OOR Oorlog en Defensie
Oorlogen en conflicten - zoals Rusland-Oekraïne - en andere internationale (militaire) conflicten kun je hier bespreken, evenals alles op het gebied van defensie, zoals materiaal, missies, selectieprocedures, collega's etc.
Mijn vriend zit sinds anderhalve maand in Afghanistan op Kamp Holland. Ik vind het af en toe erg moeilijk dat hij daar zit, ik zou weleens willen weten hoe andere meiden/jongens daarmee omgaan.
Mijn omgeving steunt me wel maar ik heb behoefte aan mensen die het zelf ook echt meemaken, de slapeloze nachten, is hij wel veilig? Niet te vergeten de vervelende berichtgeving in de media die vaak overdreven wordt, maar je tegelijkertijd doodongerust maakt...
(Btw dit is bedoeld om te praten over de persoonlijke dingen die men zoal tegekomt met partners die zijn uitgezonden in een risicogebeid, en NIET om over de politieke redenen te praten voor waarom onze jongens daar zitten, dat doe je maar ergens anders waar mensen het wel willen horen...
)
Mijn omgeving steunt me wel maar ik heb behoefte aan mensen die het zelf ook echt meemaken, de slapeloze nachten, is hij wel veilig? Niet te vergeten de vervelende berichtgeving in de media die vaak overdreven wordt, maar je tegelijkertijd doodongerust maakt...
(Btw dit is bedoeld om te praten over de persoonlijke dingen die men zoal tegekomt met partners die zijn uitgezonden in een risicogebeid, en NIET om over de politieke redenen te praten voor waarom onze jongens daar zitten, dat doe je maar ergens anders waar mensen het wel willen horen...
)
enkel via ouders, maar ik denk niet dat dit je veel zal helpen. Dat is toch anders dan wanneer je partner weg gaat.
Op weg naar sint juttemes.
oh kijk een echte reactie! wow het bestaat nog! Hoe bedoel je via ouders, zijn je ouders uitgezonden geweest?
wat een lol reactie -_-
Maar je moet je er niet al te druk om maken, jij weet niet wat er gebeurt, wat er speelt. Op het moment dat er wat gebeurd vallen ze toch in een black hole. Ik heb toendertijd te horen gekregen dat een vriend van mij omgekomen was in Afghanistan. Ja, daar ben je kapot van. Maar ik was blij dat ik me niet te druk maakte, dat ik dat ook niet kan. Zodat ik sowieso voor die tijd nog een beetje normaal kon blijven functioneren.
Ja hoe druk je dat dan uit he.
Maar je moet je er niet al te druk om maken, jij weet niet wat er gebeurt, wat er speelt. Op het moment dat er wat gebeurd vallen ze toch in een black hole. Ik heb toendertijd te horen gekregen dat een vriend van mij omgekomen was in Afghanistan. Ja, daar ben je kapot van. Maar ik was blij dat ik me niet te druk maakte, dat ik dat ook niet kan. Zodat ik sowieso voor die tijd nog een beetje normaal kon blijven functioneren.
Ja hoe druk je dat dan uit he.
Conform aanwijzing SG-Sociale Media: Al mijn publicaties zijn op persoonlijke titel en zijn geen officiële publicaties van mijn werkgever.
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
www.geenstijl.tv . Daar worden nu filmpjes gemaakt, geeft opzich wel een goede indruk van hoe het daar gaat 
Ps. en nee niet enkel malloten, maar 't zijn wat heftigere onderwerpen. Is wat lastig begrijpen voor sommigen.
Conform aanwijzing SG-Sociale Media: Al mijn publicaties zijn op persoonlijke titel en zijn geen officiële publicaties van mijn werkgever.
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
Hoezo? Omdat iemand open is? Oja, open en fok. laat maarquote:Op woensdag 31 december 2008 02:33 schreef Specularium het volgende:
[..]
Je vraagt gewoon om domme reacties zo.
Open en transparant als... een rioolput.
Conform aanwijzing SG-Sociale Media: Al mijn publicaties zijn op persoonlijke titel en zijn geen officiële publicaties van mijn werkgever.
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
ja ik heb ze al eens bekeken ja, geeft weer eens een andere blik op het kamp daar.quote:Op woensdag 31 december 2008 02:33 schreef Heroinjunk het volgende:
www.geenstijl.tv . Daar worden nu filmpjes gemaakt, geeft opzich wel een goede indruk van hoe het daar gaat
Aantal maal, waaronder inderdaad ook afghanistan. Hoe je er dan mee om gaat.. tja, af en toe via msn contact houden, zo nu en dan kun je bellen, veel e-mailen uiteraard. Het schijnt ook gewaardeerd te worden om in je mails terug vooral veel details te vermelden, en alledaagse gebeurtenissen die normaal het vermelden niet waard zijn. Voordeel is wel dat er altijd 1 ouder thuis die in hetzelfde schuitje zit als jij, iets wat bij een partner (mits je nog geen kinderen hebt) moeilijker zal zijn. Is het al gelukt contact te krijgen?
Op weg naar sint juttemes.
ik merk hetquote:Op woensdag 31 december 2008 02:33 schreef Esses het volgende:
Ps. en nee niet enkel malloten, maar 't zijn wat heftigere onderwerpen. Is wat lastig begrijpen voor sommigen.
Ja nou met ouders is het natuurlijk ook moeilijk, mijn vader wordt ook nogal eens wat uitgezonden maar die is luchtmacht en die blijft meestal gewoon op de basis en loop tvrij weinig risico daar, mijn vriend daarentegen is infanterie en is nu al bijna 2 weken zonder contact buiten de poort en op die momenten vind ik het nogal moeilijk want ik kan hem niet even vragen of alles goed is snap je?quote:Op woensdag 31 december 2008 02:36 schreef kloontje_de_reuzekloon het volgende:
Aantal maal, waaronder inderdaad ook afghanistan. Hoe je er dan mee om gaat.. tja, af en toe via msn contact houden, zo nu en dan kun je bellen, veel e-mailen uiteraard. Het schijnt ook gewaardeerd te worden om in je mails terug vooral veel details te vermelden, en alledaagse gebeurtenissen die normaal het vermelden niet waard zijn. Voordeel is wel dat er altijd 1 ouder thuis die in hetzelfde schuitje zit als jij, iets wat bij een partner (mits je nog geen kinderen hebt) moeilijker zal zijn. Is het al gelukt contact te krijgen?
lol laat ze maar heeft toch geen zin sommige kinderen worden vervelend na bedtijd..quote:Op woensdag 31 december 2008 02:39 schreef kloontje_de_reuzekloon het volgende:
[..]
flikker eens een eind op randdebiel
Lekkere trieste reacties weer zeg 
Je kunt er gewoon vanuit gaan dat het in Kamp Holland gewoon heel veilig is, natuurlijk is er een risico als je vriend op patrouille moet. Ga gewoon uit van het beste.
Sterkte meid
Je kunt er gewoon vanuit gaan dat het in Kamp Holland gewoon heel veilig is, natuurlijk is er een risico als je vriend op patrouille moet. Ga gewoon uit van het beste.
Sterkte meid
Hij is chauffeur van de Bushmaster als dat je iets zegt.quote:Op woensdag 31 december 2008 02:38 schreef kloontje_de_reuzekloon het volgende:
Overigens, als je er antwoord op wilt geven, wat doet je vriend precies?
Heel begrijpelijk, 2 weken is nogal lang en ik moet toegeven dat ik hier geen ervaring mee heb. Misschien dat het na een tijdje minder wordt naarmate je vaker een periode niets hoort, daarna weer contact hebt etc.quote:Op woensdag 31 december 2008 02:39 schreef Itt het volgende:
[..]
Ja nou met ouders is het natuurlijk ook moeilijk, mijn vader wordt ook nogal eens wat uitgezonden maar die is luchtmacht en die blijft meestal gewoon op de basis en loop tvrij weinig risico daar, mijn vriend daarentegen is infanterie en is nu al bijna 2 weken zonder contact buiten de poort en op die momenten vind ik het nogal moeilijk want ik kan hem niet even vragen of alles goed is snap je?
Op weg naar sint juttemes.
ah dankjewel! hij is bijna constant op patrouille met een tussenperiode van meestal 1 dagquote:Op woensdag 31 december 2008 02:42 schreef Heroinjunk het volgende:
Lekkere trieste reacties weer zeg
Je kunt er gewoon vanuit gaan dat het in Kamp Holland gewoon heel veilig is, natuurlijk is er een risico als je vriend op patrouille moet. Ga gewoon uit van het beste.
Sterkte meid
, dat is wel minder maar ik probeer me ook niet te druk te maken, en normaal maak ik me ook nergens zo snel druk om, maar ik vroeg me gewoon af of ik via deze weg misschien in contact kon komen met anderen die hetzelfde meemaken.
Heb je weleens iets van thuisfrontdagen en (via folders die je vriend misschien heeft meegenomen) speciale adressen en avonden waar familie/relaties van het "thuisfront" gehoord? Volgens mij is dat exact wat je bedoelt en zal je misschien goed kunnen helpen.quote:Op woensdag 31 december 2008 02:46 schreef Itt het volgende:
[..]
ah dankjewel! hij is bijna constant op patrouille met een tussenperiode van meestal 1 dag
Op weg naar sint juttemes.
Pff, dat is wel heel kort, zo'n tussenperiode.quote:Op woensdag 31 december 2008 02:46 schreef Itt het volgende:
[..]
ah dankjewel! hij is bijna constant op patrouille met een tussenperiode van meestal 1 dag
nou ik heb gehoord dat je dan alleen maar wat foto's krijgt te zien van het vorige jaar, en wat andere standaard praatjes, maar dat het niet echt veel betekent....dus ik ben nogal bang dat ik daar weinig aan heb.Maar ik zal het eens meer in de gaten gaan houden wie weet..quote:Op woensdag 31 december 2008 02:50 schreef kloontje_de_reuzekloon het volgende:
[..]
Heb je weleens iets van thuisfrontdagen en (via folders die je vriend misschien heeft meegenomen) speciale adressen en avonden waar familie/relaties van het "thuisfront" gehoord? Volgens mij is dat exact wat je bedoelt en zal je misschien goed kunnen helpen.
.
ja vind ik ook, hij klonk ook niet echt vrolijk de laatste keer dat ik met hem sprak, hij was moe en hij wist nu zeker dat hij het leger uit wilde. Hehe hij heeft zich aangemeld bij het leger omdat hij toendertijd niemand had ( hij heeft geen familie meer) en niet blij was met zijn huidige studie en hij kende mij nog niet, laatst zei hij at als hij mij had gekend hij waarschijnlijk nooit getekend had....stom maar ik baal er gewoon van dat we elkaar niet eerder tegen zijn gekomen..maarja die gedachte gaat wel erg ver...quote:Op woensdag 31 december 2008 02:51 schreef Heroinjunk het volgende:
[..]
Pff, dat is wel heel kort, zo'n tussenperiode.
Mijn zwager heeft 3 maanden in Afganistan gezeten. Maar wel op 1 dag na fulltime op de basis.quote:Op woensdag 31 december 2008 03:07 schreef Itt het volgende:
[..]
ja vind ik ook, hij klonk ook niet echt vrolijk de laatste keer dat ik met hem sprak, hij was moe en hij wist nu zeker dat hij het leger uit wilde. Hehe hij heeft zich aangemeld bij het leger omdat hij toendertijd niemand had ( hij heeft geen familie meer) en niet blij was met zijn huidige studie en hij kende mij nog niet, laatst zei hij at als hij mij had gekend hij waarschijnlijk nooit getekend had....stom maar ik baal er gewoon van dat we elkaar niet eerder tegen zijn gekomen..maarja die gedachte gaat wel erg ver...
Dat vond hij behoorlijk "saai" maar het voordeel was wel dat hij vaak kon msn-en en mailen.
Als je vriend vaak buiten de poort is dan heeft hij die mogelijkheden helaas niet.
Sterkte..
Ik heb een broertje daar zitten, maar dan op Kandahar Airfield, en gaat ook de poort niet uit, dus hoef me ook geen zorgen te maken 
En die thuisfrontdagen zijn best lachen hoor, wij hebben laatst nog live-verbinding met men broertje gehad en konden op de foto, die later werd opgestuurd naar men broertje. Ze regelen echt best veel dingen dus als ik jou was, was ik gewoon een keer gaan kijken
En die thuisfrontdagen zijn best lachen hoor, wij hebben laatst nog live-verbinding met men broertje gehad en konden op de foto, die later werd opgestuurd naar men broertje. Ze regelen echt best veel dingen dus als ik jou was, was ik gewoon een keer gaan kijken
Ik had gehoord dat er wel een goed boek was voor het thuisfront, geschreven door een moeder wiens zoon in Afghanistan heeft gezeten.
Ff opgezocht, het heet Thuisfront Uruzgan.
Ff opgezocht, het heet Thuisfront Uruzgan.
Bah !
oh bedankt kzal eens kijken.quote:Op woensdag 31 december 2008 12:02 schreef viezerdt het volgende:
Ik had gehoord dat er wel een goed boek was voor het thuisfront, geschreven door een moeder wiens zoon in Afghanistan heeft gezeten.
Ff opgezocht, het heet Thuisfront Uruzgan.
hmm ja dat is wel fijn dan, ik had ook niet verwacht dat hij alleen maar op de basis zou zitten maar toch...hij is er bijna nooitquote:Op woensdag 31 december 2008 09:54 schreef HarryP het volgende:
[..]
Mijn zwager heeft 3 maanden in Afganistan gezeten. Maar wel op 1 dag na fulltime op de basis.
Dat vond hij behoorlijk "saai" maar het voordeel was wel dat hij vaak kon msn-en en mailen.
Als je vriend vaak buiten de poort is dan heeft hij die mogelijkheden helaas niet.
Sterkte..
, maargoed ik snap dat ze daar voor een reden zitten en het is ook gewoon een baan, zo probeer ik het ook te zien.Msn-en gaat ook best slecht want de verbinding valt de hele tijd weg daar.
En als we bellen is de verbinding altijd zo dat ik alles van mezelf 3 seconden later hoor hahaha! probeer dan maar eens fatsoenlijk te communiceren
...Overigens vind ik het ook belachelijk dat ze daar zelf voor internet moeten betalen, het is al zo moeilijk om het thuisfront te bereiken... 
Maargoed...hij kon me misschien via een speciale verbinding vanavond met nieuwjaar bellen, ik ben benieuwd maar ik verwacht niets, (het leger moet je nooit teveel van verwachten hahaha) en dat zal dan 3.5 uur zijn voor 'ons' nieuwjaar.
Zo, de rommel is eruit, degene die denkt dattie niet normaal kan doen pm't me maar, dan regelen we meteen speciale voorzieningen.
Trouwens TS, als het je iets gerust stelt. De Chauffeur verlaat het voertuig in principe nooit en de bushmaster is één van de best gepantserde en IED proof voertuigen die we daar hebben.
I knowquote:Op woensdag 31 december 2008 12:44 schreef Bob-B het volgende:
Trouwens TS, als het je iets gerust stelt. De Chauffeur verlaat het voertuig in principe nooit en de bushmaster is één van de best gepantserde en IED proof voertuigen die we daar hebben.
daar ben ik dan ook heel erg blij mee, ik vrees meer voor de voetpatrouilles en dergelijke jeweetwel zelfmoordaanslagen, de bushmaster heeft al goed geholpen want hij is al een keer beschoten en achter hem is iemand op een IED gereden, dus inderdaad best een veilige plek om in te zitten.
Zoals ik al zei, in principe blijft een chauffeur ten alle tijden in het voertuig zitten.quote:Op woensdag 31 december 2008 12:46 schreef Itt het volgende:
[..]
I know
Ja snap ik ik, toch heeft hij al een aantal patrouilles ook te voet gedaan, maarja daarmee blijven ze meestal dicht bij het kamp in tegenstelling tot de andere patrouilles die ze maken.
Chauffeur van een Bushmaster ...
Dingen zijn redelijk IED bestendig
Dingen zijn redelijk IED bestendig
[DEF] SC#8 Pumatje, niet geboren maar door de baas verstrekt
go bushmasterquote:Op woensdag 31 december 2008 13:20 schreef Pumatje het volgende:
Chauffeur van een Bushmaster ...
Dingen zijn redelijk IED bestendig
ervaring mee?
ga anders ns een keertje naar een thuisfrontdag, ik neem aan dat die door de eenheid van je vriend georganiseerd worden.
Ik heb geen ervaring met bushmasters, maar als je op n ied rijd kun je beter in n bushmaster zitten dan in een ypr
Ik heb geen ervaring met bushmasters, maar als je op n ied rijd kun je beter in n bushmaster zitten dan in een ypr
bedoel je wegvallen als in blackholes, of wegvallen als in stabiliteit? want in stabiliteit kan ik me niet in jouw verhaal vinden.quote:Op woensdag 31 december 2008 12:13 schreef Itt het volgende:
[..]
hmm ja dat is wel fijn dan, ik had ook niet verwacht dat hij alleen maar op de basis zou zitten maar toch...hij is er bijna nooit
Msn-en gaat ook best slecht want de verbinding valt de hele tijd weg daar.
En als we bellen is de verbinding altijd zo dat ik alles van mezelf 3 seconden later hoor hahaha! probeer dan maar eens fatsoenlijk te communiceren
Maargoed...hij kon me misschien via een speciale verbinding vanavond met nieuwjaar bellen, ik ben benieuwd maar ik verwacht niets, (het leger moet je nooit teveel van verwachten hahaha) en dat zal dan 3.5 uur zijn voor 'ons' nieuwjaar.
Conform aanwijzing SG-Sociale Media: Al mijn publicaties zijn op persoonlijke titel en zijn geen officiële publicaties van mijn werkgever.
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
een vriend van mij heeft ook in afghanistan gezeten, ik zal hem is vragen of ie is met je wil praten.. mischien dat je daar wat duidelijkheid van krijgt.quote:Op woensdag 31 december 2008 02:46 schreef Itt het volgende:
[..]
ah dankjewel! hij is bijna constant op patrouille met een tussenperiode van meestal 1 dag
No Guts, No Glory
quote:
Eh.. ben er zelf nog niet mee over een IED gereden
maarheb mogen horen van lui die er wel mee rijden dat ze van de bemanning tot nu toe ( en er zijn genoeg bushmasters over IED's gereden ) elke keer het leven hebben gered.
mag je wel gerust om zijn hoor
[DEF] SC#8 Pumatje, niet geboren maar door de baas verstrekt
wtf?quote:Op woensdag 31 december 2008 13:51 schreef Esses het volgende:
[..]
bedoel je wegvallen als in blackholes, of wegvallen als in stabiliteit? want in stabiliteit kan ik me niet in jouw verhaal vinden.
ok dankjewel, laat maar weten.quote:Op woensdag 31 december 2008 13:56 schreef nuget het volgende:
[..]
een vriend van mij heeft ook in afghanistan gezeten, ik zal hem is vragen of ie is met je wil praten.. mischien dat je daar wat duidelijkheid van krijgt.
Nog niet? Wel van plan danquote:Op woensdag 31 december 2008 13:57 schreef Pumatje het volgende:
[..]
Eh.. ben er zelf nog niet mee over een IED gereden
heb mogen horen van lui die er wel mee rijden dat ze van de bemanning tot nu toe ( en er zijn genoeg bushmasters over IED's gereden ) elke keer het leven hebben gered.
mag je wel gerust om zijn hoor
lang leve de cv90 die de ypr vervangt!quote:Op woensdag 31 december 2008 13:48 schreef Bouke-p het volgende:
ga anders ns een keertje naar een thuisfrontdag, ik neem aan dat die door de eenheid van je vriend georganiseerd worden.
Ik heb geen ervaring met bushmasters, maar als je op n ied rijd kun je beter in n bushmaster zitten dan in een ypr
Ik heb nog 1 week in de AMO te gaan (eindoefening dus gelijk na de kerstvakantie) maar bij mij wordt er elke keer gezegd dat de chauffeurs mee het veld in moeten en dezelfde conditie moeten hebben..
Is dit weer zo een slappe smoes om iedereen een goede conditie te laten krijgen??
Sorry ltt dat ik er even doorheen ga..
Maar die verbinding vanuit Uruzgan is bij mij eigenlijk altijd stabiel geweest.
oh hmm nou dan kiest hij volgens mij gewoon iedere keer net de meest vercrackte telefoon uit ofzo...ik weet het ook niet haha!quote:Op woensdag 31 december 2008 14:36 schreef cw2cu het volgende:
[..]
lang leve de cv90 die de ypr vervangt!
Ik heb nog 1 week in de AMO te gaan (eindoefening dus gelijk na de kerstvakantie) maar bij mij wordt er elke keer gezegd dat de chauffeurs mee het veld in moeten en dezelfde conditie moeten hebben..
Is dit weer zo een slappe smoes om iedereen een goede conditie te laten krijgen??
Sorry ltt dat ik er even doorheen ga..
Maar die verbinding vanuit Uruzgan is bij mij eigenlijk altijd stabiel geweest.
Toen mn vader in afghanistan zat was de telefoon verbinding ook vaak erg slecht. Alleen kon hij toen gratis internetten geloof ik.
er zijn er al een paar over IEDs gereden maar geen doden gevallen (ook geen zwaar gewonden trouwensquote:
)dus hij zit echt wel veilig in zo'n bushmaster
Blackhole, zwart gat. Als er iets gebeurt op of om de basis of met militairen gaat alle communicatie eruit. Ook bij overlijden enzo, meestal duurt dit maar even, maar soms ook een week bv. Tegen dat familie van een militair het via de media zou moeten horen.quote:
Conform aanwijzing SG-Sociale Media: Al mijn publicaties zijn op persoonlijke titel en zijn geen officiële publicaties van mijn werkgever.
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
achsoooo ja heb ik gelukkig nog niet meegemaakt, maar meestal als er echt iets gebeurd hoor je dat toch wel snel als je de eerste relatie bent.quote:Op woensdag 31 december 2008 14:51 schreef Esses het volgende:
[..]
Blackhole, zwart gat. Als er iets gebeurt op of om de basis of met militairen gaat alle communicatie eruit. Ook bij overlijden enzo, meestal duurt dit maar even, maar soms ook een week bv. Tegen dat familie van een militair het via de media zou moeten horen.
hm mn vriend moet iets van 6 cent per minuut betalen en iedere keer zo'n account opwaarderen... een andere vriend van me amerikaanse militair kreeg ook gewoon alles gratis daar..naar mijn mening hoort dat ook zo.quote:Op woensdag 31 december 2008 14:49 schreef Bouke-p het volgende:
Toen mn vader in afghanistan zat was de telefoon verbinding ook vaak erg slecht. Alleen kon hij toen gratis internetten geloof ik.
Mijn vriend zit er nu ook anderhalve maand. Hij gaat wel vaak de poort uit, zit bij de bravo cie van luchtmobiel.
Zelfde compagnie als die van de omgekomen sergeant.
Spreek hem wel heel vaak op msn en via de telefoon vind ik, zag hem net ook nog even op Veronica. Dat was wel leuk om te zien.
Zelfde compagnie als die van de omgekomen sergeant.
Spreek hem wel heel vaak op msn en via de telefoon vind ik, zag hem net ook nog even op Veronica. Dat was wel leuk om te zien.
Whoop whoop, politie.
Oh ja dat is inderdaad erg leuk! Hmm dus de jouwe komt van schaarsbergen dan als ik het goed heb...Ja ik vind het echt heel erg van Mark Weijdt dat dat zo is gebeurdquote:Op woensdag 31 december 2008 20:56 schreef Sjaaaak het volgende:
Mijn vriend zit er nu ook anderhalve maand. Hij gaat wel vaak de poort uit, zit bij de bravo cie van luchtmobiel.
Zelfde compagnie als die van de omgekomen sergeant.
Spreek hem wel heel vaak op msn en via de telefoon vind ik, zag hem net ook nog even op Veronica. Dat was wel leuk om te zien.
...Mijn vriend zat daar toen een paar kilometer verder, die was langs dezelfde weg gegaan als waar Mark toen is overleden, ze zijn die dag ook beschoten en over n IED gereden maar gelukkig allemaal wel goed afgelopen.
Nee ben ik niet geweest. Jij wel? Relatie tussen ons is beetje ingewikkeld. Hij betrekt me bij niks dus ik weet niets van al die dingen.
Hij zit inderdaad in Schaarsbergen. Morgen gaat ie weer de poort uit voor langere tijd, beetje spannend wel..
Hij zit inderdaad in Schaarsbergen. Morgen gaat ie weer de poort uit voor langere tijd, beetje spannend wel..
Whoop whoop, politie.
Oh dat is minder, ik wil juist alles altijd weten.. en ja het is altijd spannend als ze de poort uitgaan, maar de tijd gaat dan wel wat sneller voor ze dus dat scheelt weer...quote:Op donderdag 1 januari 2009 19:13 schreef Sjaaaak het volgende:
Nee ben ik niet geweest. Jij wel? Relatie tussen ons is beetje ingewikkeld. Hij betrekt me bij niks dus ik weet niets van al die dingen.
Hij zit inderdaad in Schaarsbergen. Morgen gaat ie weer de poort uit voor langere tijd, beetje spannend wel..
btw ik ben nog nooit naar zo'n thuisfrontdag geweest, ik denk niet dat ik er veel aan heb om eerlijk te zijn en ze zijn ook altijd 4 uur rijden van mij vandaan..dus dat helpt ook niet echt.
Thuisfrontdagen helpen wel veel, al is het maar omdat je een standaard praatje hoort, je kan na die tijd ook met andere relaties praten. Met andere mensen die daar rondhuppelen. Het gaat niet alleen om dat praatje he
Conform aanwijzing SG-Sociale Media: Al mijn publicaties zijn op persoonlijke titel en zijn geen officiële publicaties van mijn werkgever.
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
De Nederlandse Bushmasters zijn betrokken geweest bij verschillende incidenten. Op 20 september 2007 werd een Bushmaster bij een poging het lichaam van een gesneuvelde Nederlandse militair weg te brengen, beschoten door mortieren en raketwerpers. Het voertuig werd onbeweeglijk geschoten; hoewel geen van de passagiers gewond raakte, moest de pantserwagen worden opgegeven; hij werd later door een Apache vernietigd om te voorkomen dat hij in vijandelijke handen viel.quote:Op woensdag 31 december 2008 02:43 schreef Itt het volgende:
[..]
Hij is chauffeur van de Bushmaster als dat je iets zegt.
Op 5 decemter 2008 reed een Bushmaster ten zuidwesten van Chora op een bermbom. De Bushmaster raakte zwaar beschadigd maar alle inzittende bleven ongedeerd.
Lijkt me een redelijk veilig apparaat dus. Natuurlijk zijn niet alle bermbommen hetzelfde, maar dat voertuig ziet er wel solide uit.
Sterkte in elk geval
hey bedankt!quote:Op vrijdag 2 januari 2009 13:40 schreef BaraCuda het volgende:
[..]
De Nederlandse Bushmasters zijn betrokken geweest bij verschillende incidenten. Op 20 september 2007 werd een Bushmaster bij een poging het lichaam van een gesneuvelde Nederlandse militair weg te brengen, beschoten door mortieren en raketwerpers. Het voertuig werd onbeweeglijk geschoten; hoewel geen van de passagiers gewond raakte, moest de pantserwagen worden opgegeven; hij werd later door een Apache vernietigd om te voorkomen dat hij in vijandelijke handen viel.
Op 5 decemter 2008 reed een Bushmaster ten zuidwesten van Chora op een bermbom. De Bushmaster raakte zwaar beschadigd maar alle inzittende bleven ongedeerd.
Lijkt me een redelijk veilig apparaat dus. Natuurlijk zijn niet alle bermbommen hetzelfde, maar dat voertuig ziet er wel solide uit.
Sterkte in elk geval
dat is allemaal wel fijn om te horen, natuurlijk niets is onverwoestbaar, maar het is in ieder geval iets..
ok...omdat jij het zegt ga ik mss een keertje kijken.quote:Op vrijdag 2 januari 2009 13:35 schreef Esses het volgende:
Thuisfrontdagen helpen wel veel, al is het maar omdat je een standaard praatje hoort, je kan na die tijd ook met andere relaties praten. Met andere mensen die daar rondhuppelen. Het gaat niet alleen om dat praatje he
Er is altijd meer dan alleen maar het officieele praatjequote:Op vrijdag 2 januari 2009 16:31 schreef Itt het volgende:
[..]
ok...omdat jij het zegt ga ik mss een keertje kijken.
Conform aanwijzing SG-Sociale Media: Al mijn publicaties zijn op persoonlijke titel en zijn geen officiële publicaties van mijn werkgever.
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
okquote:Op vrijdag 2 januari 2009 16:38 schreef Esses het volgende:
[..]
Er is altijd meer dan alleen maar het officieele praatje
http://www.defensie.nl/landmacht/personeel/thuisfront/
Hopelijk heb je hier misschien wat aan.
Sterkte!
Hopelijk heb je hier misschien wat aan.
Sterkte!
Am I evil? Yes I am!
Am I evil? I am man!
Am I evil? I am man!
Oh is dit weer zo'n "Trots op onze jongens" topic?quote:Op woensdag 31 december 2008 12:43 schreef Bob-B het volgende:
degene die denkt dattie niet normaal kan doen pm't me maar, dan regelen we meteen speciale voorzieningen.
Dat als ik vertel dat ik 2 neefjes in Bosnie had we trots moeten zijn op ze maar dat ik niet mag vertellen dat ik een collega had die totaal verknipt terug kwam? Daar gaat het niet over?
Hoe moet IK hier in godsnaam vertellen dat je vriend veilig is daar zelfs mocht het zo zijn dat er al een jaar geen gewonde gevallen zou zijn???
Get a grip. Hij kan NU op een mijn rijden (of ied tegenkomen), de nederlanders hebben heel veel geluk gehad tot nu toe.
De enige houvast die ik je kan geven is dat de nederlanders behoorlijk voorzichtig zijn en ERG weinig doden/gewonden hebben ten opzichte van andere landen.
Guus, het is niet zo'n topic.
Het is een topic voor een ongeruste partner.
Jammer dat ik je niet kan pm'en.
Het is een topic voor een ongeruste partner.
Jammer dat ik je niet kan pm'en.
Am I evil? Yes I am!
Am I evil? I am man!
Am I evil? I am man!
Sorry krakkemieke, dit is weer zo'n topic met van die vage kut mods die me pissig maken.
Ik zie jouw punt wel. We kunnen er weinig aan doen eigenlijk. M'n neefjes hadden geluk. M'n collega niet. Het zit ook in de persoon zelf eigenlijk. Hoe gaat die er mee om als er dingen gebeuren die je niet tegenkomt buiten Sloterervaart.
Het toeval wou dat het 2 neefjes van verschillende kanten waren. Kwamen in hetzelfde onderdeel. De ene uit de stad, (amsterdamse kant) de andere kant is van het brabantse dorp. Beide zijn goed terecht nu (hebben normaal leven) terwijl m'n collega (gewoon eindhovenaar, redelijke stad) geflipt is en nu opgesloten is)
M'n punt is dat niet alleen doden/gewonden tellen maar wie er ook naartoe gaat een opdoffer krijgt (psychologisch gezien)en jij sowieso een moeilijke periode gaat krijgen als ie terug is.
Ik zie jouw punt wel. We kunnen er weinig aan doen eigenlijk. M'n neefjes hadden geluk. M'n collega niet. Het zit ook in de persoon zelf eigenlijk. Hoe gaat die er mee om als er dingen gebeuren die je niet tegenkomt buiten Sloterervaart.
Het toeval wou dat het 2 neefjes van verschillende kanten waren. Kwamen in hetzelfde onderdeel. De ene uit de stad, (amsterdamse kant) de andere kant is van het brabantse dorp. Beide zijn goed terecht nu (hebben normaal leven) terwijl m'n collega (gewoon eindhovenaar, redelijke stad) geflipt is en nu opgesloten is)
M'n punt is dat niet alleen doden/gewonden tellen maar wie er ook naartoe gaat een opdoffer krijgt (psychologisch gezien)en jij sowieso een moeilijke periode gaat krijgen als ie terug is.
Guus, de vriend van m'n zus kreeg ook een grote opdoffer en daardoor ging hun relatie uit.
Maar die vriend had erg veel aan de post van het thuisfront.
Deze post gaat erover hoe het thuisfront het kan volhouden. En niet voor zichzelf, juist ook voor de vriend.
Guus, je mag me pm'en.....
Maar die vriend had erg veel aan de post van het thuisfront.
Deze post gaat erover hoe het thuisfront het kan volhouden. En niet voor zichzelf, juist ook voor de vriend.
Guus, je mag me pm'en.....
Am I evil? Yes I am!
Am I evil? I am man!
Am I evil? I am man!
Guus, als je 't topic misschien nog even een keer doorleest was je er zelf achtergekomen waar dit topic over ging, dit voordat je, niet compleet ongegrond maar toch onnozel, begon te brabbelen.
Conform aanwijzing SG-Sociale Media: Al mijn publicaties zijn op persoonlijke titel en zijn geen officiële publicaties van mijn werkgever.
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
Dit is tegen esses:
Ik zie het topic. Maar het probleem is dat je niet 1 op 1 kan geven hoe om te gaan met dit. net zoals die gasten die daar zitten (afghanistan in dit geval) kan je ook niet zien via een forum hoe de directe vrienden/vriendinnen/familie/hond/weetikveel ermee omgaat.
Goede kans dat het los loopt. re-eele kans dat het misloopt ...
Ik hoop (natuurlijk) dat het losloopt voor hun. maar wat wil ze? Zeggen dat het na die 4 maanden weer hetzelfde zal zijn? Het KAN wel. Maar ik denk dat ook zij zal zien dat hij veranderd zal zijn.
Ik geef een voorbeeld m'n collega gaf: jij zit met je gedachtten bij het 8/9 jaar oude meisje dat je net een chocoladereep gaf en een sluipschutter schiet haar neer voor je ogen. Je vriendin maakt zich druk omdat de buren de heg niet knippen/whatever.
Ik zie het topic. Maar het probleem is dat je niet 1 op 1 kan geven hoe om te gaan met dit. net zoals die gasten die daar zitten (afghanistan in dit geval) kan je ook niet zien via een forum hoe de directe vrienden/vriendinnen/familie/hond/weetikveel ermee omgaat.
Goede kans dat het los loopt. re-eele kans dat het misloopt ...
Ik hoop (natuurlijk) dat het losloopt voor hun. maar wat wil ze? Zeggen dat het na die 4 maanden weer hetzelfde zal zijn? Het KAN wel. Maar ik denk dat ook zij zal zien dat hij veranderd zal zijn.
Ik geef een voorbeeld m'n collega gaf: jij zit met je gedachtten bij het 8/9 jaar oude meisje dat je net een chocoladereep gaf en een sluipschutter schiet haar neer voor je ogen. Je vriendin maakt zich druk omdat de buren de heg niet knippen/whatever.
37% krijgt te maken met ptss. (als ik het goed heb). Zolang mensen gelijk hulp zoeken (en dat is nu goed geregeld) kan het redelijk behandeld worden.quote:Op zaterdag 3 januari 2009 00:48 schreef Guus Muisarm het volgende:
Dit is tegen esses:
Ik zie het topic. Maar het probleem is dat je niet 1 op 1 kan geven hoe om te gaan met dit. net zoals die gasten die daar zitten (afghanistan in dit geval) kan je ook niet zien via een forum hoe de directe vrienden/vriendinnen/familie/hond/weetikveel ermee omgaat.
Goede kans dat het los loopt. re-eele kans dat het misloopt ...
Ik hoop (natuurlijk) dat het losloopt voor hun. maar wat wil ze? Zeggen dat het na die 4 maanden weer hetzelfde zal zijn? Het KAN wel. Maar ik denk dat ook zij zal zien dat hij veranderd zal zijn.
Ik geef een voorbeeld m'n collega gaf: jij zit met je gedachtten bij het 8/9 jaar oude meisje dat je net een chocoladereep gaf en een sluipschutter schiet haar neer voor je ogen. Je vriendin maakt zich druk omdat de buren de heg niet knippen/whatever.
Maar dan nog snap ik niet waarom je hierover begint.. aangezien het offtopic is
Dus ik moet normaal doen als een paar users zich niet kunnen gedragen door de topicstarter in de zeik te nemen en ik hun waarschuw en hun berichten verwijder? Leg dat eens uit?quote:
[..]
Oh is dit weer zo'n "Trots op onze jongens" topic?
Dat als ik vertel dat ik 2 neefjes in Bosnie had we trots moeten zijn op ze maar dat ik niet mag vertellen dat ik een collega had die totaal verknipt terug kwam? Daar gaat het niet over?
Hoe moet IK hier in godsnaam vertellen dat je vriend veilig is daar zelfs mocht het zo zijn dat er al een jaar geen gewonde gevallen zou zijn???
Get a grip. Hij kan NU op een mijn rijden (of ied tegenkomen), de nederlanders hebben heel veel geluk gehad tot nu toe.
De enige houvast die ik je kan geven is dat de nederlanders behoorlijk voorzichtig zijn en ERG weinig doden/gewonden hebben ten opzichte van andere landen.
Ja, maar dit staat niet in verband met het topic, en dat doet "the aftermath" ook niet. Immers het ging hier volgens mij over de huidige situatie. En aan Bob-B, dat stuk heeft hij waarschijnlijk gemist.quote:Op zaterdag 3 januari 2009 00:48 schreef Guus Muisarm het volgende:
Dit is tegen esses:
Ik zie het topic. Maar het probleem is dat je niet 1 op 1 kan geven hoe om te gaan met dit. net zoals die gasten die daar zitten (afghanistan in dit geval) kan je ook niet zien via een forum hoe de directe vrienden/vriendinnen/familie/hond/weetikveel ermee omgaat.
Goede kans dat het los loopt. re-eele kans dat het misloopt ...
Ik hoop (natuurlijk) dat het losloopt voor hun. maar wat wil ze? Zeggen dat het na die 4 maanden weer hetzelfde zal zijn? Het KAN wel. Maar ik denk dat ook zij zal zien dat hij veranderd zal zijn.
Ik geef een voorbeeld m'n collega gaf: jij zit met je gedachtten bij het 8/9 jaar oude meisje dat je net een chocoladereep gaf en een sluipschutter schiet haar neer voor je ogen. Je vriendin maakt zich druk omdat de buren de heg niet knippen/whatever.
Conform aanwijzing SG-Sociale Media: Al mijn publicaties zijn op persoonlijke titel en zijn geen officiële publicaties van mijn werkgever.
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
dude..echt waarom maak je je zo druk? Ten eerste leessssssss, ten tweede ik heb dit topic niet geopend om te praten over of ik trots ben op wat 'de jongens' of mijn vriend doet..dat staat hier compleet los van.. De enige reden dat ik dit heb gepost is om in contact te komen en te praten met andere mensen die hetzelfde meemaken of meegemaakt hebben..NATUURLIJK bestaat er geen handboek voor deze situaties en natuurlijk gaat het niet altijd goed!quote:Op zaterdag 3 januari 2009 00:48 schreef Guus Muisarm het volgende:
Dit is tegen esses:
Ik zie het topic. Maar het probleem is dat je niet 1 op 1 kan geven hoe om te gaan met dit. net zoals die gasten die daar zitten (afghanistan in dit geval) kan je ook niet zien via een forum hoe de directe vrienden/vriendinnen/familie/hond/weetikveel ermee omgaat.
Goede kans dat het los loopt. re-eele kans dat het misloopt ...
Ik hoop (natuurlijk) dat het losloopt voor hun. maar wat wil ze? Zeggen dat het na die 4 maanden weer hetzelfde zal zijn? Het KAN wel. Maar ik denk dat ook zij zal zien dat hij veranderd zal zijn.
Ik geef een voorbeeld m'n collega gaf: jij zit met je gedachtten bij het 8/9 jaar oude meisje dat je net een chocoladereep gaf en een sluipschutter schiet haar neer voor je ogen. Je vriendin maakt zich druk omdat de buren de heg niet knippen/whatever.
Denk je nou echt dat ik me dat niet realiseer?
Maar je kan me toch niet gaan zitten vertellen dat het zinloos is om hierover een post te openen?
Kijk dat er mensen zijn die mij gerust willen stellen is toch heel begrijpelijk? maar dat is zeker niet de reden voor mijn post..En ja hij zal vast wel veranderd zijn als hij terugkomt, maar dat betekent niet voor iedereen meteen het einde van de relatie of wat dan ook..
Dus als je nog ervaringen hebt die je wil delen hier dan be my guest, ik hoop alleen dat je nu snapt waar we het hier over hebben.ok?
Hey Itt,
Hoewel ik eigenlijk liever niet op deze berichten reageer denk ik wel dat ik weet wat jij bedoelt, mijn ´´vriend´´.. naja.. soort van latrelatie is ook militair en heeft twee jaar terug voor 5 maanden in Kamp Holland gezeten. Hij zit bij een speciale eenheid en was alleen maar op pad. Dit was inderdaad soms moordend, maar hij vindt het zo belangrijk dat er steun komt vanuit het thuisfront. Het enige wat ik kon doen was hem ellenlange brieven schrijven, zoals hierboven gezegd met name over onzinnige dingen die je normaal nooit zou vertellen. Maar dat deed hem echt supergoed, hij hoorde normale verhalen zeg maar en kon zich zodoende op andere dingen richten dan op vechten. Mijn zorgen vertelde ik hem niet, naar mijn mening heeft hij daar ook niks aan; hij heeft al genoeg aan zijn hoofd.. Hij mailde me ongeveer eens in de twee/drie weken als hij op de basis was, doordat hij me niet vertelde wanneer hij wat ging doen (wat ook niet mocht..) stelde ik me daar ook niet op in. Iedere mail was dan weer een welkome verrassing!
Door brieven te schrijven kon hij die ook lezen wanneer en waar (niet alle informatie wil je lezen als er allemaal andere mannen om je heen zitten) hij wilde en was hij niet afhankelijk van de computers.
Het is zwaar maar bedenk dat ze er super hard voor gewerkt hebben en dat een ongeluk vaak letterlijk in een klein hoekje zit. Steun hem waar je kan en zoek idd mensen waarmee je hierover kunt praten, misschien inderdaad via zo´n lotgenotendag of met vriendinnen van andere jongens die daar zitten.
Heel veel sterkte!
Hoewel ik eigenlijk liever niet op deze berichten reageer denk ik wel dat ik weet wat jij bedoelt, mijn ´´vriend´´.. naja.. soort van latrelatie is ook militair en heeft twee jaar terug voor 5 maanden in Kamp Holland gezeten. Hij zit bij een speciale eenheid en was alleen maar op pad. Dit was inderdaad soms moordend, maar hij vindt het zo belangrijk dat er steun komt vanuit het thuisfront. Het enige wat ik kon doen was hem ellenlange brieven schrijven, zoals hierboven gezegd met name over onzinnige dingen die je normaal nooit zou vertellen. Maar dat deed hem echt supergoed, hij hoorde normale verhalen zeg maar en kon zich zodoende op andere dingen richten dan op vechten. Mijn zorgen vertelde ik hem niet, naar mijn mening heeft hij daar ook niks aan; hij heeft al genoeg aan zijn hoofd.. Hij mailde me ongeveer eens in de twee/drie weken als hij op de basis was, doordat hij me niet vertelde wanneer hij wat ging doen (wat ook niet mocht..) stelde ik me daar ook niet op in. Iedere mail was dan weer een welkome verrassing!
Door brieven te schrijven kon hij die ook lezen wanneer en waar (niet alle informatie wil je lezen als er allemaal andere mannen om je heen zitten) hij wilde en was hij niet afhankelijk van de computers.
Het is zwaar maar bedenk dat ze er super hard voor gewerkt hebben en dat een ongeluk vaak letterlijk in een klein hoekje zit. Steun hem waar je kan en zoek idd mensen waarmee je hierover kunt praten, misschien inderdaad via zo´n lotgenotendag of met vriendinnen van andere jongens die daar zitten.
Heel veel sterkte!
(Y)
Conform aanwijzing SG-Sociale Media: Al mijn publicaties zijn op persoonlijke titel en zijn geen officiële publicaties van mijn werkgever.
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
[i]Sed quis custodiet ipsos custodes?[/i]
Hey bedankt! Ik ben het helemaal met je eens, ik ga mijn vriend ook niet lastig vallen met mijn problemen thuis, of hoe moeilijk ik het af en toe heb...quote:Op zaterdag 3 januari 2009 19:41 schreef NicoleColl het volgende:
Hey Itt,
Hoewel ik eigenlijk liever niet op deze berichten reageer denk ik wel dat ik weet wat jij bedoelt, mijn ´´vriend´´.. naja.. soort van latrelatie is ook militair en heeft twee jaar terug voor 5 maanden in Kamp Holland gezeten. Hij zit bij een speciale eenheid en was alleen maar op pad. Dit was inderdaad soms moordend, maar hij vindt het zo belangrijk dat er steun komt vanuit het thuisfront. Het enige wat ik kon doen was hem ellenlange brieven schrijven, zoals hierboven gezegd met name over onzinnige dingen die je normaal nooit zou vertellen. Maar dat deed hem echt supergoed, hij hoorde normale verhalen zeg maar en kon zich zodoende op andere dingen richten dan op vechten. Mijn zorgen vertelde ik hem niet, naar mijn mening heeft hij daar ook niks aan; hij heeft al genoeg aan zijn hoofd.. Hij mailde me ongeveer eens in de twee/drie weken als hij op de basis was, doordat hij me niet vertelde wanneer hij wat ging doen (wat ook niet mocht..) stelde ik me daar ook niet op in. Iedere mail was dan weer een welkome verrassing!
Door brieven te schrijven kon hij die ook lezen wanneer en waar (niet alle informatie wil je lezen als er allemaal andere mannen om je heen zitten) hij wilde en was hij niet afhankelijk van de computers.
Het is zwaar maar bedenk dat ze er super hard voor gewerkt hebben en dat een ongeluk vaak letterlijk in een klein hoekje zit. Steun hem waar je kan en zoek idd mensen waarmee je hierover kunt praten, misschien inderdaad via zo´n lotgenotendag of met vriendinnen van andere jongens die daar zitten.
Heel veel sterkte!
Daar schiet hij ook niets mee op, buiten dat ik hem vertel dat ik hem mis natuurlijk, maarja dat is logisch.
Ik probeer hem ook veel met thuis te betrekken en met mijn familie, dat moet ook wel want zelf heeft hij geen familie meer
, daarom is het voor mij ook extra belangrijk om hem bij de mijne te betrekken En tja verder...het leven gaat zeker door en het de tijd lijkt ook steeds sneller voorbij te gaan, hij zit nu al bijna op de helft gelukkig!
Ik ben wel benieuwd...hoe is jouw ''vriend'' thuisgekomen?
Had hij veel meegemaakt of was het maar zozo en was hij gewoon weer dezelfde toen hij terug was?
Eiegnlijk hebben we het dus hetzelfde aangepakt
Tja.. hoe was hij toen hij thuiskwam. Ik leerde hem 1 maand voordat hij wegging kennen, en toen hebben we zovel mogelijk tijd samen doorgebracht. Maar echt goed kende ik hem natuurlijk niet.
Toen hij terug kwam zijn we gelijk samen een week op vakantie geweest (is echt een aanrader haha, je haalt alle schade in, hebt alle tijd voor elkaar EN je hebt beide iets superleuks om naar toe te leven) en schrok hij bijvoorbeeld wel als er ergens ballonnen klapten. Tegen mij heeft hij nauwelijks iets losgelaten, dat heeft hij al met zn maten en psychologen daar besproken zegt hij. Iedereen in zijn omgeving vindt dat hij niet veranderd is, hij had altijd al wel typisch militaire trekjes haha. Ik kende hem niet goed genoeg om te beoordelen ofdat hij veranderd is, maar toch.. je houdt er echt wel een klap aan over.
Maar ook dan kan ik hem alleen maar steunen, heel soms vraag ik er iets over en als hij wil praten dan komt dat vanzelf wel. Dit blijft altijd een moeilijk punt. Aan de ene kant wil jij alles weten zodat je weet wat hij heeft meegemaakt en omdat je hem wilt begrijpen. Maar hij wil vaak liever niks kwijt, zo zijn ze ´opgevoed´ en ze willen je niet ongerust maken als je weet in wat voor situaties je mannetje belandt.
Gelukkig is jouw vriend al bijna op de helft! Het echte aftellen kan dus gaan beginnen! Maar remember; de laatste loodjes wegen ook in Afghanistan het zwaarst.. Sterkte dus nog even!
Mocht je nog vragen hebben, dan hoor ik graag van je!
Tja.. hoe was hij toen hij thuiskwam. Ik leerde hem 1 maand voordat hij wegging kennen, en toen hebben we zovel mogelijk tijd samen doorgebracht. Maar echt goed kende ik hem natuurlijk niet.
Toen hij terug kwam zijn we gelijk samen een week op vakantie geweest (is echt een aanrader haha, je haalt alle schade in, hebt alle tijd voor elkaar EN je hebt beide iets superleuks om naar toe te leven) en schrok hij bijvoorbeeld wel als er ergens ballonnen klapten. Tegen mij heeft hij nauwelijks iets losgelaten, dat heeft hij al met zn maten en psychologen daar besproken zegt hij. Iedereen in zijn omgeving vindt dat hij niet veranderd is, hij had altijd al wel typisch militaire trekjes haha. Ik kende hem niet goed genoeg om te beoordelen ofdat hij veranderd is, maar toch.. je houdt er echt wel een klap aan over.
Maar ook dan kan ik hem alleen maar steunen, heel soms vraag ik er iets over en als hij wil praten dan komt dat vanzelf wel. Dit blijft altijd een moeilijk punt. Aan de ene kant wil jij alles weten zodat je weet wat hij heeft meegemaakt en omdat je hem wilt begrijpen. Maar hij wil vaak liever niks kwijt, zo zijn ze ´opgevoed´ en ze willen je niet ongerust maken als je weet in wat voor situaties je mannetje belandt.
Gelukkig is jouw vriend al bijna op de helft! Het echte aftellen kan dus gaan beginnen! Maar remember; de laatste loodjes wegen ook in Afghanistan het zwaarst.. Sterkte dus nog even!
Mocht je nog vragen hebben, dan hoor ik graag van je!
Ik wil nog even als militair zeggen dat ik jullie twee toffe vriendinnen vind hoe jullie omgaan met de situatie. Veel mensen denken dat de militairen het zwaar hebben op uitzending, maar vergeten voor het gemak nog even dat ook het thuisfront het niet makkelijk heeft. Ik denk dat jullie een ware steun zijn voor jullie vriend.
Niet om je ongerust te maken ofzo maar het is niet alsof de Taliban zich alleen houdt aan aanslagen BUITEN de poortenquote:Op woensdag 31 december 2008 10:42 schreef JLMR het volgende:
Ik heb een broertje daar zitten, maar dan op Kandahar Airfield, en gaat ook de poort niet uit, dus hoef me ook geen zorgen te maken
пусть всегда будет солнце
Ah nou klinkt toch alsof hij het zelf redelijk goed een plaatsje wist te geven.quote:Op zondag 4 januari 2009 14:07 schreef NicoleColl het volgende:
Eiegnlijk hebben we het dus hetzelfde aangepakt
Tja.. hoe was hij toen hij thuiskwam. Ik leerde hem 1 maand voordat hij wegging kennen, en toen hebben we zovel mogelijk tijd samen doorgebracht. Maar echt goed kende ik hem natuurlijk niet.
Toen hij terug kwam zijn we gelijk samen een week op vakantie geweest (is echt een aanrader haha, je haalt alle schade in, hebt alle tijd voor elkaar EN je hebt beide iets superleuks om naar toe te leven) en schrok hij bijvoorbeeld wel als er ergens ballonnen klapten. Tegen mij heeft hij nauwelijks iets losgelaten, dat heeft hij al met zn maten en psychologen daar besproken zegt hij. Iedereen in zijn omgeving vindt dat hij niet veranderd is, hij had altijd al wel typisch militaire trekjes haha. Ik kende hem niet goed genoeg om te beoordelen ofdat hij veranderd is, maar toch.. je houdt er echt wel een klap aan over.
Maar ook dan kan ik hem alleen maar steunen, heel soms vraag ik er iets over en als hij wil praten dan komt dat vanzelf wel. Dit blijft altijd een moeilijk punt. Aan de ene kant wil jij alles weten zodat je weet wat hij heeft meegemaakt en omdat je hem wilt begrijpen. Maar hij wil vaak liever niks kwijt, zo zijn ze ´opgevoed´ en ze willen je niet ongerust maken als je weet in wat voor situaties je mannetje belandt.
Gelukkig is jouw vriend al bijna op de helft! Het echte aftellen kan dus gaan beginnen! Maar remember; de laatste loodjes wegen ook in Afghanistan het zwaarst.. Sterkte dus nog even!
Mocht je nog vragen hebben, dan hoor ik graag van je!
Ik bedoel jullie zijn nog steeds bij elkaar toch? dus heb je het wel goed aangepakt denk ik
Mijn vriend is echt zo'n binnenvetter en ik juist niet, ik ben ook bang dat hij straks als hij terugkomt gewoon weinig erover wil praten..maarja ik ga hem echt niet dwingen, hij weet dat ik er voor hem ben als hij me nodig heeft dus ik denk dat het wel goed komt. Ook heb ik zelf veel meegemaakt dus ik weet hoe het is..
Eerst maar eens veilig thuiskomen denk ik maar!
dat is mijn grootste zorg.En ja over die militaire trekjes.. ik weet er alles van!
Ik ben al sinds dag 1 aan het aftellen haha met mn zielige zelfgemaakte kalendertje hehehe.
Moet jouw vriend nou ook meerdere keren op uitzending? aangezien hij bij een speciale eenheid zit?
bedankt! dat is fijn om te horen!quote:Op zondag 4 januari 2009 14:43 schreef Bob-B het volgende:
Ik wil nog even als militair zeggen dat ik jullie twee toffe vriendinnen vind hoe jullie omgaan met de situatie. Veel mensen denken dat de militairen het zwaar hebben op uitzending, maar vergeten voor het gemak nog even dat ook het thuisfront het niet makkelijk heeft. Ik denk dat jullie een ware steun zijn voor jullie vriend.
Nee weet ik, maar over het algemeen zijn er (tegenwoordig) weinig aanslagen op Kamp Holland zelf dus het is redelijk veilig, de kleinere kampen weet ik niet of die vaak doelwit zijn..quote:Op zondag 4 januari 2009 17:16 schreef MoChe het volgende:
[..]
Niet om je ongerust te maken ofzo maar het is niet alsof de Taliban zich alleen houdt aan aanslagen BUITEN de poorten
hm...hoor mn vriend vertelt net dat ze de hele dag een black hole hadden...er was weer een australier gedood..
Tja dat is kut. Maar hij is militair, hij heeft zich er zelf voor opgegeven en hij wist wat de risico's waren. Je gaat niet het leger in met de veronderstelling dat het een scouting uitje gaat worden en dat er geen kans is dat je neergeschoten kan worden.
пусть всегда будет солнце
Reactie @ MoChe; daar gaat het niet om! Natuurlijk is het geen scouting-uitje en blablabla.. maar toch is het iedere keer schrikken als er iemand doodgaat. Net zoals het verschrikkelijk is dat iemand onder een bus komt of verdrinkt tijdens een ritje schaatsen. Het is een leven, een partner, een kind van iemand. Een Australische militair lijkt een ver-van-je-bed-show maar feitelijk is het gewoon een collega van jouw partner. En dan komt het ineens weer even heel dichtbij, dus grijpt het de thuisblijvers ook ontzettend aan.
Maargoed, dit topic is niet bedoeld om te praten over de risico´s van een missie en de gevaren van militair zijn.
Al wil ik daar best eens met je over praten hoor, mocht je je mening daarover kwijt willen
Reactie @ Itt;
Ik wil je best vertellen wat mijn vriend doet, maar liever niet op een openbaar forum. Ik ben heel trots op wat hij doet en op wat hij tot nu toe bereikt heeft in zijn militaire carriere (qua opleidingen, uitzendingen etc) maar ik weet dat hij het niet prettig vindt als dat overal na te lezen valt. Niet eens omdat het allemaal zo ´´geheim´´ is, maar het gaat over hem en ik vind niet dat ik het recht heb om zijn persoonlijke leven met iedereen te delen. Mocht je er meer over willen weten, kun je me beter even een prive-berichtje sturen (dat kan toch ook? Haha ben hier al heel lang niet meer geweest).
Maak je iig niet te druk over hoe jullie relatie straks verder gaat! Het is inderdaad eerst belangrijk dat hij, en zn peloton, veilig thuis komen. Wij gaan nog steeds erg goed met elkaar om (zeer ingewikkelde situatie haha) maar dat heeft denk ik niks met zijn uitzendingen, en de dingen die hij daar meegemaakt heeft, te maken.
En mocht hij weer moeten; dan hebben we afgesproken dat ik hem er weer doorheen ga helpen. Al zou ik het afschuwelijk vinden als het echt zo zou zijn hoor! *klopt even af*.
Hoeveel dagen moet je nog op je kalender? En misschien nog wel belangrijker; hoeveel zijn er in goede gezondheid al geweest?
Maargoed, dit topic is niet bedoeld om te praten over de risico´s van een missie en de gevaren van militair zijn.
Al wil ik daar best eens met je over praten hoor, mocht je je mening daarover kwijt willen
Reactie @ Itt;
Ik wil je best vertellen wat mijn vriend doet, maar liever niet op een openbaar forum. Ik ben heel trots op wat hij doet en op wat hij tot nu toe bereikt heeft in zijn militaire carriere (qua opleidingen, uitzendingen etc) maar ik weet dat hij het niet prettig vindt als dat overal na te lezen valt. Niet eens omdat het allemaal zo ´´geheim´´ is, maar het gaat over hem en ik vind niet dat ik het recht heb om zijn persoonlijke leven met iedereen te delen. Mocht je er meer over willen weten, kun je me beter even een prive-berichtje sturen (dat kan toch ook? Haha ben hier al heel lang niet meer geweest).
Maak je iig niet te druk over hoe jullie relatie straks verder gaat! Het is inderdaad eerst belangrijk dat hij, en zn peloton, veilig thuis komen. Wij gaan nog steeds erg goed met elkaar om (zeer ingewikkelde situatie haha) maar dat heeft denk ik niks met zijn uitzendingen, en de dingen die hij daar meegemaakt heeft, te maken.
En mocht hij weer moeten; dan hebben we afgesproken dat ik hem er weer doorheen ga helpen. Al zou ik het afschuwelijk vinden als het echt zo zou zijn hoor! *klopt even af*.
Hoeveel dagen moet je nog op je kalender? En misschien nog wel belangrijker; hoeveel zijn er in goede gezondheid al geweest?
hey je voldoet aan de meest standaard opmerking van mijn leven! gefeliciteerd!quote:Op zondag 4 januari 2009 19:16 schreef MoChe het volgende:
Tja dat is kut. Maar hij is militair, hij heeft zich er zelf voor opgegeven en hij wist wat de risico's waren. Je gaat niet het leger in met de veronderstelling dat het een scouting uitje gaat worden en dat er geen kans is dat je neergeschoten kan worden.
quote:Op woensdag 31 december 2008 20:56 schreef Sjaaaak het volgende:
Mijn vriend zit er nu ook anderhalve maand. Hij gaat wel vaak de poort uit, zit bij de bravo cie van luchtmobiel.
Zelfde compagnie als die van de omgekomen sergeant.
Spreek hem wel heel vaak op msn en via de telefoon vind ik, zag hem net ook nog even op Veronica. Dat was wel leuk om te zien.
er zijn meerdere bravo cie's van de luchtmobiele brigade
welk bat ?
[DEF] SC#8 Pumatje, niet geboren maar door de baas verstrekt
quote:Op zondag 4 januari 2009 19:16 schreef MoChe het volgende:
Tja dat is kut. Maar hij is militair, hij heeft zich er zelf voor opgegeven en hij wist wat de risico's waren. Je gaat niet het leger in met de veronderstelling dat het een scouting uitje gaat worden en dat er geen kans is dat je neergeschoten kan worden.
Wat kom jij, in godsnaam doen... in dit topic?
Op zondag 9 augustus 2009 00:52 schreef yvonne het volgende:
@remake zet je jezelf er even bij op je banlijstje?
Op zondag 9 augustus 2009 00:53 schreef Remake het volgende:
Nee.
@remake zet je jezelf er even bij op je banlijstje?
Op zondag 9 augustus 2009 00:53 schreef Remake het volgende:
Nee.
tuurlijk komt het dichtbij en natuurlijk is het erg maar om nou te zeggen dat het onverwacht is? Ze worden naar gebieden gestuurd waar ze op elk moment neergeschoten kunnen worden. Niet echt een verassing als het, ik hoop het niet voor jullie en de rest die familie heeft in het leger, zover komt. Je weet wat de gevaren zijn dus waarom zou je je ongerust maken. Je kunt je veel beter al laten wennen aan het idee dat mocht hij of zij sterven dat het dan iig voor een 'goed doel' is geweest etc etc.quote:Op zondag 4 januari 2009 19:44 schreef NicoleColl het volgende:
Reactie @ MoChe; daar gaat het niet om! Natuurlijk is het geen scouting-uitje en blablabla.. maar toch is het iedere keer schrikken als er iemand doodgaat. Net zoals het verschrikkelijk is dat iemand onder een bus komt of verdrinkt tijdens een ritje schaatsen. Het is een leven, een partner, een kind van iemand. Een Australische militair lijkt een ver-van-je-bed-show maar feitelijk is het gewoon een collega van jouw partner. En dan komt het ineens weer even heel dichtbij, dus grijpt het de thuisblijvers ook ontzettend aan.
пусть всегда будет солнце
You are welcome.quote:Op maandag 5 januari 2009 00:46 schreef Itt het volgende:
[..]
hey je voldoet aan de meest standaard opmerking van mijn leven! gefeliciteerd!
Wat ik hier kom doen? Wie ben jij en waar bemoei jij je mee?quote:Op maandag 5 januari 2009 01:06 schreef Remake het volgende:
[..]
Wat kom jij, in godsnaam doen... in dit topic?
пусть всегда будет солнце
Moche, topics als deze graag met respect behandelen en benaderen.. verplaats je even in elkanders positie
[DEF] SC#8 Pumatje, niet geboren maar door de baas verstrekt
Vraag dat nou nietquote:Op maandag 5 januari 2009 01:04 schreef Pumatje het volgende:
[..]
er zijn meerdere bravo cie's van de luchtmobiele brigade
welk bat ?
Is definitief vertrokken na een ban voor het opstaan tegen slechteriken
Nou TS, ik heb een zwager die er ook drie maanden heeft gezeten, vaak buiten de poort... het is geen pretje, inderdaad.
Gelukkig vallen er relatief weinig slachtoffers aan Nederlandse kant, dus op procentenbasis zit je wel goed... dat is wat wij ons telkens maar voorhielden. Dat hij actie ziet is vrijwel onvermijdelijk...
Sterkte gewenst.
Gelukkig vallen er relatief weinig slachtoffers aan Nederlandse kant, dus op procentenbasis zit je wel goed... dat is wat wij ons telkens maar voorhielden. Dat hij actie ziet is vrijwel onvermijdelijk...
Sterkte gewenst.
Is definitief vertrokken na een ban voor het opstaan tegen slechteriken
Ja dat klopt, het gebeurt gelukkig niet te vaak... Dat houd ik mezelf ook maar al te vaak voor.quote:Op maandag 5 januari 2009 10:37 schreef Karrs het volgende:
Nou TS, ik heb een zwager die er ook drie maanden heeft gezeten, vaak buiten de poort... het is geen pretje, inderdaad.
Gelukkig vallen er relatief weinig slachtoffers aan Nederlandse kant, dus op procentenbasis zit je wel goed... dat is wat wij ons telkens maar voorhielden. Dat hij actie ziet is vrijwel onvermijdelijk...
Sterkte gewenst.
bedankt!
Echt een typische reactie van iemand die nog nooit iets heeft meegemaakt in zijn leven...Dus volgens jou moet ik me voorbereiden op zijn dood? vind je dat zelf niet een beetje cru?quote:Op maandag 5 januari 2009 04:41 schreef MoChe het volgende:
[..]
tuurlijk komt het dichtbij en natuurlijk is het erg maar om nou te zeggen dat het onverwacht is? Ze worden naar gebieden gestuurd waar ze op elk moment neergeschoten kunnen worden. Niet echt een verassing als het, ik hoop het niet voor jullie en de rest die familie heeft in het leger, zover komt. Je weet wat de gevaren zijn dus waarom zou je je ongerust maken. Je kunt je veel beter al laten wennen aan het idee dat mocht hij of zij sterven dat het dan iig voor een 'goed doel' is geweest etc etc.
Ik bedoel als ik compleet over alles moet gaan zitten doemdenken dan wordt het pas echt een depressieve boel hier! Je zegt:'' je weet wat de gevaren zijn dus waarom zou je, je ongerust maken''?
hmmm JE HEBT EEN KROMME GEDACHTENGANG VENTJE...
ja, maakt niet uit.
Ga gewoon verder met het topic
Ga gewoon verder met het topic
[DEF] SC#8 Pumatje, niet geboren maar door de baas verstrekt
|
|
