Welke film heb jij vandaag/pas gezien? Deel CXXXIII

quote:

Op zaterdag 1 november 2008 16:30 schreef Gillingham het volgende:


[..]

Welke bedoel je nou, Eisenstein of Zhang?

Zhang Yimou

quote:

Op zaterdag 1 november 2008 16:11 schreef Gillingham het volgende:

[..]

Daar kan ik mee leven.

Maar nu ben ik wel benieuwd waarom jij 'm dan toch wel goed vond? Misschien heb ik wat gemist?

Alexander Nevsky is een mooi in beeld gebracht spektakel. Dat propagandagehalte valt reuzemee als je er niet zo oplet en voor de rest: Prokofiev .

Stuck (2007)
Brandi (Mena Suvari) is een hardwerkende verpleegster. Op een vrijdagavond rijdt ze een zwerver aan en rijdt door na het incident. De man (Stephen Rea) zit nog klem in het voorruit. Brandi gaat gewoon naar huis laat hem klem in de autovooruit zitten. En gaat de volgende dag gewoon naar het werk. De man blijkt nog te leven. Dat wordt een slecht weekend voor Brandi...

Best wel bizar en het lijkt dat het op een waargebeurd verhaal berust.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

cijfer 7 / imdb 7

[ Bericht 2% gewijzigd door Lambiekje op 01-11-2008 21:35:29 ]

Griffin & Phoenix (2006)
Een aardige love story tussen Griffin (Dermot Mulroney) en Phoenix (Amanda Peet). Beide dragen een onoverwinnelijk probleem bij zich. Ze weten toch iets moois te maken van hun laatste kans van liefde.

cijfer 7.5 / imdb 7

Things we lost in the fire



http://www.imdb.com/title/tt0469623/

Na een afschuwelijke tragedie proberen twee mensen hun leven opnieuw vorm te geven. Wanneer Audrey Burke (Halle Berry) haar echtgenoot in een daad van willekeurig geweld verliest, smeedt zij een onwaarschijnlijke verhouding met Jerry Sunborne (Benicio Del Toro), de beste jeugdvriend van haar overleden echtgenoot. Jerry is een dramatische heroïnegebruiker - alles wat in zijn leven ooit belangrijk was heeft hij door zijn verslaving vernietigd. Als Audrey ontdekt dat Jerry de enige persoon is die haar kan helpen haar verlies te overleven, vindt Jerry de kracht om zijn eigen problemen te overwinnen.

Mooie drama film en werkelijk fantastisch geacteerd door Benicio Del Toro .
Verhaal moet even op gang komen maar heeft alle facetten die een goede drama-film nodig heeft.

Star Wars: The Clone Wars (Dave Filoni, 2008)

Pfff. Dit was niet al te best. Ten eerste ziet de animatie er niet uit. Dan heb ik het niet per se over hoe de personages eruit zien, maar wel over hoe ze bewegen. Zo houterig zie je ze de afgelopen vijf jaar niet eens in computerspellen bewegen. Verder is het gekibbel tussen Anakin en Ahsoka nogal storend. Ook de gevechten waren niet denderend. Nou is de film duidelijk gericht op een jonger publiek, maar dat wil niet zeggen dat je jezelf met een tweede rangsfilm er vanaf kunt brengen. **

In oktober 37 films gezien, waarvan ik er 5 al eerder had gezien. Alles bij elkaar goed voor een gemiddelde van ~6,9


01. Suspiria (1977, Dario Argento) 10
Als opening gekeken van mijn driedelige halloweensessie.
Onmogelijk om op alle punten te verdedigen. Het acteerwerk is zo nu en dan zeer bedenkelijk, het verhaal past in 1 zin en de enige logica in deze film is dat er geen logica is. Maar Suspiria valt bij mij in een zeldzame categorie. Het uitgesproken audiovisuele geweld weet de film te plaatsen in een wereld waar logica eerder een zonde is, waar personages marionetpoppen zijn die worden geleid van bovenaf en waar een verhaal maar afleidende onzin is. De primaire kleurtjes springen van het doek af en de meest haunting soundtrack ooit teistert de oren. 2 films later was ik Halloween aan het kijken. Aangezien het begin van de Halloween tune enige gelijkenis toont, begon ik het zelfs daar doorheen te horen. Style over substance, zelden één van de ingredienten voor succes, bij Suspiria de enige die er ooit zal zijn. Dat iemand erover nadenkt om hier een remake van te maken is me echt een raadsel.


02. The Shining (1980, Stanley Kubrick) 9,5
Om de grilligheid van kwaliteit deze maand maar even te benadrukken keek ik deze na Where Danger Lives. De eerste keer dat ik deze film in 1.85:1 formaat zie en dan nog op hd-dvd ook. En ik denk dat het me visueel nog meer pakt dan voorheen. En niet alleen visueel, maar eigenlijk de hele film vond ik deze keer weer een stuk intenser dan de laatste 2 keer dat ik hem had gezien. Uiteraard door de soms heerlijk over the top acterende Nicholson, maar het zijn toch vooral de spooky steadicam shots, de zorgwekkende visioenen en niet te vergeten de alom aanwezige score die op zichzelf je al in een soort van nachtmerrieachtige hypnose brengt. Heerlijk om weer zo'n horror/thriller te zien die me eraan herinnert waarom ik van dit soort films hou, want sommige van die andere films deze maand stelden mijn voorliefde weer stevig op de proef. Hopelijk komt er recent ook weer eens een topper, want na The Descent is het me al een tijdje iets te stil.


03. Alien (1979, Ridley Scott) 9,0
Als middenstuk gekeken van mijn driedelige halloweensessie.
Na al die jaren nog steeds even sterk als zijn tagline. In space no one can hear you scream.


04. Halloween (1978, John Carpenter) 9,0
Als einde gekeken van mijn driedelige halloweensessie.
Niet erg verrassend dat dit de laatste van de maand was. Zoveelste keer dat ik hem zie en hij blijft goed. Er is gewoon iets wat Michael voor heeft op al zijn andere slasher collega's. En altijd weer fijn om van die toekomstige slachtoffers te hebben die niet altijd hun best doen om zo onsympathiek en irritant mogelijk over te komen terwijl ze al schreeuwend de meest achterlijke beslissingen maken onder het mom van paniek (wat 9 van de 10 keer meer overkomt als incompetent filmmaken). De eerste keer dat ik hem weer zie na de remake en wat een verademing.


05. Cool Hand Luke (1967, Stuart Rosenberg) 9,0
Toprol van Paul Newman in dit gevangenisdrama. Achter het stoere uiterlijk schuilt een mooie gevoelige film. Zo goed had ik het niet verwacht


06. Rosemary's Baby (1968, Roman Polanski) 8,0
Sterk opgebouwde thriller van Polanski. Langzaam maar zeker wordt je als kijker samen met de hoofdrolspeelster subtiel aangepraat dat ze zwanger is van de duivels zoon.


07. High and Low (1963, Akira Kurosawa) 8,0
Sterke misdaadfilm van Kurosawa. We zijn getuige van een kidnapping en de nasleep ervan aan de hand van de personages die meneeer Kurosawa op dat moment interessant vindt. Beginnen we de film door de ogen van de afgeperst wordende hoge pief, later volgen we de politie en de kidnapper. Het resultaat is een omvattende en altijd interessante film. Of het nou de emotionele impact op de slachtoffers is, het detective werk van de politie of de door de maatschappij onderdrukte kidnapper.

08. Experiment in Terror (1962, Blake Edwards) 7,5


09. Nixon (2008, Oliver Stone) 7,5
Knap hoe Stone deze opeenstapeling van politieke intriges met structuur en entertainment weet te brengen. De 4 uur wordt zeker nuttig gebruikt en vliegt zo om. Nixon komt alleen wel heel erg over als een tikkende tijdbom, betwijfel of dat helemaal zo extreem bedoeld was


10. Deadly Is the Female (Gun Crazy) (1950, Joseph H. Lewis) 7,5
Man met een obsessie voor pistolen en geweren laat zich door een femme fatale leiden naar een neerwaarste spiraal van criminaliteit. Het duurt niet lang voordat ze een soort Bonnie and Clyde worden.


11. Fitzcarraldo (1982, Werner Herzog) 7,5
Aparte avonturenfilm van Herzog. Fitzcarraldo heeft een grote droom. Opera brengen in the middle of nowhere. Om dat te bekostigen neemt hij de uitdaging aan om een onbereikbaar gebied met rubberbomen te exploiteren. Zijn geniale plan? Een stoomboot over een berg tillen...

12. RocknRolla (2008, Guy Ritchie) 7,5
Typische Guy Ritchie film. Weinig verrassend, maar bij vlagen erg leuk.


13. The Devil Rides Out (1968, Terence Fisher) 7,5
Twee vrienden proberen een andere vriend te redden uit handen van een duivelse sekte. Gelukkig heeft Christopher Lee enige kennis van zwarte magie en hij zal alles moeten inzetten om de sekte te verslaan. Erg leuke film met een sterke Lee in een verfrissend doodserieuze performance.


14. Felon (2008, Ric Roman Waugh) 7,5
Verrassend degelijk gevangenisdrama met goede rollen voor Stephen Dorff en Val Kilmer. Jammer dat het soms wat herhalend is.

15. Quantum of Solace (2008, Marc Forster) 7,0
Na het succes van Casino Royale wordt de "realistische" stijl uiteraard aangehouden voor de nieuwe Bond film. Weinig rare gadgets, serieuze toon en harde actie, nog een stuk meer dan bij Casino Royale. Hoewel dit bij de vorige Bond erg verfrissend aanvoelde wordt het hier toch een beetje meer van hetzelfde doordat de actie zo ongeveer het enige is wat deze film heeft te bieden. Het voelt daardoor ook een stuk minder aan als een Bond-film. Het is teveel van actiescène naar actiescène en die actie hebben we tegenwoordig al tig keer eerder gezien in de Bournes en al die andere actiefilms van tegenwoordig. Craig krijgt nauwelijks de kans om typische Bond dingetjes naar voren te brengen. Wisten ze in Casino Royale de afwezigheid van de befaamde martini bestelling nog om te buigen in rake humor, nu krijgen ze het niet eens voor elkaar om Bond zichzelf voor te laten stellen... Bond is een bezoeker in een actiefilm. Alles bij elkaar voldoet het als actiefilm dan ook een stuk meer dan als bond film. Het cijfer heb ik dan ook maar gemiddeld

16. Race with the Devil (1975, Jack Starrett) 7,0
Twee stellen zijn getuige van een moord tijdens een duivels ritueel. Als de duivelaanbidders ze in de gaten krijgen, moeten ze de rest van de film zo hard mogelijk met hun camper racen om in veiligheid te komen. Weinig poespas, gewoon ongegeneerd leuk.

17. Three Days of the Condor (1975, Sydney Pollack) 7,0
Vermakelijke en licht verteerbare complotfilm over een cia agent die doelwit wordt van een deel van zijn eigen cia.

18. The Little Girl Who Lives Down the Lane (1976, Nicolas Gessner) 7,0
Aparte film over een jong meisje dat erg haar best doet om buitenstaanders te doen geloven dat ze nog altijd met haar vader in het huis leeft. Het moet haast wel dat er donkere geheimen in het huis zijn te vinden. Ze raakt bevriend met een van de plaatselijke jongens, de enige persoon die ze lijkt te kunnen vertrouwen. Dat kan niet gezegd worden over de huisbaas die haar (en haar vader zover ze weet) het liefst het huis uitschopt. Om maar niet te spreken over de pedofiele zoon van de huisbaas, gespeeld door een eng gladde Martin Sheen, die zich als een roofdier op het meisje stort.


19. X (1963, Roger Corman) 6,5
Professor Xavier heeft een manier gevonden om meer te zien met mensenogen dan normaal mogelijk. Zou het niet handig zijn als dokters gewoon x-ray ogen hebben? Niet iedereen is echter even enthousiast. Om zijn gelijk te bewijzen gebruikt hij zichzelf als proefpersoon. Alles lijkt goed te werken. Hij weet patienten sneller te helpen en heeft opzichtig plezier met enkele bijwerkingen. Dat kan natuurlijk niet goed blijven gaan en dat gaat het ook niet. Hij ziet veel meer dan een mens kan verdragen en langzaam maar zeker wordt zijn gave onverdraagbaar.

20. Quatermass and the Pit (1967, Roy Ward Baker) 6,5

21. Shaolin Temple (1982, Xinyan Zhang) 6,5
Jet Li in zijn jonge jaren in een vermakelijk maar erg chaotische martial arts film.

22. Bride of Frankenstein (1935, James Whale) 6,5
In deze film zien we een stuk meer terugkomen van Shelley's boek, vooral dingen die ten goede komen van het monster dat nu veel meer als personage overkomt. Duidelijk dat de meeste mensen deze sequel beter vinden dan zijn voorganger. Al vind ik het nog steeds extreem overrated.

23. Stuck (2007, Stuart Gordon) 6,5
Redelijke film gebaseerd op een waargebeurde situatie waar de dader van een hit and run het slachtoffer meeneemt naar huis en daar dood laat bloeden. De dader wordt hier gespeeld door Mena Suvari. Voordat ze goed en wel doorheeft wat ze aan het doen is, zit ze zover in de problemen dat ze geen weg terug meer ziet. Ze is vastbesloten om ongeschonden uit de situatie te komen, hoe maakt niet uit.

24. The New York Ripper (1982, Lucio Fulci) 6,5
En weer terug naar de mindere goden. Gelukkig viel het me reuze mee. Fulci had in zijn periode van al die waanzinnig slechte zombie crap ook nog tijd voor iets toonbaars. The New York Ripper is een typische giallo met hier en daar wat explicieter geweld (al is het nu lang niet zo controversieel als de tekst op het hoesje probeert te verkopen) en een compleet incompetente politiemacht. Het heeft enkele aardige momenten, maar verder is het niet echt bijzonder.

25. Isle of Dead (1945, Mark Robson) 6,5
Boris Karloff probeert samen met zijn medemensen in quarantaine erachter te komen of de epidemie bovennatuurlijke of nauurlijke oorzaken heeft. Eigenlijk meer een drama met suggestieve horrorelementen.

26. Near Dark (1987, Kathryn Bigelow) 6,0

27. Basket Case (1982, Frank Henenlotter) 6,0
Film gaat over een jongen en zijn monsterlijke siamese tweelingbroer die hij meesjouwt in een mand. Ze zijn uit op wraak op de dokters die ze ooit scheidden. Lang niet zo uitgesproken gewelddadig als deed vermoeden, het was zelfs best goed te doen al wordt het nooit erg bijzonder. De stop-motion animatie van het monster is wel heel erg outdated en er wordt zo vaag geacteerd dat de personages allemaal van een andere planeet lijken te komen. Gelukkig is het consistent vaag zodat het binnen de film niet eens zo stoort.

28. Silent Night, Deadly Night (1984, Charles E. Sellier Jr.) 6,0

29. The World According to Garp (1982, George Roy Hill) 6,0
Best oke, maar het deed me verder niet veel.

30. Mulberry Street (2006, Jim Mickle) 6,0
Zombiefilm waar de zombies zijn vervangen door ratmensen. Begint vrij aardig, maaar verzandt uiteindelijk in teveel random geweld.

31. Frankenstein (1931, James Whale) 5,5
Ik had toch wel wat meer verwacht van deze klassieker. Niet dat het echt een heel slechte film is ofzo, maar het is allemaal wel erg simpeltjes. Het was vooraf ook een beetje aan me voorbijgegaan dat het niet op het boek is gebaseerd en zover ik me het boek nog kan herinneren is een vergelijking compleet onzinnig. Dit is een vooral niet complexe film waar Frankensteins monster al zwaaiend met zijn armen een paar slachtoffers maakt. Als dit niet in de jaren 30 was gemaakt zou ik me niet kunnen voorstellen dat dit ooit als klassieker zou worden beschouwd, maar ik heb me er die 70 minuten ook niet echt mee verveeld.

32. Hardware (1990, Richard Stanley) 5,5
33. The Killer Snakes (1975, Chih-Hung Kwei) 5,5

34. Where Danger Lives (1950, John Farrow) 5,5
Tegenvallende film noir met Robert Mitchum en helaas ook een te grote dosis ongeloofwaardigheid.

35. Outpost (2008, Steve Barker) 5,0
Een stel huurlingen krijgt de opdracht om een nazi-bunker veilig te stellen in een oost europees oorlogsgebied. Helaas hebben de bovennatuurlijke experimenten van de nazi's iets achter gelaten dat weleens het einde kan betekenen voor de huurlingen. Grauw sfeertje, begint vrij aardig, maar wordt naar het einde toe steeds minder. En dat heeft vooral te maken met het uitblijven van uitzicht op overleven, of uberhaupt een glimp van enige geloofwaardige hoop op overleven. Een puntje dat ik toch wel noodzakelijk acht in survival horror om met de personages mee te leven. Nu was het vooral wachten op het onvermijdelijke.

36. Mirrors (2008, Alexandre Aja) 5,0
Te veel goedkope schrikmomenten, enkele scènes die echt nergens op slaan en een film die al net zo vergetelijk is als Into the Mirror waar het op gebaseerd is. Waar in hemelsnaam is de Aja gebleven van Haute Tension?

37. P2 (2007, Franck Khalfoun) 5,0

quote:

Op zondag 2 november 2008 12:49 schreef SamuelofSEK het volgende:
In oktober 37 films gezien, waarvan ik er 5 al eerder had gezien. Alles bij elkaar goed voor een gemiddelde van ~6,9

[ afbeelding ]
01. Suspiria (1977, Dario Argento) 10
Als opening gekeken van mijn driedelige halloweensessie.
Onmogelijk om op alle punten te verdedigen. Het acteerwerk is zo nu en dan zeer bedenkelijk, het verhaal past in 1 zin en de enige logica in deze film is dat er geen logica is. Maar Suspiria valt bij mij in een zeldzame categorie. Het uitgesproken audiovisuele geweld weet de film te plaatsen in een wereld waar logica eerder een zonde is, waar personages marionetpoppen zijn die worden geleid van bovenaf en waar een verhaal maar afleidende onzin is. De primaire kleurtjes springen van het doek af en de meest haunting soundtrack ooit teistert de oren. 2 films later was ik Halloween aan het kijken. Aangezien het begin van de Halloween tune enige gelijkenis toont, begon ik het zelfs daar doorheen te horen. Style over substance, zelden één van de ingredienten voor succes, bij Suspiria de enige die er ooit zal zijn. Dat iemand erover nadenkt om hier een remake van te maken is me echt een raadsel.

Gewoon standaard verhaaltje. Ik weet niet misschien dat ik ooit is gemist heb .. Ik vond er geen klap aan.
Precies wat ik al dacht een mager 6je gegeven.

quote:

Op zondag 2 november 2008 13:30 schreef Lambiekje het volgende:

[..]

Gewoon standaard verhaaltje. Ik weet niet misschien dat ik ooit is gemist heb .. Ik vond er geen klap aan.
Precies wat ik al dacht een mager 6je gegeven.

Heb je z'n review uberhaupt wel gelezen?

quote:

Op zondag 2 november 2008 13:30 schreef Lambiekje het volgende:

[..]

Gewoon standaard verhaaltje. Ik weet niet misschien dat ik ooit is gemist heb .. Ik vond er geen klap aan.
Precies wat ik al dacht een mager 6je gegeven.

Gemist? Nee hoor, ik kan me goed voorstellen dat een groot deel van de mensen er niks aan vindt. De film geeft genoeg redenen om ergens af te haken. Maar in dit zeldzame geval vind ik ze allemaal irrelevant.

Gisteren Heat gezien op BBC. Was erg de moeite waard!

quote:

Op zondag 2 november 2008 13:43 schreef Lonewolf2003 het volgende:

[..]

Heb je z'n review uberhaupt wel gelezen?

waarom denk je dat ik een commentaar geef. Hij geeft het een 10.

quote:

Op zondag 2 november 2008 16:46 schreef Lambiekje het volgende:

[..]

waarom denk je dat ik een commentaar geef. Hij geeft het een 10.

Dan had je geweten dat hij toegeeft dat het verhaal weinig voorstelt en de film veel schoonheidfoutjes heeft. Maar dat voor hem het pure style over substance is. Dan isdat het een standaardverhaaltje is een raar commentaar op zijn review.

The Wave
Ik had de Duitse versie laatst gekeken (Die Welle) en wilde nu ook de Amerikaanse versie zien. Verhaal: omdat leeringen in zijn klas niet kunnen begrijpen hoe Nazi Duitsland kon gebeuren, laat de leraar zijn leerlingen voelen hoe makkelijk het is om in een groep getrokken te worden.

Geen echte speelfilm deze, maar een "after school special", hij duurde ook maar 45 minuten. Geen echt goede film, maar het is dan ook geen speelfilm, maar meer een film, bedoelt om aan schoolkinderen te laten zien.

Het einde vond ik indrukwekkender dan dat in de Duitse versie.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Les uns et les autres, laatste keer gezien in mei 1982 in Tuschinski. Toen we de bioscoop uit wandelden, hoorden we dat de UK in oorlog was met Argentinië om de Falklands. Best nog een aardige film, maar spreekt wrs een wat oudere generatie alleen nog aan. Dit vanwege de verwevenheid met WO 2.

SamuelofSEK, QoS gedownload of bij een persvoorstelling gezien?

quote:

Op zondag 2 november 2008 19:03 schreef Roi het volgende:
SamuelofSEK, QoS gedownload of bij een persvoorstelling gezien?

persvoorstelling

ik ga nu alexander kijken op rtl7

Baby Mama (2008)
Single carrière vrouw Kate (Tina Fey) wil op haar 37e een kind. Ze blijkt een redelijk misvormde baarmoeder te hebben. Ze komt terecht bij een kliniek die draagmoeders (Sigourney Weaver) regelt voor $100.000. De camper-vrouw (Amy Poehler) die haar baby gaat dragen trekt bij haar in nadat ze het heeft uit gemaakt met haar vriend. Ze blijkt bovendien ook nog eens de zwangerschap te faken. Steve Martin heeft nog een rol als de directeur waarvoor Kate werkt. Het staat hem echt niet die lange grijze haren.

Wat een stomme comedy.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

cijfer 5 / imdb 6.1

[ Bericht 1% gewijzigd door Lambiekje op 02-11-2008 21:03:45 ]