Ze belde me net (had ff dat nummer gebeld om in m'n mob te zetten heeft zij het nr dus ook) of ik met haar uit wou gaan..quote:
1e keer dat me wat raars gebeurd in 8 jaar tijdquote:Op woensdag 28 januari 2009 21:12 schreef 2PaCaVeLi het volgende:
[..]
Ok, goed bezig.
Als je er niet schuldig over voelt is het toch prima.
Je kan altijd nog zien of je er wel of iets mee doet toch.
Gebeuren rare dingen in de trein, haha.
Nah het was voelde wel goed maar niet speciaal en als ik daar nog even op moet wachten dan doe ik datquote:Op woensdag 28 januari 2009 21:48 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:
[..]
Geweldig! Hoewel je wel gelijk hebt dat je er niet verder mee gaat, moet ik toch zeggen dat ik mijn kans wss had waargenomen
misschien afvragen of hij ergens een goede reden had om die dingen te zeggen.quote:Op woensdag 28 januari 2009 22:18 schreef Vandaag... het volgende:
Hmm.. tja.. ik loop wel de wijsneus uit te hangen in het vorige topic maar ik kan mijn ex dus toch niet loslaten. Ging ik net lekker heeft ie weer gemaild..![]()
korte samenvatting: hij had veel kritiek op me, gaf me het gevoel dat ik niet goed genoeg was en vond me "zwak" toen ik me een keer kut voelde, kortom; ik had het gevoel dat hij vanaf het begin af aan al twijfels had over ons. Dus ik het uiteindelijk uitgemaakt na een paar maanden (lees: boos uit de auto gestapt) en na paar dagen huilen mijn leven weer opgepakt.
En nu: een groot mea culpa van zijn kant. Hij mist me, hij zat fout, het had nooit mogen gebeuren en zal nooit weer gebeuren, hij weet het nu zeker bladiebla.
En ik.. ik voel alle weggestopte verliefdheid weer opborrelen en fantaseer alweer over vakanties samen, zijn armen om me heen etc. etc. Alsof iemand zomaar veranderd, alsof het deze keer anders zal zijn![]()
Dus: hoe laat je iemand los waar je diepe gevoelens voor hebt, en die hij nu in woord beantwoord maar waarvan je verstandelijk weet dat dit niet gaat werken omdat je hem niet meer vertrouwd?
hij heeft het dus uitgemaakt en welke reden had hij er exact voor?quote:Op woensdag 28 januari 2009 23:49 schreef Vandaag... het volgende:
we hebben ook wel gemaild nadat ik boos was weggelopen. Maar dat leidde toen niet tot een verzoening. Ik was ook zo klaar met hem en hij kwam maar niet met een verklaring of excuses. Nu dus wel.
En rust lost an sich niets op maar als ik me nu weer kwetsbaar opstel naar hem en hij gaat weer twijfelen en raar doen dan heb ik weer luduvudu, slaap ik slecht, kan ik me niet concentreren. Dat kan ik me nu gewoon niet veroorloven. Over een tijdje durf ik dat risico misschien wel te lopen.
Als je dit verstandelijk al weet moet je ook net even de kracht hebben om dit ook uit te voeren...quote:Op woensdag 28 januari 2009 22:18 schreef Vandaag... het volgende:
Dus: hoe laat je iemand los waar je diepe gevoelens voor hebt, en die hij nu in woord beantwoord maar waarvan je verstandelijk weet dat dit niet gaat werken omdat je hem niet meer vertrouwd?
mensen vertrouwen is voor mij ook extreem moeilijk geweest.quote:Op woensdag 28 januari 2009 23:22 schreef Vandaag... het volgende:
Hij zegt dat hij het moeilijk vindt om mensen te vertrouwen en dat hij me daarom wegduwde. En gezien zijn achtergrond en nog wat dingen geloof ik dat ook wel. Of dat wil ik heel graag geloven, dat kan ook.
Maar ja. Zal iemand opeens magisch veranderen en me behandelen zoals ík nodig heb als ik zijn vertrouwen maar win? En wil ik daar zoveel energie insteken?
Hoe dan ook, ik heb hem gemaild dat ik even wat tijd wil omdat ik me op andere zaken (werk) moet richten en nu niet het risico kan lopen om gekwetst te worden in deze periode. Dat kost me gewoon teveel energie. En dat ik hem over een tijdje wel wil zien. En dan kijken wat er nog is. Beetje gemengde gevoelens dus nu.
In zo'n geval is ervaring de beste leermeester.. Gewoon opnieuw beginnen en binnen twee weken ofzo weet je weer PRECIES waarom het uit is gegaan.. (Wel jammer dat je met je werk zit, nu, maar ja.. Zodra je je dat kunt veroorloven dan)quote:Op woensdag 28 januari 2009 22:18 schreef Vandaag... het volgende:
Dus: hoe laat je iemand los waar je diepe gevoelens voor hebt, en die hij nu in woord beantwoord maar waarvan je verstandelijk weet dat dit niet gaat werken omdat je hem niet meer vertrouwd?
omdat een man bang is zijn vrijheid te verliezen.quote:Op donderdag 29 januari 2009 14:21 schreef Prinsesje4you het volgende:
Waarom vliegen mannen tegen het plafond als je het over de toekomst wilt hebben?Het op een langer termijnvlak?
Klopt wel ja een man leverd (met liefde) al een stuk vrijheid in om samen met jou te zijn de rest wil hij, zoals traditioneel is een beetje zelf in de hand houden.quote:Op donderdag 29 januari 2009 14:27 schreef thestoryofus2009 het volgende:
[..]
omdat een man bang is zijn vrijheid te verliezen.
dat doet een man binnen een relatie wel langzaam maar hij denkt het nog onder controle te hebben en zoiets zeggen kan confronterend zijn
zoiets komt vanzelf wel alleen je moet niet pushen
Precies zolas je het zelf al zegt; jij weet dat het je niets gaat brengen dan verdriet, pijn en nog meer hele vervelende tijden. Natuurlijk, de momenten dat je samen bent zijn heerlijk en voelen zo goed en vertrouwd dat je zou willen dat het nooit ophield maar het moment dat hij niet in je gezichtsveld is en je niet precies weet wat hij doet ga je kapot van de achterdocht (en van het gevoel dat je niet achterdochtig wil zijn omdat je zo graag wil dat het toch gaat werken) ...quote:Op woensdag 28 januari 2009 22:18 schreef Vandaag... het volgende:
Dus: hoe laat je iemand los waar je diepe gevoelens voor hebt, en die hij nu in woord beantwoord maar waarvan je verstandelijk weet dat dit niet gaat werken omdat je hem niet meer vertrouwd?
Ik begon er ook niet gelijk over maar jeetje is het zo raar dat je als vrouw zijnde verder denkt. Dan moet je het dus maar voor je houden. Hmzz dus je als je het gewoon puur voor de info over trouwen hebt is het ook logisch dat hij tegen het plafond aanvliegt?quote:Op donderdag 29 januari 2009 14:39 schreef Chev het volgende:
[..]
Klopt wel ja een man leverd (met liefde) al een stuk vrijheid in om samen met jou te zijn de rest wil hij, zoals traditioneel is een beetje zelf in de hand houden.
Als je dan meteen 't gaat hebben over trouwen, kinderen krijgen en 'de toekomst' dan geeft dat toch een lichte vorm van stres.
Na 3 1/2 jaar had ik stiekem het idee al dat, wanneer we 5 jaar jaar samen waren om haar te vragen om te gaan verloven en trouwen, alleen zover is het nooit gekomen.
Misschien heeft ie er nog helemaal niet over nagedacht en is dit 't eerste aanzetje geweestquote:Op donderdag 29 januari 2009 16:07 schreef Prinsesje4you het volgende:
Ik begon er ook niet gelijk over maar jeetje is het zo raar dat je als vrouw zijnde verder denkt. Dan moet je het dus maar voor je houden. Hmzz dus je als je het gewoon puur voor de info over trouwen hebt is het ook logisch dat hij tegen het plafond aanvliegt?
Ik zal het onthouden dank je.. ben single dus tja valt niet te informeren en hints te geven.quote:Op donderdag 29 januari 2009 16:11 schreef Chev het volgende:
[..]
Misschien heeft ie er nog helemaal niet over nagedacht en is dit 't eerste aanzetje geweest
Vriend van me die ging pas na 6 jaar er 's over nadenkenen die is er nu helemaal klaar voor.
Beetje informeren is een subtiele hint (of zo komt het over), je kan er naar mijn idee best over praten maar begrijpelijk (en 'm niet kwalijk nemend( als hij 'n beetje in de verdediging spring zó van hòw.. zover ben ik nog niet
Als het je helpt kan je een e-mail schrijven voorjezelf, wellicht vind je dan de rust waarnaar je zo naarstig zoekt.quote:Op donderdag 29 januari 2009 17:06 schreef thestoryofus2009 het volgende:
mwah heb afscheid genomen van mijn ex. ze is niet meer wie ze was en misschien dat ze zichzelf ooit weer word.
romeo en juliet zijn dan uiteindelijk toch ten onder gegaan...
bah, stuur over een maand die email wel of zo. ben er nu 2 weken mee bezig en kan het niet, te verschrikkelijk om aan te zien wat er is gebeurd
die email is voor haarquote:Op donderdag 29 januari 2009 17:18 schreef Prinsesje4you het volgende:
[..]
Als het je helpt kan je een e-mail schrijven voorjezelf, wellicht vind je dan de rust waarnaar je zo naarstig zoekt.
Het kan nog even duren voordat je weer de oude bent, tot die tijd veel praten werkt bij mij heel goed.
Digitale knuffel..
`quote:Op donderdag 29 januari 2009 17:31 schreef thestoryofus2009 het volgende:
[..]
die email is voor haar
ik hou zelf al een dagboek bij min of meer (op aanraden van mijn ex ooit).
de oude ik is zoals zij nu is. ik herken alles in haar van mij en dat is zo naar.
ik ben bang dat het niet goed met der afloopt, dat ze ongelukkig word zoals ze nu doet.
ze heeft slaapproblemen, kan geen rust vinden, en ze doet dingen die dus in strijd zijn met haar waarden en normen.
ze krijgt straks zo'n harde klap als alles tot haar doordringt![]()
dan helpen die oppervlakkige egocentrische kutvriendinnen van der ook niks.
Mijn verstand ditquote:Op donderdag 29 januari 2009 12:28 schreef thestoryofus2009 het volgende:
...en als je eenmaal door dat alles heen bent gekomen dan zal hij ook veranderen en ws je meer liefde en aandacht geven dan je je kunt voorstellen.
En ik ga dit doenquote:Op donderdag 29 januari 2009 14:43 schreef mspoez het volgende:
Precies zolas je het zelf al zegt; jij weet dat het je niets gaat brengen dan verdriet, pijn en nog meer hele vervelende tijden.
Maar niet nu maar over een week ofzo denk ik. Zo eng... ik wil me gewoon niet meer zo kut voelen door hem. Vind het zelf al moeilijk genoeg om iemand te vertrouwen. Maar goed, beslissing genomen. Niet meer over nadenken. We zien wel. etc etc.quote:Op donderdag 29 januari 2009 13:13 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:
[..]
Gewoon opnieuw beginnen en binnen twee weken ofzo weet je weer PRECIES waarom het uit is gegaan..
En wie weet is hij op miraculeuze wijze veranderd en is ie nu je droomprins.. In dat geval heb je er alleen maar bij gewonnen.
Heel herkenbaarquote:Op donderdag 29 januari 2009 19:52 schreef thestoryofus2009 het volgende:
mmm nu toch wel erotische herinneringen aan mijn ex.
heb het der vandaag nog ff moeilijk gemaakt. als het gelukt is dan heeft ze de eerste 2 weken nog meer moeite met slapenquote:Op donderdag 29 januari 2009 20:33 schreef Vandaag... het volgende:
[..]
Heel herkenbaar![]()
Maar goed dat je afstand hebt genomen van haar. Denk dat die wervelwind in je hoofd dan sneller ophoudt. Veel dingen gaan doen met vrienden! Dat helpt.
quote:
Tja, vanmorgen dacht ik nog, tjoh zit ik weer zo te emo postenquote:Op vrijdag 30 januari 2009 00:40 schreef Vandaag... het volgende:
Slaap lekker Chev, mooie conclusie van je overpeinzingen![]()
Kan ik me indenken Vandaag.. ik hoop voor je dat het loopt zoals je hoopt..quote:Op vrijdag 30 januari 2009 00:40 schreef Vandaag... het volgende:
Dus misschien volgen jullie hier het ontstaan van een liefde, of ik kom hier over een paar weken definitief uithuilen
Goed om te horen dat je flinke vorderingen maakt.quote:Op vrijdag 30 januari 2009 09:08 schreef Chev het volgende:
[..]
Tja, vanmorgen dacht ik nog, tjoh zit ik weer zo te emo postenmaar er zit flinke vooruitgang in
ik zet het van me af en voel me weer goed en heb geslapen als een blok
![]()
[..]
Kan ik me indenken Vandaag.. ik hoop voor je dat het loopt zoals je hoopt..
Dat zou ik ook willen als ik jouw situatie zat.
Dus of een definitief einde of een nieuw begin hè, succes![]()
Het heeft inderdaad met de tijd te maken, ik was na 3 weken nog een wrakquote:Op vrijdag 30 januari 2009 11:14 schreef 2PaCaVeLi het volgende:
Goed om te horen dat je flinke vorderingen maakt.
Het zal wel met tijd te maken hebben denk ik.
Voor mij is het nu bijna 3 weken gelden dat ze het uitmaakte.
Soms voel ik mijzelf al wel wat beter maar er zijn ook (veel) momenten waarop het kut gaat.
Hebben jullie geen moeite met omschakelen?
Andere dingen doen en niet meer aan je ex denken vind ik niet zo makkelijk.
Wees blij dat je er niet zo´n last van hebt, kan je je in ieder geval richten op je studie fiasco. Gewoon met de dag bekijken, als het verdriet nog komt dan komt het vanzelf, daar kan je niet op vooruitlopen.quote:Op vrijdag 30 januari 2009 12:14 schreef Kabouter_Krulleput het volgende:
Ik ben maar aan het gissen. Ben bang dat die klap nog moet komen (ga er wel van uit). Aan de andere kant was mijn relatie (jaar en drie maanden) niet zolang als de meesten hier.
Je komt fucking ziekelijk over , echt creepy. En die vorige post van je dat je hoopt dat je ex aan de drugs gaat zodat ze instort en weer bij je terugkomt , doe even normaal zeg.quote:Op vrijdag 30 januari 2009 12:13 schreef thestoryofus2009 het volgende:
dat krijgt ze toch wel aandacht, altijd al zo geweest.
het is echt een extreem mooi meisje, ook vanuit objectief standpunt
ze heeft geen make-up nodig om mooi te zijn bijvoorbeeld, erger nog, met make-up op vind ik haar lelijker
maar als ze merkt dat kerels het puur voor de sex doen word het ook niks.
als je van iemand gek bent moet je jezelf zijn en niet iemand spelen om een ander te winnen.
dat is ook een van de regels van echte liefde
"players" spelen in de meeste gevallen een rol. als daar een relatie uit voort komt is dat vaak van korte duur.
de problemen met mijn vriendin begonnen (zie ik nu) ongeveer 6 weken na het overlijden van mijn moeder.
ik was die 6 weken en weken erna behoorlijk van de kaart, soms depressief, en normaliter propte ik dat weg maar ditmaal betrok ik haar erin.
tis haar ff teveel geworden en ze heeft een bepaalde kant van zichzelf afgesloten, dezelfde kant die normaal overheerst, wie ze is, en die ook verliefd op me is.
menselijk brein is een raar iets...
ik vraag me af... stel ik kom over x aantal weken een ander meisje tegen. ik krijg er iets mee en ik heb een relatie van 6 maanden of meer.
dan staat kort daarna mijn ex voor de deur.
beetje thee drinken, zie dat het niet zo goed gaat, en net als "vandaag"barst ze in tranen uit op der knieeen smekend dat ze me terug wil.
dan word het pas echt intrigerend wat er in zo'n geval zou gebeuren
of stel dat je een relatie hebt van een jaar en opeens krijg je bericht dat je ex in het ziekenhuis ligt en een nier nodig heeft om te overleven. blijk jij de perfecte donor te zijn...
zou je dan nog een nier afstaan.
en wat als ze op sterven ligt en alleen jouw hart haar nog kan redden...zou je dan nog steeds zo gek en verliefd zijn op haar dat je bereid zou zijn je leven te geven?
of nog bizarder.
je praat weer met je ex en het blijkt dat haar nieuwe vriend en grote liefde in het ziekenhuis ligt.
ook een nier nodig. je ziet dat je ex helemaal kapot is, dat ze echt gelukkig is met hem.
zou je dan je nier geven als dat kon en zo zijn leven redden...
Na 5 maanden kan ik me inmiddels wel weer concentreren op mijn werk als ik bezig moet zijn. En in dat opzicht gaat het dus wel beter met me. Maar het verlangen bijft, en elke keer als ik ook maar even alleen ben ga ik malen en ben ik alleen maar bezig met de vraag hoe ik haar terug kan krijgen.quote:Op vrijdag 30 januari 2009 11:14 schreef 2PaCaVeLi het volgende:
Soms voel ik mijzelf al wel wat beter maar er zijn ook (veel) momenten waarop het kut gaat.
Hebben jullie geen moeite met omschakelen?
Andere dingen doen en niet meer aan je ex denken vind ik niet zo makkelijk.
Je bent niet de enige vermiljoen.quote:Op vrijdag 30 januari 2009 12:49 schreef vermiljoen het volgende:
[..]
Na 5 maanden kan ik me inmiddels wel weer concentreren op mijn werk als ik bezig moet zijn. En in dat opzicht gaat het dus wel beter met me. Maar het verlangen bijft, en elke keer als ik ook maar even alleen ben ga ik malen en ben ik alleen maar bezig met de vraag hoe ik haar terug kan krijgen.
Ik probeer haar nu een tijd echt met rust te laten, maar het lastige daaraan is, dat ik ook wel weet dat dat niet meer helpt. Niets doen en geen contact drijft haar langzaam verder van me vandaan, maar wel iets doen wordt waarschijnlijk nu als opdringerig ervaren en duwt haar alleen maar sneller weg.
Het gaat dus sowieso niet de kant op die ik wil, en ik zie niet hoe ik daar verandering in zou kunnen brengen. En dus heb ik na al die tijd nog steeds last van huilbuien en gaat het gewoon nog steeds niet goed met me. Ik weet dat ik haar los moet laten, maar ik geloof dat ik de kunst van het loslaten van een ex nog lang niet meester ben.
Ik hoop in ieder geval dat het bij jou een stuk sneller zal gaan.
Ach ja, dat komt en gaat bij mij ook met vlagen.. Er gaan dagen voorbij dat ik nauwelijks aan mijn ex en exstiefkinderen denk, of aan mijn pas overleden vader..quote:Op vrijdag 30 januari 2009 00:18 schreef Chev het volgende:
Maar ik ben blijkbaar ook nog niet helemaal over m'n ex heen (Vandaag..) want ik denk nog steeds aan haar
dat hoop ik niet maar gezien de omgeving waarin ze verkeerd is die kans wel aanwezig ja.quote:Op vrijdag 30 januari 2009 12:33 schreef cesareborgia het volgende:
[..]
Je komt fucking ziekelijk over , echt creepy. En die vorige post van je dat je hoopt dat je ex aan de drugs gaat zodat ze instort en weer bij je terugkomt , doe even normaal zeg.
Waardoor is het uitgegaan?quote:Op vrijdag 30 januari 2009 12:14 schreef Kabouter_Krulleput het volgende:
Nou precies een weekje dat het uit is. Op de eerste nacht en daarop volgende dag na heb ik het er nog niet héél erg moeilijk mee gehad. Vreemd.
Misschien doordat het tweede keer is dat ik over een breakup heen moet komen, misschien omdat studieproblemen (fiasco beschrijft het beter) wat overheersen, misschien door een goed denkpatroon ofzo, misschien omdat het nog maar een week is..
Ik ben maar aan het gissen. Ben bang dat die klap nog moet komen (ga er wel van uit). Aan de andere kant was mijn relatie (jaar en drie maanden) niet zolang als de meesten hier.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |