Vrijdag:
Lowlands University: André Krouwel - The United States of Lowlands Erg interessant college over waarom Obama de verkiezingen helemaal niet gaat winnen en dat Lowlanders gewoon zonder uitzondering linkse rukkers zijn. Mooi intellectueel begin van het weekend, maar daarna nooit meer naar de Echo gegaan omdat het echt té warm was daar, pfft.
Tom Baxter De vergelijkingen met Jeff Buckley zijn echt een grove belediging voor Jeff. Tom is een kwijlebal met 13-in-een-dozijn nummers.
The National deed het dan een stuk beter, en leverden het eerste kippenvelmoment van het weekend op bij

Fake Empire

. Het geluid had een beetje moeite met de stem van de zanger, maar toch een heel erg geslaagd optreden.
Amy Macdonald was niet echt supergoed, maar ik vond haar ook niet slecht. Ze heeft gewoon een boel liedjes die niet zo boeiend zijn. De Killers cover was dan ook het hoogtepunt van het optreden. Maar ik vind haar wel een sympathiek mens, en met zo'n heerlijk Schots accent mag zij van mij volgend jaar wel een uur lang een spoken word optreden geven. Maar halverwege ben ik weggegaan voor
The Ting Tings, die erg leuk waren. Ik verbaasde me er weer over dat die zangeres toch wel goed kan zingen live, had altijd gedacht dat dat niks zou zijn. Gewoon leuke liedjes, leuk een beetje meezingen, niet te moeilijk doen.
En toen kwam
Santogold 
. En wat was ze weer briljant. 3e keer dat ik haar zag, eerste keer met een liveband. Eerste keer dat ze langer dan 20 minuten speelde. Derde keer dat ik nog weer een beetje meer fan van haar ben geworden. Met haar ontzettend toffe muziek, haar heerlijke, innemende persoonlijkheid (weg met die chagerijnige troela van een M.I.A. Santogold is veel leuker). Hoogtepunt van de vrijdag! Helaas de Flaming Lips gemist, want
Róisín Murphy kwam. Maar dat viel me een beetje tegen. Het kwam allemaal iets te ingestudeerd over op me. En dat je dan eindigt met een of andere halfbakken ballad, terwijl je het beste nummer van je album (Movie Star) nog niet hebt gespeeld is helemaal een sof. Ik pleit gewoon voor een Moloko reünie!
Zaterdag
De zaterdag begon iets té relaxed bij
Ane Brun. Wat een saai optreden, met saaie nummers en een stem die veel te veel op Ilse DeLange lijkt. Prima voor op de achtergrond, maar no way dat ik daar een uur lang met volle aandacht naar kon kijken. Gelukkig kon ik in de zon liggen!
50 Jaar Nederpop deed het dan toch een stuk beter, met vooral hele toffe uitvoeringen van No Limit en De Vlieger. Maar toch maar wat eerder weggegaan om naar engeltje
Laura Marling te kunnen gaan kijken. En dat was een van de beste beslissingen van het weekend. Wat een ongelooflijk mooi, goed en ontroerend optreden was dat zeg

. Ze keek ook steeds zo schattig de tent rond om te zien of we er écht allemaal nog stonden. En haar CD is ook zo mooi... Hoop dat ze snel weer naar NL komt! Toen even bij
White Lies gekeken, maar dat deed me niets. Ook
N*E*R*D vond ik wel leuk, maar niet meer dan dat. Daarom toch nog maar even de laatste nummers van
Blood Red Shoes meegepikt, die net zo goed als altijd waren. En vervolgens naar
Tunng. Verwachtte veel van dit optreden en ik werd, ondanks de haperende apparatuur, niet teleurgesteld. Mooie muziek, perfect voor een zonnige zaterdagmiddag in de Lima. Sympathieke band ook, met hun stoere rockposes tijdens die breekbare folkachtige muziek. Maar dat is allemaal natuurlijk niets vergeleken met de terugkeer van
Franz Ferdinand 
Na even tellen kwam ik tot de conclusie dat dit mijn zevende Franz-optreden was. En het was absoluut het beste optreden dat ik ze heb zien geven, en Alex heeft duidelijk een paar zanglessen gehad. De hele Alpha die van voor tot achter uit z'n dak gaat is altijd een fijn moment. en de nieuwe nummers stelden zeker niet teleur. Ben erg benieuwd hoe de CD gaat uitpakken, en ben al helemaal klaar voor het achtste optreden van Franz! En in de categorie van 'je komt toch uit de Alpha, dus waarom niet even bij de Charlie kijken?' kwam ik bij
No Age terecht. De CD heeft nooit echt tot mij door weten te dringen, vond het maar een beetje herrie, dus begon sceptisch aan het optreden, maar het was uiteindelijk toch wel tof. Kan nu ook wat meer naar de CD luisteren, dus wie weet wordt dat ook nog wel wat. Toen naar de India voor
the Gutter Twins, wat een lekkere afsluiter van de dag was. Mooie, donkere, meeslepende muziek. Hoe Mark Lanegan op het podium staat is natuurlijk echt een grap (heeft hij überhaupt bewogen?), maar die stem maakt een boel goed. En de muziek natuurlijk. Tegen het einde toe was ik er wel een beetje klaar mee, maar toch. Erg, erg mooi. Met
Diplo kon ik vervolgens minder. Te weinig herkenbare Diplo-deuntjes à la M.I.A. en Santogold om het voor mij echt leuk te maken. Vandaar dat ik de avond afsloot in de Grolsch bij
90's now, wat natuurlijk altijd leuk is. Binnenkomen bij Peter André, vervolgens de Teletubbies voorbij horen komen, en dan ook nog eens een boel nummers horen waarvan je eigenlijk alweer was vergeten dat ze bestonden, dat is altijd leuk. Maar het hoogtepunt was wel zo'n gast die daar rondliep en echt compleet van de wereld was, de hele tijd met z'n ogen dicht stond en de meest rare gezichten trok, en zo door alle groepjes mensen die er stonden werd gefotografeerd

.
Zondag
Zondag was op papier de beste dag, en in de praktijk ook. Het begon al geweldig bij
Lucky Fonz III, wat een held. Een half uur was veel te kort voor zijn ontzettend mooie liedjes en zijn onzettend leuke grapjes. Volgend jaar meer!
Jeremy's vond ik echt niks. Leuk dat zij het zo leuk vonden, maar nee. En ook
Extince is niet mijn ding. En toen onder het genot van een

Novib Lemon/Lime cooler

naar
Lykke Li. Ik wist niet zo goed of ze live wat zou zijn (net als bij de Ting Tings), maar het was echt van begin tot eind helemaal geweldig. De beste nummers van de CD kwamen allemaal voorbij en de cover/mashup van Vampire Weekend paste er naadloos tussen. Hoop dat ik nog kaartjes kan krijgen voor haar concert in Paradiso! Vervolgens even naar
Hercules and Love Affair, maar daar ben ik van ellende na 2 nummers weer weggegaan, wat een tragisch slechte bedoeling was dat. Dus op aanraden van Lucky Fonz naar
Laura van Dolron in de Juliet. Geen idee wat ik ervan moest verwachten, maar ik dacht, laat ik me openstellen voor theater/cabaret! Maar het was echt zo slecht, dat ik stiekem liever weer naar Hercules ging. Ik bedoel: er zaten 2 acteurs op het podium, eentje was de 'knappe', de andere de 'lelijke'. De lelijke: "Knappe mensen kunnen geen lelijke mensen spelen." De knappe: "Dat kan ik wel!" De lelijke: "Nou, speel Claudia de Breij dan maar eens. Of Lebbis." Ik bedoel, dat is toch te tragisch voor woorden? De Juliet liep dan ook weer snel leeg. Toen ben ik naar
Pivot gaan kijken, en dat was echt heel erg cool. Dansbare herrie, werd er heel erg blij van. Net zoals van de Acaï sapjes tussen de X-Ray en Grolsch in, had ik die op vrijdag maar al ontdekt... In de Alpha vervolgens nog even wat
Gogol Bordello meegepikt, maar ik hou gewoon compleet niet van dat soort Balkanmuziek, dus toen maar even gewacht tot
Get Well Soon ging beginnen. En dat was echt heel erg goed! Soort van kruising tussen the Arcade Fire en Beirut, met een meer dan fijne CD. En live ging er nog een schepje bovenop. Mooi om te merken dat het publiek bij ieder nummer enthousiaster werd, de band leek ook onder de indruk van de reactie van het publiek. Na afloop snel naar de India, die al afgeladen vol was voor
MGMT. Maar na 2 nummers stroomde de tent alweer leeg. Ze speelden erg goed, maar het was echt een heel stom optreden. Ze speelden hun CD gewoon precies na, nummers op dezelfde volgorde. En dat werkte compleet niet, omdat de eerste helft van de CD veel leuker is, alle crowdpleasers (Kids, Time To Pretend, Weekend Wars en Electric Feel) heeft, en de 2e helft veel rustiger en moeilijker is. Snap echt niet waarom ze voor zo'n setlist hebben gekozen, het had echt legendarisch kunnen worden. Toen zonder verwachtingen de Grolsch binnengestapt bij
Elbow, die me na enkele seconden al hadden overtuigd om meer naar ze te gaan luisteren. Net als The National erg mooie, melancholische muziek. Fijne zanger met een nog fijnere stem. Maar ja, toen. Alle voorgaande geweldige optredens vielen in het niets bij
Sigur Rós. Ik ga niet eens de moeite doen om te omschrijven hoe geweldig het was. Met tranen in m'n ogen en kippenvel op allerlei plekken heb ik staan kijken, luisteren en genieten van de Beste Band Ter Wereld. En in november mag ik weer.

Tja, en na zoveel geweld zijn de laatste nummers van
The Dresden Dolls niet echt blijven hangen, alleen dat ik het gevoel had dat hun liveshow de afgelopen jaren niet echt is veranderd ofzo. Blijft leuke muziek, dat wel. Tenslotte nog naar
Kees van Hondt geweest. Geen idee waarom ik de afgelopen jaren dat altijd heb overgeslagen, want het was dus echt by far het leukste nachtprogrammading van dit jaar. Lekker hossen met planten(bakken), kliko's en andere onzin. Heerlijke foute muziek. Echt een perfecte afsluiting voor de leukste en beste Lowlands uit mijn persoonlijke Lowlandsgeschiedenis

!
Dus:
1. Sigur Rós
2. Franz Ferdinand
3. Santogold
4. Laura Marling
5. Lucky Fonz III
6. Lykke Li
7. Get Well Soon
8. The Gutter Twins
9. Tunng
10. The National