(Aanstaande) docenten. Deel XVI

Wat een drama zeg, 3 avonden
Waarom eigenlijk? Kan dat niet op 1 avond?

Pppfff.... ja, dat krijg je natuurlijk ook als je op meerdere vestigingen werkt.
Maar je bent dus ook helemaal vol gepland op die avonden?

Zo, drukke dagen voor jou -J-D-...

Ik keek net een brugklastoetsje na, het is gewoon omrekenen van eenheden, dus van dam naar kilometer en dat ook met oppervlakte in inhoud.

ik schrok ervan hoe slecht sommigen het deden. Er zijn twee/drie lessen aan besteed qua oefenen, en ik zag wel dat niet iedereen het even hard nodig vond om te oefenen, maar sommige cijfers zijn wel erg dramatisch.. Ik ben benieuwd hoe de andere klassen het doen.

quote:

Op zaterdag 6 december 2008 13:04 schreef teigan het volgende:
Zo, drukke dagen voor jou -J-D-...

Ik keek net een brugklastoetsje na, het is gewoon omrekenen van eenheden, dus van dam naar kilometer en dat ook met oppervlakte in inhoud.

ik schrok ervan hoe slecht sommigen het deden. Er zijn twee/drie lessen aan besteed qua oefenen, en ik zag wel dat niet iedereen het even hard nodig vond om te oefenen, maar sommige cijfers zijn wel erg dramatisch.. Ik ben benieuwd hoe de andere klassen het doen.

Hmmm, ik herken dat wel, maar dan op taalgebied
Net met Nederlands het ontleden van zinnen en woordsoorten behandeld. We zijn er zo'n 3/4 lessen mee bezig geweest en iedere les weer aan de gang met het herhalen van de stof. Vooral naamwoordelijk- en werkwoordelijk gezegde vonden ze erg lastig.
Nu ben ik dus aan het nakijken en hou ik mijn hart vast voor de cijfers

Grammatica is altijd een lastig onderwerp voor het gros van de kinderen, maar gezien hoeveel aandacht ik er aan besteed heb, had ik toch wel wat betere resultaten verwacht

Wat een raar bericht van Technoviking in het vorige deel. Ik zie het juist als een positief punt als mensen ook oog hebben voor wat ze allemaal nog niet zo goed kunnen en wat er allemaal nog niet zo goed lukt. En iedereen in het topic zie ik ook vaak genoeg positieve dingen opschrijven.

Persoonlijk word ik eerder argwanend als collega's zichzelf alleen maar op de borst lopen kloppen. Wij kregen ooit een nieuwe collega die op zijn vorige school zooooo goed was, zoooooo populair, iedereen vond het zooooo erg dat hij daar wegging. Ik dacht werkelijk even "nou, dat moet wel een kanjer zijn", totdat we een tijdje met 'm werkten. Hij was populair ja, bij piepjonge onderbouwers die nog vallen voor dat popi-jopi-gedoe. Bovenbouwklassen HAVO en VWO prikten genadeloos door het trucje heen. Hij werkt nu weer op een andere school, en zal daar ongetwijfeld ook vertellen dat het een enorme aderlating is voor ons dat we 'm kwijt zijn.

Met zo'n plaat voor je kop kun je nooit leren, nooit verder komen, nooit jezelf ontwikkelen.

Daar tegenover stond een collega die we vorig jaar hadden die nu helaas weg is omdat er geen vaste uren voor haar waren. Die zat soms licht wanhopig in de personeelskamer omdat het met een klas gierend uit de hand was gelopen, vroeg zich af wat ze nou moest doen, liep breed uit te meten wat er allemaal misging en kwam behoorlijk onzeker over. Ik dacht aanvankelijk: "dat wordt niks", maar omdat zij oog had voor haar zwakke punten heeft ze ongelooflijk veel bijgeleerd en was daar ook nog mee bezig toen ze wegging. Want veerkracht had ze. Echt jammer dat er bij ons geen uren voor haar waren, maar we hebben inmiddels vernomen dat ze het op haar nieuwe school uitstekend naar haar zin heeft.

Kortom, ik ben het met Technovking niet eens. Ik lees hier genoeg positiefs, en de 'negatieve' dingen zie ik als pogingen om te leren. Of je het nou met een bepaalde actie (pepernoten, bijv.) eens bent of niet, boeien. Ik doe vaak genoeg dingen waar iemand zijn vraagtekens bij kan stellen, dingen die op het randje zijn (anders wordt het ook maar saai ). Sommige pakken goed uit, andere niet, andere in de ene groep wel en in de andere niet. Al doende leert men. Zolang je kritisch naar jezelf blijft kijken, wilt leren, en ervoor zorgt dat je om de dingen en om jezelf kunt blijven lachen, ben je wat mij betreft goed bezig.

Ben het wel met Shady Lane eens ja. Ik herken de verhalen van de "zoooooo geweldige leraren". Alles verloopt op rolletjes en gaat super, totdat je een keer onverwacht de klas binnen loopt. In dit topic zitten ook startende leraren en dan kom je inderdaad wel eens problemen in de klas tegen. Dat is normaal en ik kan het dan ook begrijpen als dit topic gebruikt wordt als uitlaapklep danwel als vraagbaak. De kneepjes van het vak leer je gaandeweg de rit. Ik sta nu dik 7 jaar voor de klas en ook ik had heel in het begin de "beginnersproblemen".

En wat die pepernoten betreft: zoals ik al zei, ik ben afgelopen week met een klas een sneeuwballengevecht gaan houden op een wei. Dat is een kleine beloning voor het feit dat ze tot nu toe super gewerkt hebben, maar ook omdat je met dat soort acties de band met de klas kunt verstevigen. Dát is wat ik belangrijk vind. Een beetje good will van de leraar zorgt voor good will van de klas en vice versa.

Ik weet niet wie van jullie het Schooljournaal van CNV krijgt, maar daar stond deze week een column in van een docente bij wie de Sinterklaasviering helemaal in de soep was gelopen...

Ken het blad ook niet; benieuwd wat er gebeurd is...

Er zijn inderdaad docenten (en zelfs beginnend docenten) die behoorlijk hoog van de toren blazen; alsof ze 'geboren' zijn om leraar/docent te zijn. Maar ik merk al snel dat dát een soort muur is, daarachter schuilt vaak genoeg onzekerheid.
Ik probeer van mijn hart zeker geen moordkuil te maken; over mijn problemen probeer ik sowieso altijd met mijn begeleider te praten en collega studenten op de opleiding. Maar ik heb ook wel eens in de personeelskamer er wat over gevraagd; het is alleen maar goed om het er met anderen erover te hebben. Toch?

quote:

Op zaterdag 6 december 2008 18:12 schreef Hippos het volgende:
Er zijn inderdaad docenten (en zelfs beginnend docenten) die behoorlijk hoog van de toren blazen; alsof ze 'geboren' zijn om leraar/docent te zijn. Maar ik merk al snel dat dát een soort muur is, daarachter schuilt vaak genoeg onzekerheid. Ik probeer van mijn hart zeker geen moordkuil te maken; over mijn problemen probeer ik sowieso altijd met mijn begeleider te praten en collega studenten op de opleiding. Maar ik heb ook wel eens in de personeelskamer er wat over gevraagd; het is alleen maar goed om het er met anderen erover te hebben. Toch?

Je hebt helemaal gelijk. Je komt verder als je eerlijk over je problemen en onzekerheden praat en je zult ook meer hulp van je collega's krijgen.

Wat die Sinterklaasviering betreft: docente doet surprise met haar mentorklas (2 HAVO), "die nog geen seconde hun mond dicht kunnen houden". Dan denk ik al bij mezelf: daar moet al éérst eens wat mee gedaan worden, maar goed. Het gaat allemaal leuk en aardig, die surprise, totdat gevraagd wordt of ze mogen drinken. Het toestemmen blijkt een fatale fout te zijn: alles wordt door de klas gesmeten. "Een spervuur aan dreigementen" (erg gezellig dus, die sintviering...) volgt, maar niks helpt. "De chocomelspetters zitten tegen de muur, en alles wat je maar kunt bedenken voor 5 euro vliegt door het lokaal".

Misschien inschattingsfout? Wat kun je wèl en wat kun je maar beter niet doen met een drukke klas?

!

Ik heb weleens van een leerling de vraag gekregen "of hij ook een surprise mocht maken die je in de fik moet zetten". Omdat ik te nieuwsgierig was wat hij dan zou gaan maken, wilde ik geen nee zeggen. Dus ik zei: "dat kan wel, dan moet diegene maar even naar buiten om hem daar open te maken en kijken wij toe door het raam" (het was in een lokaal op de begane grond).

En zo geschiedde. Hij had een schoorsteen gemaakt die in brand gezet moest worden, zodat die ging roken. Die ging ENORM roken, en ik had er niet aan gedacht het raam dicht te doen. Gevolg: ofschoon de surprise zich buiten bevond, toch het lokaal zwart van de rook, en de lucht door het hele gebouw te ruiken

Nog meer aankomend docenten aan Instituut Archimedes (Lerarenopleidingen hogeschool Utrecht) hier?

quote:

Op zaterdag 6 december 2008 14:08 schreef ShadyLane het volgende:
Wat een raar bericht van Technoviking in het vorige deel. Ik zie het juist als een positief punt als mensen ook oog hebben voor wat ze allemaal nog niet zo goed kunnen en wat er allemaal nog niet zo goed lukt. En iedereen in het topic zie ik ook vaak genoeg positieve dingen opschrijven.

Persoonlijk word ik eerder argwanend als collega's zichzelf alleen maar op de borst lopen kloppen. Wij kregen ooit een nieuwe collega die op zijn vorige school zooooo goed was, zoooooo populair, iedereen vond het zooooo erg dat hij daar wegging. Ik dacht werkelijk even "nou, dat moet wel een kanjer zijn", totdat we een tijdje met 'm werkten. Hij was populair ja, bij piepjonge onderbouwers die nog vallen voor dat popi-jopi-gedoe. Bovenbouwklassen HAVO en VWO prikten genadeloos door het trucje heen. Hij werkt nu weer op een andere school, en zal daar ongetwijfeld ook vertellen dat het een enorme aderlating is voor ons dat we 'm kwijt zijn.

Met zo'n plaat voor je kop kun je nooit leren, nooit verder komen, nooit jezelf ontwikkelen.

Daar tegenover stond een collega die we vorig jaar hadden die nu helaas weg is omdat er geen vaste uren voor haar waren. Die zat soms licht wanhopig in de personeelskamer omdat het met een klas gierend uit de hand was gelopen, vroeg zich af wat ze nou moest doen, liep breed uit te meten wat er allemaal misging en kwam behoorlijk onzeker over. Ik dacht aanvankelijk: "dat wordt niks", maar omdat zij oog had voor haar zwakke punten heeft ze ongelooflijk veel bijgeleerd en was daar ook nog mee bezig toen ze wegging. Want veerkracht had ze. Echt jammer dat er bij ons geen uren voor haar waren, maar we hebben inmiddels vernomen dat ze het op haar nieuwe school uitstekend naar haar zin heeft.

Kortom, ik ben het met Technovking niet eens. Ik lees hier genoeg positiefs, en de 'negatieve' dingen zie ik als pogingen om te leren. Of je het nou met een bepaalde actie (pepernoten, bijv.) eens bent of niet, boeien. Ik doe vaak genoeg dingen waar iemand zijn vraagtekens bij kan stellen, dingen die op het randje zijn (anders wordt het ook maar saai ). Sommige pakken goed uit, andere niet, andere in de ene groep wel en in de andere niet. Al doende leert men. Zolang je kritisch naar jezelf blijft kijken, wilt leren, en ervoor zorgt dat je om de dingen en om jezelf kunt blijven lachen, ben je wat mij betreft goed bezig.

Hier ben ik het helemaal mee eens. Ik ben dan wel leraar en geen docent in spe maar in het basisonderwijs gelden dezelfde principes voor een hoop zaken.

quote:

Op zaterdag 6 december 2008 21:47 schreef _dirkjan_ het volgende:
Nog meer aankomend docenten aan Instituut Archimedes (Lerarenopleidingen hogeschool Utrecht) hier?

Wat doet deze opleiding weer? Want ik zit op het IVLOS, eerste graad opleiding docent. Is dit de tweede graad opleiding of wat anders? (Utrecht heeft zoveel educatieve opleidingen dat ik er soms wat duizelig van word)

quote:

Op zondag 7 december 2008 18:50 schreef Hippos het volgende:

[..]

Wat doet deze opleiding weer? Want ik zit op het IVLOS, eerste graad opleiding docent. Is dit de tweede graad opleiding of wat anders? (Utrecht heeft zoveel educatieve opleidingen dat ik er soms wat duizelig van word)

Dat is idd de tweede graads opleiding van de Hogeschool van Utrecht. Zit op de uithof, in dat nieuwe gebouw vooraan, met die felgekleurde strepen

OK; ja, dat ken ik wel. Ik zit in het BBL, dat staat eigenlijk tegenover dat gebouw aan de andere kant van de Uithof zeg maar; vast aan het Mineart gebouw.
Hoeveelste jaar ben je?

quote:

Op zaterdag 6 december 2008 14:08 schreef ShadyLane het volgende:
Kortom, ik ben het met Technovking niet eens. Ik lees hier genoeg positiefs, en de 'negatieve' dingen zie ik als pogingen om te leren. Of je het nou met een bepaalde actie (pepernoten, bijv.) eens bent of niet, boeien. Ik doe vaak genoeg dingen waar iemand zijn vraagtekens bij kan stellen, dingen die op het randje zijn (anders wordt het ook maar saai ). Sommige pakken goed uit, andere niet, andere in de ene groep wel en in de andere niet. Al doende leert men. Zolang je kritisch naar jezelf blijft kijken, wilt leren, en ervoor zorgt dat je om de dingen en om jezelf kunt blijven lachen, ben je wat mij betreft goed bezig.

Volgens mij zijn de beide vormen niet erg prettig: overdreven zelfverzekerde types en de heel onzekere. Ik ben nieuw op mijn school nu en ben al op meerdere scholen ooit 'begonnen'. Het is niet handig als je voortdurend je onzekerheden laat blijken; maar het is ook zeker niet goed om te doen alsof je het wiel hebt uitgevonden. Dan beginnen je collega's je echt irritant te vinden. Ik heb nu een collegaatje dat erg onzeker doet en dat is wel vermoeiend. Ik ben zelf zo dat als het niet goed loopt met een klas ik dat alleen bespreek met een collega die ik echt hoog heb zitten en dan vervolgens eerst zelf oplossingen probeer te vinden voordat ik ga rondbazuinen dat het met die klas niet gaat.

Ik vond het overigens raar aan de post van Technovking dat je blijkbaar niet zou mogen 'klagen' over een vwo klas. Alsof alléén vmbo-klassen lastig kunnen zijn. . Het blijven allemaal pubers en ook gymnasiasten zijn net mensen af en toe.

Afgelopen sinterklaasviering kwam Sinterklaas langs bij een aantal lessen. Ik heb aan het begin van de dag wel serieus lesgegeven (en dat vonden ze natuurlijk heel stom), maar de laatste twee lessen voor twaalven (daarna vonden de surprises plaats) heb ik even kruidnoten gegooid met een brugklas en een vijfde klas. Zoiets kan heel onverstandig zijn, maar met deze leerlingen was dat prima en ik kan 't dan ook niet laten om gewoon lekker mee te gaan gooien. Dolle pret (zeker als ik ook mee ga doen) Kan me goed voorstellen dat er collega's zijn die dat niet vinden kunnen. Sinterklaas had nog een gedichtje voor me geschreven, dat ging ongeveer zo (de laatste regels) 'We vinden u een hele leuke meid, en we willen u nooit meer kwijt'. Toen moest ik blozen. . Heel irritant vind ik dat. Dat heb ik toen ook maar gezegd.

bij ons is iedereen nu een beetje aan het nadenken over zijn/haar positie op school geloof ik... vorige week is de ontslagprocedure van een collega die er al heel lang werkte in gang gezet..

Heel bizar is dat dan..

Wow, dat komt bijna nooit voor. Eenmaal je vast contract op zak, kun je blijven zitten waar je zit, als je tenminste niet de laatst binnengekomene bent (maar dan ben je al gauw niet meer, met het grote verloop).

Was het iemand die z'n mond teveel open heeft gedaan misschien? Ik heb de indruk dat scholen eerder iemand ontslaan die te kritisch is, dan iemand die slecht functioneert

Hij is ontslagen(of eigenlijk is het voornemen tot uitgesproken, het wordt allemaal nu in gang gezet) omdat hij niet goed lesgaf. En daar is al een heleboel interne en externe begeleiding aan te pas gekomen, maar het hielp niet. En er kwamen steeds meer klachten, dus toen hebben ze de knoop doorgehakt..

Dat hoor je niet vaak! Ik weet van een school hier waar iemand zo slecht functioneert dat de sectie al jaren ervoor zorgde dat hij nooit twee jaar achter elkaar dezelfde klas had (want dan zou de schade te groot worden), en die nu zelfs is 'weggepromoveerd' naar alleen onderwijs-ondersteunende taken. Een ontslagprocedure is zo duur, het is voor de school goedkoper hem die paar jaar tot aan zijn pensioen nog even door te betalen.

ik had het ook nog nooit eerder meegemaakt, dus ik stond er ook nog al van te kijken.... Vaak zie je wel dat mensen dan tot hun pensioen door mogen "rommelen", maar hij moest nog een flink aantal jaren tot die tijd, en dat zagen ze denk ik niet meer zitten. Hij was al van examenklassen en alles afgehaald, en nog ging het schijnbaar niet beter..