gebleven was..

[ Bericht 1% gewijzigd door Chev op 29-01-2009 10:36:13 ]

quote:

Op woensdag 28 januari 2009 23:22 schreef Vandaag... het volgende:
Hij zegt dat hij het moeilijk vindt om mensen te vertrouwen en dat hij me daarom wegduwde. En gezien zijn achtergrond en nog wat dingen geloof ik dat ook wel. Of dat wil ik heel graag geloven, dat kan ook.

Maar ja. Zal iemand opeens magisch veranderen en me behandelen zoals ík nodig heb als ik zijn vertrouwen maar win? En wil ik daar zoveel energie insteken?

Hoe dan ook, ik heb hem gemaild dat ik even wat tijd wil omdat ik me op andere zaken (werk) moet richten en nu niet het risico kan lopen om gekwetst te worden in deze periode. Dat kost me gewoon teveel energie. En dat ik hem over een tijdje wel wil zien. En dan kijken wat er nog is. Beetje gemengde gevoelens dus nu.

mensen vertrouwen is voor mij ook extreem moeilijk geweest.
heb eigenlijk nooit iemand vertrouwd door dingen die ik heb mee gemaakt.
je wil mensen niet vertrouwen, niet van mensen houden en je bent jezelf dan niet.

onopgemerkt, onderbewust, vind zoiets toch plaats en als je dan merkt dat je van iemand houdt word je bang. je gaat uit van het ergste, dat je weer gekwetst word en dat je niet goed genoeg bent voor die ander.
het is heel moeilijk om iemand te gaan vertrouwen, open te worden en iemand lief te hebben en als het ff goed gaat kan er zomaar een moment komen dat je iemand weer af stoot.

dat heb ik ook gehad en het is idd heel erg kut voor de ander. maar als de ander oprecht van iemand houdt (of dat gevoel geeft) en blijft tonen hoeveel die houdt van de ander dan kun je dat doorbreken, dat kan een tijd duren en is absoluut niet makkelijk.
'het feit dat hij je weg duwt betekend dat hij ontzettend veel van je houdt en bang is voor die gevoelens.

je moet zelf kijken of je ook van hem houdt en de energie kunt opbrengen.
en als je eenmaal door dat alles heen bent gekomen dan zal hij ook veranderen en ws je meer liefde en aandacht geven dan je je kunt voorstellen.
je moet echter wel weten of hij het is...zoniet dan doe je jezelf heel veel pijn en hem ook...

Waarom vliegen mannen tegen het plafond als je het over de toekomst wilt hebben? Het op een langer termijnvlak?

quote:

Op donderdag 29 januari 2009 14:21 schreef Prinsesje4you het volgende:
Waarom vliegen mannen tegen het plafond als je het over de toekomst wilt hebben? Het op een langer termijnvlak?

omdat een man bang is zijn vrijheid te verliezen.
dat doet een man binnen een relatie wel langzaam maar hij denkt het nog onder controle te hebben en zoiets zeggen kan confronterend zijn

zoiets komt vanzelf wel alleen je moet niet pushen

quote:

Op donderdag 29 januari 2009 14:27 schreef thestoryofus2009 het volgende:

[..]

omdat een man bang is zijn vrijheid te verliezen.
dat doet een man binnen een relatie wel langzaam maar hij denkt het nog onder controle te hebben en zoiets zeggen kan confronterend zijn

zoiets komt vanzelf wel alleen je moet niet pushen

Klopt wel ja een man leverd (met liefde) al een stuk vrijheid in om samen met jou te zijn de rest wil hij, zoals traditioneel is een beetje zelf in de hand houden.

Als je dan meteen 't gaat hebben over trouwen, kinderen krijgen en 'de toekomst' dan geeft dat toch een lichte vorm van stres.

Na 3 1/2 jaar had ik stiekem het idee al dat, wanneer we 5 jaar jaar samen waren om haar te vragen om te gaan verloven en trouwen, alleen zover is het nooit gekomen.

quote:

Op woensdag 28 januari 2009 22:18 schreef Vandaag... het volgende:
Dus: hoe laat je iemand los waar je diepe gevoelens voor hebt, en die hij nu in woord beantwoord maar waarvan je verstandelijk weet dat dit niet gaat werken omdat je hem niet meer vertrouwd?

Precies zolas je het zelf al zegt; jij weet dat het je niets gaat brengen dan verdriet, pijn en nog meer hele vervelende tijden. Natuurlijk, de momenten dat je samen bent zijn heerlijk en voelen zo goed en vertrouwd dat je zou willen dat het nooit ophield maar het moment dat hij niet in je gezichtsveld is en je niet precies weet wat hij doet ga je kapot van de achterdocht (en van het gevoel dat je niet achterdochtig wil zijn omdat je zo graag wil dat het toch gaat werken) ...

meisje, wat een k*tsituatie!

Grappige is.. zodra het uit is zou je zoiets willen, lange tijd daarna denk je er nog aan maar weet je dat het verstandig is, en als het moment eenmaal aangebroken is dat het gebeurd twijfel je erover pff

Ik hoop écht voor je dat het goed uitpakt Vandaag, en tja als je het niet probeerd weet je het ook niet

quote:

Op donderdag 29 januari 2009 14:39 schreef Chev het volgende:

[..]

Klopt wel ja een man leverd (met liefde) al een stuk vrijheid in om samen met jou te zijn de rest wil hij, zoals traditioneel is een beetje zelf in de hand houden.

Als je dan meteen 't gaat hebben over trouwen, kinderen krijgen en 'de toekomst' dan geeft dat toch een lichte vorm van stres.

Na 3 1/2 jaar had ik stiekem het idee al dat, wanneer we 5 jaar jaar samen waren om haar te vragen om te gaan verloven en trouwen, alleen zover is het nooit gekomen.

Ik begon er ook niet gelijk over maar jeetje is het zo raar dat je als vrouw zijnde verder denkt. Dan moet je het dus maar voor je houden. Hmzz dus je als je het gewoon puur voor de info over trouwen hebt is het ook logisch dat hij tegen het plafond aanvliegt?

quote:

Op donderdag 29 januari 2009 16:07 schreef Prinsesje4you het volgende:
Ik begon er ook niet gelijk over maar jeetje is het zo raar dat je als vrouw zijnde verder denkt. Dan moet je het dus maar voor je houden. Hmzz dus je als je het gewoon puur voor de info over trouwen hebt is het ook logisch dat hij tegen het plafond aanvliegt?

Misschien heeft ie er nog helemaal niet over nagedacht en is dit 't eerste aanzetje geweest
Vriend van me die ging pas na 6 jaar er 's over nadenken en die is er nu helemaal klaar voor.

Beetje informeren is een subtiele hint (of zo komt het over), je kan er naar mijn idee best over praten maar begrijpelijk (en 'm niet kwalijk nemend( als hij 'n beetje in de verdediging spring zó van hòw.. zover ben ik nog niet

quote:

Op donderdag 29 januari 2009 16:11 schreef Chev het volgende:

[..]

Misschien heeft ie er nog helemaal niet over nagedacht en is dit 't eerste aanzetje geweest
Vriend van me die ging pas na 6 jaar er 's over nadenken en die is er nu helemaal klaar voor.

Beetje informeren is een subtiele hint (of zo komt het over), je kan er naar mijn idee best over praten maar begrijpelijk (en 'm niet kwalijk nemend( als hij 'n beetje in de verdediging spring zó van hòw.. zover ben ik nog niet

Ik zal het onthouden dank je.. ben single dus tja valt niet te informeren en hints te geven.

mwah heb afscheid genomen van mijn ex. ze is niet meer wie ze was en misschien dat ze zichzelf ooit weer word.
romeo en juliet zijn dan uiteindelijk toch ten onder gegaan...

bah, stuur over een maand die email wel of zo. ben er nu 2 weken mee bezig en kan het niet, te verschrikkelijk om aan te zien wat er is gebeurd

quote:

Op donderdag 29 januari 2009 17:06 schreef thestoryofus2009 het volgende:
mwah heb afscheid genomen van mijn ex. ze is niet meer wie ze was en misschien dat ze zichzelf ooit weer word.
romeo en juliet zijn dan uiteindelijk toch ten onder gegaan...

bah, stuur over een maand die email wel of zo. ben er nu 2 weken mee bezig en kan het niet, te verschrikkelijk om aan te zien wat er is gebeurd

Als het je helpt kan je een e-mail schrijven voorjezelf, wellicht vind je dan de rust waarnaar je zo naarstig zoekt.
Het kan nog even duren voordat je weer de oude bent, tot die tijd veel praten werkt bij mij heel goed.
Digitale knuffel..

quote:

Op donderdag 29 januari 2009 17:18 schreef Prinsesje4you het volgende:

[..]

Als het je helpt kan je een e-mail schrijven voorjezelf, wellicht vind je dan de rust waarnaar je zo naarstig zoekt.
Het kan nog even duren voordat je weer de oude bent, tot die tijd veel praten werkt bij mij heel goed.
Digitale knuffel..

die email is voor haar

ik hou zelf al een dagboek bij min of meer (op aanraden van mijn ex ooit).
de oude ik is zoals zij nu is. ik herken alles in haar van mij en dat is zo naar.

ik ben bang dat het niet goed met der afloopt, dat ze ongelukkig word zoals ze nu doet.
ze heeft slaapproblemen, kan geen rust vinden, en ze doet dingen die dus in strijd zijn met haar waarden en normen.

ze krijgt straks zo'n harde klap als alles tot haar doordringt
dan helpen die oppervlakkige egocentrische kutvriendinnen van der ook niks.

quote:

Op donderdag 29 januari 2009 17:31 schreef thestoryofus2009 het volgende:

[..]

die email is voor haar

ik hou zelf al een dagboek bij min of meer (op aanraden van mijn ex ooit).
de oude ik is zoals zij nu is. ik herken alles in haar van mij en dat is zo naar.

ik ben bang dat het niet goed met der afloopt, dat ze ongelukkig word zoals ze nu doet.
ze heeft slaapproblemen, kan geen rust vinden, en ze doet dingen die dus in strijd zijn met haar waarden en normen.

ze krijgt straks zo'n harde klap als alles tot haar doordringt
dan helpen die oppervlakkige egocentrische kutvriendinnen van der ook niks.

`

Weet ik maar ik bedoelde een deel voor jezelf. Je zal het los moeten laten voor beiden is het beter zij moet zelf leren van de fouten en dat kan jij niet ookal wil je dat ook zo graag.

Dat kan erg lang duren.. maarja balletje kan raar rollen weet je.
Ik hoop alleen voor je dat het niet nodig is om het haar te laten zien en je op een andere manier geluk vind als je geen antwoorden krijgt die je zoekt.

mmm nu toch wel erotische herinneringen aan mijn ex.
meisje dacht altijd dat ze ni9et goed genoeg was voor mij.
maar in mijn hele leven nog niet betere sex gehad als met haar

ook weer iets waar een misverstand over was...

Nou het is me duidelijk:

Mijn gevoel zegt dit :

quote:

Op donderdag 29 januari 2009 12:28 schreef thestoryofus2009 het volgende:
...en als je eenmaal door dat alles heen bent gekomen dan zal hij ook veranderen en ws je meer liefde en aandacht geven dan je je kunt voorstellen.

Mijn verstand dit :

quote:

Op donderdag 29 januari 2009 14:43 schreef mspoez het volgende:
Precies zolas je het zelf al zegt; jij weet dat het je niets gaat brengen dan verdriet, pijn en nog meer hele vervelende tijden.

En ik ga dit doen :

quote:

Op donderdag 29 januari 2009 13:13 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:

[..]
Gewoon opnieuw beginnen en binnen twee weken ofzo weet je weer PRECIES waarom het uit is gegaan..
En wie weet is hij op miraculeuze wijze veranderd en is ie nu je droomprins.. In dat geval heb je er alleen maar bij gewonnen.

Maar niet nu maar over een week ofzo denk ik. Zo eng... ik wil me gewoon niet meer zo kut voelen door hem. Vind het zelf al moeilijk genoeg om iemand te vertrouwen. Maar goed, beslissing genomen. Niet meer over nadenken. We zien wel. etc etc.
Bedankt voor het heldere overzicht mensen

quote:

Op donderdag 29 januari 2009 19:52 schreef thestoryofus2009 het volgende:
mmm nu toch wel erotische herinneringen aan mijn ex.

Heel herkenbaar

Maar goed dat je afstand hebt genomen van haar. Denk dat die wervelwind in je hoofd dan sneller ophoudt. Veel dingen gaan doen met vrienden! Dat helpt.

quote:

Op donderdag 29 januari 2009 20:33 schreef Vandaag... het volgende:

[..]

Heel herkenbaar

Maar goed dat je afstand hebt genomen van haar. Denk dat die wervelwind in je hoofd dan sneller ophoudt. Veel dingen gaan doen met vrienden! Dat helpt.

heb het der vandaag nog ff moeilijk gemaakt. als het gelukt is dan heeft ze de eerste 2 weken nog meer moeite met slapen althans als ze niet gelogen heeft, heeft ze dat wel dan gaat ze het moeilijk krijgen.

denk overigens dat ze binnen 2 weken, nee binnen een week met die ander ligt te batsen
binnen 2 maand heeft ze met 2 andere kerels gezoend en nog een kerel naar bed geweest.
en binnen 3 maand gebruikt ze een bepaalde drugs.
eind zomervakantie klapt ze als het goed is in.

ben benieuwd of ik gelijk ga krijgen.

mindgames

Vanavond weer 'n film gekeken (the curious tale of Benjamin Buttons) wat een boeiende film...
Maar ik ben blijkbaar ook nog niet helemaal over m'n ex heen (Vandaag..) want ik denk nog steeds aan haar ik schreef het van me af...

Bijna 12 uur.. ik zit hier alleen op de bank, kijkend naar een film, over ’t leven en de liefde.
Ik kijk op zij, er is niks en toch zie ik je, je haar zo bruin als schors van een boom soms donker, soms licht, je benen opgetrokken, je pyjama aan, en je ogen zó blauw, god wat hield ik van jou…

Precies 7 maanden voorbij bedenk ik me nu, een lange tijd veer vrij.., en soms zelfs werelds zo blij, dat ik leef, dat ik niet langer beef.. van angst je te verliezen, je nooit te hebben gekend te hebben, je liefde hebt gevoelt… al is die nu net als de winterkou, zo afgekoeld.

De wind en de regen tegen mijn raam, ik zit hier weer alleen..
Hoe kan het toch dat het hart en verstand zó vechten, zo lang al, zó zonder die één.

Want je jaagt soms nog in mijn gedachten, je blik, je gezicht, en dat zijn momenten dat ik zwicht… dan rolt een traan over m´n wangen, van verdriet en verlangen.

Je bent bij een ander, het is beter zo, je hebt me toch allang vervangen?
Ik moet je laten gaan, en verder met mijn bestaan, maar soms… tja soms ben jij er zomaar, zomaar….

En dan zit ik achter m'n pc alles ingetypt en denk bij mezelf, .. bekijk het joh gek.... ga toch slapen, ze was je niet waard

Zo.. chev is voelt zich weer iets beter, muziek is af en ik ga slapen.Weltruste mensen

quote:

Op donderdag 29 januari 2009 22:50 schreef thestoryofus2009 het volgende:

[..]

mindgames

daar win je uiteindelijk niets bij. Als ze een beetje slim is heeft ze je mindgames wel door en verlies je al haar respect... Maar begrijp je wel hoor, je probeert gewoon op alle manieren controle te houden nu. Maar over haar rug levert niets op. Het is geen wedstrijd.

Slaap lekker Chev, mooie conclusie van je overpeinzingen

Ik kon de smsjes van mijn ex vanavond niet meer aan, mijn hart brak gewoon zo diep ging hij door het stof. Eindelijk de liefdesverklaring gekregen waar ik op wachtte. Dus ik heb hem maar gebeld. En we hebben 1,5 uur gepraat over vanalles en nog wat. En verder geen conclusies behalve dat we elkaar dus wel gaan zien over een week ofzo. Ik wil zo graag dat het anders is dit keer. Ik hoop zo dat mijn verstand het fout heeft. Dus misschien volgen jullie hier het ontstaan van een liefde, of ik kom hier over een paar weken definitief uithuilen

quote:

Op vrijdag 30 januari 2009 00:40 schreef Vandaag... het volgende:
Slaap lekker Chev, mooie conclusie van je overpeinzingen

Tja, vanmorgen dacht ik nog, tjoh zit ik weer zo te emo posten maar er zit flinke vooruitgang in ik zet het van me af en voel me weer goed en heb geslapen als een blok

quote:

Op vrijdag 30 januari 2009 00:40 schreef Vandaag... het volgende:
Dus misschien volgen jullie hier het ontstaan van een liefde, of ik kom hier over een paar weken definitief uithuilen

Kan ik me indenken Vandaag.. ik hoop voor je dat het loopt zoals je hoopt..
Dat zou ik ook willen als ik jouw situatie zat.

Dus of een definitief einde of een nieuw begin hè, succes

quote:

Op vrijdag 30 januari 2009 09:08 schreef Chev het volgende:

[..]

Tja, vanmorgen dacht ik nog, tjoh zit ik weer zo te emo posten maar er zit flinke vooruitgang in ik zet het van me af en voel me weer goed en heb geslapen als een blok
[..]

Kan ik me indenken Vandaag.. ik hoop voor je dat het loopt zoals je hoopt..
Dat zou ik ook willen als ik jouw situatie zat.

Dus of een definitief einde of een nieuw begin hè, succes

Goed om te horen dat je flinke vorderingen maakt.
Het zal wel met tijd te maken hebben denk ik.
Voor mij is het nu bijna 3 weken gelden dat ze het uitmaakte.

Soms voel ik mijzelf al wel wat beter maar er zijn ook (veel) momenten waarop het kut gaat.
Hebben jullie geen moeite met omschakelen?
Andere dingen doen en niet meer aan je ex denken vind ik niet zo makkelijk.

gisteren dus een beetje woordenwisseling over msn maar we kunnen gewoon niet kwaad op elkaar zijn
heel frappant maar het lijkt wel of ze een gespleten persoonlijkheid is.
en daarom denk ik ook wel dat het ooit in de toekomst weer goed komt, en anders was het een waan en geen echte liefde.

ik ben iig zo blij dat ik haar heb laten zien hoe lief en bijzonder ze is zodat ze ook in rotmomenten eraan terug kan denken. een van de redenen waarom ze zo gek op me was en is is omdat er iets in me zit wat ik zo lang verdrukt had. en dat heeft ze weer naar boven gebracht al namen we daar gisteren allebei even afscheid van, heel frappant ze wist wat er ging komen en dat ze dat zou missen.

quote:

Op vrijdag 30 januari 2009 11:14 schreef 2PaCaVeLi het volgende:
Goed om te horen dat je flinke vorderingen maakt.
Het zal wel met tijd te maken hebben denk ik.
Voor mij is het nu bijna 3 weken gelden dat ze het uitmaakte.

Soms voel ik mijzelf al wel wat beter maar er zijn ook (veel) momenten waarop het kut gaat.
Hebben jullie geen moeite met omschakelen?
Andere dingen doen en niet meer aan je ex denken vind ik niet zo makkelijk.

Het heeft inderdaad met de tijd te maken, ik was na 3 weken nog een wrak

Na zo'n 4 maanden begon ik pas echte vooruitgang te boeken toen ik er klaar voor was alles af te sluiten, had toen ook een vaste datum in mijn gedachte waar ik me aan vast hield, is ook niet echt aan te raden.

Moeite met omschakelen.. op een gegeven moment krijg je emoties en op een gegeven moment ben je het zat, de tijd tussen dat je die momenten krijgt word langer, de priode dat je ze wel krijgt word steeds korter, is denk ik voordelig dat ik haar niet meer zie of hoor anders was ik er wel langer mee bezig.


thestoryofus2009, blij dat jullie nog goed met elkaar om kunnen gaan, maar pas om voor een plotselinge omslag (als ze bijv. meer aandacht van andere jongens begint te krijgen enzo... )

dat krijgt ze toch wel aandacht, altijd al zo geweest.

het is echt een extreem mooi meisje, ook vanuit objectief standpunt
ze heeft geen make-up nodig om mooi te zijn bijvoorbeeld, erger nog, met make-up op vind ik haar lelijker

maar als ze merkt dat kerels het puur voor de sex doen word het ook niks.
als je van iemand gek bent moet je jezelf zijn en niet iemand spelen om een ander te winnen.
dat is ook een van de regels van echte liefde

"players" spelen in de meeste gevallen een rol. als daar een relatie uit voort komt is dat vaak van korte duur.

de problemen met mijn vriendin begonnen (zie ik nu) ongeveer 6 weken na het overlijden van mijn moeder.
ik was die 6 weken en weken erna behoorlijk van de kaart, soms depressief, en normaliter propte ik dat weg maar ditmaal betrok ik haar erin.
tis haar ff teveel geworden en ze heeft een bepaalde kant van zichzelf afgesloten, dezelfde kant die normaal overheerst, wie ze is, en die ook verliefd op me is.

menselijk brein is een raar iets...

ik vraag me af... stel ik kom over x aantal weken een ander meisje tegen. ik krijg er iets mee en ik heb een relatie van 6 maanden of meer.
dan staat kort daarna mijn ex voor de deur.
beetje thee drinken, zie dat het niet zo goed gaat, en net als "vandaag" barst ze in tranen uit op der knieeen smekend dat ze me terug wil.

dan word het pas echt intrigerend wat er in zo'n geval zou gebeuren

of stel dat je een relatie hebt van een jaar en opeens krijg je bericht dat je ex in het ziekenhuis ligt en een nier nodig heeft om te overleven. blijk jij de perfecte donor te zijn...
zou je dan nog een nier afstaan.

en wat als ze op sterven ligt en alleen jouw hart haar nog kan redden...zou je dan nog steeds zo gek en verliefd zijn op haar dat je bereid zou zijn je leven te geven?

of nog bizarder.
je praat weer met je ex en het blijkt dat haar nieuwe vriend en grote liefde in het ziekenhuis ligt.
ook een nier nodig. je ziet dat je ex helemaal kapot is, dat ze echt gelukkig is met hem.
zou je dan je nier geven als dat kon en zo zijn leven redden...

Nou precies een weekje dat het uit is. Op de eerste nacht en daarop volgende dag na heb ik het er nog niet héél erg moeilijk mee gehad. Vreemd.
Misschien doordat het tweede keer is dat ik over een breakup heen moet komen, misschien omdat studieproblemen (fiasco beschrijft het beter) wat overheersen, misschien door een goed denkpatroon ofzo, misschien omdat het nog maar een week is..
Ik ben maar aan het gissen. Ben bang dat die klap nog moet komen (ga er wel van uit). Aan de andere kant was mijn relatie (jaar en drie maanden) niet zolang als de meesten hier.

quote:

Op vrijdag 30 januari 2009 12:14 schreef Kabouter_Krulleput het volgende:
Ik ben maar aan het gissen. Ben bang dat die klap nog moet komen (ga er wel van uit). Aan de andere kant was mijn relatie (jaar en drie maanden) niet zolang als de meesten hier.

Wees blij dat je er niet zo´n last van hebt, kan je je in ieder geval richten op je studie fiasco. Gewoon met de dag bekijken, als het verdriet nog komt dan komt het vanzelf, daar kan je niet op vooruitlopen.

En ach, mijn relatie duurde nog veel korter dan de jouwe en heb er meer last van dan van sommige veel langere relaties die uitgingen. De betekenis van iets groeit niet altijd evenredig met de tijdsduur.

Succes met je studie!

quote:

Op vrijdag 30 januari 2009 12:13 schreef thestoryofus2009 het volgende:
dat krijgt ze toch wel aandacht, altijd al zo geweest.

het is echt een extreem mooi meisje, ook vanuit objectief standpunt
ze heeft geen make-up nodig om mooi te zijn bijvoorbeeld, erger nog, met make-up op vind ik haar lelijker

maar als ze merkt dat kerels het puur voor de sex doen word het ook niks.
als je van iemand gek bent moet je jezelf zijn en niet iemand spelen om een ander te winnen.
dat is ook een van de regels van echte liefde

"players" spelen in de meeste gevallen een rol. als daar een relatie uit voort komt is dat vaak van korte duur.

de problemen met mijn vriendin begonnen (zie ik nu) ongeveer 6 weken na het overlijden van mijn moeder.
ik was die 6 weken en weken erna behoorlijk van de kaart, soms depressief, en normaliter propte ik dat weg maar ditmaal betrok ik haar erin.
tis haar ff teveel geworden en ze heeft een bepaalde kant van zichzelf afgesloten, dezelfde kant die normaal overheerst, wie ze is, en die ook verliefd op me is.

menselijk brein is een raar iets...

ik vraag me af... stel ik kom over x aantal weken een ander meisje tegen. ik krijg er iets mee en ik heb een relatie van 6 maanden of meer.
dan staat kort daarna mijn ex voor de deur.
beetje thee drinken, zie dat het niet zo goed gaat, en net als "vandaag" barst ze in tranen uit op der knieeen smekend dat ze me terug wil.

dan word het pas echt intrigerend wat er in zo'n geval zou gebeuren

of stel dat je een relatie hebt van een jaar en opeens krijg je bericht dat je ex in het ziekenhuis ligt en een nier nodig heeft om te overleven. blijk jij de perfecte donor te zijn...
zou je dan nog een nier afstaan.

en wat als ze op sterven ligt en alleen jouw hart haar nog kan redden...zou je dan nog steeds zo gek en verliefd zijn op haar dat je bereid zou zijn je leven te geven?

of nog bizarder.
je praat weer met je ex en het blijkt dat haar nieuwe vriend en grote liefde in het ziekenhuis ligt.
ook een nier nodig. je ziet dat je ex helemaal kapot is, dat ze echt gelukkig is met hem.
zou je dan je nier geven als dat kon en zo zijn leven redden...

Je komt fucking ziekelijk over , echt creepy. En die vorige post van je dat je hoopt dat je ex aan de drugs gaat zodat ze instort en weer bij je terugkomt , doe even normaal zeg.

quote:

Op vrijdag 30 januari 2009 11:14 schreef 2PaCaVeLi het volgende:

Soms voel ik mijzelf al wel wat beter maar er zijn ook (veel) momenten waarop het kut gaat.
Hebben jullie geen moeite met omschakelen?
Andere dingen doen en niet meer aan je ex denken vind ik niet zo makkelijk.

Na 5 maanden kan ik me inmiddels wel weer concentreren op mijn werk als ik bezig moet zijn. En in dat opzicht gaat het dus wel beter met me. Maar het verlangen bijft, en elke keer als ik ook maar even alleen ben ga ik malen en ben ik alleen maar bezig met de vraag hoe ik haar terug kan krijgen.

Ik probeer haar nu een tijd echt met rust te laten, maar het lastige daaraan is, dat ik ook wel weet dat dat niet meer helpt. Niets doen en geen contact drijft haar langzaam verder van me vandaan, maar wel iets doen wordt waarschijnlijk nu als opdringerig ervaren en duwt haar alleen maar sneller weg.

Het gaat dus sowieso niet de kant op die ik wil, en ik zie niet hoe ik daar verandering in zou kunnen brengen. En dus heb ik na al die tijd nog steeds last van huilbuien en gaat het gewoon nog steeds niet goed met me. Ik weet dat ik haar los moet laten, maar ik geloof dat ik de kunst van het loslaten van een ex nog lang niet meester ben.

Ik hoop in ieder geval dat het bij jou een stuk sneller zal gaan.

quote:

Op vrijdag 30 januari 2009 12:49 schreef vermiljoen het volgende:

[..]

Na 5 maanden kan ik me inmiddels wel weer concentreren op mijn werk als ik bezig moet zijn. En in dat opzicht gaat het dus wel beter met me. Maar het verlangen bijft, en elke keer als ik ook maar even alleen ben ga ik malen en ben ik alleen maar bezig met de vraag hoe ik haar terug kan krijgen.

Ik probeer haar nu een tijd echt met rust te laten, maar het lastige daaraan is, dat ik ook wel weet dat dat niet meer helpt. Niets doen en geen contact drijft haar langzaam verder van me vandaan, maar wel iets doen wordt waarschijnlijk nu als opdringerig ervaren en duwt haar alleen maar sneller weg.

Het gaat dus sowieso niet de kant op die ik wil, en ik zie niet hoe ik daar verandering in zou kunnen brengen. En dus heb ik na al die tijd nog steeds last van huilbuien en gaat het gewoon nog steeds niet goed met me. Ik weet dat ik haar los moet laten, maar ik geloof dat ik de kunst van het loslaten van een ex nog lang niet meester ben.

Ik hoop in ieder geval dat het bij jou een stuk sneller zal gaan.

Je bent niet de enige vermiljoen.
Op werk kan ik me met gemak weer met de volle 100% concentreren, met vrienden heb ik weer lol en denk dan niet actief meer aan m'n ex. Zelfs als mijn twee beste vrienden (vriend&vriendin) toch even knuffelen of zoenen kan ik alleen maar blij zijn voor ze, (al geef ik toe dat zelf ook wel te willen )


Het alleen zijn op bepaalde (gevoelige) momenten dat je alleen ben tijdens kijken van een film met mooie muziek of een trigger, of als ik heel moe en/of niet lekker ben, op dat soort momenten voel ik me soms nog wel rot en alleen, maar ach we leven met de dag de ene dag is goed de andere dag wat minder, maar hou je rug recht je schouders naar achteren en je blik recht voor je uit (en niet naar de grond) en je ziet vanzelf allemaal dingen die het leven waard maken.

Kijk naar buiten, de zon schijnt, ga ff lucht happen en vitamine D opnemen, wat lege flesse wegbrengen of boodschappen doen, langs je ouders of gewoonweg even dat muffe computerhok uit

[ Bericht 1% gewijzigd door Chev op 30-01-2009 13:39:54 ]

quote:

Op vrijdag 30 januari 2009 12:33 schreef cesareborgia het volgende:

[..]

Je komt fucking ziekelijk over , echt creepy. En die vorige post van je dat je hoopt dat je ex aan de drugs gaat zodat ze instort en weer bij je terugkomt , doe even normaal zeg.

dat hoop ik niet maar gezien de omgeving waarin ze verkeerd is die kans wel aanwezig ja.
als mensen 6x op een korte avond een dosis GHB nemen met de nodige joints en dat heel normaal vinden dan ben ik er bang voor

quote:

Op vrijdag 30 januari 2009 12:14 schreef Kabouter_Krulleput het volgende:
Nou precies een weekje dat het uit is. Op de eerste nacht en daarop volgende dag na heb ik het er nog niet héél erg moeilijk mee gehad. Vreemd.
Misschien doordat het tweede keer is dat ik over een breakup heen moet komen, misschien omdat studieproblemen (fiasco beschrijft het beter) wat overheersen, misschien door een goed denkpatroon ofzo, misschien omdat het nog maar een week is..
Ik ben maar aan het gissen. Ben bang dat die klap nog moet komen (ga er wel van uit). Aan de andere kant was mijn relatie (jaar en drie maanden) niet zolang als de meesten hier.

Waardoor is het uitgegaan?

Jullie kennen het allemaal.. de behoefte om toch éven te checken hoe het met de ex gaat.. en het toch wel/niet doen

Heb ik vaak 's avonds laat (nu wéér net iets over 12-en) en voel héél lichtjes de nieuwschierigheid opkomen, want ik ben super nieuwschierig van nature

Dus ik google eerst haar naam geen hits, google daana mijn eigen naam en in 1x raak hehe..
zocht nog even een mail linkje van m'n werk van een personeels feest kwam ik weer foto's tegen (geen super mooie maargoed) dus op een of andere manier blijft het toch terugkomen

Foto verwijderd.

Dat krijg je na 4 jaar he dan zit die persoon na zo'n lange tijd toch nog ergens om je heen ook al kies je er niet voor, heb je alles al weggegooit toch kom je steeds wat nieuws tegen van die ander die er niet meer is.

De nieuwschierigheid is weg, dat gebeurd na een tijdje als je je dan opeens richt op iets anders.
Wat ik bedoel is, als je het net uit is dan kan je niet anders dan kijken.. maar probeer jezelf aan te leren om soms je of op iets anders te richten óf de andere kant op te kijken.

Sterkte en fijn weekend.

[ Bericht 0% gewijzigd door Chev op 31-01-2009 00:46:20 ]

Ik sinds vandaag single Bij mijn vorige relatie zat ik nog jaren lang met gevoelens enzo, hopelijk sluit ik het ditmaal sneller af..

Sterkte 1299!

Gisteren is mijn relatie van bijna 8 maanden uitgegaan... laatste weken hadden we regelmatig ruzie over de kleinste dingen, die eigenlijk achteraf helemaal nergens op sloegen.. we hebben echt een hele leuke tijd gehad, we waren echt heel leuk samen... de ruzies ontstonden omdat we allebei een beetje koppig waren en niet wilden toegeven aan het ander.. in de trend van stil naast elkaar liggen op bed en wachten totdat de ander iets zegt, vraagt hoe de dag was etc.. Als je allebei hetzelfde denkt, kan het een hele lange stilte opleveren... en daar begon het dan mee. Niets wat niet onoverkomelijk is zou je zeggen.

Ik had afgelopen woensdag een goede reden om kwaad te vertrekken bij haar. Ik heb haar gezegd dat ik haar de tijd geef om erover na te denken, hoe ze verder wil, wat ze van mij verwacht en hoe ze tegen de relatie aankijkt.

Gisteren wilde ze met me praten en vertelde ze mij dat ze het niet meer zag zitten en uit wilde maken. Heb nog voorgesteld om het nog een kans te geven, want heb haar toen dingen verteld die ik niet eerder had verteld waar ik mij aan 'ergerde'. Waren geen dingen die niet op te lossen waren, meeste dingen die op een misverstand berustten. Ze vertelde me dat ze nog heel veel van mij hield, en dat ze heel erg twijfelde. Maar ze miste de dingen eromheen, 'houden van' was niet alleen genoeg voor haar, ze miste het 'speciale'' wat ze in het begin wel had en de laatste weken wat minder... Ze was vroeger altijd heel blij als ik een keer belde of smste, de laatste tijd had ze dat niet meer. Weet niet of dit door de ruzies kwam, kon ze geen duidelijk antwoord op geven. Toen hebben we samen zitten uithuilen, vervolgens ben ik vertrokken.

Ik hou nog erg veel van haar en ik weet dat zij ook veel van mij houd... Gisterenavond ging het nog wel, maar tegen bedtijd begon het te knagen. Heb slecht geslapen en stond vanochtend vroeg op. Ik wil haar terug, maar ik weet niet of die kans erin zit... Wat adviseren jullie? Met rust laten? Wachten tot er evt. iets van haar kant uit komt? Vergeten? Contact opnemen na een tijdje? Ik weet het niet meer..