IDFA 2008

Jammer.

Een collega van me krijgt trouwens twee bevestigingsmails als ze kaartjes per internet bestelt.

O ja, de pas enzo. Verdorie, donderdag moet alles natuurlijk weer in 1x rond zijn.

Hoe ziet het T-shirt er uit, zoals op de posters zeker.. ?

quote:

Op dinsdag 18 november 2008 10:45 schreef UIO_AMS het volgende:
Jammer.

Een collega van me krijgt trouwens twee bevestigingsmails als ze kaartjes per internet bestelt.

Ook met twee reserveringsnummers?
Ik zal het even onthouden, het systeem loopt redelijk goed dit jaar, maar kan het even doorgeven aan de makers.

quote:

Op dinsdag 18 november 2008 18:30 schreef Aoristus het volgende:
O ja, de pas enzo. Verdorie, donderdag moet alles natuurlijk weer in 1x rond zijn.

Hoe ziet het T-shirt er uit, zoals op de posters zeker.. ?

Voor de mannen: olijfgroen met paarse filmwielen.
Voor de vrouwen: andersom.

Heb gisteravond de spullen opgehaald. Raakte meteen in festivalstemming.

quote:

Op dinsdag 18 november 2008 21:47 schreef marsterretje het volgende:
Ook met twee reserveringsnummers?
Ik zal het even onthouden, het systeem loopt redelijk goed dit jaar, maar kan het even doorgeven aan de makers.

Ik dacht 1 reserveringsnummer, maar dat kan ik straks wel even navragen. Het eerste mailtje kwam van idfa@..., de tweede van kassa@... Of zoiets.

Vanmiddag The Forgotten Woman gezien,
dat gaat over Indiase weduwen die helemaal niets meer hebben na het overlijden van hun man. Ze moeten bedelen, maar doen dat in een andere stad dan waar ze woonden, anders is het namelijk te schaamtevol. Ze wachten gerust een dag in de kou voor een hap rijst, dat gesponsord wordt door Hara Krishna achtige bewegingen.
Ik ben het niet zo eens met de vertelling, dat wordt namelijk door een upper-middleclass Canadeze gedaan die haar Indiase man verloor (treinongeluk, hij viel onder de rijdende trein).
't is wat het is, als je slecht ontwikkelde mensen wil zien, dan moet je daar naar kijken, ik vind niet dat de vertelster het recht heeft om te oordelen.

één zin van een van de mannen uit het geloofsgroep had zijn mening over de weduwen zo geformuleerd. Women are like flowers, you cannot give the same flower to another man, therefor they can never re-marry (op de vervolgvraag was diezelfde man uiteraard Oost-Indisch doof )

Net Below Sea Level gezien. Jammer dat het weer zo allemaal Amerikaans moet, het had veel meer kunnen worden als de mensen zich wat minder bewust waren van de camera.
Het gaat over een soort stadsnomaden, maar dan in de woestijn in the middle of nowhere.
Het gaat over mensen die niet aarden in de maatschappij, mensen die behoefte hebben aan veel privacy en hun 'eigen ding'. Het werd me allemaal wat soapachtig vertaald. De rode draad door het verhaal was een liedje dat een van de mannetjes uit het park had verzonnen toen hij dronken was. De figuren hadden veel interessanter kunnen worden, maar de maker heeft m.i. teveel voor een format gekozen en dat is jammer.

Van 'The weekend that never dies' wilde ik vooral heel erg uitgaan en dansen (gaat over Soulwax/Too many dj's).

Niet spectaculair, maar vooral upbeat en humorvol.

quote:

Op vrijdag 21 november 2008 01:14 schreef marsterretje het volgende:
Van 'The weekend that never dies' wilde ik vooral heel erg uitgaan en dansen (gaat over Soulwax/Too many dj's).

Niet spectaculair, maar vooral upbeat en humorvol.

Dat redde ik niet meer, vroege dienst vandaag hè..
Dat ging over tourende musici die het opgegeven hebben om te herinneren waar ze op dat moment optreden

vind het weer lastig om een keuze te maken. Wil ieder geval Johny Cash zien

Net terug van m'n eerste 'werk'dag. Zal er later meer over vertellen. Nu eerst even wat eten.

Je hebt je kranig gedragen, dude

Vanmorgen begonnen in Tuschinski. De volgende films gezien:

Persona Non Grata
Een docu over de Belgische priester, kunstenaar en activist Frans Wuytack. Voor het eerst sinds eind jaren '60 / begin jaren '70 keert hij terug naar de sloppenwijken van Caracas waar hij als priester werkzaam was. Uiteindelijk werd hij door het toenmalige regime verbannen, omdat hij constant demonsreerde tegen de onrechtvaardige behandeling van de inwoners.
Boeiende documentaire over een bijzonder interessante man.

Bahrtalo! Good luck!
Erg grappig verslag van de activiteiten van twee gypsies uit Hongarije en hun onderlinge relatie die alles doen om wat geld te verdienen in Oostenrijk en Egypte. Onduidelijk wat het doel is van de documentaire anders dan dat je met een goed gevoel weer naar buiten loopt.

En toen zat mijn dienst erop, maar ik ben daarna nog naar een andere documentaire geweest die volledig uitverkocht was:

A Complete History Of My Sexual Failures
De filmmaker gaat langs bij zijn ex-vriendinnen (of probeert dat) en vraagt ze waarom ze hem gedumpt hebben. Langzaam maar zeker wordt duidelijk wat zijn problemen zijn en hoe hij ze probeert op te lossen. Inclusief een mislukt experiment met Viagra.
Ontzettend komisch, vaak op het pijnlijke af. Aanrader.

Ik sluit me aan bij deze beschrijving
Bahrtalo! Good luck!
Erg grappig verslag van de activiteiten van twee gypsies uit Hongarije en hun onderlinge relatie die alles doen om wat geld te verdienen in Oostenrijk en Egypte. Onduidelijk wat het doel is van de documentaire anders dan dat je met een goed gevoel weer naar buiten loopt.

Ik vond het opmerking toen Lori geld wilde lenen van een stel romasnorren memorabel: He's even lying when he's asking . Het verhaal was verzonnen, maar kwam zeker authentiek over.

Verder zag ik delen van The Pier of Apolonovka
Gaat over Oekraïners die hun leven bij het water slijten. Ze zwemmen in vervuild water, waar ze ook stukken metaal naar boven halen wat daar ooit in gedumpt is. Ik viel in slaap halverwege. De q&a zou er niet komen, omdat de maker in de trein vanuit Duitsland zat ofzoiets.

Wederom viel ik in slaap tijdens Necrobusiness
Het verhaal gaat over rivaliserende begrafenisondernemers in Polen. Er zijn over en weer wat moordpogingen gepleegd en er is veel corruptie, al dan niet met hulp van de katholieke kerk. Het is allemaal wat schimmig en vaag. Ik heb het einde niet uitgezeten, een hoop andere mensen met mij niet.

[ Bericht 0% gewijzigd door Aoristus op 22-11-2008 00:37:06 ]

Een bijzonder grappige dienst gehad. Ik en mijn buurvrouw kregen telkens de vraag 'wat is er nog uitverkocht vanavond? Waarop we dan getweeen de mensen de keuze gaven tussen:

Een Australier die naar Nieuw Zeeland gaat kajakken (Solo)
Jamaicanen en Reggaemuziek (Rise Up)
Een stelletje Polen met een begrafenisonderneming (diegene die Aoristus hierboven afkraakte)

Zelf had ik een kaartje gereserveerd voor Rise Up en dat bleek een hele goede keuze. De film draaide om drie Jamaicanen die aan het begin stonden van het muzikale carriere, voor velen een ontsnapping uit de armoede van tamelijk onderontwikkelde Jamaica. Een met heel veel talent, een met heel veel charisma en een met veel praatjes.

De filmmaker heeft er 5 jaar over gedaan en keerde meermaals terug naar Jamaica om zijn hoofdpersonen op te volgen. Zelf houd ik totaal niet van reggae en toch bleef de docu volledig boeien: vol aanstekelijke muziek, interessante karakters en plotwendingen en mooie beelden van Jamiaca en zijn inwoners.

Ik tip hem behoorlijk voor een goede gooi naar de publieksprijs!

[ Bericht 0% gewijzigd door marsterretje op 22-11-2008 01:32:09 ]

Ik las vandaag in het weekblad De Groene Amsterdammer een interview met de filmmaker Renzo Martens. Wow, wat een geweldige man.

Helaas zie ik dat 'Episode 3' uitverkocht is. Zo jammer, bah.

Deze docu's klinken interessant! Wellicht dat ik een filim daar kan checken. De overige docu's download ik wel.

Een onlinelijstje voor mijzelf

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Niets gezien vandaag. Stond de hele middag voor de deur van zaal 1. Volgende keer maar weer een andere zaal uitkiezen.

Morgenochtend naar The Love of Mr An en dan in de middag weer m'n dienst draaien.

Pinuccio Lovero, a Midsummer Death Dream

Vond ik de moeite waard. Een 40 jarige kinderlijke man is zielsgelukkig als hij eindelijk de baan krijgt waar hij als jochie al van droomde, beheerder zijn van een begraafplaats. Het enige probleem is, in 5 maanden is er geen dode gevallen. De bloemist en de kistenmaker verwijten Pinuccio het brengen van geluk en voorspoed, terwijl het Italiaanse dorp hem koestert. In de tussenstukken blijkt hij ook nog muzikaal 'begaafd' te zijn. Leuk, kijkt makkelijk weg en is zeker de glimlach of grijns waard.

Part of the Weekend Never Dies

.. mental !
Oppervlakkig: ja
Giving a rat's ass: nope!

Ey, Uio, ga dan binnen staan man! Ik dacht trouwens dat er een opera of iets dergelijks in zaal 1 was dat buiten het idfa om was geplanned

quote:

Op zaterdag 22 november 2008 23:16 schreef UIO_AMS het volgende:
Niets gezien vandaag.
en dan in de middag weer m'n dienst draaien.

Idem.

tvp

quote:

Op zondag 23 november 2008 00:04 schreef Aoristus het volgende:
Ey, Uio, ga dan binnen staan man! Ik dacht trouwens dat er een opera of iets dergelijks in zaal 1 was dat buiten het idfa om was geplanned

Voor de opera was er nog een film over de Nachtwacht. Première met 300 gasten van de producent, inclusief borrel. En voor die operabezoekers was er vooraf nog een glas champagne in de lobby. Dat was dus even lastig. De overgang van IDFA-vrijwilligers naar personeel liep ook niet vlekkeloos, als in wij stonden operapubliek tegen te houden en medewerkers van Tuschinski waren vooral druk met andere zaken.

Kon bij die film trouwens niet binnen staan omdat iemand moest hosten in de lobby. Driemaal raden wie dat was. Achteraf bleek het overigens een draak van een film te zijn.

Die film over Pinuccio wil ik nog zien. Kennelijk een feelgood docu. Precies het soort waar ik voor ga.

quote:

Op zondag 23 november 2008 08:32 schreef UIO_AMS het volgende:
Die film over Pinuccio wil ik nog zien. Kennelijk een feelgood docu. Precies het soort waar ik voor ga.

Er heerst wel een soort vakantiesfeertje inderdaad

domme vraag, maar wordt er ook iets aan IDFA docus op TV uitgezonden deze week.. of moeten we het doen met het Festival Journaal?

kijk even op HollandDoc . Als er niets van dit jaar is, dan is het er wel van voorgaande jaren. Arte en de VPRO willen ook nog wel eens een duit in het zakje doen

quote:

Op zondag 23 november 2008 12:24 schreef Aoristus het volgende:
kijk even op HollandDoc . Als er niets van dit jaar is, dan is het er wel van voorgaande jaren. Arte en de VPRO willen ook nog wel eens een duit in het zakje doen

ok ik wist helemaal niet dat die docus op HollandDoc oude IDFA docus waren, WereldDoc zenden die ook IDFA docus uit?

no sabe

quote:

Op zondag 23 november 2008 12:29 schreef Aoristus het volgende:
no sabe

was da?

Net even een film gekeken. Nu thuis lunchen en zo m'n dienst beginnen. Maar genoeg over mij. De film:

The Love Of Mr. An
Een documentaire uit China over de negentig jaar oude Mr An, de elke dag naar het park gaat om daar te dansen met z'n ruim dertig jaar jongere danspartner. Zij is de liefde van zijn leven. Thuis klaagt zijn vrouw daar over. Ze zijn bijna 60 jaar getrouwd. De echtgenoot van zijn danspartner laat het vrij gelaten over zich heen komen. Ondanks zijn openlijke dubieuze gedrag krijg je veel sympathie voor deze oude flirter. Leuke docu met een verrassend slot.

quote:

Op zondag 23 november 2008 12:30 schreef etoz het volgende:
was da?

Dat is Spaans en het betekent dat hij het niet weet.

quote:

Op zondag 23 november 2008 12:49 schreef UIO_AMS het volgende:

[..]

Dat is Spaans en het betekent dat hij het niet weet.

Nee, het betekent hij weet het niet. 'Yo no se' is ik weet het niet. (Deze vakantie in Midden Amerika op Spaanse les geweest in Guatemala ).

Vandaag weer druk. Ik kan om 10 uur nog naar Why we wax, maar ik ben al thuis en heb geen zin meer om weer door te sneeuw te fietsen.

Morgen naar het Nicaragua programma (ik was er dus dit jaar, vandaar de interesse) en naar Johnny Cash in Falsom Prison.

mi no sabi toch.. jeweetz.. dat ken ik weer wel..

geen reet gezien vandaag, en ik was zeer gelukkig met de sneeuwstorm. Ik was te laat voor RIP, a remix manifesto. Jammer, volgende keer beter. Youssou N'Dour had ik best willen zien, maar dat was schijnbaar niet mogelijk. (behalve als je locatie manager heet )

Morgen ga ik in elk geval naar Johnny Cash, die kaarten heb ik dan wel weer geregeld. Van iemand hoorde ik dat het verhaal niet anderhalf uur hoefde te duren, maar dat de stof makkelijk in een uurtje verteld had kunnen worden. Let's see.

Yo laat je volgens mij altijd weg, Spanjaarden gebruiken nauwelijks een 'ik' vorm, ze zijn gewoon egocentrisch
Uio_ams heeft het denkpaadje al afgemaakt zie ik.

quote:

Op zondag 23 november 2008 21:13 schreef kleinzusje het volgende:
Hair India
Mooi !
Knap dat er geen mening werd opgedrongen. Werd heen en weer geslingend tussen
"oh wat sneu" en " ok , zo leven wij / men"

I.O.U.S.A.
Kutfilm

En waarom is het een kutfilm? Niet je ding? Al veel positiefs over gelezen, dus ben benieuwd naar je (onderbouwde) mening.

ha fijn, het is ochtend

I Am Because We Are

Kut, een stroom ellende, gaat over voormalig Rhodesie, er is veel aids/hiv daar en dat resulteert in een miljoen weeskindertjes. Vertelling door Madonna. Als je behoefte hebt aan snikkende wijven, dan moet je daar naar toe, ik ben weggelopen omdat het me vooral irriteerde dat alles tot tearjerker werd opgeblazen. Geef mij dan maar enjoy poverty, dat is tenminste echte narrating
Als ik me niet vergis heeft Madonna erg veel boter op haar hoofd, haar adoptie van een echt Afrikaans negertje geeft haar niet het recht om de moraalridster uit te hangen. (bovendien leefde de vader van dat kindje nog, als ik het me goed herinner).
Ik had meer begrip voor deze docu gehad als men er ook bij verteld had waarom het leven er relatief zo goed was toen er nog een dictator was die het land bestuurde.

Alice in the Land

Een 13 jairg meisje loopt 180 km van Bolivia naar Chili door een mooi landschap. Bij de aftiteling zie je dat ze daar een maand illegaal heeft gewerkt als huishoudster, waarna ze over de grens is gezet, terug in Bolivia.
Tja..

Johnny Cash at Folsom Prison

Dit vond ik een waardevolle bijdrage aan het IDFA, het gaf veel prijs over de duistere achtergrond van wijlen Johnny Cash. Kan ik aanbevelen.

O ja, ik heb de crew van 'rough aunties naar de q&a geleid. Ik heb zelden zulke dankbare mensen gezien. Ik kreeg zelfs een hug van de producer

Ondanks ziekte op vrije dag toch naar Johny Cash geweest. Fijne muziek en flarden van mooie verhalen, maar de animaties van de nummers vond ik een beetje pover en kwamen over als stijlbreuk met de rest van de film.

Maar he, Cash is cool dus who cares .

quote:

Op dinsdag 11 november 2008 18:55 schreef California het volgende:
Man on Wire.

Helaas al uitverkocht (natuurlijk). Jammer, ik had 'm graag in Tuschinski 1 gezien.

Forever Young

Fuck the hell, wat was dat grappig! Stel je een bruiloft en verjaardagsband voor, mix dat met indorock, gebrekkig engels met kromme vergelijkingen en combineer dat met Bob Dylan. Eerst wordt heen en weer geslingerd tussen medelijden en sadistische genoegens, maar gaanderweg ga je toch een zekere sympathie voor het plezier van de Indiase Bob Dylan 65 years old coverband voelen.

quote:

Op zondag 23 november 2008 20:46 schreef marsterretje het volgende:
Nee, het betekent hij weet het niet.

Dat weet ik en dat staat er ook.

quote:

Op zondag 23 november 2008 22:10 schreef Aoristus het volgende:
Youssou N'Dour had ik best willen zien, maar dat was schijnbaar niet mogelijk. (behalve als je locatie manager heet )

Ik zat bij de lange soundcheck. Dat was net een privévoorstelling.

Goed. Ben de afgelopen dagen bijzonder veel op het IDFA geweest en heb geen kans gezien om wat over de films, die ik gezien heb, te schrijven. Dat moet dan maar nu. Eerst de films van zondag:

Paradocs 3
Combinatieprogramma van 3 korte films:
Borgate
Kunstzinnige beelden van de wijk Don Bosco in Rome. Gelukkig niet heel lang, al had het nog veel korter gekund.
Bitch Academy
Russische vrouwen volgen een cursus Hoe strik ik een (rijke) man. Erg vermakelijk en goede muziekkeuze. Alles met het eerste deel van de Gymnopedy trilogie van Eric Satie erin doet het goed bij mij,
Nashi
Beelden van een Russisch jongerenkamp waarin de ideologie van Poetin geïndoctrineerd wordt bij de kampbezoekers. Uiteraard zijn alle andere landen fascistisch en slecht. Apart, maar niet storend, in beeld gebracht.

Lady Kul El Arab
We volgen de deelname van een Arabische schone aan de Israelische Miss Arab verkiezing. Zij komt van een minderheidsgroepering binnen de Arabische gemeenschap en haar volk heeft veel moeite met de miss-verkiezing. Vooral het gedeelte van de badpakronde is een moeilijk punt.
Niet bijzonder goed of slecht te noemen.

The Caviar Connection
De docu volgt het leven van twee Servische broers die op de Donau werken als vissers. Nieuwe richtlijnen stellen dat ze niet meer op steur mogen vissen en daarmee verdwijnt hun levensonderhoudvoorziening. Jammer genoeg gaat de docu niet in op wat ze dan wel gaan doen om hun brood te verdienen. Een docu met een glimlach en een traan die veel beter had kunnen zijn als de twee broers niet zo gelaten accepteerden wat hun te wachten stond. Ondanks of juist dankzij deze apatische houding een aardige docu.

[ Bericht 0% gewijzigd door UIO_AMS op 29-11-2008 09:26:19 ]

quote:

Op dinsdag 25 november 2008 07:31 schreef UIO_AMS het volgende:

[..]

Ik zat bij de lange soundcheck. Dat was net een privévoorstelling.

Jammer dat Nenneh Cherry er niet bij was hè ?

De maandag was een goede dag en dat kwam voornamelijk door de laatste film, maar komen we later op. Eerst nu een chronologische review:

Our Street
Het Poolse Lodz stond vroeger bekend als het textielparadijs van Oost Europa. De mooie fabriek staat er nu echter verlaten bij. Over een periode van 5 jaar volgen we een arbeidersfamilie die naast de fabriek woont. Verscheidene generaties hebben gewerkt in de fabriek maar nu is er niets meer. Criminaliteit en alcoholmisbruik dus, maar ook met een noeste oma die de familie op de been probeert te houden. Dan wordt de enorme fabriek en het terrein opgekocht door Franse investeerders die er een winkel- en recreatiegebied van willen maken. Eind goed, al goed zou je denken.
Kan deze film maar moeilijk beoordelen, het verhaal op zich is aardig, maar na een uur vroeg ik me toch af of het niet al een keer afgelopen was.

Solo
Man probeert met kano/kajak als eerste van Tasmanië naar Nieuw Zeeland te varen en er gaat iets mis. Bij het vertrek loopt hij al hard te janken, waardoor ik maar weinig sympathie voor hem kon opbrengen. Tel daarbij op de nasale kutstem van zijn vrouw en de overdreven dramatische muziek. Veel erger kun je mij niet voorschotelen. Enig lichtpuntje was het Engels van de Franse weerman.

Leg Before Wicket
Leuke documentaire waarbij het conflict tussen Pakistan en India wordt beschouwd aan de hand van een gemixt cricketteam uit Chigaco. Deze docu is duidelijk voor de Amerikaanse markt bedoeld, want er zit een korte uitleg van de spelregels van de prachtige sport in animatievorm bij. De beschouwing van het conflict aan de hand van het cricket van een Amerikaans team kwam niet helemaal lekker uit de verf, maar dat was niet vreselijk storend.

In de avond begon mijn dienst. De films in mijn zaal, waren de volgende:

The Immigration Judge
Drie rechters van de vreemdelingenrechtbank in Amsterdam worden gevolgd en zij vertellen hun eigen verhaal en iets over de zaken die zij behandelen. Een aparte kijk op de vreemdelingenpolitiek dus. Een boeiende documentaire, zij het wat aan de korte kant. Zal binnenkort wel te zien zijn op tv.

Czech Dream
Twee studenten van de filmacademie in Tsjechië halen een stunt uit met het Tsjechische volk en hopen zo de mensen bewust te maken van de kracht van reclame. Geweldige docu. Hard moeten lachen ook.