Hier maar verder.
quote:Helemaal mee eens, gewoon eens tegengas durven geven is heel wat waard. Dat heb ik wel geleerd...Op zondag 19 oktober 2008 09:08 schreef arjan1202 het volgende:
[..]
Hier moet ik toch even op reageren
Het bestaat wel degelijk want ik was het in mijn eerste relatie ook veels te lief, en op den duur gaat dat fout, je moet ook ook nee en is tegengas geven. Niet altijd te lief zijn.
Dat is mijn ervaring zelf
Nu bijna 2 maanden al is het uit, dacht van de pijn en het moeilijke gevoel af te zijn. Maar ik betrapte mezelf erop dat ik vanaf 5 uur vanmorgen naar het plafond aan het staren was, denken aan de dingen die fout gegaan zijn en de leuke tijden die ik met haar nooit meer zal beleven...
Dacht ik eindelijk rust en een toekomst te hebben en werd alles serieus in mijn leven met een leuke vriend, kindje op komst en huisje kopen enzo.
We besloten te gaan trouwen om het plaatje compleet te maken. Niks leek ons nog in de weg te gaan staan totdat hij ziek werd.
Hij kreeg een psychose. Je wereld stort in elkaar en je blijft alleen achter met alle onzekerheden die dat met zich mee brengt. Hij opgenomen om weer beter te worden.
Je weet niet hoelang zo iets duurt, er zijn geen gemiddelden. Hij reageerd geirriteerd tegen je, herkent je soms niet en beweert niet getrouwd te zijn en kan zelfs agressief
worden en je aanvallen. Maar het andere moment kan hij ineens weer helderder zijn en weet ie alles wel.
Het moment dat dan eindelijk de medicijnen werken gaat alles vrij vlot en word er gewerkt aan het terug keren naar huis. Maar aan de thuisblijvers word niet gedacht.
Nee het enige beeld dat er toe doet is hoe hij erbij zit en de thuisblijvers moeten zich continu aanpassen aan de veranderende situaties.
Weg van huis, terug naar huis en zie maar hoe je het een plek geeft en hoe je er mee om gaat. Want iemand na een psychose is toch anders in zijn doen en laten.
Moe en passief dat was de man die ik terug kreeg. Een man die geen rekening meer hield met de thuis situatie en of dat was omdat hij niet wilde of niet kon dat weet ik niet.
Dan ben je ineens moeder van jullie kinderen maar heb je hem er ook bij als groot kind. Je verdriet word niet gehoord en je bent alleen maar bezig met overleven.
Je angst voor herhaling mag je niet hebben, je stelt je aan want de hulpverlening is er zeker van dat het iets eenmaligs is.
Medicijnen worden afgebouwd, hulpverlening stopt en hij is genezen verklaard.
Fijn!
Hij leek zelfs de oude weer te worden.
Tot het noodlot weer toeslaat en hij weer in een psychose terecht komt. Nog geen maand na het afsluiten van zijn dossier is hij weer opgenomen.
Dit maal door de politie uit huis gehaald omdat hij mij dreigde neer te steken.
En weer blijf je alleen achter. Iets minder onzekerheid omdat je het eerder hebt meegemaakt maar nog stort je leven weer in.
Hoe geef je dit alles een plek? In nachtmerries herhaalt zich telkens het beeld dat hij je neersteekt. 80x met een groot mes zoals hij zei. Pakt hij niet alleen jou maar ook
je kinderen.
Angst is wat de boventoon voert, hoe ga ik hiermee om? Hoe geef ik dit een plek? En weer geen hulpverlening die naar je luisterd. Als je het zelf aanvraagt dan word gezegd
dat je problemen samenhangen met het ziektebeeld van je partner en dat zijn team je hulp moet geven. Maar dat gebeurd niet. De hulpverlening in Nederland is zo goed
dat je dus letterlijk met de rug tegen de muur komt te staan.
Ik moest mijn verhaal kwijt en had begeleiding nodig in hoe ik hier nou mee om moest gaan. Hoe ik dit een plek kon geven en wat ik eventueel in de toekomst kon verwachten.
In plaats daarvan kwam er niets. Tenzij je 2 afspraken met de psychiater wil meerekenen. Alsof je direct vanaf de eerste afspraak het achterste van je tong kan laten zien
terwijl je nog vol zit met alle gebeurtenissen die je weg hebt moeten stoppen om te overleven.
Ik trek het niet meer zoals we nu leven. Ik ga kapot van binnen en moet ook aan mezelf denken. Ik moet hier weg om mijn rust te vinden en toch mijn hulp te krijgen die ik nodig heb.
Kiezen tussen alle kwaden. Want je hebt dit niet voor ogen gehad als je toekomst beeld. Je wilt hem niet kwijt, maar kan op dit moment ook niet samen met hem zijn.
Gewoon omdat je op deze manier jezelf vergeet en dat uiteindelijk nooit goed kan zijn voor de toekomst voor jezelf, je kinderen en je partner.
Nu voel ik me een zombie, leef de dag en voel de pijn, maar de pijn mag er niet zijn dus duwen we nog verder weg. Die pijn moet eruit. Moet verwerkt worden.
Mijn hoofd is niet helder meer waardoor ik snel geirriteerd raak en mezelf verlies. En die wetenschap maakt me weer verdrietig en dan heb je het cirkeltje weer rond. Waar is dan
nog de ruimte om je geluk te voelen?
Ik dacht dat ik niet meer van hem hield, wel om hem gaf maar niet meer van hem hield. Nu merk ik weer dat ik wel van hem houd maar het is te laat.
Ik krijg de ruimte niet om mijn hoofd op orde te maken. Om mijn gevoelens op orde te krijgen en te leren omgaan met de situatie. Dat wil zeggen, die zou ik krijgen als ik hier zou
blijven samen met hem in 1 huis. Maar dan krijg ik het dus niet voor elkaar.
Ik moet even rust hebben in mijn leven. De rust zodat ik hieraan werken kan. Wat inhoud dat ik een eigen plekje moet hebben en zo ook de hulp kan krijgen die ik nodig heb
zonder in de bureaucratie terecht te komen dat ik onder de hulpverlening van mijn man val.
Ik had gehoopt op die manier te kunnen werken naar een nieuwe toekomst samen. Maar hij ziet niet in dat die mogenlijkheid nog steeds bestaat.
Ik had die inspanning best willen leveren, hij dus niet. En dat noemt hij mij laf dat ik nu weg ga? Tja het is maar hoe je het ziet.
Maar oneerlijk blijft het leven wel, toekomst dromen mag je hebben maar ze gaan allemaal vaak weer stuk.
quote:Zelfde situatie, zij heeft het al geaccepteerd dat we niet meer bij elkaar zijn en dat we vrienden zijn.. Heeft inmiddels een ander en dat vind ik soms knap kut. Nu heb ik een leuk meisje in Duitsland ontmoet en dat had ik verteld.. eerst was ze heel enthousiast en opeens kreeg ik later een sms met kunnen we morgen praten.Op zondag 19 oktober 2008 10:56 schreef Koepert het volgende:
Pff.. We willlen vrienden blijven. Ik wil dat. Zij wil dat. Ik wil haar niet kwijt. Zij wil mij niet kwijt. Maar bij sommige dingen heb ik nog teveel gevoel voor haar.. dat ik terugdenk aan de relatie en de sex en dat mis. Ik moet die knop omzetten, zij heeft dat al gedaan, daar heb ik toch bewondering voor. IK wil het, moet het, maar kan het nog niet volledig. Dat is vermoeiend. Weten wat er moet gebeuren maar zo gauw je haar ziet het toch nog niet volledig voor elkaar krijgen. Geen contact is geen optie. Geprobeerd maar dat gaat gewoon niet. We kunnen niet zonder elkaar, maar op dit moment ook niet helemaal met elkaar. Pff hoe zet ik die knop om.. Heb aan alle negatieve dingen gedacht. Maar dat weegt voor mij niet op tegen wat t waard is om haar te behouden als vriendin. Heb haar proberen te zien als een soort zus. Ook dat gaat niet continu goed, maar lijkt me toch de beste optie... Pleh
Maw: zelf wel willen snoepen en genieten maar toch stiekum wel een beetje huilen als ik met iemand anders ben...
Ik ben er na 2 maanden echter nog niet overheen, had dit ook niet verwacht maar ja. Denk nog steeds dagelijks aan haar en wat we samen allemaal hebben gedaan. Haar hyves is nu langzamerhand mijn startpagina geworden(verban hyves!)
help
quote:Geen contact, die vriendschap komt wel weerOp zondag 19 oktober 2008 10:56 schreef Koepert het volgende:
Pff.. We willlen vrienden blijven. Ik wil dat. Zij wil dat. Ik wil haar niet kwijt. Zij wil mij niet kwijt. Maar bij sommige dingen heb ik nog teveel gevoel voor haar.. dat ik terugdenk aan de relatie en de sex en dat mis. Ik moet die knop omzetten, zij heeft dat al gedaan, daar heb ik toch bewondering voor. IK wil het, moet het, maar kan het nog niet volledig. Dat is vermoeiend. Weten wat er moet gebeuren maar zo gauw je haar ziet het toch nog niet volledig voor elkaar krijgen. Geen contact is geen optie. Geprobeerd maar dat gaat gewoon niet. We kunnen niet zonder elkaar, maar op dit moment ook niet helemaal met elkaar. Pff hoe zet ik die knop om.. Heb aan alle negatieve dingen gedacht. Maar dat weegt voor mij niet op tegen wat t waard is om haar te behouden als vriendin. Heb haar proberen te zien als een soort zus. Ook dat gaat niet continu goed, maar lijkt me toch de beste optie... Pleh
Heb mijn ex deze week weer is gesmst dacht moet wel weer kunnen maar zij voelt zich er nog ongemakkelijk bij, en begrijp ik maar een vriendschap na een relatie heeft tijd nodig, en geef het de tijd
Dus mijn tip toch voorlopig geen contact en als jullie beide in overleg dit afspreken komt het wel goed met die vriendschap
En geen contact kan wel, en is gewoon de beste oplossing, al het andere gaat op de lange termijn niet goed.En ja dit klinkt makkelijker dan het is, want maak het nu zelf ook mee
en is moeilijk. ) en dat is dat het verliefde gevoel weg gaat, en je elkaar voor vanzelfsprekend aanneemt. Als dat het inderdaad is, dan heeft ze natuurlijk wel enigzins een punt, maar is voor mij juist reden eraan te werken en niet om ermee te stoppen. Nu zit er tussen mijn ex en mij wel ruim 4 jaar leeftijdsverschil (ik ben 29, ex wordt volgende maand 25) wat met dit soort dingen nog wel eens duidelijk wordt.
Zoals guus meeuwis in een nummer zingt verliefd zijn is veel leuker en makkelijk dan
Relaties moet je met zijn 2en aan werken, de leuke dingen maar ook de mindere dingen.
quote:ja dat gevoel heb ik ook weleens. ex is 18 en ik ben 23... bij haar vorige vriend had ze et ook na 1 jaar dat ze niet meer verliefd was en dat ze anders voor hem ging voelen... en nu precies hetzelfde... ik denk dat ze nog te jong is.. en dat nog moet leren.. ik wilde er ook voor vechten, maar zij wilde niet meer... laatste dagen denk ik veel aan haar... ik wil haar smssen, bellen knuffelen.. maar het mag gewoon niet! het is gewoon beter als ik haar met rust laat.... geen contact.... heb ook geen behoefte aan vrouwen en heb op et moment echt schijt aan wat andere mensen(lees: vrouwen) van mij vinden of denken...Op zondag 19 oktober 2008 13:49 schreef kroegtijger het volgende:
heb na 't telefoontje met dr van gisteren een tijd lang erover nagedacht met wat ze nou bedoelde met "het gevoel is weg" en begin langzaam wel een beetje te begrijpen wat ze bedoeld.... volgens mij is dit weer iets wat mevrouw elk jaar ongeveer heeft (
quote:same here.... heb t nog met wat gezamelijke vrienden van ons er net over gehad; die denken er eigenlijk allemaal net zo over en dat ze gewoon door zou moeten zetten. Het is voor ons nu de 3e keer dat zoiets gebeurt... het zijn steeds ups en downs en nu weer een down dus... maar ik merk t wel weer als ze weer wat bij draait en we weer gewoon contact hebbenOp zondag 19 oktober 2008 16:12 schreef PhoenixNLx het volgende:
[..]
ja dat gevoel heb ik ook weleens. ex is 18 en ik ben 23... bij haar vorige vriend had ze et ook na 1 jaar dat ze niet meer verliefd was en dat ze anders voor hem ging voelen... en nu precies hetzelfde... ik denk dat ze nog te jong is.. en dat nog moet leren.. ik wilde er ook voor vechten, maar zij wilde niet meer... laatste dagen denk ik veel aan haar... ik wil haar smssen, bellen knuffelen.. maar het mag gewoon niet! het is gewoon beter als ik haar met rust laat.... geen contact.... heb ook geen behoefte aan vrouwen en heb op et moment echt schijt aan wat andere mensen(lees: vrouwen) van mij vinden of denken...
(ik gok op een maandje ofzo )quote:jeetje.. dat is niet niks zeg. Lijkt me evident dat je ff wat rust in je hoofd wil hebben en dan kan de oorzaak van die onrust (manlief) niet gaan bepalen dat je laf bent, maar goed sterkte iig.
En ben er alles behalve overheen, zie haar nog 3x per week ongeveer en zou haar dan het liefst knuffelen maar dat kan niet
het mooiste is nog wel dat het eindelijk met iemand echt klikte en ik haar en zij mij echt leuk vinden maar dat er dan zoiets tussendoor komt.
quote:Merk dit vaker bij wat jongere meiden, mijn ex is ook 18 en ik ben 22. Is misschien maar 4 jaar maar in sommige opzichten zit hier toch veel verschil in. Is toch iets anders als de een 28 is en de ander 24Op zondag 19 oktober 2008 16:12 schreef PhoenixNLx het volgende:
[..]
ja dat gevoel heb ik ook weleens. ex is 18 en ik ben 23... bij haar vorige vriend had ze et ook na 1 jaar dat ze niet meer verliefd was en dat ze anders voor hem ging voelen... en nu precies hetzelfde... ik denk dat ze nog te jong is.. en dat nog moet leren.. ik wilde er ook voor vechten, maar zij wilde niet meer... laatste dagen denk ik veel aan haar... ik wil haar smssen, bellen knuffelen.. maar het mag gewoon niet! het is gewoon beter als ik haar met rust laat.... geen contact.... heb ook geen behoefte aan vrouwen en heb op et moment echt schijt aan wat andere mensen(lees: vrouwen) van mij vinden of denken...
Ik wou ook vechten maar zij had het gezien zeg maar. En ik zei ook onbewust speelt de leeftijd dan toch mee.
Ik zoek nu ook wel iemand die qua leeftijd wat dichterbij me staat, loopt een leuke stagaire bij de fysio waar ik nu zit die behandelt me ook
en ik zit het komende jaar daar nog wel voor me knie nog even wat beter leren kennen hehe 
moet zeggen dat het wel weer een beetje begint te kriebelen om me heen te kijken quote:ja stiekem speelt dan die leeftijd toch een rol... ik ben toch 'al 23'.. zij nog maar 18, dus ze kan nog alle kanten op... ik ook nog wel hoorOp zondag 19 oktober 2008 17:20 schreef arjan1202 het volgende:
[..]
Merk dit vaker bij wat jongere meiden, mijn ex is ook 18 en ik ben 22. Is misschien maar 4 jaar maar in sommige opzichten zit hier toch veel verschil in. Is toch iets anders als de een 28 is en de ander 24
Ik wou ook vechten maar zij had het gezien zeg maar. En ik zei ook onbewust speelt de leeftijd dan toch mee.
Ik zoek nu ook wel iemand die qua leeftijd wat dichterbij me staat, loopt een leuke stagaire bij de fysio waar ik nu zit die behandelt me ook
maar het is toch anders...quote:msn uitzetten of haar blokkeren voor je eigen best wilOp zondag 19 oktober 2008 17:56 schreef PhoenixNLx het volgende:
ahhh, we praten over msn! ik voel me alleen maar kutter zo! ik MOET msn uitdoen!
Probleem: Ik word sindsdien alleen maar depressiever. Op werk is alles ok, dan heb ik genoeg mensen om me heen en genoeg werk te doen. Ik dan mijn vrolijke zelf, en is er geen vuiltje aan de lucht.
In de weekenden ben ik daarentegen niet te genieten en depressief. Het wordt steeds erger.
Ik heb er twee extra hobbies bij genomen, en ik ga naar elke social event die mijn pad kruist, maar behalve dat ik omval van de slaap helpt het niets. Zelfs met andere vrouwen in bed kruipen maakt me niet vrolijk.
quote:Tja, misschien dat t allemaal nog even wat tijd moet hebben; maar als je dr zelf helemaal nog niet uit bent.... (anders zou je je nu niet zo voelen) waarom heb je dr dan uit je leven gesloten? kennelijk zitten die gevoelens er dus nog wel, maar ver weg gestopt.
Ik zit met eenzelfde probleem. Ik heb de vrouw van mijn dromen hermetisch afgesloten uit m'n leven, ongeveer drie maanden geleden.
Probleem: Ik word sindsdien alleen maar depressiever. Op werk is alles ok, dan heb ik genoeg mensen om me heen en genoeg werk te doen. Ik dan mijn vrolijke zelf, en is er geen vuiltje aan de lucht.
In de weekenden ben ik daarentegen niet te genieten en depressief. Het wordt steeds erger.
Ik heb er twee extra hobbies bij genomen, en ik ga naar elke social event die mijn pad kruist, maar behalve dat ik omval van de slaap helpt het niets. Zelfs met andere vrouwen in bed kruipen maakt me niet vrolijk.
Zoek afsluiting op een goede manier voor jezelf niet voor de ander, antwoorden krijg je niet altijd, als je maar precies heb laten weten hoe jij er over denkt en hoe jij alles zag, dan valt er gelijk een stuk last van je af.
Als je dan bericht terug krijgt dan kan dat positief of negatief, doordacht of ondoordacht zijn, maar 't is antwoord en dan kan je 't achter je proberen te laten.
Lukt mij ook nog niet na bijna 4 maanden
maar voel me wel steeds vaker beter.Ik zie mijn ex morgen...als het goed is...als ze deze keer niet weer afzegt...ik ben benieuwd hoe het gaat morgen
Ik ben benieuwd hoe zij doet tegenover mij. Ik denk gewoon afstandelijk. Maar dat komt goed uit, want ik ben ook van plan afstandelijk te doen tegenover haar 
Het boeit me eigenlijk helemaal niks meer...ik ben vandaag toch al "goedgekeurd" door de familie van mijn nieuwe vriendin
enne...over leeftijd. Leeftijd kan wel degelijk uitmaken. Een vriendin die ouder dan je is, is ook niet zaligmakend
quote:Ik heb m'n gevoelengs lang weggestopt en afstand bewaard om bij haar te kunnen blijven als vrienden. Over wat maanden werd die afstand toch steeds kleiner, ook van haar kant (dacht ik). Totdat ze plots vertelde over haar nieuwe liefde. Lastig momentje.Op zondag 19 oktober 2008 21:06 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
Tja, misschien dat t allemaal nog even wat tijd moet hebben; maar als je dr zelf helemaal nog niet uit bent.... (anders zou je je nu niet zo voelen) waarom heb je dr dan uit je leven gesloten? kennelijk zitten die gevoelens er dus nog wel, maar ver weg gestopt.
Na de schok toch maar om opheldering gevraagd, en open kaart gespeeld. Ze was niet echt onder de indruk. Ik heb het toen heel even geprobeerd, maar de situatie was voor mij te pijnlijk.
Dus toen heb ik maar gezegd dat we ieder onze eigen weg moesten gaan.. "ok, doei!" was niet echt het antwoord wat ik me had voorgesteld.
Klassiekertje, ik weet het, maar ik zou niet weten hoe ik dit verder zou moeten afsluiten. Ik heb echt m'n best gedaan.
Als laatste redmiddel ga ik volgende week op vakantie, even kijken of ik het zo uit m'n hoofd kan zetten.
quote:Ten eerste WOW...Op zondag 19 oktober 2008 11:53 schreef Ulanta het volgende:
Wat is het leven toch oneerlijk.
Dacht ik eindelijk rust en een toekomst te hebben en werd alles serieus in mijn leven met een leuke vriend, kindje op komst en huisje kopen enzo.
We besloten te gaan trouwen om het plaatje compleet te maken. Niks leek ons nog in de weg te gaan staan totdat hij ziek werd.
Hij kreeg een psychose. Je wereld stort in elkaar en je blijft alleen achter met alle onzekerheden die dat met zich mee brengt. Hij opgenomen om weer beter te worden.
Je weet niet hoelang zo iets duurt, er zijn geen gemiddelden. Hij reageerd geirriteerd tegen je, herkent je soms niet en beweert niet getrouwd te zijn en kan zelfs agressief
worden en je aanvallen. Maar het andere moment kan hij ineens weer helderder zijn en weet ie alles wel.
Het moment dat dan eindelijk de medicijnen werken gaat alles vrij vlot en word er gewerkt aan het terug keren naar huis. Maar aan de thuisblijvers word niet gedacht.
Nee het enige beeld dat er toe doet is hoe hij erbij zit en de thuisblijvers moeten zich continu aanpassen aan de veranderende situaties.
Weg van huis, terug naar huis en zie maar hoe je het een plek geeft en hoe je er mee om gaat. Want iemand na een psychose is toch anders in zijn doen en laten.
Moe en passief dat was de man die ik terug kreeg. Een man die geen rekening meer hield met de thuis situatie en of dat was omdat hij niet wilde of niet kon dat weet ik niet.
Dan ben je ineens moeder van jullie kinderen maar heb je hem er ook bij als groot kind. Je verdriet word niet gehoord en je bent alleen maar bezig met overleven.
Je angst voor herhaling mag je niet hebben, je stelt je aan want de hulpverlening is er zeker van dat het iets eenmaligs is.
Medicijnen worden afgebouwd, hulpverlening stopt en hij is genezen verklaard.
Fijn!
Hij leek zelfs de oude weer te worden.
Tot het noodlot weer toeslaat en hij weer in een psychose terecht komt. Nog geen maand na het afsluiten van zijn dossier is hij weer opgenomen.
Dit maal door de politie uit huis gehaald omdat hij mij dreigde neer te steken.
En weer blijf je alleen achter. Iets minder onzekerheid omdat je het eerder hebt meegemaakt maar nog stort je leven weer in.
Hoe geef je dit alles een plek? In nachtmerries herhaalt zich telkens het beeld dat hij je neersteekt. 80x met een groot mes zoals hij zei. Pakt hij niet alleen jou maar ook
je kinderen.
Angst is wat de boventoon voert, hoe ga ik hiermee om? Hoe geef ik dit een plek? En weer geen hulpverlening die naar je luisterd. Als je het zelf aanvraagt dan word gezegd
dat je problemen samenhangen met het ziektebeeld van je partner en dat zijn team je hulp moet geven. Maar dat gebeurd niet. De hulpverlening in Nederland is zo goed
dat je dus letterlijk met de rug tegen de muur komt te staan.
Ik moest mijn verhaal kwijt en had begeleiding nodig in hoe ik hier nou mee om moest gaan. Hoe ik dit een plek kon geven en wat ik eventueel in de toekomst kon verwachten.
In plaats daarvan kwam er niets. Tenzij je 2 afspraken met de psychiater wil meerekenen. Alsof je direct vanaf de eerste afspraak het achterste van je tong kan laten zien
terwijl je nog vol zit met alle gebeurtenissen die je weg hebt moeten stoppen om te overleven.
Ik trek het niet meer zoals we nu leven. Ik ga kapot van binnen en moet ook aan mezelf denken. Ik moet hier weg om mijn rust te vinden en toch mijn hulp te krijgen die ik nodig heb.
Kiezen tussen alle kwaden. Want je hebt dit niet voor ogen gehad als je toekomst beeld. Je wilt hem niet kwijt, maar kan op dit moment ook niet samen met hem zijn.
Gewoon omdat je op deze manier jezelf vergeet en dat uiteindelijk nooit goed kan zijn voor de toekomst voor jezelf, je kinderen en je partner.
Nu voel ik me een zombie, leef de dag en voel de pijn, maar de pijn mag er niet zijn dus duwen we nog verder weg. Die pijn moet eruit. Moet verwerkt worden.
Mijn hoofd is niet helder meer waardoor ik snel geirriteerd raak en mezelf verlies. En die wetenschap maakt me weer verdrietig en dan heb je het cirkeltje weer rond. Waar is dan
nog de ruimte om je geluk te voelen?
Ik dacht dat ik niet meer van hem hield, wel om hem gaf maar niet meer van hem hield. Nu merk ik weer dat ik wel van hem houd maar het is te laat.
Ik krijg de ruimte niet om mijn hoofd op orde te maken. Om mijn gevoelens op orde te krijgen en te leren omgaan met de situatie. Dat wil zeggen, die zou ik krijgen als ik hier zou
blijven samen met hem in 1 huis. Maar dan krijg ik het dus niet voor elkaar.
Ik moet even rust hebben in mijn leven. De rust zodat ik hieraan werken kan. Wat inhoud dat ik een eigen plekje moet hebben en zo ook de hulp kan krijgen die ik nodig heb
zonder in de bureaucratie terecht te komen dat ik onder de hulpverlening van mijn man val.
Ik had gehoopt op die manier te kunnen werken naar een nieuwe toekomst samen. Maar hij ziet niet in dat die mogenlijkheid nog steeds bestaat.
Ik had die inspanning best willen leveren, hij dus niet. En dat noemt hij mij laf dat ik nu weg ga? Tja het is maar hoe je het ziet.
Maar oneerlijk blijft het leven wel, toekomst dromen mag je hebben maar ze gaan allemaal vaak weer stuk.
Vind het heel erg kanap dat je het zo lang volhoudt.... Het is misschien vaker tegen je gezegd maar er moet toch een moment komen dat je voor je zelf en je kinderen moet kiezen..
Als je om iemand geeft kan het je soms erg blind maken voor zijn/haar fouten.
Kijk als ik zou worden bedreigd dan was dat zeer zeker de punt geweest om bij me zelf na te gaan denken. Kijk je weet dt het komt doordat hij niet helemaal in orde is maar dat kan je je niet je hele leven lang wijs blijven maken. Ik heb ook in mijn verleden relaties gehad waarbij zij manisch depresief was. In het begin kon ik het allemaal verklaren en het een plekje geven. Liet alles ove rme heen komen en nam het zo als het was.
Tot op een dag er bij mij een lichtje ging branden en tot de conclusie kwam dat ik alleen goed kon zijn voor anderen als ik goed was voor mezelf. Laten we het eerlijk bekijken jij bent nu niet goed voor je zelf.... Dat weerspiegelt zich op je omgeving....
Wat ik wil zegen is dat waneer ik het goed heb de mensen om me heen het merken en het ook goed hebben van mijn kant uit.
Er moet een punt zijn in je leven dat je zegt en nou is het afgelopen. Zet je zelf op het eerste plaats. Kijk naar de relatie die je nu met hem hebt... Bekijk het goed en heel eerlijk, hoe pijnklijk het ook zou zijn... Wees heel realistisch tegen je zelf..... ik denk dat je dan tot de conclusie zal komen dat het zo ook niet verder kan in je leven... Je schrijft dat jij de inspanning wil leveren en hij niet.. is het niet zo dat de relatie van twee kanten moet komen?
Probeer een nieuwe start te maken. ergens waar je niemand kent en niemand je verleden kent. Op deze manier is er dan niemand die je kan veroodelen en je beinvloeden.. Je krijg dan niet iedere dag de vraag of het met je gaat. mensen gaan je heel anders behandelen. En je zult merken dat het anders is. Elk begin is zwaar en moelijk maar op lange termijn zal je daar allen profijt van hebben...
Ik heb veel ervaaring opgedaan in mijn leven. Ben 27 en ben ooit als 10 jarige uit een oorlog gevlucht. veel rondgetrokken en eindelijk een heerlijk plekje voor me zelf gevonden...
quote:Zoiets had ik ook wel eens ja. Dat mocht dan geen relatie heten en dat moest het ook echt niet worden. Prima, op een gegeven moment ga je je dan losmaken want het zit er helaas niet in.Op zondag 19 oktober 2008 11:58 schreef maniack28 het volgende:
[..]
Zelfde situatie, zij heeft het al geaccepteerd dat we niet meer bij elkaar zijn en dat we vrienden zijn.. Heeft inmiddels een ander en dat vind ik soms knap kut. Nu heb ik een leuk meisje in Duitsland ontmoet en dat had ik verteld.. eerst was ze heel enthousiast en opeens kreeg ik later een sms met kunnen we morgen praten.
Maw: zelf wel willen snoepen en genieten maar toch stiekum wel een beetje huilen als ik met iemand anders ben...
En zodra dit gebeurt en je met een ander wat doet, dan ben je opeens een onoprechte klootzak geweest al die tijd.
Tsja, wie het weet mag het zeggen.
quote:Ja het wordt op een gegeven moment zwaarder. Dat is het besef dat het dan helemaal over is. Daar moet je doorheen. Je vindt echt wel een ander en die zal de leegte weer opvullen. Bijt door de zure appel heen! Wees niet te snel met het in een nieuwe relatie stappen. Eerst moet je zelf over je ex heen zijn. Anders is het toch niet eerlijk voor degene waar je dan eventueel wat mee zou beginnen?
is het zo dat ja week/2 weken nadat het uit is gegaan het zwaarder word? Want eerst toen het uitging had ik er meer rust mee dan nu... Ga je na week/2 weken het pas merken dat je een ander leefpatroon krijgt? Meer tijd voor jezelf, minder bellen, minder smssen... Minder aandacht van mensen... Angst om geen ander meer te kunnen krijgen? Weer moeite moet gaan doen om een vrouwtje te scoren,want het was zo lekker vertrouwd en veilig. Nu zijn er zoveel onzekerheden weer... Je doet je ding, gaat met vrienden wat doen... Maar ook dan krijg je andere aandacht... Je mist een deel in je leven... Een gat van leegte.... Wanneer zal het weer opgevuld zijn???
quote:ben ik met je eens... want ik heb zelf ook altijd een hekel aan vriendinnen(lees:ex) die zat te zeuren over hun exen... word je doodmoe van... maar idd, zal wel door moeten! ik hoop gewoon dat ik rust kan vinden en haar nog kan spreken na een tijd, zonder dat het me pijn doet...Op maandag 20 oktober 2008 09:12 schreef ThaBrain het volgende:
[..]
Ja het wordt op een gegeven moment zwaarder. Dat is het besef dat het dan helemaal over is. Daar moet je doorheen. Je vindt echt wel een ander en die zal de leegte weer opvullen. Bijt door de zure appel heen! Wees niet te snel met het in een nieuwe relatie stappen. Eerst moet je zelf over je ex heen zijn. Anders is het toch niet eerlijk voor degene waar je dan eventueel wat mee zou beginnen?
quote:Da's wel intressant ja, als dat (ooit) zou kunnenOp maandag 20 oktober 2008 09:20 schreef PhoenixNLx het volgende:
[..]
ben ik met je eens... want ik heb zelf ook altijd een hekel aan vriendinnen(lees:ex) die zat te zeuren over hun exen... word je doodmoe van... maar idd, zal wel door moeten! ik hoop gewoon dat ik rust kan vinden en haar nog kan spreken na een tijd, zonder dat het me pijn doet...
De pijn vervaagt wel merk ik, soort leegte vul je zelf zodat je een aanvulling kan vinden op je leven i.p.v. een opvulling, op en dat laatste puzzelstukje die kwijt is maakt op een gegeven moment hopelijk ook niet meer uit
of je vind hem terug in de handen van een nieuwe liefde.quote:moest slikken... zit op stage, maarvind het wel moeilijk hor !!Op maandag 20 oktober 2008 09:24 schreef Chev het volgende:
[..]
Da's wel intressant ja, als dat (ooit) zou kunnen
De pijn vervaagt wel merk ik, soort leegte vul je zelf zodat je een aanvulling kan vinden op je leven i.p.v. een opvulling, op en dat laatste puzzelstukje die kwijt is maakt op een gegeven moment hopelijk ook niet meer uit
quote:Ik weet 't dude.. heb die momenten ook gehad dat ik op mijn werk (nadat iedereen weg was) in huilen ben uitgebarsten na een msn of email berichtje van haar toen, of bij het her-lezen van een brief of kijken naar hyves en/of foto's.Op maandag 20 oktober 2008 09:37 schreef PhoenixNLx het volgende:
[..]
moest slikken... zit op stage, maarvind het wel moeilijk hor !!
Heb zelfs na bijna 4 maanden soms nog herinnering momenten waardoor ik even een paar minuutjes me enorm slecht voel, wat soms doortrekt in een 'down' gevoel die ik soms niet écht af kan schudden, maar dan heb ik die dag ook er veel bji stil gestaan.
Gewoon niet doen.. ik heb nu ff ruim 2 maanden geen contac gehad, op haar email na, zou haar nog zoveel willen duidelijk maken, en zoveel antwoorden zou ik nog wel willen, maar ze is niet voor rede vatbaar heb ik gemerkt in haar email n.a.v. van mijn wel overwogen geschreven brief.
Dus ik laat haar met rust en hopelijk zij mij ook, en zie wel wat er gebeurd in de toekomst, hoop een leuke, lieve, slimme en levens bewuste vrouw tegen te komen die m'n hoofd op hol brengt
En misschien dat m'n ex ooit nog 's een soort 'goedmaak' praatje komt houden, dat zou ik wel fijn vinden, en sta ik wel open voor, maar is voorlopig beter van niet
volgende maand nog maar eens kijken, want zelfs als we niets meer hebben wil ik dr niet kwijt als "gewone" vriendin (en volgens mij wil ze dat zelf ook niet).... we zien het wel weer 't antwoord was verassend:
1
SPOILER2.Het verschil tussen liefde en LIEFDE
Mensen, levend in de materie, hebben vaak nog een totaal verkeerd beeld van wat Liefde eigenlijk is.
Zelfs wanneer wij een liefdedaad stellen naar onze medemensen, leeft toch meestal - bewust of onbewust - op de achtergrond de gedachte: 'Wat krijg ik ervoor in de plaats?' Dat is niet de liefde met een grote L.
Ook de bedisselende en verstikkende liefde om alles voor een ander te doen, zichzelf wegcijferend, maar daardoor juist de ander zijn/haar vrijheid ontnemend, is niet die Liefde.
Van echte Liefde is pas sprake wanneer we onvoorwaardelijk iets voor een ander willen betekenen, waarbij we het bij die ander laten wat hij/zij ermee doet en hem/haar hierbij de vrijheid schenken om eigen beslissingen te nemen, zelfs al gaan die regelrecht in tegen onze eigen wensen voor die persoon.
Echt wel iets om even over te bezinnen!
SPOILERAcht kenmerken van sterke relaties
Wie kent hun geheim beter dan de stellen zelf? Onderzoekster Francine Klagsbrun onderwierp stellen die minstens vijftien jaar getrouwd zijn, aan een vijf uur durend interview. Hieruit destilleerde ze zeven kenmerken van goede relaties:
1. Flexibiliteit: de mogelijkheid om met veranderingen om te gaan, zoals de kinderen die uit huis gaan, of de partner die van baan verandert.
2. Het accepteren van het onveranderbare: het gedrag en de eigenschappen van de partner accepteren die niet zullen veranderen.
3. De overtuiging van eeuwigheid: de partners zien scheiding niet als een optie. In de meeste relaties zijn er tijden van afstand en woede geweest, maar geen van beiden overwoog eruit te stappen.
4. Vertrouwen: je veilig voelen bij de ander.
5. Wederzijdse afhankelijkheid
6. Plezier in elkaar: gelukkige stellen vinden het prettig om bij elkaar te zijn en met elkaar te praten.
Een gekoesterde gedeelde geschiedenis
quote:Vooral in nummer 2 snap ik er weinig van.... De titel noemt acht kenmerken, het artikel heeft t over 7 en er staan er 6 op rij
Kon het niet laten hè, ff googlen op 'het verschil tussen liefde en echte liefde'
't antwoord was verassend:
1SPOILER2.Het verschil tussen liefde en LIEFDE
Mensen, levend in de materie, hebben vaak nog een totaal verkeerd beeld van wat Liefde eigenlijk is.
Zelfs wanneer wij een liefdedaad stellen naar onze medemensen, leeft toch meestal - bewust of onbewust - op de achtergrond de gedachte: 'Wat krijg ik ervoor in de plaats?' Dat is niet de liefde met een grote L.
Ook de bedisselende en verstikkende liefde om alles voor een ander te doen, zichzelf wegcijferend, maar daardoor juist de ander zijn/haar vrijheid ontnemend, is niet die Liefde.
Van echte Liefde is pas sprake wanneer we onvoorwaardelijk iets voor een ander willen betekenen, waarbij we het bij die ander laten wat hij/zij ermee doet en hem/haar hierbij de vrijheid schenken om eigen beslissingen te nemen, zelfs al gaan die regelrecht in tegen onze eigen wensen voor die persoon.
Echt wel iets om even over te bezinnen!SPOILERAcht kenmerken van sterke relaties
Wie kent hun geheim beter dan de stellen zelf? Onderzoekster Francine Klagsbrun onderwierp stellen die minstens vijftien jaar getrouwd zijn, aan een vijf uur durend interview. Hieruit destilleerde ze zeven kenmerken van goede relaties:
1. Flexibiliteit: de mogelijkheid om met veranderingen om te gaan, zoals de kinderen die uit huis gaan, of de partner die van baan verandert.
2. Het accepteren van het onveranderbare: het gedrag en de eigenschappen van de partner accepteren die niet zullen veranderen.
3. De overtuiging van eeuwigheid: de partners zien scheiding niet als een optie. In de meeste relaties zijn er tijden van afstand en woede geweest, maar geen van beiden overwoog eruit te stappen.
4. Vertrouwen: je veilig voelen bij de ander.
5. Wederzijdse afhankelijkheid
6. Plezier in elkaar: gelukkige stellen vinden het prettig om bij elkaar te zijn en met elkaar te praten.
Een gekoesterde gedeelde geschiedenis
Overigens kan ik me er gedeeltelijk wel in vinden, maar zeker in artikel 2 kan ik me met punt 1 maar moeilijk identificeren.... het is namelijk aan de ene kant in overeenstemming, en aan de andere kant nogal tegenstrijdig met het artikel erboven die stelt dat je onvoorwaardelijk dingen voor elkaar over hebt.... Dus stel dat je van baan verandert, dan zou je partner daar onvoorwaardelijk in mee gaan met je... maar als jij niet van baan zou veranderen hoef je je partner dus niet daardoorheen te slepen...... dat lijkt mij nogal botsen met elkaar
mijn vriendin was zo... heeft zelf weinig vrienden, wilde altijd bij mij zijn... Ze zou haar leven geven voor mij... Het maakte niet uit hoe het met haar ding, zolang ik me maar goed voelde en als ik het maar leuk vond... Ik zei al tegen haar... het is niet goed dat je zo denkt. Ik heb mezelf op de 1ste plek en daarna kom jij wel meteen, maar ik ben belangrijker dan jij...
quote:Ben zelf 't laatste half jaar ook 'n beetje zo geweest.. maarja niet zo vreemd, omdat ze geen rekening hield met mijn dromen en toekomst visie samen met haar, was gewoon bang dat ze bji me weg zou gaan.Op maandag 20 oktober 2008 12:30 schreef PhoenixNLx het volgende:
Ook de bedisselende en verstikkende liefde om alles voor een ander te doen, zichzelf wegcijferend, maar daardoor juist de ander zijn/haar vrijheid ontnemend, is niet die Liefde.
mijn vriendin was zo... heeft zelf weinig vrienden, wilde altijd bij mij zijn... Ze zou haar leven geven voor mij... Het maakte niet uit hoe het met haar ding, zolang ik me maar goed voelde en als ik het maar leuk vond... Ik zei al tegen haar... het is niet goed dat je zo denkt. Ik heb mezelf op de 1ste plek en daarna kom jij wel meteen, maar ik ben belangrijker dan jij...
Ik stelde haar op de 1e plaats en mezelf op de 2e, en dat werkt inderdaad niet, maar ik dacht het wel vol te houden totdat er weer goede tijden zouden komen, (helaas) kwamen die er niet.
en toch hoort een relatie zo niet te zijn... verkeerde verhoudingen...quote:Dat is het vaak hè.Op maandag 20 oktober 2008 14:03 schreef PhoenixNLx het volgende:
ik denk dat mijn ex precies hetzelfde dacht als jij
Zij probeerde me te veranderen (na 3 1/2 jaar), hierdoor werd ik onzeker en opstandig, want ik doe alleen iets als ik er zelf achter stond, op een gegeven moment ging ze 'dreigen' zo van 'als je dat neit doet dan weet ik het niet meer'.. en toen was het eigenlijk al gebeurd, ik deed m'n best, kon het niet, gaf op en wou de verhoudingen herstellen maar dat was onmogelijk.
Verdomme gezijk van andere mensen, waarom kunnen ze je niet gewoon accepteren zoals je ben en er tevreden zijn, hoop dat ze zich schuldig voelt en kijhard gedumpt word
quote:Het meest moeilijke vind ik nog dat het voor mezelf de laatste maanden zo'n blur is geweest en nu het dichterbij komt dat ik mijn eigen huisje krijg het wel duidelijker word dat ik wel degelijk van hem houd.Op zondag 19 oktober 2008 16:42 schreef Re het volgende:
[..]
jeetje.. dat is niet niks zeg. Lijkt me evident dat je ff wat rust in je hoofd wil hebben en dan kan de oorzaak van die onrust (manlief) niet gaan bepalen dat je laf bent, maar goed sterkte iig.
We zijn al ruim 12 jaar samen en we hebben heel wat moeilijke tijden gehad samen. Zijn zelfs onder andere omstandigheden al eens uit elkaar geweest maar toen werd al duidelijk dat we ook niet zonder elkaar konden.
Ik moet alles op een rij zetten in mijn hoofd. de boel op orde maken. Voorkomen dat ik er aan kapot ga. Omwille van de kinderen en mezelf. Pas dan kan ik weer werken aan een nieuw bestaan met hem.
Zijn ziekte heeft hem veranderd en dus ook onze relatie en daar moeten we als we een toekomst willen hebben samen werk van maken om dat te leren accepteren.
Maar de keren dat ik heb geprobeerd mijn eigen dingen op een rij te krijgen en er over te praten werd het toch allemaal minder duidelijk dan wanneer ik het hier zo schrijf.
quote:Er zijn maar weinigen die alles weten. Het is niet iets waar je veel over praat want je wilt geen zeur zijn. De meeste reakties die ik kreeg waren meer in de zin van "dat je dat volhoud! Ik was allang weggeweest."Op maandag 20 oktober 2008 00:35 schreef kres het volgende:
[..]
Ten eerste WOW...
Vind het heel erg kanap dat je het zo lang volhoudt.... Het is misschien vaker tegen je gezegd maar er moet toch een moment komen dat je voor je zelf en je kinderen moet kiezen..
Als je om iemand geeft kan het je soms erg blind maken voor zijn/haar fouten.
Kijk als ik zou worden bedreigd dan was dat zeer zeker de punt geweest om bij me zelf na te gaan denken. Kijk je weet dt het komt doordat hij niet helemaal in orde is maar dat kan je je niet je hele leven lang wijs blijven maken. Ik heb ook in mijn verleden relaties gehad waarbij zij manisch depresief was. In het begin kon ik het allemaal verklaren en het een plekje geven. Liet alles ove rme heen komen en nam het zo als het was.
Tot op een dag er bij mij een lichtje ging branden en tot de conclusie kwam dat ik alleen goed kon zijn voor anderen als ik goed was voor mezelf. Laten we het eerlijk bekijken jij bent nu niet goed voor je zelf.... Dat weerspiegelt zich op je omgeving....
Wat ik wil zegen is dat waneer ik het goed heb de mensen om me heen het merken en het ook goed hebben van mijn kant uit.
Er moet een punt zijn in je leven dat je zegt en nou is het afgelopen. Zet je zelf op het eerste plaats. Kijk naar de relatie die je nu met hem hebt... Bekijk het goed en heel eerlijk, hoe pijnklijk het ook zou zijn... Wees heel realistisch tegen je zelf..... ik denk dat je dan tot de conclusie zal komen dat het zo ook niet verder kan in je leven... Je schrijft dat jij de inspanning wil leveren en hij niet.. is het niet zo dat de relatie van twee kanten moet komen?
Probeer een nieuwe start te maken. ergens waar je niemand kent en niemand je verleden kent. Op deze manier is er dan niemand die je kan veroodelen en je beinvloeden.. Je krijg dan niet iedere dag de vraag of het met je gaat. mensen gaan je heel anders behandelen. En je zult merken dat het anders is. Elk begin is zwaar en moelijk maar op lange termijn zal je daar allen profijt van hebben...
Ik heb veel ervaaring opgedaan in mijn leven. Ben 27 en ben ooit als 10 jarige uit een oorlog gevlucht. veel rondgetrokken en eindelijk een heerlijk plekje voor me zelf gevonden...
Maar zo werkt liefde niet.
Liefde kent zijn ups en downs. En ook in de periode dat je over de doornen van de roos moet wandelen moet je doorzetten en niet opgeven.
Geef je op, kies je de weg van de minste weerstand en zul je jezelf altijd op een ander tijdstip op een andere weg weer tegenkomen.
Maar het lezen van je bericht doet me ook goed. Zet me aan tot denken op een andere manier. Dat ik inderdaad ondanks alles ook aan mezelf mag denken en daar mezelf en mijn omgeving ook goed mee kan doen.
Dank je voor je bericht.
net wat intensief mail-verkeer achter de rug (redelijk onvoorstelbaar na afgelopen weekend eigenlijk ) en wat ik denk blijkt dus voor 100% te kloppen.... Het gevoel van haar is niet meer dat speciale van het begin, maar je neemt elkaar voor vanzelfsprekend aan. Dat heeft ze zich tijdens onze relatie eigenlijk nooit beseft, maar het altijd maar zelf proberen op te lossen zonder mij "ermee lastig te vallen". Dat werkt natuurlijk niet zo... dat zijn dingen die je niet alleen op kan lossen. Dat heeft ze dermate proberen weg te stoppen en te negeren dat na een tijdje de bom gebarsten is zeg maar en ze op een punt gekomen is waarbij ze het allemaal niet langer meer kon trekken. Da's in mijn ogen niet zo vreemd. Je kunt dit soort dingen niet "even wegtoveren" of wat dan ook. Daarbij zijn het volgens mij ook heel normale gevoelens die ze heeft... ik heb af en toe ook wel momentjes gekend dat ik we samen waren en ik dr eigenlijk effe "geen zin meer in had" zeg maar. Wie heeft dat nou niet binnen een relatie?? maar op zo'n moment moet je er gewoon over praten en in ons geval had even een beetje afstand van elkaar nemen (dus niet elke keer bij elkaar op je lip gaan zitten etc) dat prima kunnen verhelpen. Daar is het nu uiteraard effe te laat voor.... de ellende heeft zich inmiddels al voltrokken zogezegd. Waar ik moeite mee heb is dat ze het eigenlijk dus nooit echt een serieuze relatie heeft op kunnen / willen bouwen waarin je dat soort dingen bespreekt met elkaar. Kan natuurlijk deels door de leeftijd komen (ze is bijna 5 jaar jonger en heeft hiervoor 1 wat serieuzere relatie gehad die ook maar een half jaartje heeft geduurd) dus heel veel ervaring met dit soort gevoelens en hoe ze daarmee om had moeten gaan heeft ze niet. Daarbij is het met mij om eerlijk te zijn ook niet altijd even makkelijk geweest en ben ik zeker met dit soort dingen bespreken niet echt de beste gesprekspartner die je je kunt voorstellen
maar toch had ze wel wat beter moeten weten wat dit betreft. De fout van niet praten met me hierover kan ik dr prima vergeven en vergeten overigens; ze had alleen maar goede bedoelingen ermee en wilde me niet onnodig ongerust maken. Dat vind ik dan ook wel weer heel lief van dr; het is alleen jammer dat ze daarmee een veel groter en belangrijker iets, onze relatie, daarmee onbewust dus om zeep heeft geholpen. Had in mijn ogen niet nodig hoeven zijn ook, en nu ze erop terug kijkt denkt ze dat zelf ook. Toch is ze er zelf van overtuigd dat het nu defenitief is allemaal... maar goed, dat was de vorige keer ook al zo, dus hoeveel ik er op dit moment aan moet hechten is me een klein vraagteken. Ik ga in ieder geval er zelf ook wel vanuit dat het defenitief is overigens, maar tijd zal dat leren (ik kijk nergens meer van op
). Dat is dan weer een redenatie die ik niet helemaal kan volgen, maar me meer een emotionele reactie van dr lijkt.... als je ziet wat er gebeurd is, weet wat er fout is gegaan en weet wat je had moeten doen, dan kun je dat soort fouten toch ook weer herstellen?? en da's natuurlijk niet van vandaag op morgen maar over langere tijd.... dus in dat opzicht zou ik zeggen dat je dan dingen niet uit moet kunnen en willen sluiten. Maar ik snap het wel dat ze het voor zichzelf alszijnde defenitief wil bestempelen; daarmee kan ze dingen afsluiten en tot rust laten komen.... 't gaat dus gewoon tijd kosten voordat we weer weten waar we staan met zn 2en.... (da's dan wel weer wat minder....ben van nature nogal ongeduldig )quote:herken dat nu ook had het opeens heel zwaar vandaagOp maandag 20 oktober 2008 08:49 schreef PhoenixNLx het volgende:
is het zo dat ja week/2 weken nadat het uit is gegaan het zwaarder word? Want eerst toen het uitging had ik er meer rust mee dan nu... Ga je na week/2 weken het pas merken dat je een ander leefpatroon krijgt? Meer tijd voor jezelf, minder bellen, minder smssen... Minder aandacht van mensen... Angst om geen ander meer te kunnen krijgen? Weer moeite moet gaan doen om een vrouwtje te scoren,want het was zo lekker vertrouwd en veilig. Nu zijn er zoveel onzekerheden weer... Je doet je ding, gaat met vrienden wat doen... Maar ook dan krijg je andere aandacht... Je mist een deel in je leven... Een gat van leegte.... Wanneer zal het weer opgevuld zijn???
quote:da's niet bemoedigend...ik begin net met week 2 en 't gaat vandaag beter dan elke dag hiervoor bij elkaar
[..]
herken dat nu ook had het opeens heel zwaar vandaag
heb zelfs mn eten al de hele dag binnen gehouden
Ik denk nu ook dat het maar beter is zó dat mijn ex bij me weggegaan is, dat nu alles is zoals het moet zijn, en dat dit beter voor mij is uiteinderlijk, al voelt het op dit moment nog niet 100% goed, maar kan wel zeggen voor 80%.
Weet alleen niet precies wat ik allemaal moet gaan doen in de avonden en weekenden
Kijk wel meer in kranten voor sociale evenementen in wat voor vorm dan ook, even terug komen in het leven.
quote:da's zeker wel waar... maar gezien ons verleden sluit ik niets meer defenitief uit ondertussen (schade / schande-gevalletje
Definitief... soms is het beter, maar dat weet je pas veel later
) "Probleem" is dat mn ex en ik dezelfde vrienden-groep hebben. Dus op het moment dat we weer een beetje over elkaar heen denken te zijn en we weer samen gaan stappen en leuke dingen gaan doen komen elke keer de gevoelens terug en begint het hele verhaal weer van vooraf aan. Da's ook waarom ik haar "defenitief" met een bak zout neem... ze is al zo vaak defenitief over dingen geweest dat ik er niet altijd meer even veel van durf te geloven.quote:De social events komen vanzelf wel weer terugIk denk nu ook dat het maar beter is zó dat mijn ex bij me weggegaan is, dat nu alles is zoals het moet zijn, en dat dit beter voor mij is uiteinderlijk, al voelt het op dit moment nog niet 100% goed, maar kan wel zeggen voor 80%.
Weet alleen niet precies wat ik allemaal moet gaan doen in de avonden en weekenden
Kijk wel meer in kranten voor sociale evenementen in wat voor vorm dan ook, even terug komen in het leven.
ik merk 't nu al.... heb afgelopen zaterdag in geen tijden meer zo'n lol gehad in de kroeg Heb 't alleen 's avonds wel elke keer even moeilijk. Meestal dat we voor 't slapen nog effe met elkaar belden e.d..... en dat mis ik wel heel erg En zoals Isabeau in een ander topic schreef had ik dus geen schijn van kans, ook al vloog ik de halve wereld over om haar te proberen te overtuigen.
quote:Op maandag 20 oktober 2008 08:39 schreef Isabeau het volgende:
Verliefdheid en houden van vindt plaats in verschillenden delen van je hersenen en verliefdheid zal altijd winnen als je dat laat gebeuren. Wetenschappelijk is domweg bekend dat verliefdheid je gezonde oordeelsvermogen weg neemt. Daarom doen mensen die verliefd zijn zulke stomme dingen.
quote:misschien... Als je et geprobeert hebt, kan je iig jezelf niks kwalijk nemen! toch?Op maandag 20 oktober 2008 16:25 schreef George_of_the_Jungle het volgende:
Mijn ex moest kiezen tussen het vertrouwde goede 'houden van'-gevoel voor mij en een nieuwe 'verliefdheid'
En zoals Isabeau in een ander topic schreef had ik dus geen schijn van kans, ook al vloog ik de halve wereld over om haar te proberen te overtuigen.
[..]
quote:maar net een msn gesprek gehad met haar en het is grotendeels over.Op maandag 20 oktober 2008 15:53 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
da's niet bemoedigend...ik begin net met week 2 en 't gaat vandaag beter dan elke dag hiervoor bij elkaar
heb zelfs mn eten al de hele dag binnen gehouden
Er is nu een hoop duidelijker echter wordt ik daar in eerste instantie niet vrolijker van.
Maar weet nu wel waar ik aan toe ben.
Wat zijn vrouwen toch onduidelijk
quote:Vrouwen zijn volgens mij voor hunzelf niet onduidelijk.... het is alleen dat wij mannen het niet begrijpen
[..]
maar net een msn gesprek gehad met haar en het is grotendeels over.
Er is nu een hoop duidelijker echter wordt ik daar in eerste instantie niet vrolijker van.
Maar weet nu wel waar ik aan toe ben.
Wat zijn vrouwen toch onduidelijk
Zet 3 vrouwen bij elkaar en laat 1 het probleem van de relatie vertellen en de anderen begrijpen het vlekkeloos. Zet diezelfde vrouw bij 2 mannen neer, laat hetzelfde verhaal vertellen en ze snappen geen bal ervan, maar doen alsof ze 't begrijpen
Wat ik het grootste probleem van vrouwen vindt is dat ze ervanuit gaan dat je voelt wat ze bedoelen in plaats van het uit te spreken. Zo heb ik bij mn ex er ook zelf zo'n beetje naar moeten raden wat er aan de hand was. Mannen zijn veel praktischer ingericht. Die kijken wat het probleem is, pakken het op, handelen het af, en kijken naar het volgende probleem en niet meer om naar het vorige probleem. Vrouwen kijken naar wat alle problemen zijn, pakken er 1 op, beginnen ermee, leggen het neer, pakken het volgende op, beginnen ermee, leggen het neer etc. Da's waarom mannen en vrouwen elkaar zo moeilijk kunnen begrijpen. De man ziet het probleem van daarvoor niet meer (dat was immers afgehandeld en klaar) en de vrouw ziet niet de oplossing voor de problemen en gaat paniek erom maken. Wat is "beter"?? alle2 kent voordelen en nadelen imho.... de man heeft als voordeel dat er ook daadwerkelijk problemen worden afgehandeld, maar mist dan weer het overzicht van alle problemen, de vrouw heeft 't overzicht van alle problemen, maar lost eigenlijk niets echt op omdat het dermate veel is dat het niet te behappen is. Dat probeert ze dan weer aan de man uit te leggen die er geen touw aan vast kan knopen omdat het niet meer logisch klinkt. (of iets dergelijks
)Mannen slaan elkaar op de bek en drinken daarna een biertje, als vrouwen ruzie hebben blijft dat een hele lang tijd spelen.
Bij vrouwen blijft het zitten totdat erover gesproken terwijl mannen hele nuchter zijn van wat is het probleem nou het is toch gebeurd en geweest.
Hier heb ik in een relatie soms best wel moeite mee gehad, want zag het probleem niet terwijl het voor me ex wel een probleem was, ook al ging het om niks
quote:Tja, da's weer typisch vrouwen inderdaad
[..]
klopt dat zei ze ook
zal wat van het gesprek laten zien.
[..]
Oke duidelijk ze wil nog niets maar wil wel blijven afspreken, prima. (geen seks meer kan ik ook begrijpen).
het aparte is dan wel dat ze zegt er erg kapot van te zijn en dan vervolgens 2 weken later met een ander gaat staan zoenen (dus toch slettenperiode) en nu zegt dat ze heel duidelijk is geweest.
Maar heb je nog met dr afgesproken?? of moe(s)t dat nog komen?? en vrouwen en een defenitief antwoord?.... da's een heel oude hoax volgens mij.... de eerste vrouw die nooit haar mening bijstelt of iets doet waarvan ze zei dat ze het nooit zou doen moet ik nog tegen komen Het msn-gesprek dat je post lijkt inderdaad wel iets van "mogelijkheden" te bieden zeg maar, maar het verhaaltje dat je eronder plaatst staat daar weer haaks op
quote:
heel kort maar krachtig gezegd.
Mannen slaan elkaar op de bek en drinken daarna een biertje, als vrouwen ruzie hebben blijft dat een hele lang tijd spelen.
Bij vrouwen blijft het zitten totdat erover gesproken terwijl mannen hele nuchter zijn van wat is het probleem nou het is toch gebeurd en geweest.
helemaal mee eens. Vrouwen kunnen dat soort dingen niet los laten.... die denken het los te laten maar blijven het elke keer weer tevoorschijn toveren. Bij mannen is klaar ook klaar en worden er geen woorden meer aan vuil gemaakt (tenzij het in lacherige zin gebeurt... niet met modder gooien dus). quote:Vrouwen zijn in staat om van een mug een olifant te maken (moet je niet doen...die kunnen namelijk niet vliegen) en zien alles als een "teken" of een "signaal" of wat dan ook... Als ik aan mn ex vroeg of ze een biertje uit de ijskast wilde pakken, dan was dat omdat ik trek had in bier en geen zin had om op te staan, niet omdat ik "wilde testen hoeveel ze voor me over had" of wat voor bullshit dan ookHier heb ik in een relatie soms best wel moeite mee gehad, want zag het probleem niet terwijl het voor me ex wel een probleem was, ook al ging het om niks
quote:Graag gedaan. Dat liefde zijn ups en downs kent is zeer zeker waar.... Dat je bij het minste geringste op moet geven zal ik nooit zegen. Als een relatie je iets waard is dan vecht je er voor. Kijk dat gene wat jij beschrijft is in mijn ogen de grens van minste geringste al lang ontstegen. Die term zijn we al lang voorbij.Op maandag 20 oktober 2008 15:09 schreef Ulanta het volgende:
[..]
Er zijn maar weinigen die alles weten. Het is niet iets waar je veel over praat want je wilt geen zeur zijn. De meeste reakties die ik kreeg waren meer in de zin van "dat je dat volhoud! Ik was allang weggeweest."
Maar zo werkt liefde niet.
Liefde kent zijn ups en downs. En ook in de periode dat je over de doornen van de roos moet wandelen moet je doorzetten en niet opgeven.
Geef je op, kies je de weg van de minste weerstand en zul je jezelf altijd op een ander tijdstip op een andere weg weer tegenkomen.
Maar het lezen van je bericht doet me ook goed. Zet me aan tot denken op een andere manier. Dat ik inderdaad ondanks alles ook aan mezelf mag denken en daar mezelf en mijn omgeving ook goed mee kan doen.
Dank je voor je bericht.
Het is wel heel gemakkelijk om te zeggen "dat je dat volhoudt" maar daar heb je ook niks aan..
Dat is praten van af de zijlijn en dat kan iedreen..
Je schrijft dat je kinderen hebt. Ik wil je geen schuld gevoel aan praten maar voor hun zal het ook niet makkelijk zijn. Ik weet niet hoe oud ze zijn maar zij zullen ook dingen aan je merken. Of je met ze daarover kan praten weet ik niet. Het kan zijn dat ze bepaalde ideeen hebben. het kunnen de goede zijn maar ook helemaal de verkeerde.
Ik begrijp heel goed dat dat niet zo even gedaan is. En dat je warschijnlijk door nog meer pijn en ellende heen zult moeten gaan dan dat je nu al hebt.
Als ik het zo lees ben je een doorzetter en je geeft niet zo maar op.. Gebruik die kracht die je hebt en ruk je los uit dat leven die je nu hebt. Het zal moelijk en lastig zijn maar aan de andere kant zul je veel trotser zijn op je zelf als je het hebt gedaan.. Dit zal je de kracht en moed geven voor de rest van je leven. (dit klinkt nou heel poetisch maar is niet zo bedolet)
Het is tot de helft en daarvoorbij gaat het alleen maar makkelijker....
quote:Ben blij dat ik m'n ex niet meer zie eerlijk gezegt... maarja bij mij is ze ook direct al naar een ander gegaan i.vm. verlieftheid.Op maandag 20 oktober 2008 16:21 schreef kroegtijger het volgende:
da's zeker wel waar... maar gezien ons verleden sluit ik niets meer defenitief uit ondertussen (schade / schande-gevalletje
quote:Tja dat krijg je als je zo laat (als je moe bent) ook nog gaat telefoneren met je ex.. begrijp 't wel dude, succesOp maandag 20 oktober 2008 16:21 schreef kroegtijger het volgende:
De social events komen vanzelf wel weer terug
Mijn social events bestaat nu uit gamen en mensen online.. best sneu maar op zich vermaak ik me wel
quote:Yup dat verlies je altijd, omdat ze de keuze al gemaakt heeft, er niet tegen kon/wou vechten en dan is 't gebeurd, ook al doe je letterlijk alles voor haar.Op maandag 20 oktober 2008 16:25 schreef George_of_the_Jungle het volgende:
Mijn ex moest kiezen tussen het vertrouwde goede 'houden van'-gevoel voor mij en een nieuwe 'verliefdheid'
En zoals Isabeau in een ander topic schreef had ik dus geen schijn van kans, ook al vloog ik de halve wereld over om haar te proberen te overtuigen.
quote:Damn right..Op maandag 20 oktober 2008 16:25 schreef George_of_the_Jungle het volgende:
Verliefdheid en houden van vindt plaats in verschillenden delen van je hersenen en verliefdheid zal altijd winnen als je dat laat gebeuren. Wetenschappelijk is domweg bekend dat verliefdheid je gezonde oordeelsvermogen weg neemt.
Daarom doen mensen die verliefd zijn zulke stomme dingen
Een stukje uit haar email aan mij na 4 jaar relatie (waarvan 3 1/2 jaar goed), een voorbeeld van stomme dingen zeggen als je 3 1/2 maand verlieft bent en binnen 1 dag reageert per email op een brief die me 3 weken heeft geduurt om te schrijven
:SPOILER"Op het begin was het allemaal leuk en aardig, maar dat was van korte duur" "Je zegt in de brief dat je de voor de volle 100% voor me bent gegaan, ja dat klopt voor mij, maar niet voor onze toekomst die we samen hadden kunnen opbouwen" Je wilde niet leren, niet leren voor de toekomst die we samen op konden bouwen "Ik zocht afleiding" "Ik werd verliefd op een ander, ik probeerde het wel te stoppen, maar dat ging niet." "Nu besef ik zelf dat houden van, en echt houden van een heel verschil is." "Ik hield van je, op een toch andere manier, wat ik nu met [nieuwe vriend] heb is ECHT houden van." "maar nu besef ik dat het tussen ons (van mij kant) geen echte liefde was."
ofwel 
doei, échte vrienden hou je, kennissen kan je missen, en haar kan ik zeker (nu) missenGa echt lachen als haar echte liefde over 'n jaar 't toch niet blijkt te zijn
en dan?.. Tja hoop ik geen zwak meer voor haar te hebben, maar ik denk dat dat wel goed komt.Als ze nog in contact met me wil komen mag ze behoorlijk door het stof kruipen.
quote:Op maandag 20 oktober 2008 17:11 schreef kroegtijger het volgende:
Vrouwen zijn volgens mij voor hunzelf niet onduidelijk.... het is alleen dat wij mannen het niet begrijpen
[knip]
maar die van mij kan niemand begrijpen, en haar reacties vinden ze ook erg kinderachtig, al zullen haar vriendinnen vast haar mooie praatjes en verwijten naar mij geloven 
, natuurlijk weet ik het niet, maar als je de vorige brief leest dan zal ze zichzelf op alle mogelijke manieren indekken terwijl ik alleen maar goed voor haar geweest ben.quote:Als die van mij naar een ander was gegaan had ik dr ook niet meer hoeven spreken hoorOp dinsdag 21 oktober 2008 09:22 schreef Chev het volgende:
[..]
Ben blij dat ik m'n ex niet meer zie eerlijk gezegt... maarja bij mij is ze ook direct al naar een ander gegaan i.vm. verlieftheid.
maar dit is anders... daarbij houden we nog steeds net zo veel van elkaar; dat is nooit anders geweest. En dan heb ik dr liever als een gewone leuke vriendin dan helemaal niet meer zien of spreken.quote:Tsja, het bellen deden we eigenlijk al een paar jaar...elke avond nog effe voor 't slapen gaan (of op zn minst een smsje). En nu dat er niet meer is, mis je zoiets kleins... Als er een maatje van me was dan belde ik altijd zodra die de deur uit ging en ging daarna mn bed in....nu gaat ie de deur uit en zit ik maar een beetje wezenloos voor me uit te staren en voel een enorme leegteTja dat krijg je als je zo laat (als je moe bent) ook nog gaat telefoneren met je ex.. begrijp 't wel dude, succes
Mijn social events bestaat nu uit gamen en mensen online.. best sneu maar op zich vermaak ik me wel
quote:Met die van mij hebben de meeste soms ook de nodige moeite hoorYup dat verlies je altijd, omdat ze de keuze al gemaakt heeft, er niet tegen kon/wou vechten en dan is 't gebeurd, ook al doe je letterlijk alles voor haar.
[..]
Damn right..
Een stukje uit haar email aan mij na 4 jaar relatie (waarvan 3 1/2 jaar goed), een voorbeeld van stomme dingen zeggen als je 3 1/2 maand verlieft bent en binnen 1 dag reageert per email op een brief die me 3 weken heeft geduurt om te schrijvenSPOILER"Op het begin was het allemaal leuk en aardig, maar dat was van korte duur" "Je zegt in de brief dat je de voor de volle 100% voor me bent gegaan, ja dat klopt voor mij, maar niet voor onze toekomst die we samen hadden kunnen opbouwen" Je wilde niet leren, niet leren voor de toekomst die we samen op konden bouwen "Ik zocht afleiding" "Ik werd verliefd op een ander, ik probeerde het wel te stoppen, maar dat ging niet." "Nu besef ik zelf dat houden van, en echt houden van een heel verschil is." "Ik hield van je, op een toch andere manier, wat ik nu met [nieuwe vriend] heb is ECHT houden van." "maar nu besef ik dat het tussen ons (van mij kant) geen echte liefde was."
Ga echt lachen als haar echte liefde over 'n jaar 't toch niet blijkt te zijn
Als ze nog in contact met me wil komen mag ze behoorlijk door het stof kruipen.
[..]
Met wat ze nu weer bedacht heeft ook.... het gevoel is verandert, en als je dan vraagt wat er anders is dan komen er eigenlijk alleen dingen voorbij die niet meer dan normaal zijn in ee relatie die wat langer begint te duren (verliefdheid gaat wat weg, je gaat elkaar als vanzelfsprekend aannemen etc.) en daar kan ze niet zo best mee omgaan.... in plaats van dan wat zeggen zodat we er wat mee kunnen doen, zoals wat meer afstand nemen af en toe, leuke dingetjes doen met zn 2en, of juist dingen niet met elkaar gaan doen... maar nee, mevrouw houdt haar mond en gaat t zelf proberen op te lossen....dat kan natuurlijk niet, en na een tijdje trekt ze het dan allemaal niet meer en stopt ze ermee.... Logisch natuurlijk dat ze het niet meer trekt en dus ook logisch dat ze ermee stopt, maar compleet onnodig als je 't mij vraagt... Gelukkig met mij zo'n beetje alle vrienden en vriendinnen om ons heen die haar niet helemaal kunnen volgen.... volgens mij hebben ze al een pooltje gemaakt op hoe lang het duurt voor we (voor de 4e keer) weer bij elkaar zijn Altijd blijven lagguh <<-- klik
quote:ik krijg 't bijna mn bek niet uit, maar die kut-clown had nog gelijk ook
Tja zoals bassie al zei:
Altijd blijven lagguh <<-- klik
Zelfs toen 't ze 't nog geen 5 minuten had uitgemaakt hadden we al weer de meeste stomme opmerkingen erover
en 't eerste waar ze zich druk om maakte was hoe het nou met de hond van mijn broer en schoonzus verder moest om vervolgens zelf tot de concusie te komen dat die er wel het minste mee te maken had quote:Natuurlijk heeft ie gelijk! Je eigen geluk moet je zelf creëren en niet af laten hangen van anderen.
Zelf heb in totaal eigenlijk zowat en jaar zowat niet écht gelachen, en nu nog steeds vaak niet, maar gelukkig kan ik nu regelmatig wel weer van de simpelere dinen in het leven genieten, als ik buiten sta, de zon door de wolken breek en ik in de wind sta, op de fiets zit, of in m'n huis zit, krijg ik steeds vaker een vrolijk gevoel, iets wat ik lang gemist heb.
Nee ik kon niet lachen toen ze het uitmaakte voor een ander
quote:Da's waar,... maar ik heb toch echt anderen nodig om gelukkig te zijn...ik bedoel...als ik helemaal alleen was, geen vrienden, geen familie etc.... dan zou ik me niet gelukkig kunnen voelen
[..]
Natuurlijk heeft ie gelijk! Je eigen geluk moet je zelf creëren en niet af laten hangen van anderen.
quote:Ik ben blij dat ik ten minste altijd wel de leuke dingen kan waarderen en even mn gedachte helemaal vrij kan laten dan. Lucht af en toe zo op om gewoon een avondje nergens aan te hoeven denkenZelf heb in totaal eigenlijk zowat en jaar zowat niet écht gelachen, en nu nog steeds vaak niet, maar gelukkig kan ik nu regelmatig wel weer van de simpelere dinen in het leven genieten, als ik buiten sta, de zon door de wolken breek en ik in de wind sta, op de fiets zit, of in m'n huis zit, krijg ik steeds vaker een vrolijk gevoel, iets wat ik lang gemist heb.
Nee ik kon niet lachen toen ze het uitmaakte voor een ander
SPOILERDoet die spoiler et nou? :/ hij doet vaag hier...psssssssst : werd weer beetje vrolijker door dat youtube filmpje chev ^^
Maar ik houd het voor gezien, zet haar maar in de andere contact personen map.
quote:Logisch dat je wat meer toelichting wil ja
Haar net weer gesproken en ze vind me maar een zeur dat ik iets wat meer toelichting wil
Maar ik houd het voor gezien, zet haar maar in de andere contact personen map.
maar daar hebben vrouwen blijkbaar vaker moeite mee Gelijk heb je dat je 't voor gezien houdt met dr
'Vrouwen zijn in staat om van een mug een olifant te maken (moet je niet doen...die kunnen namelijk niet vliegen)'
quote:Je moet het geluk in jezelf vinden. En tuurlijk heb je vrienden en familie nodig, maar daar moet je niet al je voldoening uit halen. En niet afhankelijk worden van andere mensen zoals chev al zegt.Op dinsdag 21 oktober 2008 12:00 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
Da's waar,... maar ik heb toch echt anderen nodig om gelukkig te zijn...ik bedoel...als ik helemaal alleen was, geen vrienden, geen familie etc.... dan zou ik me niet gelukkig kunnen voelen
[..]
Ik ben blij dat ik ten minste altijd wel de leuke dingen kan waarderen en even mn gedachte helemaal vrij kan laten dan. Lucht af en toe zo op om gewoon een avondje nergens aan te hoeven denken
Als je gelukkig bent met jezelf ben je al heel ver, en je omgeving heeft daar natuurlijk invloed op maar dat moet je niet te veel laten beinvloeden.
quote:Yup you werkt nu hoor!Op dinsdag 21 oktober 2008 12:02 schreef PhoenixNLx het volgende:SPOILERDoet die spoiler et nou? :/ hij doet vaag hier...psssssssst : werd weer beetje vrolijker door dat youtube filmpje chev ^^
quote:Alles komt goedOp dinsdag 21 oktober 2008 12:02 schreef PhoenixNLx het volgende:
ja, alles komt altijd weer goed.... alles heeft tijd nodig(heb een hekel om dat te zeggen, maar het is wel waar) maar ja die tijd die je nodig hebt ervoor... is wel KUT!
soms heb je anderen nodig die dat zeggen om het zelf (opnieuw) te realiseren, dus ja je hebt wel anderen om je heen nodig.quote:'t is niet anders Ice, vrouwen zijn gewoon raar in hun gedachtengang (voor de mannen danOp dinsdag 21 oktober 2008 12:21 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:
Haar net weer gesproken en ze vind me maar een zeur dat ik iets wat meer toelichting wil
Maar ik houd het voor gezien, zet haar maar in de andere contact personen map.
.Rare onlogische en onvolgbare antwoorden op een paar vragen waar de man gewoon simplele antwoorden zou willen hebben.
Harde les hè, blijkbaar kan iemand je na jaren samen gewoon binnen een aantal maanden aan de kant zetten
en doorgaan met zijn/haar leven (met een ander) zonder problemen Alles komt goed zeggen we maar
en degene die ons verlaten voor de verkeerde redenen komen hunzelf nog wel 's tegen in het leven.Altijd blijven lagguh <<-- klik
Time will tell.
Ps:
quote:Mijn signature ook maar even aangepast.Op dinsdag 21 oktober 2008 12:30 schreef PhoenixNLx het volgende:
btw kroegtijgert, zie mijn onderschrift(handtekening):
'Vrouwen zijn in staat om van een mug een olifant te maken (moet je niet doen...die kunnen namelijk niet vliegen)'
[ Bericht 3% gewijzigd door Chev op 21-10-2008 12:39:20 ]
quote:En die toelichting was meer dan terecht.Op dinsdag 21 oktober 2008 12:28 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
Logisch dat je wat meer toelichting wil ja
Gelijk heb je dat je 't voor gezien houdt met dr
ze zegt van ja ik twijfel en ga het niet doen mijn ex zit in de weg, ga het nu rustig aan doen.
en vervolgens 2 weken later is ze met een ander en heeft ze opeens geen twijfels meer.
maar dan ligt het niet aan mij waaraan wel dan vroeg ik mij af, ja gewoon het is een gevoel
quote:Hmm intressant Phoenix, misschien reageren de vrouwen niet omdat alleen maar mannen aan het 'klagen en zeuren' zijnOp dinsdag 21 oktober 2008 12:44 schreef PhoenixNLx het volgende:
vlat me btw op dat ik hier alleen met mannen aan het discuseren ben... hebben vrouwen geen ex-en?dit is toch niet alleen apart voor mannen topic?
Zijn wel een aantal vrouwen die reageren hoor.
Ik heb 'n vriendin die ook maanden lang verdriet heeft gehad (9 maanden) toen haar vriend weg ging.
Ik zelf heb dat bijna 4 maanden gehad, wat ik nu redelijk heb kunnen afsluiten gelukkig, maar toch nog op fok zit
Denk dat het ligt aan wie het uitmaakt:
Alleen gevoel en logica in de liefde zjin beide niet altijd even goed, want zodra de een toegeeft aan de andere overschreid je je grens en worden de verhoudingen verpest, het terug in balans brengen kan erg lastig zijn, al niet onmogelijk (denk ik).
quote:dit herken ik zo goedOp dinsdag 21 oktober 2008 13:20 schreef Chev het volgende:
[..]
Hmm intressant Phoenix, misschien reageren de vrouwen niet omdat alleen maar mannen aan het 'klagen en zeuren' zijn
Zijn wel een aantal vrouwen die reageren hoor.
Ik heb 'n vriendin die ook maanden lang verdriet heeft gehad (9 maanden) toen haar vriend weg ging.
Ik zelf heb dat bijna 4 maanden gehad, wat ik nu redelijk heb kunnen afsluiten gelukkig, maar toch nog op fok zitMaar mannen denken meer met logica en maken na aanleiding hiervan beslissingen, en willen begrijpen waarom iets gebeurd zodat ze het de volgende keer niet nogmaals mee maken. Vrouwen handelen puur op gevoel, waar volgens mij totaal geen logica achter zit (maarja ben een man), en maken dus ook beslissingen op gevoel, wat niet té begrijpen is voor mannen helaas Als man in een relatie zit die niet helemaal lekker loopt zal de problemen zichtbaar willen maken voor zichzelf en op een praktische manier het probleem willen oplossen. Als een vouw in een relatie zit die niet helemaal lekker loopt, zal ze haar gevoel laten spelen en hiernaar handelen.
Denk dat het ligt aan wie het uitmaakt:Vrouw die het uitmaakt voor haar gevoel zal ze zich daar aan houden en deze versterken voor haarzelf en anderen. Man die het uitmaakt zal hij alle mogelijke logische redenen opnoemen waarom het goed is dat hij het heeft uitgemaakt.
Alleen gevoel en logica in de liefde zjin beide niet altijd even goed, want zodra de een toegeeft aan de andere overschreid je je grens en worden de verhoudingen verpest, het terug in balans brengen kan erg lastig zijn, al niet onmogelijk (denk ik).
Ik wil argumenten horen en meer dan alleen ja het is een gevoel ik weet het zelf ook niet, wat heb ik daar nu aan.
quote:Dat lijkt me heel treffend inderdaad ja
[..]
Hmm intressant Phoenix, misschien reageren de vrouwen niet omdat alleen maar mannen aan het 'klagen en zeuren' zijn
Zijn wel een aantal vrouwen die reageren hoor.
Ik heb 'n vriendin die ook maanden lang verdriet heeft gehad (9 maanden) toen haar vriend weg ging.
Ik zelf heb dat bijna 4 maanden gehad, wat ik nu redelijk heb kunnen afsluiten gelukkig, maar toch nog op fok zitMaar mannen denken meer met logica en maken na aanleiding hiervan beslissingen, en willen begrijpen waarom iets gebeurd zodat ze het de volgende keer niet nogmaals mee maken. Vrouwen handelen puur op gevoel, waar volgens mij totaal geen logica achter zit (maarja ben een man), en maken dus ook beslissingen op gevoel, wat niet té begrijpen is voor mannen helaas Als man in een relatie zit die niet helemaal lekker loopt zal de problemen zichtbaar willen maken voor zichzelf en op een praktische manier het probleem willen oplossen. Als een vouw in een relatie zit die niet helemaal lekker loopt, zal ze haar gevoel laten spelen en hiernaar handelen.
Een man ziet het probleem, en wil er wat aan doen...een vrouw ziet het probleem en laat haar gevoel spreken om een oplossing te bedenken. Daarbij is niets zeggen en het zelf proberen te doen volgens mij toch ook een manier van de vrouw om het juist goed te proberen doen...ze wil de man er niet mee belasten etc etc. Lief bedoeld, maar niet handig Een man gaat daarintegen juist weer te ongecontroleerd te werk.... Die ziet bijvoorbeeld dat ie niet genoeg aandacht aan dr besteed, en neemt haar vervolgens een weekendje mee naar parijs oid....en denkt dat daarmee het komende half jaar wel weer ok is De juiste manier ligt zoals altijd wel ergens in 't midden en kan je alleen bereiken door daar samen iets aan te doen. Individueel knutselen aan een relatie werkt niet.quote:Toch niet helemaal mee eens... mn ex heeft t al 2x eerder uitgemaakt en alle2 gebaseerd op gevoel dat het beter zo zou zijn...en alle 2 de keren kwam ze daar op terug (duurt weliswaar een paar maanden en dan gaat het nog steeds tergend langzaam allemaal....een vrouw zal nooit zomaar toegeven dat ze ongelijk hadDenk dat het ligt aan wie het uitmaakt:Vrouw die het uitmaakt voor haar gevoel zal ze zich daar aan houden en deze versterken voor haarzelf en anderen. Man die het uitmaakt zal hij alle mogelijke logische redenen opnoemen waarom het goed is dat hij het heeft uitgemaakt.
Alleen gevoel en logica in de liefde zjin beide niet altijd even goed, want zodra de een toegeeft aan de andere overschreid je je grens en worden de verhoudingen verpest, het terug in balans brengen kan erg lastig zijn, al niet onmogelijk (denk ik).
)Wat betreft de balans waar je het over hebt; die kan imho altijd wel hersteld worden.... 't kost alleen tijd, geduld, inzet etc. Bij ons is dat tot nu toe dus elke keer wel weer gelukt, maar de eerste 2 a 3 maanden na einde relatie is gewoon heel moeilijk. Daarna kruipen we elke keer (hopelijk dus ook deze keer...
) weer langzaam naar elkaar toe en merken we dat die gevoelens echt niet weg zijn...dat we er alleen weer verkeerd mee zijn omgegaan en dat is soms best een heel eng iets... .je gaat je dan weer op een gebied begeven waarbij e.e.a heel tricky is.... het is al eerder fout gegaan, je weet dat je ervan hebt geleerd maar je bent ondertussen zo bang geworden weer diezelfde pijn tegemoet te gaan.... maar na verloop van tijd overheerst je gevoel / verliefdheid en ga je het toch weer proberen.... quote:Ben t wel met je eens dat je recht hebt op een fatsoenlijke uitleg hoor, daar niet van... maar dat gaat nu eenmaal niet altijd. Sommige dingen is echt puur een gevoel; dat laat zich niet sturen of wat dan ook. En meestal dat je na verloop van tijd het wel wat begint in te zien, maar soms wil je het ook helemaal niet inzien
[..]
dit herken ik zo goed
Ik wil argumenten horen en meer dan alleen ja het is een gevoel ik weet het zelf ook niet, wat heb ik daar nu aan.
quote:Ligt er ook aan wat de reden is waarom het uitgegaan is.Op dinsdag 21 oktober 2008 13:45 schreef kroegtijger het volgende:
Wat betreft de balans waar je het over hebt; die kan imho altijd wel hersteld worden.... 't kost alleen tijd, geduld, inzet etc. Bij ons is dat tot nu toe dus elke keer wel weer gelukt, maar de eerste 2 a 3 maanden na einde relatie is gewoon heel moeilijk. Daarna kruipen we elke keer (hopelijk dus ook deze keer...
*Zucht* ben ik even blij dat ik m'n ex al ff ruim 3 1/2 maand niet gezien heb.
Zij schopt me alleen maar verder van haar vandaan nu, en vind 't wel best zo,
zij heeft me pijn gedaan, en ik duw haar nu ook van me af.
Een vrouw zal idd niet snel toegeven dat ze fout zit, niet of nooit.
Hoop voor je dat alles gaat zoals je wil dude
Bij mij zie ik in iedergeval erg weinig kans dat het vetrouwen zich ooit hersteld, al weet ik wel dat ik nog van haar zou kunnen houden als ik het toe zou laten, maar dat voelt niet goed, en dat zou ook niet goed gaan ben ik bang.
quote:Het ging ook over mijn eerdere post nog die verschillenOp dinsdag 21 oktober 2008 13:48 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
Ben t wel met je eens dat je recht hebt op een fatsoenlijke uitleg hoor, daar niet van... maar dat gaat nu eenmaal niet altijd. Sommige dingen is echt puur een gevoel; dat laat zich niet sturen of wat dan ook. En meestal dat je na verloop van tijd het wel wat begint in te zien, maar soms wil je het ook helemaal niet inzien
De cirkel is wel rond nu, ik ben weer mezelf, met nog een licht gevoel van verlatenheid natuurlijk, en zou wel wat meer uit m'n leven willen op dit moment, maar zonder verdriet, misschien nog lichtelijk geïrriteerd vanwege haar antwoord die geen antwoorden op mijn vragen heeft gegeven,
maargoed, denk at ik de rugzak nog maar ff mee zeul 's zien wat ik nog meer tegenkom onderweg.quote:Zeker geen onbelangrijk puntje inderdaad
[..]
Ligt er ook aan wat de reden is waarom het uitgegaan is.
quote:Tsja; logisch dat je dr dan wegduwt natuurlijk. Had ik denk ik ook gedaan. Je zit niet te wachten op iemand die je ellende nog even fijn komt vergroten nu neem ik aan*Zucht* ben ik even blij dat ik m'n ex al ff ruim 3 1/2 maand niet gezien heb.
Zij schopt me alleen maar verder van haar vandaan nu, en vind 't wel best zo,
zij heeft me pijn gedaan, en ik duw haar nu ook van me af.
quote:Da's inderdaad een natuurlijk trekje van ze lijkt wel... niet toegeven, maar des noods een dermate krom verhaal ophangen dat ze uiteindelijk toch (volgens haar redenatie dan) gelijk heeft. Beste is dan ook maar om dr gelijk te geven; haalt de discussie ten minste wegEen vrouw zal idd niet snel toegeven dat ze fout zit, niet of nooit.
Hoop voor je dat alles gaat zoals je wil dude
En ik hoop t ook, maar heb dr vertrouwen in
ik krijg haar in ieder geval terug als "gewone" vriendin zeg maar, en da's voor mij veel belangrijker nog dan een relatie met haar en wie weet dat we het dan ooit nog wel eens gaan proberen later... 't zou me niets verbazen ik heb in ieder geval weer goede hoop quote:Als ik je verhaal zo lees heb ik dr om eerlijk te zijn ook niet heel veel vertrouwen in; maar goed, een balletje kan raar rollen dus je weet het natuurlijk nooit...maar de lotto winnen lijkt me op dit moment waarschijnlijkerBij mij zie ik in iedergeval erg weinig kans dat het vetrouwen zich ooit hersteld, al weet ik wel dat ik nog van haar zou kunnen houden als ik het toe zou laten, maar dat voelt niet goed, en dat zou ook niet goed gaan ben ik bang.
quote:Op dinsdag 21 oktober 2008 14:34 schreef kroegtijger het volgende:
Als ik je verhaal zo lees heb ik dr om eerlijk te zijn ook niet heel veel vertrouwen in; maar goed, een balletje kan raar rollen dus je weet het natuurlijk nooit...maar de lotto winnen lijkt me op dit moment waarschijnlijker
Yup 'mama, waar is papa?'
'oh die is even paar maanden ergens anders wonen kind'
'waarom?'
'omdat papa en mama elk jaar een aantal maanden zonder elkaar door moeten brengen'
quote:
als een relatie al 3 keer is uit gegaan en je hebt er dan nog vertrouwen in? waar haal je die vandaan dan? bedoel hoe wil je later als je kinderen hebt leven dan?
'mama, waar is papa?'
'oh die is even paar maanden ergens anders wonen kind'
'waarom?'
'omdat papa en mama elk jaar een aantal maanden zonder elkaar door moeten brengen'
daar valt ook wel wat voor te zeggen ja Maar als je het allemaal bij elkaar optelt; de 1e en 2e keer is het door stompzinnigheden van alle2 de kanten eigenlijk gewoon fout gelopen.... 1e keer was eigenlijk gewoon nog te vroeg voor mij ivm vorige relatie...dat werkt niet.... 2e keer ging fout doordat mevrouw weer eens niet wist wat ze nou wilde; en de 3e keer leek dus alles helemaal goed te gaan. We hadden 't leuk gezellig etc en het is eigenlijk van alle3 de keren nooit zo goed gegaan als deze keer. We hadden vrijwel nooit ruzie, en als we al "ruzie" (meer meningsverschil dan) hadden, dan was dat hooguit 5 minuten. Tot vorige week dus... toen bleek dat ze merkte dat voor haar het gevoel van relatie veranderend was..... ze merkte dat het niet meer dat speciale was wat het eerst was, maar dat ze het langzaam maar zeker voor "gewoon" had aangenomen. En volgens haar is dat niet goed....dat klopt niet....
Volgens iedereen die ik spreek en ook mn eigen inzicht klopt het wel...juist wel.... natuurlijk is dat speciale gevoel na verloop van tijd weg, en natuurlijk is dat even vreemd voor dr. Ze heeft zoiets dergelijks nog nooit eerder mee gemaakt. Dus ik kan dr dan ook niet kwalijk nemen dat ze er nogal van ondersteboven is en het alszijnde "niet goed" bestempeld en er dus mee stopt.
Dat ik er nog vertrouwen in heb komt dan ook omdat ik van mezelf en ook van haar kant uit weet dat we verschrikkelijk veel nog steeds van elkaar houden. Zolang dat gevoel niet verandert bij een van ons, heb ik er vertrouwen in
quote:Ik hoop het voor je kerel, maar die hoop en gedachte had ik ook ooitOp dinsdag 21 oktober 2008 14:52 schreef kroegtijger het volgende:
[knip]
Dat ik er nog vertrouwen in heb komt dan ook omdat ik van mezelf en ook van haar kant uit weet dat we verschrikkelijk veel nog steeds van elkaar houden. Zolang dat gevoel niet verandert bij een van ons, heb ik er vertrouwen in
, maar mijn situatie is een stuk anders.Ik ken mensen die ook al 4-5x uit elkaar gegaan zijn en weer bij elkaar zijn
quote:Tja, ik weet, behaalde resultaten uit 't verleden bieden geen garantie voor de toekomst...
[..]
Ik hoop het voor je kerel, maar die hoop en gedachte had ik ook ooit
Ik ken mensen die ook al 4-5x uit elkaar gegaan zijn en weer bij elkaar zijn
maar als ik kijk naar afgelopen weekend, waarin binnen 1 telefoontje het "geen-contact-termijn" van 3 maanden naar 2 weken werd teruggeschroeft, en we sinds gisteren eigenlijk wel een stuk of 5 mailtjes per dag naar elkaar schrijven over vanalles en nogwat, dan geeft me dat toch wel een leuke indicatie over hoe ze dr over denkt en waar het (weer) naartoe gaat 
quote:Yup.. dat nummer is inderdaad behoorlijk shit, maakt niet uit denk ik als je het ergens in het 2e kwartaal heb meegemaakt dat het uitgemaakt word met je dan voel je dit nummer ook omdat je nog alleen ben.Op dinsdag 21 oktober 2008 15:51 schreef PhoenixNLx het volgende:
verschikkelijk nummer... zeker omdat ik nu in oktober weer eraan ga denken volgend jaar...
Valt me wel op dat muziek me steeds minder doet.. m'n gevoel word dichter, harder en ondoordringbaarder, gewoon uit zelfbescherming
Sommige nummers vermeid ik als de pest hoor.. Celine Dion, James Blunt, Andrea Bochelli
want ik weet dat ik daar hoogst waarschijnlijk van volgschiet, heb ook alle muziek van die 3 m'n pc verwijderd.. de favoriete muziek van m'n ex.quote:Die muziek meidt ik uit principe altijd al, dus dat scheelt.... Maar dr ziijn wel wat nummers die ik ook prefentief geruimt heb
[..]
Yup.. dat nummer is inderdaad behoorlijk shit, maakt niet uit denk ik als je het ergens in het 2e kwartaal heb meegemaakt dat het uitgemaakt word met je dan voel je dit nummer ook omdat je nog alleen ben.
Valt me wel op dat muziek me steeds minder doet.. m'n gevoel word dichter, harder en ondoordringbaarder, gewoon uit zelfbescherming
Sommige nummers vermeid ik als de pest hoor.. Celine Dion, James Blunt, Andrea Bochelli
paar voorbeeldjes: Green Day - Good riddance (Time of your life), Me first & the gimme gimmes - wide world en nog wel wat andere nummers (overigens alleen van de mp3speler geruimt.... ik heb ze uiteraard nog wel gewoon
)sowieso... bepaalde nummers herinneren je aan een bepaald moment in je leven... heel irritant... maar wel mooi opzich..
als ik denk ik over x aantal jaar het nummer van armin van buuren - in and out of love hoor dan weet ik bijna zeker dat ik aan me ex denk
quote:Muziek kan anders ook heel goed de andere kant op werken hoor
haha, ja muziek is echt raar soms... als je net weer iemand gevonden hebt, dan gaan al die liefdesliedjes ineens precies over jou enzo... en als et uit is... dan krijg je dit soort nummers die je depressief maken!
sowieso... bepaalde nummers herinneren je aan een bepaald moment in je leven... heel irritant... maar wel mooi opzich..
als ik denk ik over x aantal jaar het nummer van armin van buuren - in and out of love hoor dan weet ik bijna zeker dat ik aan me ex denk
toen 't net uit was hebben mn buren me ook vervloekt denk ik toen Thunderstruck van AC/DC weer knoerdhard voorbij kwam... maar voor mij werkte dat zeker...ideaal om effe je agressie op kwijt te kunnen. Of Wait & bleed van Slipknot....deed 't ook heerlijk )quote:Inderdaad....en dan effe heerlijk 't gas tot de bodem intrappen... stukje ontspanning dat vrouwen dan weer nooit zullen begrijpen
dat dan weer wel! das de andere kant ervan (lekker hard muziek op in de auto
Overigens waren de eerste 3 of 4 dagen niet heel verantwoord rijden...zeker niet de eerste dag
heb tot 3x toe een auto volledig over 't hoofd gezien en had absoluut geen idee wat ik aan 't doen was...als ik een afslag had genomen kon ik je 2 minuten later niet meer vertellen welke afslag ik had genomen mn ex heeft toen wel heel lief gebeld of ik veilig was aangekomen de eerste dagen Maar zeker nu, als ik me 's avonds effe wat minder voel stap ik nog wel eens in de auto en zoek een stil weggetje op om de muziek vol open te draaien en 't gas effe in te trappen... heerlijk je verstand op nul zetten dan
Maar zo heeft ieder zijn eigen 'song' om af te reageren die voor hem/haar op het lijf geschreven zijn.
quote:haha wij begrijpen elkaar! doe ik dan ook wel eens! lekker keihard aan! zodat je je auto uitdreunt! en keihard schreeuwen..Op dinsdag 21 oktober 2008 16:55 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
Inderdaad....en dan effe heerlijk 't gas tot de bodem intrappen... stukje ontspanning dat vrouwen dan weer nooit zullen begrijpen
Overigens waren de eerste 3 of 4 dagen niet heel verantwoord rijden...zeker niet de eerste dag
Maar zeker nu, als ik me 's avonds effe wat minder voel stap ik nog wel eens in de auto en zoek een stil weggetje op om de muziek vol open te draaien en 't gas effe in te trappen... heerlijk je verstand op nul zetten dan
kreeg net sms van me ex dat ze auto heeft gekocht... had eerst zoiets van: boeie...
maar verdient ze niet, want ze vind autorijden leuk enzo... en ben niet boos op haar... misschien beetje omdat ik dingen niet begrijp... maar ja... heb echt zoiets van: ik wil dingen met je doen! gewoon lekker hangen enzo... filmpje kijken ofzo...
ze was uit huis geschopt, leefde bij haar oom en tante, maar nu het uit is en ze niet aangenomen is bij de marechaussee is ze weer naar huis.. terwijl ze zei dat ze dat niet wilde...
die ouders konden ook er niet mee omgaan, dat ze verkering had... vooral die moeder niet die vond dat ze te weinig aandacht kreeg, ze was altijd weg enzo... blablabla...
maar vind het vreemd dat ze nu ineens weer thuis is na een x aantal maanden... het is uit met mij en meteen is ze terug naar huis... snap het wel... je gaat daar bij je oom en tante niet alleen zitten..(geen tv geen internet, niks!) dus ja....
heb haar net gebeld om te feliciteren... ik mis haar geur... ze klonk wel anders aan de telefoon dan ik me kon herinneren, soort van andere stem... ik mis haar... ik mis de dingen die ik met haar deed...
ik weet dat het zo beter is, maar ik mis EEN vriendin! liever gewoon vrienden dan... heb ik ook weinig te maken met die ouders... gaan nog wel keer smssen om keer rondje te rijden, mac ijsje halen ofzo
sorry jongens(meiden?
) voor het warrige verhaal... voor de dingen die niet boeiend zijn die ik net vermeld! ik weet et ook niet meer om er mee om te gaan... heb op 1 of andere manier geen zin om met vriend erover te praten, normaal deed ik dat wel met een vriend... maar ik zie die vriend nu anders dan eerst... hij heeft altijd zn oordeel zo klaar... vind ik jammer... ik hoop toch zo dat ik rust kan vinden om gewoon als vrienden met haar om te kunnen gaan... lijkt me geweldig... zal haar anders missen als vriendin!die ouders niet btw, die mis ik als kiespijn!
ik ga nu lekker een balletje slaan(tafeltenissen met mijn matties) en dan zien we wel weer! ik heb nog meer dingen te vertellen, maar dat is meer over mij...(niks ernstigs hoor !
) peace bro's!!!
[ Bericht 0% gewijzigd door PhoenixNLx op 22-10-2008 00:02:30 ]
Als die hele brief vol met onzin stond, en ik dat weet, waarom spookt er dan nog mijn hoofd: "Wat heb ik in vredesnaam fout gedaan, waardoor ik al die beschuldigingen en verwijten verdien? " Terwijl ik altijd het beste voor 'ons' over had...
edit; Blijkbaar heb ik me erg in haar vergist
Een mail terug aan mijn zwaar verliefde ex (op een ander dus) heeft geen zin, komt geen woord aan logica uit, dat heb ik al geprobeerd in die brief.. antwoorden op het waarom zullen niet komen dus..
Maar hoe zet ik die uit mijn hoofd?
Zal wel komen doordat ik bekaf ben dat ik er nu weer zo over denk..Weltruste allemaal.
[ Bericht 7% gewijzigd door Chev op 21-10-2008 22:32:14 ]
quote:en op die momenten doet een goeie borrel wonderen
Ik wou dat er een internet vertaal machine bestond die voor een klein bedrag een duidelijk en concreet antwoord kon geven op de dingen die ex-en schrijven, omdat ik er nog geen fuk van snap...
Als die hele brief vol met onzin stond, en ik dat weet, waarom spookt er dan nog mijn hoofd: "Wat heb ik in vredesnaam fout gedaan, waardoor ik al die beschuldigingen en verwijten verdien? " Terwijl ik altijd het beste voor 'ons' over had...
edit; Blijkbaar heb ik me erg in haar vergist
Een mail terug aan mijn zwaar verliefde ex (op een ander dus) heeft geen zin, komt geen woord aan logica uit, dat heb ik al geprobeerd in die brief.. antwoorden op het waarom zullen niet komen dus..
Maar hoe zet ik die uit mijn hoofd?
Weltruste allemaal.
quote:Ik ga ze dan altijd `s nachts sms enOp dinsdag 21 oktober 2008 22:37 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
en op die momenten doet een goeie borrel wonderen
quote:Op dinsdag 21 oktober 2008 23:14 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:
[..]
Ik ga ze dan altijd `s nachts sms en
of bellen
vond ze de vorige keren niet zo leuk
quote:
[..]
of bellen
vond ze de vorige keren niet zo leuk
je vraagt je af waarom conclusie : fuck the bitches, je vind wel een andere.
(H)
Je moet je na eent tijdje erbij neerleggen en het accepteren en weer verder met je leven.
Je moet niet alles willen snappen want je komt er toch nooit achter
Dit is mijn tip en het helpt!
quote:Ofwel linkje naar De kunst van het loslaten van je ex #1Op woensdag 22 oktober 2008 07:51 schreef arjan1202 het volgende:
[knip]
Je moet niet alles willen snappen want je komt er toch nooit achter
Dit is mijn tip en het helpt!
Maarja wat je zei Arjan, dat wist ik natuurlijk allemaal al
Goedemorgen overigens!
Geweldig mooi, maar op 't moment wel een enorme tranentrekker
mis mn ex-vriendinnetje nu best wel heel erg. Zeker komend weekend zal wel effe zeuren worden.... voel me wel verschrikkelijk eenzaam namelijk. Wel een hoop vrienden e.d. om me heen waar ik veel mee praat etc, maar toch kan ik dr maar niet vergeten. Heb steeds de enorme drang om dr even te bellen, te mailen of te sms-en maar weet dat ik dat beter nu niet kan doen. Als ik dat doe zet ik dr eigenlijk een soort van onder druk, en dat werkt (bij haar in ieder geval) meestal juist de andere kant op... ze gaat zich dan alleen maar meer verzetten. Effe een dag of 2 niets van me laten horen lijkt me voor nu even 't beste. Ze weet nu dat ik snap wat er aan de hand is, dat ik denk dat 't niet meer dan normaal is en er best een oplossing zou zijn geweest als ze had gewilt etc. dus nu het even rustig tot haar door laten dringen en me niet opdringen dan maar... mocht ze anders willen dan weet ze me natuurlijk te vinden 't is wel knap irritant... ik weet dat we over een maand of 2 weer normaal met elkaar omgaan, maar voor nu voelt het gewoon heel erg verkeerd om zo alleen te zijn. Het voelt gewoon niet goed dat we zo uit elkaar zijn, en wat nog idioter is, is dat ze dat zelf ook het gevoel heeft dat het allemaal niet goed is...(dat heb ik dan weer via-via gehoord), maar als we bij elkaar zouden zijn zou het (volgens haar dus) ook fout voelen dus is het beter om uit elkaar te gaan
Vanavond maar effe een flinke borrel naar binnen gooien denk ikquote:Ja ik weet dat jij het wistOp woensdag 22 oktober 2008 08:57 schreef Chev het volgende:
[..]
Ofwel linkje naar De kunst van het loslaten van je ex #1
Maarja wat je zei Arjan, dat wist ik natuurlijk allemaal al
Goedemorgen overigens!
wij zitten hier al wat langer dan vandaag hehe Was ook meer bedoelt voor de wat versere mensen die nog maar 2 of 3 weken verder zijn
quote:Niet lullig bedoelt, maar hou maar rekening met meer dan 2 maand.Op woensdag 22 oktober 2008 12:06 schreef kroegtijger het volgende:
ik weet dat we over een maand of 2 weer normaal met elkaar omgaan, maar voor nu voelt het gewoon heel erg verkeerd om zo alleen te zijn.
Is natuurlijk bij elk persoon anders, maar bij mij is het na 2 maand voor mijn ex nog ongemakkelijk.
En als je voorjezelf wat langer aanhoud maak je het jezelf makkelijker
anders ga je hoop vestigen dat je over 2 maand weer gewoon met elkaar om kan gaan en als dan blijkt dat zij er nog niet klaar voor is ben je toch weer teleurgesteld.quote:Even van me afschrijven:Op woensdag 22 oktober 2008 12:06 schreef kroegtijger het volgende:
[knip
...en er best een oplossing zou zijn geweest als ze had gewilt etc. [knip]
Ik zit nu op werk, niks te doen, al het werk is op en het is herfstvakantie.
Godver
liefdesliedjes op de radio... (how do i ever, ever surfive, how do I need ect..)Voel me nu gewoonbest wel alleen, en zou willen dat ik vanavond iemand had waar ik lekker tegen aan kon liggen en m'n lief en leed mee kon delen.
Het voelt dat ik het niet goed afgerond heb met m'n ex dat zij niet de dingen wil zien die ik in haar zag en voor ons samen, hoe maakt je zoiets iemand duidelijk die het niet wil horen? Niet dus...
Ik sta voor een moeilijke taak om het zonder echt goed uitgepraat te hebben, het achter me te laten.
Voel me er wat somber over, dat iemand waarvan ik zo veel hield, waar ik zo veel voor over had, m'n lief en leed deelde die de reden waardoor het uitging alleen maar bij mij neer legt met onlogische beschuldigingen en verwijten, en mij verteld nooit 'echt' van me gehouden te hebben, en in mij alleen afleiding zocht omdat ze zoveel heeft meegemaakt, en dat ze alles nu gevonden heeft in een ander.
Onzin natuurlijk.. maaja.
Het is jammer dat ze er zo over denkt, ik kan haar niet op andere ideën brengen al zou ik het (nogmaals) proberen, dus dat doe ik niet, ze heeft me genoeg pijn gedaan, mijn gevoel voor haar, als die er nog is.. zit ver weg en diep weg gestopt nu, alsof ik haar nooit gekent heb, en toch voel ik alsof ik sufgeslagen ben en niet meer kan denken aan liefde of pijn, maar alleen nog maar kan denken over het alles en niks.
Denken hoe het nu verder moet, opstaan, werken, eten, slapen is het enige wat ik nu doe, ik moet eruit, maar weet niet hoe of waarheen, uitgaan trekt me niet alleen. Afleiding zoeken, dat is nodig, ik game (spelletjes spelen op de pc) erg veel, slaap te weinig
wat me op werk opbreekt.Ofwel ik kan m'n nieuwe ritme nog steeds niet vinden na bijna 4 maanden (15 weken), verder gaat het niet slecht met me, ik eet goed, ik heb werk, vast inkomen, een huis een paar goede vrienden, m'n ouders, broer en zus, kleed me goed en verzorg mezelf, eet niet te veel, gebruik geen drugs of drank en kom de dagen wel goed door, zelf met dagen dat ik zeg tegen mezelf 'het gaat goed!', maar gisteren en vandaag sleur ik mezelf de dagen door, niks te doen dus 8 uur lang op werk
hoop dat dat volgende week beter is.Nouja ben geen pessimist moet toch 'n keer over gaan, hoef hiervoor geen nieuwe conrontatie te zoeken, al zou ik dat wel aan kunnen, maar daar schiet ik niks mee op.
Moet alleen even wat vrolijker worden want dat trekt ook dames aan geloof ik
ben nogal stil in groepen, ik luister liever dan dat ik aanwezig ben, introvert noemen ze dat geloof ik, tenzij ik mensen goed ken dan kan ik wel los komen quote:
[..]
Ja ik weet dat jij het wist
Was ook meer bedoelt voor de wat versere mensen die nog maar 2 of 3 weken verder zijn
daar behoor ik dus wel toe ...
ik weet nu eigenlijk niet of ik daar wel blij mee moet zijn quote:het "voordeel" voor mij is dat dit niet de eerste keer is
[..]
Niet lullig bedoelt, maar hou maar rekening met meer dan 2 maand.
Is natuurlijk bij elk persoon anders, maar bij mij is het na 2 maand voor mijn ex nog ongemakkelijk.
En als je voorjezelf wat langer aanhoud maak je het jezelf makkelijker
en aangezien we gisteren nog even via de mail contact hebben gehad en ik dus links en rechts nog wel eens wat over dr hoor, heb ik 't idee dat 't allemaal niet zo heel lang zal duren voordat we in ieder geval weer normaal met zn 2en in de kroeg zullen zitten Daarvoor houden we nog veel te veel van elkaar om dat voor zo'n lange tijd te moeten missenquote:ik snap wel wat je bedoelt ja.... als je niet begrijpt wat ze bedoelt, en ze wil niet luisteren naar wat je te vertellen hebt, dan heb je het gevoel alsof je op ontploffen staat....en of je nu met vrienden bent, alleen bent, het is allemaal kut. En het grootste probleem is nog wel dat je er simpelweg helemaal niets mee kunt...je kan er niets aan doen behalve het proberen te accepteren.
[..]
Even van me afschrijven:
Ik zit nu op werk, niks te doen, al het werk is op en het is herfstvakantie.
Godver
Voel me nu gewoonbest wel alleen, en zou willen dat ik vanavond iemand had waar ik lekker tegen aan kon liggen en m'n lief en leed mee kon delen.
Het voelt dat ik het niet goed afgerond heb met m'n ex dat zij niet de dingen wil zien die ik in haar zag en voor ons samen, hoe maakt je zoiets iemand duidelijk die het niet wil horen? Niet dus...
Ik sta voor een moeilijke taak om het zonder echt goed uitgepraat te hebben, het achter me te laten.
Voel me er wat somber over, dat iemand waarvan ik zo veel hield, waar ik zo veel voor over had, m'n lief en leed deelde die de reden waardoor het uitging alleen maar bij mij neer legt met onlogische beschuldigingen en verwijten, en mij verteld nooit 'echt' van me gehouden te hebben, en in mij alleen afleiding zocht omdat ze zoveel heeft meegemaakt, en dat ze alles nu gevonden heeft in een ander.
Onzin natuurlijk.. maaja.
Het is jammer dat ze er zo over denkt, ik kan haar niet op andere ideën brengen al zou ik het (nogmaals) proberen, dus dat doe ik niet, ze heeft me genoeg pijn gedaan, mijn gevoel voor haar, als die er nog is.. zit ver weg en diep weg gestopt nu, alsof ik haar nooit gekent heb, en toch voel ik alsof ik sufgeslagen ben en niet meer kan denken aan liefde of pijn, maar alleen nog maar kan denken over het alles en niks.
Denken hoe het nu verder moet, opstaan, werken, eten, slapen is het enige wat ik nu doe, ik moet eruit, maar weet niet hoe of waarheen, uitgaan trekt me niet alleen. Afleiding zoeken, dat is nodig, ik game (spelletjes spelen op de pc) erg veel, slaap te weinig
Ofwel ik kan m'n nieuwe ritme nog steeds niet vinden na bijna 4 maanden (15 weken), verder gaat het niet slecht met me, ik eet goed, ik heb werk, vast inkomen, een huis een paar goede vrienden, m'n ouders, broer en zus, kleed me goed en verzorg mezelf, eet niet te veel, gebruik geen drugs of drank en kom de dagen wel goed door, zelf met dagen dat ik zeg tegen mezelf 'het gaat goed!', maar gisteren en vandaag sleur ik mezelf de dagen door, niks te doen dus 8 uur lang op werk
Nouja ben geen pessimist moet toch 'n keer over gaan, hoef hiervoor geen nieuwe conrontatie te zoeken, al zou ik dat wel aan kunnen, maar daar schiet ik niks mee op.
Moet alleen even wat vrolijker worden want dat trekt ook dames aan geloof ik
quote:Klopt ja, zeer frustrerend.Op woensdag 22 oktober 2008 12:58 schreef kroegtijger het volgende:
ik snap wel wat je bedoelt ja.... als je niet begrijpt wat ze bedoelt, en ze wil niet luisteren naar wat je te vertellen hebt, dan heb je het gevoel alsof je op ontploffen staat....en of je nu met vrienden bent, alleen bent, het is allemaal kut. En het grootste probleem is nog wel dat je er simpelweg helemaal niets mee kunt...je kan er niets aan doen behalve het proberen te accepteren.
Stond even stil bij jouw woorden "als je niet begrijpt wat ze bedoelt".
Ik begrijp 't wel, ze is verlieft heeft gehandeld op haar gevoel en zit nu in de situatie waarmee ze niet met mij wou zitten.
Dat ze 'anders' voor me ging voelen, en dat ze het benouwd kreeg, dat geloof ik wel, maarja dan kom ik weer terug op mijn signature:
Wetenschappelijk is domweg bekend dat verliefdheid je gezonde oordeelsvermogen weg neemt.
Maar om nou mij de schult tegeven dat ik allerlei onbelangrijke dingen niet gedaan heb (lees een paar posts terug-spoiler) dan slaat dat nergens op.
quote:tja, op het moment dat er een ander nog in 't spel is wordt het vaak wel een heel ander verhaal; dan is de logica vaak snel weg helaas
[..]
Klopt ja, zeer frustrerend.
Stond even stil bij jouw woorden "als je niet begrijpt wat ze bedoelt".
Ik begrijp 't wel, ze is verlieft heeft gehandeld op haar gevoel en zit nu in de situatie waarmee ze niet met mij wou zitten.
Dat ze 'anders' voor me ging voelen, en dat ze het benouwd kreeg, dat geloof ik wel, maarja dan kom ik weer terug op mijn signature:
quote:Dat ben ik met je eens inderdaad; dat is nergens voor nodig.... da's bijna bewust wel iemand een kut-gevoel geven en imho not done; zeker niet na zo'n tijd samen te zijn geweest. Zoiets is voor mij onbegrijpelijk in ieder geval. Ik probeer het juist voor mn ex (en zei ook voor mij) het juist allemaal zo makkelijk mogelijk te maken; we vragen aan vrienden van ons om een beetje op de ander te letten etc; dat lijkt me ook niet meer dan normaal. Maar goed, iedereen is weer anders daarin natuurlijkWetenschappelijk is domweg bekend dat verliefdheid je gezonde oordeelsvermogen weg neemt.
Maar om nou mij de schult tegeven dat ik allerlei onbelangrijke dingen niet gedaan heb (lees een paar posts terug-spoiler) dan slaat dat nergens op.
Daarna was ze nog lief, daarna werd ze ijskoud.
Daarna niks gehoord, ik heb wel een aantal mensen vlak na 't uitmaken nog gebeld en gevraagt op m'n ex te letten en haar te steunen.
Maarja ik snap 't idd niet, misschien komt ze er nog 's op terug, the story of life continues.
quote:Volgens mij is dat ook typisch iets van vrouwen om ijskoud te worden. Die van mij heeft soms ook van die dagen... verschrikkelijk irritant... dan bedenkt ze zo van 't een op 't andere moment dat ze zich "hard" moet opstellen ofzo, of ze heeft weer met iemand gepraat die zegt dat ze het zo en zo moet doen..... maar uiteindelijk draait ze dan altijd toch wel weer een beetje bij. Maar dat wachten.... da's wel het ergst van alles
Voor zover ik weet heeft m'n slechts 1x aan iemand gevraagt op me te letten, toen ik kwaad weg ging en weg scheurde in de auto dacht ze dat ik zelfmoord wou plegen (zou ik nooit doen), was ze in paniek.
Daarna was ze nog lief, daarna werd ze ijskoud.
Daarna niks gehoord, ik heb wel een aantal mensen vlak na 't uitmaken nog gebeld en gevraagt op m'n ex te letten en haar te steunen.
Maarja ik snap 't idd niet, misschien komt ze er nog 's op terug, the story of life continues.
quote:Nergens voor nodig, en in godsnaam doe wat je zelf wilt ipv wat anderen je vertellenOp woensdag 22 oktober 2008 14:01 schreef kroegtijger het volgende:
....[knip]ze heeft weer met iemand gepraat die zegt dat ze het zo en zo moet doen..... [knip]
Denk er alleen goed over na
quote:Tja, da's hoe ik dr ook over denk... maar een eigen mening vormen heeft ze soms wel eens wat moeite mee met dit soort dingen
[..]
Nergens voor nodig, en in godsnaam doe wat je zelf wilt ipv wat anderen je vertellen
Denk er alleen goed over na (denk niet dat mijn ex dat ooit geleerd heeft)
Wat ze doet is met anderen praten, die vertellen iets (meestal in hun volle onschuld overigens; niet om te zeggen hoe ze het moet doen, maar meer ervaringen en meningen), daar denkt ze dan een paar dagen over na en "plots" heeft ze zelf dat idee gevormd.... dat houdt ze dan meestal ook niet zo lang vol gezelligquote:geef ons 'n weekje en 't topic zit vol
Goh bijna pagina 3 voor ons alleen..
Zoals hij het zegt dus: "Alle vrouwen zijn kuthoeren en bier is lekker!"
hmm ik heb nou wel wel zin in een pilsje..
quote:helemaal mee eens, behalve mn moeder dan natuurlijk
Het is nu anderhalve week uit met mijn vriendin, en het enige wat ze kan doen is klagen.. Gelukkig heb ik een goede maat die ik goed kan brengen hoe vrouwen zijn!
Zoals hij het zegt dus: "Alle vrouwen zijn kuthoeren en bier is lekker!"
hmm ik heb nou wel wel zin in een pilsje..
en wat betreft bier....vanavond gaan er zeker wel een paar potjes naar binnen
quote:Op woensdag 22 oktober 2008 15:32 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
helemaal mee eens, behalve mn moeder dan natuurlijk
en wat betreft bier....vanavond gaan er zeker wel een paar potjes naar binnen
ja mijn moeder mag ik ook wel graag
en uhh proost dan!
quote:Ik heb soms ook nog weleens een flinke dip. Dan huil ik, besef ik hoeveel ik van hem hou, ik mis hem heb ik zin om contact met hem op te nemen. En ik voel me ook vooral ongelooflijk kansloos. Ik denk dat ik voor de rest van mijn leven vrijgezel blijf en dat ik nooit meer iemand vind waar ik net zoveel van kan houden als van hem.Op woensdag 22 oktober 2008 12:06 schreef kroegtijger het volgende:
zit nu even in een dipje
't is wel knap irritant... ik weet dat we over een maand of 2 weer normaal met elkaar omgaan, maar voor nu voelt het gewoon heel erg verkeerd om zo alleen te zijn. Het voelt gewoon niet goed dat we zo uit elkaar zijn, en wat nog idioter is, is dat ze dat zelf ook het gevoel heeft dat het allemaal niet goed is...(dat heb ik dan weer via-via gehoord), maar als we bij elkaar zouden zijn zou het (volgens haar dus) ook fout voelen dus is het beter om uit elkaar te gaan
Maar weet je, na elke dip die ik krijg voel ik me weer een stukje beter. Waarschijnlijk omdat ik weer een stukje verdriet naar buiten heb gegooid. Het lijkt wel alsof je soms moet vallen om vervolgens weer ietsje steviger in het leven te staan.
Ik heb vanavond mijn allereerste gesprek met mijn ex sinds dat het uit is (bijna anderhalve maand) In eerste instantie kwam kwam hij met zo'n lulexcuus aan dathij geen tijd had omdat hij het druk met zijn werk had. (Lees, hij had gewoon geen zin) Toen had ik de hoop eigenlijk al een beetje opgegeven. Maar gisteren liet hij me weten toch wel tijd te hebben.
Ik ben heel blij dat ik met hem kan praten. Gewoon omdat ik mijn ei kwijt wil en om hetgene wat me dwarszit te uiten. Hopelijk zal dit ten goede gaan voor mijn verwerkingsproces.
Ik ben van plan om hem gewoon te vertellen wat mij dwarszit zonder dat ik hem verwijten maak. Klinkt onmogelijk, maar wij vrouwen kunnen dat
Ik wil jou adviseren om voorlopig geen contact met je ex te zoeken. Het is moeilijk, maar wel het beste als je jezelf geen valse hoop wilt geven.
quote:
[..]
Ik heb soms ook nog weleens een flinke dip. Dan huil ik, besef ik hoeveel ik van hem hou, ik mis hem heb ik zin om contact met hem op te nemen. En ik voel me ook vooral ongelooflijk kansloos. Ik denk dat ik voor de rest van mijn leven vrijgezel blijf en dat ik nooit meer iemand vind waar ik net zoveel van kan houden als van hem.
Maar weet je, na elke dip die ik krijg voel ik me weer een stukje beter. Waarschijnlijk omdat ik weer een stukje verdriet naar buiten heb gegooid. Het lijkt wel alsof je soms moet vallen om vervolgens weer ietsje steviger in het leven te staan.
Ik heb vanavond mijn allereerste gesprek met mijn ex sinds dat het uit is (bijna anderhalve maand) In eerste instantie kwam kwam hij met zo'n lulexcuus aan dathij geen tijd had omdat hij het druk met zijn werk had. (Lees, hij had gewoon geen zin) Toen had ik de hoop eigenlijk al een beetje opgegeven. Maar gisteren liet hij me weten toch wel tijd te hebben.
Ik ben heel blij dat ik met hem kan praten. Gewoon omdat ik mijn ei kwijt wil en om hetgene wat me dwarszit te uiten. Hopelijk zal dit ten goede gaan voor mijn verwerkingsproces.
Ik ben van plan om hem gewoon te vertellen wat mij dwarszit zonder dat ik hem verwijten maak. Klinkt onmogelijk, maar wij vrouwen kunnen dat
nu realistisch blijven heh?? je was het hele verhaal sterk bezig maar ok, ik moet eerlijk toegeven dat mn ex mij ook eerlijk heeft proberen te vertellen wat 't probleem was en heeft daarbij mijn kant op geen enkel moment een verwijt gemaakt.... had ze dat nou maar gedaan, dan kon ik nog ten minste boos op dr zijn...nu ben ik alleen maar teleurgesteld Het probleem is dat ik me dan continu afvraag wat ik fout heb gedaan terwijl ik volgens mij (en zelfs volgens haar) niets fout heb gedaan...quote:Dat idee had ik op zich ook wel; voornamelijk om haar even rustig de tijd te geven e.e.a te verwerken en na te denken over wat er nou is gebeurd en waarom het fout gegaan is. Klein puntje is alleen dat ze halverwege november voor 2 weken op vakantie gaat en ik dr eigenlijk voor die tijd nog wel effe wil zien. Dat moet denk ik wel lukken op zich; we hebben namelijk geen moment ruzie ofzo gehad en met mij gaat 't nu op zich wel redelijk en volgens mij met haar ook wel. Ze moet alleen eens voor drzelf op een rijtje zetten wat ze dan wel verwacht uit een wat langer durende relatie; ik heb 't idee dat ze zich daar helemaal geen voorstelling van heeft gemaakt en verwacht dat je voor de rest van je leven vol-continu dat gelukkige blije gevoel hebt dat je de eerste paar maanden hebt als je samen bent... da's imho niet heel realistischIk wil jou adviseren om voorlopig geen contact met je ex te zoeken. Het is moeilijk, maar wel het beste als je jezelf geen valse hoop wilt geven.
quote:Ik zou ook wel 's in een goed gesprek willen met mijn ex face to face met oprechte vragen en eerlijke antwoorden als ik wist dat dat mogelijk was... dat heb ik namelijk nooit gedaan.Op woensdag 22 oktober 2008 15:49 schreef cmck het volgende:
[knip]
Ik ben van plan om hem gewoon te vertellen wat mij dwarszit zonder dat ik hem verwijten maak. Klinkt onmogelijk, maar wij vrouwen kunnen dat
[knip]
Maar ik betwijfel of ze zou willen, denk dat ze nu gewoon blij is van me af te zijn en precies gelooft wat haar goed uitkomt..
quote:Ik hoef niet zo nodig een gesprek te hebben ofzo... we weten alle2 van elkaar wat we zouden willen weten. Ik heb dr niets meer te vragen (hooguit hoe ze dan had verwacht dat het zou zijn als de relatie wat verder kwam, maar daar heeft ze zelf toch ook geen antwoord op denk ik, dus nutteloze vraag dan). Ik wil dr gewoon weer effe zien en zelf zien / merken hoe 't met dr gaat ipv van anderen horen. Daarbij is 't als we elkaar zien altijd een stuk beter tussen ons dan over de telefoon, mail of sms... we voelen elkaar dan gewoon goed aan
Ik zou ook wel 's in een goed gesprek willen met mijn ex face to face met oprechte vragen en eerlijke antwoorden als ik wist dat dat mogelijk was... dat heb ik namelijk nooit gedaan.
Maar ik betwijfel of ze zou willen, denk dat ze nu gewoon blij is van me af te zijn en precies gelooft wat haar goed uitkomt..
zal denk ik ons alle2 dan goed doen. Nu nog even mee wachten voor een week of 2, da's voor ons alle2 wel effe goed. Beetje afstand nemen en daarna wel weer verder kijken quote:Mag ik vragen hoe oud jouw ex eigenlijk is? Voor zover ik nu jouw posts heb gezien/gelezen, vraag ik me af of ze eigenlijk wel volwassen genoeg is voor een (vaste) relatie..Op woensdag 22 oktober 2008 16:07 schreef Chev het volgende:
[..]
Ik zou ook wel 's in een goed gesprek willen met mijn ex face to face met oprechte vragen en eerlijke antwoorden als ik wist dat dat mogelijk was... dat heb ik namelijk nooit gedaan.
Maar ik betwijfel of ze zou willen, denk dat ze nu gewoon blij is van me af te zijn en precies gelooft wat haar goed uitkomt..
Misschien een raar idee trouwens, maar heb je er weleens over nagedacht om weer een brief / mail aan haar te sturen? Gewoon weer als reactie op haar reactie Niet om haar te verwijten waarom ze aan het moddergooien is, maar gewoon om haar te vertellen dat je het jammer vind dat jij zogenaamd degene bent die alles verkeerd doet, terwijl ze zelf ook dondersgoed weet dat ze schuld heeft (of zoiets, ik weet niet, ik lul maar wat ;'))
Omdat lang niet alle stukgelopen relaties na een paar weken goed worden "uitgesproken" ben ik trouwens wel ongelooflijk blij dat wij die kans wel krijgen. Ik weet nog hoe opgelucht ik me voelde toen ik hem belde met de mededeling dat ik hem graag wou spreken. Ik hoop echt dat ik me na dit gesprek nog opgeluchter voel en dat ik een streep onder dit hoofdstuk kan zetten. Ik heb voor mezelf een briefje geschreven waarop ik zeg wat ik wil zeggen, maar ook vooral op welke manier ik het ga zeggen. Nogmaals, ik ga geen verwijten maken. Ik ga niet modder lopen gooien. Ik ga hem gewoon rustig vertellen hoe ik de afgelopen 3 maanden beleefd heb (goede en slechte dingen), wat mij dwars ging zitten en hoe hij daarover denkt.
quote:
[..]
Mag ik vragen hoe oud jouw ex eigenlijk is? Voor zover ik nu jouw posts heb gezien/gelezen, vraag ik me af of ze eigenlijk wel volwassen genoeg is voor een (vaste) relatie..
Misschien een raar idee trouwens, maar heb je er weleens over nagedacht om weer een brief / mail aan haar te sturen? Gewoon weer als reactie op haar reactie Niet om haar te verwijten waarom ze aan het moddergooien is, maar gewoon om haar te vertellen dat je het jammer vind dat jij zogenaamd degene bent die alles verkeerd doet, terwijl ze zelf ook dondersgoed weet dat ze schuld heeft (of zoiets, ik weet niet, ik lul maar wat ;'))
Omdat lang niet alle stukgelopen relaties na een paar weken goed worden "uitgesproken" ben ik trouwens wel ongelooflijk blij dat wij die kans wel krijgen. Ik weet nog hoe opgelucht ik me voelde toen ik hem belde met de mededeling dat ik hem graag wou spreken. Ik hoop echt dat ik me na dit gesprek nog opgeluchter voel en dat ik een streep onder dit hoofdstuk kan zetten. Ik heb voor mezelf een briefje geschreven waarop ik zeg wat ik wil zeggen, maar ook vooral op welke manier ik het ga zeggen. Nogmaals, ik ga geen verwijten maken. Ik ga niet modder lopen gooien. Ik ga hem gewoon rustig vertellen hoe ik de afgelopen 3 maanden beleefd heb (goede en slechte dingen), wat mij dwars ging zitten en hoe hij daarover denkt.
da's ook wat ik heb gedaan... vooraf lijstje gemaakt wat ik wil zeggen, en nagedacht over hoe dit te zeggen. Heeft mij in ieder geval veel geholpen toen we voor het eerst belden quote:Ik heb niet al jouw posts gelezen (sorry, ben een beetje lui vandaag, mischien omdat ik aan het einde zit van een lange werkdagOp woensdag 22 oktober 2008 16:17 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
Ik hoef niet zo nodig een gesprek te hebben ofzo... we weten alle2 van elkaar wat we zouden willen weten. Ik heb dr niets meer te vragen (hooguit hoe ze dan had verwacht dat het zou zijn als de relatie wat verder kwam, maar daar heeft ze zelf toch ook geen antwoord op denk ik, dus nutteloze vraag dan). Ik wil dr gewoon weer effe zien en zelf zien / merken hoe 't met dr gaat ipv van anderen horen. Daarbij is 't als we elkaar zien altijd een stuk beter tussen ons dan over de telefoon, mail of sms... we voelen elkaar dan gewoon goed aan
) maar ik denk dat je alleen puur voor jezelf even op een rijtje moet zetten of je haar terug wil. Je ex willen spreken gewoon om te vragen hoe het gaat en zo kort nadat het uit is gegaan lijkt mij niet echt een actie van iemand die zijn ex wil loslaten (no offence )Of je je ex nu terugwil of niet, het is altijd goed om gewoon een paar weken even geen contact te hebben. Gewoon zodat je de kans krijgt om weer controle te krijgen over je eigen leventje.
Mocht je je ex terugwillen, bedenk je dat een relatie NOOIT voor niets uitgaat en dat er verandering van [/b] beide[/b] kanten nodig is.
quote:klopt inderdaad, en ja, ik wil dr terug...meer dan wat dan ook
[..]
Ik heb niet al jouw posts gelezen (sorry, ben een beetje lui vandaag, mischien omdat ik aan het einde zit van een lange werkdag
Of je je ex nu terugwil of niet, het is altijd goed om gewoon een paar weken even geen contact te hebben. Gewoon zodat je de kans krijgt om weer controle te krijgen over je eigen leventje.
Mocht je je ex terugwillen, bedenk je dat een relatie NOOIT voor niets uitgaat en dat er verandering van [/b] beide[/b] kanten nodig is.
Het is niet uitgegaan van mijn kant uit, maar van haar kant; het is dus ook niet aan mij om die beslissing te nemen. De reden dat het uit is gegaan is omdat ze nooit wat gezegd heeft; altijd alles maar opgepropt heeft en dat is teveel geworden. Daarom moet het nu in ieder geval eerst even wat rusten...dr even op adem laten komen en haar erover laten nadenken wat ze had, wat ze heeft weggegooid en wat ze nu heeft en wil. Dat betekend niet dat we daarom daarnaast niet meer vriendschappelijk met elkaar om kunnen gaan
want wat ze ook besluit, dat zullen we toch altijd wel blijven doen quote:Zucht opnieuw vertellenOp woensdag 22 oktober 2008 17:21 schreef cmck het volgende:
[..]
Mag ik vragen hoe oud jouw ex eigenlijk is? Voor zover ik nu jouw posts heb gezien/gelezen, vraag ik me af of ze eigenlijk wel volwassen genoeg is voor een (vaste) relatie..
Misschien een raar idee trouwens, maar heb je er weleens over nagedacht om weer een brief / mail aan haar te sturen? Gewoon weer als reactie op haar reactie Niet om haar te verwijten waarom ze aan het moddergooien is, maar gewoon om haar te vertellen dat je het jammer vind dat jij zogenaamd degene bent die alles verkeerd doet, terwijl ze zelf ook dondersgoed weet dat ze schuld heeft (of zoiets, ik weet niet, ik lul maar wat ;'))
Omdat lang niet alle stukgelopen relaties na een paar weken goed worden "uitgesproken" ben ik trouwens wel ongelooflijk blij dat wij die kans wel krijgen. Ik weet nog hoe opgelucht ik me voelde toen ik hem belde met de mededeling dat ik hem graag wou spreken. Ik hoop echt dat ik me na dit gesprek nog opgeluchter voel en dat ik een streep onder dit hoofdstuk kan zetten. Ik heb voor mezelf een briefje geschreven waarop ik zeg wat ik wil zeggen, maar ook vooral op welke manier ik het ga zeggen. Nogmaals, ik ga geen verwijten maken. Ik ga niet modder lopen gooien. Ik ga hem gewoon rustig vertellen hoe ik de afgelopen 3 maanden beleefd heb (goede en slechte dingen), wat mij dwars ging zitten en hoe hij daarover denkt.
*in a nutshell*Ik ben 27 en zij is 23, zij was 19 en ik was 23 toen de relatie starte, de relatie.
Ik was haar eerste echte vriend, niet haar eerste vriendje, zij was mijn eerste echte liefde, hiervoor heb ik wel wat gehad met 'n dame maar dat was vrij kort.
De relatie heeft 4 jaar en 2 maanden geduurt, toen ik een huis kocht (3 1/2 jaar)dat nog gebouwd moest worden, dat duurde ongeveer nog 3/4 jaar, ze stemde ze daarin toe en waren we er beide gelukkig mee, al was ze wat onzeker in het begin, en moest ik haar toch iets over moest halen ervoor, nadat ik getekend had ging ging het eerst eventjes goed, en daarna ging alles kapot, ze wou er niks meer mee te maken hebben, haar ouders en broer waren tegen het huis, en wouden naar mijn idee haar niet uit huis hebben (haar ouders), en probeerde mij en haar bang te maken over de kosten van een koophuis terwijl ik wist dat ik het met gemak kon betalen.
Het benauwde haar steeds meer te veel zei ze in haar brief, voelde zich gepusht om samen te wonen, en probeerde mij in de laatste paar maanden mezelf compleet om te gooien door mij een deadline te geven dat ik meer aan mijn werk/carriere/geld/toekomst moest werken.
In die periode is het 1 keer uitgegaan voor een week, we probeerde het probleem te vinden, dus ik stelde voor de problemen in de week dat we afwezig waren die op te schrijven.
Zij had meerdere punten, ik had er 2.
Toch weer terug bij haar gekomen, ik probeerde met de punten op haar lijst rekening te houden, en zji op die van mij, maar ik kon niet alles binnen korte tijd doen, en (leren/studeren/carriere/afvallen ect) en sommige dingen vond ik voor de relatie zelf niet eens zó belangrijk maar was behoorlijk gestressed vanwege de deadline.. omdat als je van elkaar houd je zoiets niet mag forceren. Het was niet nodig, ze was altijd al gelukkig met me geweest zoals ik was, dus ik begreep het niet, proberen ja, maar dus niet gelukt.
Ik vertelde (veel ste laat) hoe ik me voelde dat ik me gedwongen voelde en dat ik het wel wou doen maar op mijn eigen manier en in mijn eigen tijd.
Toen is ze verlieft geworden, in de zelfde periode van zo'n 2 à 3maanden,na zeker 3-4 maanden discussies, vragen en onzeker hedeover het huis aan haar kant waar iedere week opnieuw spontaan vragen bij kwamen die ik niet kon beantwoorden omdat ze allemaal in de toekomst lagen.., en ik haar continu probeerde gerrust te stellen en te verzekeren dat ik alles voor ons samen deed, al bekritiseerde ze me wel steeds meer op mijn punten, terwijl ik die haar niet zag of gewoonweg accepteerde.
Daarna maakte ze het uitvertelde dat ze verlieft was op een ander, een kennis van me, dat het wederzijts was en dat ze het eerlijk wou zeggen, dat ze nog wel van me hield maar ook van een ander, en is de volgende dag al naar hem toegegaan en sinds dien zijn ze samen.
Achteraf hield ze dus op 'en andere manier' van me ofzo
(lees verder)Ik heb haar nog wel 5 weken gesproken via msn en email en ze werd steeds 'zakelijker', en ijskoud in haar mailtjes en msn berichtjes, waarin ze iedere keer zei dat ik niet wou zien wat ik fout gedaan heb, dat zij toch niet alleen de 'schuldige' was dat ze verlieft geworden was op een ander, en dat ze wou huren en verder met me wou en dus niet kopen (ofzo..), ik heb daarna een email gestuurd (1mnd uit) waarin stond hoe ik er over dacht en dat we elkaar een poosje niet moesten spreken, datum afgesproken 15 oktober zij ging akkoort, 2 weken kreeg ik iedere week 'n mailtje of sms en heb haar daarop geblokkeerd.
2 maanden later, op de afgesproken datum (3 1/2 maand uit elkaar) haar die brief gestuurd die ik zeker 3 a 4 keer herschreven, heb en er 3 weken over gedaan heb, al mijn woorden zorvuldig uitgekozen, zonder beschuldigingen of verwijten, een bedankje voor de mooie tijd samen, en dat ik het erg jammer vond en dat ik het maar niet kon begrijpen waarom al ik al die dingen in zo'n rappe tijd moest veranderen, omdat dat nooit nodig was in 3 1/2 jaar tijd en opeens wel.
Alleen met vragen dus cmck, in totaal 4 kantjes (niet geheel vol) en heb er alles ingezet wat ik nog aan haar kwijt wou.
Haar reactie, 1 dag later per email:
SPOILERHet blijft neerkomen dat ik niet wou studeren, dat ik een huis alleen voor mezelf gekocht had en dat ik geen rekening met haar heb gehouden, wat helemaal niet zo is geweest, ik heb haar alle mogelijke opties gegeven die ik kon verzinnen, maar dat las je al in mijn vorge posts..."Ik heb lang na zitten denken, en omdat jij nu die brief aan mij heb geschreven, vind ik ook dat ik daar eerlijk over moet zijn."
"Op het begin was het allemaal leuk en aardig, maar dat was van korte duur"
"Je zegt in de brief dat je de voor de volle 100% voor me bent gegaan, ja dat klopt voor mij, maar niet voor onze toekomst die we samen hadden kunnen opbouwen"
"Je wilde niet leren, niet leren voor de toekomst die we samen op konden bouwen"
"Het benauwde me allemaal veelste veel, ik kan hier nog wel veel meer redenen op schrijven..maar dat heb geen zin meer."
"Jij en je ouders en iedereen pushde me om te gaan samenwonen"
"Ik zocht afleiding na een erg slechte periode in mijn leven"
"Ik werd verliefd op een ander, ik probeerde het wel te stoppen, maar dat ging niet."
"Nu besef ik zelf dat houden van, en echt houden van een heel verschil is."
"Ik hield van je, op een toch andere manier, wat ik nu met [nieuwe vriend] heb is ECHT houden van."
"maar nu besef ik dat het tussen ons (van mij kant) geen echte liefde was."
"Ik hoop dat je de antwoorden heb gekregen op al je vragen"
"Het gaat goed met de zaken..nu verdien ik ontzettend veel, wat ook wel lekker is."
Ik heb haar in 8 maanden niet kunnen overtuigen van mijn goede bedoelingen voor ons, en in de 4 maanden dat het nu uit is ook al niet, ze wou samenwonen, een huisje huren, 'samen samenwonen' waar ze geen geld voor had, en ik heb gekocht (samen besloten) en dat kon ze niet aan, haar ouders en broer steunde de beslissing niet, en zij daarna ook niet meer.
Dus nee samenwonen was ze echt nog niet aan toe, maar ik heb haar nooit gedwongen, familie geprobeerd op afstand te houden en haar geprobeerd rust te geven.
Nu zit ze bij haar nieuwe vriend die 'de nieuwe ware ECHTE liefde' is in dezelfde situatie als waarmee ze bij mij gezeten zou hebben
Om nu weer een mailtje terug te sturen heeft geen zin, ik heb mijn hele lief en leed in dei brief gezet elk woord zorvuldig gekozen en krijg daar dus geen responds op.. en heb geen zin om opnieuw klappen te incasseren van haar.
Ik ben leeg, energie loos om opnieuw contact op te nemen met haar, dat laat ik aan haar over als ze ooit wijzer word in haar woorden en gedachten, nu is ze dat zeker niet, al zou ze misschien normaal contact zoeken dan laat ze dat niet blijken, zeker niet omdat ze een vriend heeft waarmee ze naar eigen zeggen dolgelukkig mee is en altijd zal blijven
(sure)'t is niet dat ik het niet meer zou willen, maar het is wel dat ik nu alles wat met haar te maken heeft tegehoud en automatisch blokkeer, alle emoties probeer weg te zetten en alles een plekje te geven omdat ik niet de hoop het dat het nog goed komt, al zeggen ze soms wel dat het balletje raar kan rollen, heeft wijzheid, acceptatie en genezing van pijn ook zijn tijd nodig.
Wanneer ik toe ben aan een relatie weet ik niet, misschien nu wel, maar zit er soms nog mee, vanvond miste ik haar weer even toen ik een film zat te kijken alleen in het huis op de bank, maar ik verhard m'n hart, ik droog mijn tranen en ga door omdat ik niet anders kan.
Weltruste mensen, ik ga slapen, vervelende dag gehad vandaag té veel bij haar stilgestaan, kijk morgen uit naar je reactie cmck
[ Bericht 1% gewijzigd door Chev op 22-10-2008 23:19:52 ]
't zal mn ex denk ik allemaal effe te veel zijn geworden in 1 keer.... huis kopen volgend jaar, ik voor haar verhuizen, ms, en daarnaast ook nog eens dat ze een beetje ruimte nodig heeft voor drzelf en om onze relatie goed te houden....beetje too much in 1 keer.... maar mis dr wel heel erg En ja je moet werken aan een relatie, kijkhard, verwacht niet altijd oplossingen soms kan je 't beter eens zijn oneens te zijn en dat accepteren zelfs
Succes.
Bah ik val hier in slaap zowat, tot morgen
quote:Ik heb inderdaad wel geluk wat dat betreft moet ik zeggen
Wou dat ik zo iemand kende die met me kon praten Kroeg, ik spreek eigenlijk niemand meer die contact heeft met m'n ex.
Zeker omdat ze niet alleen mij maar ook haar goed kennen; dat maakt het allemaal veel makkelijker pratenquote:Da's wel de mooiste zin van de dagEn ja je moet werken aan een relatie, kijkhard, verwacht niet altijd oplossingen soms kan je 't beter eens zijn oneens te zijn en dat accepteren zelfs
en dat je eraan moet werken, da's logisch...graag zelfs... maar ja, dat betoog hoef je natuurlijk niet tegen mij te houden; probeer het eens tegen mn ex quote:Thanks, jij ook... slaap lekkerSucces.
Bah ik val hier in slaap zowat, tot morgen
Jongens ik ben zó vedrietig.. ik droomde over haar, dat ik bij haar was, dat ik in een soort plakboek kon kijken mt allerlei brieven en verhalen van haar, geschreven aan haar vriendinnen (waarvan ik niet weet of het bestaat) waarin stond (*'Is het nu echt uit tussen jullie? Jullie zijn toch al een keer uit elkaar geweest, voelde het toen hetzelfde voor je?").
Ik ben wakker geworden en in huilen uitgebarsten.. ik ben er véél ste veel mee bezig geweest, maar ik kan haar ngo niet vergeten, ik hou toch nog van haar.. ondanks alles, maar dat is onmogelijk.. zoveel moois meegemaakt waardoor ik met gemak al het kutte zou vergeten op dit moment.. maar ik ben beter af zonder haar.. denk ik.
God wat is dat moeilijk.
06:27
Net weer wakker geworden..
, beetje sip maar ben er weer Dromen zijn bedrog denk ik, en ik denk weer reëeler en helderder, lees terug wat ik heb geschreven, moest 't gewoon even kwijt.
Maarja weer een reallity check, ik ben er nog niet, maar zo'n droom als vannacht heb ik al zeker een maand niet meer gehad (gelukkig).
Nouja ga maar 's naar m'n werk
moet ook gebeuren.[ Bericht 14% gewijzigd door Chev op 23-10-2008 06:35:24 ]
heb nieuwbouw appartement aangeboden gekregen dus kan nu op mezelf gaan wonen in de zomer
nu alleen nog de papieren tekenen als ik die binnen krijg.
Het grappige is dat het 1 km bij me ex vandaan is aan de andere kant van het spoor
En wordt eind december geopereerd aan me knie,alles begint weer mee te zitten hier
Nu nog weer een leuke meid en de cirkel is weer rond haha
@chev je bent beter af zonder haar je verdient beter
en ergens loopt er een andere leuke meid die voor jou bestemd is quote:Gefeliciteerd ArjanOp donderdag 23 oktober 2008 09:11 schreef arjan1202 het volgende:
heb na de remoerige tijd deze week goed nieuws te horen gekregen
heb nieuwbouw appartement aangeboden gekregen dus kan nu op mezelf gaan wonen in de zomer
nu alleen nog de papieren tekenen als ik die binnen krijg.
Het grappige is dat het 1 km bij me ex vandaan is aan de andere kant van het spoor
En wordt eind december geopereerd aan me knie,alles begint weer mee te zitten hier
Nu nog weer een leuke meid en de cirkel is weer rond haha
@chev je bent beter af zonder haar je verdient beter
nieuwe frisse start in het leven is goed.En ik weet dat ik beter af ben zonder haar, dat ik beter verdien, maar waar is ze?
Nu 09:30 gaat wel weer, realiseer me ook wel dat ik veel gaf, en ze meer vroeg iets wat ik of geen enkel ander mens zou kunnen geven, en dat ik moet ophouden met zeuren en treuren
Cmck vroeg om m'n verhaal dus type ik het in en dan krijg je weer dingen die naar boven komen.
I'll be alright, try to enjoy Life, don't think problems think sollutions!
quote:
heb na de remoerige tijd deze week goed nieuws te horen gekregen
heb nieuwbouw appartement aangeboden gekregen dus kan nu op mezelf gaan wonen in de zomer
nu alleen nog de papieren tekenen als ik die binnen krijg.
Het grappige is dat het 1 km bij me ex vandaan is aan de andere kant van het spoor
En wordt eind december geopereerd aan me knie,alles begint weer mee te zitten hier
Nu nog weer een leuke meid en de cirkel is weer rond haha
@chev je bent beter af zonder haar je verdient beter
gefeliciteerd quote:Net even je verhaal gelezen (dat nog staat op de vorige pagina) en nu ook dit..Op donderdag 23 oktober 2008 05:32 schreef Chev het volgende:
05:32
Jongens ik ben zó vedrietig.. ik droomde over haar, dat ik bij haar was, dat ik in een soort plakboek kon kijken mt allerlei brieven en verhalen van haar, geschreven aan haar vriendinnen (waarvan ik niet weet of het bestaat) waarin stond (*'Is het nu echt uit tussen jullie? Jullie zijn toch al een keer uit elkaar geweest, voelde het toen hetzelfde voor je?").
Ik ben wakker geworden en in huilen uitgebarsten.. ik ben er véél ste veel mee bezig geweest, maar ik kan haar ngo niet vergeten, ik hou toch nog van haar.. ondanks alles, maar dat is onmogelijk.. zoveel moois meegemaakt waardoor ik met gemak al het kutte zou vergeten op dit moment.. maar ik ben beter af zonder haar.. denk ik.
God wat is dat moeilijk.
06:27
Net weer wakker geworden..
Dromen zijn bedrog denk ik, en ik denk weer reëeler en helderder, lees terug wat ik heb geschreven, moest 't gewoon even kwijt.
Maarja weer een reallity check, ik ben er nog niet, maar zo'n droom als vannacht heb ik al zeker een maand niet meer gehad (gelukkig).
Nouja ga maar 's naar m'n werk
Uit andere posts had ik ook wel een beetje gelezen waarom het precies uit is gegaan. Het verhaal dat je schreef was daarom niet helemaal vreemd voor me (mijn excuus als ik je het idee heb gegeven dat je het hele verhaal op nieuw moet vertellen
).Juist daarom was ik benieuwd naar hoe oud ze eigenlijk was en hoe volwassen ze is. Zoals ik het nu begrijp lijkt zij mij iemand die eigenlijk helemaal niet weet wat ze wil. Ze stemt namelijk toe om met jou samen te gaan wonen en een huis met jouw te kopen om vervolgens te gaan twijfelen omdat andere mensen (haar familie) twijfelen. Ook probeerde ze jou te veranderen door te zeggen dat je naar school moest. Op zich vreemd dat dit nu opeens gebeurd nadat jullie al zo lang samen zijn. En om je daar waarheid te zeggen heb ik niet het idee dat ze weet wat een ECHTE relatie inhoudt. In een echte relatie los je je problemen namelijk samen op, je werkt je aan je relatie zodat hij sterker kan worden. Als je volwassen genoeg bent voor een echte relatie, kies je niet voor de gemakkelijkste weg waarbij je jezelf gewoon verliefd laat worden op iemand anders, voor die persoon gaat kiezen omdat je in die relatie zogenaamd geen prolemen mee zal tegenkomen
. Alvast bij excuus als ik ernaast zit. Ik ken haar niet, misschien heeft ze wel keihard gevochten voor jullie in het half jaar dat het wat minder ging. Maar dit is gewoon het beeld wat ik heb.Wat betreft je dip van vanochtend: Ik had er afgelopen vrijdag nog een. Heel erg veel gehuild. Het leek wel alsof ik weer terug bij af was. De pijn die ik vanaf dag 1 voelde kwam weer opeens terug. Ik zal waarschijnlijk wel meer van dat soort terugvallen krijgen. Jij misschien ook wel weer eens een keer. Belangrijk is dat je accepteert dat het kan gebeuren. Probeer in je achterhoofd te houden dat je je na elke terugval weer ietsje beter voelt.
[ Bericht 100% gewijzigd door cmck op 23-10-2008 10:47:50 ]
ik begin er ondertussen een beetje gek van te worden...ik wil mn ex spreken, dr een mail sturen of bellen ofzo, maar ik wil 't ook weer niet doen Ik wil dr niet lastig vallen en dr de tijd en de ruimte geven, maar heb zoveel dingen die ik dr wil laten weten.... twijfels
ik denk dat ik een mail ga typen en daarna zie ik wel of ik die verzend of nietquote:Ik denk eerlijk gezegt dat je de spijker op de kop slaat, ze heeft er naar mijn idee niet genoeg voor gevochten voor de relatie, toen het moeilijk werd, en lag alle last op mijn schouders die alleen maar zwaarder werd, al zal ze er zelf ook wel radeloos van geworden zijn, niet wetend wat ze kon doen, ze had geen oplossing en nam geen conssessies.Op donderdag 23 oktober 2008 10:43 schreef cmck het volgende:
Net even je verhaal gelezen (dat nog staat op de vorige pagina) en nu ook dit..
[knip]
Niet zeggend dat ik alles goed heb geaan, ik heb ook wel dingen gedaan die niet goed waren, smoesjes verzinnen i.v.m. studie ect, soms uit pure frustratie mezelf afgezonderd als ze me weer eens weg duwde als ik haar wou knuffelen, of als we weer eens een heftige discussie hadden over het huis, en uiteinderlijk opgebiegd dat ik niet alles voor haar kon doen(veranderen), en haar 'teleur' gesteld, maar zij mij ook zie ik achteraf.
Ze heeft zich laten leiden door anderen in haar beslissingen naar mijn idee, ook al zal ze uiteinderlijk verlieft geworden zijn en de makkelijke weg gekozen hebben, omdat alles voor haar idee beter was dan waar we in zaten samen.
Een relatie kan niet altijd een sprookje blijven hè, er komen momenten in het leven dat je beslissingen maakt, als je dat doe hou jezelf dan sterk en blijf bij je beslissing of hij nou goed of slecht is, en dan moet je er aan werken om het met z'n tweeën goed er vanaf te brengen.
edit: Tja en vind het alleen jammer dat ze me nog steeds verwijt dat ik niet voor een toekomst samen ben gegaan.. ofwel ik deed niet wat zij nodig vond, en ze me meer vroeg dan ik kon geven
maar dat krijg ik er niet uit.Bedankt voor je mening en je doordachte woorden
[ Bericht 4% gewijzigd door Chev op 23-10-2008 11:50:01 ]
quote:Hé Kroeg, als je écht een brief wil sturen, dat doet zou ik er goed over nadenken, en niet binnen een paar uur of 1 dag de mail sturen, want dan staan er zeker dingen in die niet helemaal goed zijn.Op donderdag 23 oktober 2008 10:53 schreef kroegtijger het volgende:
Ik wil dr niet lastig vallen en dr de tijd en de ruimte geven, maar heb zoveel dingen die ik dr wil laten weten.... twijfels
Ik heb zelf in 3 weken tijd een email gemaakt, ik had een geplande datum om de brief te sturen, dat heeft me geholpen.
Niet dat je dat moet doen, of zó lang moet wachten
maar als je een datum voor jezelf steld , bijvoorbeeld 1 week of 5 dagen dan heb je een paar dagen om goed na te denken, je brief te herschrijven en/of bepaalde dingen toe te voegen.En ik snap wel, je onzekerheden bent en/en twijfels heb, en je haar wil laten weten hoe jij je voelt, en dat is ook belangrijk, maar denk goed na wat je wil sturen, wat de impact daarvan kan zijn en of het echt nodig is
Als je binnen 1 week nadat je wat heb afgesproken heb al haar wat stuurd dan kan at erg vervelend en opdringerig zijn (heb ik meegemaakt), zeker als het onzinnige informatie is.
Good luck
doe het rustig aan, vertrouw erop dat wat er gaat gebeuren ook precies is wat er moet gebeuren, of je het leuk vind of niet.quote:thanks, een datum voor jezelf prikken is op zich wel een goed idee inderdaad
[..]
Hé Kroeg, als je écht een brief wil sturen, dat doet zou ik er goed over nadenken, en niet binnen een paar uur of 1 dag de mail sturen, want dan staan er zeker dingen in die niet helemaal goed zijn.
Ik heb zelf in 3 weken tijd een email gemaakt, ik had een geplande datum om de brief te sturen, dat heeft me geholpen.
Niet dat je dat moet doen, of zó lang moet wachten
En ik snap wel, je onzekerheden bent en/en twijfels heb, en je haar wil laten weten hoe jij je voelt, en dat is ook belangrijk, maar denk goed na wat je wil sturen, wat de impact daarvan kan zijn en of het echt nodig is
Als je binnen 1 week nadat je wat heb afgesproken heb al haar wat stuurd dan kan at erg vervelend en opdringerig zijn (heb ik meegemaakt), zeker als het onzinnige informatie is.
Good luck
ga me daar inderdaad maar aan houden en halverwege volgende week ploft een mailtje in dr mailbox quote:Als je echt weet wat je wil laat je je niet leiden door anderen. Ik in elk geval niet. Dat is eigenlijk mijn insteek geweest waardoor ik dacht dat ze niet wist wat wilde.Op donderdag 23 oktober 2008 11:19 schreef Chev het volgende:
[..]
Ze heeft zich laten leiden door anderen in haar beslissingen
En natuurlijk zal jij dingen ook verkeerd hebben gedaan. Daar is niks mis mee. Het belangrijkste is dat je ervan leert en dat je het meeneemt naar je volgende relatie. En dat doe je heel goed. Zoals ik nu van jou begrijp blifjt ze moddergooien (wat ik trouwens ook vrij onvlowassen vind. Het zou een stuk makkelijker zijn voor je als ze ook de verantwoordelijkheid nam voor de dingen die ze heeft gedaan
). Gisteravond trouwens een gesprek met mijn ex gehad. Ging eingelijk best goed. Ik heb me van tevoren voorgenomen om het geen verwijten te maken, niet boos te worden, hem niet te wijzen op zijn fouten maar om in plaats daarvan gewoon mijn verhaal te doen en mijn ei te kunnen leggen. Dit is gelukkig ook gebeurd. Af en toe kreeg ik wel een brok in mijn keel maar ik heb niet gehuild. Ik heb alles gezegd wat ik van tevoren wou zeggen en uiteindelijk hebben we afgesproken dat we als "goede vrienden" verder blijven gaan, alhoewel ik dat op dit moment niet op kan brengen. (Heb ik ook gezegd)
Ik voel me nu opgelucht en gefrustreerd tegelijk. Het vermoeden dat ik van tevoren al had is nu versterkt. Hij zit met heel veel verdriet en problemen waar hij niet over wil praten. Hiervan was ik trouwens al op de hoogte, ook toen we nog samen waren. Het zou zelfs kunnen dat zijn gevoelens voor mij helemaal niet weg zijn maar dat hij een relatie op dit moment gewoon niet op kan brengen. Ik wil hem zo graag helpen, hem steunen, hem laten weten dat hij er niet alleen voor staat, maar hij laat me niet toe. Ik voel me machteloos hierdoor.
Aan de andere kant voel ik me opgelucht. Hij weet nu hoe ik over alles denk en het doet me goed dat we niet met ruzie, haat en nijd uit elkaar zijn gegaan. Ik denk dat ik klaar ben voor de volgende stap in het verwerkingsproces. Ik heb nog geen idee welke dat is, maar daar zal ik snel genoeg achterkomen.
quote:Wauw
goed gedaan joh, het is zó belangrijk dat je het samen goed kan afsluiten..En je woorden aan mij gericht die kloppen wel, die conclusie had ik al gemaakt, maar soms vergeet je die weer
Je klinkt écht als een verstandige en lieve, zorgende vrouw die meer in het leven wilt, wou dat m'n ex iets meer van je had
De volgende stap kan even duren, maar je kan in iedergeval weer leren genieten, net zoals ik dat nu steeds vaker kan doen gelukkig, en af en toe een dipje schrijf je lekker van je af!
Nu zit ik dan wel met de vraag of dat ook zeg maar onherstelbare schade is die we opgelopen hebben hiermee (door er dus niet op te reageren maar het gewoon op zn beloop te laten)... in mijn ogen zeker niet; immers de gevoelens voor elkaar zijn onverandert gebleven, maar de gevoelens t.o.v. de relatie zijn anders waardoor je dus nog steeds de mogelijkheid hebt om e.e.a te sturen zoals je het wel zou willen hebben. Dit kost natuurlijk wel veel tijd en moeite, maar als je het er voor over hebt lijkt het me wel te doen. Of heeft mn ex gelijk die stelt dat de schade dermate groot is dat het niet meer herstelbaar is?
Volgens mij moet het met voldoende tijd en de nodige voorzichtigheid best te doen zijn dus... maar daarvoor zal ze eerst moeten accepteren dat een relatie een dynamisch iets is waar je continu aan moet werken. Zolang dat besef er niet is, zal ze volgens mij nooit in staat zijn een volwassen relatie erop na te houden (correct me if i'm wrong...)
quote:mooi om te horen en ook nog dat het oplucht, ben je van dat ei weer afOp donderdag 23 oktober 2008 13:10 schreef cmck het volgende:
[..]
Als je echt weet wat je wil laat je je niet leiden door anderen. Ik in elk geval niet. Dat is eigenlijk mijn insteek geweest waardoor ik dacht dat ze niet wist wat wilde.
En natuurlijk zal jij dingen ook verkeerd hebben gedaan. Daar is niks mis mee. Het belangrijkste is dat je ervan leert en dat je het meeneemt naar je volgende relatie. En dat doe je heel goed. Zoals ik nu van jou begrijp blifjt ze moddergooien (wat ik trouwens ook vrij onvlowassen vind. Het zou een stuk makkelijker zijn voor je als ze ook de verantwoordelijkheid nam voor de dingen die ze heeft gedaan
Gisteravond trouwens een gesprek met mijn ex gehad. Ging eingelijk best goed. Ik heb me van tevoren voorgenomen om het geen verwijten te maken, niet boos te worden, hem niet te wijzen op zijn fouten maar om in plaats daarvan gewoon mijn verhaal te doen en mijn ei te kunnen leggen. Dit is gelukkig ook gebeurd. Af en toe kreeg ik wel een brok in mijn keel maar ik heb niet gehuild. Ik heb alles gezegd wat ik van tevoren wou zeggen en uiteindelijk hebben we afgesproken dat we als "goede vrienden" verder blijven gaan, alhoewel ik dat op dit moment niet op kan brengen. (Heb ik ook gezegd)
Ik voel me nu opgelucht en gefrustreerd tegelijk. Het vermoeden dat ik van tevoren al had is nu versterkt. Hij zit met heel veel verdriet en problemen waar hij niet over wil praten. Hiervan was ik trouwens al op de hoogte, ook toen we nog samen waren. Het zou zelfs kunnen dat zijn gevoelens voor mij helemaal niet weg zijn maar dat hij een relatie op dit moment gewoon niet op kan brengen. Ik wil hem zo graag helpen, hem steunen, hem laten weten dat hij er niet alleen voor staat, maar hij laat me niet toe. Ik voel me machteloos hierdoor.
Aan de andere kant voel ik me opgelucht. Hij weet nu hoe ik over alles denk en het doet me goed dat we niet met ruzie, haat en nijd uit elkaar zijn gegaan. Ik denk dat ik klaar ben voor de volgende stap in het verwerkingsproces. Ik heb nog geen idee welke dat is, maar daar zal ik snel genoeg achterkomen.
Geeft toch voldoening als je het op een goede manier kan afsluiten, vond ik wel.
quote:Ik geloof niet in "onherstelbare schade in een relatie. Tuurlijk, een relatie is lang niet altijd even mooi en gaat niet altijd over rozengeur en maneschijn, en zal altijd wel klappen krijgen, maar zoals ene heel slim persoon altijd zegt die ik ken: Slechte periodes bieden een kans tot groei en uiteindelijk zal je relatie alleen maar sterker worden.Op donderdag 23 oktober 2008 15:35 schreef kroegtijger het volgende:
ik zit net effe het verhaaltje van cmck door te lezen en hoe langer ik er over nadenk hoe meer ik het idee heeft dat mijn ex ook niet echt volwassen met een relatie om kan gaan... ze kan maar niet bevatten dat het veranderen van gevoelens t.o.v. de relatie niet meer dan normaal is, en dat je dat wel kan sturen door afstand te nemen (als in elkaar de vrijheid geven om nog steeds je eigen ding te doen), danwel juist de afstand te verkleinen (als in leuke dingen doen met elkaar). Voornamelijk het eerste (afstand nemen) is iets wat we niet (genoeg) gedaan hebben waardoor het fout is gelopen.
Nu zit ik dan wel met de vraag of dat ook zeg maar onherstelbare schade is die we opgelopen hebben hiermee (door er dus niet op te reageren maar het gewoon op zn beloop te laten)... in mijn ogen zeker niet; immers de gevoelens voor elkaar zijn onverandert gebleven, maar de gevoelens t.o.v. de relatie zijn anders waardoor je dus nog steeds de mogelijkheid hebt om e.e.a te sturen zoals je het wel zou willen hebben. Dit kost natuurlijk wel veel tijd en moeite, maar als je het er voor over hebt lijkt het me wel te doen. Of heeft mn ex gelijk die stelt dat de schade dermate groot is dat het niet meer herstelbaar is?
Volgens mij moet het met voldoende tijd en de nodige voorzichtigheid best te doen zijn dus... maar daarvoor zal ze eerst moeten accepteren dat een relatie een dynamisch iets is waar je continu aan moet werken. Zolang dat besef er niet is, zal ze volgens mij nooit in staat zijn een volwassen relatie erop na te houden (correct me if i'm wrong...)
Als je denkt dat je relatie stuk is gelopen is omda jullie te weinig afstand tussen elkaar hebben gehouden moet je nu juist even afstand nemen. Laat die mail waar je het eerder over hebt gehad even zitten, geef haar de tijd om zelf na te denken over wat ze nu eigenlijk wil.
quote:ok, ik ga mn best doen dan om me in te houden.... kost wel de nodige moeite
[..]
Ik geloof niet in "onherstelbare schade in een relatie. Tuurlijk, een relatie is lang niet altijd even mooi en gaat niet altijd over rozengeur en maneschijn, en zal altijd wel klappen krijgen, maar zoals ene heel slim persoon altijd zegt die ik ken: Slechte periodes bieden een kans tot groei en uiteindelijk zal je relatie alleen maar sterker worden.
Als je denkt dat je relatie stuk is gelopen is omda jullie te weinig afstand tussen elkaar hebben gehouden moet je nu juist even afstand nemen. Laat die mail waar je het eerder over hebt gehad even zitten, geef haar de tijd om zelf na te denken over wat ze nu eigenlijk wil.
--edit--
ik weet eigenlijk wel zeker dat het deels stuk gelopen is op te weinig afstand.... het andere deel waar het op is stuk gelopen is omdat ze niet weet hoe ze er mee om moet gaan en alles binnen heeft gehouden. Als ze gewoon haar mond open had getrokken hadden we er wat aan kunnen doen... maar dat verwijt gaat natuurlijk net zo hard mijn kant op... de laatste paar weken hadden we toch meer dan eens dat we elkaar een beetje irriteerden... niet echt ruzie, maar gewoon een beetje zo'n ongemakkelijk gevoel (overigens denk ik dat ze dat meer had dan dat ik dat had, maar toch; ik voelde dat ook wel) maar voor ons was toen niet duidelijk waar dat uit kwam...ik had in moeten zien wat er fout ging er op moeten reageren in plaats van het de hele tijd proberen weer goed te maken door leuke en gezellige dingen te gaan doen. Da's toch wel echt mijn fout geweest waar ik volgens mij toch wel van geleerd heb. Helaas is dat ook weer achteraf gepraat en daar schiet je natuurlijk niets mee op. Ik moet haar gewoon een week of 2 volledig met rust laten, hoe moeilijk dat ook is
[ Bericht 31% gewijzigd door kroegtijger op 23-10-2008 17:42:10 ]
quote:Ik ben ook zeer opgelucht dat het goed is afgesloten. En juist omdat ik (vooral hier op dit forum en helaas bij jou) merk dat dat lang niet altijd het geval is, ben ik hem ook heel dankbaar. Ik denk bijvoorbeeld dat het verwerkingsproces veel sneller was gegaan bij jou als zij gewoon het fatsoen had gehad om even normaal met je te praten. Ook al heeft ze een ander.Op donderdag 23 oktober 2008 14:02 schreef Chev het volgende:
[..]
Wauw
En je woorden aan mij gericht die kloppen wel, die conclusie had ik al gemaakt, maar soms vergeet je die weer
Je klinkt écht als een verstandige en lieve, zorgende vrouw die meer in het leven wilt, wou dat m'n ex iets meer van je had
De volgende stap kan even duren, maar je kan in iedergeval weer leren genieten, net zoals ik dat nu steeds vaker kan doen gelukkig, en af en toe een dipje schrijf je lekker van je af!
Ik merk trouwens nu al dat het beter gaat. Mijn collega vertelt net dat hij zijn vriendin dit weekend ten huwelijk wil vragen en ik had zowaar geen verdriet, geen jaloezie-gevoelens, of wat dan ook!
En of ik inderdaad een verstandige en lieve, zorgende vrouw ben die meer in het leven wil, tjah dat ga ik niet van mezelf zeggen uiteraard
Maar wel bedankt voor het compliment
Ik vind jou ook heel tof overkomenProbeer op het moment dat je een dip heb, toch in je achterhoofd te houden dat je door relatie gegroeid ben, en dat je veel geleerd heb. Dit is het hetgene wat mij namelijk altijd weer "uit de dip haalt"
quote:Het is ook moeilijk. Ik weet niet precies hoe lang jullie samen zijn geweest, maar vooral als het serieus is, is het moelijk om afstand te doen van iets wat zo dicht bij je heeft gestaan en ook nog steeds staat.Op donderdag 23 oktober 2008 17:26 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
ok, ik ga mn best doen dan om me in te houden.... kost wel de nodige moeite
Maar gelukkig zijn wij fokkers er om elkaar te helpen
Ik ga nu de files inrijden. Eet smakelijk en een fijne avond voor het geval ik er vanavond niet ben
quote:Ik ken dr 6 jaar en alles bij elkaar zo'n 4 jaar (2x even een korte onderbreking gehad maar nooit "echt" uit elkaar geweest). T werd nu plots wel heel erg serieus (de eerste paar jaar niet zo erg als nu); we stonden op 't punt een huis te gaan kopen.
[..]
Het is ook moeilijk. Ik weet niet precies hoe lang jullie samen zijn geweest, maar vooral als het serieus is, is het moelijk om afstand te doen van iets wat zo dicht bij je heeft gestaan en ook nog steeds staat.
Maar gelukkig zijn wij fokkers er om elkaar te helpen
Ik ga nu de files inrijden. Eet smakelijk en een fijne avond voor het geval ik er vanavond niet ben
En ik moet zeggen dat ik inderdaad heel veel steun aan dit topic heb... Ik geloof dat mn vrienden het ondertussen wel een beetje zat beginnen te worden om het verhaal voor de 20e keer te moeten aanhoren
Iedereen hier ontzettend bedankt daarvoor; jullie zijn echt helden imho
en nu ga ik ook de file in
Ik ben het zat heb haar opnieuw geblokkeerd.
Blijkbaar is ze niet voor rede of eerlijke oprechte woorden vatbaar na 3 1/2 maand uit, ook niet als ze exact duidelijk zijn dat ik er verders niks mee op wil schieten, mijn afsluitings brief heeft voor haar opnieuw een deur geopend om trappen na te geven en opnieuw om een soort eis te stellen (camera voor de vaas)..
En ze is voor het gemak vergeten dat ik in de loop van 4 jaar zeker zo'n ¤1000 euro aan haar heb uitgegeven aan dingen die ze nog steeds heeft of nog bij haar thuis staan, zoals een 2 persoons bed, sierraden, mooie lingerie, fitniss toestel en daarbovenop een vakantie van afgelopen Juli waar zij met d'r ouders heen is gegaan en waarvoor ik zeker ¤650 euro aan heb aanbetaald, en nooit iets van terug heb gezien, en mijn oude pc die daar nog staat.
En dat terwijl zij nooit écht geld had
Eerlijk gezegt kan me al die materialisme gestolen worden, ik geef nog steeds meer om inhoud dan om materialen, die kan je vervangen het andere niet.
Op die vakantie aanbetaling na (die ik nooit heb terug gekregen), Heb geen van die dingen ooit terug gevraagt aan haar, en nu zegt ze 'recht' te hebben op die vaas die ik betaald heb
tja het is op wat brieven, kaarten en foto's nog het enige wat voor mij nog een mooie herinnering heeft, het is een mooie vaas, ik heb hem betaald en ik hou hem Die camera mag ze lekker in d'r reet steken, als het zo moet...
Genoeg schoppen na gehad zeg maar, wil het niet langer begrijpen en het is niet langer jammer, het is over.
Ik wil haar niet meer terug en ik ga ook niet reageren, omdat elke actie een reactie uitlokt, en dat precies is wat ze wil, laat haar maar lekker wachten op een antwoord die nooit meer komt
[ Bericht 5% gewijzigd door Chev op 24-10-2008 00:30:20 ]
quote:Graag gedaan, en bedanktOp donderdag 23 oktober 2008 17:31 schreef cmck het volgende:
En of ik inderdaad een verstandige en lieve, zorgende vrouw ben die meer in het leven wil, tjah dat ga ik niet van mezelf zeggen uiteraard
Maar wel bedankt voor het compliment
quote:Ok, vakantie was geen goed idee. Alleen op je hotelkamer liggen terwijl de straten vol met zwijmelende stelletjes zitten hielp vreemd genoeg niet echt met mijn humeurOp zondag 19 oktober 2008 23:17 schreef GeestMeel het volgende:
[..]
Ik heb m'n gevoelengs lang weggestopt en afstand bewaard om bij haar te kunnen blijven als vrienden. Over wat maanden werd die afstand toch steeds kleiner, ook van haar kant (dacht ik). Totdat ze plots vertelde over haar nieuwe liefde. Lastig momentje.
Na de schok toch maar om opheldering gevraagd, en open kaart gespeeld. Ze was niet echt onder de indruk. Ik heb het toen heel even geprobeerd, maar de situatie was voor mij te pijnlijk.
Dus toen heb ik maar gezegd dat we ieder onze eigen weg moesten gaan.. "ok, doei!" was niet echt het antwoord wat ik me had voorgesteld.
Klassiekertje, ik weet het, maar ik zou niet weten hoe ik dit verder zou moeten afsluiten. Ik heb echt m'n best gedaan.
Als laatste redmiddel ga ik volgende week op vakantie, even kijken of ik het zo uit m'n hoofd kan zetten.
.Nouja, gelukkig hebben we de foto's nog.
quote:Dat was best wel voorspelbaar natuurlijk
[..]
Ok, vakantie was geen goed idee. Alleen op je hotelkamer liggen terwijl de straten vol met zwijmelende stelletjes zitten hielp vreemd genoeg niet echt met mijn humeur
Nouja, gelukkig hebben we de foto's nog.
quote:Je hebt groot gelijk Chev; dit slaat inderdaad helemaal nergens op wat ze nu flikt (ik ga er voor 't gemak even vanuit dat jou versie van 't verhaal de juiste is; ze zal ongetwijfeld wel een andere lezing ervan hebben natuurlijk). Ik hoop dat nu alleen niet je verstand dit roept maar ook je gevoel, want als gevoel en verstand niet gelijk lopen blijf je natuurlijk ermee zitten. Als ik jou was zou ik proberen om gewoon alle vormen van contact met haar te verbreken (dus tel. niet opnemen, mail blokkeren etc etc) anders blijf je dit soort grappen houden
Vanmiddag een mailtje van m'n ex dat ze een vaas terug wou die we samen gekocht hadden, een van een set van twee, een die ik betaald had en, dus ook meegenomen, en dat ik anders m'n ouders camera niet mee zou krijgen..(die ze op zou sturen) en dat ze hier recht op had omdat ik de hele uitset heb meegekregen (die ik grotendeels voor mijn verjaardag en op met sinterklaas had gekregen van mijn oma.. ofwel een rede die ik niet kan begripen)
Ik ben het zat heb haar opnieuw geblokkeerd.
Blijkbaar is ze niet voor rede of eerlijke oprechte woorden vatbaar na 3 1/2 maand uit, ook niet als ze exact duidelijk zijn dat ik er verders niks mee op wil schieten, mijn afsluitings brief heeft voor haar opnieuw een deur geopend om trappen na te geven en opnieuw om een soort eis te stellen (camera voor de vaas)..
En ze is voor het gemak vergeten dat ik in de loop van 4 jaar zeker zo'n ¤1000 euro aan haar heb uitgegeven aan dingen die ze nog steeds heeft of nog bij haar thuis staan, zoals een 2 persoons bed, sierraden, mooie lingerie, fitniss toestel en daarbovenop een vakantie van afgelopen Juli waar zij met d'r ouders heen is gegaan en waarvoor ik zeker ¤650 euro aan heb aanbetaald, en nooit iets van terug heb gezien, en mijn oude pc die daar nog staat.
En dat terwijl zij nooit écht geld had
Eerlijk gezegt kan me al die materialisme gestolen worden, ik geef nog steeds meer om inhoud dan om materialen, die kan je vervangen het andere niet.
Op die vakantie aanbetaling na (die ik nooit heb terug gekregen), Heb geen van die dingen ooit terug gevraagt aan haar, en nu zegt ze 'recht' te hebben op die vaas die ik betaald heb
Die camera mag ze lekker in d'r reet steken, als het zo moet...
Genoeg schoppen na gehad zeg maar, wil het niet langer begrijpen en het is niet langer jammer, het is over.
Ik wil haar niet meer terug en ik ga ook niet reageren, omdat elke actie een reactie uitlokt, en dat precies is wat ze wil, laat haar maar lekker wachten op een antwoord die nooit meer komt
quote:'t is een exacte kopie van wat er in de mail stond.. ze zal het zelf hoogst waarschijnlijk anders zien, maar ik wil er geen energie meer in steken, ik heb het geprobeerd op een goede en volwassen manier af te ronden voor mezelf, en geprobeerd haar aan het denken te zetten zonder beschuldigingen of verwijten, en heb haar niet meer terug gevraagt, haar bedankt voor de mooie tijd en haar geluk gewenst in het leven.Op vrijdag 24 oktober 2008 11:23 schreef kroegtijger het volgende:
Je hebt groot gelijk Chev; dit slaat inderdaad helemaal nergens op wat ze nu flikt (ik ga er voor 't gemak even vanuit dat jou versie van 't verhaal de juiste is; ze zal ongetwijfeld wel een andere lezing ervan hebben natuurlijk). Ik hoop dat nu alleen niet je verstand dit roept maar ook je gevoel, want als gevoel en verstand niet gelijk lopen blijf je natuurlijk ermee zitten. Als ik jou was zou ik proberen om gewoon alle vormen van contact met haar te verbreken (dus tel. niet opnemen, mail blokkeren etc etc) anders blijf je dit soort grappen houden
Dat ik het ooit met haar volgehouden heb.. goddank dat ik geen kinderen heb met haar, ik heb 'n jaar van mijn leven verpest
maar wel een hoop geleerd, beter gedaan en niet gelukt dan nooit gedaan zeg maar.Alles weer geblokkeerd, het boek is uit, the end, en zo denkt mijn gevoel er ook over.
Beetje sip gevoel over wel, dat wel, maar genoeg is genoeg.
Heb fatsoenlijk kunnen slapen (da's ook pas de 2e keer sinds dat 't uit is ) maar had vanochtend in de auto wel heel sterk de neiging dr even te bellen of te sms-en. Gelukkig niet gedaan; volgend weekend zouden we nog even bellen met elkaar. Hopelijk dat we dan ook meteen even wat afspreken om elkaar weer eens te zien... heb dr dan bijna een maand niet gezien wat voor ons een eeuwigheid is. Halverwege November gaat ze nog 2 weken op vakantie en als ze terug komt viert ze vrijwel meteen daarna dr verjaardag. Lijkt me niet het meest uitgelezen moment om met haar verjaardag dr voor 't eerst weer te zien dan pfffff eigenlijk ook debiel ook dat ik me nu al druk zit te maken voor iets dat nog ruim een maand weg is Ik moet toch echt wat meer leren per dag te gaan leven in plaats van zover vooruit te gaan kijken. Toch lastig; vier jaar lang heb ik dat juist wel moeten doen (ze werkt ook vaak in 't weekend met wisselende diensten dus planning was altijd nodig) en om dat plots af te leren, niet vooruit kijken en in 't weekend helemaal niets hebben staan, da's wel effe lastig. Voelt veel te leeg voor me zo Ik heb ook 4 jaar lang alles lopen plannen omdat zij dat wou, wat is dat toch met vrouwen en alles implannen
Soms moet ik toegeven behoorlijk handig, maar anderzijts kan het ook erg vervelend zijn als een vriend van je diezelfde dag of de dag ervoor opbeld als je al plannen heb staan en je keer op keer nee moet verkopen, je wel ja wilt zeggen maar dan als ik dat dan besprak kreeg ik ik altijd te horen 'je had het beloofd'....
Maarja uitjes plannen, leuke dingen samen doen, alles kost tijd en veel tijd heb je niet 's avonds of in het weekend.
Anyway een les voor de volgende keer, hoe hard en hoe vreemd dat ook klinkt want na die enorme dip van gisteren ben ik weer 'n week of 2 teruggevallen in mijn verwerking.
quote:Bij mij viel 't gelukkig wel mee wat vrienden e.d. betrof; we hadden dezelfde vrienden dus als er gebeld werd was 't negen van de 10 keer of voor ons 2en... wat eerder dan 't probleem was dat we normaal altijd in Amsterdam gingen stappen, maar mn ex woont dus in scheveningen, en als we daar zaten gaf dat nog wel eens wat problemen (je blijft heen en weer rijden op die manier). Van het "maar je had 't beloofd" had ik dus gelukkig geen last
Ik denk me precies te kunnen voorstellen in de situatie waarin jij zit.
Ik heb ook 4 jaar lang alles lopen plannen omdat zij dat wou, wat is dat toch met vrouwen en alles implannen
Soms moet ik toegeven behoorlijk handig, maar anderzijts kan het ook erg vervelend zijn als een vriend van je diezelfde dag of de dag ervoor opbeld als je al plannen heb staan en je keer op keer nee moet verkopen, je wel ja wilt zeggen maar dan als ik dat dan besprak kreeg ik ik altijd te horen 'je had het beloofd'....
Maarja uitjes plannen, leuke dingen samen doen, alles kost tijd en veel tijd heb je niet 's avonds of in het weekend.
Anyway een les voor de volgende keer, hoe hard en hoe vreemd dat ook klinkt want na die enorme dip van gisteren ben ik weer 'n week of 2 teruggevallen in mijn verwerking.
Wat ik meer "mis" (als in dat het vreemd voelt) is dat ik altijd wel ruim van tevoren wist hoe mn weekend eruit ging zien... als ze ochtend-diensten had wist ik dus al wel dat ik vrijdag en zaterdag dus relatief vroeg (rond een uur of 12 uiterlijk) wel in mn nest zou liggen; als ze avonddienst had werd t vaak in scheveningen borrelen danwel Amsterdam op en neer rijden, en als ze vrij was zaten we in IJmuiden... Ik vraag me wel steeds vaker af waarom ik het niet heb zien aankomen.... ik had toch moeten zien dat ze het niet langer meer zou gaan trekken?? achteraf gezien waren er wel wat signalen (ook niet overdreven sterk hoor... soms was ze gewoon een beetje snel op dr teentjes getrapt) maar als ik er dan naar vroeg kreeg ik altijd te horen dat er niets aan de hand was en dat ik me geen zorgen moest maken om dr.... Waarom voel ik me dan zo verschrikkelijk stom dat ik het niet heb zien aankomen?? dat ik er niets aan gedaan heb om het te voorkomen?? Zoals cmck al aangaf:
quote:Dat geloof ik zeker.... ook ik zal e.e.a moeten veranderen natuurlijk, maar wat dan?? beter haar signalen oppakken en haar meer ruimte geven om zichzelf te kunnen zijn lijkt me zeker iets waar ik dan aan moet gaan werken Voornamelijk haar niet genoeg ruimte geven lijkt mij de grootste fout die ik heb gemaakt; maar aan de andere kant was ze wel zelf degene die continu liep te pushen voor vanalles en nog wat....samen wonen, naar den haag verhuizen etc etc zijn allemaal ideeen die bij haar vandaan zijn gekomen. Ik was het er overigens wel mee eens hoor, alleen was dat voor mijn idee gewoon nog wat verder weg. En ik snap ook heel goed dat ze dat graag wilde... het is nu eenmaal niet handig als je alleen in het weekend wat kan afspreken. Het is ook wel heel fijn als je doordeweeks gewoon even bij elkaar kan zijn; dat haalt ook de druk van 't weekend dan af waardoor je elkaar veel vrijer kunt laten in alles.Mocht je je ex terugwillen, bedenk je dat een relatie NOOIT voor niets uitgaat en dat er verandering van beide kanten nodig is.
Toch voelt 't zo verschrikkelijk stom van mezelf, terwijl ik weet dat ik echt mn best heb gedaan... alleen heb ik niet altijd op de juiste manier geinvesteerd zie ik achteraf. Heel veel dingen heb ik wel goed gedaan, maar die paar details, dat is weer we nu over op ons bek zijn gegaan
)Daarnaast vroeg ze hoe het met mij ging: toen had mijn ma gezegd: dat het wel ging... zegt ze: als ik hem spreek dan gaat et nooit zo goed... (nee hehe, ik praat met mijn ex :/ natuurlijk gaat et op dat moment niet goed.... )
ze smst me nog voor belangrijke dingen... auto gekocht, marechaussee dat niet doorgaat etc etc... aan de ene kant wil ik het wel weten, aan de andere kant boeit et me geen zak wat ze te melden heeft... oftewel ze zoekte et maar uit!
quote:Ik snap precies wat je bedoelt man... Ik wil dolgraag dat mn ex gelukkig is, maar als ik dan weer van anderen hoor dat ze 't wel erg moeilijk er allemaal mee heeft, dan voelt dat om een of andere reden toch wel goed
hmm, me ex heeft me moeder gesproken op haar werk(supermarkt) en ze vertelde dat het wel goed ging met haar... dat ze zich beter voelde..(leuk om te horen aan de ene kant, andere kant niet natuurlijk
Daarnaast vroeg ze hoe het met mij ging: toen had mijn ma gezegd: dat het wel ging... zegt ze: als ik hem spreek dan gaat et nooit zo goed... (nee hehe, ik praat met mijn ex :/ natuurlijk gaat et op dat moment niet goed.... )
ze smst me nog voor belangrijke dingen... auto gekocht, marechaussee dat niet doorgaat etc etc... aan de ene kant wil ik het wel weten, aan de andere kant boeit et me geen zak wat ze te melden heeft... oftewel ze zoekte et maar uit!
en dat voelt voor mij dan weer niet goed (dat het goed voelt dus zeg maar)Het wel van haar willen horen, de bevestiging dat je voor haar nog leeft, en toch je iedere keer rot voelend als ze niks té zeggen heeft over jouw, jullie, of anderzijts boeiend voor jou?
Is ook niet leuk.. gelukkig voor jou geeft ze je niet weet ik hoeveel trappen na, of is dat juist erger?
Ik weet het niet, maar het is niet fijn om toch nog met je ex om te moeten gaan in wat voor vorm dan ook als je nog zelfs maar 't kleinste beetje liefdes gevoel voor elkaar heb in mijn mening.
Bijna weekend mensen, succes, ik ga thuis een filter op mijn email zetten dat alle emails van haar linnear in de prullenbak en permanent vernietigd worden, op m'n werk al voor hotmail en gmail gedaan, kan dat alleen niet aanpassen voor webmail.. ach boeie dan open ik die gewoon niet meer
quote:Ik weet dat er geen hoop meer is... maar ik vind haar nog steeds leuk... ik ben nog soort van jaloers... als ze met andere jongens gaat praten of smssen ofzo... ze is echt zo'n meisje dat alleen maar met jongens omgaat en niet met andere meiden. dat maakt et voor mij moeilijker... want dan gaat ze deze dingen bespreken met jongens...Op vrijdag 24 oktober 2008 13:56 schreef Chev het volgende:
Phoenix, bespeur ik daar nog een zuchtje hoop?
Het wel van haar willen horen, de bevestiging dat je voor haar nog leeft, en toch je iedere keer rot voelend als ze niks té zeggen heeft over jouw, jullie, of anderzijts boeiend voor jou?
Is ook niet leuk.. gelukkig voor jou geeft ze je niet weet ik hoeveel trappen na, of is dat juist erger?
Ik weet het niet, maar het is niet fijn om toch nog met je ex om te moeten gaan in wat voor vorm dan ook als je nog zelfs maar 't kleinste beetje liefdes gevoel voor elkaar heb in mijn mening.
Bijna weekend mensen, succes, ik ga thuis een filter op mijn email zetten dat alle emails van haar linnear in de prullenbak en permanent vernietigd worden, op m'n werk al voor hotmail en gmail gedaan, kan dat alleen niet aanpassen voor webmail.. ach boeie dan open ik die gewoon niet meer
en nee na-trappen krijgen is nog kutter... maar misschien ook wel makkelijker om een soort van muur om je heen te bouwen omdat je boos bent op haar...
zit nu al 3 dagen thuis... was kapot... zo moe.... ik werk ook teveel... doe stage:40 uur en daarnaast nog in de avonduren werken....
ik moet minder werken, want deze periode vergt teveel energie van me... het verwerken van me ex...
quote:Typisch een geval van verstand dat weet dat het niet meer zo is, maar het gevoel dat wat traag is van reactie daarin....
[..]
Ik weet dat er geen hoop meer is... maar ik vind haar nog steeds leuk... ik ben nog soort van jaloers... als ze met andere jongens gaat praten of smssen ofzo... ze is echt zo'n meisje dat alleen maar met jongens omgaat en niet met andere meiden. dat maakt et voor mij moeilijker... want dan gaat ze deze dingen bespreken met jongens...
quote:Soms denk ik dat ook wel ja.... ik zou willen dat ik boos kon zijn op mn ex; dan kon het me allemaal niet zoveel schelen. Probleem is dat ze juist niets echt verkeerd heeft gedaan en het altijd heel goed heeft bedoeld... dat maakt het niet makkelijker...en nee na-trappen krijgen is nog kutter... maar misschien ook wel makkelijker om een soort van muur om je heen te bouwen omdat je boos bent op haar...
quote:Da's inderdaad wel heel veel... kan soms ook wel goed zijn hoor. Ik merk dat ik als ik het druk heb genoeg afleiding ken, maar als 't effe stil is op mn werk voel ik me meteen weer helemaal verrot. Kan ook totaal niet concentreren op mails die ik ontvang of in vergaderingen.... En thuis zijn, zeker als ik alleen ben, is een complete hel nog op het moment. Zit vrijwel elke dag wel bij vrienden of in de kroeg. De afgelopen 2 weken heb ik dan ook geloof ik geen dag niet een joint opgestoken, anders wordt slapen gewoon helemaal nietszit nu al 3 dagen thuis... was kapot... zo moe.... ik werk ook teveel... doe stage:40 uur en daarnaast nog in de avonduren werken....
ik moet minder werken, want deze periode vergt teveel energie van me... het verwerken van me ex...
probleem is wel dat je er in zekere maten dan verslaafd aan raakt en niet meer kan slapen zonder een jointje te roken.... da's ook niet best maar dat zien we later wel weer....voor nu is het een manier om effe de ellende achter me te laten en gewoon rust te hebben in mn hoofd ermee. De een drinkt een paar extra biertjes erdoor, de ander steekt een extra jointje op... ieder zn manier van verwerken dus.quote:Tja.. ik snap precies hoe je je voelt, maar in princiepe als ze je niet meer moet en niet langer voor jouw kiest, en niet langer met jou bezig is behalve informele informatie doorspelen dan is het écht over, en dan maakt het niet uit of ze wel of niet haar pijlen op andere jongens richt.Op vrijdag 24 oktober 2008 14:13 schreef PhoenixNLx het volgende:
ik moet minder werken, want deze periode vergt teveel energie van me... het verwerken van me ex...
Het is super makkeiljk om als buitenstaander te zeggen: Fuck haar, ze bestaat niet meer en je komt er wel overheen en vind wel een ander.
Maar dat is het eerlijk gezegt ook zo
't is voor mij alleen in een stroomversnelling terrecht gekomen doordat ik 't niet langer accepteer dat ze me op wat voor manier dan ook pijn doet, bewust of onbewust, ik wijger gewoon nog 1 onsympatiek, onverantwoordelijk of onredelijk woord in mijn mailbox te krijgen van haar, wat haar redenen/overtuigingen ook mogen zijn.
Ze durft het toch niet in mijn face te zeggen, want dan kan ik direct een responds terug gegeven en dan zal ik ongetwijfeld iets in haar ogen lezen wat me niet aanstaat.
Je moet niks, maar probeer 't contact te minderen, stuur niet op elk berichtje wat terug tenzij je dat écht wil en het niet uit gewoonte is, en als je op een gegeven moment nog maar een berichtje ontvangt per week dan weet je genoeg.
quote:dat hoef toch niet helemaal zo te zijn hoor.... ik ontvang bijvoorbeeld de laatste paar dagen helemaal niets meer van mn ex, maar weet (we hadden dat afgesproken) dat ze dat doet om haar en mij die rust juist te geven die we nodig hebben.... een tijdje geen contact geeft je ook de kans om e.e.a even op een rijtje te zetten, er rustig over na te denken en dingen los te kunnen laten. Als je op een later tijdstip nog steeds geen contact hebt (dus na een maand of 2 maanden) dan is het inderdaad geen best teken. Als iemand 2 maanden "rust" nodig zou hebben, dan zou ik toch eens in het lokale bejaardentehuis vragen of er nog een kamertje voor dr vrij is
[..]
Tja.. ik snap precies hoe je je voelt, maar in princiepe als ze je niet meer moet en niet langer voor jouw kiest, en niet langer met jou bezig is behalve informele informatie doorspelen dan is het écht over, en dan maakt het niet uit of ze wel of niet haar pijlen op andere jongens richt.
Het is super makkeiljk om als buitenstaander te zeggen: Fuck haar, ze bestaat niet meer en je komt er wel overheen en vind wel een ander.
Maar dat is het eerlijk gezegt ook zo
't is voor mij alleen in een stroomversnelling terrecht gekomen doordat ik 't niet langer accepteer dat ze me op wat voor manier dan ook pijn doet, bewust of onbewust, ik wijger gewoon nog 1 onsympatiek, onverantwoordelijk of onredelijk woord in mijn mailbox te krijgen van haar, wat haar redenen/overtuigingen ook mogen zijn.
Ze durft het toch niet in mijn face te zeggen, want dan kan ik direct een responds terug gegeven en dan zal ik ongetwijfeld iets in haar ogen lezen wat me niet aanstaat.
Je moet niks, maar probeer 't contact te minderen, stuur niet op elk berichtje wat terug tenzij je dat écht wil en het niet uit gewoonte is, en als je op een gegeven moment nog maar een berichtje ontvangt per week dan weet je genoeg.
quote:Daar zit wat inOp vrijdag 24 oktober 2008 14:46 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
dat hoef toch niet helemaal zo te zijn hoor.... ik ontvang bijvoorbeeld de laatste paar dagen helemaal niets meer van mn ex, maar weet (we hadden dat afgesproken) dat ze dat doet om haar en mij die rust juist te geven die we nodig hebben.... een tijdje geen contact geeft je ook de kans om e.e.a even op een rijtje te zetten, er rustig over na te denken en dingen los te kunnen laten. Als je op een later tijdstip nog steeds geen contact hebt (dus na een maand of 2 maanden) dan is het inderdaad geen best teken. Als iemand 2 maanden "rust" nodig zou hebben, dan zou ik toch eens in het lokale bejaardentehuis vragen of er nog een kamertje voor dr vrij is
Als ik terug denk, ik en m'n ex zijn ook 1 week uit elkaar geweest, wat eigenlijk té kort was om na te denken.
Meh ex-en.. ik heb mijn eerste slechte ervaring nu wel gehad vind ik, tijd voor betere tijden
quote:ik heb er wat ervaring in ondertussen....dit is de 3e keer
[..]
Daar zit wat in
Als ik terug denk, ik en m'n ex zijn ook 1 week uit elkaar geweest, wat eigenlijk té kort was om na te denken.
en vrouwen hebben nu eenmaal langer de tijd nodig dit soort dingen te accepteren en een plek te geven. Mannen kijken naar de situatie, kijken even snel wat er mis is en gaan aan de gang. Vrouwen gaan uitgebreid analyseren wat er fout ging, daarna nog een periode van klagen en zichzelf heel zielig vinden, en uiteindelijk, als je geluk hebt, willen ze er wat mee gaan doen.Het is eigenlijk net zo als met de IKEA. Als een man daar wat koopt haalt ie het uit de verpakking en probeert het in elkaar te zetten. Pas als het echt absoluut niet wil lukken en het allemaal weer uit elkaar moet, pakt hij pas de gebruiksaanwijzing. Een vrouw pakt de gebruiksaanwijzing, gaat het helemaal doorlezen, en vraagt vervolgens aan de man het te doen en gaat daarna kritiek geven dat hij het niet goed doet...
quote:da's denk ik wel de instelling die je moet hebbenMeh ex-en.. ik heb mijn eerste slechte ervaring nu wel gehad vind ik, tijd voor betere tijden
ik had dr met rust moeten laten.... ik weet het allemaal ook niet mee... ik kan het allemaal niet meer op deze manier. Mn hele toekomst wordt met een mooie streep in 1x afgeschreven en ik mag 't verder allemaal maar uitzoeken hoe ik 't redt, terwijl mevrouw precies weet hoe het allemaal in elkaar zit en 't vertikt om het met mij te bespreken. Stond op 't punt om er naartoe te rijden, maar heb dat gelukkig (nog) niet gedaan. Dr moet nu echt heel gauw iets gaan veranderenGooi alles er maar is lekker uit.
Dit klinkt heel maf en stom, maar bij mij hielp het om gewoon af en toe is flink pissig te worden en het eruit te schreeuwen bij wijze van spreken. Heb me ex in mezelf helemaal verrot gescholden zal in het echt nooit gebeuren
ik zal dr maar een excuus-smsje sturen quote:oei... nou ja, we delen beetje zelfde dingen.. want ik heb net smsje gestuurd, terwijl ik mezelf heel de tijd heb ingehouden om niks te sturen...Op vrijdag 24 oktober 2008 20:06 schreef kroegtijger het volgende:
heb zojuist een heel stomme fout gemaakt en heb mn ex gebeld... dat kwam natuurlijk weer uit bij een heerlijk ouderwetse ruzie... ik voel me zo stom hierdoor
ik moet haar vergeten... maar kan et niet... nog niet...
quote:dat is soms wel is het nadeel jaOp vrijdag 24 oktober 2008 20:24 schreef kroegtijger het volgende:
De deur heeft 't net moeten ontgelden....zit nu een mooi gat in. Maar lucht inderdaad wel op. Voel me alleen nu heel lullig naar mn ex toe
er gaat wel wat kapot was ik er vergeten bij te zeggen Zou zeggen doe wat je gevoel nu zegt en stuur dat smsje en laat het daarna voorlopig rusten.
Maar zo te zien aan je posts gaat het inmiddels wel weer wat beter Goede oplossing om maar meteen alles van haar te blokkeren. Ze is te schijterig om het in je gezicht te zeggen!
Ik heb inmiddels mijn ex nog steeds niet gezien. We zouden afgelopen maandag afspreken zodat ze me nog wat spullen kon geven. Ik kon alleen niet meet i.v.m. een vergadering. Ik was vergeten dat ik die had. Ik stelde dus voor dat we elkaar dinsdag konden zien voor de spullen. Eerst stemde ze toe, maar later die dag (dinsdag) zei ze af.
Ze stelde voor om donderdag avond af te spreken omdat ze dan in de stad zou zijn (koopavond) en een boek moest afhalen. Ik had haar al verteld dat ik niet in de stad zou zijn en pas zondagavond laat terug zou komen. Dus vroeg ze hoe laat zondagavond. Ik mailde maar terug dat ik tussen 23-0.00 thuis zou zijn.
Ik deed dus een nieuw voorstel voor volgende week. Nu zie ik haar als het goed is donderdag.
WAT HEEFT ZE?! Waarom wil ze 's avonds in de stad met me afspreken? Hoe haalt ze het in haar hoofd om erover te denken om met me af te spreken op een zondagavond? Of denk ik nu te veel door? Het enige wat ik wil zijn die spullen. Verder hoef ik haar niet meer te zien! Ik ben gelukkig nu met mijn nieuwe vriendin! We proberen nu al maanden wat af te spreken. Ik word er een beetje moe van
quote:spullen versturen via de post? of is dat geen optie?Op vrijdag 24 oktober 2008 21:58 schreef ThaBrain het volgende:
Zo hee Chev wat een verhaal! Wat een stomme *censored* is die ex van je zeg! Je verdient het niet wat ze je aandoet. Het ging net zo goed met je
Goede oplossing om maar meteen alles van haar te blokkeren. Ze is te schijterig om het in je gezicht te zeggen!
Ik heb inmiddels mijn ex nog steeds niet gezien. We zouden afgelopen maandag afspreken zodat ze me nog wat spullen kon geven. Ik kon alleen niet meet i.v.m. een vergadering. Ik was vergeten dat ik die had. Ik stelde dus voor dat we elkaar dinsdag konden zien voor de spullen. Eerst stemde ze toe, maar later die dag (dinsdag) zei ze af.
Ze stelde voor om donderdag avond af te spreken omdat ze dan in de stad zou zijn (koopavond) en een boek moest afhalen. Ik had haar al verteld dat ik niet in de stad zou zijn en pas zondagavond laat terug zou komen. Dus vroeg ze hoe laat zondagavond. Ik mailde maar terug dat ik tussen 23-0.00 thuis zou zijn.
Ik deed dus een nieuw voorstel voor volgende week. Nu zie ik haar als het goed is donderdag.
WAT HEEFT ZE?! Waarom wil ze 's avonds in de stad met me afspreken? Hoe haalt ze het in haar hoofd om erover te denken om met me af te spreken op een zondagavond? Of denk ik nu te veel door? Het enige wat ik wil zijn die spullen. Verder hoef ik haar niet meer te zien! Ik ben gelukkig nu met mijn nieuwe vriendin! We proberen nu al maanden wat af te spreken. Ik word er een beetje moe van
SPOILERVraag me bijna af of ze m'n fok posts gevonden heeft of er van op de hoogte isHoi,
Sorry dat ik zo tegen je reageerde op de email en in de brief.
En dat ik je gekwetst heb is niet de bedoeling geweest van mij.
Ik hoop echt dat je gelukkig wordt.
En ik zorg dat die camera bij je ouders terecht komen.
En ik hoop dat we elkaar nu met rust kunnen laten.
En als je ooit nog wil praten met me via msn, dan kan dat.
Groet, [ex]
... Dus nog geen antwoorden wel een sorry, en daarmee moet ik het doen, maar ben blij dat dat ik nog iets positiefs hoor, 12 dagen en 2 haatdragende en 1 sorry email later
Ik ga niet reageren, blokkeer m'n laatste email maar even niet, tegen beter weten in eerlijk gezegt, ga mezelf voor me kop slaan als ik over enkele weken weer shit in mijn postvak krijg...
Anyway Braintje maakje niet zo druk om je ex en richt je op het hier en nu op je nieuwe vriendin, en als je niet wil gan ga dan niet en laat lekker zitten en koop een nieuwe snijmachine ofzo
Succes allemaal en weltrusten
quote:Hoezo? Voor hetzelfde geld had ik de tijd van m'n leven. Nieuwe contacten, nieuwe omgeving etc. Helaas dus niet zo gelopen. Volgende keer beter.Op vrijdag 24 oktober 2008 10:31 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
Dat was best wel voorspelbaar natuurlijk
Net een avondje uit geweest; ook vrouwen die zich wulps tegen me aanschuren op de dansvloer konden me niet bekoren (altijd goed voor het fragiele ego natuurlijk), maar het nabieren daarna was voor het eerst weer eens ouderwets gezellig. Ik hoop op iig een goede nachtrust voor de verandering.
Ben tot de conclusie gekomen dat ik haar niet terug wil,maar eerder het gevoel en de relatie er omheen. Daarnaast baalde ik er gewoon heel erg van dat het nog een grote invloed op MIJN leven had (3 maanden na de break up), terwijl zij al lekker met iemand anders (nieuwe vriend) in bed lag. Dat is natuurlijk niet de bedoeling! Als je contact blijft houden/zoeken blijft het je dagelijkse leven beinvloeden waardoor je:
1. iedere keer terug valt in oude problemen
2. er teveel aan denkt en daardoor alleen maar meer fucked up wordt.
3. geen kans hebt om nieuwe dingen te beginnen (relatie etc.) en verder te gaan
twee weken geleden gewoon alles geblokt en kan melden dat het echt relaxt is na een tijdje. Heb echt tijden gehad dat ik gewoon continu mijn msn/mail/hyves in de gaten ging houden om te kijken of ze online kwam, status te checken etc. Nu staat ze niet meer op mijn lijst en heb ik haar geblokt. wordt niet meer afgeleid en ben er aan gewend om niks van haar te horen
free at last!!! Alleen smsjes van haar lees ik nog als ze die stuurt, maar reageer alleen als het ECHT NODIG is (over spullen gaat etc.) maar verder stuur ik gewoon NIKS meer terug, zelfs geen, "ok" of wat dan ook! Niks is vervelender voor de andere partij als totaal geen reactie Neem echt een tijd geen contact met haar op en zorg dat je niet continu info over haar ontvangt. Volgens mij is dat de eenige manier. Je zult moeten wennen aan het feit dat zij je vriendin niet meer is en je nu je eigen shit zult moeten fixxen. En de kans op een bevredeigent antwoord van haar kant op jouw vragen is zo goed als nul. Jij hoeft haar niet te helpen om een beter persoon te worden, dat lukt toch niet. Ga jezelf en je echte vrienden/vriendinnen helpen en laat haar voor wat het is!
quote:Tja dat snapte ik ook niet maar misschien is het ook om haar zelf te beschermenOp zaterdag 25 oktober 2008 10:54 schreef kroegtijger het volgende:
Ik voel me zo zwaar kut nu... heb veel spijt van gisteren-avond dat ik dr gebeld heb. Ze was "not amused" daarmee op zn zachts gezegd. Heb daarna nog wel even met wat mensen gesproken en allemaal kwamen we wel redelijk tot dezelfde conclusie; het zal tijd, veel tijd kosten om weer een beetje normaal door te kunnen leven, maar zolang we vrienden willen blijven we waarschijnlijk elke keer weer elkaar op gaan zoeken tot het weer fout gaat. Ze bleef ook maar zeggen dat ze heel hard voor onze relatie heeft gevochten, maar ze was alleen even "vergeten" het ook mij te vertellen dat er wat was... Da's in mijn ogen 't zelfde als met zn 2en in een roeibootje zitten, waarbij er 1 maar aan 't roeien is, ziet dat 't fout gaat, en dan in plaats van effe wat zeggen harder gaat roeien en dan verbaasd zijn dat je nog harder niet rechtdoor gaat. Ik bedoel dat ze vast wel hard eraan heeft gewerkt hoor, maar als je op de verkeerde manier eraan werkt wordt het niet beter....eerder slechter. Ik voel me zwaar in de steek gelaten door dr; ze kiest de makkelijke weg eruit (alweer) en laat mij weer met de brokstukken zitten. Mevrouw weet prima hoe alles in elkaar zit, maar ik zit hier met een berg vraagtekens. En ze bedoelt 't echt niet kwaad, da's juist het erge eraan... Ik vind het alleen niet van een volwassen gedrag tonen dat je zo makkelijk je omdraait en wegloopt....
Denk niet dat het iemand niks doet om iets van hem/haar ex te horen, maar verwacht ook niet dat alles goed komt of dat hij/zij nog oprechte liefdes gevoelens heeft voor je, dat blijkt misschien pas na een tijdje als mensen zich realiseren wat er is gebeurd.
Heb het er toch nog wel moeilijk mee soms hoor
zat net ff stomweg cartoons te kijken en hoorde ik 't Tarzan&Jane openingslied en dacht aan een theater voorstelling waar we heen geweest zijn...Ik moet het een plekje geven en het achter me laten maar makkelijk is het zeker niet.
Dat zal je altijd blijven herinneren, vooral als het je eerst echte grote liefde was, in mijn geval wel.
Maar als ik weer een andere relatie heb ga ik plekken niet uit de weg omdat dat een herinnering was, maar ik zou er dan juist weer een nieuwe mooie herinnering van maken
Opzich heb ik stiekem al wel weer iemand op het oog, weet alleen niet of het handig is hehe, ook gezien ik straks 2 maanden thuis moet zitten na mijn operatie en gezien het de stagiaire bij fysio is die me behandelt (A) Maar is een hele spontane meid met een leuke kop
Zag toevallig wel dat een van m'n exen weer bij de psych rondloopt en al heb ik niet veel anders meer dan negatieve gevoelens als ik terugdenk aan onze tijd, toch vind ik dat ook vervelend.
Dus maar netjes een kaartje gestuurd en daar blijft het dan ook weer bij van mijn kant, aan meer geen behoefte.
T_T
Uit elkaar gaan kan vaak ook niet op een harmonieuze manier omdat er zoveel gevoelens spelen.
Liefde, haat, jaloezie, hoop etc. allemaal gevoelens die blijven "binden".
Soms denk ik weleens dat het loslaten van iemand die gestorven is makkelijker is, omdat dat onherroepelijk is.
Ik hoorde dat de gemiddelde "loslaattijd" van een relatie de helft van de relatietijd is. Dat kan dus lang zijn...
was daar wel heel blij mee. We bellen volgende week dan even en kijken hoe we verder gaanquote:Totdat je dat hebt meegemaakt, dan kom je er wel op terug hoor kan ik je verzekeren.Op zaterdag 25 oktober 2008 22:44 schreef Gregor69 het volgende:
Soms denk ik weleens dat het loslaten van iemand die gestorven is makkelijker is, omdat dat onherroepelijk is.
Ik hoorde dat de gemiddelde "loslaattijd" van een relatie de helft van de relatietijd is. Dat kan dus lang zijn...
Het lijkt makkelijker omdat je geen keus hebt, je het maar moet beseffen en dan maar weer verder moet, maar dat is zoveel lastiger dan het loslaten van je ex-vriendin.
Zal er natuurlijk aan liggen wie er sterft en wat je band er mee was.
quote:Lijkt wel de dagen van 'verzoening'Op zondag 26 oktober 2008 02:21 schreef kroegtijger het volgende:
Vanavond een heel lief mailtje van dr gekregen dat ze niet zo tegen me doet om me te kwetsen of iets dergelijks, maar omdat het voor nu even beter voor ons alle2 zo is, en dat ze echt hoopt dat 't snel beter zal gaan en zo
Ben blij voor je dat je ex nog redelijk tegen je doet... all die bullshit leverd nogal veel stres op hè
heb opzich wel vrede ermee dat we geen vriend en vriendin meer zijn... maar mis nog steeds de dingen die ik samen met haar deed... maar het was wel fijn gesprek opzich... gaf me wel wat rust...
gister uitgeweest... met 2 vrienden van me! was best gezellig.. leuke vrouwtjes gezien.. maar iets doen hoo maar
is nog te snel ook! maar et was wel gezellig (lees: gezopen )quote:Ze doet in ieder geval leuk dr best
[..]
Lijkt wel de dagen van 'verzoening'
Ben blij voor je dat je ex nog redelijk tegen je doet... all die bullshit leverd nogal veel stres op hè
Ik merk wel dat met iedereen met wie ik erover praat, en ik vertel wat er gebeurt is, dat tot nu toe nog niet 1 persoon haar begrijpt... zelfs als ik ze letterlijk de mails en smsjes laat lezen snappen ze het nog steeds niet (ik ook niet) hoe je binnen 2 minuten zo'n radicale beslissing kan nemen. Dat doet mij op zich wel goed... dan ben ik namelijk niet de enigste die het niet kan volgen.... Meer en meer krijg ik het idee dat mn ex alleen maar aan het weglopen is voor problemen en struisvogel-politiek erop nahoud... en je kunt dan natuurlijk de klok erop gelijk zetten dat we over een tijdje wel weer het zelfde spelletje gaan spelen... mevrouw blijft weer maanden lang ontkennen dat ze mn vriendinnetje is dan terwijl heel de wereld ziet dat het wel zo is... als dat spelletje nu maar het enigste probleem was... maar ik maak me veel meer zorgen om haar... het lijkt er wel steeds meer op te duiden dat ze gewoon haar ziekte niet onder ogen wil zien, terwijl ze daar toch echt wel het nodige van te verwerken nog heeft... ze is gewoon aan het weglopen voor alle problemen in plaats van het aan te pakken, te verwerken of ervoor te vechten.... En het meest idiote is nog dat ik haar nog continu aan het verdedigen ben ook als ik met anderen erover praat... ik moet continu (proberen) uitleggen dat ze het allemaal goed bedoelt, dat we geen ruzie hebben of boos op elkaar zijn, dat ze het allemaal alleen maar op deze manier heeft gedaan omdat ze er echt van overtuigd is dat het goed voor ons is etc etc. Ik maak me ook meer druk over hoe 't met haar gaat dan met mezelf.... *zucht* ik mis dr wel enorm
quote:Ik snap het man! het is echt klote... Op 1 of andere manier heeft mijn ex er juist rust mee dat het uit is... doet me best pijn eigenlijk... Ik mis haar ook! Ik moet alleen stoppen met haar in de gaten houden.. (hyves, kijken of haar auto thuis staat etc...) dat is heel frustrerend... ze had me van het weekend ook verwijderd op hyves :/ en daarna weer toegevoegd... waarom? ze was boos? ik vraag: op mij? zegt ze: nee op de situatie? ik: wokay? echt wel vage shit... ik denk dat ze me zat is ofzo... weet het ook niet... vind het nog steeds moeilijk...Op zondag 26 oktober 2008 21:17 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
Ze doet in ieder geval leuk dr best
*zucht* ik mis dr wel enorm
kroegtijger... ik hoop dat als het weer wat word dat ze niet van haar problemen wegloopt, maar samen met jou die oplost. Want als dat na zo'n lange tijd nog niet kan? dan snap ik niet hoe je kan samenwonen en trouwen? Dat moet toch een keer veranderen?
quote:Op vrijdag 24 oktober 2008 12:46 schreef Chev het volgende:
Ik denk me precies te kunnen voorstellen in de situatie waarin jij zit.
Ik heb ook 4 jaar lang alles lopen plannen omdat zij dat wou, wat is dat toch met vrouwen en alles implannen
Soms moet ik toegeven behoorlijk handig, maar anderzijts kan het ook erg vervelend zijn als een vriend van je diezelfde dag of de dag ervoor opbeld als je al plannen heb staan en je keer op keer nee moet verkopen, je wel ja wilt zeggen maar dan als ik dat dan besprak kreeg ik ik altijd te horen 'je had het beloofd'....
Maarja uitjes plannen, leuke dingen samen doen, alles kost tijd en veel tijd heb je niet 's avonds of in het weekend.
Anyway een les voor de volgende keer, hoe hard en hoe vreemd dat ook klinkt want na die enorme dip van gisteren ben ik weer 'n week of 2 teruggevallen in mijn verwerking.
Zo herkenbaar
quote:Ik hoop 't ook, maar voor nu is 't beter dat ze dit even zelf doet.... ik kan haar problemen niet oplossen, dat moet ze zelf doen. Ik kan dr wel steunen en helpen, maar voor nu weet ze zelf niet eens wat ze wil; dan kan ik dr beter even met rust laten. En ja, dat moet een keer veranderen ja....en of ze dan nu met mij zou zijn of met een ander, je kan toch niet weg blijven lopen ervoor... maar dat zal ze zelf in moeten gaan zien
[..]
Ik snap het man! het is echt klote... Op 1 of andere manier heeft mijn ex er juist rust mee dat het uit is... doet me best pijn eigenlijk... Ik mis haar ook! Ik moet alleen stoppen met haar in de gaten houden.. (hyves, kijken of haar auto thuis staat etc...) dat is heel frustrerend... ze had me van het weekend ook verwijderd op hyves :/ en daarna weer toegevoegd... waarom? ze was boos? ik vraag: op mij? zegt ze: nee op de situatie? ik: wokay? echt wel vage shit... ik denk dat ze me zat is ofzo... weet het ook niet... vind het nog steeds moeilijk...
kroegtijger... ik hoop dat als het weer wat word dat ze niet van haar problemen wegloopt, maar samen met jou die oplost. Want als dat na zo'n lange tijd nog niet kan? dan snap ik niet hoe je kan samenwonen en trouwen? Dat moet toch een keer veranderen?
man man man.. zit op stage... ik mis me lieve schatje
Voor mij en ieder ander eigenlijk is het onvoorstelbaar. 2 weken geleden waren we een jaar samen. Heb toen een kaartje gekregen dat ik het belangrijkste meisje in zijn leven was. Dat het allemaal geweldig is als we bij elkaar zijn en dat hij in woorden niet uit kan leggen wat hij voor me voelt. Ook gaf hij me zo'n foute sleutelhanger waarvan ieder 1 deel krijgt 'zodat we altijd bij elkaar zijn'.
Toen hebben we een geweldig weekendje weg gehad. Vol liefde. Op maandag ging ik terug naar huis en kreeg ik nog een 'ik hou van je smsje'.
Normaal krijg ik een paar smsjes per dag maar nu werd dat opeens minder dus stuurde ik hem woensdag een smsje of er iets was. 'Nee schat, ik ben gewoon moe'. Dat kon want die week was bizar druk voor hem.
Anyway, hele week wat minder van hem gehoord en zaterdag heeft hij na een beetje viswerk van mij gezegd dat 'het gevoel even wat minder was'.
Ik ben bang dat hij geschrokken is omdat we het heel erg over de toekomst hebben gehad dat weekend. Want het is 2 keer eerder geweest dat hij opeens niet wist of hij genoeg voelde en dat was ook na zo'n geweldig weekend met toekomstgesprekken. Toen hebben we een week wat minder contact gehad en wist hij dat ie mij wilde. 2e keer is het 3 weken uit geweest en daarna kwam hij ook weer terug omdat ie niet zonder me kon. Het scheelt ook wel dat hij pas 19 is en ik 22. Ook hebben we sinds 3 maanden een lange afstandsrelatie en zien elkaar ongeveen 2x per maand 2 daagjes. Hiervoor zagen we elkaar om de dag.
Ik snap niet dat je zo'n kaartje kan schrijven, een geweldig weekend kan hebben en dat het gevoel daarna opeens minder is. Zijn er mannen die me dat uit kunnen leggen?
De vorige keer realiseerde hij zich dat hij absoluut niet zonder me wilde en is daarom terug gekomen. Hij is iemand die niet terugkijkt naar het verleden en deze keer zal hij dus niet toegeven als hij me mist. Ik kan dus zeker absoluut niks doen?
Ook heb ik nog een foto-album van dat geweldige weekend maar ik kan het echt niet in mijn huis hebben, het doet zoveel pijn. Mag ik dat naar hem sturen met een briefje dat ik er nu even niks mee kan en of hij er even op wil passen.
Heel verhaal en heel veel vragen, maar als vrouw snap ik de psyche van de man niet en hoop dat iemand me kan uitleggen hoe het kan dat hij in een paar dagen opeens geen gevoel meer heeft.
Oh, het is echt pas daarna gekomen, het is niet dat hij voor dat weekend al minder voelde.
Alvast bedankt voor jullie reacties.
[ Bericht 4% gewijzigd door skadhd op 27-10-2008 09:47:42 ]
quote:hmm,ik herken mezelf er wel in... Het is nu 2 weken uit met mijn meisje en we zijn nog samen naar parijs geweest eind augustus. (5 weken voordat het uitging.) Toen het uitwas heb ik nog aantal smsjes gelezen van haar.2 weken voordat het uitging:bedankt dat je me steunt, ik heb geen idee wat ik zonder je zou moeten, ik wil mijn leven met je delen, ik hou van je etc...Op maandag 27 oktober 2008 09:34 schreef skadhd het volgende:
Ik ben ook sinds 2 dagen weer single.
Voor mij en ieder ander eigenlijk is het onvoorstelbaar. 2 weken geleden waren we een jaar samen. Heb toen een kaartje gekregen dat ik het belangrijkste meisje in zijn leven was. Dat het allemaal geweldig is als we bij elkaar zijn en dat hij in woorden niet uit kan leggen wat hij voor me voelt. Ook gaf hij me zo'n foute sleutelhanger waarvan ieder 1 deel krijgt 'zodat we altijd bij elkaar zijn'.
Toen hebben we een geweldig weekendje weg gehad. Vol liefde. Op maandag ging ik terug naar huis en kreeg ik nog een 'ik hou van je smsje'.
Normaal krijg ik een paar smsjes per dag maar nu werd dat opeens minder dus stuurde ik hem woensdag een smsje of er iets was. 'Nee schat, ik ben gewoon moe'. Dat kon want die week was bizar druk voor hem.
Anyway, hele week wat minder van hem gehoord en zaterdag heeft hij na een beetje viswerk van mij gezegd dat 'het gevoel even wat minder was'.
Ik ben bang dat hij geschrokken is omdat we het heel erg over de toekomst hebben gehad dat weekend. Want het is 1 keer eerder geweest dat hij opeens niet wist wat hij wilde en dat was ook na zo'n geweldig weekend met toekomstgesprekken.
Ik snap niet dat je zo'n kaartje kan schrijven, een geweldig weekend kan hebben en dat het gevoel daarna opeens minder is. Zijn er mannen die me dat uit kunnen leggen?
De vorige keer realiseerde hij zich dat hij absoluut niet zonder me wilde en is daarom terug gekomen. Hij is iemand die niet terugkijkt naar het verleden en deze keer zal hij dus niet toegeven als hij me mist. Ik kan dus zeker absoluut niks doen?
Ook heb ik nog een foto-album van dat geweldige weekend maar ik kan het echt niet in mijn huis hebben, het doet zoveel pijn. Mag ik dat naar hem sturen met een briefje dat ik er nu even niks mee kan en of hij er even op wil passen.
Heel verhaal en heel veel vragen, maar als vrouw snap ik de psyche van de man niet en hoop dat iemand me kan uitleggen hoe het kan dat hij in een paar dagen opeens geen gevoel meer heeft.
Oh, het is echt pas daarna gekomen, het is niet dat hij voor dat weekend al minder voelde.
Alvast bedankt voor jullie reacties.
En toch was haar gevoel anders en kon ze geen rust vinden. Ik denk dat het stiekem wel al een beetje heeft gespeeld bij je vriend, maar hij het voor zichzelf gehouden heeft(deed mijn vriendin wel iig). En natuurlijk hebben ze nog steeds pieken dat ze je nog steeds geweldig vinden en 'het vlindergevoel' weer hebben. Maar blijkbaar lag het dieper.
Misschien is het jezelf voor de gek houden om kaartjes te geven en smsjes met ik hou van je, om het gevoel terug te krijgen? En misschien kan het zijn dat hij geschrokken is van het weekend met de toekomstgesprekken(over trouwen/kinderen enzo gehad?)
Het fotoalbum zou ik niet opsturen denk ik... denk dat hij er niks mee doet...
quote:Inderdaad, da's dus ook hoe ik dr over denk nu... en zolang ze dr eigen problemen blijft ontkennen en ervoor blijft weglopen zal het altijd ellende geven. Maar waar ik me nu vooral druk om maak is dat ze nu nog 2 weekenden thuis is en daarna 2 weken op vakantie. Zodra ze terug komt wil ze dr verjaardag vieren en vroeg ze of ik ook kwam. Nu wil ik dr best wel naartoe hoor, maar dan wil ik haar voor die tijd dus nog wel even zien. Heb geen zin om dr voor het eerst weer te zien met al haar familie en vrienden dr bij.... (kan me ook nauwelijks voorstellen dat ze dat zelf zou willen...) dat zou dus binnen nu en 2 weken moeten gebeuren, maar gezien hoe ze nu doet lijkt me dat niet erg waarschijnlijk
ja precies... Ze moet waarschijnlijk eerst haar eigen leven op de baan hebben, voordat er verdere acties ondernomen kunnen worden..
quote:ik ookman man man.. zit op stage... ik mis me lieve schatje
(maar dan wel die van mij dus heh )Ook ik heb nog heel lang mijn ex en haar gedrag lopen verdedigen tegen over mijn volledige vrienden kring etc. , maar uiteindelijk moet je dat gewoon niet doen. Je bent dan teveel met de ander bezig, en het levert niet zoveel op. Kan beter zorgen dat je zelf goed bezig bent, dat is uiteindelijk voor je ex ook beter denk ik.
quote:was't maar zo simpel
anders dan krijg jij mijn ex en dan ik jouwe? alle verdriet opgelost?
quote:Het lijkt wel alsof ie precies zo doet als mijn ex.... 2 dagen nadat we van vakantie terug waren.... 's middags was alles nog leuk en prima en binnen 5 minuten bedenkt ze zich en is ' t einde verhaal.... Misschien dat er nog veel meer meespeelt dan dat jij weet. De druk van samen gaan wonen is niet niets, en druk op werk, andere problemen etc kunnen dan plots je de das om doen. Volgens mij is dat ook wat er bij mij gebeurt (ook plannen tot samenwonen etc). Je kunt niet veel doen behalve er met em over proberen te praten, kijken wat er dan mis is, en hem tijd en ruimte geven om zn problemen op te lossen en na te denken wat ie nou wil. Erg moeilijk, ik weet 't... maar volgens mij is er geen andere manier
Ik ben ook sinds 2 dagen weer single.
Voor mij en ieder ander eigenlijk is het onvoorstelbaar. 2 weken geleden waren we een jaar samen. Heb toen een kaartje gekregen dat ik het belangrijkste meisje in zijn leven was. Dat het allemaal geweldig is als we bij elkaar zijn en dat hij in woorden niet uit kan leggen wat hij voor me voelt. Ook gaf hij me zo'n foute sleutelhanger waarvan ieder 1 deel krijgt 'zodat we altijd bij elkaar zijn'.
Toen hebben we een geweldig weekendje weg gehad. Vol liefde. Op maandag ging ik terug naar huis en kreeg ik nog een 'ik hou van je smsje'.
Normaal krijg ik een paar smsjes per dag maar nu werd dat opeens minder dus stuurde ik hem woensdag een smsje of er iets was. 'Nee schat, ik ben gewoon moe'. Dat kon want die week was bizar druk voor hem.
Anyway, hele week wat minder van hem gehoord en zaterdag heeft hij na een beetje viswerk van mij gezegd dat 'het gevoel even wat minder was'.
Ik ben bang dat hij geschrokken is omdat we het heel erg over de toekomst hebben gehad dat weekend. Want het is 2 keer eerder geweest dat hij opeens niet wist of hij genoeg voelde en dat was ook na zo'n geweldig weekend met toekomstgesprekken. Toen hebben we een week wat minder contact gehad en wist hij dat ie mij wilde. 2e keer is het 3 weken uit geweest en daarna kwam hij ook weer terug omdat ie niet zonder me kon. Het scheelt ook wel dat hij pas 19 is en ik 22. Ook hebben we sinds 3 maanden een lange afstandsrelatie en zien elkaar ongeveen 2x per maand 2 daagjes. Hiervoor zagen we elkaar om de dag.
Ik snap niet dat je zo'n kaartje kan schrijven, een geweldig weekend kan hebben en dat het gevoel daarna opeens minder is. Zijn er mannen die me dat uit kunnen leggen?
De vorige keer realiseerde hij zich dat hij absoluut niet zonder me wilde en is daarom terug gekomen. Hij is iemand die niet terugkijkt naar het verleden en deze keer zal hij dus niet toegeven als hij me mist. Ik kan dus zeker absoluut niks doen?
Ook heb ik nog een foto-album van dat geweldige weekend maar ik kan het echt niet in mijn huis hebben, het doet zoveel pijn. Mag ik dat naar hem sturen met een briefje dat ik er nu even niks mee kan en of hij er even op wil passen.
Heel verhaal en heel veel vragen, maar als vrouw snap ik de psyche van de man niet en hoop dat iemand me kan uitleggen hoe het kan dat hij in een paar dagen opeens geen gevoel meer heeft.
Oh, het is echt pas daarna gekomen, het is niet dat hij voor dat weekend al minder voelde.
Alvast bedankt voor jullie reacties.
Ik ben zo'n type dat echt leeft met de dag, niets liever doet dan gewoon genieten zonder al te veel verantwoordelijkheid en als de ander dan ineens komt met zoiets kán ik me voorstellen dat ie het net even teveel vind.
Het lijkt voor sommige maar een relatief kleine stap, maar voor veel gasten is het toch nogal een grote verandering.
Maar om er dan zó mee om te gaan is ook nogal extreem, compromises sluiten is zo lastig niet en je standpunt duidelijk maken evenmin.
Denk persoonlijk ook niet dat het met gevoelens te maken heeft, maar dat ie niet weet hoe ie moet vertellen waar ie mee zit of simpelweg uit angst handeld en dit het simpelste is .. voor veel gasten.
Erg lastig in ieder geval en ik zou maar gewoon praten en nog eens praten en dan maar hopen dat ie het licht ziet.
).Maar in ieder geval, ik ben dus aan de praat geraakt met een meisje dat ik al een tijdje zo half ken. Ik heb me erg vermaakt en dus ook haar telefoonnummer gevraagd enz.. Dus ik dacht dit gaat helemaal goed komen zo en eigenlijk kan ik wel zeggen dat ik over mijn ex heen ben.
Blijkbaar is bij mijn ex dit niet echt het geval.. Aangezien ik in dezelfde kroeg kom als mijn ex is het haar natuurlijk opgevallen dat mijn aandacht bijna de hele avond bij dat meisje was, en vind ze dat niet kunnen.
Ze belde me gisteren dus op en vertelde mij dat ik rustig aan moest doen en afstand moest nemen van dat meisje omdat ik respect moest hebben voor haar gevoelens. Na anderhalf uur van dit gezeik heb ik gezegd dat ik er genoeg van gehad en zei ik dat ik niet meer er over wou praten of bellen of ook maar iets in die richting(ze bleef maar bellen daarna dus heb ik mijn telefoon uitgezet).
Het echt vervelende is wel dat ik eerst hele goede vrienden was met mijn ex, en dat ik op zich wel weer vrienden wil zijn, maar ik wil dat niet als zij niet kan accepteren dat ik verder wil met mijn leven.
Wat vinden jullie, en alvast bedankt..
Maar hij heeft zn keuze gemaakt. Hij wilde nog afspreken omdat hij me nog wel geweldig en leuk vindt. Mja wat heb ik daar nou aan. Ik wil een relatie met hem, ik kan niet opeens vriendjes zijn.
Denken jullie niet dat ie met dat album opeens weer ziet hoe goed we samen zijn. Ik bedoel echt superverliefd op elke foto...en een paar dagen later is dat weg. Dat kan gewoon niet.
quote:
Vind het wel enigzins herkenbaar hoor, toen m'n vriendin ineens begon over het 'huisje, boompje en beesje' had ik ook zoiets van "Owh god, dáar zat ik nog niet aan te denken".
Ik ben zo'n type dat echt leeft met de dag, niets liever doet dan gewoon genieten zonder al te veel verantwoordelijkheid en als de ander dan ineens komt met zoiets kán ik me voorstellen dat ie het net even teveel vind.
Het lijkt voor sommige maar een relatief kleine stap, maar voor veel gasten is het toch nogal een grote verandering.
Maar om er dan zó mee om te gaan is ook nogal extreem, compromises sluiten is zo lastig niet en je standpunt duidelijk maken evenmin.
zoiets had ik dus ook. Mn ex begon over samenwonen, en in eerste instantie had ik ook dat ik even moest slikken, maar wilde dat op zich ook wel. Daarna heel veel gezeur over waar we dan moesten wonen (IJmuiden of Den Haag), en ze wilde eigenlijk niet weg uit Den Haag. Voor mij was dat dus best een stap op om daarheen te verhuizen. Heel lang over moeten denken of ik dat nu wel wilde etc, maar uiteindelijk had ik dan voor mezelf toch de knoop doorgehakt. Op vakantie heb ik dr dan ook verteld dat ik toch ook wel in Den Haag wilde wonen.... 2 dagen nadat we terug waren was 't uit... Ik denk dat het toen plots voor haar ook in ene heel dicht bij kwam. Tel daarbij op nog even dat ze mij eigenlijk niet wilde "dwingen" tot het weggaan uit IJmuiden, en dat ze (volgens mij en velen met mij) nog niet dr ziekte heeft kunnen accepteren, en als je dan heel even twijfeld is de makkelijkste uitweg natuurlijk om er mee te stoppen.quote:Inderdaad... maar geef hem eerst even wat tijd en ruimte om het te verwerken en te accepteren. Dring je niet teveel op, maar laat wel af en toe even iets van je horen.... gewoon een "belangstelling-tonend" berichtje dus (en dan niet elke dag, maar om de zoveel dagen even een smsje hoe 't gaat etc). Maar 't zal tijd, pijn en moeite gaan kostenDenk persoonlijk ook niet dat het met gevoelens te maken heeft, maar dat ie niet weet hoe ie moet vertellen waar ie mee zit of simpelweg uit angst handeld en dit het simpelste is .. voor veel gasten.
Erg lastig in ieder geval en ik zou maar gewoon praten en nog eens praten en dan maar hopen dat ie het licht ziet.
quote:Tja, als ik eerlijk ben geef ik je ex groot gelijk.... ik zou het ook niet leuk vinden als ze nu voor mn neus met andere jongens zou gaan staan flirten, en andersom zou ze dat ook niet leuk vinden. En ook wij waren eerst goed bevriend en willen dat nu ook weer worden, en da's ook nu 2 weken geleden. Sterker nog, als ze zoiets nu zou doen, dan kan ze voor mij de welbekende tering krijgen en hoef ik dr nooit meer te zien of te spreken.
Ik ben sinds zaterdag 2 weken single.. Wat ik dus lang genoeg vond om te gaan zoeken naar een nieuwe vonk. Ik ben dus zaterdag ook goed op stap geweest.. van te voren een feestje gehad dus ik had genoeg op(wat overigens altijd wel een beetje helpt aan mijn zekerheid en praatjes tegenover vrouwen
Maar in ieder geval, ik ben dus aan de praat geraakt met een meisje dat ik al een tijdje zo half ken. Ik heb me erg vermaakt en dus ook haar telefoonnummer gevraagd enz.. Dus ik dacht dit gaat helemaal goed komen zo en eigenlijk kan ik wel zeggen dat ik over mijn ex heen ben.
Blijkbaar is bij mijn ex dit niet echt het geval.. Aangezien ik in dezelfde kroeg kom als mijn ex is het haar natuurlijk opgevallen dat mijn aandacht bijna de hele avond bij dat meisje was, en vind ze dat niet kunnen.
Ze belde me gisteren dus op en vertelde mij dat ik rustig aan moest doen en afstand moest nemen van dat meisje omdat ik respect moest hebben voor haar gevoelens. Na anderhalf uur van dit gezeik heb ik gezegd dat ik er genoeg van gehad en zei ik dat ik niet meer er over wou praten of bellen of ook maar iets in die richting(ze bleef maar bellen daarna dus heb ik mijn telefoon uitgezet).
Het echt vervelende is wel dat ik eerst hele goede vrienden was met mijn ex, en dat ik op zich wel weer vrienden wil zijn, maar ik wil dat niet als zij niet kan accepteren dat ik verder wil met mijn leven.
Wat vinden jullie, en alvast bedankt..
Als je uberhaubt al zoiets doet (wat imho not done is) dan doe je dat niet in dezelfde kroeg waar je ex is, maar lekker ergens anders... Maar da's slechts mijn persoonlijke mening
quote:Als ie echt zo gek op je is komt ie wel terug. Duurt misschien effe, maar komt wel weer dan. En zeg nou zelf...heb je m dan niet liever om je heen als goede vriend dan helemaal niet meer in je leven? Als ik moet kiezen zou ik in ieder geval liever goed bevriend zijn met mn ex dan dr helemaal niet meer zien of spreken. (nu speelt ook wel mee dat we al 2x eerder verder wilden gaan als zijnde "goed bevriend" wat niet heel lang daarna resulteerde in verder gaan met de relatie...)
Ik denk niet dat praten zin heeft. En het is bij hem echt het gevoel wat opeens weg is. Mn broer zei ook dat het hem zou benauwen en dat je misschien jezelf probeert te beschermen door niks te voelen denk ik. Dus wel deels door angst van 'shit..voor altijd klinkt nu wel erg lang'.
Maar hij heeft zn keuze gemaakt. Hij wilde nog afspreken omdat hij me nog wel geweldig en leuk vindt. Mja wat heb ik daar nou aan. Ik wil een relatie met hem, ik kan niet opeens vriendjes zijn.
Denken jullie niet dat ie met dat album opeens weer ziet hoe goed we samen zijn. Ik bedoel echt superverliefd op elke foto...en een paar dagen later is dat weg. Dat kan gewoon niet.
quote:Dat kan inderdaad ook gewoon simpelweg niet, dat gevoel is er echt nog wel en geen enkele gozer heeft vanuit het niets ineens geen gevoelens meer.Op maandag 27 oktober 2008 10:29 schreef skadhd het volgende:
Ik denk niet dat praten zin heeft. En het is bij hem echt het gevoel wat opeens weg is. Mn broer zei ook dat het hem zou benauwen en dat je misschien jezelf probeert te beschermen door niks te voelen denk ik. Dus wel deels door angst van 'shit..voor altijd klinkt nu wel erg lang'.
Maar hij heeft zn keuze gemaakt. Hij wilde nog afspreken omdat hij me nog wel geweldig en leuk vindt. Mja wat heb ik daar nou aan. Ik wil een relatie met hem, ik kan niet opeens vriendjes zijn.
Denken jullie niet dat ie met dat album opeens weer ziet hoe goed we samen zijn. Ik bedoel echt superverliefd op elke foto...en een paar dagen later is dat weg. Dat kan gewoon niet.
En praten heeft altijd zin natuurlijk, al is het maar om duidelijkheid te krijgen over de situatie en zo kom je er misschien ook gewoonweg achter wat nou de reden is.
Al die psychologische Viva adviezen om rustig contact te onderhouden en hele stappenplannen zie ik weinig in, al zul je zelf het beste weten hoe die jongen in elkaar steekt.
Het is echt geen toeval hoor dat ie ineens met zo'n schokkerend statement komt nadat je over de toekomstplannen begint, dat gaat hem blijkbaar te ver en te snel allemaal en geeft hem teveel druk en daar kan ie niet mee omgaan overduidelijk.
Dat album moet geen lijmmiddel zijn, als ie afbeeldingen nodig heeft om in te zien wat ie nu dreigt te laten lopen is er natuurlijk wel iets mis.
Praten lijkt me toch echt de oplossing, maar het zal er aan liggen hoe makkelijk ie lult over dingen waar ie mee zit natuurlijk.
quote:Ja, ik begrijp haar wel een beetje..Op maandag 27 oktober 2008 10:35 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
Tja, als ik eerlijk ben geef ik je ex groot gelijk.... ik zou het ook niet leuk vinden als ze nu voor mn neus met andere jongens zou gaan staan flirten, en andersom zou ze dat ook niet leuk vinden. En ook wij waren eerst goed bevriend en willen dat nu ook weer worden, en da's ook nu 2 weken geleden. Sterker nog, als ze zoiets nu zou doen, dan kan ze voor mij de welbekende tering krijgen en hoef ik dr nooit meer te zien of te spreken.
Als je uberhaubt al zoiets doet (wat imho not done is) dan doe je dat niet in dezelfde kroeg waar je ex is, maar lekker ergens anders... Maar da's slechts mijn persoonlijke mening
Maar het is momenteel gewoon flirten en een beetje uitdagend kijken, maar ja ik vind het wel iedere keer erg leuk en spannend als ik een sms krijg van haar.
En ik was ook echt niet van plan met dat meisje te gaan zoenen waar mijn ex bij staat.. maar meer gewoon wat met haar afspreken om te kijken of dat wat kan worden en of het niet gewoon wat spanning is.
En dat ze daar moeite mee heeft kan ik moeilijk begrijpen aangezien ze er bijna geen last van heeft als ze me niet constant overal heen zou volgen.
Overigens weet ik niet of het wat uitmaakt voor je mening, maar zij heeft het uitgemaakt omdat ze gewoon vrienden met mij wou zijn.
quote:Viva-adviezen
[..]
Dat kan inderdaad ook gewoon simpelweg niet, dat gevoel is er echt nog wel en geen enkele gozer heeft vanuit het niets ineens geen gevoelens meer.
En praten heeft altijd zin natuurlijk, al is het maar om duidelijkheid te krijgen over de situatie en zo kom je er misschien ook gewoonweg achter wat nou de reden is.
Al die psychologische Viva adviezen om rustig contact te onderhouden en hele stappenplannen zie ik weinig in, al zul je zelf het beste weten hoe die jongen in elkaar steekt.
da's inderdaad niet helemaal wat je hier nodig hebt... En weet wel redelijk zeker dat zn gevoelens niet "plots" weg zijn...of 't was al eerder minder aan 't worden (maar gezien je verhaal ga ik daar niet van uit...dan had ie wel wat moeten zeggen natuurlijk), of hij weet gewoon even niet hoe dr mee om te gaan (en dat lijkt me waarschijlijker)quote:Je moet het samenwonen inderdaad niet een dwingend item maken... maak hem duidelijk dat je op zich wel wilt samen wonen, maar alleen als hij er ook 100% achter staat en het echt wil, en dat je tot die tijd het gewoon lekker laat zoals het nu is (of ten minste, zoals het dus was zeg maar). Volgens mij ziet hij het als een soort dwang. Maar daar kom je alleen met praten achter natuurlijk. En het album?? geef het effe aan je broer ofzo als je 't niet in huis wilt hebben, maar je hoeft dat echt niet aan je ex te geven hoor. Die weet heus wel hoe 't allemaal was.Het is echt geen toeval hoor dat ie ineens met zo'n schokkerend statement komt nadat je over de toekomstplannen begint, dat gaat hem blijkbaar te ver en te snel allemaal en geeft hem teveel druk en daar kan ie niet mee omgaan overduidelijk.
Dat album moet geen lijmmiddel zijn, als ie afbeeldingen nodig heeft om in te zien wat ie nu dreigt te laten lopen is er natuurlijk wel iets mis.
Praten lijkt me toch echt de oplossing, maar het zal er aan liggen hoe makkelijk ie lult over dingen waar ie mee zit natuurlijk.
quote:Nope, maakt niets uit voor mn mening
[..]
Ja, ik begrijp haar wel een beetje..
Maar het is momenteel gewoon flirten en een beetje uitdagend kijken, maar ja ik vind het wel iedere keer erg leuk en spannend als ik een sms krijg van haar.
En ik was ook echt niet van plan met dat meisje te gaan zoenen waar mijn ex bij staat.. maar meer gewoon wat met haar afspreken om te kijken of dat wat kan worden en of het niet gewoon wat spanning is.
En dat ze daar moeite mee heeft kan ik moeilijk begrijpen aangezien ze er bijna geen last van heeft als ze me niet constant overal heen zou volgen.
Overigens weet ik niet of het wat uitmaakt voor je mening, maar zij heeft het uitgemaakt omdat ze gewoon vrienden met mij wou zijn.
maar flirten is al genoeg om de ander helemaal over de zeik heen te helpen. Juist hetgeen dat je niet ziet en weet is hetgeen dat je erbij gaat bedenken en da's meestal de negatieve dingen.... Gewoon niet doen is mijn meningquote:wel toevallig dat het bij iedereen gebeurt na een vakantie/ weekend weg of over toekomst plannen.Op maandag 27 oktober 2008 10:29 schreef skadhd het volgende:
Ik denk niet dat praten zin heeft. En het is bij hem echt het gevoel wat opeens weg is. Mn broer zei ook dat het hem zou benauwen en dat je misschien jezelf probeert te beschermen door niks te voelen denk ik. Dus wel deels door angst van 'shit..voor altijd klinkt nu wel erg lang'.
Maar hij heeft zn keuze gemaakt. Hij wilde nog afspreken omdat hij me nog wel geweldig en leuk vindt. Mja wat heb ik daar nou aan. Ik wil een relatie met hem, ik kan niet opeens vriendjes zijn.
Denken jullie niet dat ie met dat album opeens weer ziet hoe goed we samen zijn. Ik bedoel echt superverliefd op elke foto...en een paar dagen later is dat weg. Dat kan gewoon niet.
Was bij mij ook het geval 3 weken na de vakantie is het opeens uit, ik had al verdere plannen om zoiezo opmezelf gaan wonen, en zij zou dan logischer wijs nog vaker bij mij zijn. En zelf had ze het er ook vaak over dat dat alles veel makkelijker en leuker zou maken.
En voor je het weet is het einde verhaal, het gevoel is minder. En ja dan lees je smsjes van ik hou van je wil nooit meer kwijt etc etc. Je ziet de vakantie foto's war je met zijn 2en stralend van geluk op staat.
Nee het valt niet te snappen, er zit geen logica in. De enige tip die ik kan geven, je moet ff heel diep gaan jank van je af, wordt boos en alles. En daarna het proberen te accepteren en dan komt het helemaal goed met je!
En dan zul je nu denken wat heb ik daaraan dat wil ik niet, i know
quote:Op maandag 27 oktober 2008 10:52 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
Nope, maakt niets uit voor mn mening
Ok, dankjewel voor je mening, het is nou voor mij natuurlijk wat duidelijk hoe het van haar kant eruit ziet. Want ik had het nog niet op die manier bekeken
dan heb ik nog een vraagje.. Hoe moet ik dat dan voor elkaar krijgen met dat nieuwe meisje, want ik vind die wel leuk zeg maar..?
quote:Tja, probeer voornamelijk daar even een beetje tijd bij te winnen. Hoe meer tijd je kunt winnen hoe makkelijker 't voor je ex gaat worden. Mocht je nu echt niet langer meer kunnen/willen wachten, laat het dan eerst aan je ex weten. (geen toestemming vragen, maar gewoon vertellen hoe het in elkaar zit) Daarna kun je natuurlijk wel wat met dr afspreken, maar probeer dat dan een beetje buiten je ex om te doen. Niet helemaal (zoals gezegd, het niet zien is soms nog erger dan wel zien), maar hou het wat discreet
[..]
Ok, dankjewel voor je mening, het is nou voor mij natuurlijk wat duidelijk hoe het van haar kant eruit ziet. Want ik had het nog niet op die manier bekeken
dan heb ik nog een vraagje.. Hoe moet ik dat dan voor elkaar krijgen met dat nieuwe meisje, want ik vind die wel leuk zeg maar..?
waarom gaat factor tijd niet sneller?
quote:Als je daar een oplossing voor hebt hoor ik 't graag
alles heeft tijd nodig!
waarom gaat factor tijd niet sneller?
Normaal kom ik altijd tijd te kort, en nu lijken de dagen wel voorbij te kruipen... quote:Of langzamerOp maandag 27 oktober 2008 11:06 schreef PhoenixNLx het volgende:
alles heeft tijd nodig!
waarom gaat factor tijd niet sneller?
(in het geval dat je het dus wel leuk hebt )Ik heb nu echt trouwens wel dat ik zoiets heb van: Had ik maar liever gedaan of had ik dit nog maar gedaan met haar.. had ik meer verteld hoe leuk ik haar vond... etc etc... Had ik meer voor haar over moeten hebben? meer aandacht moeten geven? ik weet et niet... Het is nog wel vaag weer na 1,5 jaar single te zijn...
quote:Ik ken je probleem...heb 't zelfde.... heb ik dr niet genoeg aandacht gegeven, of juist teveel, of, of, of... maar da's allemaal achteraf. Ik weet in ieder geval voor mezelf dat ik echt 100% me ervoor heb ingezet. Da's misschien ook wel het moeilijke aan 't verhaal; ik heb namelijk een klein beetje 't gevoel dat mn ex dus niet 100% zich ervoor heeft ingezet. Die is op 99% blijven steken, maar dat laatste stapje, dat laatste beetje doorzettingsvermogen, dat lijkt wel te ontbreken. En dat doet gewoon heel veel pijn. Maar goed, mn ex zal natuurlijk ook beweren 100% ervoor te zijn gegaan en dat het gewoon niet langer meer kon etc etc. Waarheid zal wel ergens in 't midden liggen gok ik
haha, precies...
Ik heb nu echt trouwens wel dat ik zoiets heb van: Had ik maar liever gedaan of had ik dit nog maar gedaan met haar.. had ik meer verteld hoe leuk ik haar vond... etc etc... Had ik meer voor haar over moeten hebben? meer aandacht moeten geven? ik weet et niet... Het is nog wel vaag weer na 1,5 jaar single te zijn...
quote:time's fly when you having fun.Op maandag 27 oktober 2008 11:06 schreef PhoenixNLx het volgende:
waarom gaat factor tijd niet sneller?
Trek erop uit ga leuke dingen doen. Ga dingen van de positieve kant bekijken.
Ik zie nu ook de voordelen van single zijn, hoewel ik uiteraard liever een relatie heb.
Maar als je je druk blijft maken heb je alleen jezelf daarmee
quote:je hebt wel gelijk daarin hoor, maar da's toch verdomde lastig.... zou graag willen dat ik dat al zou kunnen. Maar elke stap die ik doe of zet moet ik aan dr denken
[..]
time's fly when you having fun.
Trek erop uit ga leuke dingen doen. Ga dingen van de positieve kant bekijken.
Ik zie nu ook de voordelen van single zijn, hoewel ik uiteraard liever een relatie heb.
Maar als je je druk blijft maken heb je alleen jezelf daarmee
Het leven is zo oneerlijk he
quote:maar je bent wel je zaad kwijt... dat dan weer wel...Op maandag 27 oktober 2008 12:34 schreef maniack28 het volgende:
Tsja en dan heb je je "relatie" verwerkt.. kom je een leuk meisje tegen in Duitsland, heb je 3 leuke nachten en blijft het daarbij...
Het leven is zo oneerlijk he
quote:daar sla je de spijker op zijn kopOp maandag 27 oktober 2008 12:40 schreef PhoenixNLx het volgende:
[..]
maar je bent wel je zaad kwijt... dat dan weer wel...
quote:Vrouwen kunnen dat niet... merk ik ook bij mn ex. Zodra je t beestje bij t naampje noemt heb je stront aan de knikker, maar als je je mening niet geeft is 't ook niet goed
klopt, dat zei me ex ook altijd! dat ik zo hard was... ik zei gewoon waar et op stond
quote:Tsja... ik zou het iedere dag wel kwijt willen op die manierOp maandag 27 oktober 2008 12:40 schreef PhoenixNLx het volgende:
[..]
maar je bent wel je zaad kwijt... dat dan weer wel...
quote:stront aan de knikker wil je ook weer nietOp maandag 27 oktober 2008 13:58 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
Vrouwen kunnen dat niet... merk ik ook bij mn ex. Zodra je t beestje bij t naampje noemt heb je stront aan de knikker, maar als je je mening niet geeft is 't ook niet goed
die is flauw
quote:'t niveau daalt
[..]
stront aan de knikker wil je ook weer niet
die is flauw
ben het er mee eens dat het nooit goed is hoor! meiden dwalen ook altijd om de problemen heen... zeggen nooit waar et op staat!
quote:Inderdaad....en als jij dan wel zegt waar het op staat wordt het keihard ontkent en zie je het allemaal verkeerd en is 't onzin, maar als je dan vraagt aan haar om e.e.a eens uit te leggen en begrijpelijk te maken dan is het plots "niet uit te leggen, maar is het gewoon een gevoel". Dan leg je je gevoel toch uit? zo moeilijk is dat toch niet??...
ja idd, en het was zo'n kwaliteitstopique
ben het er mee eens dat het nooit goed is hoor! meiden dwalen ook altijd om de problemen heen... zeggen nooit waar et op staat!
Ken 't probleem (heb zelf nu deze ellende dus ook)great... praat me mond voorbij... sniff
quote:ah dat is echt fucked up man... ik zit ook al heel de tijd van... praat ze al met andere jongens... gaat ze al naar andere jongens toe... doet ze dingen met andere jongens... toch soort van jaloezie.. terwijl je niet meer hebt met diegene...Op maandag 27 oktober 2008 15:50 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:
Het blijft moeilijk gisteren weer met haar gewerkt en er blijft toch iets van gevoel zitten wanneer ik haar zie en dan baal ik dat dat gevoel niet wederzijds is en ze deze week naar een verjaardag gaat van een jongen waar ze al mee gezoend heeft.
verschrikkelijk vermoeiend... en slecht om te doen... je kan er niks tegen doen, dus waarom er energie in steken
quote:Ja, daar zijn ze inderdaad ook goed in.... Selectief onthouden en tegen je gebruiken, en dan het liefst compleet buiten context gehaald.... dodelijk vermoeiend altijd. Maar waar ik me het meest aan stoor is wel het ontkennen en weglopen voor alles wat los en vast zit. Die van mij is er geweldig goed in.... Zodra het een beetje moeilijk is loopt ze weg, wordt ze boos, roept dat het niet waar is, maar de problemen onder ogen zien en er wat aan doen ho maar
me vriendin had wel goed naar me geluisterd, had ooit es gezegd dat een gevoel niet tegen te houden was... en nu had ze dus een ander gevoel bij onze relatie en zij dus: daar valt toch niks aan te doen? dat zei je zelf...
great... praat me mond voorbij... sniff
elke keer is het weer de makkelijskte weg kiezen, de minste weerstand zoeken en ik mag me er elke keer weer aan gaan aanpassen... en ik ben nog zo'n debiel ook (danwel dat ik dermate veel van dr hou) dat ik het nog doe ook quote:vrouwen... can't live with them, can't live without themOp maandag 27 oktober 2008 16:26 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
Ja, daar zijn ze inderdaad ook goed in.... Selectief onthouden en tegen je gebruiken, en dan het liefst compleet buiten context gehaald.... dodelijk vermoeiend altijd. Maar waar ik me het meest aan stoor is wel het ontkennen en weglopen voor alles wat los en vast zit. Die van mij is er geweldig goed in.... Zodra het een beetje moeilijk is loopt ze weg, wordt ze boos, roept dat het niet waar is, maar de problemen onder ogen zien en er wat aan doen ho maar
btw bijna tijd
quote:klopt al weet ik dat ze bij hem geen twijfels heeft en hem echt leuk vind etc anderzijds ziet ze een lange afstandsrelatie met hem dan ook weer niet zitten.Op maandag 27 oktober 2008 16:21 schreef PhoenixNLx het volgende:
[..]
ah dat is echt fucked up man... ik zit ook al heel de tijd van... praat ze al met andere jongens... gaat ze al naar andere jongens toe... doet ze dingen met andere jongens... toch soort van jaloezie.. terwijl je niet meer hebt met diegene...
verschrikkelijk vermoeiend... en slecht om te doen... je kan er niks tegen doen, dus waarom er energie in steken
Maar toen ik dat hoorde dat ze met hem gezoend had (2 weken nadat ze had aangegeven niet verder te willen vanwege twijfels en idd een gevoel
) was ik toch even kwaad maar dat hielp me ontzettend er overheen te komen.Al mag ik lijen dat het niets wordt
En 1 ding moet haar wel nageven ze is altijd eerlijk geweest en heeft altijd gezegd dat ze twijfelde (we begonnen verkeerd met een dronken onenightstand
) echter eindigde het zoals het begon: plotsklaps s`ochtends nog geen vuiltje aan de lucht (had zelfs een hyves voor mij aangemaakt want ik had er nog geen en ze had me haar accountgegevens van hyves gegeven zodat ik haar vriendinnen kon zien) en s`middag zei ze ja hoe gaan we het nu noemen en 1 uur later had ze de knoop doorgehakt en was het gedaan.En het erge is ik heb toegang tot alles bij haar want die doos gebruikt voor alles hetzelfde password van hyves tot hotmail tot msn, etc.
[ Bericht 26% gewijzigd door icecreamfarmer_NL op 27-10-2008 16:55:14 ]
quote:Hehe busted
Hou een middagje het forum niet bij en gelijk 20 nieuwe posts wtf?
Ach z'n gangetje jongens, ik heb niks meer gehoord van m'n ex sinds haar 'sorry' emailtje (was niet de bedoeling om je pijn te doen en zo te reageren in mijn emails n.a.v. chev's brief, hoop dat je gelukkig word ect.) van afgelopen vrijdag, is ze blijkbaar zelf mee gekomen.
Ben bilj dat ze 'm gestuurd heeft, maar ben nog aan 't bijkomen hiervan eigenlijk.
Gekke is dat goed nieuws of slecht nieuws over me ex iedere keer een impuls geeft om opnieuw erover na te denken (aka klote voelen)...
Na 4 maanden zie ik alle slechte dingen nog wel, en zeg dat nooit meer, maar ook de goede dingen, en de mogelijkheden gek genoeg, en dan zeg ik hmm
Na aanleiding van recent (vaag) nieuws (via via) ben ik bang dat m'n ex weer 's op mijn stoep staat over een tijdje, al vermeid ik die gedachte als de pest
Probeer hier en daar een pogin te doen te flirten met de dames, lukt niet altijd, maar heb nu al wel een paar dagen facebook contact met een blonde meid, heb har net gevraagt ofdat ze msn heeft en dat als ze wil mij toe kan voegen
balletje een beetje bij haar latend omdat ik niet zeker weet of ze single is..Verders vind ik het nog wel een beetje vreemd dat ik weer achter de vrouwen aan moet
, maar voel me op zich wel 'ok' met mijn vrijgezelle leven als het soms ff wat té rustig, en kan ik mezelf slecht motiveren om (nieuwe) dingen te gaan ondernemen al ging dat afgelopen weekend goed dus komt allemaal zeker wel.Na 4 maanden kan ik mijn emoties goed blokkeren, kan weer genieten van gezeldschap, activiteiten en pieker niet zoveel meer, al betrap ik mezelf er nog wel té vaak op er mee bezig te zijn.
We schrijven onze pijn en leed op het ofrum en telijkertijd voeden we ons met pijn en eenzaamheid, kennis, steun van lotgenoten, we helpen elkaar op de best mogelijke manier, en toch.. ik kijk schrijf minder op het forum omdat ik het niet meer nodig vind voor mezelf, ik ben door het ergste heen, het missen van je ex gaat pas over als je wat beters heb gevonden denk ik
maar de pijn van het missen vervaagt en verstopt zich.Zo da's mijn ding voor vandag weer
quote:als je al verder bent met verwerken is het meer jaloezie dat je alleen bent. Is bij mij nu ook.. maar ja, je leert er mee levenOp maandag 27 oktober 2008 16:21 schreef PhoenixNLx het volgende:
[..]
ah dat is echt fucked up man... ik zit ook al heel de tijd van... praat ze al met andere jongens... gaat ze al naar andere jongens toe... doet ze dingen met andere jongens... toch soort van jaloezie.. terwijl je niet meer hebt met diegene...
verschrikkelijk vermoeiend... en slecht om te doen... je kan er niks tegen doen, dus waarom er energie in steken
quote:Wat voor 'vage' nieuws dan?Op maandag 27 oktober 2008 16:57 schreef Chev het volgende:
Na aanleiding van recent (vaag) nieuws (via via) ben ik bang dat m'n ex weer 's op mijn stoep staat over een tijdje, al vermeid ik die gedachte als de pest
Uit eigen ervaring en van wat om me heen is gebeurd kan ik wel zeggen dat na maanden geen contact sommige exen opeens weer contact opnemen. Wat wil je dan is de 2e vraag, ik zou ze dan niet meer terugnemen, had ik ook niet gedaan destijds.
[ Bericht 0% gewijzigd door TeenWolf op 27-10-2008 18:00:12 ]
quote:Hmm die eerste vraag van je zal ik even met stilzwijgen ontzien als je 't niet erg vindOp maandag 27 oktober 2008 17:54 schreef TeenWolf het volgende:
[..]
Wat voor 'vage' nieuws dan?
Uit eigen ervaring en van wat om me heen is gebeurd kan ik wel zeggen dat na maanden geen contact sommige exen opeens weer contact opnemen. Wat wil je dan is de 2e vraag, ik zou ze dan niet meer terugnemen, had ik ook niet gedaan destijds.
Het laatste is meer een kwestie van het beter weten, en het voelen op dat moment.
Iemand zomaar terug nemen nadat ie ff 'n half jaar met een ander heeft lopen neuken, en zich toch realiseerd dat dat het ook niet is, is zachtgezegt erg stom, omdat grote kans bestaat dat dezelfde irritaties en meningsverschillen ontstaan (zeker met haar thuis situatie) dus ik denk dat ik dat ook niet doe.
Contact herstellen na zo'n lange tijd lijkt me geen onmogelijkheid, maar nog geen idee in welke vorm, ik heb mijn gevoelens voor haar op dit moment onder controlle, geen idee hoe dat is als ik face to face met haar sta.
Zelf ga ik zeker ook proberen om een leuke en lieve meid te vinden die écht bij me past en niet omdat ik vervanging zoek, maar omdat ik ook wil weten hoe het kan zijn, hoe het was weet nu wel
maar dat kost enige moeite [/quote]
Vind jij eens in de paar dagen niet opdringerig? Als ik het zou uitmaken en dan om de paar dagen weer wat zou horen zou ik het irritant vinden. Over 2 maanden is hij jarig. Denk dat dat de eerste keer dat hij iets van me hoort over 2 maanden is, ik stuur een verjaardagskaartje en een muntje met 'happy birthday, make a wish'.
Ik weet niet meer wie dat nou zei over praten praten en nog meer praten. Maar als iemand zijn of haar keuze gemaakt heeft, kan je dat dan niet beter accepteren? Dalijk praat je iemand om met woorden en emoties, kom je weer bij elkaar en is het na 6 maanden weer mis.
Ik denk ook niet dat het al sluimerde, maar dat het echt een schockreactie is van het toekomstgebeuren enzo
Ik kwam vandaag een beetje tot de conclusie dat hij echt te jong is. Hij is vol aan de studie, elke avond een feestje en gewoon weinig tijd. Over 3 jaar zien we wel weer en dan hopen dat de vonk weer overspringt.
Alleen jammer dat na zo'n heldere gedachten de emoties het weer overnemen en ik weer als een klein kind aan het janken ben en manieren bedenk waardoor hij me weer wil...
Bah
Ik heb haar daarop een berichtje terug gestuurd dat ik volop redenen had waarom ik het niet via de telefoon wilde afhandelen en of ze even kon laten weten wanneer ze geen bezoek meer hadden zodat we het daarover even kunnen hebben. Om half 1 kreeg ik dan toch nog een berichtje van dr met alleen maar "vertel maar wat er is" erin... dus ik bel haar...niet opnemen... stuur dr een sms dat ik dat niet op die manier even in een smsje kan proppen, en krijg weer terug dat ze weigert om te bellen... dat is dus nog een tijdje doorgegaan zo, en ik was 't ondertussen zo zat dat ik dr stuurde dat ik dan wel even naar haar toe kwam... dan spreken we het zo wel uit... was ondertussen al in de auto gestapt en toen toch maar via de telefoon... Volgens haar was het chantage en kon ik het niet maken dat ik het zo deed... volgens mij was dat juist andersom en is het weer het zoveelste wegloop-gedrag van dr en als ik haar dus op een normale manier wilde spreken ik het wel zo moet doen. Toch maar omgekeerd dus en terug gereden al bellend met dr. Ze bleef erbij dat ze alleen maar over de telefoon even wilde bellen van 't weekend en daar moest ik het maar mee doen. Dat accepteer ik dus niet (nog steeds niet) en wil haar gewoon op korte termijn (dus binnen een week ofzo) zien zodat ze me eerlijk kan zeggen wat er is...niet verschuilend achter haar telefoontoestel, maar in mn gezicht. Dat is nog een tijdje zo door gegaan totdat ze boos ophing en niet meer opnam. Toen was voor mij de maat vol en ben dus weer in de auto gestapt. Na een paar smsjes wilde ze dan toch maar weer verder bellen om het er over te hebben. Ze bleef maar volhouden dat ze me niet wilde zien en ik maar moest accepteren dat 't over de telefoon moet... en ik blijf volhouden dat ik dat niet pik... dus ik ben dan ook gewoon doorgereden. Halverwege (na een km of 20 bekvechten dus) was ze ondertussen zo over dr theewater heen dat er echt geen gesprek meer mee te voeren was. Nadat ze wat rustiger was geworden heb ik haar nogmaals gezegd dat ze de keuze had...of van 't weekend afspreken en het normaal uitpraten en uitleggen wat er nou is, of nu direct en ik zou over een half uurtje bij dr zijn. Na heel veel aandringen kwam er dan toch uit dat ze dr over zou nadenken en dat ze me woensdag zou bellen met hoe het nou verder moet (dit kan zo namelijk niet door blijven gaan.... zij zit daar wetende wat er is en ik zit hier te verpieteren... slaap al 2 weken niet meer normaal en ben helemaal kapot en begin langzaam door te draaien zo. Ben echt op het punt dat ik niet verder meer kan en niet verder meer wil. En da's geen goede combinatie). En daar stond ik toen.... helemaal van de wereld ergens in de middle of no-where compleet over de zeik heen....
ze is toen aan de telefoon gebleven tot ik weer veilig thuis was (had 't anders echt niet gered zonder ongelukken ben ik bang voor...vond dat wel heel lief weer van dr) en onderweg heeft ze me geprobeerd uit te leggen wat er nou met haar is. En voor pak em beet 90% komt dat precies overeen met wat ik zelf al dacht (en eigenlijk wel bang voor was), namelijk dat haar gevoel over onze relatie (en dus voor mij) aan het veranderen was.... 2 maanden geleden was er niets aan de hand, maar langzaam begon haar gevoel wat te veranderen. Dat heeft ze toen zelf proberen op te lossen (wat natuurlijk niet gaat) en heeft het uiteindelijk opgegeven omdat ze voor zichzelf voelt dat het niet meer terug komt.... ze heeft mij er nooit bij betrokken en dus ook nooit "actief" actie ondernomen om wat te doen...ze is alleen maar gaan nadenken maar heeft nooit afstand genomen, nooit wat geprobeerd om e.e.a te verbeteren...alleen maar zitten wachten in de hoop dat het beter zou gaan. Logischerwijs gaat dat niet beter dan en toen vertelde ze me op voor mij van 't een op t andere moment dat het over was... En op de vraag waarom ze toen niet geprobeerd heeft het wel weer werkend te krijgen antworod ze dat het voor haar gevoel gewoon helemaal weg was, en dat ze zich nu opgelucht voel. Dat ze zich opgelucht voelt snap ik... ze is in 1 klap van 3 problemen af... samen wonen, huis kopen, mindering in gevoelens weg... tuurlijk doet dat nu even pijn, maar je voelt je wel opgelucht dat die druk dan weg is. Ik heb dr ook verteld dat ik redelijk zeker weet dat het gevoel uiteindelijk (niet de komende dagen dus ) weer terug gaat komen, en dat het ook terug had kunnen komen als ze 2 weken geleden er niet meteen mee was gestopt en (weer) was weggelopen, maar het toen had willen proberen om samen op te lossen... bij mij is namelijk dat gevoel er ook niet altijd...soms zit het heeeeeel ver weg en soms is het heel nadrukkelijk aanwezig. Da's in een relatie ook niet meer dan normaal imho. Dat kun je terug krijgen door soms wat afstand te nemen, soms wat dichter bij elkaar te zijn, of leuke dingen samen gaan doen of wat dan ook.... in ons geval is het volgens mij duidelijk dat we gewoon te "geforceerd" leuk samen waren in de weekenden. Zelf blijft ze er (uiteraard) bij dat dat niet zo is en ze (weer) 100% zeker weet dat het niet goed was om samen te blijven. Ik weet niet of ik dat wel moet geloven. Eerst wist ze zeker dat het fout was, toen wist ze zeker dat het goed was, toen weer fout, toen weer goed (zelfs dermate goed dat we een huis zouden kopen) en nu plots weer fout.... ik weet niet wat ik moet geloven, maar de tijd zal dat uitwijzen dan.... Eindelijk eens een beetje eerlijkheid van haar kant dus, maar geeft mij alleen maar meer 't idee dat op het moment dat we weer bevriend zijn (en dat wil ze nog steeds) we weer keihard de andere kant op gaan omdat "het gevoel" dan plots weer terug gaat komen. Dat hebben we namelijk al eerder van haar mogen meemaken.
Ik heb dr nu dan ook een heel dubbel gevoel over....enerzijds opgelucht, tevreden dat nu eindelijk eens een keertje eerlijk tegen me wordt gedaan over wat ze nou voelt en wat er nou aan de hand is, en anderzijds genaaid omdat ze nooit haar mond open heeft gedaan toen ze voelde dat 't dermate minder werd dat ze ermee moest / wilde stoppen. Ik snap haar kant ook wel heel goed hoor... door blijven gaan met iets waar je niet achter staat is niet goed natuurlijk... maar stoppen met iets zonder ervoor te vechten is ook niet goed. En met een beetje vechtlust had ze er weer achter gestaan ben ik van overtuigd. Over een half jaar of een jaar gaat dit feest weer opnieuw van start... dan komt ze er weer achter dat ze een foutje gemaakt heeft. Mn verstand zegt dat ik haar dan ook de tering moet laten krijgen, maar mn gevoel, mn hart, zegt dat ik dat niet kan.... en ik weet (helaas) van mezelf dat ik het ook over een jaar, of over 10 jaar, niet kan om haar weg te sturen. Ik hou zo verschrikkelijk veel van dit meisje dat ik er gewoon kapot aan ga op deze manier. Maar haar helemaal niet meer in mn leven hebben, dat zou ik nooit kunnen. En het idiote is, is dat ik weet dat het bij haar ook zo is.... alleen ermee om kunnen gaan blijft bij ons een probleem
to be continued
quote:Zo zeg...dat was me het nachtje wel zeker
Het komt me op sommige punten wel bekend voor eigenlijk. Helemaal de laatste alinea. Ik zal het je zeggen: dat gevoel slijt!
quote:Dat kan ik alleen maar beamen, met vallen en opstaan en de nodige fouten qua gedachten en handelen verder gaat het steeds beter.
Alleen bij me vorige vriendin dan weer niet, maar dat ligt anders.
ten eerste wat een nacht zeg! slopend!! maar dit stukje hierboven is precies mijn ex... omdat ze niet meer met mij heeft kan ze het weer beter vinden thuis, omdat ze nu weer alle aandacht aan mams en paps kan geven, en dus is hun gezin weer helemaal perfect. Nu omdat ze niet met mij heeft, kan ze zonder dat iemand er iets over zegt, nadenken wat ze wil gaan doen in haar leven (ik liet haar altijd vrij,maar zo zag ze dat niet ofzo denk ik?), zonder mij kan ze weer met andere jongens contact hebben(ze is nogal een jongensgek ipv vriendinnen enzo..), ik heb dat nooit verboden ofzo, maar ze wilde het nooit... Ik denk dat ze dat ook gemist heeft, want dan mis je natuurlijk vrienden in je leven...
en mijn vriendin heeft het ook nooit gemeld aan me,dat het gevoel minder werd... we constaterde het en eigenlijk was het al uit...
Nu hoorde ik gister van een collega van mij dat ze wel naar iemand toe kon, maar dat die best ver weg woonde en dus niet zo makkelijk heenging. Nu heeft ze een week vrij, dus komt dat weer beter uit.. Naar wie ze toegaat, heb ik geen idee van :/ ik ken voor de rest niemand waarnaar ze zou kunnen gaan, waarbij ze contact had ofzo... echt vaag en ik voel me er kut door... want ze gaat nu alweer zitten praten met andere jongens erover(en waarschijnlijk meteen weer aanpappenetc...) volgens die collega zei ze dat ze die 'verre vriend' gewoon een vriend vond, en niet een lover...
ik voel me er kut bij, vraag me af wie het is... moet ik niet doen... maar stiekem doe je het toch. WIl haar smssen van: pas je goed op jezelf? etc... maar ik moet dat niet doen denk ik? godver man!kutzooi!!!
[ Bericht 5% gewijzigd door PhoenixNLx op 28-10-2008 09:22:30 ]
Het is gewoon zo klote om afstand te nemen van iemand waar je heel erg veel om geeft zeker als je door de ander gewoon keihard gedumpt wordt. Het kan van de meest relaxte persoon een duivel maken, thrust me! Voel me soms bijna The Hulk: You won't like me when i'm angry!!
Dat ze afstand wil nemen, prima... kan ik me ook nog wel in vinden, maar handel dan eerst je zaakjes netjes af en durf wat je over de telefoon roept ook tegen mij te zeggen in mn gezicht... maar afspreken vertikt ze.... ze zegt erover na te denken en woensdag te bellen... ik weet woensdag dr antwoord al; dat word weer te horen krijgen dat ze misschien over een paar maanden er over wil nadenken, maar nu wil ze me niet zien, spreken, horen of wat dan ook.... Hoe erg laat ze zichzelf dan kennen...na 4 jaar iemand even koud op zn dak laten vallen dat het over is, zeggen als vrienden door te willen gaan, en dan als vuil aan de kant schuiven zonder even de verantwoordelijkheid te nemen om netjes de zaakjes af te handelen.
quote:Precies! helemaal met je eens! mijn ex schuift mij ook aan de kant, na 1,5 jaar... snap niet dat je dat zo snel kan doen... bedoel ik geef nog steeds om mijn ex. Wilweten hoe et met der gaat etc, maar ze doet op mij overkomen alsof ik haar helemaal niet meer boei. doet pijn...Op dinsdag 28 oktober 2008 10:54 schreef kroegtijger het volgende:
ben nu helemaal gesloopt; wordt een heel kort werk-dagje
Dat ze afstand wil nemen, prima... kan ik me ook nog wel in vinden, maar handel dan eerst je zaakjes netjes af en durf wat je over de telefoon roept ook tegen mij te zeggen in mn gezicht... maar afspreken vertikt ze.... ze zegt erover na te denken en woensdag te bellen... ik weet woensdag dr antwoord al; dat word weer te horen krijgen dat ze misschien over een paar maanden er over wil nadenken, maar nu wil ze me niet zien, spreken, horen of wat dan ook.... Hoe erg laat ze zichzelf dan kennen...na 4 jaar iemand even koud op zn dak laten vallen dat het over is, zeggen als vrienden door te willen gaan, en dan als vuil aan de kant schuiven zonder even de verantwoordelijkheid te nemen om netjes de zaakjes af te handelen.
life goes on! but its hard!
quote:'t is niet alsof het haar helemaal niet meer boeit hoe 't met mij is.... ze bedoelt het allemaal goed... dat is ook 't probleem. Ze doet het niet alleen voor haarzelf, maar ook voor mij en zodat wij daarna weer gewoon met elkaar om kunnen gaan. Maar ze ziet niet in dat ik niet verder kan gaan met mn leven zolang ik niet van haar zelf (dus niet uit een telefoongesprek of sms of mail) dat soort dingen hoor... ik wil in haar ogen kunnen zien wat er in dr omgaat... pas daarna kan ik haar wel een tijdje loslaten komt het allemaal wel goed...
[..]
Precies! helemaal met je eens! mijn ex schuift mij ook aan de kant, na 1,5 jaar... snap niet dat je dat zo snel kan doen... bedoel ik geef nog steeds om mijn ex. Wilweten hoe et met der gaat etc, maar ze doet op mij overkomen alsof ik haar helemaal niet meer boei. doet pijn...
life goes on! but its hard!
kutzooi... vanmiddag heb ik in ieder geval vrij genomen...kan niet eens meer normaal een berichtje lezen...moet alles 5x lezen voor ik weet wat er staat
quote:natuurlijk bedoeld ze et goed, niemand wil een ander kwaad doen toch? Maar dingen face 2 face zeggen gaat meestal moeilijker dan via telefoon/sms en val je sneller terug denk ik? soort van zelfbescherming denk ik dat ze doet?Op dinsdag 28 oktober 2008 11:12 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
't is niet alsof het haar helemaal niet meer boeit hoe 't met mij is.... ze bedoelt het allemaal goed... dat is ook 't probleem. Ze doet het niet alleen voor haarzelf, maar ook voor mij en zodat wij daarna weer gewoon met elkaar om kunnen gaan. Maar ze ziet niet in dat ik niet verder kan gaan met mn leven zolang ik niet van haar zelf (dus niet uit een telefoongesprek of sms of mail) dat soort dingen hoor... ik wil in haar ogen kunnen zien wat er in dr omgaat... pas daarna kan ik haar wel een tijdje loslaten komt het allemaal wel goed...
kutzooi... vanmiddag heb ik in ieder geval vrij genomen...kan niet eens meer normaal een berichtje lezen...moet alles 5x lezen voor ik weet wat er staat
quote:Dat is de spijker op zn kop slaan inderdaad. Maar als ze zo zeker van dr zaak is, dan zou ze er geen probleem mee moeten hebben. Als ze echt 100% achter dr keuze staat, wat is dan het probleem om het mij face to face te zeggen?? Na 4 jaar heb ik toch wel iets meer verdiend dacht ik
[..]
natuurlijk bedoeld ze et goed, niemand wil een ander kwaad doen toch? Maar dingen face 2 face zeggen gaat meestal moeilijker dan via telefoon/sms en val je sneller terug denk ik? soort van zelfbescherming denk ik dat ze doet?
quote:dat ze afstand wil nemen snap ik wel, en ze heeft ook wel gelijk dat dat voor nu even beter is, maar ik kan geen afstand nemen zonder haar te hebben gezien en haar redenen uit haar mond te hebben zien komen. Pas dan weet en zie ik wat ze bedoelt en hoe ze zich voelt... als ik nu geen contact meer zou hebben blijf ik me dat alleen maar af vragen tot ik dr weer zou zien... en dat kan ik niet langer meer volhouden
ja daar heb je opzich gelijk in... maar mijn ex wil mij ook niet zien... is te moeilijk ofzo.. weet ook niet.misschien weer zo'n vrouwending, iets wat ik iig nooit zal begrijpen. voel me iig elke dag even kut tegenwoordig... vooral omdat ik op stage zit en ik daarbij apart zit, dus niet echt onder de mensen ben. wel frustrerend...
quote:heb je helemaal gelijk in, en het zou een kleine moeite zijn dat je ex dit ook toelaat.Op dinsdag 28 oktober 2008 11:44 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
dat ze afstand wil nemen snap ik wel, en ze heeft ook wel gelijk dat dat voor nu even beter is, maar ik kan geen afstand nemen zonder haar te hebben gezien en haar redenen uit haar mond te hebben zien komen. Pas dan weet en zie ik wat ze bedoelt en hoe ze zich voelt... als ik nu geen contact meer zou hebben blijf ik me dat alleen maar af vragen tot ik dr weer zou zien... en dat kan ik niet langer meer volhouden
Ik heb het geluk dat mijn ex zo reeel was dat na een week dat het uitging ik mijn ei kwijt kon bij der, en hebben toen gewoon afgesproken en erover gepraat. Heb toen ook afstand kunnen nemen
quote:Da's precies wat ik dus wil...en daarna mag ze van mij inderdaad alle afstand nemen die ze nodig denkt te hebben.. .prima, maar niet over de telefoon een verhaaltje ophangen en dat was het....
[..]
heb je helemaal gelijk in, en het zou een kleine moeite zijn dat je ex dit ook toelaat.
Ik heb het geluk dat mijn ex zo reeel was dat na een week dat het uitging ik mijn ei kwijt kon bij der, en hebben toen gewoon afgesproken en erover gepraat. Heb toen ook afstand kunnen nemen
Was net ff m'n msn space aan het nakijken en zag een update te voor schijn komen van m'n ex d'r msn space.
Waarom ik er op klikte weet ik niet.. nieuwschierigheid denk ik.
Blijkbaar is dat een tijd geleden want ze staat nog op " alleenstaand" en alle foto's van ons samen staan er nog op, plus een klein recent plaatje (die je ook op de msn ziet) waarin ze innig omhelsend met haar nieuwe vriend op de foto staat.
Die foto's gaat ze nog wel 's tegenkomen als ze er ooit aan denkt om haar space aan te passen
Om haar zó gelukkig te zien was wel even een schok, omdat ik haar al maanden niet gezien te hebben (of nieuwe foto's) dat deed wel even pijn in het hart.
Zij is doorgegaan, geen twijfel aan (zie ik dat nu pas?) , ik heb wat ik heb, en moet het écht stoppen en doorgaan met m´n leven en niet meer over haar nadenken iedere keer als ik iets van haar hoor, zie of tegen kom, geen nieuwschierigheid, geen verdriet, of zelfs verbaastheid dat ze dingen nu doet die ze met mij nooit zou/wou doen..
Maar hoe zet je dat stil
Ik geef nog om haar, misschien iets meer dan dat maar meer laat ik niet toe kan met deze confrontatie mijn emoties beheersen al voelt het als een blok in m'n maag en voel ik me gespannen..
Als je als oud vuil behandeld ben en daarna iedere keer een 'sorry' te horen krijgt is 't lastig om boos te blijven.. heb ik nooit gekunt tegen haar
maar ik ben bezig met een verhardings proces voor mezelf, en dat werkt aardig...Ze is overigens echt dom bezig.. heeft echt niet een ding aagepast of gewijzigt sinds het uit is behalve d'r hyves (vul zelf maar in) niet dat ik er wat mee doe ofzo, maar als iemand kwaadwillend zou zijn kan er zó veel schade aangericht worden.. niet normaal
Waarom verdedig ik haar soms nog? Waarom geef ik nog een zier om haar, en waarom voel ik nog een beschermend gevoel voor haar voor stomzinnige dingen
Is te gek voor woorde!Laat haar maar gelukkig zijn
en in de strond zakken als het fout gaat.Als ik geen reactie ontvang van mijn pogingen op werk met een (andere) blonde dame, had ik sinds vanmorgen het idee om me opnieuw in te schrijven op 'n dating site en gewoon 's dingen te gaan ondernemen
Ben op zich wel toe aan 'iet' nieuws, een date ofzo
zou niet weten wanneer ik er anders klaar voor ben, 4 maanden is genoeg [ Bericht 8% gewijzigd door Chev op 28-10-2008 13:01:16 ]
quote:oei... ik betrap me ook nog wel eens op het bezoeken van hyves van een andere ex hoor... dingen afsluiten is echt wel lastig, vooral als het dagelijkse kost was.. het is toch een soort van roken, waarmee je in 1x mee stopt. daar val je soms ook terug in. schijnt dat het verwerken van een relatie toch wel de helft tijd kost van hoe lang je relatie was... dus 1.5 jaar... is toch wel even 9 maanden voordat je et volledig hebt verwerkt... tuurlijk gaat het al eerder beter met je.. maar volledig rust vinden... das echt een kunst apart!Op dinsdag 28 oktober 2008 12:49 schreef Chev het volgende:
Owke.. lekkere aanval op mezelf net.
Was net ff m'n msn space aan het nakijken en zag een update te voor schijn komen van m'n ex d'r msn space.
Waarom ik er op klikte weet ik niet.. nieuwschierigheid denk ik.
Blijkbaar is dat een tijd geleden want ze staat nog op " alleenstaand" en alle foto's van ons samen staan er nog op, plus een klein recent plaatje (die je ook op de msn ziet) waarin ze innig omhelsend met haar nieuwe vriend op de foto staat.
Die foto's gaat ze nog wel 's tegenkomen als ze er ooit aan denkt om haar space aan te passen
Om haar zó gelukkig te zien was wel even een schok, omdat ik haar al maanden niet gezien te hebben (of nieuwe foto's) dat deed wel even pijn in het hart.
Zij is doorgegaan, geen twijfel aan (zie ik dat nu pas?) , ik heb wat ik heb, en moet het écht stoppen en doorgaan met m´n leven en niet meer over haar nadenken iedere keer als ik iets van haar hoor, zie of tegen kom, geen nieuwschierigheid, geen verdriet, of zelfs verbaastheid dat ze dingen nu doet die ze met mij nooit zou/wou doen..
Maar hoe zet je dat stil
Ik geef nog om haar, misschien iets meer dan dat maar meer laat ik niet toe kan met deze confrontatie mijn emoties beheersen al voelt het als een blok in m'n maag en voel ik me gespannen..
Als je als oud vuil behandeld ben en daarna iedere keer een 'sorry' te horen krijgt is 't lastig om boos te blijven.. heb ik nooit gekunt tegen haar
Ze is overigens echt dom bezig.. heeft echt niet een ding aagepast of gewijzigt sinds het uit is behalve d'r hyves (vul zelf maar in) niet dat ik er wat mee doe ofzo, maar als iemand kwaadwillend zou zijn kan er zó veel schade aangericht worden.. niet normaal
Waarom verdedig ik haar soms nog? Waarom geef ik nog een zier om haar, en waarom voel ik nog een beschermend gevoel voor haar voor stomzinnige dingen
Laat haar maar gelukkig zijn
Als ik geen reactie ontvang van mijn pogingen op werk met een (andere) blonde dame, had ik sinds vanmorgen het idee om me opnieuw in te schrijven op 'n dating site en gewoon 's dingen te gaan ondernemen
Ben op zich wel toe aan 'iet' nieuws, een date ofzo
ik snap gewoon niet waarom ik er zoveel moeite mee heb.. is het jaloezie? komt het omdat mijn ex zo anders doet ineens? komt het door iets anders? gaf ik meer om haar dan ik dacht? ikweet het niet... en of ik er ooit achter kom? ik heb geen idee... het leven sucked op het moment zwaar... ben aan het afstuderen ook nog es... dus moet nog me aandacht er bij houden ook...
quote:was ik maar boos! dan ging het verwerken een stuk anders dan nu... ik ben meer verdrietig waarom ze me dit aandoet... waarom het zo moest lopen, waarom ze er niet een heel klein beetje nog voor me kan zijn..Op dinsdag 28 oktober 2008 13:04 schreef Fzeronewbie het volgende:
Heb net na het eerder al blokken van msn nu ook hyves geblokt. Krijg ik iig niet iedere keer als ik ff iets naar iemand wil sturen etc. een foto van haar schijnheilige gezicht te zien. Hoe suf ook, het was een moeilijke stap om te nemen maar wel noodzakelijk denk ik. gewoon even niet voorlopig. Hoop over een paar maanden heel langzaam een keer een nieuwe start te kunnen maken met contact met haar, maar nu kan dat toch niet. Ben daar te boos voor.
Phoenix.. kerel ben je dan helemaal niet boos op haar?
In eerste instantie was ik dat ook niet... ene dag was ik woest anderde dag had ik zelfmedelijden en zicht excuses voor haar gedrag.
Maar het feit is dat ze het opgegeven heeft waarschijnlijk al een hele poos (en ik zag dat niet) en heeft me aan de kant gezet voor een ander, om wat voor reden dan ook, ik hou het op verlieftheid, de makkelijkste weg.
Ik kan het haar vergeven dat ze zich zo onzeker voelde, dat was naar mijn idee grotendeels niet haar schult.
Maar niet dat ze het op die bewuste dag uitgemaakt heeft vanweg gevoel voor een ander. Ook haar laatste paar recente emails die me zó veel pijn gegeven hebben kan ik nog niet vergeven, ondanks haar 'sorry' email..
Mijn voorbeelden waarom ik nog boos ben op haar, ondanks dat dubbele gevoel die soms nog naar boven komt
We moeten verder....
[ Bericht 2% gewijzigd door Chev op 28-10-2008 14:47:09 ]
vind het gewoon raar om dit hoofdstuk af te sluiten, want voor mijn gevoel ben ik nog niet tot het einde gekomen...
quote:Ik snap wat je bedoelt Chev, maar ben me vanmiddag wel wat gaan realiseren.... namelijk dat ik liever terug kijk op een geweldige relatie (want die hadden we) die helaas het niet heeft volgehouden om wat voor reden dan ook (dat hoor ik ooit nog wel eens) dan dat ik terugkijk op een knallende ruzie na onze relatie. Ik heb met mn ex zo'n verschrikkelijk leuke en goede tijd doorgemaakt en ze was (en eigenlij is, al zie ik dat nu niet altijd) zo lief voor me... dat mag kosten wat 't kost niet verdrongen worden door boze gevoelens, wraakgevoelens of wat dan ook. Ik wil niet over 5 jaar terug moeten kijken met een blik van "de relatie was wel leuk, maar de ruzie op 't eind was verschrikkelijk" maar ik wil terug kijken als "de relatie was geweldig, erg jammer dat het gestopt is, maar ik heb een geweldige vriendschap erbij gekregen".
Je kan alles blokkeren en verwijderen, maar dat kan je niet met je gedachten of je gevoel
Phoenix.. kerel ben je dan helemaal niet boos op haar?
In eerste instantie was ik dat ook niet... ene dag was ik woest anderde dag had ik zelfmedelijden en zicht excuses voor haar gedrag.
Maar het feit is dat ze het opgegeven heeft waarschijnlijk al een hele poos (en ik zag dat niet) en heeft me aan de kant gezet voor een ander, om wat voor reden dan ook, ik hou het op verlieftheid, de makkelijkste weg.
Ik kan het haar vergeven dat ze zich zo onzeker voelde, dat was naar mijn idee grotendeels niet haar schult.
Maar niet dat ze het op die bewuste dag uitgemaakt heeft vanweg gevoel voor een ander. Ook haar laatste paar recente emails die me zó veel pijn gegeven hebben kan ik nog niet vergeven, ondanks haar 'sorry' email..
Mijn voorbeelden waarom ik nog boos ben op haar, ondanks dat dubbele gevoel die soms nog naar boven komt
We moeten verder....
quote:Jammer dat je eigenlijk al wel voelt dat het nooit meer goede vrienden kan worden; dat ze er nu niet voor je is komt denk ik niet omdat ze er niet voor je wil zijn, maar ook omdat ze er niet voor je kan zijn. Hoe stom en idioot het ook klinkt, iedereen kan er voor je zijn, maar zij niet... dat werkt niet. Degene om wie je verdriet hebt is niet degene die je kan troosten daarbij. Ik zie het aan mn ex... die wil er echt heel graag voor me zijn en ik weet dat het haar heel veel pijn doet om te zien dat ik door zo'n diep dal heen moet, maar als ze er voor me zou zijn zou dat dal alleen maar dieper worden. Alleen maar zwaarder om er later alsnog uit te moeten kruipen. Ik wil echt dolgraag contact met mn ex, maar weet dat het neit goed is om dat nu te hebben. Ik wist dat gisteren rond deze tijd ook wel met mn verstand, maar niet met mn gevoel. Na vannacht weet ik beter. Jammer dat ik het de harde manier heb moeten gaan inzien, maar ben blij dat ik het nu in kan zien. Ik hoop voor je dat jij het niet op de harde manier moet gaan leren inzien want je voelt je er heel slecht onder kan ik zeggen. Gelukkig spreek ik haar morgen en kan haar dit ook zelf vertellen zo... kut maar waar helaas
jawel ik denk dat ik wel boos ben... maar ik wildat nog niet zijn, maar ze kiest op het moment wel heel erg veel voor haarzelf en laat mij echt stikken... vind ik best hard van der. Ik ben er ook altijd voor haar geweest ook in moeilijke tijden toen het met haar niet goed ging. Maar het heeft allemaal zo weinig zin... Er gaat niks meer veranderen. we moeten inderdaad verder. en andere mensen achter ons laten. vrienden blijven kan ik denk ik niet... wellicht normaal met elkaar omgaan dat dat werkt na een poosje.. maar goede vrienden... nooit meer.
vind het gewoon raar om dit hoofdstuk af te sluiten, want voor mijn gevoel ben ik nog niet tot het einde gekomen...
Ze had de status van relatie al naar onbekend veranderd, op dat moment werd ik ff boos, maar heb me ingehouden en ben gaan denken je zoekt het maar lekker uit, en ik ga wel op zoek naar een meid die dan wel bij me past
En vriendschap kan zij nu nog niet aangaan want ze is er nog niet klaar voor, en ik wel dus ja wat moet ik ervan denken. Ik ga in de zomer lekker op mezelf woonen en word 10 december geopereerd aan me knie kan ik volgend jaar weer volleyballen en hardlopen etc etc. Een nieuwe start in me leven en die leuke meid die komt wel weer
ben een beetje de stagaire van de fysio aan het uithoren ze heeft geen vriend en een collega van der zei je bent zo vrolijk ben je verliefd, zei ze al van nee was dat maar zo. Zit zelf alleen beetje te denken of ik wat actie moet ondernemen of gewoon rustig aan moet doen, aangezien zij wel mij behandeld en ik daar de komende 8 tot 12 maanden rondloop
Is zo lang geleden dit voor mij hahahaHij wilde nog wel contact enzo maar heb hem na het gesprek gesmst : hey lieverd, ik wil geen gewoon contact, dat is te moeilijk voor me. Als je weer gevoelens krijgt mag je altijd contact met me opnemen. Dikke kus, jouw meisje.
Hierna bedacht ik me nog iets....het is 1 keer eerder uit geweest en vroeg me af of ik hem toen niet een soort van over heb gehaald om verder te gaan. Omdat ik nog een keer wilde afspreken en toen was alles eigenlijk weer perfect en hebben we huilend besloten verder te gaan. Hierna ging alles ook perfect voor een half jaar en nu is het dus weer mis. Misschien dat ik het dus alleen heb uitgesteld met mijn afspreekactie...
Dit wilde ik hem dus vragen, dus gebeld maar hij drukte me weg. Kan best, hij had les vanmiddag. Toen een smsje gestuurd of ie wilde smsen wanneer ik kon bellen, maar niks meer gehad.
En nu voel k me dus best een beetje kut. Had ik me maar kunnen bedwingen...Ik wil hem niet stalken of iets maar wil zo graag dat hij me mist en niet zonder me kan....
quote:ja ik snap je! ik mis mijn ex ook namelijk en als ik haar hoor en van andere hoor, dan laat dit alles haar koud... en ze heeft er geen behoefte aan... zo moeilijk als het van 1 kant komt en je krijgt niks terug! verschrikkelijk is datOp dinsdag 28 oktober 2008 18:41 schreef skadhd het volgende:
Vandaag was ik stom. Ik had hem opgebeld om te vragen of het 'geen gevoel' de echte reden was. Dat was zo, het deed hem weinig dat we niet smsten en hij heeft me niet gemist in de week voor het uitging, Het is sinds zaterdag uit en het doet hem weinig en ziet dat als een bevestiging dat ie goed gehandeld heeft. Ik denk ik ook.
Hij wilde nog wel contact enzo maar heb hem na het gesprek gesmst : hey lieverd, ik wil geen gewoon contact, dat is te moeilijk voor me. Als je weer gevoelens krijgt mag je altijd contact met me opnemen. Dikke kus, jouw meisje.
Hierna bedacht ik me nog iets....het is 1 keer eerder uit geweest en vroeg me af of ik hem toen niet een soort van over heb gehaald om verder te gaan. Omdat ik nog een keer wilde afspreken en toen was alles eigenlijk weer perfect en hebben we huilend besloten verder te gaan. Hierna ging alles ook perfect voor een half jaar en nu is het dus weer mis. Misschien dat ik het dus alleen heb uitgesteld met mijn afspreekactie...
Dit wilde ik hem dus vragen, dus gebeld maar hij drukte me weg. Kan best, hij had les vanmiddag. Toen een smsje gestuurd of ie wilde smsen wanneer ik kon bellen, maar niks meer gehad.
En nu voel k me dus best een beetje kut. Had ik me maar kunnen bedwingen...Ik wil hem niet stalken of iets maar wil zo graag dat hij me mist en niet zonder me kan....
als je ervoor gevochten hebt, dan moet je je daarna erbij neerleggen... maar dat is soms zo moeilijk... want het lijkt alsof jij hem/haar nodig hebt in je leven... maar dat is niet altijd juist. Liever dat de ander het moeilijk heeft omdat hij je kwijt is geraakt dan andersom...
Ik mailde haar vandaag met de vraag of ze 100% zeker wist of de afspraak van aanstaande donderdag door zou gaan. Uiteindelijk is het zo gelopen dat ze vandaag de spullen bij mij thuis langs kon brengen.
Was wel een goede ontmoeting. Heel zakelijk, maar wel met een klein stiltetje aan het einde. We gaven de spullen aan elkaar en zeiden dankjewel. Toen was de stilte. Het was zo'n stilte waarin beiden zich aan het afvragen zijn of ze uit beleefdheid nog wat aan de ander moeten vragen. Maar daar is het niet van gekomen. Ik zei gedag en ging weer naar binnen toe. Zij ging haar eigen weg weer
Het vreemde is alleen dat ik nu een soort van leeg gevoel heb
Ik heb al een nieuwe vriendin, maar toch doet het me nog wel iets. Ik denk dat het het feit is dat ik haar niet meer zal zien. Ik heb al maanden geleefd met het idee dat ik haar nog zou zien omdat ze nog spullen van me had. We hebben er maanden over gedaan om deze afspraak te maken.Het mooie is dat ik nu helemaal door kan met mijn eigen leven en mijn toekomst en dat ik het verleden achter me kan laten.
Ik heb het leuk gehad met haar, maar er waren vooral diepe dalen en weinig pieken in de relatie. Af en toe denk ik er nog wel eens aan terug. We hebben niet alleen slechte dingen beleefd samen natuurlijk. Ik ben blij dat zij mijn eerste was. Ik heb meteen de vuurdoop gehad, want ze was geen makkelijk meisje (op zijn zachtst gezegd). Met mijn nieuwe vriendin ervaar ik hoe het anders kan. En die andere manier bevalt me veel beter quote:Als hij me ooit belt is het niet dat ik hem meteen terugneem. Als het ooit gebeurt vraag ik hem, hoe moeilijk ook, over 2 maanden maar weer te bellen als ie het nog steeds zo voelt en dan zal ik langzaam kijken wat ik er nog mee kan. Mja over 3 maanden wil ik misschien al niet meer. Wie weet. Maar voor nu voelt die stiekeme hoop zo fijn. Ik kan er gewoon niet bij dat we een geweldig weekend hadden, ik een kaartje kreeg met hoeveel ik voor hem beteken en dat ie me daarna niet mist en niet aan me denkt. Dat doet zo'n pijn. Misschien is het nog niet doorgedrongen dat ie me kwijt is, dat hoop ik.Op dinsdag 28 oktober 2008 20:19 schreef Fzeronewbie het volgende:
skadhd --> dat van het overhalen om toch weer door te gaan ken ik. Dan gaat het wel weer even maar uiteindelijk is het niet echt een oplossing en wordt het alleen maar moeilijker. Verder geef je hem wel erg veel macht als je zegt dat ie je maar een keer moet bellen als ie weer gevoelens voor je heeft. en dat je nog steeds zijn meisje bent. Je bent zijn meisje niet meer, je bent weer op jezelf. Je kan moeilijk gaan zitten wachten tot ie weer verliefd op je wordt of niks beters kan vinden en weer terug komt. Pak je eigen leven in handen, bijt door de zuren appel heen en ga opzoek naar iets nieuws. Makkelijker gezegd dan gedaan uiteraard.
Maar voor nu wisselen emo en ratio zich zo vaak af. Het ene moment denk ik...tis beter zo, hij is 19 hij is veel te jong dus het werkt niet.
En daarna weer ik wil hem terug wil hem terug...
Bah
quote:Godver... t geen contact geprobeerd voor een tijdje. Beviel toch niet zo, maar te vroeg weer mekaar gezien. En ik weet me dan slecht een houding te geven, wil haar van alles duidelijk maken hoe ik me voel, maar ook t gevoel wat ik heb wegdrukken omdat er anders van mijn kant een relatie-gevoel komt en van haar kant een vrienden gevoel. Dat was niet zo'n succes dus... Daar ben ik heel krampachtig van gaan doen, jaloers geworden toen ze ging stappen, toen smsjes gestuurd die NERGENS over gingen en nergens op sloegen. Kortom, ik heb t nu goed verneukt. Ze is er zat van, t kost haar nu teveel tijd omdat ze ook andere dingen aan dr hoofd heeft, en ik kan t haar nog niet eens kwalijk nemen ook, maar wat voelt t kloten zeg.. vooral omdat ik t zelf veroorzaakt heb, en niet wist (en nog steeds niet weet) hoe t op te lossen/voorkomen etc. Kan nu ECHT niets anders doen dan haar rust geven, geen contact, en maar verder en zien of er ooit nog weer contact komt. Zo zij liet doorschemeren niet meerOp zondag 19 oktober 2008 10:56 schreef Koepert het volgende:
Pff.. We willlen vrienden blijven. Ik wil dat. Zij wil dat. Ik wil haar niet kwijt. Zij wil mij niet kwijt. Maar bij sommige dingen heb ik nog teveel gevoel voor haar.. dat ik terugdenk aan de relatie en de sex en dat mis. Ik moet die knop omzetten, zij heeft dat al gedaan, daar heb ik toch bewondering voor. IK wil het, moet het, maar kan het nog niet volledig. Dat is vermoeiend. Weten wat er moet gebeuren maar zo gauw je haar ziet het toch nog niet volledig voor elkaar krijgen. Geen contact is geen optie. Geprobeerd maar dat gaat gewoon niet. We kunnen niet zonder elkaar, maar op dit moment ook niet helemaal met elkaar. Pff hoe zet ik die knop om.. Heb aan alle negatieve dingen gedacht. Maar dat weegt voor mij niet op tegen wat t waard is om haar te behouden als vriendin. Heb haar proberen te zien als een soort zus. Ook dat gaat niet continu goed, maar lijkt me toch de beste optie... Pleh
Momenteel van toepassing:
Niet met en niet zonder elkaar leven (van mijn kant op t moment nog wel iig)
Een kat in t nauw maakt rare sprongen (zo bang om haar kwijt te raken, dat ik krampachtig en raar ga doen)
K.U.T.Zooi
morgen bellen we nog even; ze moest nog even nadenken of ze me nog wilde zien of niet, maar ik weet eigenlijk het antwoord al wel.... dat wil ze toch niet... En ik snap het ook wel... ze doet het alleen maar voor ons...zodat wij alle 2 vooruit kunnen gaan kijken en uiteindelijk weer als vrienden verder kunnen. Liever een vriendschap met haar dan geen enkel contact; ze betekend te veel voor me om dat ooit weg te gooien... maar 't doet wel verdomde veel pijn
quote:na wat smsverkeer gister dat ik haar wilde zien en zij niet wilde heb ik nu ook het gevoel dat er nu de periode is aangebroken om geen contact te hebben... toch raar, want vanmorgen moest ik wel aan haar denken. GET OUT OF MY HEAD!!!!Op dinsdag 28 oktober 2008 23:52 schreef kroegtijger het volgende:
heb vanmiddag toch echt de knoop voor mezelf doorgehakt en besloten dat ik mn ex nu echt moet laten gaan. Doet extreem veel pijn, en blijf met heel veel onbeantwoorde vragen achter. Maar ik weet dat het bji haar niet anders is, en ik weet dat we uiteindelijk er een heel goede vriendschap aan over gaan houden zo. En wie weet loopt het ooit in de toekomst nog eens een keer goed. Daarvoor moet alleen veel veranderen als ik er nu naar kijk... dit wil ik nooit meer mee hoeven maken
morgen bellen we nog even; ze moest nog even nadenken of ze me nog wilde zien of niet, maar ik weet eigenlijk het antwoord al wel.... dat wil ze toch niet... En ik snap het ook wel... ze doet het alleen maar voor ons...zodat wij alle 2 vooruit kunnen gaan kijken en uiteindelijk weer als vrienden verder kunnen. Liever een vriendschap met haar dan geen enkel contact; ze betekend te veel voor me om dat ooit weg te gooien... maar 't doet wel verdomde veel pijn
[ Bericht 9% gewijzigd door PhoenixNLx op 29-10-2008 09:35:53 ]
quote:Dat zal ook wel beter zijn voor je eigen verwerking. Als je (ook al is het heel weinig) contact houdt dan blijf je misschien hoop houden, of in ieder geval, je kunt haar dan nooit helemaal los laten. Als je geen contact meer hebt slijt het sowieso wel en nee, je zult haar waarsch. nooit vergeten. Maar misschien kijk je er later nog met een glimlach op terug.Op woensdag 29 oktober 2008 08:46 schreef PhoenixNLx het volgende:
[..]
na wat smsverkeer gister dat ik haar wilde zien en zij niet wilde heb ik nu ook het gevoel dat er nu de periode is aangebroken om geen contact te hebben... toch raar, want vanmorgen moest ik wel aan haar denken. GET OUT OF MY HEAD!!!!
Ik ben inmiddels 4 weken verder en al het een en ander meegemaakt in het uitgaansleven
, dus ik voel me prima nu. Heb het goed een plek kunnen geven.Wat wel heel vreemd is dat mijn vorige ex (2 jaar geleden) weer contact met me heeft gezocht vorige week. We hebben een relatie van 5 jaar gehad, altijd samen, super leuke tijd. Maar op het eind ging het gewoon niet zo lekker en is het uitgegaan (zonder echte ruzie of wat dan ook). Ze komt binnenkort een keer langs voor een drankje
. Toch vind ik het wel enigzins beangstigend, vooral omdat ik altijd een zwak voor haar zou houden (denk hierbij ook aan de eerder genoemde rookverslaving haha). Naja ik go maar with the flow lekker kut allemaal weer dus
quote:Gewoon afkappen, hoe moeilijk ook. Tenzij je zelf echt denkt dat je als vrienden verder kan, maar als een van beide nog gevoelens heeft zal dat heel moeilijk worden. Ik vind eigenlijk wel dat zij het fatsoen moet hebben om het jou face-to-face uit te leggen, dan kun jij ook verder met je leven, anders blijf je in een vicieuze circel zitten. Vind het nogal egoistisch van haar om dat niet te doen, omdat het voor haar misschien gemakkelijker is.Op woensdag 29 oktober 2008 09:55 schreef kroegtijger het volgende:
Vanavond zou mn ex me nog effe bellen... ze heeft nagedacht of ze me nog even face to face een uitleg wil geven, maar ik weet eigenlijk 't antwoord al. Da's toch nee.... Ze wil een maand of 2 afstand nemen en dan daarna weer als vrienden verder gaan.... dat gaat toch niet werken?? het is niet alsof mijn gevoelens voor dr dan weg zijn, en ik denk dat dan na een tijdje langzaam haar gevoelens toch weer terug komen (da's al 4 jaar zo aan de gang) en we weer van voorafaan gaan beginnen....
lekker kut allemaal weer dus
Sterkte iig. 
quote:vraag: hoe zit het met je vriendengroep? want je zegt dat ze dezelfde vrienden heeft? misschien dat 1 van jullie wat minder met die vriendengroep omgaat(over poosje) en dan zie je elkaar niet zovaak meer...zou eigenlijk beter zijn denk ik...Op woensdag 29 oktober 2008 09:55 schreef kroegtijger het volgende:
Vanavond zou mn ex me nog effe bellen... ze heeft nagedacht of ze me nog even face to face een uitleg wil geven, maar ik weet eigenlijk 't antwoord al. Da's toch nee.... Ze wil een maand of 2 afstand nemen en dan daarna weer als vrienden verder gaan.... dat gaat toch niet werken?? het is niet alsof mijn gevoelens voor dr dan weg zijn, en ik denk dat dan na een tijdje langzaam haar gevoelens toch weer terug komen (da's al 4 jaar zo aan de gang) en we weer van voorafaan gaan beginnen....
lekker kut allemaal weer dus
sowieso een pauze inlassen waarbij je elkaar niet spreekt en dergelijke, groei je eerder uit elkaar dan dat je dichterbij elkaar groeit hoor... ook als vrienden...
quote:Zij gaat sowieso al wat minder met die mensen om (vanwege afstand) maar ik wil niet hebben dat ze vanwege mij ze minder gaat zien... dat zou niet eerlijk zijn. En het is waar dat je na een pauze eerder uit elkaar dan bij elkaar komt, maar ik bedoel dan ook meer voor daarna. Het is bij haar zo dat haar gevoelens het ene moment heel sterk zijn, en dan weer een paar maanden later wat zijn afgezwakt om vervolgens weer terug te komen na een paar maanden en weer af te zwakken (volgens haar helemaal weg, maar dat geloof ik eigenlijk niet; elke keer als ze denkt dat ze helemaal weg zijn, zijn er wel redenen voor waarom... nu dus huis / samenwonen / ziekte en dat in combinatie met mindere gevoelens maakt als snel dat t lijkt op helemaal weg)
[..]
vraag: hoe zit het met je vriendengroep? want je zegt dat ze dezelfde vrienden heeft? misschien dat 1 van jullie wat minder met die vriendengroep omgaat(over poosje) en dan zie je elkaar niet zovaak meer...zou eigenlijk beter zijn denk ik...
sowieso een pauze inlassen waarbij je elkaar niet spreekt en dergelijke, groei je eerder uit elkaar dan dat je dichterbij elkaar groeit hoor... ook als vrienden...
Daarom denk ik dat als we als vrienden met elkaar omgaan later die gevoelens toch weer terug zullen komen. Uiteraard roept ze nu dat het niet zo is en dat ze 't zeker weet.... maar ze wist het nu al 3x zeker dat 't niet terug zou komen en 2x is het al terug gekomen... .ik verwacht de 3e keer ook wel weer eigenlijk
En daar is ook helemaal niets mis mee, maar pas op inderdaad dat je het geheel niet gaat romantiseren, ook al is dat lastig. Voor je het weet sta je weer voor hetzelfde punt (mochten bij haar de gevoelens terugkomen). En dat laatste maakt het alleen maar moeilijker.quote:Inderdaad... da's wat ik ook denk.... Dus vandaar dat mijn gedachte ook is dat het dan uiteindelijk wel weer goed komt. Gaat wel weer lang duren verwacht ik hoor, half jaartje zeker wel. Het idee vrienden blijven is leuk, maar het werkt niet. Ze moet dus of leren dat als je gevoel soms een tijdje wat minder is je jezelf eroverheen moet zetten en eraan moet werken, of dat je er helemaal mee moet stoppen, en uit elkaars leven moet verdwijnen.... Dat laatste willen we alletwee absoluut niet... het ontbreekt haar zo vaak aan doorzettingskracht op momenten dat het wat minder gaat... ze wil dan altijd maar het zelf oplossen en er niet over praten en/of concrete stappen nemen; dat gaat gewoon niet op die manier. Het is in het verleden al wel vaker fout gegaan bij haar in relaties op deze manier (nu ben ik dan wel degene met wie ze verreweg het langst al samen is geweest alles bij elkaar, maar toch...) Wat vooral pijn doet is dat ze eind volgende maand jarig is... daar wil ze me dus niet bij hebben.... voelt zo verschrikkelijk slecht; alsof ik als oud vuil aan de kant geschoven wordt
maar ik denk sowieso dat als je ooit wat voor iemand gevoeld hebt, dat dat nooit helemaal over kan zijn... diegenen heeft,wat hij/zij ook gedaan heeft altijd een speciaal plekje in je hart. En dat plekje is normaal verborgen als je haar niet ziet, of geen contact hebt, maar als je veel contact hebt kan dat plekje weer opengaan en kan je alles vergeten wat er fout ging, en waarom het uitging etc etc... man, liefde is soms echt moeilijk...
quote:Zolang we als vrienden met elkaar door willen gaan zal 't altijd dit soort ellende geven... paar maanden als vrienden, paar maanden relatie, plots gaat dan die knop bij dr om en is 't weer een maand of 2 helemaal fout, dan weer paar maanden vrienden etc... Dat moet ze gewoon leren doorbreken dit rondje... Dus door of de relatie houden (heeft logischerwijs mijn voorkeur
Heb je helemaal gelijk in
) of geen contact...de optie vrienden is er eigenlijk niet wat dat betreft. En da's dus juist de optie die ze wil nemen De optie geen contact zie ik gewoon niet zitten (gelukkig zij ook niet), en de optie relatie heeft ze steeds te weinig doorzettingskracht voor en voornamelijk een communicatie-gebrek. Dat is dus wat ik steeds bedoel met dat ze continu voor alles wegloopt. Ze loopt weg zodra het moeilijk wordt... Nu ook weer... ze wil me niet zien omdat het te moeilijk voor dr is en da's dus weer een vorm van weglopen. Ze wilde tijdens de relatie niet over dr gevoelens praten (weer weglopen), ze wilde niet aan de relatie werken toen ze er wel over wilde praten (weer weglopen), ze wil niet over dr ziekte praten (weglopen) en zo kan ik nog wel effe doorgaan.... zolang ze steeds voor alles wegloopt als 't moeilijk wordt, dan zal het nooit wat worden met haar... niet alleen met mij, maar met wie dan ook.... ze moet gaan inzien dat weglopen voor problemen of steeds de makkelijkste weg kiezen (stoppen is makkelijker natuurlijk dan eraan werken) gewoon niet werkt. Maar hoe ga ik haar dat aan dr verstand peuteren? Nu kan dat zeker niet... ze wil niet eens met me praten en doet of ik niet besta... quote:dat noemen we: vrouwelijk vluchtgedragOp woensdag 29 oktober 2008 10:50 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
Zolang we als vrienden met elkaar door willen gaan zal 't altijd dit soort ellende geven... paar maanden als vrienden, paar maanden relatie, plots gaat dan die knop bij dr om en is 't weer een maand of 2 helemaal fout, dan weer paar maanden vrienden etc... Dat moet ze gewoon leren doorbreken dit rondje... Dus door of de relatie houden (heeft logischerwijs mijn voorkeur
mijn ex deed dat ook altijd... mij niks vertellen, lekker alles wegstoppen en net doen alsof et niet bestond... want dan voelde ze zich het beste en dan na een poosje kwam ze erachter dat het toch nog wel aanwezig was, ook al stopte ze het weg, en was het gevolg alleen maar erger! verschirikkelijk zeg dat gedrag! je moet DOOR je problemen heen, er niet OMheen! (heb ik van me moeder geleerd )quote:Ben 't helemaal met je eens, maar hoe maak je dat duidelijk aan iemand die niet wil luisteren?? Voor nu kan ik dr gewoon niets mee en moet maar alweer gaan zitten wachten totdat ze weer een beetje bijgedraaid is en weer contact wil. Dan kunnen we daarna eerst aan onze vriendschap werken en dan kan ik het dr misschien eens duidelijk maken; half jaartje wachten dus
[..]
dat noemen we: vrouwelijk vluchtgedrag
quote:Als je het zonder emotie bekijkt heb je natuurlijk helemaal gelijk ja... dr zijn alleen 3 problemen... ten eerste hou ik zo verschrikkelijk veel van haar en wil haar absoluut niet kwijt in mn leven. Zelfs al zou het alleen maar als vrienden zijn, dan nog heb ik dat liever dan haar helemaal niet meer hebben in mn leven. Dat ze nu zo doet kan ik haar dan ook wel vergeven. Zelfs nu al... het is voor haar net zo goed heel moeilijk als voor mij. Ten tweede hebben we voor een deel dezelfde vriendengroep. Daardoor dat is geen onoverkombaar probleem, maar maakt 't niet altijd even makkelijk, en ten derde doet ze alleen maar zo omdat ze probeert het goed te doen. Ze is er niet op uit om mij pijn te doen of wat dan ook, ze probeert het alleen maar makkelijker voor haar en voor mij te maken, en daarnaast het mogelijk te maken om als vrienden verder te kunnen. Dat het alleen niet helemaal de juiste manier is volgens mij en gelukkig velen met mij, is niet met opzet zo... Dat we een tijdje geen contact zullen hebben is echt wel beter, maar ik had het eerst netjes af willen handelen door eerst even gewoon te praten met elkaar, en dan niet over de telefoon maar face to face... helaas wil of kan ze dat nu niet en dat moet ik maar accepteren voor nu. Komt uiteindelijk allemaal wel weer goed mag ik hopen
Niet. Je kunt haar moeilijk dwingen namelijk. Ik zou daar persoonlijk echt niet op gaan wachten hoor, komop zeg ... je wilt toch uberhaupt geen vrienden zijn met iemand die je zo behandeld. Ik vind een beetje open- en eerlijkheid richting jou wel zo normaal. Of zie ik dat verkeerd ?
quote:Dat hoeft niet alleen vrouwelijk vluvhtgedrag te zijn hoor. Mannen kunnen het net zo goed hebben.
[..]
dat noemen we: vrouwelijk vluchtgedrag
Een paar topics terug hebben we het gehad over een steeds weer terugkerende cyclus van gewoontes. De cyclus wordt steeds doorlopen en wordt een verslaving. Uit deze cyclus breken is heel moeilijk omdat de neiging naar de cyclus heel groot is, want de cyclus wordt als veilig en vertrouwd gezien
quote:Dat mannen dat ook hebben klopt wel ja. Ik heb soms ook wel de neiging ervoor, maar je moet jezelf over die drempel heen helpen. Da's precies wat mn ex bij een aantal dingen moet doen... zichzelf over die drempel heen zetten. Maar of ze dat niet wil of niet kan ofzo weet ik niet, maar ze doet het keer op keer niet
[..]
Dat hoeft niet alleen vrouwelijk vluvhtgedrag te zijn hoor. Mannen kunnen het net zo goed hebben.
Een paar topics terug hebben we het gehad over een steeds weer terugkerende cyclus van gewoontes. De cyclus wordt steeds doorlopen en wordt een verslaving. Uit deze cyclus breken is heel moeilijk omdat de neiging naar de cyclus heel groot is, want de cyclus wordt als veilig en vertrouwd gezien
wat vinden jullie van het feit als een ex 2 weken nadat het uit is gegaan al aan het aanpappen is met een goede vriend van je?
quote:Dat leek mij ook...gelukkig ken ik mn ex wat dat betreft wat langer dan vandaag en hoef ik me daar (voorlopig althans) niet druk om te maken... maar toch, 't speelt stiekem wel in mn achterhoofd mee... want wat als....
Zeker not done, maar het gebeurt maar al te vaak. Zo werd ik verteld dat ze tijd nodig had voor haar zelf en helemaal geen energie had voor een relatie met wie dan ook. 2 weken later nieuwe relatie, gewoon exact een vervanging van mij. Dan klopt er ergens iets niet natuurlijk.
wil dr niet eens over denken
wat is er dan aan de hand met mensen? zometeen vriendin en vriend kwijt... gaat goed zo
quote:Je hebt wel gelijk, ik zit er natuurlijk niet middenin en kijk er objectief en misschien te rationeel tegen aan. Toch moet je ook aan je verstand denken en niet alleen aan je gevoel. Je zegt dat ze jou er ook geen pijn mee wil doen, beseft ze wel goed dat ze dat wel doet op deze manier dan? Anders moet je dat wel duidelijk maken. Vaak (spreek uit ervaring helaasOp woensdag 29 oktober 2008 13:16 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
Als je het zonder emotie bekijkt heb je natuurlijk helemaal gelijk ja... dr zijn alleen 3 problemen... ten eerste hou ik zo verschrikkelijk veel van haar en wil haar absoluut niet kwijt in mn leven. Zelfs al zou het alleen maar als vrienden zijn, dan nog heb ik dat liever dan haar helemaal niet meer hebben in mn leven. Dat ze nu zo doet kan ik haar dan ook wel vergeven. Zelfs nu al... het is voor haar net zo goed heel moeilijk als voor mij. Ten tweede hebben we voor een deel dezelfde vriendengroep. Daardoor dat is geen onoverkombaar probleem, maar maakt 't niet altijd even makkelijk, en ten derde doet ze alleen maar zo omdat ze probeert het goed te doen. Ze is er niet op uit om mij pijn te doen of wat dan ook, ze probeert het alleen maar makkelijker voor haar en voor mij te maken, en daarnaast het mogelijk te maken om als vrienden verder te kunnen. Dat het alleen niet helemaal de juiste manier is volgens mij en gelukkig velen met mij, is niet met opzet zo... Dat we een tijdje geen contact zullen hebben is echt wel beter, maar ik had het eerst netjes af willen handelen door eerst even gewoon te praten met elkaar, en dan niet over de telefoon maar face to face... helaas wil of kan ze dat nu niet en dat moet ik maar accepteren voor nu. Komt uiteindelijk allemaal wel weer goed mag ik hopen
) is even geen contact vaak om te kijken hoe het zonder de ander is. Missen jullie elkaar allebei > misschien weer 
. Maar vaak is het zo dat een van de twee het wel prettig vindt alleen, maar dat weet ik natuurlijk niet in deze situatie Wel lastig allemaal hoor....quote:Ja, ze weet dat ze me wel pijn doet op deze manier, maar volgens haar (en daar heeft ze misschien wel gelijk in ook) doet het meer pijn als ze het niet op deze manier zou doen maar als ze contact zou blijven houden e.d.... valt ook wel wat voor te zeggen natuurlijk.
[..]
Je hebt wel gelijk, ik zit er natuurlijk niet middenin en kijk er objectief en misschien te rationeel tegen aan. Toch moet je ook aan je verstand denken en niet alleen aan je gevoel. Je zegt dat ze jou er ook geen pijn mee wil doen, beseft ze wel goed dat ze dat wel doet op deze manier dan? Anders moet je dat wel duidelijk maken. Vaak (spreek uit ervaring helaas
En dat we elkaar missen, da's bij alle2 wel het geval... bij haar ook (heeft ze ook verteld) maar ze voelt zich ook wel opgelucht. Ook dat kan ik wel begrijpen. Doordat de relatie nu beeindigd is slaat ze eigenlijk 3 vliegen in 1 klap.... ten eerste hoeft ze zich niet meer druk te maken over dat ik voor haar naar den haag verhuis, ten tweede is de druk en stress van het samenwonen/huis kopen weg, en ten derde is het stukje van gevoel dat op dit moment even minder was nu ook "opgelost" (voor nu dan althans... ik ben dr van overtuigd dat dat terug komt) dus dat ze zich opgelucht voelt is helemaal niet raar. Ze heeft nu veel minder aan haar hoofd om zich op te hoeven concentreren. Laat haar dat eerst maar eens oplossen voor haarzelf en daarna zien we wel weer.... ik hou me tot die tijd gewoon "beschikbaar" zeg maar
Ik heb me na 4 maanden toch maar 's ingeschreven op een aantal dating sites, om te zien hoe het loopt, zie dus wel
Merk dat bij het bladeren door de foto's ik toch snel ga voor meiden die hetzelfde figuur van m'n ex heeft, namelijk slank en varierend met blond of brunette haar en het liefst blauwe ogen.. pff ga nog eissen stellen ook :p
Niet dat ik mezelf daarop vastpin hoor, maar dat is mijn smaak, of mijn smaak geworden kan ik beter zeggen?
Erg lastig dit, maar ook wel leuk, denk dat ik er wel aan toe ben om nieuwe mensen te leren kennen, niet dat mijne ex compleet uit mijn hoofd verdwenen is, maar wel uit mijn leven...
quote:haha, sterk bezig chev
Ik kan het eigenlijk niet meer aanzien eventjes.
Ik heb me na 4 maanden toch maar 's ingeschreven op een aantal dating sites, om te zien hoe het loopt, zie dus wel
Merk dat bij het bladeren door de foto's ik toch snel ga voor meiden die hetzelfde figuur van m'n ex heeft, namelijk slank en varierend met blond of brunette haar en het liefst blauwe ogen.. pff ga nog eissen stellen ook :p
Niet dat ik mezelf daarop vastpin hoor, maar dat is mijn smaak, of mijn smaak geworden kan ik beter zeggen?
Erg lastig dit, maar ook wel leuk, denk dat ik er wel aan toe ben om nieuwe mensen te leren kennen, niet dat mijne ex compleet uit mijn hoofd verdwenen is, maar wel uit mijn leven...
dat je voor dat type meiden gaat heeft denk ik niets met je ex te maken hoor.... als je je ex nooit gekend had was je daar waarschijnlijk ook wel voor gegaan op naar #66
De kunst van het loslaten van je ex #66
[ Bericht 19% gewijzigd door PhoenixNLx op 30-10-2008 09:55:38 ]