PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 11

quote:

Op donderdag 15 januari 2009 23:28 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Mijn handschrift wordt altijd spijkerschrift genoemd.
Toch is dat soms best wel vervelend als mensen je handschrift niet kunnen lezen.

Ik heb inmiddels alle manieren waarop mensen aangeven dat je schrift onleesbaar dan wel erg lelijk is wel gehad Spijkerschrift is een van de wat meer genoemde inderdaad. In de praktijk blijkt dat mensen mijn handschrift wel kunnen lezen als ik en/of zij wat meer moeite doe(n).

quote:

Op donderdag 15 januari 2009 23:29 schreef Lotusss het volgende:

[..]

Had 7 mnd geleden al een voorlopige diagnose, maar vandaag is de diagnose PDD-NOS dus door een "echte" psychiater gesteld.

En ik voel me dus opgelucht. Zelf was ik er al van overtuigd omdat ook alle puzzelstukjes uit het verleden ineens op hun plek vielen toen ik voor het eerst over ASS las.

Heb nu vooral last met overprikkeling ivm werken naast de studie om rekeningen te kunnen betalen, maar met een verklaring van mijn psych hoop ik binnen niet al te lange tijd Wajong aan te vragen zodat ik niet in de problemen kom met mijn studie.

Tof dat het zo'n opluchting voor je is.

Ben je van plan om ooit nog te werken?

quote:

Op donderdag 15 januari 2009 23:29 schreef Lotusss het volgende:

[..]

Had 7 mnd geleden al een voorlopige diagnose, maar vandaag is de diagnose PDD-NOS dus door een "echte" psychiater gesteld.

En ik voel me dus opgelucht. Zelf was ik er al van overtuigd omdat ook alle puzzelstukjes uit het verleden ineens op hun plek vielen toen ik voor het eerst over ASS las.

Heb nu vooral last met overprikkeling ivm werken naast de studie om rekeningen te kunnen betalen, maar met een verklaring van mijn psych hoop ik binnen niet al te lange tijd Wajong aan te vragen zodat ik niet in de problemen kom met mijn studie.

Sterke bij de verwerking. Het is niet niks. Hopelijk kan je het ene plek geven.

quote:

Op donderdag 15 januari 2009 23:28 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Mijn handschrift wordt altijd spijkerschrift genoemd.
Toch is dat soms best wel vervelend als mensen je handschrift niet kunnen lezen.

Ik heb verschillende handschriften (...)
Op school, gewoon tijdens de les, heb ik hele schriften volgekalkt met letters om maar iets 'moois' te maken. Echt helemaal tevreden ben ik er nog steeds niet over, maar omdat ik technische tekeningen maak waar het heel goed op uitkomt vinden veel mensen het wel mooi.
Mijn 'normale' schrift kent heeft zo ongeveer elke vorm: de ene keer linksschuin geschreven, de andere keer rechtsschuin, dan compleet recht, dan langgerekt, noem het maar op
De schriftkenmerken (hoe je bepaalde letters schrijft, zie ook grafologie) zijn redelijk constant, maar dan wel per schrijfstijl: per schrijfstijl heb ik dus een iets andere grafologie

Ik vind het echt geweldig dat jullie je handschrift zo hebben getraind. Mij kon dat echt niet voldoende interesseren Achteraf wel jammer want mijn handschrift bestaat dus meestal uit dezelfde hanenpoten

quote:

Op vrijdag 16 januari 2009 00:04 schreef Black_Tulip het volgende:
In de praktijk blijkt dat mensen mijn handschrift wel kunnen lezen

hoax!

quote:

Op donderdag 15 januari 2009 21:34 schreef Maeghan het volgende:
Vraagje, hoe gaan jullie om met het zoenen van onbekenden (je weet wel, de drie beleefdheidszoenen)? Ik moest dat dus gisteren doen en aan een kant wil ik dat niet (ECHT niet) en aan de andere kant weet ik ook wel dat het onbeschoft is om gewoon weg te lopen of om te zeggen 'nee sorry, liever niet' terwijl iedereen dat probleemloos doet. Waren mensen die ik voor het eerst had gezien en zij elkaar voor de tweede keer. Ik vond het eigenlijk bizar.

Bijgewerkte versie van hier.

-edit-

[ Bericht 36% gewijzigd door Stupendous76 op 16-01-2009 18:45:02 ]

quote:

Op vrijdag 16 januari 2009 00:33 schreef ThE_ED het volgende:

[..]

hoax!

Ja echt Zelfs jij kan het lezen.

quote:

Op vrijdag 16 januari 2009 00:03 schreef Black_Tulip het volgende:

Dat klinkt niet als een doktershandschrift hoor. Had je ook altijd tienen voor schrijven omdat je schrift exact zo was als in het schrijfboek?

Ik had zessen

Ik had negens en tienen voor schrijven ja, maar als je het dan sneller in de praktijk brengt, worden het hanenpoten, met lussen die verwarring scheppen etc. Moeilijk leesbaar in ieder geval.

Ik kan ook in blokletters schrijven, maar dat gaat dan niet snel. Achja, denk dat ik wel mijn pen en bestek op autistische wijze vasthou, op geheel eigen manier .

quote:

Op donderdag 15 januari 2009 23:29 schreef Lotusss het volgende:

[..]

Had 7 mnd geleden al een voorlopige diagnose, maar vandaag is de diagnose PDD-NOS dus door een "echte" psychiater gesteld.

En ik voel me dus opgelucht. Zelf was ik er al van overtuigd omdat ook alle puzzelstukjes uit het verleden ineens op hun plek vielen toen ik voor het eerst over ASS las.

Heb nu vooral last met overprikkeling ivm werken naast de studie om rekeningen te kunnen betalen, maar met een verklaring van mijn psych hoop ik binnen niet al te lange tijd Wajong aan te vragen zodat ik niet in de problemen kom met mijn studie.

`

In dat geval: gefeliciteerd!

Is het de combinatie studie/werk die je overprikkelt? Denk je dat je strak na je studie wel kan werken?

quote:

Op vrijdag 16 januari 2009 01:26 schreef Perico het volgende:

[..]

Ik had negens en tienen voor schrijven ja, maar als je het dan sneller in de praktijk brengt, worden het hanenpoten, met lussen die verwarring scheppen etc. Moeilijk leesbaar in ieder geval.

Zo'n handschrift wordt over het algemeen meer geaccepteerd dan mijn handschrift... Ik was heel vroeg met een eigen stijl ontwikkelen. Een beetje te vroeg

quote:

Ik kan ook in blokletters schrijven, maar dat gaat dan niet snel. Achja, denk dat ik wel mijn pen en bestek op autistische wijze vasthou, op geheel eigen manier .

Same here.

quote:

Op vrijdag 16 januari 2009 08:00 schreef dutch-mamma het volgende:

[..]

In dat geval: gefeliciteerd!

Is het de combinatie studie/werk die je overprikkelt? Denk je dat je strak na je studie wel kan werken?

Voordat ik voltijd ging studeren heb ik eerst 6 jaar gewerkt en tijdens een 40-urige werkweek had ik veel minder tot geen last.

De studie zelf is heel chaotisch door veranderende roosters, onregelmatige dagen etc. De tijd die ik eigenlijk nodig heb om te rusten, gebruik ik nu om te werken omdat ik anders mijn rekeningen niet kan betalen. Dus inderdaad, de combi studie en werk is gewoon zeer slopend.

quote:

Op vrijdag 16 januari 2009 16:36 schreef Lotusss het volgende:

[..]

Voordat ik voltijd ging studeren heb ik eerst 6 jaar gewerkt en tijdens een 40-urige werkweek had ik veel minder tot geen last.

De studie zelf is heel chaotisch door veranderende roosters, onregelmatige dagen etc. De tijd die ik eigenlijk nodig heb om te rusten, gebruik ik nu om te werken omdat ik anders mijn rekeningen niet kan betalen. Dus inderdaad, de combi studie en werk is gewoon zeer slopend.

Een studie is sowieso al zwaar. En als je daar dan ook nog bij moet gaan werken wordt het nog zwaarder.

Wat studeer je eigenlijk?

quote:

Op vrijdag 16 januari 2009 16:36 schreef Lotusss het volgende:

[..]

Voordat ik voltijd ging studeren heb ik eerst 6 jaar gewerkt en tijdens een 40-urige werkweek had ik veel minder tot geen last.

De studie zelf is heel chaotisch door veranderende roosters, onregelmatige dagen etc. De tijd die ik eigenlijk nodig heb om te rusten, gebruik ik nu om te werken omdat ik anders mijn rekeningen niet kan betalen. Dus inderdaad, de combi studie en werk is gewoon zeer slopend.

Bedankt voor je uitleg! Ik hoop dat je de Wajong gaat krijgen!

Over hoe ik het opgelost heb met de beleefdheidszoenen is wa tik altijd doe: gelaten ondergaan... maar fijn vind ik het niet. Het is meer dat ik van tevoren al gelijk iets heb van 'oh jee, oh jee, ik moet zo zoenen oh nee he oh shit ik moet zo oh nog een en dan ben ik aan de beurt'. Met mensen die ik ken vind ik het niet zo heel erg meer, maar bij onbekenden snap ik sowieso al niet waarom ik ze zou moeten willen zoenen.

Als ik het zo lees ben ik minder snel overprikkeld dan anderen. Of tenminste op een andere manier. Ik heb m'n studie gedaan met extra vakken (officiele studielast van 90 ECTS per jaar dus), had 4 uur reistijd per dag en werkte ca. 22 uur per week.

Aan de andere kant moet ik wel uitrusten van dagen met veel mensen om me heen. Ik kan echt gigantisch veel achter elkaar doen zonder problemen, zolang ik dat tenminste op m'n eigen manier en in een zelfbedachte volgorde kan doen (zodra mensen me gaan vertellen wat ik wanneer en hoe moet doen word ik gek). Maar zet me de week voor kerst op koopzondag in de stad neer en ik ben na 30 seconde in paniek.

quote:

Op vrijdag 16 januari 2009 16:44 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Een studie is sowieso al zwaar. En als je daar dan ook nog bij moet gaan werken wordt het nog zwaarder.

Wat studeer je eigenlijk?

Ik studeer Technische Informatica...
Wat dat betreft ben ik qua studie wel een heel stereotiepe autist haha!

@dutch-mamma: thanks voor je steun!

quote:

Op vrijdag 16 januari 2009 22:12 schreef Maeghan het volgende:
(...)Maar zet me de week voor kerst op koopzondag in de stad neer en ik ben na 30 seconde in paniek.

Geloof me, daar hoef je geen PDD voor te hebben!

Maar serieus... Laatst nam ik oudste zoon (13, Asperger) mee naar de stad voor nieuwe shirts. Omdat ze flink in de aanbieding waren bracht ik steeds meer shirts naar het pashokje.

En toen flipte mijn zoon...

Gelukkig heeft hij zelfinzicht genoeg om mij duidelijk te maken dat ik dat dus even niet moest doen: de stapel kleding die hij moest passen nóg groter maken terwijl hij net zijn eerste shirt had gepast...

Ik heb hem uit kunnen leggen dat hij "mijn" groeiende stapel gewoon moest negeren en zich moest richten op het passen, verder niet. De prikkels namen toen af en hij werd rustiger, al was hij nog steeds niet echt ontspannen... Toen we thuiskwamen, was hij doodmoe.

Wat ik hiermee tegen jullie allemaal probeer te zeggen: wees duidelijk over jullie gevoelens tegen de mensen in jullie directe omgeving (ouders, partner). Als niet-PDD-er snappen wij niet waarom jullie "opeens" in paniek raken, woede-aanvallen krijgen of jullie terugtrekken...

Het is moeilijk om dat heel duidelijk te zeggen, ik merk dat bij beide aspergerzonen. Ik vind het dan ook geweldig dat mijn oudste zo ver is dat hij mij af en toe kan waarschuwen dat hij overprikkeld wordt. Wij niet-PDD-ers zien dat namelijk niet en jullie reactie op overprikkeling komt dan ook als donderslag bij heldere hemel...

Die onwetendheid is ook een heel belangrijke oorzaak van het mislukken van mijn huwelijk met iemand die vrijwel zeker ook asperger heeft (er waren meer dingen die niet in orde waren, maar dat doet er nu niet toe).

quote:

Op vrijdag 16 januari 2009 22:55 schreef Lotusss het volgende:

[..]

Ik studeer Technische Informatica...
Wat dat betreft ben ik qua studie wel een heel stereotiepe autist haha!

@dutch-mamma: thanks voor je steun!

You're welcome

De reden dat ik hier steeds kom, is om meer inzicht te krijgen in jullie. Ik heb geen PDD, maar ben wel moeder van 2 zonen die asperger hebben. En ik ben blij met jullie openhartigheid! Ik herken niet alles, maar wel veel terug in mijn jongens, en ook in mijn ex.

Dus... eigenlijk moet ik jullie bedanken!

quote:

Op vrijdag 16 januari 2009 22:12 schreef Maeghan het volgende:
Maar zet me de week voor kerst op koopzondag in de stad neer en ik ben na 30 seconde in paniek.

Ik heb dat juist andersom. Drukte in de stad en winkelen, daar raak ik niet ondersteboven van, vind ik ook leuk. Ik raak er niet gestresst door, behalve van 1 winkel: de H&M. Daar kun je niet gewoon op iemand staan wachten zonder dat mensen voortdurend voor, achter en langs je heen willen - nerveus word ik er van!

Ik zit in de Wajong omdat werkbelasting er na een reintegratietraject van jaren niet in zat. Tenminste, ik kan wel bij iemand een laminaatvloer keurig leggen in mijn tempo, maar da's wat anders.

Een universitaire studie, dat ging nog net, maar zelfs door weinig contacturen en relatief weinig reistijd was ik al best gesloopt. De vrije dagen gebruikte ik dan niet zozeer om te studeren maar om bij te komen en op te laden.

Ik heb ook, een Wajong. Ik ben altijd bang voor de herkeuringen, ik heb er n u al 3 gehad!
Dat ze steeds weer opnieuw keuren, dat snap ik niet.
Weten jullie, iets van de nieuwe manier van keuren? Dat was, denk ik, dat ze pas vanaf 27 jaar definitief afkeuren?!

quote:

Op vrijdag 16 januari 2009 16:36 schreef Lotusss het volgende:
De studie zelf is heel chaotisch door veranderende roosters, onregelmatige dagen etc. De tijd die ik eigenlijk nodig heb om te rusten, gebruik ik nu om te werken omdat ik anders mijn rekeningen niet kan betalen. Dus inderdaad, de combi studie en werk is gewoon zeer slopend.

Herkenbaar.

De drukste periode tijdens mijn studie was mijn tweede bachelorjaar. Toen werkte ik er niet bij, maar dat had ik ook echt niet gekund. Ik deed dat jaar mijn major American Studies, mijn minor vertaalwetenschap en nog eens een flinke lading taalvakken Spaans en Fins. Ik dacht, ach, twee talen leren tegelijk, dat moet ik vast kunnen Het is mij niet gelukt, maar ik ben er nog steeds van overtuigd dat het best mogelijk is als je verder niet zoveel op je schouders hebt liggen en dat had ik wel. Het eerste semester van dat studiejaar was echt bizar. Ik heb altijd tijd nodig om te ontspannen en ik had toen zoveel huiswerk, dat ik in feite geen tijd had om te ontspannen en dat deed ik dan toch en daar voelde ik me dan weer schuldig over..

Ik ben pas in mijn vierde jaar begonnen naast mijn studie te werken. Ik was net met een nieuwe studie begonnen en daardoor was het eerste semester van die studie ook heel zwaar. Ik heb meestal hele korte baantjes en dat is op zich wel te doen. Het tweede semester heb ik een half jaar lang bij dezelfde werkgever gewerkt en dat ging zonder problemen.

Ik ben pasgeleden begonnen als treinsteward. De eerste dag ging wel goed, maar de tweede dag (gisteren) was een drama, compleet met totaal oververmoeid raken en huilen huilen huilen. Maar omdat het vermoeden bestaat dat het vooral kwam doordat degene die mij inwerkte mij steeds inpeperde dat het dramatisch slecht ging, ga ik het vandaag nog een keer proberen. Voor de eerste keer alleen. Daarna gaan ze kijken of het beter gaat en of ze me wel willen houden nu ik aanvankelijk geheim heb gehouden dat ik autisme heb Wish me luck. Verder heb ik volgende week woensdag een presentatie en naderende deadlines van twee papers waar ik nog niets aan geschreven heb Ik ben heel benieuwd hoe ik de komende twee weken door ga komen

Ik ga ook wajong aanvragen.
Hoop niet dat het zo overdreven is wat ook in het nieuws weleens komt dat ze willen bezuinigen erop, in de zin van, je moet echt heel wat problemen hebben.
Qua studie ga ik via de LOI studeren de normale weg heb ik niet als prettig ervaren, qua lessen en uitleg.

quote:

Op zaterdag 17 januari 2009 11:04 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

nu ik aanvankelijk geheim heb gehouden dat ik autisme heb Wish me luck.

Is lastig maar verstandiger om er voor uit te komen.
Zo weet men wat ze aan je hebben, als je anders misschien sociaal niet zo goed bent denken ze wellicht dat je intellectueel ook niet erg goed bent, mensen met asperger zijn juist daar weer vrij goed

quote:

Op zaterdag 17 januari 2009 11:10 schreef ScarFace- het volgende:

[..]

Is lastig maar verstandiger om er voor uit te komen.
Zo weet men wat ze aan je hebben, als je anders misschien sociaal niet zo goed bent denken ze wellicht dat je intellectueel ook niet erg goed bent, mensen met asperger zijn juist daar weer vrij goed

Ik zei dat ik bang was dat zij een van de werkgevers zouden zijn die geen begrip heeft voor autisme en op basis van een vooroordeel mij besluit niet aan te nemen. De reactie was dat het ook een vooroordeel is van mij om er vanuit te gaan dat zij me zullen ontslaan door mijn autisme. Maar wat wil je dan? Ik wil het risico niet nemen... Maar goed, zij willen het risico niet nemen dat ze door mijn problemen veel minder omzet draaien. Ik denk dat ik vandaag maar nog eens ga proberen duidelijk te maken dat ik dat wel begrijp....

quote:

Op zaterdag 17 januari 2009 11:18 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Ik zei dat ik bang was dat zij een van de werkgevers zouden zijn die geen begrip heeft voor autisme en op basis van een vooroordeel mij besluit niet aan te nemen. De reactie was dat het ook een vooroordeel is van mij om er vanuit te gaan dat zij me zullen ontslaan door mijn autisme. Maar wat wil je dan? Ik wil het risico niet nemen... Maar goed, zij willen het risico niet nemen dat ze door mijn problemen veel minder omzet draaien. Ik denk dat ik vandaag maar nog eens ga proberen duidelijk te maken dat ik dat wel begrijp....

Sterkte.

Mijn ex-leidinggevende heeft een keer een sollicitant geweigerd enkel en alleen op het feit dat hij autistisch was. Met het argument hij leeft in zijn eigen wereldje en zijn tempo ligt te laag. Het is hier tenslotte geen sociale werkplaats.
Dit deed mij pijn. Ergens heeft hij wel een punt maar zo ga je niet met mensen om.