Zwanger maar vriend wil niet

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:30 schreef RockabeIIa het volgende:

[..]

Je hebt duidelijk niet goed gelezen.
Als iemand al moeite heeft met zwanger raken is dit gewoon een godsgeschenk.

Dan moeten ze jou het verhaal van de bloemetjes en bijtjes nog maar eens uitleggen, denk ik.

Ik zou zeggen; probeer er reeel tegen aan te kijken; en niet alleen puur op gevoel van ik wil graag een kindje.

Ik weet wat voor ellende het mee kan brengen om puur op dat gevoel af te gaan; en al met een halve start te beginnen van een gebroken gezin e.d.
Het kan heel goed gaan; als je er gewoon goed uitkomt met de vader; als jezelf over een goede en stabiele basis beschikt en over alle middelen die een kindje nodig heeft.

Probeer iig vanuit het standpunt van je kindje te denken; in welke gezinssituatie zou het terecht willen komen.

Ik heb teveel dames gezien die zo graag een kindje willen en dan steeds oeps de pil vergeten; in nog een heel prille relatie. Tot nu toe heb ik daar nog geen blije happy gezinnetjes uit voort zien komen maar een opeenstapeling van problemen.

Kans is groot dat ook al wil de vader het niet; hij zich toch actief wil bezig houden met de kleine; het is immers ook zijn kroost; of hij nu wil of niet.

Probeer iig dus na te denken over hoe je de toekomst dan ziet als alleenstaande moeder; alle praktische zaken; werk; huisvesting; hoe je de opvoeding gaat doen; hoe je dat met de vader gaat combineren (zonder nog meer ellende en ruzies of wat) etc.
En daar zou ik dan m'n beslissing op laten berusten.

Ik kan je uit eigen ervaring vertellen hoeveel het waard is om in een rustige stabiele omgeving een kindje te krijgen zonder stress of wat. Heb er wel wat jaartjes mee gewacht maar het is me het absoluut alles waard!
Voor mezelf wist ik iig wat ik niet wilde voor mijn kind; gezien ikzelf een redelijk turbulente jeugd heb gehad. Voor de toekomst heb je geen garanties; elke relatie kan stranden of andere nare dingen kunnen gebeuren; maar een goede stabiele start is iig heel fijn ook voor je eigen gemoedsrust; dat je in alle rust kunt genieten van je kindje zonder steeds de externe zorgen of stress. Er blijven genoeg zorgen over en genoeg dingen te doen als je het met zijn tweetjes draagt en alles goed voor elkaar hebt. Ik heb ook al heel lang de wens gehad voor kinderen; ook al heb ik die zelfs een tijdje laten varen omdat het toen zo ver weg leek; maar ik ben absoluut blij dat ik geduld heb gehad en daar nu alle vruchten van pluk. Zeker als ik de ellende om me heen zien van oeps pil vergeten; uit elkaar; rechtzaken; voogdijkwesties; spanningen tussen de ouders etc.

Spekkie, veel suc6 en sterkte met jullie keuze, hopelijk wordt het een verstandige!

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:33 schreef Leandra het volgende:

[..]

Je argument zou valide zijn als zij in haar eentje besloten had zwanger te worden terwijl hij het niet wilde, dit ziet er echter uit als een gevalletje "ongelukje" en dat is IMHO van een andere orde.

Abortus is een prima optie voor gevallen waarin dat nodig is, het is geen vorm van achteraf anti-conceptie.

Ik vind het ook triest dat in allerlei topics abortus maar even wordt genoemd om een ongewenste situatie op te lossen. Besluiten niet zwanger te worden is iets heel anders dan een bestaande zwangerschap afbreken.

TS is geen 17, vergooit haar leven niet (en waarschijnlijk dat van haar kind ook niet) en of de relatie een abortus wel of niet overleeft is ook de vraag nog maar.

Ongelukje of niet: haar vriend wil het kind niet en als zij het kind wilt houden, is de keuze dubbel zo egoïstisch.

Hoe haar omstandigheden zijn is gewoon niet relevant. Haar vriend wil geen kind en daar moet ze rekening mee houden.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:33 schreef Leandra het volgende:

[..]

en of de relatie een abortus wel of niet overleeft is ook de vraag nog maar.

Als je hier al van uit gaat, kan je net zo goed nu zeggen : ik stop ermee en ik neem het kind.
anders is en blijft het een beslissing van beide.

Beide hebben er schuld aan, alleen zij een beetje meer dan hij

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:25 schreef bixister het volgende:

[..]

als hij 't kind niet erkent niet hoor.

Ehmmm... jawel hoor.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:02 schreef MarMar het volgende:

[..]

Nu praat jij onzin, want als speciale voeding nodig is, wordt dat volledig vergoed door de verzekering

Relaxt wordt Nutricia AR vergoedt door de verzekering?

Wat heb je nu liever? Het kind of een relatie met je partner?
Antwoord daarop kan al veel duidelijkheid geven

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:37 schreef FictionalFenna het volgende:
[..]
Ongelukje of niet: haar vriend wil het kind niet en als zij het kind wilt houden, is de keuze dubbel zo egoïstisch.

Hoe haar omstandigheden zijn is gewoon niet relevant. Haar vriend wil geen kind en daar moet ze rekening mee houden.

Ik vind dat ze ook rekening moet houden met zichzelf, wat als ze nu wel abortus laat plegen en vervolgens de rest van haar leven bij ieder kind wat dezelfde leeftijd heeft als het hare zou hebben denkt "zo oud zou die van mij nu ook zijn..." en dat op een gegeven moment niet meer trekt?

Welke beslissing ze ook neemt, ze moet zeker weten dat ze er de rest van haar leven mee kan leven.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:43 schreef Leandra het volgende:

[..]

Ik vind dat ze ook rekening moet houden met zichzelf, wat als ze nu wel abortus laat plegen en vervolgens de rest van haar leven bij ieder kind wat dezelfde leeftijd heeft als het hare zou hebben denkt "zo oud zou die van mij nu ook zijn..." en dat op een gegeven moment niet meer trekt?

mja als je dan al zo emotioneel zwak bent laat een kind dan sowieso maar helemaal achterwege.

Je hebt al menige tijd geprobeerd om zwanger te worden met je ex. Helaas nooit gelukt tot nu met je huidige relatie waarin je pas 3 maanden samen bent. Wonder boven wonder ben je nu toch zwanger. Je grootste verlangen is werkelijkheid en binnen handbereik. Je partner wil het niet maar wat wil je zelf? En kan je met je zelf leven als je de zwangerschap zou beeindigen? Wie geeft jou de garantie dat je huidige partner bij jou blijft als je abortus pleegt en dat hij over 1 of 2 jaar wel aan kinderen toe is? Het is misschien egoistisch maar ik zou puur en alleen maar kijken naar wat jij zelf wilt. Als hij geen vader wou worden had hij de verantwoordelijkheid moeten nemen om een rubber te gebruiken, dat heeft hij niet gedaan. Persoonlijk vindt ik die mannen die vrouwen tot abortus dwingen misselijk makend. Het is jouw lichaam en het mag dan wel zijn kind zijn gedeeltelijk uiteindelijk als je niet doet wat hij van jou verlangd trekt hij toch zijn handen ervan af. Het is meer de vraag dus wat wil jij? Kan en wil jij een kind in je uppie opvoeden? Heb je een vangnet van familie en vrienden die je op kunnen vangen als het kind geboren is of de maanden die je er naar toe leeft? Wat maakt jouw het gelukkigst? Straks pleeg je abortus en blijft dat je altijd achtervolgen en misschien zal je hem daar wel voor verantwoordelijk houden wat ook geen basis is voor een relatie. Maar daarintegen vind ik het dwingen tot abortus al geen relatie materiaal.

Succes met een ongetwijfeld lastige beslissing. Ik hoop dat je vooral zal kijken naar wat jou gelukkig maakt.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:45 schreef CR0 het volgende:
[..]
mja als je dan al zo emotioneel zwak bent laat een kind dan sowieso maar helemaal achterwege.

Thnx, ik zal aan mijn zoon doorgeven dat hij er wat jou betreft niet had hoeven zijn

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:45 schreef Faja-Lobi het volgende:
Je hebt al menige tijd geprobeerd om zwanger te worden met je ex. Helaas nooit gelukt tot nu met je huidige relatie waarin je pas 3 maanden samen bent. Wonder boven wonder ben je nu toch zwanger. Je grootste verlangen is werkelijkheid en binnen handbereik. Je partner wil het niet maar wat wil je zelf? En kan je met je zelf leven als je de zwangerschap zou beeindigen? Wie geeft jou de garantie dat je huidige partner bij jou blijft als je abortus pleegt en dat hij over 1 of 2 jaar wel aan kinderen toe is? Het is misschien egoistisch maar ik zou puur en alleen maar kijken naar wat jij zelf wilt. Als hij geen vader wou worden had hij de verantwoordelijkheid moeten nemen om een rubber te gebruiken, dat heeft hij niet gedaan. Persoonlijk vindt ik die mannen die vrouwen tot abortus dwingen misselijk makend. Het is jouw lichaam en het mag dan wel zijn kind zijn gedeeltelijk uiteindelijk als je niet doet wat hij van jou verlangd trekt hij toch zijn handen ervan af. Het is meer de vraag dus wat wil jij? Kan en wil jij een kind in je uppie opvoeden? Heb je een vangnet van familie en vrienden die je op kunnen vangen als het kind geboren is of de maanden die je er naar toe leeft? Wat maakt jouw het gelukkigst? Straks pleeg je abortus en blijft dat je altijd achtervolgen en misschien zal je hem daar wel voor verantwoordelijk houden wat ook geen basis is voor een relatie. Maar daarintegen vind ik het dwingen tot abortus al geen relatie materiaal.

Succes met een ongetwijfeld lastige beslissing. Ik hoop dat je vooral zal kijken naar wat jou gelukkig maakt.

Reactie van jou is ook misselijkmakend

Volgens jou is het zijn eigen schuld en dus heeft hij geen enkele inspraak over de keuze die gemaakt moet worden.

Egoist

Schuld is 50-50. Zij slikte geen pil, hij geen rubbertje. Beiden zijn hier de oorzaak van. Niet alleen hij.
De keuze moet dan ook SAMEN gemaakt worden. NIet met zo'n gedachte van ... hij gebruikte geen rubber, dus dan is het zijn schuld al heb ik ook geen pil geslikt, dus laat hem maar stikken.

Zum kotsen

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:45 schreef Faja-Lobi het volgende:
Je hebt al menige tijd geprobeerd om zwanger te worden met je ex. Helaas nooit gelukt tot nu met je huidige relatie waarin je pas 3 maanden samen bent. Wonder boven wonder ben je nu toch zwanger. Je grootste verlangen is werkelijkheid en binnen handbereik. Je partner wil het niet maar wat wil je zelf? En kan je met je zelf leven als je de zwangerschap zou beeindigen? Wie geeft jou de garantie dat je huidige partner bij jou blijft als je abortus pleegt en dat hij over 1 of 2 jaar wel aan kinderen toe is? Het is misschien egoistisch maar ik zou puur en alleen maar kijken naar wat jij zelf wilt. Als hij geen vader wou worden had hij de verantwoordelijkheid moeten nemen om een rubber te gebruiken, dat heeft hij niet gedaan. Persoonlijk vindt ik die mannen die vrouwen tot abortus dwingen misselijk makend. Het is jouw lichaam en het mag dan wel zijn kind zijn gedeeltelijk uiteindelijk als je niet doet wat hij van jou verlangd trekt hij toch zijn handen ervan af. Het is meer de vraag dus wat wil jij? Kan en wil jij een kind in je uppie opvoeden? Heb je een vangnet van familie en vrienden die je op kunnen vangen als het kind geboren is of de maanden die je er naar toe leeft? Wat maakt jouw het gelukkigst? Straks pleeg je abortus en blijft dat je altijd achtervolgen en misschien zal je hem daar wel voor verantwoordelijk houden wat ook geen basis is voor een relatie. Maar daarintegen vind ik het dwingen tot abortus al geen relatie materiaal.

Succes met een ongetwijfeld lastige beslissing. Ik hoop dat je vooral zal kijken naar wat jou gelukkig maakt.

Ja en nee

En ik wil nog even zeggen dat sommige users hier het inlevingsvermogen van een aardappel tonen*. Over bloemetjes en bijtjes beginnen.....
_{* misschien hébben ze het wel}
Tsja, voor hém is het wel lullig ja... Met dat feit ben ik het echt wel eens, begrijp me niet verkeerd.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:43 schreef Leandra het volgende:

[..]

[quote]Ik vind dat ze ook rekening moet houden met zichzelf, wat als ze nu wel abortus laat plegen en vervolgens de rest van haar leven bij ieder kind wat dezelfde leeftijd heeft als het hare zou hebben denkt "zo oud zou die van mij nu ook zijn..." en dat op een gegeven moment niet meer trekt?

Zo erg zal het niet zijn. Het is geen Auschwitz waar ze heeft gezeten. En eventueel kan therapie haar daar bovenop helpen. Ze had na twee keer de pil te zijn vergeten hierover kunnen nadenken. Er is toch ook zoiets als morning-afterpil? Maar goed, dit is achteraf gepraat.

Man man man is die gozer even genaaid zeg

3 maanden - je kent elkaar net, blijkt je nieuwe vriendin zo'n type te zijn dat 'toevallig' de pil even 2x vergeet omdat ze zo graag een kind wil.
Daar ben je mooi klaar mee...

Iemand je wil opdringen is in mijn ogen niet samen tot een oplossing komen en hij verlangt van haar een abortus. Persoonlijk houd ik niet van zulke mensen en zou ik toch mooi mijn eigen plan trekken. Maar ik ben dan ook iemand die ontzettend veel moeite hebt moeten doen om zwanger te worden en ik het zie als een geschenk van hogere hand. Het wordt je niet zo maar in je schoot geworpen.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:55 schreef FictionalFenna het volgende:
[..]
Zo erg zal het niet zijn. Het is geen Auschwitz waar ze heeft gezeten. En eventueel kan therapie haar daar bovenop helpen. Ze had na twee keer de pil te zijn vergeten hierover kunnen nadenken. Er is toch ook zoiets als morning-afterpil? Maar goed, dit is achteraf gepraat.

Dat dus, het is altijd achteraf gepraat, en abortus is nou eenmaal geen achteraf anti-conceptie.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:59 schreef Leandra het volgende:

[..]

Dat dus, het is altijd achteraf gepraat, en abortus is nou eenmaal geen achteraf anti-conceptie.

Wat is abortus dan volgens jou? In geen enkel geval een optie? Wil je dat suggereren?

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:59 schreef Leandra het volgende:

[..]

Dat dus, het is altijd achteraf gepraat, en abortus is nou eenmaal geen achteraf anti-conceptie.

Ik vind ook dat er soms wel heel gemakkelijk over abortus wordt gepraat en beslist. Het is toch juist goed om het zo goed te overwegen?

Maargoed, ik houd er over op. Het is en blijft een beslissing die TS en vriendjelief sámen gaan nemen. Ook al is de uitkomst misschien dat de één het niet met de ander eens is. Dan heb je het er wel samen over gehad en weet je wat de overwegingen van de ander waren.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 13:01 schreef FictionalFenna het volgende:
[..]
Wat is abortus dan volgens jou? In geen enkel geval een optie? Wil je dat suggereren?

Abortus is een keuze die je maakt als er geen mogelijkheid is om het kind een fatsoenlijke opvoeding te geven, als je m'n eerdere posts had gelezen dan had je ook kunnen zien dat ik niet tegen ben.

Ik kan me genoeg situaties voorstellen waarbij abortus een prima optie is, maar daar moet de moeder dan wel volledig achter staan. En dat lijkt het probleem bij TS nou net, ze staat er niet volledig achter, dus als ze de keuze voor abortus wel maakt dan moet ze zeker weten dat ze er geen spijt van krijgt.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:57 schreef Faja-Lobi het volgende:
Iemand je wil opdringen is in mijn ogen niet samen tot een oplossing komen en hij verlangt van haar een abortus. Persoonlijk houd ik niet van zulke mensen en zou ik toch mooi mijn eigen plan trekken. Maar ik ben dan ook iemand die ontzettend veel moeite hebt moeten doen om zwanger te worden en ik het zie als een geschenk van hogere hand. Het wordt je niet zo maar in je schoot geworpen.

Zuur voor jou, maar In dit geval wordt het iemand dus wel zomaar in de schoot geworpen.
Denkt ze dat de jongen die ze net 3 maanden kent de ware is, had ze daar echt kinderen mee gewild ?
Of is het een kwestie van "Nu kan het dus laten we maar profiteren!" ?
Zou ze het kind ook gehouden hebben als het van een one-night-stand was die ze eigenlijk helemaal niks vond ?

Hou er in ieder geval rekening mee dat je de rest van je leven in de ogen van veel mensen die vrouw zult zijn die zo graag een kind wou dat ze er een kerel inluisde - of het nou waar is of niet, zo komt het over als je het kind houdt.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 13:08 schreef L.Denninger het volgende:

[..]

Zuur voor jou, maar In dit geval wordt het iemand dus wel zomaar in de schoot geworpen.
Denkt ze dat de jongen die ze net 3 maanden kent de ware is, had ze daar echt kinderen mee gewild ?
Of is het een kwestie van "Nu kan het dus laten we maar profiteren!" ?
Hou er in ieder geval rekening mee dat je de rest van je leven in de ogen van veel mensen die vrouw zult zijn die zo graag een kind wou dat ze er een kerel inluisde - of het nou waar is of niet, zo komt het over als je het kind houdt.

Ow nou als het zo over komt bij mensen dan zou ik inderdaad een abortus doen, stel je voor wat andere mensen ervan denken

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 13:10 schreef Estrys het volgende:

[..]

Ow nou als het zo over komt bij mensen dan zou ik inderdaad een abortus doen, stel je voor wat andere mensen ervan denken

Hey, als je het type bent dat expres 2x de pil vergeet sta ik nergens van versteld

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 13:01 schreef FictionalFenna het volgende:

[..]

Wat is abortus dan volgens jou? In geen enkel geval een optie? Wil je dat suggereren?

Wat is abortus dan volgens jou? Wat denk je dat er allemaal bij komt kijken? En zeker als je eerst door een medische malle molen bent gehaald om zwanger te worden...

Oh en voor de mensen die zitten te zeiken dat ze straks allerlei belastinggeld opzuigt voor die kleine:
Als ze het kind laat aborteren en straks toch weer zwanger wil worden en wéér door die molen moet, wat kost dat dan allemaal, huh?!