Haal hier herinneringen op aan Nevermind van Nirvana

Nirvana

Mijn broer.... Ja mijn eigen godvergeten broer heeft dat album ooit weggeven!
De infantiel!

Nostalgie.

Bleach vind ik wat gaver eigenlijk.

Toen ik nog aan windsurfen deed kwam een van de 'locals' destijds met een gaar cassettedeck aanzetten met daarop Nevermind. Dan werd dat album de hele dag door gedraaid aan de surfplas. Ik kan me ook nog herinneren dat m'n moeder wel eens langskwam met de videocamera. Ging ik thuis met een goedkoop mengpaneeltje de surfbeelden voorzien van muziek. Nirvana uiteraard. Zag het er opeens een stuk ruiger uit .

Het blijft een wereldplaat, maar ik draai hem eigenlijk nooit meer.

quote:

Op zaterdag 4 oktober 2008 02:58 schreef tong80 het volgende:
[ afbeelding ]


Julie herinnering ?

Ik wist niet wat ik hoorde, ik heb heel de 90's maar twee soorten muziek geluisterd , en dat was gabber, en "seattle sound".
Toen ik Nirvana voor het eerst hoorde was het alsof er een deur werd open gedaan waarvan ik niet wist dat het bestond.
Toen de tijd kon ik me helemaal vinden in de sound en het melodramatische gevoel wat de band opriep.

Ik draai ze idd ook niet meer , een beetje teveel gehoord denk ik.
Ik heb er iig mooie herinneringen aan.

quote:

Op zaterdag 4 oktober 2008 03:10 schreef remlof het volgende:
Nevermiind is aan mij voorbij gegaan toen ie uitkwam, ik was "Ten" van Pearl Jam aan het grijsdraaien

En terecht want Nevermind is dogshit vergeleken met Ten. Bleach is zoals Nirvana hoort te zijn, niet zoals Nevermind of In Utero.

Mijn vader heeft echt een shitload cd's en vinyl verzameld in zijn leven, en altijd als ik zijn collectie doorspitte, was deze cd de enige die mijn aandacht trok, vanwege de fantastische cover Dan ging ik met die cd naar mijn slaapkamer, zette Smells like teen spirit op en brak de hele kamer af Toen was ik 8 of 9 jaar oud volgens mij.

_{mooie tijd dat was.}

Gitaarloopje.

Het werd nogal mainstream hierdoor, maar ik vond, en vind, het nog steeds een erg lekkere plaat. Toen ik hem voor het eerst hoorde pakte het gelijk, en dat gebeurt niet zo vaak bij mij

quote:

Op zaterdag 4 oktober 2008 23:24 schreef Andyy het volgende:

Nirvana- Lithium

Die is geniaal ja

Nirvana was echt wel briljant. ben er pas laat achtergekomen omdat ik tot mijn 15 vooral into hardcore was... maar heb het ook helemaal grijs gedraaid!

was superb

Goeie plaat, veel gedraaid, maar luister er niet heel vaak meer naar

ten van Pearl Jam vond ik beter

Mijn broer kreeg het voor Sinterklaas. Tevens de laatste keer dat mijn moeder cd's ging kopen voor kerst [SINTERKLAAS, LUL]. Kreeg bij de freerecordshop iets in de trant van 'Zoo, da's modern voor uw leeftijd' naar haar hoofd.

[ Bericht 5% gewijzigd door Becherovka op 06-10-2008 23:28:37 ]

Heerlijk ablum, staat op m'n iepot.

quote:

Op zondag 5 oktober 2008 19:01 schreef Xlarge het volgende:

[..]

Toen ik Nirvana voor het eerst hoorde was het alsof er een deur werd open gedaan waarvan ik niet wist dat het bestond.
Toen de tijd kon ik me helemaal vinden in de sound en het melodramatische gevoel wat de band opriep.

Ik draai ze idd ook niet meer , een beetje teveel gehoord denk ik.
Ik heb er iig mooie herinneringen aan. met mijn cassettebandje in mijn sony walkman in de bus

Al die populaire video clips.

Hoppa, rammen maar.

Nevermind was een mijlpaal in de muziekgeschiedenis omdat het voor het eerst was dat een bandje dat een kleine subcultuur vertegenwoordigde zo groots doorbrak. Nevermind wist het album 'Dangerous' van Michael Jackson van de eerste plek te stoten. Al met al was het toen een verfrissende sound maar grunge is niet meer dan een kruising tussen metal/punk/indy en nog veel meer.

Nirvana is denk ik zo groot geworden omdat vanaf Nevermind de muziek redelijk toegangkelijk was en een beetje pop-sound had. In het grunge genre waren denk ik inderdaad veel betere bands. Mijn favo's zijn Pearl Jam, Soundgarden en ook wel wat van Sonic Youth.

Nervermind is toendertijd een beetje langs mij heen gegaan omdat ik meer into Slayer, Entomed, etc was. Toen kwam de nuance er een beetje in en een jaar later vond ik het een hele goeie plaat maar vond ik de sound van Vedder en Soundgarden toch wel een stukje gelikte en volwassener.

Nu op mijn 30e brengt al deze muziek vooral een nostalgisch gevoel naar boven. Het was een leuk tijdperk maar je veranderd zelf net zo hard als de muziek. Als je goed om je heen blijft kijken is er op dit moment vast ook wel muziek dat as we speak geschiedenis aan het schrijven is.

Oja, en die hele discussie dance muziek / 'gewone' muziek is volgens mij toen begonnen. Ik ben geen liefhebber van dance, maar ieder wat wils. Dance is gewoon wat anders! Ik vond het geweldig hoe bijvoorbeel Rammstein in hun begindagen de twee stijlen combineerden. Ik raad iedereen aan om hun cover van 'Das Modell' van Kraftwerk te d/l en te luisteren. Dat noem ik creatief en vernieuwend! (Hoewel dat volgens mij ook nog net in de jaren 90 was!)

ik heb nog ergens een kaartje voor hun concert liggen. Het werd helaas afgelast omdat Curt een stuk lood in zn hersens had.

Puik plaatje.

Geweldig, ik ontdekte de band pas toen 'Smells like Teen Spirit' hoge ogen gooide. Het mooiste nummer op het album heeft het nooit tot single geschopt, maar 'Something in the way' is echt een pareltje!

Ik was veertien jaar toen Smells Like Teen Spirit ineens een hit werd. Destijds maakte dat op veel mensen van mijn leeftijd (die niet al jaren met 'alternatieve'/VPRO-radio muziek bezig waren en/of geen oudere broers of zussen hadden) toch wel best wat indruk. Binnen de kortste keren liep een substantieel deel van onze school 'ineens' in houthakkersbloezen, lieten mensen hun haar groeien en waren ze ook fan van Pearl Jam en Soundgarden. Ik heb daar zelf, eerlijk gezegd, toen ook wel aan meegedaan (ik had zelfs een Nevermind T-shirt ), achteraf gezien toch wel een beetje puberaal.

Eerlijk gezegd was ik toch ook wel weer snel klaar met Nirvana (toen In Utero uitkwam vond ik er al niet zoveel meer aan), maar de opkomst van de band en mijn interesse daarin was wel een eerste aanzet om verder te kijken dan alleen MTV- en radiomuziek. Als ik Nevermind nu weer eens terughoor (gebeurt zelden), vind ik het eigenlijk een prima plaat.

Kan me ook nog wel goed herinneren dat bekend werd gemaakt dat Kurt Cobain was overleden, dat was ook een rare dag...