Protest in Europese steden tegen Israël

quote:

Op zaterdag 17 januari 2009 00:10 schreef Kees22 het volgende:

[..]

Ik ken geen Hans Frank.

quote:

Aardige grap wel.
Maar wat bedoel je met opgaan in de bevolking? En het begin van de 19e eeuw? Wanneer begon de diaspora ook al weer?

quote:

Je tweede punt is erg zwak: joden zijn niet direct fysiek herkenbaar als afwijkend van Kaukasiërs of Indo-Germanen. Dit i.t.t. bijvoorbeeld negers. Ook in klederdracht zijn ze niet noodzakelijk herkenbaar, tenminste als ze hun keppeltje en pijpenkrullen verbergen.

quote:

Verder is de vervolging door nazi-Duitsland van de homo's, zigeuners en joden wel een uitzondering in de geschiedenis.

quote:

Op zaterdag 17 januari 2009 00:29 schreef Sam_Spade het volgende:

[..]

http://www.deathcamps.org/reinhard/hans%20frank.html
[..]

De Pruisische overheid had er kennelijk geen belang bij om de Joden bij hun staat te betrekken: vandaar die namen als merktekens.
Doet het er iets toe wanneer de diaspora begon? Men trof segregatie en bestendigde die.

quote:

[..]

Maar als men ze tracht op te sporen door bepaalde ''raskenmerken'' vast te stellen, is men er kennelijk al op gebrand ze af te zonderen van de rest van de bevolking. Bovendien: als Joden zich isoleerden, is het dan wel vanzelfsprekend dat ze tussen niet-Joden woonden?

quote:

[..]

Ja, maar het is wel direct historisch bewijs dat integratie niet iedereen baat. En dan gaat het over mensen die al langer in Duitsland woonden dan de families Aboutaleb en Albayrak in Nederland.

quote:

Op zaterdag 17 januari 2009 00:23 schreef Kees22 het volgende:

[..]

Uit de foto en jouw reactie leid ik af, dat hij beklaagde was in een proces van de overwinnaars tegen de verliezers.
En uit de uniformen leid ik af, dat een en ander de Tweede Werelddoorlog betrof.
Maar wat heeft die te maken met de vernielingen op dit moment in Gaza en de protesten daartegen in Europese steden?
Edit: de oorsprong van deze discussie was de opmerking van waht, dat joden ergens anders terecht kunnen. Hetgeen ik onzin vond, waarna jij over Anne Frank begon.
Ik las onlangs ergens, dat er na de Tweede Wereldoorlog meer joden naar de VSvA gegaan zijn dan naar Israel. Dus de joden kunnen daadwerkelijk ergens anders naartoe.

quote:

Op zaterdag 17 januari 2009 00:42 schreef Kees22 het volgende:

[..]

Elke groep die verdreven wordt en zich ergens anders vestigt, loopt tegen weerstand aan. Dan kun je je aanpassen aan de nieuwe omstandigheden of je terugtrekken op je eigen bastion. In het tweede geval blijf je tegen weerstand aanlopen. Dat is je eigen keuze.
[..]

Dat is waar: nazi's waren er op gebrand (sic) om joden af te zonderen. Maar de nazi's zijn een uitzondering in de geschiedenis: als de joen zich meteen a het begin van de diaspora gewoon onder de bevolking hadden gemeng, was er geen probleem geweest.
[..]

Ja, ze woonden daar al langer. En mijn punt is nou juist, dat ze zichzelf als afzonderlijk beleefden en presenteerden. Dat ze dus, in Wilderiaanse termen, een dubbele loyaliteit koesterden. "Volgend jaar in Jerusalem". En die spreuk is kenmerkend.
Noch Aboutaleb, noch Albayrak spreken zo'n wens uit.

quote:

Op zaterdag 17 januari 2009 00:42 schreef Kees22 het volgende:
Dat is waar: nazi's waren er op gebrand (sic) om joden af te zonderen. Maar de nazi's zijn een uitzondering in de geschiedenis: als de joen zich meteen a het begin van de diaspora gewoon onder de bevolking hadden gemeng, was er geen probleem geweest.

quote:

Ja, ze woonden daar al langer. En mijn punt is nou juist, dat ze zichzelf als afzonderlijk beleefden en presenteerden. Dat ze dus, in Wilderiaanse termen, een dubbele loyaliteit koesterden. "Volgend jaar in Jerusalem". En die spreuk is kenmerkend.

quote:

Noch Aboutaleb, noch Albayrak spreken zo'n wens uit.

quote:

Moslimjeugd roert zich om geweld Gazastrook

Palestina vinden ze veel erger dan Irak

Gepubliceerd: 17 januari 2009 12:24 | Gewijzigd: 17 januari 2009 12:28

Sinds de inval in Gaza demonstreren jonge moslims in Nederland. Waarom nu? En waarom is Palestina zo belangrijk voor hen, en Afghanistan niet?

Door onze redacteuren Sheila Kamerman en Jaus Müller

Utrecht, 17 jan. Rafik Kamri (19) vraagt om de pen en het kladblok van de verslaggever. Hij wil uitleggen hoe het conflict in de Gaza-strook moet worden opgelost. Volgens hem dan.

Hij tekent een Palestijnse vlag. Daarnaast tekent hij een Joodse. Dan een pijl van de Palestijnse naar de Joodse vlag, met een grote bom ertussen. „Zo los je dat op”, zegt hij.

„Doe dat nou niet”, zegt Sadika Elmanssouri (21), die bij hem komt staan. „Zo verpest je het alleen maar.”

Koopavond bij winkelcentrum Hoog Catharijne in Utrecht, afgelopen donderdag. Zo’n honderd jongeren demonstreren tegen de inval van Israël in de Gazastrook. Jongens schreeuwen ‘Vrij, vrij, Palestina vrij’ en ‘Israël terrorist’. Als de politie jongeren vraagt de Palestijnse sjaals van hun gezicht te halen, worden ze kwaad. „Jullie provoceren ons”, schreeuwt er een. De jongen: „Een sjaal is toch ook vrijheid van meningsuiting? Dat mag hoor, in dit land.”

Het zijn vooral jonge moslima’s van begin twintig, zoals Sadika Elmanssouri, die de demonstratie serieus nemen. Zij zoeken de confrontatie met de politie niet. Zij verheffen niet de stem maar gebruiken een megafoon. Ze delen flyers uit en vragen de jongens het winkelpubliek in Hoog Catharijne met rust te laten.

„De helft van de jongeren weet niet eens waarom ze hier zijn”, zegt Elmanssouri. „Jammer.” Op de een of andere manier lijkt een demonstratie van allochtone jongeren nooit soepel te verlopen, zegt ze. „Nederlanders durven zich niet te mengen in onze demonstratie.” Kijk zelf, en ze wijst naar de jongeren die tegen de politie schreeuwen. „Zou jij daar tussen gaan staan?”

Tsja, verzucht ze. Het klopt dat de demonstraties de kloof tussen autochtonen en allochtonen verbreedt. Laatst zei iemand tegen haar: ‘Als je wilt demonstreren, ga je maar naar de Gaza-strook’. Wat een onzin, zegt ze fel. „Nederland is ook mijn land.”

Van Groningen tot Rotterdam, overal in Nederland zijn er dit soort protesten sinds Israël eind vorige maand Gaza binnenviel. Gisteravond werden in Rotterdam zes jongeren opgepakt na het roepen van antisemitische leuzen. Waarom demonstreren deze jongeren eigenlijk?

Onze bloedbroeders, onze geloofsgenoten in Palestina, daar gaat het om, zegt een aantal. Maar waar waren ze toen hun ‘broeders’ in Irak onder vuur lagen? Of toen er werd geprotesteerd tegen de inval in Afghanistan? Waarom is Palestina voor hen zo belangrijk?

Het is David tegen Goliath, zegt Ruben Gowricharn, hoogleraar sociale cohesie in de multiculturele samenleving aan de Universiteit van Tilburg. „Het is een helder conflict. Israël is oppermachtig en krijgt ook nog eens onvoorwaardelijke steun van de westerse landen. De zwakke partij zijn de moslims. Als Nederlandse moslim kun je je met hen identificeren.”

Moslims hebben het gevoel dat Nederland, nee, de hele westerse wereld, de moslims in de steek laat, zegt Yusuf Altuntas van het Contactorgaan Moslims en Overheid (CMO). Dat hoor je op school, op straat en in de huiskamers. Moslims voelen een natuurlijke betrokkenheid bij de mensen in Gaza. Maar die religieuze band wordt versterkt door het gevoel dat er met twee maten wordt gemeten. Als er in Georgië zo’n slachting zou plaatsvinden, zouden we niet enkel toekijken. Dat versterkt ook het wij-zij denken in Nederland. Dat baart mij zorgen.”

Ik ben vooral boos, zegt Sadika Elmanssouri. „Boos op de Nederlandse regering die Israël maar blijft steunen. Het doet pijn om in een land te wonen dat partij kiest voor Israël.” Haar familie komt uit Marokko. Sadika Elmanssouri is zelf in Nederland geboren. De hele dag staat Al-Jazeera aan. „Bij mij thuis wordt er alleen maar gepraat over de Palestijnen.” Al-Jazeera is de enige zender die echt laat zien wat er gebeurt, zegt ze. Niet de Nederlandse televisie. Misschien dat Nederlanders daarom achter Israël blijven staan, denkt ze. „Veel Nederlandse mensen weten er te weinig vanaf.”

Dat hoort hij vaker, zegt Sadik Harchaoui, directeur van het multicultureel instituut Forum. „De jongeren van nu leven in een beeldcultuur. Het aantal mails, foto’s en filmpjes op internet van ontredderde moeders op zoek naar hun kinderen en babylijkjes, is overweldigend. Allemaal om te laten zien: ‘Het is veel erger dan jullie denken’.” Hoe langer het conflict duurt, hoe meer verankerd die beelden raken, denkt Harchaoui.

Maar er is nog iets, zegt Harchaoui: „Jongeren hebben vaak heftige opvattingen over rechtvaardigheid. Dat hoort bij de leeftijd. De nuance is vaak ver te zoeken. Het conflict tussen de Israëliërs en de Palestijnen leent zich bij uitstek voor heftige opvattingen. Voor Marokkaans-Nederlandse jongeren die het gevoel hebben dat ze eigenlijk niet gewenst zijn in Nederland, is het makkelijk zich te identificeren met de Palestijnen.”

Sadika Elmanssouri studeert pedagogiek. „Dat kan hier. Het grijpt mij aan dat de gedode kinderen in Palestina niet die kans hebben gehad zoals ik die heb gegrepen. Omdat ze zijn vermoord.”

Rafik Kamri, de jongen van het kladblok, komt er weer bij staan. Dat van die bommen op Israël, zegt hij, is bij nader inzien toch niet de oplossing. „Hoe meer geweld er is, hoe meer geweld er zal komen.” Ook hij vindt dat er te weinig aandacht is voor de Palestijnse gebieden. „Het is even de camera op Palestina en hup, snel weer door met de kredietcrisis.”

Palestina dragen wij in ons hart, zegt Rafik Kamri.

Maar waarom juist Palestina? Waarom niet Irak?

Kamri: „Tsja, goeie vraag. Nooit over nagedacht.” Een vriend, Fouad El Amraoui, schiet hem te hulp. „Irak is pas gebeurd. Maar Palestina wordt al bijna zeventig jaar bezet. Dat is veel erger.” En, zegt hij, „thuis leren we dat Palestina ook ónze heilige grond is.”

Iedereen zegt het: het is de ongelijkheid waardoor ze de straat op gaan. Ongelijkheid tussen Israël en de Palestijnen. Maar ook omdat Nederland wél het moslimterrorisme afwees na 9/11, en nu niet de „terreur” van Israël hardgrondig veroordeelt. En omdat ‘de Hollanders’ bij ‘hun’ demonstraties de sjaals mogen dragen als ze willen, en zij niet, vinden ze.

Of zoals Farouk Bikes (19) het verwoordt: „Als wij islamieten iets doen, is dat terrorisme. Als Turkse of Marokkaanse jongeren op straat iets kapot maken, noemt Wilders ons zelfs straatterroristen. Maar als Israël bommen gooit op de Palestijnse burgers gebruikt niemand het woord terrorisme.”

Het valt hem sowieso de laatste tijd op dat er meer wordt gediscrimineerd, zegt hij. „Mensen op straat fluisteren raar, lopen om mij heen. Vooral oude mensen. ” Heel anders toen zijn ouders vanuit Ankara naar Nederland kwamen. „Die waren gewoon welkom.”

quote:

Het is een helder conflict. Israël is oppermachtig en krijgt ook nog eens onvoorwaardelijke steun van de westerse landen

quote:

Het is David tegen Goliath, zegt Ruben Gowricharn, hoogleraar sociale cohesie in de multiculturele samenleving aan de Universiteit van Tilburg. „Het is een helder conflict. Israël is oppermachtig en krijgt ook nog eens onvoorwaardelijke steun van de westerse landen. De zwakke partij zijn de moslims. Als Nederlandse moslim kun je je met hen identificeren.”

quote:

Op zaterdag 17 januari 2009 13:20 schreef buachaille het volgende:

[..]

Wat een domme vergelijking om de Israeliers (die zich tooien met een davidsster) te laten vechten tegen "david". En dat is tegenwoordig hoogleraar? in Tilburg welliswaar maar toch....

quote:

Op zaterdag 17 januari 2009 12:55 schreef Py het volgende:

[..]

quote:

Op zaterdag 17 januari 2009 13:24 schreef DrWolffenstein het volgende:

Het gaat natuurlijk om de beeldspraak, maar dan nog is de vergelijking incorrect.

quote:

Op zaterdag 17 januari 2009 13:24 schreef DrWolffenstein het volgende:

[..]

Het gaat natuurlijk om de beeldspraak, maar dan nog is de vergelijking incorrect.

quote:

Op zaterdag 17 januari 2009 13:27 schreef buachaille het volgende:

[..]

Het valt die Ruben Gowricharn niet kwalijk te nemen, tis een hindoestaan die weten niks van de bijbel af.

quote:

Op zaterdag 17 januari 2009 13:29 schreef beantherio het volgende:

[..]

Hoezo? Is Hamas sterker dan Israël? Hoe wil je die stelling onderbouwen?

quote:

Op zaterdag 17 januari 2009 13:33 schreef DrWolffenstein het volgende:

[..]

Eenvoudig, Hamas is slechts de voorpost van de internationale Jihad tegen Israël.

quote:

Op zaterdag 17 januari 2009 13:34 schreef AryaMehr het volgende:

[..]

Maar natuurlijk.

quote:

Op zaterdag 17 januari 2009 13:34 schreef AryaMehr het volgende:

[..]

Maar natuurlijk.

quote:

Op zaterdag 17 januari 2009 13:36 schreef DrWolffenstein het volgende:

[..]

De strategie van de islam

De islam is geen godsdienst, het is een ‘systeem’, een levenswijze die dominant is op alle terreinen van het leven. Betoogt de islamkenner dr. Peter Hammond in een recente publicatie.

‘Angstaanjagende feiten over de islam’ heet die publicatie. Daarin legt Hammond - die hij vele boeken over het christendom in Afrika en over de islam op zijn naam heeft staan - uit hoe de strategie van de islam is. Onderstaand nemen we die publicatie over.

Islamisering begint als er voldoende moslims in een land zijn die actie voeren voor hun religieuze privileges. Krijgen ze die, dan komen andere componenten van de islam – politiek, economisch, militair – ook naar binnen sluipen. Hier volgt hoe het werkt.

Zo lang de moslimpopulatie in een willekeurig land rond of onder de 2% blijft, dan zullen ze voor het grootste deel gezien worden als een vredelievende minderheid en niet als een bedreiging voor andere staatsburgers. Dit is het geval in:

Verenigde Staten – moslims 0,6 %
Australië – moslims 1,5 %
Canada – moslims 1,9 %
China - moslims 1,8 %
Italië – moslims 1,5 %
Noorwegen – moslims 1,8 %

Bij 2 % tot 5 % beginnen ze met het bekeren van andere etnische minderheden en ontevreden groepen, vaak met grote rekrutering in de gevangenissen en onder de straatbendes. Dit gebeurt in:

Denemarken – moslims 2 %
Duitsland – moslims 3,7 %
Verenigd Koninkrijk – moslims 2,7 %
Spanje – moslims 4 %
Thailand – moslims 4,6 %

Vanaf 5 % oefenen ze een buitensporige invloed en druk uit, al naar gelang hun percentage van de populatie. Ze zijn bijvoorbeeld op zoek naar de invoering van halal voedsel (rein volgens de oslamitische standaard) en hierbij verzekeren ze zich van banen voor de moslims in de voedselbereiding. Ze zullen de druk op supermarktketens opvoeren om halal in hun schappen te brengen, compleet met bedreigingen als ze hierin niet slagen. Dit vindt plaats in:

Frankrijk – moslims 8 %
Filippijnen – moslims 5 %
Zweden – moslims 5 %
Zwitserland – moslims 4,3 %
Nederland – moslims 5,5 %
Trinidad en Tobago – moslims 5,8 %

Op dit punt willen ze eraan werken dat de overheid hen toestaat dat zij over zichzelf regeren (binnen hun ghetto’s), onder de sharia, de islamitische wet. Het uiteindelijke doel van de moslims is om de wet van de sharia over de gehele wereld in te stellen.

Als het aantal moslims de 10 % van de bevolking benadert, dan hebben zij de neiging om de wetteloosheid te vermeerderen als een middel om te klagen over hun omstandigheden. In Parijs zien we al het verbranden van auto’s. Elke niet-moslim actie geeft aanstoot aan de islam en resulteert in oproer en bedreigingen, zoals de tegenstand tegen de cartoons over Mohammed en films over de islam. Zulke spanningen worden dagelijks gezien, vooral in moslimgebieden in:

Guyana – moslim 10 %
India – moslim 13,4 %
Israël – moslim 16 %
Kenya – moslim 10 %
Rusland - moslim 15 %

Nadat de 20 % bereikt is kan de bevolking rellen, milities op straat, sporadische moorden en het verbranden van christelijke kerken en Joodse synagogen verwachten, zoals in:

Ethiopië – moslim 32,8 %

Bij 40 % ervaren bevolkingen wijdverspreide afslachtingen, chronische terreuraanvallen en aanhoudende militie oorlogsvoeringen, zoals in:

Bosnië – moslim 40 %
Jsjaad – moslim 53,1 %
Libanon – moslim 59,7 %

Vanaf 60 % ervaren naties onbelemmerde vervolging van niet-gelovigen van alle andere religies (inclusief niet-geconformeerde moslims), sporadisch etnische zuivering (genocide), het gebruik van de sharia als wapen en Jizya, de belasting die geheven wordt op ‘ongelovigen’, zoals in:

Albanië – moslim 70 %
Maleisië – moslim 60,4 %
Katar – moslim 77,5 %
Soedan – moslim 70 %

Vanaf 80 % worden dagelijkse intimidaties en gewelddadige jihad verwacht, enkele door de staat gevoerde etnische zuiveringen, en zelfs enkele genociden als deze naties de ontrouwen uitdrijven en zich bewegen in de richting van 100 % moslim, zoals ervaren werd en op enkele plaatsen nog aan de gang is in:

Bangladesh – moslim 83 %
Egypte – moslim 90 %
Gaza – moslim 98,7 %
Indonesië – moslim 86,1 %
Iran – moslim 98 %
Irak – moslim 97 %
Jordanië – moslim 92
Marokko – moslim 98,7 %
Pakistan – moslim 97 %
Palestina – moslim 99 %
Syrië – moslim 90 %
Tadzjikistan – moslim 90 %
Turkije – moslim 99,8 %
Verenigde Arabische Emiraten - moslim 96 %

100 % zal leiden in de vrede van ‘Dar-es-Salaam’, het islamitische Huis van Vrede. Er wordt verondersteld dat hier vrede is, omdat iedereen moslim is, de Madrasses zijn de enige scholen en de Koran is het enige woord, zoals in:

Afghanistan – moslim 100 %
Saoedi Arabië – moslim 100 %
Somalië – moslim 100 %
Jemen – moslim 100 %

Helaas wordt de vrede nooit bereikt omdat in deze staten met 100 % moslims de meeste radicale moslims intimideren en haat spuwen en hun zucht naar bloed bevredigen door het vermoorden van minder radicale moslims omwille van een gevarieerdheid aan redenen.