quote:
Op dinsdag 12 augustus 2008 20:54 schreef Pizzakoppo het volgende:[..]
Ok, in mijn geval gaat dit verhaal op, althans ik kan me goed identificeren met de manier hoe jij het brengt, maar hoe verklaar je een vader die zijn dochter kwijtraakt? Het klopt in mijn ogen gewoon niet dat je een bepaald lijden nodig hebt om daarna pas in te zien hoe goed je het hebt.
Verder bedank ik jou voor jouw mening aangezien ik het een zeer goed onderbouwde mening vind en ik hier echt over na kan denken!
Geen dank, bedank liever God dat ik je dit kon zeggen. Zonder God had ik het zelf ook nooit kunnen begrijpen, ik bid dat God mij ook het volgende goed uit kan laten leggen.
Een vader die zijn dochter kwijtraakt is gruwelijk, dat ben ik met je eens. Er is zoveel leed in de wereld dat ik ook vaak genoeg niet kan bevatten hoe God zoiets toe kan laten, zulke erge dingen als kinderprostitutie, ik kan dat nauwelijks bevatten. Nu ook weer beelden van die oorlog in Georgiè, ik word daar intens bedroefd van.
Wil je er echter iets van begrijpen, moeten we dit leven in het grotere perspectief plaatsen. Het leed wat we meemaken is niet alleen om ons te laten waarderen wat goed is in het leven, maar om ons duidelijk te maken dat zonder Gods heerschappij en regering, dit leven eigenlijk niet de moeite waard is, omdat het van jongsafaan, voor de meesten van ons, een lijdensweg is. De één lijdt meer dan de ander, maar niemand komt zonder kleerscheuren het leven door. Wij in het westen hebben het getroffen omdat we rijk zijn, maar in de rest van de wereld hebben de mensen het over het algemeen een stuk moeilijk en zwaarder. Er zijn hongersnoden, tyrannieke regeringen, genocide, oorlog, etc. Maar iedereen lijdt. Iedereen heeft tegenslagen.
God is almachtig en alwetend. Alles ligt in Zijn handen. Hij laat alleen dat leed toe dat constructief is voor het grotere plan wat zich afspeelt. Dit plan gaat om het herstel van God's aanzien in het universum voor elk schepsel wat verstand en keuzevrijheid van God heeft gekregen.
Veel mensen, zoals in dit topic, zien God als een barbaarse tyran die regeltjes oplegt om mensen te onderdrukken. Ze zien Hem als iemand die ons allerlei mogelijkheden geeft, en ze vervolgens afpakt. Ze zien Hem als een boeman en willen niet buigen voor zo'n wreed karakter als Hij. Dit beeld is een misvorming van het karakter van God, wat een karakter is van liefde.
Liefde is niet hetzelfde als tolerantie. Als er 2 mensen zijn en God houdt van beide, kan God niet toestaan dat mens A mens B op zijn gezicht slaat. God houdt immers net zoveel van mens B als A, mens A en mens B zijn gelijk voor God, en mens A heeft dus ook niet het recht om mens B op zijn gezicht te slaan. Als mens A dat wel doet, overtreedt Hij God's gebod van liefde, namelijk dat mens A net zoveel van mens B moet houden, als dat hij van zichzelf houdt. Mens A heeft dan God's wet overtreden en is schuldig.
God is liefde, maar ook rechtvaardig. Het leven van mens A is net zo kostbaar als het leven van mens B. Zodra mens A dus de kwaliteit van leven van mens B vermindert door niet zoveel van hem te houden als van hemzelf, verliest mens A zijn recht op leven. De enige toepasselijke straf is dan ook de dood. Voor ons mensen gaat dat erg ver, maar God kan niet anders. Het is de enige rechtvaardige straf. Het leven is bedoeld als perfect en er is niemand die het recht heeft om dat geweld aan te doen. Doe je dat wel, heb je het geschenk van het leven misbruik voor andere doeleinden dan het bedoeld is, en verlies je je levensrecht.
Zodoende heeft God 2 geboden voor het leven, 2 condities waarin iedereen zich moet verkeren om het recht op het leven te behouden, omdat alleen als we in die condities verkeren het leven optimaal leven, ons leven is dan perfect. Deze 2 condities zijn dat we van onze medemens houden als van onszelf en dat we van God houden met heel ons hart, verstand en ziel. Als wij niet in deze conditie verkeren, is ons leven eigenlijk niet waardig. Het is niet de moeite van het leven waard, omdat het niet perfect is. Deze 2 condities zijn vertaald in de 10 geboden.
Wanneer we de tien geboden bekijken, blijkt dat ieder van ons die geboden overtreden heeft. Iedereen is dus schuldig voor God. Allemaal verkeren we vanaf onze geboorte in de conditiie dat we niet van onze medemens houden als van onszelf en van God met ons hele hart, verstand en ziel. Onze levens zijn dus niet waardig voor God. Tegelijk verdienen wij ook allemaal te sterven, omdat wij allemaal het leven van één of meerdere van onze medemensen imperfect hebben gemaakt. Wij zijn allemaal schuldig aan het 'slaan' van anderen. God kan dat niet tolereren omdat Hij zoveel van ons houdt. Hij kan niet tolereren dat de ene mens lijdt onder de aanwezigheid van een ander mens.
De bijbel noemt deze conditie waarin wij niet van onze medemens houden als van onszelf en van God met ons hele hart en verstand de conditie van 'zonde' noemen. Zonde gebruiken we in het Nederlands ook wel als 'jammer'. Zo kun je het ook zien: het leven nu is jammer, omdat het niet perfect is, omdat we niet van elkaar houden als van onszelf en van God met ons hele hart en verstand. Het brengt de algehele kwaliteit van leven tot een onacceptabel niveau voor God.
Nu kun je je afvragen waarom wij dan in die conditie van zonde verkeren. Dit heeft ook te maken met het feit dat God's karakter liefde is. God heeft bepaalde schepselen de vrijheid van keuze gegevenn. Dit zijn engelen en mensen. God heeft hen vrijheid van keuze gegeven omdat liefde keuzevrijheid impliceert.
God had alle wezens kunnen programmeren om lief te hebben en geen keuze om iets anders te doen. Hij had ze ook kunnen programmeren om Hem altijd te aanbidden, zonder keuze. Op die manier is er echter geen sprake van ware liefde. Het is dan alsof je een man of vrouw hebt die functioneert als een robot. De liefde is waardeloos omdat er geen eigen aandeel in zit. Het is niet echt.
God wil een relatie met zijn schepselen die gebaseerd is op wederzijdse liefde. Dat maakt het leven de moeite waard voor Hemzelf en de schepselen die Hij gecreëerd heeft. Dit maakt vrije wil en keuzevrijheid noodzakelijk. Het brengt echter ook risico's met zich mee, namelijk dat God's eigen schepselen zich tegen Hem keren. Dit is dan ook gebeurd en wij leven nu in de gevolgen daarvan.
Dit topic gaat over Lucifer. Engelen bestonden vóór de mensheid en leefden in de hemel met God. Lucifer was de hoogste van de engelen en diende God. In hem kwam echter jaloezie en haat. Hij begon God te haten, hij wilde aanbeden worden als God, hij wilde dat iedereen voor hem boog omdat hij zichzelf belangrijk vond. Trots, hoogmoed en egoïsme namen de overhand en hij besloot te rebelleren tegen Gods heerschappij.
Lucifer wist 1/3 van de engelen wijs te maken dat God een tyran is. Dat hij regels maakte om ze te onderdrukken, een boeman is, en een egoïst die het niets anders interesseert dan aanbeden te worden, terwijl dat nergens voor nodig was. Lucifer wist haat te zaaien en veel engelen trapten in zijn leugens.
God zag dit gebeuren en kon nu 2 dingen doen: Lucifer en de andere engelen doodmaken of een constructieve oplossing bieden. Hij koos voor het tweede.
God besloot een nieuwe orde van wezens te maken. Deze wezens zouden beter in staat zijn om te begrijpen waarom God de manier van heerschappij heeft als Hij heeft. Waarom liefde impliceert dat er grenzen van gedrag getrokken moeten worden. God schiep de mens en gaf de mens heerschappij over de planten en dieren. Hij schiep ze man en vrouw zodat ze kinderen konden krijgen.
Doordat mensen kinderen kunnen krijgen, weten ze wat het is om voor leven te zorgen. Ze voelen liefde voor die wezentjes en willen het allerbeste voor hen, zoals God ook het allerbeste voor ons wil. Ze proberen hun kinderen te beschermen tegen het kwaad in de wereld door ze te beperken in hun doen en laten. Ze stellen regels op om kinderen te beschermen tegen zichzelf en de buitenwereld. Mensen kunnen hierdoor begrijpen wat het inhoudt om een liefhebbende ouder te zijn, zoals God een liefhebbende vader is.
Op deze manier zou God, die nu onbegrepen werd door zijn eigen schepselen, weer begrepen kunnen worden. Op die manier zou die crisis van onbegrip opgelost kunnen worden en de orde hersteld kunnen worden. Er was echter wel een probleem, wat te doen met Lucifer.
Lucifer beschuldigde God van tyrannie. God had hem gelijk af kunnen maken, maar dan had Lucifer gelijk gekregen. In plaats daarvan besloot God om Lucifer een kans te geven te laten zien of hij gelijk had of niet. God besloot Lucifer toegang te geven tot de mensen en dit is wat er gebeurde in de tuin van Eden bij Adam en Eva. God plantte 2 grote bomen in die tuin, de boom van leven en de boom der kennis van goed en kwaad.
God gaf Adam en Eva vrije toegang tot de boom des levens. Deze zou eeuwig leven verzekeren. God verbood hen echter te eten van de boom der kennis van goed en kwaad. Als ze dit zouden doen, zouden ze zeker sterven.
Lucifer kwam in de vorm van een slang tot die boom. Hij verleidde Eva door te zeggen dat God een leugenaar was: ze zou zeker niet sterven als ze van die boom at. Daarnaast betichtte hij God van tyrannie: God wilde niet dat Adam en Eva van die boom zouden eten, omdat zij dan zouden beseffen dat ze veel meer zijn dan ze nu zijn, geen mensen, maar goden. Als zij van de boom zouden eten, zouden hun ogen geopend worden en zouden zij als goden worden. Adam en Eva waren gecreëerd met vrije wil en hadden dus de mogelijkheid om God te ongehoorzamen, daarmee afwijkende van Zijn heerschappij. Eva werd verleid en at van die boom. Ze gaf ook aan Adam en hij at ook. Op dat moment overtraden zij de geboden van God. Zij verheven zichzelf boven God door God te ongehoorzamen. Vanaf dat moment kwam de zonde in de wereld. Perfectie was geweld aangedaan nu de heilige wet van God overtreden was. Het leven was het leven niet meer waard, de dood was de enige toepasselijke straf. Hun onrecht, ondankbaarheid voor het krijgen van het leven en vervolgens te besluiten het te misbruiken, rechtvaardigde het.
God wist vantevoren dat dit zou gebeuren. Hij wist dat Adam en Eva zouden zondigen. Hij was nu genoodzaakt ook hen te doden. Hij had dat onmiddellijk kunnen doen, maar uit liefde voor Hen koos hij voor een constructieve oplossing. Hij besloot zelf de dood te sterven die Adam en Eva verdienden. Hiermee zou God bewijzen dat Hij van hen hield. Ondanks dat ze het leven 'vervuild' hadden met hun ongehoorzaamheid, ondankbaarheid, zouden de mensheid een kans krijgen om toch het eeuwige leven te krijgen. Hiermee zou Hij ook bewijzen dat Lucifer een leugenaar is, omdat Hij zou bewijzen dat Hij wel degelijk van ons houdt. Daarnaast zou de mensheid in het leven kunnen groeien in begrip voor Gods heerschappij. Ten eerste door onze plaats in de natuur, ten tweede dus omdat wij kinderen kunnen krijgen. Nu Gods wet overtreden was, zou de mensheid zelf in kunnen gaan zien wat het voor gevolgen heeft als je God's heerschappij van liefde de rug toekeert, en in plaats daarvan jezelf als autoriteit in het leven stelt, zelf bepalende wat goed en slecht is, wat je wel en niet kan doen.
De mens kende nu goed en kwaad. Voorheen was ze alleen in staat om goed te doen via Gods geest van liefde, maar door ongehoorzaamheid was ze de directe connectie met God kwijtgeraakt. Dit is het effect van zonde: Gods geest verlaat je. Hierdoor doe je steeds meer je eigen wil, die niet neerkomt op het dienen van God en dus liefhebben van je medemens als jezelf en van God met heel je verstand en hart, maar op het dienen en houden van jezelf, omdat je, zodra je God ongehoorzaamt, jezelf tot god maakt. Hierdoor kwam egoïsme in de wereld.
Vanaf dit moment was het Lucifer die regeerde over de mensheid. Hij had hen nu gevangen. De wereld was ook imperfect geworden doordat de mens de heilige wet overtreden had. Aangezien God en imperfectie niet tegelijk kunnen bestaan, zou de dood onherroepelijk zijn intrede doen, omdat God de bron van al het leven is. Daarnaast vervloekte God de wereld wat zijn effect had op de planten- en dierenwereld.
Dus door de afscheiding van God, is er egoïsme, bederf, dood en ziekte in de wereld gekomen. Dit zijn de bronnen van leed. Als God nog als God had geregeerd in de wereld en Adam en Eva niet hadden gekozen om van Zijn heerschappij af te wijken, zouden we nog steeds in het paradijs leven. Helaas is dat dus niet het geval en wordt ons leven logischerwijs geteisterd door leed. Er is ziekte zoals bij jouw zusje, mensen liegen en bedriegen, er wordt gestolen, mensen zijn simpelweg niet aardig tegen elkaar. De zonde strekt zich uit van erg licht en bijna onschuldig, tot zeer zwaar met gruwelijkheden als gevolg. Uiteindelijk schiet niemand wat op met de zonde. Het probleem is dat wij allemaal gezondigd hebben. Vanaf onze geboorte hebben wij niet Gods geest in ons waardoor we als vanzelf van onze medemens en van God houden. Hierdoor hebben wij allemaal Gods heilige wet overtreden en zijn allemaal strafbaar. Wij maken allemaal elkaars leven zuurder dan nodig is, zuurder dan acceptabel is voor God, want God kan uit liefde alleen maar perfectie tolereren.
Doordat wij in dit leven leed tegenkomen, kunnen wij beseffen dat dit niet de weg naar waar geluk is. Zodra we Gods heilige wet overtreden door Zijn heerschappij af te wijzen, zullen we automatisch dingen doen die de kwaliteit van het leven verminderen, voor onszelf en voor anderen. Dit kan dus leiden tot een motivatie om het anders te willen, om iets te betekenen voor onze medemens, zoals ik in die andere post had uitgelegd.
Als we dan voldoende op zoek gaan naar wat dan de absolute manier van geluk in het leven is, blijkt dat er geen andere mogelijkheid is dan God op zijn plaats te herstellen als absolute Koning. Als wij in de conditie verkeren dat we van God houden met heel ons hart en verstand, en Hem daarom geheel willen gehoorzamen, zullen wij ook van onze medemens houden als van onzelf. Als de wereld in die conditie verkeert heeft dat gevolgen voor de manier waarop wij met elkaar omgaan. We zullen van elkaar houden, goed doen voor elkaar, nooit elkaars leven geweld aandoen. Dit waarborgt ieders persoonlijke geluk.
Daarnaast kunnen we in Gods aanwezigheid blijven wanneer we Hem gehoorzaam zijn. Het leven kan daardoor perfect blijven. Dingen als de dood, bederf, ziekte komen dan niet meer voor. Wij zijn verzekerd van eeuwig leven en niets wat de kwaliteit ervan kan verminderen. Kanker zoals jouw zusje heeft is ook een gevolg van de zondeval. In een wereld waarin God heerst, komt zoiets simpelweg niet voor.
Door het leed wat in de wereld is, kunnen we er dus uiteindelijk voor kiezen om God opnieuw te gaan gehoorzamen. Hierdoor kunnen wij als mensen hersteld worden naar de conditie waarop het leven voor onszelf perfect is, wanneer we houden van onze medemens als van onszelf en van God met heel ons hart en verstand. Degenen die dit doen, zullen daar dan ook voor beloond worden met het eeuwige leven in het paradijs waar God regeert en geen pijn, leed en dood meer is.
Er moet echter volledig duidelijk worden dat wanneer je Gods heerschappij volledig afwijst, je niets anders krijgt dan het tegenovergestelde van wat ons mensen echt gelukkig maakt. Daarom laat God deze wereld zolang in de conditie van zonde, totdat Lucifer geheel zal heersen over de wereld. Op dat moment zal de wereld in zo'n extreme conditie van afdwaling van het leven zoals God het bedoeld heeft zijn, dat voor altijd duidelijk zal zijn dat het nergens toe leidt dan ongeluk, verdibilisering, kwaadheid, egoïsme, maar vooral oneerlijkheid. Voor altijd zal duidelijk zijn dat Gods heerschappij nodig is willen we gelukkig en in vrijheid kunnen leven.
God laat het dus toe dat er hele erge dingen gebeuren. God wil dat duidelijk wordt dat het gewoon niet kan zo, dat zonder Hem het leven niet waard is, omdat we elkaar dingen aan zullen doen die niet door de beugel kunnen en de dood en verderf als natuurlijk gevolg van de afwezigheid van God ook tot niets dan tranen leidt. God wil op deze manier voor ééns en voor altijd afrekenen met de neiging om van Gods heerschappij af te wijken en te ongehoorzamen, zodat de mensen die van het leven houden, een zo goed mogelijk leven willen leiden, eerlijkheid willen, hun medemens lief willen hebben, optimaal willen genieten, dat ook tot in de eeuwigheid zullen kunnen doen. Het moet dus eerst slechter worden voordat het beter wordt. Dat kan tot excessen leiden die voor ons onbegrijpelijk zijn, onacceptabel vaak ook. Wij moeten echter ten alle tijden vertrouwen hebben in God, dat Hij weet wat Hij doet, dat niets zonder reden gebeurt, dat alles in dienst staat van het zoveel mogelijk mensen tot verstand brengen dat het gewoon niet kán op de manier zoals we nu leven.
Ik kan geen gevallen apart nemen. Ik kan niet aanwijzen waarom God dit of dat toelaat. Wat ik wel weet, omdat ik het zelf ervaren heb en uit verhalen van anderen, is dat het leed wat voorkomt van groot nut wordt zodra je er met God doorheen gaat. Hij zal je karakter ermee kunnen verzachten. Hij zal je ermee opnieuw kunnen vormen, waardoor je in de conditie terecht komt waar je in hoort te zijn en zal houden van God en je medemens als van jezelf. Hij kan je ermee in laten zien dat dit gewoon niet werkt. Dat we elkaar moeten liefhebben als onszelf, omdat het leven zoiets gigantisch kostbaars is want met alle zorg gewaarborgd moet worden. Confrontatie met alles waarbij dit leven als niet kostbaar geldt, kan ons dat doen beseffen.
In zekere zin geldt het dus dat we door lijden inzien wat werkelijk de waarde van het leven is. Dat is echter een te beperkte uitleg. Het gaat veel verder dan dat, het gaat om het verzekeren van het eeuwige leven in geluk, waarbij nooit meer gerebelleerd zal worden tegen God, wat alleen maar tot verdriet en pijn leidt. Het is allemaal voor onze eigen bestwil, hoe moeilijk, pijnlijk en zwaar het kan zijn.
Ik persoonlijk verlangde al vrij vroeg naar een andere, betere wereld. Ik heb lang gezocht naar de juiste manier om te leven, om liefde te geven. Ik heb perfectie van levenswijze en inrichting nagestreefd en het antwoord daarop heb ik gevonden in de bijbel. God is daadwerkelijk liefde. Hij weet wat het beste voor ons is, Hij wil het ons geven, maar Hij geeft ons de tijd om in te zien dat Hij liefde is, zodat wij uit liefde voor Hem en uit liefde voor het leven ervoor kunnen kiezen om Hem opnieuw te gehoorzamen na een leven van ongehoorzaamheid. Ik ben God gigantisch dankbaar dat Hij mij een tweede kans heeft gegeven, dat Hij mij heeft laten lijden, omdat ik daardoor het niveau heb kunnen bereiken waarop ik dien te zijn wil ik het leven ten volle kunnen waarderen en er ten volle van kunnen genieten. In die staat is het leven daadwerklijk een Godsgeschenk, een kostbare, tere diamant die krasloos dient te blijven en ten alle tijde met zorg en liefde behandeld dien te worden, zoals alle schepselen van God. Helaas zijn wij daar zelf niet toe in staat, kan alleen God dat. Maar daarom kijken christenen dan ook uit naar het koninkrijk van God. Tot die tijd ondergaan we dit leven, accepteren we ons lot van lijden, laten we het ons vormen naar Gods evenbeeld, en proberen we Gods liefde met zoveel mogelijk mensen te delen opdat ook zij voor gehoorzaamheid aan God kunnen kiezen en het geschenk van het eeuwige leven in Gods koninkrijk kunnen ontvangen. Niemand hoeft verloren te gaan.
Het is een lang verhaal geworden maar wel één van de helderste denk ik. Ik hoop dat je er wat aan hebt. Ik val weleens in herhaling maar dat komt omdat het zo'n lange post is
[ Bericht 0% gewijzigd door Ali_Kannibali op 12-08-2008 22:47:22 ]