Zwanger maar vriend wil niet

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:08 schreef FictionalFenna het volgende:
Een kind willen en krijgen is een egoïstische keuze. In dit geval dubbel zo egoïstisch: de ts houdt niet eens rekening met de wensen van haar vriend.

En hij niet met de hare...

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:17 schreef FictionalFenna het volgende:
Ik heb het echt te doen met die vriend van haar. Ik zou echt pissed worden, als ik hem was.

ik heb ontzettend medelijden met hem op dit moment ja. k vind het een vreselijke situatie voor hem.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:15 schreef eNaSnI het volgende:

[..]

Dan nog zou een kind er niet onder mogen lijden. Dat is een risico dat iedereen altijd loopt, alleen is de vraag hoe groot die kans is. Als je een risico analyse zou doen, dan zul je zien dat deze hoog scoort. Kans x impact = risicofactor. Kans is wellicht niet zo groot, maar de impact kan desastreus wezen!

Ach man, klets niet zo.
Bij de eerste stond ik na drie maanden alleen omdat de papa toch nog niet klaar was om papa te zijn.
Moedig van hem om dat toe te geven en inmiddels is dat weer heel anders en ze heeft sowieso veel contact met hem en een bezoekregeling en we zijn eigenlijk best heel prettig gescheiden.
Ik kwam toen wel weer in de bijstand terecht, maar die meid is echt nooit wat te kort gekomen.

Bij de tweede werkte ik in eerste instantie in het gemeentehuis, zou daar meer uren gaan draaien maar iemand met een vaste aanstelling, waarvoor ze niet genoeg uren meer hadden, hebben ze naar mijn baan geschoven waardoor we weer even afhankelijk werden van een uitkering (drie maanden), daarna heeft mijn man zich afgebeudl voor een slavenloontje, maar wederom, de kindjes hebben nooit te kort gehad.

Het draait niet alleen om geld, hoeveel kinderen zie je tegenwoordig die zogenaamd alles hebben, een nintendo, een psp, al het mogelijke speelgoed wat je kan bedenken, dure kleding.. maar knutselen papa en mama wel eens met ze aan de eettafel? Spelen ze wel eens samen met papa en mama buiten?

Serieus, de dingen waar het echt om draait die je je kids wil meegeven zijn niet te koop en wat noodzakelijk is is ALTIJD te regelen, mits je bereid bent de juiste prioriteiten te stellen.

Spekkie, ik ken je verder niet want ik post amper in OUD, maar ik ken de situatie wel, met het verschil dat ik destijds (nog) geen kinderwens had en het voor mij ook een absoluut ongewenste zwangerschap was.
Daarbij was de persoon van wie ik zwanger was iemand waarvan ik er gedurende de relatie achterkwam dat hij volstrekt ongeschikt was als vader. Toen ik er na het beëindigen van de relatie achter kwam dat ik zwanger was stond ik voor de keuze alleen de zwangerschap en opvoeding van m'n kind doen of abortus.

Hoewel ik absoluut niet tegen abortus ben, en het ook prima vind dat het in NL altijd een optie is, was het geen optie voor mij, simpelweg omdat ik wist dat ik er niet geschikt voor was.

Inmiddels is zoonlief 17, en natuurlijk is het soms moeilijk om een kind op te voeden en een kind alleen opvoeden is helemaal moeilijk.
Het ideaalbeeld is ook voor mij nog steeds dat een kind 2 ouders heeft, en als zijn vader iemand anders was geweest dan had ik het ook anders gedaan. Maar het is niet onmogelijk om het alleen te doen.

Ik zou overigens niemand aanraden om bewust alleen aan een kind te beginnen, maar als ik in dezelfde situatie voor dezelfde keuze stond, dan zou ik, wetend wat ik nu weet, weer dezelfde keuze maken.

Heel veel sterkte met de situatie iig.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:18 schreef eNaSnI het volgende:

[..]

Korte termijn filosofie dus. Maar goed, als je op basis daarvan een kind groot wilt brengen, heb jij die vrijheid om daarmee de toekomst te bepalen. Ben je daar nu nog niet mee bezig, dan zou ik niet de schoenen van jouw kind willen staan.

Je pensioen begin je toch ook met je 20e aan en dat is over ongeveer 45 jaar pas van toepassing??

ik kan nu eenmaal geen planning opstellen voor de rest van mijn leven, dat vind ik eng.

maar als er kineren komen zorg ik wel dat ik werk en dat ze niets te kort komen.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:18 schreef RockabeIIa het volgende:

[..]

Dus haar eigen wens, die ze met een andere partner niet kon vervullen omdat het niet lukte, moet ze nu het plots wel zo ver is zo maar aan de kant schuiven?
[..]

Als daar open over gedaan wordt lijkt het mij geen probleem. En dan heeft het kind die behoefte ook niet. En misschien krijgt het kind wel een heel goeie vervanger die wel papa wil zijn van het kind.

Ja. Ik vind niet dat je tegenover iemand kan maken, als diegene duidelijk heeft aangegeven geen kinderen te willen, gaat zeggen: hé, ik ben zwanger en ik hou het. Hij zit wel aan dat kind en aan haar "vast", ook al erkent hij het niet. Het is niet zomaar een keuze. En ook al zal zij het in haar eentje prima redden, je kan het niet tegenover die vriend maken.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:19 schreef Swetsenegger het volgende:
NIet alles doorgelezen.

Mijn idee, je relatie is hoe dan ook over. Hij zal je nooit meer vertrouwen. Dus wat dat betreft hoef je het niet meer te laten. Mbt vruchtbaarheid. Dit kan wel een eenmalig luckyshot geweest zijn. Er op vertrouwen dat je nu vruchtbaar ben vind ik redelijk kort door de bocht.

Ik ken je situatie niet, weet dus niet in hoe ver je in staat ben om op eigen benen te staan en de verantwoordelijkheid te hebben voor een kind. Ik weet wel dat een kind opvoeden niet eenvoudig is, en ik had er niet graag alleen voor gestaan. Al was het alleen maar om je twijfels en zorgen die bij de eerste zeker om de hoek komen kijken met iemand te kunnen delen. Daarnaast zal het je in de toekomst ook niet helpen bij het vinden van een eventuele nieuwe relatie. Mannen zijn in de regel niet zo happig op kinderen van een ander.

Maar... als je serieus een kinderwens hebt denk ik dat alle rationele overwegingen nutteloos zijn en je feitelijk maar 1 beslissing kan nemen. Ja hij wordt vader, maar heeft geen verantwoordelijkheid als hij het kind niet erkent. Praktisch veranderd er dus niet veel voor hem behalve het einde van jullie relatie die, zoals gezegd, waarschijnlijk toch al over is ongeacht je beslissing.

Eensch.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:19 schreef Swetsenegger het volgende:
NIet alles doorgelezen.

Mijn idee, je relatie is hoe dan ook over. Hij zal je nooit meer vertrouwen. Dus wat dat betreft hoef je het niet meer te laten. Mbt vruchtbaarheid. Dit kan wel een eenmalig luckyshot geweest zijn. Er op vertrouwen dat je nu vruchtbaar ben vind ik redelijk kort door de bocht.

Ik ken je situatie niet, weet dus niet in hoe ver je in staat ben om op eigen benen te staan en de verantwoordelijkheid te hebben voor een kind. Ik weet wel dat een kind opvoeden niet eenvoudig is, en ik had er niet graag alleen voor gestaan. Al was het alleen maar om je twijfels en zorgen die bij de eerste zeker om de hoek komen kijken met iemand te kunnen delen. Daarnaast zal het je in de toekomst ook niet helpen bij het vinden van een eventuele nieuwe relatie. Mannen zijn in de regel niet zo happig op kinderen van een ander.

Maar... als je serieus een kinderwens hebt denk ik dat alle rationele overwegingen nutteloos zijn en je feitelijk maar 1 beslissing kan nemen. Ja hij wordt vader, maar heeft geen verantwoordelijkheid als hij het kind niet erkent. Praktisch veranderd er dus niet veel voor hem behalve het einde van jullie relatie die, zoals gezegd, waarschijnlijk toch al over is ongeacht je beslissing.

De enige verantwoordelijkheid die hij heeft is dat hij zich de rest van zijn leven krom kan betalen

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:20 schreef Jarno het volgende:

[..]

Over generaliseren gesproken. . Als je die 'geitewollensok' van baby af aan als vader had gekend had je je waarschijnlijke geen andere willen wensen. Om over je laatste zin nog maar te zwijgen.

Als ik die geitewollensok van baby af aan had gekend was er ook geen enkel probleem geweest of wel?
Dat spreekt ook meteen over mijn laatste zin...

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:20 schreef Asyniur het volgende:

[..]

En hij niet met de hare...

Er zijn genoeg andere mannen die wel kinderen willen. En haar wens is een wens/beslissing voor het leven. Dat hij geen kinderen wilt, is een wens die tijdelijk is: het blijft bestaan zolang de relatie bestaat.

- dubbel -

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:18 schreef eNaSnI het volgende:

[..]

Korte termijn filosofie dus. Maar goed, als je op basis daarvan een kind groot wilt brengen, heb jij die vrijheid om daarmee de toekomst te bepalen. Ben je daar nu nog niet mee bezig, dan zou ik niet de schoenen van jouw kind willen staan.

Je pensioen begin je toch ook met je 20e aan en dat is over ongeveer 45 jaar pas van toepassing??

Jij wilt kinderen niet zo goed opvoeden dat ze als zelfstandige mensen in staat zijn zichzelf te onderhouden later?

Daarbij bestaat er ook nog zoiets als studifinanciering...

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:22 schreef Echo99 het volgende:

[..]

De enige verantwoordelijkheid die hij heeft is dat hij zich de rest van zijn leven krom kan betalen

als hij 't kind niet erkent niet hoor.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:25 schreef bixister het volgende:

[..]

als hij 't kind niet erkent niet hoor.

Maar misschien moet hij dan wel met het idee leven dat er ergens wel een kind van hem rondloopt... Ook fijn.

TS , hoeveel geef je nou om hem???
Neem samen met hem een beslissing en niet alleen zelf.

Het is niet alleen zijn schuld aangezien jij ook zelf verzuimd hebt om de pil te slikken 2x.

Op het moment dat je kiest voor het kind en je weet dat hij jou zou kunnen verlaten, dan betekent hij voor jou blijkbaar niet zo heel veel.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 11:55 schreef rival het volgende:

[..]

ik vermoed dat dit geen ongeluk is. (imo)
en dat vind ik bijzonder naar en egoistisch.
uiteraard kan je nooit iemand ongevraagd opzadelen met een kind! de grootste verantwoordelijkheid in je leven!!!
of straks gaan zeggen dat hij verantwoordelijkheid moet nemen, terwijl hij dit nooit gewild heeft.

dus straks ben je of met zijn 3-en. of je bent door je eigen keuze alleenstaande moeder... en wat zal je dan afgeven later op de pappa. maar weet dat je dit allemaal zelf hebt gedaan.

is het nou echt een ongelukje, dan neem ik mijn woorden terug.

Ja, precies...logica. Iemand die jarenlang niet zwanger is geworden, verwacht wel dat ze door twee keer de pil te vergeten zwanger kan worden. Zeker als je dan de pil blijft doorslikken, dat is namelijk erg gezond voor een klein vruchtje, ja logisch.
Ja, ik weet dat het er een beetje raar staat, maar denk ff na.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:07 schreef rival het volgende:

[..]

als wij mannen een pil krijgen zullen er een hoop minder "ongelukjes" gebeuren gok ik zo

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:21 schreef placebeau het volgende:

[..]

ik kan nu eenmaal geen planning opstellen voor de rest van mijn leven, dat vind ik eng.

maar als er kineren komen zorg ik wel dat ik werk en dat ze niets te kort komen.

Maar veel mensen kijken niet verder dan dat hun neus lang is. Dus zodra er een kind naar een school gaat, wat zeker gaat gebeuren, moet er 'ineens' schoolgeld, boeken, sport/muziekclub,scouting, etc. betaald worden. Dat zijn allemaal dingen waar je goed over na moet denken of je dat wel kunt bolwerken en wellicht asap voor moet gaan sparen. Dit zegt dus niets over jouw planning, maar wel over degene waar je de verantwoordelijkheid voor draagt! Dit ligt in grote lijnen toch redelijk vast en daar kun je terdege rekening mee houden.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:23 schreef FictionalFenna het volgende:
- dubbel -

Je hebt duidelijk niet goed gelezen.
Als iemand al moeite heeft met zwanger raken is dit gewoon een godsgeschenk.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 11:11 schreef Bastian het volgende:

[..]

Dan had je als "vader" zelf ook maar beter moeten opletten dat je vriendin de pil wel goed ingenomen had.
Ik vind dat je niet kunt zeuren als je er ook niet alles aan gedaan hebt om je vriendin niet zwanger te laten worden.

Dat vind ik dan weer klinkklare onzin. Mijn wederhelft staat ook niet 's avonds toe te kijken hoe ik mijn pil inneem, dat zou een beetje belachelijk zijn. Ik was er laatst trouwens zelf ook twee vergeten, en toen heb ik gewoon tegen hem gezegd dat ik ze vergeten was dus dat hij er alleen met condoom op kon. Die mogelijkheid heb je namelijk ook nog, dan kan hij zelf kiezen .

Wat een onzinnig gelul hier. Denk eens aan het belang van het kind in plaats van wat TS of vriendlief wil.
Jullie hebben 3 maanden, grote kans dus dat het nog spaak kan lopen omdat jullie toch niet zo goed bij elkaar passen. Kan je het kind wel op de juiste manier onderhouden op het moment? Kan vriendlief het geld opbrengen?

Een kind willen is leuk. Maar moet, is mijn mening maar, van twee kanten komen. Hoe kan je iemand met een kind opzadelen zonder dat diegene het wil? Ik vind dat moreel onverantwoord. Heeft niks te maken met dat het een waardeloze vent is als hij besluit niet voor het kind te zorgen(wat ook zeker waar is) maar meer dat het kind goed groot gebracht moet worden. En dat gaat niet lukken in je eentje. je kan het proberen maar het kind is hoe dan ook benadeeld.

Dus fijn voor je TS dat je kinderwens in vervulling komt. Maar is het niet veel fijner voor een kind om groot gebracht te worden in een stabiel gezinssituatie?

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:27 schreef FictionalFenna het volgende:
Maar misschien moet hij dan wel met het idee leven dat er ergens wel een kind van hem rondloopt... Ook fijn.

ik vind ook niet dat hij 't beter niet kan erkennen, maar echo maakte zich kennelijk zo'n zorgen om de kosten.

m'n zwager heeft ook zo gedacht en die heeft nu toch wel een beetje spijt dat ie officieel niet meer te zeggen heeft over z'n kind.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:25 schreef MarMar het volgende:

[..]

Jij wilt kinderen niet zo goed opvoeden dat ze als zelfstandige mensen in staat zijn zichzelf te onderhouden later?

Daarbij bestaat er ook nog zoiets als studifinanciering...

Dat heb je verkeerd begrepen. Ik vind dat je de verantwoordelijkheid moet kunnen dragen, zowel emotioneel als rationeel. Dit betekent imo dat je er bent voor je kinderen zolang ze dat nodig hebben. Uiteraard betekent niet dat ze alles krijgen wat ze verlangen, maar een degelijke basis in de vorm van een studie en goede gezondheid geeft ze simpelweg betere kansen om iets van hun leven te maken.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:30 schreef RockabeIIa het volgende:

[..]

Je hebt duidelijk niet goed gelezen.
Als iemand al moeite heeft met zwanger raken is dit gewoon een godsgeschenk.

Godsgeschenk

Het blijft een enorme, immorele naaistreek tegenover haar vriend.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 12:08 schreef FictionalFenna het volgende:
Een kind willen en krijgen is een egoïstische keuze. In dit geval dubbel zo egoïstisch: de ts houdt niet eens rekening met de wensen van haar vriend.

Je argument zou valide zijn als zij in haar eentje besloten had zwanger te worden terwijl hij het niet wilde, dit ziet er echter uit als een gevalletje "ongelukje" en dat is IMHO van een andere orde.

Abortus is een prima optie voor gevallen waarin dat nodig is, het is geen vorm van achteraf anti-conceptie.

Ik vind het ook triest dat in allerlei topics abortus maar even wordt genoemd om een ongewenste situatie op te lossen. Besluiten niet zwanger te worden is iets heel anders dan een bestaande zwangerschap afbreken.

TS is geen 17, vergooit haar leven niet (en waarschijnlijk dat van haar kind ook niet) en of de relatie een abortus wel of niet overleeft is ook de vraag nog maar.

in de eerste plaats heeft een kind er (vind ik) recht op om gewenst ter wereld te komen. in dit geval is hij/zij dat gelukkig in elk geval wel, al is het maar door 1 van de 2 ouders.