quote:
Op zaterdag 3 januari 2009 20:02 schreef Swetsenegger het volgende:Ik weet niet wat TS verwacht? Dat mensen met binnenkatten opeens gaan verkondigen dat ze inderdaad die beesten wat te kort doen?
Nee natuurlijk niet. En mensen zullen redeneren dat 'wat niet weet wat niet deert' Maar het is heel simpel... het is tegennatuurlijk.
Katten zijn solitaire beesten met een territorium van, zoals yvonne ook opmerkt, kilometers groot. Katten binnen houden, en vooral met meer katten, is hoe dan ook wreed. Ja natuurlijk overleven ze wel. Je kan mensen ook tientallen jaren opsluiten en die overleven het ook. Of het humaan is is een tweede.
Jarenlang heb ik ook zo gedacht. Terwijl toch maar 1 van mijn katers (heb 2 katers en 1 poes) echt op pad ging. Lekker een uurtje wandelen, beetje ruig door de buurt sjouwen. Mjin andere kater ging niet verder dan op het dak van de schuur in de zon zitten en mijn poes kwam gewoon niet eens van de plaats af.
Totdat de kater die altijd lekker op pad ging ziek werd. Een paar keer naar de dierenarts geweest. Beestje was echt goed ziek, wilde niet eten, waste zichzelf niet, had koorts, wilde alleen maar liggen... zo sneu. Er is uiteindelijk een bloedonderzoek gedaan en daaruit bleek dat hij FIV had, kattenaids... waarschijnlijk door vechten met een andere kat. Hij was inderdaad een aantal weken daarvoor thuis gekomen met een flinke wond aan zijn poot en sindsdien ziek geworden.
Hij mocht niet meer naar buiten. Ik moest zelf bedenken of ik hem niet liever liet inslapen... maar aangezien het een ware drie eenheid is en ze niet met elkaar vechten, maar elkaar hooguit eens opjagen hebben mijn man en besloten dat niet te doen.
Maar goed, hij mocht niet meer naar buiten en juist de kat binnenhouden die altijd zo graag naar buiten ging... en dan de rest lekker op de plaats, dat vonden we ook niets. Dus hebben het in huis heel gezellig gemaakt: een extra grote krabpaal, een extra krabpaal in de slaapkamer, een extra kattenbak in huis en we hebben de hele plaats afzet. Ze kunnen dus wel naar buiten, maar alleen op de plaats en niet ervan af.
De eerste week keken ze een beetje vreemd. Het lijkt ook een beetje op alcatraz, maar na een week waren ze wel gewend. Dit alles was in 2005 en de kater met FIV maakt het nog steeds prima. Hij komt zelfs helemaal niet meer buiten, heel soms in de zomer als we met zijn allen buiten zijn en anders zit hij het liefste lekker binnen. Hij geniet er wel van om lekker in een doos voor het raam te zitten.
Achteraf denk ik, als ik alles had geweten...dan had ik meteen vanaf kleins aan zo'n omheining gemaakt. Ik had toen ook een buurman die niet van katten hield en hij was gelukkig heel vriendelijk, maar voor het zelfde geldt is het een idioot die ze wat aandoet. Bovendien heb ik ook weleens met ze op zondag bij de dierenarts gezeten omdat er iemand had gevochten en een wond aan zijn oog had of aan zijn poot... dat had ik ze allemaal kunnen besparen. En zielig? Nou wat ik al zei, de eerste week keken ze een beetje raar naar me en nu ze niet beter weten leven ze net zo lekker als daarvoor.