Onze zoon (ruim 2) is een slechte slaper. We zijn uren (letterlijk) bezig om hem in bed te krijgen, hij wil alleen tezamen met een van ons slaap vallen, en loopt 's nachts om de haverklap naar onze kamer om tussen ons in te slapen.
Het loopt echt de spuigaten uit: we zijn echt doodop van alle onderbroken nachten. Bovendien zien mijn man en ik elkaar 's avonds nauwelijks. Er moet iets veranderen.
Het consultatiebureau bood ons hoop. Ze wilden wel helpen om onze zoon terug in een normaal slaapritme te krijgen. Gisteren is er iemand geweest en heeft ons de 'wekkermethode' uitgelegd. We moeten de wekker om de drie tot vijf minuten zetten, en alleen als de wekker gaat aandacht aan onze zoon besteden. In de tussentijd moeten we zijn gedrag negeren, vooral het hartverscheurende huilen.
Vandaag is de eerste avond. We zijn gewaarschuwd voor een heel erg klote week. De eerste drie avonden zijn het ergst. Hij moet leren dat als wij iets zeggen, we het ook echt menen. En dat dat ook geldt voor het gaan slapen.
De wekker is inmiddels twee keer gegaan. Onze zoon huilt hartverscheurend, hij is ontzettend boos, maar ik geef niet toe. Ik ben benieuwd hoe lang ik hier nog zit.
[Dit bericht is gewijzigd door Nausicaa op 01-10-2003 21:09]
quote:Ja, elke keer als de wekker gaat besteed ik wat 'positieve aandacht' aan hem: geef hem een kus, een knuffel, en leg hem resoluut weer in bed. Waar hij dan gaat smeken dat ik bij hem blijf, maar dat doe ik dus niet. Zometeen krijg ik een kopje thee boven gebracht, ga ik wat was opvouwen, dus ik krijg de avond wel om.
Op woensdag 1 oktober 2003 20:49 schreef pffffffff het volgende:
en hoe gfaat het dan met slapen ?
breng je hem dan weer naar bed dadelijk?
It's gonna be a loooooooong night
Heb je trouwens enig idee hoe dit is ontstaan? En tips om het te voorkomen dat het zo ver komt?
quote:Sterkte.
Op woensdag 1 oktober 2003 20:51 schreef Nausicaa het volgende:It's gonna be a loooooooong night
quote:Het zal vast moeilijk zijn, maar consequent zijn is uiteindelijk toch het beste voor dat kind
Op woensdag 1 oktober 2003 20:52 schreef melonovy het volgende:
Het lijkt me verschrikkelijk om in zo'n situatie te zitten, ik kan niet tegen hartverscheurende huilpartijen...
quote:Combinatie: kindje dat zo slim is om te ontdekken dat als hij maar lang en hard genoeg huilt, hij zijn zin krijgt, en wij, die ook overdag misschien niet consequent genoeg zijn geweest.
Op woensdag 1 oktober 2003 20:52 schreef melonovy het volgende:
Heb je trouwens enig idee hoe dit is ontstaan? En tips om het te voorkomen dat het zo ver komt?
Wat ik overdag doe (deed) als hij ongewenst zeurgedrag vertoont, was om hem in de hoek te zetten, met de mededeling dat het gezeur moest stoppen. Dat is eigenlijk ook niet zo handig: hij heeft erdoor geleerd dat als hij maar hard genoeg huilt, hij aandacht krijgt, zelfs al is het negatieve aandacht. Dus nu vertel ik hem een keer, als het zeuren begint: "Niet piepen!", en het gehuil daarna negeer ik gewoon.
Gisteren met toen het cb op bezoek was, hebben we dat uitgetest. Jorden wilde graag een video voor de tweede keer zien, ik zei nee, en toen was het brullen. Hij heeft het een uur volgehouden. Onderwijl praatten de verpleegkundige van het cb en ik gewoon verder, hem absoluut negerend. Uiteindelijk - hij was natuurlijk al lang vergeten waar het over ging - hield het gehuil en gestampvoet op, en werd hij weer lief. Toen kreeg hij ook weer aandacht van ons.
Hij staat bijna te hyperventileren nu.
"Computer wél stuk"
quote:Ben bang dat je gelijk hebt!
Op woensdag 1 oktober 2003 21:01 schreef SEMTEX het volgende:Het zal vast moeilijk zijn, maar consequent zijn is uiteindelijk toch het beste voor dat kind
Zo leert-ie dat-ie ook in z'n eentje veilig kan slapen en dat pappa en mamma daar niet meer voor nodig zijn.
Aan de andere kant: hij springt nog net zo hard het bed uit als ik van zijn kamer ga. Hij staat hier nog steeds hartverscheurend te huilen.
Hij heeft inmiddels al naar papa gevraagd, en nu naar oma. Tja, zo'n moeder toch!
Ik heb inmiddels wel hoofdpijn van het gegil, trouwens.
Hij is vanzelf in bed gekropen, is stil, en lag al bijna te slapen!!
Jubeldejubel!
Al moet ik niet te snel juichen natuurlijk, want vannacht moet het op dezelfde manier....
Maar we zijn in elk geval zo ver als dit!
Tjeeeee!
Tralalaladieda, doet een stil vreugdedansje.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |