PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 8

quote:

Op zondag 21 september 2008 00:04 schreef Sinnedmask het volgende:

[..]

Je kan een nieuwe username aanmaken die niemand herkend (heb ik voor de autisme posts ook gedaan) en dan niet te specifieke details posten. Maar wat maakt het jou uit als die mensen dit lezen? Je gaat toch niet meer met die gasten om of wel?

Krijg je daar weer gezeik mee.. En het ging me niet om die lui van die school, die kunnen wat mij betreft dood neervallen.. en hun verrotte familie erbij. (Ik word er bijna weer kwaad over )

Nee, het gaat me om mensen waar ik wel mee om ga (al zijn dat er niet veel, maar familie wel).. wil dat gewoon niet.

Verdomme..!! Zit ik een film te kijken, gaat het voor de helft weer over een universiteit Dat is wel het laatste waar ik nu aan wil denken...

[ Bericht 8% gewijzigd door sander-3 op 21-09-2008 01:17:32 ]

TVP omdat mijn beide zonen Asperger hebben, en mijn ex (hun vader) hoogstwaarschijnlijk ook. Geweldig dat hier mensen schrijven met PDD, zodat ik een idee krijg hoe jullie de wereld ervaren!

quote:

Op donderdag 18 september 2008 21:04 schreef Oxymoron het volgende:

[..]

Nee dat weet ik niet als iemand het niet ZEGT.
Ik ben dus altijd bang dat iemand boos op mij is, ook als die gene het niet blijkt te zijn.
De emoticons of smily's daar heb ik een verklarende woordenlijst voor. (moest ook ff goed denken wat je met je vraag bedoelde)
Maar als ik huil lijk ik meer op dan op omdat ik altijd rood word als ik verdrietig ben.

Helemaal ingewikkeld, is het pas als iemand huilt van woede of boos is en verdrietig tegelijk!

Bedankt voor je antwoord. Dit verklaart heel veel van het gedrag van mijn ex, die bijvoorbeeld opeens tegen me kon gaan schreeuwen omdat hij mijn houding/woorden vaak verkeerd interpreteerde. Was niet fijn, maar nu weet ik waarom.

Mijn zonen hebben dat ook. Denken dat ik kwaad ben, terwijl ik dat helemaal niet ben... Misschien moet ik beter duidelijk maken hoe ik me wel voel...!

quote:

Op zondag 21 september 2008 00:14 schreef sander-3 het volgende:

[..]

Verdomme..!! Zit ik een film te kijken, gaat het voor de helft weer over een universiteit Dat is wel het laatste waar ik nu aan wil denken...

Er zijn heel weinig VWO's voor PDD'ers. Ik weet dat er in Lelystad en rond Eindhoven eentje zit. Maar ik weet niet hoe oud jij bent, waar je woont en of je alsnog weer kan gaan studeren.

Is het voor jou mogelijk om deelcertificaten te halen via het LOI of zo?
Ik weet niet hoe oud je bent, maar misschien lukt het je om je toch nog op te werken. Geef de moed niet op!

NB mijn ene zoon zit op één van zulke scholen. Ik ben daar hondsblij mee, anders was het cluster 4 VMBO geworden, want een kind zoals hij zou kapotgepest worden op zo'n scholengemeenschap. Hij heeft al een kuttijd achter de rug op de basisschool. Ik heb me rot gezocht naar een goede middelbare school.
Ik wou dat er meer van dat soort scholen kwamen, want als ik jullie verhalen lees, word ik niet goed. Wat worden mensen met PDD toch in de steek gelaten...
Ik heb altijd geknokt, en zal als een duivel blijven knokken voor mijn kinderen.

Ik ben jullie dankbaar dat jullie je ervaringen hier vertellen. Ik lees veel wanhoop bij jullie. Dat vind ik erg, want ik zie van dichtbij hoe uniek jullie zijn! Getalenteerd, absoluut niet dom, maar helaas zelden geaccepteerd en vooral onbegrepen...

Ik sta ook open voor tips van jullie, die ik in de opvoeding en begeleiding kan gebruiken. NB mijn kinderen zijn 10 en 13, zitten beiden op cluster 4 onderwijs (en zitten daar uitstekend, maar wat heeft het lang geduurd voor er eindelijk hulp en begeleiding kwam...)

quote:

Op zondag 21 september 2008 02:32 schreef dutch-mamma het volgende:

[..]

Er zijn heel weinig VWO's voor PDD'ers. Ik weet dat er in Lelystad en rond Eindhoven eentje zit. Maar ik weet niet hoe oud jij bent, waar je woont en of je alsnog weer kan gaan studeren.

Is het voor jou mogelijk om deelcertificaten te halen via het LOI of zo?
Ik weet niet hoe oud je bent, maar misschien lukt het je om je toch nog op te werken. Geef de moed niet op!

NB mijn ene zoon zit op één van zulke scholen. Ik ben daar hondsblij mee, anders was het cluster 4 VMBO geworden, want een kind zoals hij zou kapotgepest worden op zo'n scholengemeenschap.

Dat cluster 4 vmbo is het bij mij ook geworden.. en dat is ver, ver onder mijn niveau. Dat VWO is ook niet echt een optie, want daar ben je ook weer zo 5/6 jaar aan kwijt of hoe lang duurt dat.

quote:

Op zondag 21 september 2008 03:04 schreef sander-3 het volgende:

[..]

Dat cluster 4 vmbo is het bij mij ook geworden.. en dat is ver, ver onder mijn niveau. Dat VWO is ook niet echt een optie, want daar ben je ook weer zo 5/6 jaar aan kwijt of hoe lang duurt dat.

Hoe lang duurt dat, vraag je je af. Dus je weet het eigenlijk niet?
Je hebt al die basis van het VMBO, al is dat nog geen VWO. Dus jouw vermoeden van 5-6 jaar kan misschien wel eens meevallen....!

Ik kan me heel goed voorstellen dat je de moed hebt opgegeven. Dat zou jammer zijn, want volgens mij zijn er toch wel mogelijkheden.

Ik vind het erg, dat mensen met een autistisch iets zo massaal overal buiten vallen... Ik zie aan mijn eigen kinderen hoe briljant ze zijn!

Wat weerhoudt je om eens contact op te nemen met het LOI? Ik denk dat je door je ervaringen de moed bent verloren, dat zou jammer zijn want je hebt je hele leven nog voor je. Wat is nou een paar jaar studeren als je je hele leven nog voor je hebt?

Of klink ik nu niet realistisch?

quote:

Op zondag 21 september 2008 00:05 schreef sweetlady-o het volgende:

[..]

Ik wil niet vervelend zijn, maar ik heb medelijden met de arme meid die bij jou terechtkomt. Als je familie je al emotioneel weinig doet zal zo'n meisje je waarschijnlijk helemaal niks doen. daarnaast heb je geen werk dus hoe wil je haar onderhouden? Als ik het zo lees wil je zo'n meid alleen maar om te vrijen dus dat kind komt gewoon van de regen in de drup.

Mwa ben net terug van uitgaan. Ik ben eigenljk heel erg kil kwa emoties en denk heel erg rationeel maar heb me voorgenomen om niet meer heel egocentrisch te zijn. Vandaag weer wat vrienden gesproken die ik heel erg gekwetst heb. Alles is nu weer goed... Heb er wel veel moeite voor moeten doen. Ik zie mensen meer als objecten en handel er ook naar. Daarom kan ik me moeilijk verplaatsen in emoties van anderen... Kwa meiden... Ja die zie ik meer als sexobjecten... Kan het (bijna) niet helpen... Ik ben er een paar keer mee weg gekomen omdat ik er knap en gespierd uitzie... Sommige vragen er gewoon naar lijkt het... Uhm kheb geen contact meer met mijn exen en heb ze eigenljk wel gebruikt... Maarja... Ik probeer wat menselijker te zijn en wil proberen wat minder egocentrich over te komen...

[ Bericht 0% gewijzigd door Atreyu op 21-09-2008 06:20:51 ]

quote:

Op zondag 21 september 2008 06:14 schreef Atreyu het volgende:

[..]

Mwa ben net terug van uitgaan. Ik ben eigenljk heel erg kil kwa emoties en denk heel erg rationeel maar heb me voorgenomen om niet meer heel egocentrisch te zijn. Vandaag weer wat vrienden gesproken die ik heel erg gekwetst heb. Alles is nu weer goed... Heb er wel veel moeite voor moeten doen. Ik zie mensen meer als objecten en handel er ook naar. Daarom kan ik me moeilijk verplaatsen in emoties van anderen... Kwa meiden... Ja die zie ik meer als sexobjecten... Kan het (bijna) niet helpen... Ik ben er een paar keer mee weg gekomen omdat ik er knap en gespierd uitzie... Sommige vragen er gewoon naar lijkt het... Uhm kheb geen contact meer met mijn exen en heb ze eigenljk wel gebruikt... Maarja... Ik probeer wat menselijker te zijn en wil proberen wat minder egocentrich over te komen...

Tip 1: probeer mensen (en zeker vrouwen) niet meer als objecten te zien. Zal moeilijk zijn, maar als je meer wil dan enkel sex is dat wel nodig. (En ga voor je zelf eens na of die exen van jou niet alleen maar op 'knap en gespierd' zijn gevallen of dat ze misschien iets meer zagen van jou dan jij zelf in de gaten hebt.)

quote:

Op zondag 21 september 2008 07:02 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Tip 1: probeer mensen (en zeker vrouwen) niet meer als objecten te zien. Zal moeilijk zijn, maar als je meer wil dan enkel sex is dat wel nodig. (En ga voor je zelf eens na of die exen van jou niet alleen maar op 'knap en gespierd' zijn gevallen of dat ze misschien iets meer zagen van jou dan jij zelf in de gaten hebt.)

Aanvulling: probeer relaties te mijden. Het is heel moeilijk uit te leggen wat jouw exen door moeten maken, aan iemand die dit moeilijk kan voorstellen. Maar ik kan je vertellen dat dat heel zwaar is voor vrouwen.

Er zijn ook vrouwen die een one night stand willen, misschien is dat meer voor je. Zeg altijd eerlijk dat je geen relatie kan/wil, dan weet de vrouw wat ze van je kan verwachten (alleen seks) en heeft ze geen verkeerde verwachtingen. Je voorkomt zo ook dat een vrouw helemaal kapot kan gaan (ja, zo zitten veel vrouwen in elkaar).
Er zijn ook vrouwen die alleen voor de seks gaan, zonder relatie. Misschien passen die beter bij jou. Maar wees altijd eerlijk over je bedoelingen. Dat zal je niet altijd in dank worden afgenomen, maar ze weten dan wel waar ze aan toe zijn.

Ik wil nu veel zeggen als reactie op meerdere posts en om te voorkomen dat iedereen straks tegen 5+ posts van mij aan zit te kijken doe ik het even in een grote. Als je niet alles wil lezen, zoek dan even naar je username...

quote:

Op zaterdag 20 september 2008 21:37 schreef Sinnedmask het volgende:
Op het gebied van vrouwen is het een ramp. Ik kan geen vaste relatie krijgen, zover komt het niet eens. Ik durf nooit echt de eerste stap te nemen en kan ook nooit interessante lange gesprekken voeren met meiden in het echt. Op msn lukt het me wel met een aantal maar dan in het echt niet. Ze hebben dan ook vaak het beeld van me als "stil" of niet geďnteresseerd. Ik kan ook soms te aardig zijn. Zoals je ziet ik weet dus gewoon niet hoe ik me moet gedragen rond om vrouwen.

Dat hoor ik zo vaak op Fok en ik word er een beetje moe van. Misschien heb ik het bij het verkeerde eind hoor, maar ik denk dat veel van de problemen die sommige mannen hebben met vrouwen kunnen worden opgelost door vrouwen niet meer als een andere diersoort zien die anders behandeld dient te worden. Het zijn namelijk eigenlijk gewoon mensen. Nog belangrijker, net zoals mannen zijn vrouwen individuen. Je zult, net zoals je bij mannen onbewust misschien ook al doet, ook een vrouw als individueel moeten leren kennen om er zo achter te komen hoe je het beste met haar kunt omgaan.

Zo had ik moeite met de post van dutch-mamma. Door de posts van Atreyu weten we al dat hij moeite heeft inlevingsvermogen te tonen en dat hij de mensen om hem heen ziet als objecten. Dan is het niet bepaald bevorderend om nog maar eens te benadrukken dat 'het wezen vrouw' zich zo en zo voelt en op die en die manier behandeld moet worden.

quote:

Op zondag 21 september 2008 10:52 schreef dutch-mamma het volgende:
Maar ik kan je vertellen dat dat heel zwaar is voor vrouwen.
Er zijn ook vrouwen die...
dan weet de vrouw wat ze van je kan verwachten
Je voorkomt zo ook dat een vrouw helemaal kapot kan gaan (ja, zo zitten veel vrouwen in elkaar).

Wat emotioneel zwaar is voor 'een vrouw' is zwaar voor een ieder die zich in dezelfde positie bevindt, man of vrouw. Atreyu zou meer inlevingsvermogen kunnen krijgen door bij elke keer dat hij bemerkt dat iemand zich door zijn gedrag gekwetst voelt zich af te vragen hoe hij zichzelf zou voelen als hij zo behandeld werd zoals hij net iemand behandelde. Ik kan me voorstellen dat dat moeilijk is, maar het is een eerste stap.

Atreyu, volgens mij heb jij, als je al autisme hebt, maar dat zou best kunnen, voornamelijk ergens anders last van. Je hebt bijna geen geweten. Het gevoel dat iedereen zich anders gedraagt dan jij en dat je veel moeite moet doen om te begrijpen hoe zij denken/voelen is kenmerkend voor autisme; dat het je eigenlijk weinig kan schelen en dat je gewoon toch maar lekker doet waar je zelf zin in hebt ongeacht hoe een ander zich daardoor zal voelen is dat niet.

Sander-3, mag ik vragen waar je nu mee bezig bent, qua werk? Als je verder zou willen komen dan waar je nu zit, zou je toch alles op alles moeten zetten om toch te gaan studeren. Je kunt je richten op een colloquium doctum, dat is een toelatingsexamen voor de universiteit voor mensen van 21 jaar of ouder die onvoldoende vooropleiding hebben. Dat is de snelste manier. Als je denkt dat niet te gaan halen, kun je ook informeren over wat voor kennis je moet beschikken om het wel te halen en dan keihard te gaan blokken. Je kunt ook, en dat kost iets meer moeite, je VWO halen door de vereiste deelcertificaten te halen. Er zijn daar allerlei scholen voor en het kost je hoe dan ook niet de 5/6 jaar die je verwacht. En als ik me niet vergis, kun je dat ook vrij individueel doen zodat je niet wederom wordt geconfronteerd met al die groepjes. Op HBO/WO niveau zal het je vast nog wel een keer gebeuren dat je in een groepje moet werken, maar dan moet je om ondersteuning gaan vragen bij de instelling. Mijn ervaring is dat universiteiten er veel beter op de hoogte zijn dan vroeger dat mensen problemen kunnen hebben met hun studie door hun autisme. Een begeleider die daar een beetje vanaf weet zal er dan ook echt niet van op staan te kijken dat je niet in groepjes kunt werken. Je zou er van vrijgesteld kunnen worden, of ze zouden je kunnen helpen om toch in groepjes te leren werken. En hoe je zulke begeleiders kunt vinden? Probeer voordat je definitief een studie kiest in contact te komen met de studieadviseur/studentenpsychologen en vertel ze dat je overweegt om te gaan studeren, maar dat je problemen denkt te gaan krijgen door autisme. Aan de hand van hun reactie zou je kunnen bepalen of je daar zou willen studeren of niet. En wat betreft je studiegenoten, op de HBO/uni is iedereen wat volwassener geworden en zijn er bijna geen pestkoppen meer. Dat klinkt misschien als een cliché, maar het is wel zo.

quote:

Op zondag 21 september 2008 12:12 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Dat hoor ik zo vaak op Fok en ik word er een beetje moe van. Misschien heb ik het bij het verkeerde eind hoor, maar ik denk dat veel van de problemen die sommige mannen hebben met vrouwen kunnen worden opgelost door vrouwen niet meer als een andere diersoort zien die anders behandeld dient te worden. Het zijn namelijk eigenlijk gewoon mensen. Nog belangrijker, net zoals mannen zijn vrouwen individuen. Je zult, net zoals je bij mannen onbewust misschien ook al doet, ook een vrouw als individueel moeten leren kennen om er zo achter te komen hoe je het beste met haar kunt omgaan.

Het probleem is gewoon bij mannen weet ik over welke onderwerpen ik het kan hebben en kan ik vaak gewoon vrij uit grapjes maken. Bij een vrouw kan ik het niet over computers/auto's /sport gaan hebben (interesses van mij) en ik ben nogal van de afzeik humor denk niet dat zoiets op prijs gesteld wordt door een dame. Voor de rest heb ik dus ook vaak totaal geen idee waar ik het met een meid dan over moet hebben. Ik ben niet zo spontaan dat ik even op het moment zo maar even iets kan gaan vertellen. Als er hier dames zijn die tips hebben met onderwerpen die altijd wel aanslaan dan zou ik dat erg op prijs stellen.

quote:

Op maandag 15 september 2008 19:16 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Als jij, je meer openstelt voor andere dan komt het recept voor vrouwen vanzelf wel terug.

is daar een recept voor?

quote:

Op zondag 21 september 2008 21:44 schreef Sinnedmask het volgende:
Het probleem is gewoon bij mannen weet ik over welke onderwerpen ik het kan hebben en kan ik vaak gewoon vrij uit grapjes maken. Bij een vrouw kan ik het niet over computers/auto's /sport gaan hebben (interesses van mij) en ik ben nogal van de afzeik humor denk niet dat zoiets op prijs gesteld wordt door een dame. Voor de rest heb ik dus ook vaak totaal geen idee waar ik het met een meid dan over moet hebben. Ik ben niet zo spontaan dat ik even op het moment zo maar even iets kan gaan vertellen. Als er hier dames zijn die tips hebben met onderwerpen die altijd wel aanslaan dan zou ik dat erg op prijs stellen.

Dat is, imo, de verkeerde benadering. Probeer het gewoon eens met een vrouw over computers, auto's of sport te hebben, misschien heeft ze daar juist wel wat mee of vindt ze het interessant om te horen wat jij er zo leuk aan vindt. Ik vind dat je er niet van te voren al vanuit moet gaan dat een vrouw iets niet interessant zou vinden 'omdat' ze een vrouw is. Er zijn wel wat typische vrouwenonderwerpen te verzinnen die bij een groot aantal vrouwen zou aanslaan, zoals make-up, kleding en schoenen kopen, maar in dat geval, wat zou jij daarover te vertellen hebben wat zij leuk vindt om naar te luisteren? Je bent jezelf aan het verloochenen omdat je over iets probeert te praten waar je niets mee hebt, en de dame in kwestie zou het kunnen ervaren als een belediging omdat je lijkt te denken dat zij zo'n oppervlakkige domme bimbo is dat zij alleen maar zou kunnen praten over zulke dingen als make-up. Vrouwen praten net zoals mannen gewoon over datgene wat op dat moment bij hen opkomt (en dat is bij sommige vrouwen inderdaad gewoon make-up, kleding en schoenen... hangt af van wat voor soort vrouw het is). Dat is, imo, de beste benadering die je kunt hebben bij gesprekken met zoals mannen en vrouwen. En als je toevallig op niets kunt komen? Tough luck, gebeurt iedereen wel een keertje. Dat maakt niet zo uit. Laat gewoon het idee gaan dat er dingen zijn waarover je zou 'moeten' praten of dingen die je niet eens zou kunnen proberen omdat het toch geen zin heeft. Zeg gewoon wat er in je op komt.

quote:

Op zondag 21 september 2008 21:46 schreef French_kiss het volgende:

[..]

is daar een recept voor?

Nee dus. Net zoals dat niemand gebruiksaanwijzingen staat uit te delen over hoe je het beste met die persoon om kunt gaan. Al zouden ze erg handig zijn..

Ik heb zelf eigenlijk nooit problemen met school gehad, dus daar kan ik echt niet over meepraten. Wel met samenwerken, maar dat kan je zeker op VWO en WO-niveau makkelijk vermijden. Zorg gewoon dat er taken verdeeld worden en als je dan zelf de 'vervelendste' taak op je neemt, is er niemand die het daar niet mee eens is

Vind alleen dat ik het wel moet gaan leren. Ik denk niet dat ik als ik aan het werk ga, er nog zo makkelijk onderuit kom.
Zijn daar geen cursussen voor?

quote:

Op zondag 21 september 2008 21:44 schreef Sinnedmask het volgende:

[..]

Het probleem is gewoon bij mannen weet ik over welke onderwerpen ik het kan hebben en kan ik vaak gewoon vrij uit grapjes maken. Bij een vrouw kan ik het niet over computers/auto's /sport gaan hebben (interesses van mij) en ik ben nogal van de afzeik humor denk niet dat zoiets op prijs gesteld wordt door een dame.

Waarom niet?

Je hoeft toch niet verplicht met mensen om te gaan die totaal andere interesses en humor hebben als jij? Dan maakt het niet uit of dat nu mannen of vrouwen zijn.

quote:

Op maandag 22 september 2008 11:24 schreef Innocence het volgende:
Ik heb zelf eigenlijk nooit problemen met school gehad, dus daar kan ik echt niet over meepraten. Wel met samenwerken, maar dat kan je zeker op VWO en WO-niveau makkelijk vermijden. Zorg gewoon dat er taken verdeeld worden en als je dan zelf de 'vervelendste' taak op je neemt, is er niemand die het daar niet mee eens is

Vind alleen dat ik het wel moet gaan leren. Ik denk niet dat ik als ik aan het werk ga, er nog zo makkelijk onderuit kom.
Zijn daar geen cursussen voor?
[..]

Waarom niet?

Je hoeft toch niet verplicht met mensen om te gaan die totaal andere interesses en humor hebben als jij? Dan maakt het niet uit of dat nu mannen of vrouwen zijn.

Het gaat niet zozeer om andere interesses of humor, maar het probleem hebben om daar mee om te gaan. En al helemaal bij vrouwen...

quote:

Op maandag 22 september 2008 13:04 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Het gaat niet zozeer om andere interesses of humor, maar het probleem hebben om daar mee om te gaan. En al helemaal bij vrouwen... [ afbeelding ]

Ik snap niet waarom het vrouwelijke geslacht een extra probleem vormt.

quote:

Op maandag 22 september 2008 13:04 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Het gaat niet zozeer om andere interesses of humor, maar het probleem hebben om daar mee om te gaan. En al helemaal bij vrouwen... [ afbeelding ]

Dat bedoel ik juist, je kan toch beter met een vrouw praten waarvan de interesses een beetje overeen komen. Dat heeft iedereen wel, het 'klikt' of niet.

Je kan ook heel veel moeite doen om met iemand een gesprek te voeren, omdat je vindt dat je met iedereen over vanalles moet kunnen praten, maar dat lijkt me geen basis voor een leuke relatie

Asperger meld zich! (ps, ooit iemand op het forum autsider.nl geweest??, niet voor reclame maar er zitten o.a. veel Aspergers.)

quote:

Op zondag 21 september 2008 21:46 schreef French_kiss het volgende:

[..]

is daar een recept voor?

Ja drie maal dags een gesprek voeren met iemand.

quote:

Op maandag 22 september 2008 13:14 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Ik snap niet waarom het vrouwelijke geslacht een extra probleem vormt.

Ik ook niet

quote:

Op maandag 22 september 2008 14:44 schreef Innocence het volgende:

[..]

Dat bedoel ik juist, je kan toch beter met een vrouw praten waarvan de interesses een beetje overeen komen. Dat heeft iedereen wel, het 'klikt' of niet.

Je kan ook heel veel moeite doen om met iemand een gesprek te voeren, omdat je vindt dat je met iedereen over vanalles moet kunnen praten, maar dat lijkt me geen basis voor een leuke relatie

Probleem 1: het tegenkomen van vrouwen.
Ik kom gewoon weinig vrouwen tegen, niet op mijn werk, niet met uitgaan (sterker: ik ga niet uit) Zomaar op straat iemand aanspreken doe ik niet (wie wel?) ondanks dat ik daar genoeg leuke meiden zie. Maar wat te doen? Hoe? En dan? etc. Bij mij ontbreekt er wat dat betreft iets. Dat betekent niet dat ik dingen niet weet of niet kan, maar er blijft een barriere waar ik nog niet mee om kan gaan.
Probleem 2: gesprek voeren?
Het lukt me nu redelijk om een koetjes-en-kalfjes-gesprek te voeren, met mannen dan. Dat kost mij heel veel moeite voor een kort gesprek. Om zoiets met vrouwen te doen is voor mij vooralsnog niet te doen (daar ben ik niet moedeloos over, het zal me echt wel lukken binnen afzienbare tijd)
Mensen met autisme of pdd-nos hebben nu eenmaal (heel veel) moeite met het leggen en onderhouden van contacten. Nu weet ik niet hoe dat bij vrouwen zit, maar veel 'normale' mannen hebben het daar soms al moeilijk mee, laat staan de exemplaren die een andere versie besturingssoftware hebben.

Bij mij ligt het aan de dag of ik zin heb om te praten, de ene dag ben ik helemaal in mezelf gekeerd en de andere dag heb ik wel zin om naar buiten te treden en dan praat ik ook wel eens met meiden of vrouwen die ik zomaar tegenkom in een winkel bij de kassa of in een kroeg en dan gebeurt zo'n gesprek vaak om een reden als er een situatie voordoet die tot praten kan aanleiden. Ben dan niet van de lange gesprekken omdat ik niet altijd de woorden kan vinden die ik wil zeggen en vervolgens op een rijtje gaan zetten van de woorden voordat ze gezegd gaan worden wat vaak snel moet gebeuren bij praten, maar korte gesprekken kan ik dan wel goed aan. Maar praten is sowieso niet een echte hobby van mij, vind praten ook vaak overgewaardeerd op de een of andere manier en vaak zie ik praten in als iets dat zinnig moet zijn en functioneel moet zijn. Schrijven is wat anders hier, daar kan ik de tijd voor nemen en zie ik niet in als zo'n grote last, het meteen moeten reageren en woorden zoeken om vervolgens de woorden te rangschikken, het levert soms wel eens stress op.

2 uur lang met iemand aan tafel zitten en gesprekken moeten voeren raak ik dus best nerveus van, op een gegeven moment weet ik niet meer wat ik wil zeggen en ook lijkt het vaak allemaal al eens gezegd te zijn als je iemand praat. Ook de koetjes en kalfjes praten zie ik niet altijd het nut van in en dan bespaar ik me die moeite liever dan energie erin te steken. Moet dan wel zeggen dat op sommige momenten anders is als er een gezellig sfeer heerst die echt tot praten doet aanzetten. En vanzelf ook wat al eerder geschreven is dat bij gezamelijke interesse al snel een gesprek makkelijker te voeren is, verschil je als mensen onderling sterk dan lijkt het me vrij moeilijk om een gesprek op gang te houden.

Heb dan wel eens de neiging ook om heel snel te praten En dan ook weer eens dat het wel lukt op een duidelijke en rustige manier. Dus nogmaals, het kan vriezen en dooien. Besturingssysteem dat al werd aangekaart hier, volgens mij moet ik her en der wat bestanden en opdrachten wissen en nieuwe toevoegen

quote:

Op maandag 22 september 2008 20:06 schreef Stupendous76 het volgende:
Probleem 1: het tegenkomen van vrouwen.
Ik kom gewoon weinig vrouwen tegen, niet op mijn werk, niet met uitgaan (sterker: ik ga niet uit) Zomaar op straat iemand aanspreken doe ik niet (wie wel?) ondanks dat ik daar genoeg leuke meiden zie. Maar wat te doen? Hoe? En dan? etc. Bij mij ontbreekt er wat dat betreft iets. Dat betekent niet dat ik dingen niet weet of niet kan, maar er blijft een barriere waar ik nog niet mee om kan gaan.

Dat heb ik ook mensen eerder horen zeggen en ik kan het me eigenlijk nauwelijks voorstellen, ik bedoel, dat ze geen vrouwen tegen komen. Waar werk je dan dat er zo weinig vrouwen zijn? Ken je niemand met een vriendin? Niet dat je dan haar moet proberen weg te paaien, maar je kunt op zijn minst oefenen om met vrouwen te praten En waarom zou je niet iemand aanspreken op straat? Zoals TopSpin al zei, er kunnen, in welke context dan ook, gelegenheden ontstaan waarbij mensen het niet erg zullen vinden als een vreemdeling een gesprek met ze aanknoopt. De truc is dan om zulke gelegenheden te vinden En als je poging contact te maken ongewenst is, dan merk je dat snel genoeg (althans, dat hoop ik ). Dat kun je met mannen en met vrouwen proberen...

quote:

Probleem 2: gesprek voeren?
Het lukt me nu redelijk om een koetjes-en-kalfjes-gesprek te voeren, met mannen dan. Dat kost mij heel veel moeite voor een kort gesprek. Om zoiets met vrouwen te doen is voor mij vooralsnog niet te doen (daar ben ik niet moedeloos over, het zal me echt wel lukken binnen afzienbare tijd)

Mijn oplossing is geweest om niet meer dwangmatig te zoeken naar een gespreksonderwerp maar het gewoon te hebben over wat in me op komt. Dat roept dan weer associaties op bij je gesprekspartner die weer wat oproepen bij jou en zo houd je een gesprek gaande. Of er gebeurt gewoon niets, maar een mislukt gesprek is geen doodzonde. De truc is om het vooral niet te hard proberen. Gewoon in het diepe duiken, niet nadenken en je ziet maar of je het redt of niet. Wat is het ergste dat je kan overkomen als een gesprek een keer niet goed loopt?

quote:

Mensen met autisme of pdd-nos hebben nu eenmaal (heel veel) moeite met het leggen en onderhouden van contacten. Nu weet ik niet hoe dat bij vrouwen zit, maar veel 'normale' mannen hebben het daar soms al moeilijk mee, laat staan de exemplaren die een andere versie besturingssoftware hebben.

Dat hoef je me niet te vertellen, ik heb het zelf ook, weet je nog? Alleen ben ik dan een vrouw

Ik ben trouwens echt helemaal verzot op praten. Niet altijd, maar soms verloopt alles vlekkeloos en voel ik me helemaal op mijn gemak en dan kan ik rustig uren lang blijven kletsen met iemand die ik nog nooit eerder van mijn leven gezien heb. Dat soort gesprekken waarbij alles (of bijna alles ) goed gaat zijn het fijnst, en dan maakt het me nog niet eens zoveel uit waar het gesprek dan eigenlijk over ging. En in zo'n geval kan ik me erg naar voelen als het gesprek onderbroken wordt en ik weer alleen ben Sociaal contact is fijn

Sociaal contact kan inderdaad fijn zijn Maar af en toe eens helemaal overschakelen op stilte is ook niet eens zo slecht. Gezellige sfeer is voor mij een vereiste vaak en dan nogmaals dat de interesses op elkaar moeten aansluiten. Een ontspannen gezellige ongedwongen sfeer en het loopt vaak vanzelf

quote:

Op maandag 22 september 2008 23:24 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Dat heb ik ook mensen eerder horen zeggen en ik kan het me eigenlijk nauwelijks voorstellen, ik bedoel, dat ze geen vrouwen tegen komen. Waar werk je dan dat er zo weinig vrouwen zijn? Ken je niemand met een vriendin? Niet dat je dan haar moet proberen weg te paaien, maar je kunt op zijn minst oefenen om met vrouwen te praten En waarom zou je niet iemand aanspreken op straat? Zoals TopSpin al zei, er kunnen, in welke context dan ook, gelegenheden ontstaan waarbij mensen het niet erg zullen vinden als een vreemdeling een gesprek met ze aanknoopt. De truc is dan om zulke gelegenheden te vinden En als je poging contact te maken ongewenst is, dan merk je dat snel genoeg (althans, dat hoop ik ). Dat kun je met mannen en met vrouwen proberen...

Ik werk bij een overheid, maar in de wegenbouw. Daar zitten helaas erg weinig vrouwen.
Je hebt verder wel gelijk hoor, maar het is als een Chinees in Nederland: je snapt niets van de gebruiken, je verstaat niets en je kan je niet duidelijk maken. Maar dan tussen man en vrouw.

quote:

[..]

Mijn oplossing is geweest om niet meer dwangmatig te zoeken naar een gespreksonderwerp maar het gewoon te hebben over wat in me op komt. Dat roept dan weer associaties op bij je gesprekspartner die weer wat oproepen bij jou en zo houd je een gesprek gaande. Of er gebeurt gewoon niets, maar een mislukt gesprek is geen doodzonde. De truc is om het vooral niet te hard proberen. Gewoon in het diepe duiken, niet nadenken en je ziet maar of je het redt of niet. Wat is het ergste dat je kan overkomen als een gesprek een keer niet goed loopt?

Ik kan gelukkig goed leren en het voeren van gesprekken gaat steeds beter. Maar eerlijk gezegd zijn het geen gesprekken, maar probeer ik de ander te laten spreken. Dat is wel even iets wat je moet leren, maar het werkt wel, zeker omdat ik niet zo'n grote prater ben.

quote:

[..]

Dat hoef je me niet te vertellen, ik heb het zelf ook, weet je nog? Alleen ben ik dan een vrouw

* insert shake-hands-smiley

quote:

Op maandag 22 september 2008 23:46 schreef Stupendous76 het volgende:

Ik kan gelukkig goed leren en het voeren van gesprekken gaat steeds beter. Maar eerlijk gezegd zijn het geen gesprekken, maar probeer ik de ander te laten spreken. Dat is wel even iets wat je moet leren, maar het werkt wel, zeker omdat ik niet zo'n grote prater ben.

Wordt -voor zover ik weet- juist heel erg gewaardeerd door vrouwen.
Een man die kan luisteren


Heb zelf maar soms problemen om te praten, vaak interesseert het me gewoon niet genoeg, om er moeite voor te willen doen. Maar ik kan juist wel met volstrekt vreemden over niets praten. Dan weet je tenminste zeker dat er geen gevolgen zitten aan de rare dingen die je zegt.
Een gesprek echt over iets, kost me meer moeite, omdat het me niet altijd lukt het over te brengen zoals ik het bedoel. Bedenk je alleen wel, dat een ander er eigenlijk helemaal niet zo op let, zoals jij er zelf mee bezig bent.

Ik snap wel wat je zegt over mensen ontmoeten hoor. Zeker na een bepaalde leeftijd, ontmoet je echt niet zomaar iemand. Ik heb eigenlijk m'n gehele kenissenkring opgedaan tijdens het stappen. Dat is toch wat makkelijker, zeker met een drankje op of als vrouw.

quote:

Op maandag 22 september 2008 23:46 schreef Stupendous76 het volgende:
Ik werk bij een overheid, maar in de wegenbouw. Daar zitten helaas erg weinig vrouwen.
Je hebt verder wel gelijk hoor, maar het is als een Chinees in Nederland: je snapt niets van de gebruiken, je verstaat niets en je kan je niet duidelijk maken. Maar dan tussen man en vrouw.

En dat snap ik dus niet. Vrouwen spreken echt geen andere taal hoor..

quote:

Ik kan gelukkig goed leren en het voeren van gesprekken gaat steeds beter. Maar eerlijk gezegd zijn het geen gesprekken, maar probeer ik de ander te laten spreken. Dat is wel even iets wat je moet leren, maar het werkt wel, zeker omdat ik niet zo'n grote prater ben.

Dat kun je doen, maar waarom zou je niet zelf af en toe het woord nemen? Jij hebt toch ook gedachten, wat is er mis mee om die te uiten?

quote:

* insert shake-hands-smiley

quote:

Op dinsdag 23 september 2008 14:10 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

En dat snap ik dus niet. Vrouwen spreken echt geen andere taal hoor..

Ik begrijp de taal wel, maar spreek hem niet. Maar ik kan het hier helaas niet gemakkelijk uitleggen. Erger nog: deze discussie kan ik gemakkelijk mondeling houden, omdat er een duidelijk onderwerp is en we er allebei in geďnteresseerd zijn. Maar als ik je 'gewoon' tegen zou komen is er zeer waarschijnlijk geen gesprek.

quote:

[..]
Dat kun je doen, maar waarom zou je niet zelf af en toe het woord nemen? Jij hebt toch ook gedachten, wat is er mis mee om die te uiten?
[..]

Natuurlijk en gelukkig ook
Helaas leert de ervaring dat mij laten spreken slechts tijdelijk werkt. De ander laten spreken kost mij soms veel moeite (omdat ik dan denk: wat moet ik met al dat gepraat, ik wil alleen zus of zo weten), maar als de ander zich er prettig bij voelt, dan ben ik ook tevreden.

quote:

Op dinsdag 23 september 2008 14:44 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Ik begrijp de taal wel, maar spreek hem niet. Maar ik kan het hier helaas niet gemakkelijk uitleggen. Erger nog: deze discussie kan ik gemakkelijk mondeling houden, omdat er een duidelijk onderwerp is en we er allebei in geďnteresseerd zijn. Maar als ik je 'gewoon' tegen zou komen is er zeer waarschijnlijk geen gesprek.

Dus in feite klap je gewoon dicht bij het zien van een vrouw?

quote:

Op woensdag 24 september 2008 15:14 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Dus in feite klap je gewoon dicht bij het zien van een vrouw?

Ja.

quote:

Op woensdag 24 september 2008 15:42 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Ja.

Zou het je helpen door je in te beelden dat het een man is?

@ Black_Tulip klap jij nooit dicht als je tegenover een jongen staat?

De eerste stap zetten is heel moeilijk. Aan gezien de eerste indruk belangrijk wil je graag een goede indruk maken op een meisje als je haar spreekt. Verder is het moeilijk om een gesprek aan te gaan met vreemden.

Als ik een leuk meisje dan durf ik daar nooit op af te stappen omdat ik eigenlijk geen idee heb hoe ik dit moet aanpakken.

quote:

Op woensdag 24 september 2008 17:23 schreef tijnbrein het volgende:
Als ik een leuk meisje dan durf ik daar nooit op af te stappen omdat ik eigenlijk geen idee heb hoe ik dit moet aanpakken.

Maar waarom zou je in eerste instantie op een vreemd iemand afstappen; je kent diegene toch niet Bedoel je het als wanneer je bijvoorbeeld bij de bushalte staat en dan wilt vragen hoe laat het is ofzo?

quote:

Op woensdag 24 september 2008 18:23 schreef sander-3 het volgende:

[..]

Maar waarom zou je in eerste instantie op een vreemd iemand afstappen; je kent diegene toch niet Bedoel je het als wanneer je bijvoorbeeld bij de bushalte staat en dan wilt vragen hoe laat het is ofzo?

De vraag is ook of die vrouw behoefte heeft eraan. Veel zullen het niet op prijs stellen. Gisteren nog op een station was een of andere jongen tegen een vreemde meid bezig dat ze moest lachen want dan zag ze er mooier uit. Die meid was er duidelijk niet van gediend.

Alsof iedere leuke meid behoefte heeft aan een jongen die haar aanspreekt. Denk dat het ook vaak zo is dat ze denken van..." Laat me met rust, heb een zware studie of werk dag achter de rug". En dan sowieso dat ze er geen behoefte aan hebben ondanks dat een aantal denkt dat het normaal is om dat te doen om populair te wezen.

quote:

Op woensdag 24 september 2008 18:23 schreef sander-3 het volgende:

[..]

Maar waarom zou je in eerste instantie op een vreemd iemand afstappen; je kent diegene toch niet Bedoel je het als wanneer je bijvoorbeeld bij de bushalte staat en dan wilt vragen hoe laat het is ofzo?

Nee als ik vreemde de weg of iets dergelijks wil vragen is geen probleem. Maar een leuk meisje aanspreken dat lukt mij niet ik zou niet weten hoe ik dit moet aanpakken.

quote:

Op woensdag 24 september 2008 17:04 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Zou het je helpen door je in te beelden dat het een man is?

Ik heb niets tegen mannen, maar ik val op vrouwen...

Is an sich wel een aardig idee, maar ik zie niet hoe ik dat voor elkaar moet krijgen, ik vermoed dat ik dan zo veel moeite kwijt ben met een gedachte te forceren, dat alles dan mis gaat. Plus dat het, mij in ieder geval, vreemd voorkomt om bij een leuke meid te denken aan een man 'om maar te kunnen praten'. Ik ga dan toch voor de 'trial and error'-methode. Of zoiets

quote:

Op woensdag 24 september 2008 17:23 schreef tijnbrein het volgende:
@ Black_Tulip klap jij nooit dicht als je tegenover een jongen staat?

Nee. Sterker nog, ik heb altijd beter om kunnen gaan met jongens dan met meisjes. Niet dat ik dan tegenover meisjes dichtklap

quote:

De eerste stap zetten is heel moeilijk. Aan gezien de eerste indruk belangrijk wil je graag een goede indruk maken op een meisje als je haar spreekt. Verder is het moeilijk om een gesprek aan te gaan met vreemden.

Als ik een leuk meisje dan durf ik daar nooit op af te stappen omdat ik eigenlijk geen idee heb hoe ik dit moet aanpakken.

Misschien helpt het om het idee los te laten dat er iets te halen valt. Ik krijg de indruk dat je ieder meisje met wie je zou willen praten behandelt alsof het jouw vriendin zou kunnen zijn, als je maar hard genoeg je best doet. Als je dat nou los laat en met een meisje gaat praten omdat het je leuk lijkt om met haar een gesprek te hebben, misschien heeft dat meer succes..?

quote:

Op woensdag 24 september 2008 18:59 schreef Topspin het volgende:

[..]

De vraag is ook of die vrouw behoefte heeft eraan. Veel zullen het niet op prijs stellen. Gisteren nog op een station was een of andere jongen tegen een vreemde meid bezig dat ze moest lachen want dan zag ze er mooier uit. Die meid was er duidelijk niet van gediend.

Alsof iedere leuke meid behoefte heeft aan een jongen die haar aanspreekt. Denk dat het ook vaak zo is dat ze denken van..." Laat me met rust, heb een zware studie of werk dag achter de rug". En dan sowieso dat ze er geen behoefte aan hebben ondanks dat een aantal denkt dat het normaal is om dat te doen om populair te wezen.

Imo ligt het meer aan het juiste moment en of de jongen het goed aanpakt dan aan of de vrouw in kwestie er behoefte aan heeft of niet. Wie weet had ze het wel leuk gevonden als die jongen haar net iets anders had benaderd. Als hij dat zei in een poging om contact met haar te krijgen, dan heeft hij het echt verkeerd begrepen Zo'n opmerking komt niet goed over. Ten eerste is het niet prettig om te horen dat je nors overkomt. Ten tweede, waarom zou ze 'moeten' lachen? Alsof het intrinsieke doel van een vrouw is om er mooier uit te zien. Of is dat wat mannen graag zouden willen? Waarom kan ze niet gewoon lekker nors kijken omdat ze een kutdag heeft gehad of omdat haar gezicht nou eenmaal zo staat? "Laat me met rust " denkt ze dan.

_{Of althans, dat denk ik als iemand me zo aanspreekt En aangezien ze er niet van gediend was, neem ik aan dat zij ook zoiets dacht.}

voor de mensen die geinteresseerd zijn in hoever het staat met de zoektocht naar de oorzaak van autisme...

http://www.sciencedaily.com/releases/2008/09/080923104315.htm

quote:

Op donderdag 25 september 2008 10:57 schreef Black_Tulip het volgende:


Als je dat nou los laat en met een meisje gaat praten omdat het je leuk lijkt om met haar een gesprek te hebben, misschien heeft dat meer succes..?

Inderdaad, zo doe ik dat ook (al heb ik tot dusver geen vriendin of mensen die ik echt vrienden kan noemen).
Maar in elk geval ontspannen contact maken met vreemden en niet wanhopig.
Mijn probleem is meer dat ik niet altijd goed weet hoe ik een gesprek moet starten of aan de gang houden.
Daarbij speelt ook wel mee dat ik vaak negatief denk over andere mensen in de zin van dat ze me minderwaardig vinden/ een kneus, loser, oninteressant of raar vinden terwijl dat waarschijnlijk niet zo is.

Vooral dat negatieve beeld over mezelf is m'n grote probleem, aangezien ik daardoor vanaf mijn kinder/pubertijd in een negatieve, neerwaartse spiraal was geraakt
Waar ik nu weer uit moet zien te raken (gaat langzamerhand steeds beter en ik durf daardoor ook steeds meer dingen te ondernemen).

quote:

Op donderdag 25 september 2008 10:57 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]


Nee. Sterker nog, ik heb altijd beter om kunnen gaan met jongens dan met meisjes. Niet dat ik dan tegenover meisjes dichtklap
[..]

Misschien helpt het om het idee los te laten dat er iets te halen valt. Ik krijg de indruk dat je ieder meisje met wie je zou willen praten behandelt alsof het jouw vriendin zou kunnen zijn, als je maar hard genoeg je best doet. Als je dat nou los laat en met een meisje gaat praten omdat het je leuk lijkt om met haar een gesprek te hebben, misschien heeft dat meer succes..?

Misschien heb je daar een goed punt. Iemand aanspreken met een duidelijk doel bijvoorbeeld de weg vragen dat gaat mij goed af. Maar zo maar iemand aanspreken om een gesprek aan te gaan is al veel ingewikkelder. En wordt nog erger als ik tot die persoon in kwestie aangetrokken ben. Ik heb geen idee hoe ik zo'n gesprek moet beginnen laat staan gaande houden. Op mijn werk met collega's gaat het goed aangezien ik die mensen al langer ken en het daarom makkelijker is. Maar als ik uit ga bijvoorbeeld dan is het heel erg lastig. En daarom spreek ik vaak niemand aan.
Maar goed binnenkort ga ik een cursus doe waarin ik voor sociale interactie. Na die cursus hoop ik dat het makkelijker gaat een praatje maken met vreemden.

quote:

Op donderdag 25 september 2008 14:17 schreef Re het volgende:
voor de mensen die geinteresseerd zijn in hoever het staat met de zoektocht naar de oorzaak van autisme...

http://www.sciencedaily.com/releases/2008/09/080923104315.htm

Interessant.. ben het nu aan het lezen.

quote:

Rare Genetic Disorder Gives Clues To Autism, Epilepsy, Mental Retardation

Ik kwam dit nog tegen trouwens: http://www.volkskrant.nl/(...)soleercel_opgesloten .

Best wel erg.

op zich al een topic waard, de misstanden in de psychiatrische klinieken... veel in het nieuws nu

quote:

Op donderdag 25 september 2008 22:11 schreef sander-3 het volgende:
Ik kwam dit nog tegen trouwens: http://www.volkskrant.nl/(...)soleercel_opgesloten .

Best wel erg.

en ook

quote:

Op donderdag 25 september 2008 22:21 schreef Re het volgende:
op zich al een topic waard, de misstanden in de psychiatrische klinieken... veel in het nieuws nu

Sowieso de misstanden in de hulpverlening... Als moeder van 2 Asperger-kinderen heb ik dingen meegemaakt waar je niet blij van wordt. Gelukkig is het na 10 jaar goed gekomen, maar ik ken gezinnen waar het na 15-20 jaar nog steeds niet goed is.

quote:

Op donderdag 25 september 2008 20:54 schreef tijnbrein het volgende:
Maar goed binnenkort ga ik een cursus doe waarin ik voor sociale interactie. Na die cursus hoop ik dat het makkelijker gaat een praatje maken met vreemden.

Veel succes Ik heb eigenlijk geen idee of zoiets helpt, maar ik help het je hopen.

quote:

Op vrijdag 26 september 2008 12:02 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Veel succes Ik heb eigenlijk geen idee of zoiets helpt, maar ik help het je hopen.

Als zou het maar een klein duwtje in de goede richting zijn.

Ontopic
Dat verhaal over die man in de isoleercel is echt verschrikkelijk. Ik hoop voor hem en zijn familie dat het goed met hem komt. Zo als hij behandeld is behandelen dieren nog niet eens.

Ik ken een paar mensen, respectievelijk met lichte en zware asperger, en eentje met PDD nos.
Wat me vooral opvalt is dat ze vooral met zichzelf bezig zijn (nog meer dan een 'normaal' iemand), met alle goede bedoelingen voor de ander. Dat wel. Dat maakt weer dat veel mensen liever niet met ze omgaan omdat ze enkel oog voor zichzelf hebben enerzijds, en anderzijds omdat ze sociale situaties totaal niet kunnen herkennen.

Klink ik herkenbaar?

De reden waarom ik veel kennissen heb met Autisme, PDD-nos, is vooral omdat we beide een passie hebben voor ICT, en dat deze mensen vaak niet aan roddelen, en al dat ander achterbakse shit doen.

quote:

Op zondag 28 september 2008 02:09 schreef F04 het volgende:
De reden waarom ik veel kennissen heb met Autisme, PDD-nos, is vooral omdat we beide een passie hebben voor ICT, en dat deze mensen vaak niet aan roddelen, en al dat ander achterbakse shit doen.

Je gaat voorbij aan mijn reactie.

quote:

Op zondag 28 september 2008 01:47 schreef Verluste het volgende:
Ik ken een paar mensen, respectievelijk met lichte en zware asperger, en eentje met PDD nos.
Wat me vooral opvalt is dat ze vooral met zichzelf bezig zijn (nog meer dan een 'normaal' iemand), met alle goede bedoelingen voor de ander. Dat wel. Dat maakt weer dat veel mensen liever niet met ze omgaan omdat ze enkel oog voor zichzelf hebben enerzijds, en anderzijds omdat ze sociale situaties totaal niet kunnen herkennen.

Klink ik herkenbaar?

Ja het klopt wel wat je zegt.

Een voorbeeld uit de praktijk. Een van mijn beste vrienden liet me kennis maken met zijn nieuwe vriendin. Toen gingen we (maat en ik) samen lunchen en vroeg hij wat ik van haar vond. En ik zei recht in zijn gezicht dat ik vond dat ze er harstikke lelijk uitzag en dat ik niet snapte dat ie met haar omging omdat zijn exen er veel beter uitzagen... Ik heb wel vaker de neiging om gewoon te zeggen wat ik vind en dan TOTAAL geen rekening te houden met de gevoelens van de ander...

Ik probeer wel te leren van mijn fouten... Maar ik moet dan wel in een scherpe bui zijn en over alles 2x nadenken voordat ik iets zeg...

quote:

Op zondag 28 september 2008 03:59 schreef Atreyu het volgende:

[..]

Ja het klopt wel wat je zegt.

Een voorbeeld uit de praktijk. Een van mijn beste vrienden liet me kennis maken met zijn nieuwe vriendin. Toen gingen we (maat en ik) samen lunchen en vroeg hij wat ik van haar vond. En ik zei recht in zijn gezicht dat ze er harstikke lelijk uitzag en dat ik niet snap dat ie met haar omgaat omdat zijn exen er veel beter uitzagen... Ik heb wel vaker de neiging om gewoon te zeggen wat ik vind en dan TOTAAL geen rekening te houden met de gevoelens van de ander...

Ik probeer wel te leren van mijn fouten... Maar ik moet dan wel in een scherpe bui zijn en over alles 2x nadenken voordat ik iets zeg...

Dan ben je gewoon een botte lul, sorry hoor, maar dat heeft niks te maken met Autisme. Autisten zitten in hun eigen wereldje en vallen dat soort dingen niet eens op. Een scherpe bui Denk eens 2 keer na dan, echt hoor

quote:

Op zondag 28 september 2008 04:06 schreef Morwen het volgende:

[..]

Dan ben je gewoon een botte lul, sorry hoor, maar dat heeft niks te maken met Autisme. Autisten zitten in hun eigen wereldje en vallen dat soort dingen niet eens op. Een scherpe bui Denk eens 2 keer na dan, echt hoor

Denk je echt dat alle autisten in een eigen wereldje zitten?

De zware autisten met een lage intelligentie mischien wel... Maar daar val ik niet onder... Het probleem is hoe hoger je intelligentie word in combinatie met autisme des te meer je over sociale interactie gaat nadenken. Ik heb (vroeger) wel eens nachten wakker gelegen omdat ik aan het nadenken was hoe ik het beste sociaal gezien tegen mijn manager kon doen. (hoe ga hem hem begroeten, hoe ga ik me opstellen, wat ga ik allemaal zeggen etc) Het is heel erg vermoeiend om s'avonds terug te blikken op sociale situaties die ik dan in detail als een film voorbij zie komen. Ik maak ze dan nogmaals mee en probeer mijn fouten te verbeteren voor het geval zo'n situatie zich nogmaals mocht voordoen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Atreyu op 28-09-2008 04:27:11 ]

quote:

Op zondag 28 september 2008 03:59 schreef Atreyu het volgende:
Een voorbeeld uit de praktijk. Een van mijn beste vrienden liet me kennis maken met zijn nieuwe vriendin. Toen gingen we (maat en ik) samen lunchen en vroeg hij wat ik van haar vond. En ik zei recht in zijn gezicht dat ik vond dat ze er harstikke lelijk uitzag en dat ik niet snapte dat ie met haar omging omdat zijn exen er veel beter uitzagen... Ik heb wel vaker de neiging om gewoon te zeggen wat ik vind en dan TOTAAL geen rekening te houden met de gevoelens van de ander...

Ik probeer wel te leren van mijn fouten... Maar ik moet dan wel in een scherpe bui zijn en over alles 2x nadenken voordat ik iets zeg...

Dit is zeker heel erg herkenbaar voor me. Té direct zijn in communicatie naar anderen. In Nederland lijkt het wel of alles gezegd moet worden in 10 omwegen, voorzichtig en uiterst beheerst. Als ik iets/iemand niet leuk vind, dan zeg ik dat gewoon. Heb nu inmiddels wel door dat het vaak niet gewenst is dat ik zo reageer, maar het is heel moeilijk dat te veranderen.

En over die eigen wereld:
Ik ben een klassieke autist, met hoog IQ en zit meer dan regelmatig in m'n eigen wereld verstopt. En ik denk dat ik daarin niet de enige ben. Zoiets komt niet alleen voor bij zwakbegaafde autisten, misschien relatief gezien wel vaker.

quote:

Op zondag 28 september 2008 04:06 schreef Morwen het volgende:

[..]

Dan ben je gewoon een botte lul, sorry hoor, maar dat heeft niks te maken met Autisme. Autisten zitten in hun eigen wereldje en vallen dat soort dingen niet eens op. Een scherpe bui Denk eens 2 keer na dan, echt hoor

Nou, ik herken dat botte wel bij mijn kinderen, die asperger hebben... Heeft al regelmatig voor behoorlijk genante situaties gezorgd...

quote:

Op zondag 28 september 2008 02:09 schreef F04 het volgende:
De reden waarom ik veel kennissen heb met Autisme, PDD-nos, is vooral omdat we beide een passie hebben voor ICT, en dat deze mensen vaak niet aan roddelen, en al dat ander achterbakse shit doen.

Klopt!

Maar... als ik kijk naar mijn Aspergerkinderen, waarom worden die dan toch uitgekotst? Misschien omdat ze anders (nerdy) taalgebruik hebben? Andere interesses? Juist omdat ze niet aan die achterbakse shit meedoen?

quote:

Op zondag 28 september 2008 04:06 schreef Morwen het volgende:

[..]

Dan ben je gewoon een botte lul, sorry hoor, maar dat heeft niks te maken met Autisme. Autisten zitten in hun eigen wereldje en vallen dat soort dingen niet eens op. Een scherpe bui Denk eens 2 keer na dan, echt hoor

Nou, dat vind ik niet hoor. Dat is wel een van de kenmerken van autisme, zeggen wat je denkt. Want waarom zou je het niet zeggen? Iemand vraagt er toch om.. precies.

Edit: niet dat ik dat doe, ik zou op zo'n vraag helemaal niets zeggen, maar ik heb dat soort dingen wel vaker gehoord bij andere mensen.

quote:

Op zondag 28 september 2008 08:34 schreef Anotis het volgende:

[..]

En over die eigen wereld:
Ik ben een klassieke autist, met hoog IQ en zit meer dan regelmatig in m'n eigen wereld verstopt. En ik denk dat ik daarin niet de enige ben. Zoiets komt niet alleen voor bij zwakbegaafde autisten, misschien relatief gezien wel vaker.

Maar hoe ervaar je dan dat eigen wereldje?

Ik heb zelf bepaalde obsessies die mij dwangmatig bezig houden. Dan denk ik er de hele dag aan. Als ik wakker word dan denk ik er meestal gelijk aan. Ik leef zegmaar voor mijn obsessies. Het houd me bezig op korte en lange termijn. Op korte termijn spelen de resultaten mee en op lange termijn streef ik een bepaald ideaal na. Gek genoeg houd me dit wel scherp...

quote:

_{Op zondag 28 september 2008 04:16 schreef Atreyu het volgende:}

[..]

Denk je echt dat alle autisten in een eigen wereldje zitten?

De zware autisten met een lage intelligentie mischien wel... Maar daar val ik niet onder... Het probleem is hoe hoger je intelligentie word in combinatie met autisme des te meer je over sociale interactie gaat nadenken. _{Ik heb (vroeger) wel eens nachten wakker gelegen omdat ik aan het nadenken was hoe ik het beste sociaal gezien tegen mijn manager kon doen. (hoe ga hem hem begroeten, hoe ga ik me opstellen, wat ga ik allemaal zeggen etc) Het is heel erg vermoeiend om s'avonds terug te blikken op sociale situaties die ik dan in detail als een film voorbij zie komen. Ik maak ze dan nogmaals mee en probeer mijn fouten te verbeteren voor het geval zo'n situatie zich nogmaals mocht voordoen.}

Zoiets dus.

quote:

Op zondag 28 september 2008 11:48 schreef dutch-mamma het volgende:

[..]

Klopt!

Maar... als ik kijk naar mijn Aspergerkinderen, waarom worden die dan toch uitgekotst? Misschien omdat ze anders (nerdy) taalgebruik hebben? Andere interesses? Juist omdat ze niet aan die achterbakse shit meedoen?

Omdat ze niet "meedoen met de rest", omdat (ondanks de naďviteit van autisten) ze vaak niet beďnvloedbaar zijn (ze doen alleen mee omdat er keihard wordt gelogen door de ander), ze vaak doorhebben hoe iets zit, ook al snappen ze het niet, omdat ze inderdaad ander taalgebruik hebben. Autisten zijn vaak kinderen die bij de volwassenen horen, en als ze volwassen zijn bij de kinderen horen.

quote:

Op zondag 28 september 2008 14:09 schreef sander-3 het volgende:

[..]

Nou, dat vind ik niet hoor. Dat is wel een van de kenmerken van autisme, zeggen wat je denkt. Want waarom zou je het niet zeggen? Iemand vraagt er toch om.. precies.

Edit: niet dat ik dat doe, ik zou op zo'n vraag helemaal niets zeggen, maar ik heb dat soort dingen wel vaker gehoord bij andere mensen.

Het is nou een goede reden waarom veel mensen met een grote boog langs autisten lopen. Ze kwetsen je gevoelens onbewust en/of ze kunnen sociale situaties totaal niet goed inschatten.

De voordelen van autistische mensen daargelaten.

quote:

Op zondag 28 september 2008 14:29 schreef Atreyu het volgende:

[..]

Maar hoe ervaar je dan dat eigen wereldje?

Ik ervaar dat als eindeloos dagdromen, voor me uit staren. Niemand kan me dan bereiken, alles gaat aan me voorbij.
Voelt heel veilig en rustig, vooral in een drukke omgeving (openbaar vervoer, school).

Misschien iets voor in de OP, 2 posters mbt autisme in PFD formaat. Kunt ze downloaden en uitprinten. Zijn ook te bestellen op deze website.

Autisme sterke kanten (leerkrachten)
Autisme sterke kanten

quote:

Op zondag 28 september 2008 16:01 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Omdat ze niet "meedoen met de rest", omdat (ondanks de naďviteit van autisten) ze vaak niet beďnvloedbaar zijn (ze doen alleen mee omdat er keihard wordt gelogen door de ander), ze vaak doorhebben hoe iets zit, ook al snappen ze het niet, omdat ze inderdaad ander taalgebruik hebben. Autisten zijn vaak kinderen die bij de volwassenen horen, en als ze volwassen zijn bij de kinderen horen.

Weet je dat ik dat eigenlijk ongelooflijk RAAK gezegd vindt?
Ik herken er punt voor punt mijn kinderen in. Ook, dat ze niet beďnvloedbaar zijn. Wat ik een geweldige eigenschap vind, trouwens!
Soms denk ik wel eens: ik geloof dat de wereld een stuk beter af is als die wat meer op autisten gericht zou zijn...
Dat is wel erg zwartwit, maar toch...

quote:

Op zondag 28 september 2008 17:29 schreef Juup© het volgende:
Misschien iets voor in de OP, 2 posters mbt autisme in PFD formaat. Kunt ze downloaden en uitprinten. Zijn ook te bestellen op deze website.

Autisme sterke kanten (leerkrachten)
Autisme sterke kanten

Jaaa, die ken ik! Vind ik helemaal geweldig dat men die sterke kanten ook benadrukt!

Ze zijn er ook voor ADHD-ers, geloof ik.

quote:

Op zondag 28 september 2008 20:22 schreef dutch-mamma het volgende:

[..]

Jaaa, die ken ik! Vind ik helemaal geweldig dat men die sterke kanten ook benadrukt!

Ze zijn er ook voor ADHD-ers, geloof ik.

Er is ook een poster geweest met de minder sterke kanten, maar die kan ik nergens meer vinden.

quote:

Op zondag 28 september 2008 04:06 schreef Morwen het volgende:
Dan ben je gewoon een botte lul, sorry hoor, maar dat heeft niks te maken met Autisme. Autisten zitten in hun eigen wereldje en vallen dat soort dingen niet eens op.

Onzin. Zoiets valt, ook door een autist, echt wel te leren. Daarmee wil ik niet zeggen dat alle autisten uiteindelijk leren hoe ze zich moeten gedragen in sociale situaties, maar wel dat je niet vooraf moet gaan denken dat iets voor een autist onmogelijk is. Je zult versteld staan.

quote:

Op zondag 28 september 2008 01:47 schreef Verluste het volgende:
Ik ken een paar mensen, respectievelijk met lichte en zware asperger, en eentje met PDD nos.
Wat me vooral opvalt is dat ze vooral met zichzelf bezig zijn (nog meer dan een 'normaal' iemand), met alle goede bedoelingen voor de ander. Dat wel. Dat maakt weer dat veel mensen liever niet met ze omgaan omdat ze enkel oog voor zichzelf hebben enerzijds, en anderzijds omdat ze sociale situaties totaal niet kunnen herkennen.

Klink ik herkenbaar?

Yep. Daar heb ik nog wat dingen aan toe te voegen. Ik weet niet in hoeverre dit geldt voor autisten, maar ik was er erg goed in onbewust de suggestie te wekken dat ik niemand nodig had, waarmee ik ook goed bedoelende leeftijdsgenoten afstootte. Bovendien knappen mensen vaak af op mijn neutrale gezichtsuitdrukking die zij opvatten als arrogant, boos of verdrietig.

Overigens ben ik wel beter geworden in die twee punten die je noemt.

quote:

Op zondag 28 september 2008 20:47 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Onzin. Zoiets valt, ook door een autist, echt wel te leren. Daarmee wil ik niet zeggen dat alle autisten uiteindelijk leren hoe ze zich moeten gedragen in sociale situaties, maar wel dat je niet vooraf moet gaan denken dat iets voor een autist onmogelijk is. Je zult versteld staan.

Dat is idd aan te leren voor de meeste autisten denk ik. Er zijn natuurlijk gevallen die zo star zijn dat het niet lukt.
Ik ben zelf van binnen ook zo onbehouwen lomp (ik zie het meer als goudeerlijkheid), maar onder normale omstandigheden weet ik wel hoe ik moet reageren voor de "normale" buitenwereld.
Alleen wanneer ik enorm gespannen en/of overprikkeld ben dan val ik snel terug in mijn kernautisme en flap ik er nagenoeg alles uit wat mijn gevoel mij ingeeft. Op zulke momenten kan ik mij simpelweg niet aanpassen om normaal te lijken voor de "normale" mensen.

quote:

Op zondag 28 september 2008 20:54 schreef Juup© het volgende:
Alleen wanneer ik enorm gespannen en/of overprikkeld ben dan val ik snel terug in mijn kernautisme en flap ik er nagenoeg alles uit was mijn gevoel mij ingeeft. Op zulke momenten kan ik mij simpelweg niet aanpassen om normaal te lijken voor de "normale" mensen.

Ik heb sneller last van zulke dingen als ik moe ben. Ik kan me nog wel een paar situaties voor de geest halen waarbij dat grandioos is misgegaan..

quote:

Op zondag 28 september 2008 20:55 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Ik heb sneller last van zulke dingen als ik moe ben. Ik kan me nog wel een paar situaties voor de geest halen waarbij dat grandioos is misgegaan..

Ook dat is idd iets waar ik last van heb. Door de vermoeidheid raak ik snel geprikkeld en dat leid dan tot overprikkeling omdat ik mijn handvatten niet kan vasthouden.

En bij mij is dat eergisteren en gisteren nog fout gegaan hier op FOK!

quote:

Op zondag 28 september 2008 20:21 schreef dutch-mamma het volgende:

[..]

Weet je dat ik dat eigenlijk ongelooflijk RAAK gezegd vindt?
Ik herken er punt voor punt mijn kinderen in. Ook, dat ze niet beďnvloedbaar zijn. Wat ik een geweldige eigenschap vind, trouwens!
Soms denk ik wel eens: ik geloof dat de wereld een stuk beter af is als die wat meer op autisten gericht zou zijn...
Dat is wel erg zwartwit, maar toch...

Vanuit de autist bezien is het ook de meest logische zienswijze. Als je met 'gewone' mensen hierover spreekt, dan vinden zij ook dat het beter zou zijn als er meer eerlijkheid was, maar toch: gesprek voorbij en vergeten zijn de woorden. Terwijl de autist ze nog exact kan herinneren en zich er naar probeert te schikken... Om tijden daarna met verbazing door die andere te worden bekeken omdat datgene wat gezegd is door de autist ook verwezenlijkt is.

quote:

Op zondag 28 september 2008 20:53 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Yep. Daar heb ik nog wat dingen aan toe te voegen. Ik weet niet in hoeverre dit geldt voor autisten, maar ik was er erg goed in onbewust de suggestie te wekken dat ik niemand nodig had, waarmee ik ook goed bedoelende leeftijdsgenoten afstootte. Bovendien knappen mensen vaak af op mijn neutrale gezichtsuitdrukking die zij opvatten als arrogant, boos of verdrietig.

Overigens ben ik wel beter geworden in die twee punten die je noemt.

Hmmm, zoiets heb ik dus ook. Helaas ook vrij sterk met vrouwen, misschien moet ik daar dus ook nog aan gaan werken.

quote:

Op zondag 28 september 2008 20:54 schreef Juup© het volgende:

[..]

Dat is idd aan te leren voor de meeste autisten denk ik. Er zijn natuurlijk gevallen die zo star zijn dat het niet lukt.
Ik ben zelf van binnen ook zo onbehouwen lomp (ik zie het meer als goudeerlijkheid), maar onder normale omstandigheden weet ik wel hoe ik moet reageren voor de "normale" buitenwereld.
Alleen wanneer ik enorm gespannen en/of overprikkeld ben dan val ik snel terug in mijn kernautisme en flap ik er nagenoeg alles uit wat mijn gevoel mij ingeeft. Op zulke momenten kan ik mij simpelweg niet aanpassen om normaal te lijken voor de "normale" mensen.

Vloeken als een bootwerker is meer mijn kenmerk, het lucht voor mij wel op maar mensen kijken zo raar, ze verwachten zoiets helemaal niet

quote:

Op donderdag 18 september 2008 21:04 schreef Oxymoron het volgende:

[..]

Nee dat weet ik niet als iemand het niet ZEGT.
Ik ben dus altijd bang dat iemand boos op mij is, ook als die gene het niet blijkt te zijn.De emoticons of smily's daar heb ik een verklarende woordenlijst voor. (moest ook ff goed denken wat je met je vraag bedoelde)
Maar als ik huil lijk ik meer op dan op omdat ik altijd rood word als ik verdrietig ben.

Helemaal ingewikkeld, is het pas als iemand huilt van woede of boos is en verdrietig tegelijk!

Dat heb ik ook heel erg. Maakt me heel onzeker bij mensen die ik niet goed ken. En je gaat ook niet iedereen zomaar vijf keer per week vragen of ze boos zijn, want dat is ook raar. Of je vraagt het, maar dan kunnen ze liegen en dat heb je dan ook niet door.

Het ergste vind ik het als mensen iets lulligs zeggen wat als grapje bedoeld is, want ik kan dat onderscheid niet goed maken. Zelfs als ik weet dat het een grapje is, voelt het niet zo of ik twijfel of ze niet zeggen dat het een grapje is omdat ze niet durven te zeggen dat ze het menen.