LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Topic gesloten? We kunnen hier weer verder met de discussie:
Dit was de eerste post:
Heb net het boek "norwegian wood" van haruki murakami gelezen. Schitterend vond ik het. Daarna even op internet gaan surfen wat anderen ervan vonden. Nu zie ik in heel veel recensies staan dat de hoofdpersoon Toru met zijn voornaam heet. Hoe weet men dat? Ben ik in het hele boek niet tegengekomen?
Het antwoord is nog niet gevonden
Deel 1: Haruki Murakami
[ Bericht 10% gewijzigd door DaMart op 17-02-2009 17:59:08 ]
Dit was de eerste post:
Heb net het boek "norwegian wood" van haruki murakami gelezen. Schitterend vond ik het. Daarna even op internet gaan surfen wat anderen ervan vonden. Nu zie ik in heel veel recensies staan dat de hoofdpersoon Toru met zijn voornaam heet. Hoe weet men dat? Ben ik in het hele boek niet tegengekomen?
Het antwoord is nog niet gevonden
Deel 1: Haruki Murakami
[ Bericht 10% gewijzigd door DaMart op 17-02-2009 17:59:08 ]
Ik ook weer, binnenkort Hard-Boiled Wonderland 's lezen.
"Social order at the expense of liberty is hardly a bargain."
Uitleg die ik net typte:
Ik heb ook de Nederlandse versie, geloof dat het bij mij ook de hele tijd is vertaald met Watanabe.
Het verschil zit hem in de transliteratie van Japanse namen naar het Nederlands / Engels. Ik ben absoluut geen kenner op dit gebied (mijn kennis komt vooral van [url=http://en.wikipedia.org/wiki/Name_order#Name_order]wikipedia[.url]), maar het komt erop neer dat de vertaler zit met het dilemma wat de voor- en wat de achternaam is. En ik geloof dat in het geval van Norwegian Wood Jay Rubin en de Nederlandse vertaler hier beiden een andere keuze hebben gemaakt.
Ik heb ook de Nederlandse versie, geloof dat het bij mij ook de hele tijd is vertaald met Watanabe.
Het verschil zit hem in de transliteratie van Japanse namen naar het Nederlands / Engels. Ik ben absoluut geen kenner op dit gebied (mijn kennis komt vooral van [url=http://en.wikipedia.org/wiki/Name_order#Name_order]wikipedia[.url]), maar het komt erop neer dat de vertaler zit met het dilemma wat de voor- en wat de achternaam is. En ik geloof dat in het geval van Norwegian Wood Jay Rubin en de Nederlandse vertaler hier beiden een andere keuze hebben gemaakt.
Want ik ben kaler dan kaal
Strakker dan strak
Wreder dan wreed
Vetter dan vet
Strakker dan strak
Wreder dan wreed
Vetter dan vet
wel extreem irritant dat dan zo'n forum door een ongeinteresseerd iemand op slot wordt gedaan. Wat is dat voor raar gedrag
Bij 300 posts zit het topic vol, en moet er een #2 of verder aangemaakt worden.quote:Op zondag 18 januari 2009 21:39 schreef mrkrul het volgende:
wel extreem irritant dat dan zo'n forum door een ongeinteresseerd iemand op slot wordt gedaan. Wat is dat voor raar gedrag
Maar inderdaad een verschil in de keuze van de vertaler dus
Ja, dus door de verwarring over de naam volgorde.quote:Op zondag 18 januari 2009 21:45 schreef Dylanesque het volgende:
[..]
Bij 300 posts zit het topic vol, en moet er een #2 of verder aangemaakt worden.
Maar inderdaad een verschil in de keuze van de vertaler dus
Murakami 
één van mijn favoriete schrijvers!
één van mijn favoriete schrijvers!
Give a man a fire and he'll be warm for a day. Set a man on fire and he'll be warm for the rest of his life.
Ik volg dit topic ook weer.quote:Op zondag 18 januari 2009 21:40 schreef mrkrul het volgende:
@Quir: wat bedoel je: "ik ook weer?"
HBW is overigens wel te gek!
"Social order at the expense of liberty is hardly a bargain."
tpv
Ik ga binnenkort weer eens een boek van hem lezen.
Eens kijken wat de bestgenoteerde is die ik nog niet heb gelezen op amazon.
Ik ga binnenkort weer eens een boek van hem lezen.
Eens kijken wat de bestgenoteerde is die ik nog niet heb gelezen op amazon.
Please Move The Deer Crossing Sign
Laatst voor de tweede keer aan Kafka on the shore begonnen.
Money won is twice as sweet as money earned.
Schitterend boek ja, dat Kafka on the shore.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt."Beware the Jabberwock, my son!
The jaws that bite, the claws that catch!
Beware the Jubjub bird, and shun
The frumious Bandersnatch!"
Hey,
Ik heb nu ook drie Murakami boeken gelezen (the wind-up bird chronicle, after dark en after the quake).
Wat een fantastische schrijver! Ik vind vooral die rustige manier van vertellen en het laten overlopen van realiteit naar surrealiteit prachtig.
Mijn enige probleem met de Murakami boeken is de manier waarop ze uitgegeven worden. Ik heb een hekel aan paperbacks/ pocket uitgaven. Doe mij maar een goede hardcover en laten deze nou net slecht te krijgen zijn (vooral in de Engelse vertaling).
Ik heb nu ook drie Murakami boeken gelezen (the wind-up bird chronicle, after dark en after the quake).
Wat een fantastische schrijver! Ik vind vooral die rustige manier van vertellen en het laten overlopen van realiteit naar surrealiteit prachtig.
Mijn enige probleem met de Murakami boeken is de manier waarop ze uitgegeven worden. Ik heb een hekel aan paperbacks/ pocket uitgaven. Doe mij maar een goede hardcover en laten deze nou net slecht te krijgen zijn (vooral in de Engelse vertaling).
A creation of importance can only be produced when its author isolates himself, it is a child of solitude - J.W. von Goethe
In de Groene Amsterdammer van deze week staat 'ie op de voorkant Twee artikelen, 1 wat algemener en herhalender dan de tweede: dat is een leuk verslag over hoe Joost de Vries Murakami 'ontdekte', en hoe de bekendheid van Murakami vervolgens min of meer explodeerde, waarna zelfs Georgina Verbaan en iemand in de Margriet Murakami prezen. 
Twee artikelen, 1 wat algemener en herhalender dan de tweede: dat is een leuk verslag over hoe Joost de Vries Murakami 'ontdekte', en hoe de bekendheid van Murakami vervolgens min of meer explodeerde, waarna zelfs Georgina Verbaan en iemand in de Margriet Murakami prezen.
quote:Op zondag 25 januari 2009 11:47 schreef Jabberwocky het volgende:Evenals het bos op het einde van het boek, maar je weet van te voren bij Murakami dat er hier en daar iets in de vaagte blijft zweven.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik ben trouwens vandaag begonnen in een boek van Oë, een andere Japanse schrijver (dé andere Japanse schrijver), eens kijken of er parallelen met Murakami te trekken zijn.
Naar Oe ben ik ook benieuwd, de 'literaire elite' die in eerste instantie niets met Murakami te maken wilde hebben omdat hij te weinig 'echt Japans' wasquote:Op vrijdag 13 februari 2009 17:49 schreef Intxaurraga het volgende:
[..]
Evenals het bos op het einde van het boek, maar je weet van te voren bij Murakami dat er hier en daar iets in de vaagte blijft zweven.
Ik ben trouwens vandaag begonnen in een boek van Oë, een andere Japanse schrijver (dé andere Japanse schrijver), eens kijken of er parallelen met Murakami te trekken zijn.
Eerste artikel was idd erg algemeen. Er stond voor mij weinig onbekends in. Tweede artikel was stukken leuker en beter, vond ik. Grappig alleen dat hij heel erg afgeeft op het interview met Krabbé, terwijl dat voor mij juist de reden was om mijn eerste Murakami te kopen. Krijg echt zin om weer een Murakami te lezen hierdoor.quote:Op vrijdag 13 februari 2009 16:14 schreef Dylanesque het volgende:
In de Groene Amsterdammer van deze week staat 'ie op de voorkant
Precies! Hij deed juist erg enthousiast. Ik heb het fragment nog een keer bekeken op youtube, maar aan het einde zegt Krabbe zelf ook dat hij bang is dat hij mensen nu juist afschrikt door zijn enthousiasme ofzo, en dat de boeken echt gewoon goed zijn. Matthijs en Giel zijn allebei best nieuwsgierig geworden, en veel kijkers ook volgens mijquote:Op zaterdag 14 februari 2009 15:51 schreef Lonewolf2003 het volgende:
[..]
Eerste artikel was idd erg algemeen. Er stond voor mij weinig onbekends in. Tweede artikel was stukken leuker en beter, vond ik. Grappig alleen dat hij heel erg afgeeft op het interview met Krabbé, terwijl dat voor mij juist de reden was om mijn eerste Murakami te kopen. Krijg echt zin om weer een Murakami te lezen hierdoor.
Ik had toen dat uitgezonden werd volgens mij de meeste boeken al aan 1 stuk door gelezen, en herken me ook wel een beetje in dat kwijtraken van je 'persoonlijke ontdekking' Hoewel ik wel constant andere mensen aanspoor(de) om ook wat van 'm te lezen
Ik heb het vandaag opgezocht, en wat een zuur elititstisch stuk was dat tweede artikel. De hoofdlijn was dat Murakami niet leuk meer is, omdat iedereen (was het verdorie maar waar) het leest, en omdat iedereen het op de verkeerde manier interpreert. Ik raad de schrijver aan om Murakami achter zich te laten en zich te gaan verkneukelen om één of ander 18-jarig Wit-Russisch gedichtentalent, dan kan het 'domme volk' de Opwindvogelkronieken nog eens lezenquote:Op zaterdag 14 februari 2009 16:38 schreef Dylanesque het volgende:
[..]
Precies! Hij deed juist erg enthousiast. Ik heb het fragment nog een keer bekeken op youtube, maar aan het einde zegt Krabbe zelf ook dat hij bang is dat hij mensen nu juist afschrikt door zijn enthousiasme ofzo, en dat de boeken echt gewoon goed zijn. Matthijs en Giel zijn allebei best nieuwsgierig geworden, en veel kijkers ook volgens mij
.
Ik heb Kafka op het strand eindelijk gelezen. Heb me er helemaal in ondergedompeld, vorig weekend. Ik heb niet de illusie dat ik het boek helemaal op de juiste manier begrepen heb, maar het smaakt absoluut naar meer.
Maar wat een afschuwelijke, betweterige vertaler zeg. Sommige voetnoten hadden achterwege mogen blijven, wat mij betreft.
Maar wat een afschuwelijke, betweterige vertaler zeg. Sommige voetnoten hadden achterwege mogen blijven, wat mij betreft.
Het is idd een erg elititstisch stuk. Ben het ook niet eens met zijn conclusie. Maar er zit wel een kern van waarheid in. Vooral in dat van Zwagerman over dat een eigen ontdekt "cult" boek meer voldoening geeft dan het lezen van de grote klassiekers, die in elke canon staat, kan ik me erg vinden.quote:Op zaterdag 14 februari 2009 17:47 schreef Intxaurraga het volgende:
[..]
Ik heb het vandaag opgezocht, en wat een zuur elititstisch stuk was dat tweede artikel. De hoofdlijn was dat Murakami niet leuk meer is, omdat iedereen (was het verdorie maar waar) het leest, en omdat iedereen het op de verkeerde manier interpreert. Ik raad de schrijver aan om Murakami achter zich te laten en zich te gaan verkneukelen om één of ander 18-jarig Wit-Russisch gedichtentalent, dan kan het 'domme volk' de Opwindvogelkronieken nog eens lezen
http://www.newyorker.com/(...)books1?currentPage=1 hier het artikel van Updike, waar hij naar verwijst trouwens. Ook interessant voor _Arual_
Yep, ik ben ook graag op zoek naar toffe obscure boeken. Ik zeg ook niet dat het stuk overal het tegenovergestelde van de waarheid verkondigt. Het is alleen de toon die me tegenstaat (en de implicatie dat Murakami net zo bekend en afgezaagd is geworden als gekookte aardappelen, hetgeen - afgezien van dat dat een goede zaak zou zijn - ver overtrokken is).quote:Op zaterdag 14 februari 2009 18:32 schreef Lonewolf2003 het volgende:
[..]
Het is idd een erg elititstisch stuk. Ben het ook niet eens met zijn conclusie. Maar er zit wel een kern van waarheid in. Vooral in dat van Zwagerman over dat een eigen ontdekt "cult" boek meer voldoening geeft dan het lezen van de grote klassiekers, die in elke canon staat, kan ik me erg vinden.
.
TVP. Ben nu bezig met The Elephant Vanishes. Dit zijn korte verhalen van Murakami. Norwegian Wood, Hard Boiled Wonderland, After Dark en South of the Border West of the Sun heb ik al gelezen.
Mooi artikelquote:Op zaterdag 14 februari 2009 18:32 schreef Lonewolf2003 het volgende:
[..]
http://www.newyorker.com/(...)books1?currentPage=1 hier het artikel van Updike, waar hij naar verwijst trouwens. Ook interessant voor _Arual_
Daar vond ik vrij weinig aan. Als die verhalen maatgevend waren voor de rest van zijn werk, had ik waarschijnlijk niets meer van hem gelezen.quote:Op zondag 15 februari 2009 03:30 schreef captaintokyo het volgende:
TVP. Ben nu bezig met The Elephant Vanishes.
Please Move The Deer Crossing Sign
Ik ben nog niet zover in het boek, maar het valt idd een beetje tegen. Hoewel, ik vond het verhaal over het 100% perfecte meisje erg mooi.quote:Op dinsdag 17 februari 2009 01:45 schreef JimmyJames het volgende:
[..]
Daar vond ik vrij weinig aan. Als die verhalen maatgevend waren voor de rest van zijn werk, had ik waarschijnlijk niets meer van hem gelezen.
Ik ben de Engelse versie aan het lezen, vertaald door Jay Rubin en Alfred Birnbaum. Ik moet zeggen dat ik Birnbaum's vertalingen nogal ondermaats vind.
Waarom? Wat verandert het dan aan de schoonheid van het boek zelf?quote:Op zaterdag 14 februari 2009 18:32 schreef Lonewolf2003 het volgende:
[..]
Het is idd een erg elititstisch stuk. Ben het ook niet eens met zijn conclusie. Maar er zit wel een kern van waarheid in. Vooral in dat van Zwagerman over dat een eigen ontdekt "cult" boek meer voldoening geeft dan het lezen van de grote klassiekers, die in elke canon staat, kan ik me erg vinden.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
schoonheid is perceptie, dus als je perceptie van een boek verandert, heeft dat consequenties voor de schoonheid ervan...quote:Op dinsdag 17 februari 2009 12:05 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Waarom? Wat verandert het dan aan de schoonheid van het boek zelf?
Give a man a fire and he'll be warm for a day. Set a man on fire and he'll be warm for the rest of his life.
Maar dan vind je dus hetgeen er in het boek zelf staat ondergeschikt aan de heisa eromheen.quote:Op dinsdag 17 februari 2009 12:48 schreef Abbadon het volgende:
[..]
schoonheid is perceptie, dus als je perceptie van een boek verandert, heeft dat consequenties voor de schoonheid ervan...
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Nee, dat zeg ik niet...ik wil alleen zeggen dat de vraag of een boek 'cult' is, of bij de grote massa bekend, wel degelijk invloed kan hebben op de persoonlijke waardering die iemand voor dat boek heeft...schoonheid is geen objectief gegeven, maar een mening...en context is van invloed op een mening...hoewel voor de één meer dan voor de ander...quote:Op dinsdag 17 februari 2009 12:52 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Maar dan vind je dus hetgeen er in het boek zelf staat ondergeschikt aan de heisa eromheen.
persoonlijk vind ik dat de kwaliteit van een boek op geen enkele manier samenhangt met hoeveel mensen dat boek gelezen hebben, maar ik zal eerlijk toegeven dat ik het leuker vind om onderdeel van een select gezelschap te zijn, dan om onderdeel van de massa te zijn...niks menselijks is de snob in mij vreemd
Give a man a fire and he'll be warm for a day. Set a man on fire and he'll be warm for the rest of his life.
Zo subjectivistisch is schoonheid toch ook weer niet?quote:Op dinsdag 17 februari 2009 13:04 schreef Abbadon het volgende:
[..]
Nee, dat zeg ik niet...ik wil alleen zeggen dat de vraag of een boek 'cult' is, of bij de grote massa bekend, wel degelijk invloed kan hebben op de persoonlijke waardering die iemand voor dat boek heeft...schoonheid is geen objectief gegeven, maar een mening...en context is van invloed op een mening...hoewel voor de één meer dan voor de ander...
Tja, ik vind het belangrijker om een boek mooi of slecht te vinden onafhankelijk van hetgeen een ander ervan vindt.quote:persoonlijk vind ik dat de kwaliteit van een boek op geen enkele manier samenhangt met hoeveel mensen dat boek gelezen hebben, maar ik zal eerlijk toegeven dat ik het leuker vind om onderdeel van een select gezelschap te zijn, dan om onderdeel van de massa te zijn...niks menselijks is de snob in mij vreemd
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Niet? Ik geloof niet dat er algemeen aanvaardde, objectieve criteria voor schoonheid zijn...Hoe vergelijk je Picasso met Botticelli....Nick & Simon met Mozart...of Picasso met NIck & Simon, wat dat betreft...quote:Op dinsdag 17 februari 2009 13:10 schreef Claudia_x het volgende:
Zo subjectivistisch is schoonheid toch ook weer niet?
schoonheid bestaat niet in objectieve zin, volgens mij....alleen in het subjectieve...
Dat vind ik ook, maar dat wil niet zeggen dat ik daar altijd in slaag...quote:Tja, ik vind het belangrijker om een boek mooi of slecht te vinden onafhankelijk van hetgeen een ander ervan vindt.
Give a man a fire and he'll be warm for a day. Set a man on fire and he'll be warm for the rest of his life.
Het verbaast mij juist dat er zoveel consensus is over Mooi en Lelijk. Het leuke van Murakami vind ik dat hij dat ook weer bewijst. Niet alleen voor Japanners heeft zijn werk aantrekkingskracht, maar ook voor westerlingen. De groep Murakamifans in het westen is ook nog eens bijzonder gemêleerd.quote:Op dinsdag 17 februari 2009 13:18 schreef Abbadon het volgende:
[..]
Niet? Ik geloof niet dat er algemeen aanvaardde, objectieve criteria voor schoonheid zijn...Hoe vergelijk je Picasso met Botticelli....Nick & Simon met Mozart...of Picasso met NIck & Simon, wat dat betreft...
schoonheid bestaat niet in objectieve zin, volgens mij....alleen in het subjectieve...
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
quote:Op zaterdag 14 februari 2009 18:03 schreef _Arual_ het volgende:
Ik heb Kafka op het strand eindelijk gelezen. Heb me er helemaal in ondergedompeld, vorig weekend. Ik heb niet de illusie dat ik het boek helemaal op de juiste manier begrepen heb, maar het smaakt absoluut naar meer.
Maar wat een afschuwelijke, betweterige vertaler zeg. Sommige voetnoten hadden achterwege mogen blijven, wat mij betreft.
O shit. Ik ben er net in begonnen en vond de vertaling ook al niet best. Sommige zinnen lopen voor geen meter. (En waarom het woord "tough" bv niet vertalen? Vooral omdat dat woord nogal vaak terugkomt)
Ik zit er aan te denken om niet verder te lezen en toch de Engelse te gaan halen.
Máár, ik wil wel heel graag verder lezen, dus dat is een goed teken op zich.
Dat is ook verbazingwekkend, op zich...maar dat bewijst alleen maar dat een groot deel van de basisaannames die in onze hersenen verwerkt zitten min of meer gelijk zijn voor mensen...noem het een aangeboren gevoel voor estethiek o.i.d...maar is dat 'schoonheid'? en zo ja, is daar iets objectiefs aan?quote:Op dinsdag 17 februari 2009 13:23 schreef Claudia_x het volgende:
Het verbaast mij juist dat er zoveel consensus is over Mooi en Lelijk. Het leuke van Murakami vind ik dat hij dat ook weer bewijst. Niet alleen voor Japanners heeft zijn werk aantrekkingskracht, maar ook voor westerlingen. De groep Murakamifans in het westen is ook nog eens bijzonder gemêleerd.
Give a man a fire and he'll be warm for a day. Set a man on fire and he'll be warm for the rest of his life.
Ik had hetzelfde met de vertaling van Norwegian Wood, conleche, en die wordt nog gezien als een goede vertaling.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Met het gevaar af te dwalen: ik zou het niet 'objectief' noemen maar 'fenomenologisch'. We zitten allemaal hetzelfde in elkaar en we bevinden ons allemaal in eenzelfde omgeving. Het is niet zo raar dat we, in wezen, in onze meningen erg op elkaar lijken.quote:Op dinsdag 17 februari 2009 13:26 schreef Abbadon het volgende:
[..]
Dat is ook verbazingwekkend, op zich...maar dat bewijst alleen maar dat een groot deel van de basisaannames die in onze hersenen verwerkt zitten min of meer gelijk zijn voor mensen...noem het een aangeboren gevoel voor estethiek o.i.d...maar is dat 'schoonheid'? en zo ja, is daar iets objectiefs aan?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik had trouwens nog wat links uit het vorige topic verzameld:
"How does Murakami manage to make poetry while writing of contemporary life and emotions. I am weak-kneed with admiration."
Independent on Sunday
Deel 1: Haruki Murakami
Officiële website
Officiële Nederlandse fansite
Wikipedia (Nederlands)
Wikipedia (Engels)
On seeing the 100% perfect girl one beautiful April morning (kort verhaal door Murakami)
Het systeem van de chaos (over zijn oeuvre, door Michaël Zeeman)
Subconscious tunnels (over Kafka on the shore, door John Updike)
Dinner with Murakami (documentaire uitgezonden door Het uur van de wolf)
De wereld draait door (Tim Krabbé over Murakami)
"How does Murakami manage to make poetry while writing of contemporary life and emotions. I am weak-kneed with admiration."
Independent on Sunday
Deel 1: Haruki Murakami
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
En ik zou dat subjectief noemen...we zitten allemaal tot op zekere hoogte gelijk in elkaar, maar uiteindelijk is niemand exact hetzelfde...dat ik en jij hetzelfde mooi vinden, wil niet zeggen dat wij het op dezelfde manier mooi vinden, dat onze definitie van schoonheid gelijk is, dat de criteria die wij eraan verbinden gelijk zijn, dat we uberhaupt hetzelfde zien als we ergens naar kijken...quote:Op dinsdag 17 februari 2009 13:30 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Met het gevaar af te dwalen: ik zou het niet 'objectief' noemen maar 'fenomenologisch'. We zitten allemaal hetzelfde in elkaar en we bevinden ons allemaal in eenzelfde omgeving. Het is niet zo raar dat we, in wezen, in onze meningen erg op elkaar lijken.
Give a man a fire and he'll be warm for a day. Set a man on fire and he'll be warm for the rest of his life.
Natuurlijk staat de schoonheid van de inhoud los van de hoeveelheid anderen die het waarderen en/of de smaak van anderen.
Maar daarnaast zit imo in zo'n (persoonlijke) ontdekking (al kan je twijfelen aan hoe persoonlijk zo'n ontdekking is als bij een publiek geheim als Murakami) ook een apart soort voldoening. Het idee van dat je een goede gok heb genomen. Je bouwt er een bepaalde band mee op. Het wordt veel meer jouw boek. Dan dat dat het geval is bij een klassieker. Vooral doordat lezen een veel meer persoonlijke ervaring is, die je in je eentje ondergaat i.t.t. bijvoorbeeld een film of muziek, speelt dat bij literatuur een grotere rol imo.
Het heeft ook met verwachtingen te maken. Aan iets onbekends begin ik met geen verwachtingen, maar als ik een klassieker lees, ga ik daarin met hoge verwachting, die geschapen zijn door de status daarvan. Die klassieker kan dan eigenlijk alleen nog maar of aan die verwachtingen voldoen of tegenvallen. Terwijl het onbekende boven verwachting goed kan zijn. Dat verschil tussen verwachting en uiteindelijke waardering van het boek, speelt imo ook een rol in het gevoel dat een boek geeft.
Natuurlijk zou het beter zijn om elk boek in te gaan zonder enige verwachting. Maar door de enorme status van sommige klassiekers ontkom je daar gewoon niet aan.
Dan kan die klassieker qua inhoud nog steeds mooier en beter zijn dan die persoonlijke ontdekking. Ik zou bijvoorbeeld "On the Road" stukken hoger in een persoonlijke top van boeken plaatsen dan "After Dark" (als die er überhaupt al inkomt). Toch blijft After Dark in mijn hart een apart plekje houden, omdat het mijn eerste Murakami is.
Maar daarnaast zit imo in zo'n (persoonlijke) ontdekking (al kan je twijfelen aan hoe persoonlijk zo'n ontdekking is als bij een publiek geheim als Murakami) ook een apart soort voldoening. Het idee van dat je een goede gok heb genomen. Je bouwt er een bepaalde band mee op. Het wordt veel meer jouw boek. Dan dat dat het geval is bij een klassieker. Vooral doordat lezen een veel meer persoonlijke ervaring is, die je in je eentje ondergaat i.t.t. bijvoorbeeld een film of muziek, speelt dat bij literatuur een grotere rol imo.
Het heeft ook met verwachtingen te maken. Aan iets onbekends begin ik met geen verwachtingen, maar als ik een klassieker lees, ga ik daarin met hoge verwachting, die geschapen zijn door de status daarvan. Die klassieker kan dan eigenlijk alleen nog maar of aan die verwachtingen voldoen of tegenvallen. Terwijl het onbekende boven verwachting goed kan zijn. Dat verschil tussen verwachting en uiteindelijke waardering van het boek, speelt imo ook een rol in het gevoel dat een boek geeft.
Natuurlijk zou het beter zijn om elk boek in te gaan zonder enige verwachting. Maar door de enorme status van sommige klassiekers ontkom je daar gewoon niet aan.
Dan kan die klassieker qua inhoud nog steeds mooier en beter zijn dan die persoonlijke ontdekking. Ik zou bijvoorbeeld "On the Road" stukken hoger in een persoonlijke top van boeken plaatsen dan "After Dark" (als die er überhaupt al inkomt). Toch blijft After Dark in mijn hart een apart plekje houden, omdat het mijn eerste Murakami is.
Tja, wat ik bevonden heb is dat daar eigenlijk helemaal niets van klopt. Oë schrijft juist erg vlot en Westers, en het is te zien dat Murakami goed heeft gekeken naar de karakters in Oë's sleutroman Het Eigen Lot. De hoofdpersoon Vogel leek in mijn beleving als twee druppels water op Murakami's ikken, echt Japans m.a.w.quote:Op vrijdag 13 februari 2009 20:16 schreef Dylanesque het volgende:
[..]
Naar Oe ben ik ook benieuwd, de 'literaire elite' die in eerste instantie niets met Murakami te maken wilde hebben omdat hij te weinig 'echt Japans' was
De andere boeken van Oë zijn ook wel de moeite, maar zijn veel politieker dan Het Eigen Lot.
De link naar de Uur van de Wolf-documentaire werkt trouwens niet. Heeft die überhaupt ooit online gestaan?
A Wild Sheep Chase: In Search of Haruki Murakami is een documentaire van de BBC over zijn werk. Vrij recent nog. Geen idee of ze een uitzendinggemist.co.uk hebben, maar hij is via andere wegen wel te vinden.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |