Ienieniemie, ik kan je wel vertellen hoe het de vorige keer ging.
Ik had te vroeg getest, kon me niet beheersen, en was negatief. Van mezelf moest ik toen nog wachten tot woensdag voordat het nog eens mocht. Maandag eind van de dag loop ik na het werk naar mijn auto en steek, zoals ik jarenlang gewend was, een sigaret op. Bweeeeeh, wat smerig! Na nog 2 trekjes gooide ik hem weg en mijn collega zei toen voor de grap "Goh, ben je zwanger ofzo?"
Op weg naar huis liep ik mezelf helemaal gek te maken. Die avond zouden we met een groep vrienden naar een concert gaan dat al 3 x verzet was en waar we al tijden ontzettend naar uit keken. Concert = keiharde muziek, drank, drugs en veel wild rondspringende mensen (toen althans

) Ik stond in dubio: als ik idd zwanger zou zijn dan zou ik mijn ongeboren kindje niet willen blootstellen aan al bovengenoemde zaken. Aan de andere kant: wat niet weet wat niet deert, en ik had toch al negatief getest en ik had zo'n zin in een laatste onverantwoordelijke uitbarsting en ik had met mezelf afgesproken dat ik nog niet mocht testen, whaaaaahhh!
Ik kon niet anders, iets in me zei dat ik MOEST testen en dat deed ik direct toen ik thuiskwam.
2 streepjes
2 streepjes
2 streepjes
2 streepjes
Gillend mijn moeder gebeld, test op tafel in het zicht gelegd en de douche ingedoken. Ik verging zowat van de spanning en toen hoorde ik de voordeur, M. kwam thuis. Gerommel, gestommel en binnen 10 seconden stond hij met kleding en al bij me onder de douche
Van het concert die avond weinig tot niets meegekregen. We waren maar bovenin op het balkon gaan staan. Zo viel ook niemand op dat ik niet meer rookte, geen alcohol dronk en de hele avond mijn hand op mijn buik had. Eindelijk waren we zwanger
Dus om je vraag te beantwoorden: mijn smaakzin was dus bijna meteen veranderd. Ik lustte ook vrij snel geen chocola meer, de hele zwangerschap moest ik er niks van hebben
Ik ben vandaag de dag nog steeds aan het compenseren voor die 9 maanden
.... met gevoel voor drama....