BE hier is het slapen ook ineens weer een drama sinds een week... Ik doe altijd samen met haar het muziekdoosje aan, leg haar dan in bed, een kus, aai en 'welterusten' en dan was het altijd even huilen en ze sliep...
Nu klampt ze zich al helemaal aan me vast nadat we het muziekje hebben aangedaan en huilt, schreeuwt en kokhalst haast van het huilen in haar bedje. Moelijk, maar meestal toch maar laten huilen (nou gaat ze steeds in bed staan, en kan dan niet meer naar beneden, ook niet handig

)... Haar 2e tand is net door, dus wie weet gaat het vanaf nu weer beter (nu slaapt ze iig lekker).
(als ze echt écht overstuur raakt en ik haar uit bed haal, dan legt ze vaak meteen haar hoofdje op mn schouder en slaapt meteen... de boef, terug in bed leggen gaat dan overigens niét... alsof ze het ruikt

).
En wat je zegt over 'waar zit de rem' dat heb ik ook, de laatste 2 maanden (vanaf dat ze zelf kon zitten ineens met 7 maand) gaat het zo super snel!
Tijgeren, beetje kruipen, opstaan in de box, ondertussen overal aan opstaan (en vallen heel de dag), zelfs aan gladde deuren en de muur enzo, zelf weer gaan zitten, klimmen, tandjes krijgen, kletsen, echt contact maken met mensen, roepen, zwaaien...
Dat ze dat allemaal zomaar zelf leren... Ik kan er uren naar kijken, naar dat kleine echte mensje

Helemaal baby-af... (zei een super trotse mama met enige weemoed in haar stem...)
Vrijdag voor de 9 maand controle naar het CB, ben benieuwd!