quote:
Op zaterdag 27 december 2008 19:48 schreef Virus3000 het volgende:[..]
goh, zou die zo omstreden muur van Israel misschien dan toch effect hebben.....
en dan maar zeggen dat die muur zo onmenselijk is...
Natuurlijk heeft de muur effect.
Veiligheidshek is logisch gevolg van terreur
Opinie-artikel van Likoed Nederland in de Haagsche Courant, 26 februari 2004 en in het Friesch Dagblad, 27 februari 2004.
Het veiligheidshek is een logisch gevolg op de gebeurtenissen van de afgelopen tien jaar. Die periode begon met de Oslo akkoorden. Daarin gaf Israel autonomie aan de Palestijnen en daarmee kwam Arafat aan de macht. Die beloofde plechtig in ruil daarvoor een einde te maken aan de terreur.
In werkelijkheid gebeurde het tegenovergestelde van alles wat in de Oslo-akkoorden was vastgelegd. De terreur verveelvoudigde, met name gepleegd door Arafat's eigen Fatah-milities en Al-Aqsa Martelaren Brigades. De zelfmoordaanslagen begonnen. De haat- en antisemitisme campagne in de Palestijnse staatsmedia en op de Palestijnse scholen ging van start. Zo zorgt Arafat ervoor dat dit conflict wordt overgedragen aan volgende generaties.
Desalniettemin bleef Israel naar een politieke oplossing zoeken. In 2000 en 2001 bood de Israelische regering onder Barak de Palestijnen een eigen staat aan met Jeruzalem als hoofdstad, datgene waar de Palestijnen naar zeggen te ijveren. Arafat weigerde en startte juist een nog grotere golf van geweld en terreur op, de zogenaamde tweede intifada.
Toch lanceerden in 2003 de Verenigde Staten de 'routekaart naar vrede', ondersteund door de Verenigde Naties, Rusland en Europa. De Israelische regering onder Sharon stemde er mee in. De routekaart stelt de Palestijnen eveneens een eigen staat in het vooruitzicht, mits de terreur zou worden beeindigd. Het regime van Arafat blijkt daar echter niet bereid toe te zijn.
Het is dan toch geen wonder dat Israel ophoudt met het zoeken naar een politieke oplossing en voor dit moment kiest voor een fysieke oplossing. Die blijkt uitermate doeltreffend te zijn. Sinds dergelijke veiligheidshekken bij Gaza en Libanon staan is het zelfmoordterroristen nooit gelukt om van daaruit Israel binnen te dringen.
Stelt u zich eens voor wat de veiligheid van dat hek dan voor gewone Israeli's betekent. Er kan weer een normaal maatschappelijk leven op gang komen. Mensen durven weer de straat op te gaan. Cafes en restaurants gaan weer open en krijgen weer bezoekers. Ze hoeven geen bewakers meer bij de ingang te hebben staan die iedereen moeten fouilleren. Israeli's kunnen het weer wagen met de bus te reizen. Ze staan geen doodsangsten meer uit als geliefden de bus nemen. Ze schrikken niet meer van elk telefoontje als ze weten dat een bekende met de bus onderweg is. Het is nauwelijks voor te stellen wat een opluchting dat is voor ouders van wie de kinderen met de bus naar school gaan.
Vertaalt u die situatie eens naar Nederland. Hoe zouden Nederlanders reageren als hier meer dan 900 doden en 4.500 gewonden waren gevallen door terreur? Gewone mensen die vermoord zouden worden omdat ze in een restaurant zitten te eten of met de bus reizen. Zouden Nederlanders gelaten toekijken? Of zouden zij ook stevige maatregelen eisen van de regering?
Dit hek gaat dus om mensenrechten: het recht van gewone mensen om vrij van angst te mogen zijn, om te mogen leven. Dat recht staat ook in de Geneefse Conventie, waarvan de Algemene Vergadering nu om toepassing vraagt voor het Internationaal Gerechtshof. Het is waar dat het hek in conflict komt met andere mensenrechten, namelijk dat van de Palestijnen op vrijheid van beweging en het hebben van bezit. Ons lijkt het recht op leven belangrijker.
Daarnaast geldt dat als twee mensenrechten met elkaar botsen een politieke oplossing noodzakelijk is. Daarvoor is de Routekaart naar vrede, onderschreven door de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties. De Algemene Vergadering van de VN gaat daar nu echter tegenin door een aspect voor te leggen aan het Internationale Gerechtshof. Zij handelt daarmee in strijd met de eigen statuten van de VN.
Het is een poging van de Arabisch/Islamitische landen om na de Algemene Vergadering ook het Internationaal Gerechtshof te politiseren. Terecht dat de Westerse landen inclusief Nederland zich daartegen verzetten en het Hof gevraagd hebben geen juridisch advies te geven.
Dat de Algemene Vergadering stelt dat het hek op sommige plaatsen op bezet Palestijns gebied staat is eveneens een verpolitiekte stellingname. Wat namelijk meestal wordt aangeduid als 'de grenzen van 1967' is feitelijk de wapenstilstandslijn van 1949. Een wapenstilstandlijn is nog geen grens. De befaamde resolutie 242 van de Veiligheidsraad stelt uitdrukkelijk dat Israel recht heeft op veilige grenzen, in ruil voor een gedeeltelijke terugtrekking uit bezet gebied.
Vandaar dat in alle vredesplannen tot op heden is vastgelegd dat de definitieve grenzen nog in onderhandelingen dienen te worden bepaald.
Laten wij hopen dat er bij de Palestijnen een nieuwe leiding komt die dat onderhandelingsproces wel serieus wil ingaan. Een leiding die niet kiest voor terreur als middel om het eigen regime te handhaven. Dan kan het hek weer weg, net als voor het tijdperk Arafat.
Veiligheidshek is humanitaire noodzaak
Opinie-artikel van Likoed Nederland in De Telegraaf op 19 februari 2004 en in het Friesch Dagblad op 23 februari 2004.
Helaas is een politieke oplossing van het conflict in het Midden-Oosten ook de afgelopen tien jaar onmogelijk gebleken. Zowel de Oslo-akkoorden als de Routekaart voor Vrede zijn afgeketst op de onbereidwilligheid van het Palestijnse regime onder Arafat om het terrorisme daadwerkelijk te beteugelen.
Het is in alle verdragen wel vastgelegd maar de praktijk laat het tegenovergestelde zien. Sinds Arafat het bewind kreeg is de terreur verveelvoudigd. De zelfmoordaanslagen zijn destijds begonnen. De haat- en antisemitisme campagne in de Palestijnse staatsmedia en op de Palestijnse scholen is van start gegaan. Arafat financiert en leidt nog altijd de Fatah-milities en de Al-Aqsa Martelaren Brigades, die verantwoordelijk zijn voor de meeste terreuraanslagen.
Vandaar dat Israel gedwongen is geweest om zelf allerlei veiligheidsmaatregelen te nemen. Te denken valt aan de controleposten, avondklokken en uitschakelingen van terroristenleiders. Deze middelen zijn helaas niet afdoende en veroorzaken ook veel ellende voor Palestijnse burgers.
Een veiligheidshek is dan een voor de hand liggende oplossing. Sinds de Gazastrook en Libanon zo een hek hebben is de terreur van daaruit vrijwel gestopt. Dus krijgt nu ook de Westbank er een. Het resultaat is buitengewoon. Ondanks dat het veiligheidshek nog niet voltooid is, is het aantal terreurdoden in 2003 reeds gehalveerd ten opzichte van 2002.
In Israel kan nu weer een normaal maatschappelijk leven op gang komen. Mensen durven weer de straat op te gaan. Cafes en restaurants gaan weer open en krijgen weer bezoekers. Ze hoeven geen bewakers meer bij de ingang te hebben staan die iedereen moeten fouilleren.
Israeli's durven weer met de bus te reizen. Ze staan geen doodsangsten meer uit als geliefden de bus nemen. Ze schrikken niet meer van elk telefoontje als ze weten dat een bekende met de bus onderweg is. Het is nauwelijks voor te stellen wat een opluchting dat is voor ouders van wie de kinderen met de bus naar school gaan.
En het heeft ook positieve effecten voor de Palestijnen. De andere veiligheidsmaatregelen om terrorisme te bestrijden kunnen verminderd, met positieve effecten voor de Palestijnse burgerbevolking. Zo zullen er geen onschuldige omstanders meer het slachtoffer worden van anti-terrorisme acties. Een ander punt is dat de Israelische economie weer op gang kan komen. Door de nauwe verwevenheid profiteren de Palestijnen daar ook van.
Uiteindelijk kan het veiligheidshek door de rust die het creeert mogelijk ook een politieke oplossing naderbij brengen. Zo kon Israel zich uit Libanon terugtrekken nadat de dreiging daarvandaan sterk verminderd was door een identiek veiligheidshek.
Wat wij betreuren is dat de Europese media het alleen maar over de negatieve effecten voor de Palestijnen hebben. Het is waar dat ze nu in sommige gevallen een omweg voor hun reis moeten nemen, via een van de toegangspoorten, om de circa vijf kilometer. En omdat niet overal staatsgrond beschikbaar was moest op sommige plekken particuliere grond gebruikt worden, tegen betaling van huur.
Verder zie je dat allerlei Palestijnse propaganda fabeltjes soms klakkeloos worden overgenomen. Zo wordt gedaan of Israel het enige land is dat dit soort hekken heeft, maar er zijn er tientallen in de wereld. Marokko heeft er al twintig jaar een van 2.500 kilometer tegen strijders van de Westelijke Sahara. Cyprus wordt in tweeen gedeeld door een hek. India bouwt er momenteel een tegen terroristen uit Pakistan. De Verenigde Staten heeft een gigantisch hek tegen illegale immigranten.
En bijna altijd wordt er over een muur gepraat en zijn er afbeeldingen van een muur. Echter, minder dan 3% is een muur, namelijk op die plekken waar zich in het verleden vaak sluipschutters ophielden. De rest is een hek.
En er wordt gesuggereerd dat de rechtse regering onder Sharon het besluit tot dit hek genomen heeft. Het was echter de vorige, linkse regering onder Barak. Dit geeft wel aan hoe groot de politieke consensus erover is.
En dan de juridische kant. De Algemene Vergadering vraagt om toepassing van de Geneefse Conventie. Echter, er zijn hier twee soorten mensenrechten met elkaar in conflict. Dat is het recht van de Israeli's op leven en het recht van de Palestijnen op vrijheid van beweging en het hebben van bezit. Dat betekent dat een politieke oplossing noodzakelijk is. Hiervoor heeft de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties de Routekaart naar Vrede onderschreven. Het is daarom heel merkwaardig dat de Algemene Vergadering van de VN de kwestie nu aan het Internationaal Gerechtshof heeft voorgelegd.
Het is een poging van de Arabisch/Islamitische landen om na de Algemene Vergadering ook het Internationaal Gerechtshof te politiseren. Terecht dat de Westerse landen inclusief Nederland zich daartegen verzetten en het Hof gevraagd hebben geen juridisch advies te geven.
Conclusie: er is een niet-gewelddadige oplossing voor het terrorisme. De grote verliezers zijn de terroristen en het regime van Arafat. De terroristen verliezen de mogelijkheid om willekeurige burgers te doden en Arafat verliest de mogelijkheid om de aandacht af te blijven leiden van zijn binnenlandse problemen.
De winnaars zijn gewone burgers, Israeli's en Palestijnen. Bij hen worden honderden onschuldige burgerdoden en duizenden zwaargewonden per jaar in het vervolg voorkomen. Vandaar dat vanuit humanitair oogpunt een veiligheidshek absoluut noodzakelijk is.