Truth ouwehoer #212

Allo allo

Sterkte voor Vamp en good luck voor Nokje met het zingen

En inderdaad metro, ze weten nog steeds niet alles. Komt soms wel zo over dat de wetenschap al bijna klaar is met uitzoeken maar er blijft nog een berg over wat nog uitgedoktert moet worden.

En dan verschilt de theorie wezenlijk van de praktijk. Zelf hou ik me niet meer zoveel bezig ermee, het wordt me al snel te complex als ik diep ga nadenken over van alles en nog wat. Soms denk ik van, hou het maar lekker simpel en eenvoudig en ga bezig zijn met concrete dingen in plaats van het hoofd te breken over vraagstukken waar toch geen antwoord op te krijgen is.

Dat er ooit een moment komt dat alle ziektes verleden tijd zijn dat betwijfel ik dan ten zeerste, zo zullen er weer nieuwe ziektes ontstaan over een x-aantal jaren en bij bestrijding van ziektes krijg je vanzelf vaak te maken met bijwerkingen die dan ook weer als een soort van ziekte kan worden gezien.

Fijn

Hoe is het nu met haar? Pijn of doen de medicijnen het goede werk?

Je zou niet zeggen dat het nodig is zo'n opname Sara maar dat is dan een beeld ontstaan op internet waar je nogal "normaal" stabiel en nog meer overkomt zonder dat het nodig is dat je opgenomen moet worden. Maar zo komt op internet niet alles naar voren ook.

In ieder geval heeeel veel succes daar en hopelijk zet het zoden aan de dijk die opname

Ik ga slapen

Nog even 2 beschuiten met kaas en dan een lange nacht pittuh

Ik zeg dag en goede nacht.

Sara ik wens je veel succes, sterkte en geluk toe bij je behandeling

Maar nu afsluiten

Goede morgen

Oma heeft de hele nacht pijn gehad en geroepen om hulp bij verpleegsters, vanmorgen een spuit gekregen tegen de pijn waardoor ze in een diepe slaap terecht komt, kreeg dat bericht net te horen. Heb het idee dat het nu echt ver voorbij is. Weet verder niet hoe ik ertegen aan moet kijken en wil ook niet teveel schrijven erover. Kan zeggen dat het bij het leven hoort maar daar is ook niet alles mee gezegd.

Tis allemaal zo betrekkelijk als ik nu stil sta bij het leven door wat er nu gebeurt, het duurt allemaal zo kort en dan denk ik van....waarom maak ik me vaak zo druk om onzinnige dingen. Zoals mijn oma dus eergisteren ook al zei dat iedere dag zo moet zijn om ervan te genieten omdat het zo kort duurt, jaren vliegen soms voorbij zonder dat ik er erg in heb. Ineens lijken problemen zo zinloos te wezen om te lang druk te maken erover. Als het dan ineens om leven en dood gaat en het komt duidelijk naar voren dan kan het ook voor opheldering zorgen ( Zonder te beweren dat het positief is wat er nu gebeurt, zomaar stil staan in stilte om vervolgens de conclusie te trekken dat het leven anders kan zijn dan het lijkt als het gaat om zorgen, te zwaar wegen dus)

Maar goed, vandaag in rust en stilte eens stil staan bij alles, eens terug kijken naar mooie momenten en ook eens beseffen of de manier waarop ik bezig ben wel zo goed is op bepaalde vlakken. Dan gaat er nu verandering optreden wat betreft daginvulling dit jaar nog maar alsnog de vraag of mijn instelling niet eens veranderd moet worden qua optimistischer wezen.

Komt over alsof ik het een plek heb gegeven in zekere zin. Ondertussen is het toch al 10 maanden zo dat het achteruit aan het gaan is met grootmoeder dus dan ga je vanzelf steeds verder een plek geven. Straks alsnog de klap als het over is maar goed, ook dat krijgt nog een plek.

Zal het inderdaad wel redden, het is ook een proces dat enigszins vanzelf gaat dat verwerken en zo gaat er een ander proces ook in werking treden over mijn eigen leven op de een of andere manier. Vraagtekens her en der die ik aan het beantwoorden ben wat dan weer kan zorgen voor een licht dat gaat branden. Over dat begeleiden, de verpleegsters hebben niet altijd tijd om constant erbij te zijn en het bezoek blijft ook niet de hele dag. Er is al een geestelijke geweest maar dat beviel ook niet helemaal voor haar. Denk dat nog het beste is dat ze inslaapt heel diep 's avonds, dat ze het leven los kan laten. Denk dat het zo kan zijn dat wanneer je bang bent dat je dan jezelf vast blijft klammen aan het leven en zo moeilijk heen kunt gaan, dat je niet los kunt laten dus ook en dat het dan langer kan duren.

Had eergisteren wat gelezen over incarnatie en reincarnatie. Dat je wanneer je niet klaar bent om te sterven gaat reincarneren en terug keert als mens na dit bestaan. Is het dan zo dat je klaar bent met alles dat je dan incarneert en elders terecht gaat komen. Weet niet of dat echt zo is maar het zou zomaar kunnen dat het zo is, mensen die dus langer willen doorleven die vervolgens opnieuw geboren worden na de dood.En dan misschien heel veel levens die nodig zijn bij mensen die alles eruit willen halen wat erin zit en nooit genoeg krijgen ervan.

Ik kan ook mijn hoofd breken en nog steeds 1000 vragen die over blijven. Het onzichtbare denk ik dan soms aan, iets dat niet te bevatten is door mensen omdat het te "vaag" is om duidelijkheid in te krijgen. Sowieso het onduidelijke omdat het niets te maken heeft met het leven op aarde, er valt niet in te kijken en het blijft onzichtbaar. En dan de gedachte dat zaken die aards zijn zelfs al vaak moeilijk te bevatten zijn in deze realiteit.

Qua lessen leren, heb vaak het idee dat iedere dag anders is, zelfs al staat mijn leven op dit moment niet bol van activiteiten en sociale interacties, alsnog lijkt iedere dag een berg informatie te bevatten die niet helemaal verwerkt kan worden. Dus dan is het in deze situatie al zo dat er 100 dingen overblijven die geen antwoord krijgen en zo blijft er altijd wat over inderdaad waar geen duidelijkheid in gekregen wordt. Niet om het leven vaag te noemen maar het valt niet altijd te bevatten alsof het ook vaak een raadsel is, een soort van spel vol raadsels en dan de kunst om net juist dat aandacht te geven dat aandacht verdient zodat tenminste de hoofdzaken belicht worden. Een depressie zorgt dan voor veel vraagtekens en aandacht, hoe te bestrijden en welke voordelen kunnen eruit gehaald worden, zo zie ik een depressie in dat er zeker voordeel uit gehaald kan worden op bepaalde gebieden qua levensinstelling richting de toekomst en hoe tegen bepaalde zaken aan te kijken die niet zouden kunnen wanneer er geen depressie zou zijn geweest.

Maar goed, niet teveel van dit. Ik heb een hoofdstuk af te sluiten en verder te gaan met mijn leven, nu krijg ik een soort van coach die precies met mij gaat uitstippelen wat mijn interesses zijn qua werk en vrije tijd. Beetje bij beetje invullen van die vragen, ben afgelopen tijd een beetje vergeten waar mijn interesses liggen. Een hele tijd de instelling gehad dat het leven geen inhoud heeft en waardeloos is, en als zoiets maanden duurt ( opgeteld in de verschillende periodes is dat jaren) dan verlies je de kunst van het leven een beetje. Wil straks toch zeker terug kijken naar periodes in het leven waar er inhoud was en dan sowieso in het weekend eens een echt weekend gevoel hebben omdat maandag tot en met vrijdag drukker was dus vanzelf het idee het weekend staat voor vrije tijd.

Jagen dan maar niet, vorige keren wilde ik binnen 1 maand alles duidelijk hebben met invulling daarbij. Mij is verteld geworden dat het langere tijd nodig heeft, die hele begeleiding kan 2 jaar duren tot het eindresultaat daar is en dan valt er nog steeds verder op te bouwen want daar komt denk ik nooit een eind aan. 2 jaar duren en in die 2 jaar dus stap voor stap invulling geven, steeds een stap verder totdat het zo is dat het levenswaardig is.

Over dat dood gaan, misschien is het zo dat je alle herinneringen meeneemt voor een bepaalde periode en dat er dan iets is dat gaat aanvullen bij die herinneringen. Dat alles en dan ook alles naar voren komt negatief en positief en dat vanuit daar iets naar voren komt in een andere vorm en dat het dus gebeurt zonder eigen invloed wat jij ook zei dat je ziel het niet zelf beslist. Alsof het een nieuw schilderij is dat getekend wordt vanuit het oude leven en dat de kwast vanzelf over het doek gaat. Dat er vanuit het oude leven dus iets gebrouwen wordt zonder dat het te maken heeft met het oude leven, en dan het onbewuste dat misschien helemaal erbij betrokken wordt in de 90 jaar dat het onbewuste aanwezig was.

Vage theorie maar weet er niets anders van te bakken nu, het blijft gissen. Het hoeft ook niet helemaal duidelijk te worden, ik merk het vanzelf wel straks Nieuwsgierigheid is het dan een klein beetje maar het doet nu niet helemaal zo ter zake, eerst maar eens komende 50 jaar invullen helemaal

[ Bericht 3% gewijzigd door Topspin op 08-11-2008 14:35:53 ]

Verborgen zaken, verborgen karakter-trekjes die nooit naar voren komen. Verborgen woorden die nooit uitgesproken worden. Verborgen in het diepste van de mens dat nooit in dit leven naar voren zal komen omdat het te diep verstopt zit ergens in de diepste diepte. Verborgen alsof er dan een soort van tweede leven in 1 leven zit. Alsof er nog plaats is voor 1001 dingen in een bestaan maar dat er te weinig ruimte is aan de oppervlakte. En dan vervolgens dat al die dingen die niet in dit leven naar voren kunnen komen straks wel naar voren komen in een andere vorm gegoten. Dat het leven al meerdere levens bevat, en wie weet ook wel meerdere karakters en persoonlijkheden zonder over gespleten persoonlijkheid te spreken.

Onbewust en bewust, het diepe onbewuste en dan de gedachte dat het oneindig is en dat sowieso het merendeel onbewust gebeurt. Alsof er dus ook een dieper wezen in de mens zit dat nooit volledig tot uitdrukking kan komen, alsof er dus ook 2 werelden zijn een beetje. De wereld waar alles duidelijk en vast staat en de wereld van het ongewisse waar het een groot mysterie is.

En nu even weg Heb genoeg gedacht erover, even simpele dingen doen want ik kan er chaotisch van worden in zekere zin.

[ Bericht 10% gewijzigd door Topspin op 08-11-2008 15:51:15 ]

Goede middag

Wazige droom gehad. Ik ging met mijn broer een huur-auto proberen te huren met een pas waar ik met slecht handschrift op geschreven had maar de eigenaar van het bedrijf wilde het niet geven die auto. Daarna ben ik gaan zeuren en toen schreef hij een lange brief dat ik de auto wel mocht huren met daaronder..." Hij is erg koppig".

Vervolgens werd ik naar een gebouw gestuurd met 3 grote deuren, ik proefde al onraad en koos een deur die in mijn ogen de juiste was. Alsnog was ik in de val gelopen. Het gebouw waar de auto's verhuurd werden was een zogenaamde martelkamer. Ik ging met een lift naar heel ver naar beneden en daar aangekomen zaten allemaal bekende mensen die me een lesje wilden leren dat ik zoveel praatjes deed maken en dat ze gek werden van mijn constante geouwehoer. ( dat constante geouwehoer wat vroeger vaak aanwezig was ( 2 jaar geleden ) toen ik constant spraakwater leek te hebben door redenen)

Toen werd ik in een kooi gezet met allemaal circus dieren en dus ook een super grote tijger en toen kwam die tijger aan mijn hand bijten waardoor ik in paniek raakte. De tijger die sluw maar tam vervolgens door de kooi aan het lopen was en daarna kreeg die tijger 2 malse stukken vlees om de eetlust op te wekken zodat hij ook mij zou gaan zien als lekkere maaltijd.

Daarna nog een hele tijd in die kooi geweest en vervolgens was de voorstelling over en ging ik met de lift weer naar boven. Er waren ook video opname's gemaakt die verspreid gingen worden underground zodat mensen nog eens konden genieten van mijn angstige momenten en de pijn aan mijn kont bleef aanwezig want er was een behoorlijk stuk uit mijn bil gebeten.

Maar goed, ben alsnog redelijk helder wakker geworden ondanks de droom

Tijd voor koffie

quote:

Op maandag 10 november 2008 10:24 schreef Metro2005 het volgende:

[..]

Jeetje, sterkte joh. Denk niet dat het nog heel lang gaat duren als ik het zo hoor. Hopelijk vind ze straks rust.

Danke Metro

Ze is nog steeds engiszins helder bij geest en volgens mij is het dan zo dat het nog een tijdje kan duren. Kan dan ook in 1 keer over zijn maar heb het idee dat ze nog te graag wilt leven ondanks alles. Daarbij maakt ze zich druk waar ze terecht gaat komen na de dood. Kan morgen of vandaag over zijn of nog weken duren, weet het ook niet goed.

Vanmiddag op bezoek en dan wordt het even zwaar, thuis lijkt het alsof ik al afscheid genomen heb maar eenmaal op bezoek komt het weer hard aan.

quote:

Op maandag 10 november 2008 11:26 schreef Metro2005 het volgende:

[..]

Het harst komt het aan om iemand te zien lijden. Op een gegeven moment hoop je gewoon voor die persoon dat het snel afgelopen is. Althans, dat had ik wel bij mijn vader toen.

Bij pijn is het inderdaad zo dat het maar beter is dat het zo snel mogelijk voorbij is want dat verdiend niemand om zo dood te gaan. Mijn oma heeft dan geen constante pijn lichamelijk gezien maar het geestelijke lijden is dan ook erg als je constant bang bent om dood te gaan. Straks maar even moed inspreken dat ze naar de hemel gaat en iedereen terug gaat zien, dat hoort ze het liefste. De gedachte van eeuwig rusten vind ze maar niets.

Ze slaapt dan ook het overgrote deel van de dag, slapen is dan beter dan pijn hebben.

Ben net op bezoek geweest, uurtje gebleven omdat ze wilde gaan slapen, anders was ik langer gebleven. Over vroeger gepraat en mooie herinneringen opgehaald, ze kon zich nog van alles herinneren maar de rustgevende middelen zorgen voor verdoving zodat ze niet helemaal aanwezig is.

Ze had het nog over een operatie die ze zou willen, dat rot ding in mijn hoofd had ze het over. Ze wilt nog doorleven maar ze huilde niet de hele tijd gelukkig. Alleen toen we weggingen even. Verpleegsters zeiden dan dat ze nu ook goed slaapt dus dat is ook mooi.

Had het net niet zo zwaar ermee op bezoek, heb tenminste kunnen praten dit keer en het ging niet over dood gaan maar over het leven dat ze gehad heeft. Denk dat ik morgen weer meega en de rest van de dagen ook zolang ze er nog is. Doe ik dat niet dan krijg ik daar straks spijt van en sowieso een steun in de rug bieden.

Wat Metro dus ook zegt, door willen leven en dan ziek zijn zoals nu ook het geval is. Operatie willen wat onmogelijk is omdat ze dan het goede weefsel ook weghalen zodat ze 100 procent zeker sterft op de operatie tafel.

Dan is mijn oma 83 en is het bij jonge mensen nog erger maar alsnog erg dat iemand 100 wilt worden op 83 jarige leeftijd wat niet echt mogelijk is tenzij er een gigantisch wonder gebeurt wat me erg sterk lijkt op dit moment.

Maar goed, nu even iets anders. Ik zet het ook van me af zodra ik thuis ben, kan ook niet de hele dag ermee rondlopen in het hoofd. Leven gaat dus echt door en er valt nu toch niets te doen omdat ze aan het slapen is.

Koffie dan maar even

[ Bericht 8% gewijzigd door Topspin op 10-11-2008 13:59:06 ]

Besef me nu dan ook dat er buiten het lichaam een kracht is die niets met het lichaam te maken heeft. Soms dacht ik wel eens het is puur lichamelijk allemaal maar als ik het dan zo zie op dit moment denk ik dat er meer meespeelt. Vanzelf ook de gedachte dat die kracht of geest na dit leven doorgaat als het los komt te staan van het lichaam.

Maar goed, ik ga even wat anders doen nu. Ben klein beetje chaotisch en onrustig. Teveel stil staan erbij is niet goed dus ook maar hier niet bezig zijn ermee, alleen al erover nadenken kan enige onrust veroorzaken dus dan maar dat beperken. Even uitwaaien buiten met muziek, korte wandeling maken.

Alleen zijn op dat moment is voor haar niet prettig en dan is niet prettig zacht uitgedrukt. Zo gaat er meer familie vaker langs maar zo zijn er nog steeds uren dat ze daar alleen ligt en dan vanzelf het piekeren als ze wakker is dus daarom ook dat ik zo vaak mogelijk wil gaan. Kleine moeite in mijn ogen en dan moet ik me er maar een beetje overheen zetten ook als ik er even tegenop zie om te gaan.

Wat is lichamelijk en wat is geestelijk en op ziel niveau ben ik vandaag veel mee bezig, kan het niet laten om erbij stil te staan. Het houdt me bezig maar dat kan mijn manier zijn om ermee om te gaan.

Weet niet hoe ik deze avond ga invullen, heb zin in een paar biertjes dus wie weet een paar halen zo meteen. Een proost uitbrengen op het leven zelfs al is het maandag. Nog een tijdje vrije tijd en volgende maand waarschijnlijk al drukker door de week dus ik neem het er nog even van.

quote:

Op maandag 10 november 2008 16:50 schreef Metro2005 het volgende:

[..]

Als iemand overleden is vind ik dat altijd een mooi moment waarop je beseft dat de ziel inderdaad de levenskracht is. Bij een overleden iemand mis je iets, een levensvonk. Ook al ligt diegene er nog zo mooi opgemaakt bij, het lijkt wel een pop waar nooit leven in geweest is. Op die momenten dan weet ik voor mezelf zeker dat er meer is dan alleen het lichaam.

Inderdaad metro, mooi gezegd

En als iemand dan achteruit gaat dan zie je ook het leven steeds beetje bij beetje verdwijnen, dan zie je die levensvonk langzaam doven alsof het naar gene zijde gaat elders heen beetje bij beetje. Alsof het overgaat naar een andere plek of dimensie of dat dan ook. Dat die overgang dus ook geleidelijk gebeurt naar mate die levensvonk aan het doven is, dat die vonk dus beetje bij beetje overgaat.

Je hebt dan mensen die in een keer neervallen door een ziekte, kan zijn dat die levens vonk dan in 1 keer overgaat en dat het heftiger is die overgang dan wanneer het langzamer gaat.

Bij denken denk ik ook vaker dat het enigszins ook buiten de hersens om gebeurt, dat de hersens slechts een hulpmiddel zijn om te kunnen denken, dat het aansturen van denken buiten de hersens gebeurt eventueel door geest of een hoger bewustzijn of de ziel, ik weet het soms niet. Dat aansturen van het denken dat ik dus vaak onder de knie probeer te krijgen steeds beter, laat ik het denken zelf zijn gang gaan dan gaat het vaak de foute richting op. Dus dan komt er bij denken ook een kracht bij kijken die niet meteen lichamelijk is.

[ Bericht 8% gewijzigd door Topspin op 10-11-2008 17:02:08 ]

quote:

Op maandag 10 november 2008 16:56 schreef BarraCupraCuda het volgende:
sterkte topspin in deze lastige tijd!

Danke

Zal er niet al teveel meer over schrijven want dan voelt het als een topic kaap aan en tevens ook al veel geschreven erover. Dit is dus de eerste keer dat ik bewust zoiets meemaak in mijn leven dus de eerste keer een confrontatie met de dood van dichtbij. Maar alsnog genoeg even

Straks een biertje dan maar, heb wel zin in een brandje

Een proost uitbrengen op het hiernamaals dan maar, straks over 50 jaar gebeurt het mij ook en dan vraag ik de verpleegster ook een brandje om de laatste momenten te vieren.

[ Bericht 8% gewijzigd door Topspin op 10-11-2008 17:12:43 ]

Thank you Rimpelhond

Kreeg net te horen dat ze grapjes aan het maken was toen ander bezoek daar was en dat ze ook niet hoefde te huilen toen het bezoek weg ging Die grapjes die ze dan maakt zijn super droog Ook vanmiddag een paar grappen voorbij gekomen. Hoe ze erbij ligt in bed en vervolgens die grappen in die situatie die de grappen des te grappiger maken door die situatie, het is dan ook waardering dat naar voren komt maar het is dan ook om te lachen die grap En het breekt dan ook het ijs een beetje een grap tussendoor. Vind haar dus ook sterk dat ze ondanks alles de humor erin houdt en de moed niet laat zakken, ze ligt nu al een hele tijd in bed en is niet meer buiten geweest en dan nog meer en nog steeds grappen maken en door willen gaan. Denk ook dat het bezoek dan hetgeen is dat haar levend houdt op dit moment, daar fleurt haar hele dag van op.

Net biertje open getrokken en dan geniet ik even vanavond van een biertje

Terug kijken naar mooie momenten in het leven is de grootste les die ik ervan leer. Mijn oma die alleen maar mooie herinneringen aan het ophalen is de hele tijd en niets heeft over ellendige tijden die ze ook gekend heeft. Vanzelf dat ik dat in mijn eigen leven betrek in het heden dat ik dat ook maar beter kan doen. Ben zelf nog steeds vaak zo dat ik kijk naar slechte zaken in het verleden, de mooie herinneringen belichten dus en vanzelf het slechte op de achtergrond zetten zodat het heden ook oplicht als het ware.

Nu echt genoeg, tijd voor muziek Positieve muziek

Morgen als ik op bezoek ga zal ik mijn oma bedanken in plaats dat ik me laat bedanken. Bedanken dat ze me iets geleerd heeft ook, niet alleen nu maar ook vroeger als ik kijk hoe ze haar leven geleefd heeft. Leren van andere mensen is niet slecht, zo zijn er meer mensen die een voorbeeld kunnen zijn hoe ze hun leven leven. In principe zie ik ieder mens als voorbeeld in, voorbeeld in de zin dat je wat kunt leren ervan als het gaat om hoe om te gaan met het leven.

[ Bericht 11% gewijzigd door Topspin op 10-11-2008 18:48:26 ]

Goed dat je er klaar voor bent Sara

In de startblokken

quote:

Op maandag 10 november 2008 18:54 schreef nokwanda het volgende:
Over de dood gesproken:
http://www.miriammakeba.co.za/


Lala kahle, Mazi. Gauw ben je ook een madlozi.

Zal vanavond eens op nieuwsgroepen gaan zoeken naar muziek van haar, ben nu benieuwd hoe die muziek is ook. Kijken of ik wat kan vinden van haar.

Madlozi heb ik nog nooit van gehoord. Wat betekend dat in het Nederlands?

Zo is het voor iedereen ooit tijd om te gaan, in principe zijn we allemaal hetzelfde. Grote verschillen in rijkdom en nog meer maar uiteindelijk...." Gaan we allemaal met de neus omhoog".

Niet om bot te doen, het is gewoon de gedachte dat we als mens gewoon erg veel overeenkomsten hebben wat dat betreft. We worden allemaal geboren en zullen allemaal afscheid moeten nemen van het leven. Zo krijgt ook iedereen in zijn of haar leven te maken met rouwverwerking als nabestaanden.

Ondertussen vaak dat mensen zo bezig zijn met de verschillen en dan nog oordelen en veroordelen op allerlei gebieden terwijl het in principe belachelijk is. Zo zie ik de zinloosheid en belachelijkheid van ruzie dus ook echt in, het slaat gewoon nergens op dat mensen ruzie maken in dit leven. Een meningsverschil okey, maar soms is het zo dat mensen elkaar nooit meer willen zien en dat zelfs binnen familie en hechte vriendengroep. Niet alleen nooit meer willen zien maar dan ook zo koppig en hardnekkig zijn dat ze elkaar nooit meer gaan zien vaak door iets compleet onbenulligs en zelfs al is het redelijk zwaar, dan nog het idee dat het nooit te zwaar is om uit te praten met elkaar. En dan achteraf wellicht spijt dat naar voren gaat komen ook.

[ Bericht 2% gewijzigd door Topspin op 10-11-2008 19:16:03 ]

Heb op nieuwsgroepen niets kunnen vinden maar youtube heeft wel clips van haar erop staan dus daar maar even gaan luisteren na het eten.

Zuid Afrikaanse muziek ben ik niet helemaal bekend mee, toch maar eens gaan luisteren om te horen hoe het is.

Give me hope Joanna give me hope is dat ook Zuid Afrikaans of wat anders? Tijdens het wereld dans festival wel Zuid Afrikaanse muziek gehoord maar ben vergeten hoe het ook alweer precies was.

quote:

Op maandag 10 november 2008 19:53 schreef nokwanda het volgende:
African sunset
Soweto Blues

Hier zijn een paar van mijn favorieten van haar

Lekkere muziek

Zo'n vrouw die zulke muziek gemaakt heeft komt vanzelf goed terecht met haar spirit, haar spirit schrijf ik dan omdat die muziek echt een of andere positieve spirit bevat

Toch eens meer van die muziek gaan zoeken ook, sowieso om mijn muzieksmaak uit te breiden maar zeer zeker omdat het lekkere muziek is om te luisteren Muziek hoort dus echt tot mijn smaak en dan ook meteen bij de eerste 20 seconde maar zo is dat vaak hier dat de eerste indruk de juiste is.



Weer een ervaring rijker op het gebied van muziek

Muziek dan maar. Metallica Iets compleets anders dan Zuid Afrikaans maar ook met ritme en spirit.

Kreeg net even tranen in de ogen maar dat komt omdat ik 5 keer per week op bezoek ging bij mijn oma en dat ik dus echt een goede band had en dat we vaak op dezelfde golflengte zaten ondanks leeftijdsverschil, wat drac dus ook pas geleden zei de kerstboom ieder jaar opzetten omdat mijn opa al 15 jaar dood is en dan pasen, nieuwjaar en nog meer dagen van het jaar waarbij je bij elkaar bent. Heb nog 1 oma van 94 jaar en daar ben ik amper op bezoek geweest maar dat wil ik gaan veranderen en ook daar vaker gaan, die oma is anders maar net zo leuk en lief. Andere oma die ook super blij altijd als kleinkinderen langs komen, alsof dat net het verschil kan maken ook als er iemand langs komt.

Oma van 94 die is nog echt helemaal gezond, soms denk ik wel eens dat zij de 120 gaat halen hoe ze nu is. En ook zij met humor Vandaag ook gezien en ook keihard moeten lachen over opmerkingen die geplaatst worden. Soms lijkt het wel alsof oude mensen veel meer humor hebben dan jongere mensen Andere humor ook. Ook andere oudere mensen buiten familie om die soms van die opmerkingen maken waarvan ik denk....." Hoe kom je erop"



Kan dan dubbelzinnig overkomen, van de ene kant rouwen en verdriet en van de andere kant lachen maar het is zo dat ik terug kijk naar vroeger positief en dan afscheid moeten nemen negatief. Tis dan ook geen tranen met tuiten maar even natte ogen dat er straks een leegte ontstaat.

[ Bericht 7% gewijzigd door Topspin op 10-11-2008 21:08:14 ]