Duivendak #4 - Van Dief tot Kamerlid

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 17:51 schreef SCH het volgende:

Grotendeels wel toch?

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 18:19 schreef DS4 het volgende:

[..]

Het is m.i. breed gedragen. Dat de Elsevier en de Telegraaf wat meer inzet tonen is een tweede.

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 18:20 schreef SCH het volgende:

Inzet? Campagne voeren bedoel je. Sinds wanneer is dat de taak van de pers?

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 18:08 schreef yyentle het volgende:

[..]

Ik vraag me werkelijk af dit iets met rechts of links zijn te maken heeft.

Beetje simpel om mensen die het niet eens zijn met het handelen van Duyvendak en zijn partij dus maar een etiket op te plakken.

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 18:24 schreef DS4 het volgende:

[..]

Kom op nou toch. Jij weet als geen ander dat journalisten de discussie proberen te sturen. Niet alleen bij de Telegraaf of de Elsevier.

quote:

Halsema en Duyvendak geven persconferentie

DEN HAAG (ANP) - GroenLinks-leider Femke Halsema en Tweede Kamerlid Wijnand Duyvendak geven donderdagavond een persconferentie. Duyvendak kwam in opspraak toen hij bekendmaakte dat hij in 1985 betrokken was bij de inbraak in het ministerie van Economische Zaken, waar documenten over nieuwe kerncentrales werden weggenomen.

Halsema verklaarde enkele dagen geleden al dat Duyvendak met zijn bekentenis de partij schade toebracht. Halsema zei toen dat Duyvendak wel in de fractie kon blijven, maar dat hij diende te werken aan het herstel van de opgelopen deuk in zijn geloofwaardigheid. Dinsdagochtend opende De Telegraaf met het nieuws dat Duyvendak indirect ook betrokken zou zijn geweest bij bedreigingen en intimidaties.

De persconferentie begint om 19.15 uur in de Drees-zaal in het gebouw van de Tweede Kamer.

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 18:26 schreef SCH het volgende:

Nee, dat zie ik niet als een taak van de journalistiek.

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 18:20 schreef SCH het volgende:

[..]

Inzet? Campagne voeren bedoel je. Sinds wanneer is dat de taak van de pers?

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 18:25 schreef One_of_the_few het volgende:

Wat bezielt het mensen om aan de hand van het gedrag van hem mij en anderen een crimineel te noemen of te zien als iemand die vind dat elke doel elk middel heiligt? ik vind dat zo makkelijk, een groep mensen gewoon zo wegzetten.

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 18:30 schreef DS4 het volgende:

[..]

Niet de taak, maar wel wat gebeurt. Jij bent ook niet objectief. Jouw persoonlijke mening, die zeer sterk gevormd is zo blijkt alhier, zal toch ook bij jou doorklinken. Ik ga er tenminste vanuit dat niets menselijks jou vreemd is.

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 18:32 schreef SCH het volgende:

Mijn mening klinkt niet in mijn werk door, daar past een strikte scheiding.

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 17:45 schreef SCH het volgende:

[..]

Want dit gebeurt niet vanuit rechts denk jij?

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 18:32 schreef SCH het volgende:

[..]

Mijn mening klinkt niet in mijn werk door, daar past een strikte scheiding.

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 18:28 schreef SCH het volgende:

[..]

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 18:31 schreef One_of_the_few het volgende:

[..]

SCH, waarom zou hij eigenlijk moeten blijven?

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 18:35 schreef DS4 het volgende:

[..]

Wat denk jij dat ze bekend gaan maken? Nu heb ik ineens wel zoiets van... hmmmm....

Europarlement wellicht? Sollicitatieronde is nog een maand open bij GL!

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 17:45 schreef SCH het volgende:

[..]

Want dit gebeurt niet vanuit rechts denk jij?

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 18:36 schreef SCH het volgende:

[..]

Omdat een activistenverleden juist past bij GroenLinks. En omdat GroenLinksers hier geen of weinig moeite mee hebben. En daar gaat het niet om. GL is er niet voor de Elsevierlezer.

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 18:36 schreef One_of_the_few het volgende:

[..]

Slecht argument SCH, weet je zelf ook wel.

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 18:39 schreef One_of_the_few het volgende:

[..]

Een activistenverleden is wel wat anders dan dit vind ik. Ik als GL stemmer heb er wel moeite mee. En in 2008 zouden er dat meer moeten zijn binnen GL. Je moet als partij ook doorgroeien. Het past niet bij Halsema's streven naar een meer kosmopolitische partij.

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 18:40 schreef SCH het volgende:

[..]

Het is geen argument, het is een vraag.

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 18:41 schreef One_of_the_few het volgende:

[..]

Je weet zelf wel wat de vraag impliceert toch?

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 18:36 schreef SCH het volgende:

[..]

Ik denk dat ie zelf opstapt.

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 18:41 schreef SCH het volgende:

[..]

Misschien pas jij dan wel niet bij GroenLinks. Ik ben ook niet zo'n fan van die hele liberale koers van Halsema trouwens.

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 10:28 schreef SCH het volgende:
Zo is het!

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 14:03 schreef Ziggenmufter het volgende:
Nog even en die gore klootzak moet oprotten.Wij willen geen volksvertegenwoordiger die vroeger afperser en leider van een duistere knokploeg was.

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 16:38 schreef SCH het volgende:
Femke zit vanavond bij NOVA dus ze zal hem wel wegsturen. Zo laf werkt het in de politiek.

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 16:42 schreef Ziggenmufter het volgende:
Ze zal de Telegraaf wel weer de schuld geven, zoals een leider van een linkse partij beaamt.

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 17:08 schreef LXIV het volgende:
Als iemand actief lid was geweest van een rechtse terreurorganisatie (voor zover die er zijn), dan was er waarschijnlijk helemaal geen discussie mogelijk geweest!

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 18:19 schreef DS4 het volgende:
Het is m.i. breed gedragen. Dat de Elsevier en de Telegraaf wat meer inzet tonen is een tweede.

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 18:20 schreef SCH het volgende:
Inzet? Campagne voeren bedoel je. Sinds wanneer is dat de taak van de pers?

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 18:28 schreef SCH het volgende:

[..]

quote:

Weer rumoer rond verleden Duyvendak

DEN HAAG - Minister Maria van der Hoeven van Economische Zaken is "onaangenaam verrast" door het bericht in De Telegraaf donderdag dat GroenLinks-Kamerlid Wijnand Duyvendak in het verleden als actievoerder aangezet zou hebben tot geweld tegen ambtenaren van haar ministerie.

Duyvendak was in 1985 redacteur van het blad Bluf, dat toen namen en adressen publiceerde van topambtenaren van het ministerie van Economische Zaken. Mensen die actie voerden tegen kernenergie hebben destijds ambtenaren geïntimideerd.

Duyvendak kondigde onlangs aan dat hij deze maand komt met een boek, waarin hij lering trekt uit zijn verleden als actievoerder. Duyvendak, die betrokken was bij een inbraak in het ministerie van Economische Zaken waar geheime stukken over kernenergie werden buitgemaakt, betuigt nu spijt.

Ontoelaatbaar

Van der Hoeven noemt het oproepen tot geweld "ontoelaatbaar". Duyvendak zegt al in 1996 zijn betrokkenheid bij de acties te hebben "opgebiecht".

Het GroenLinks-Kamerlid zegt nu al tien dagen achtervolgd te worden door een stroom aan negatieve publiciteit over zijn actieverleden. Het zit hem dwars dat daarbij ook zijn adres is gepubliceerd.

Duyvendak zegt niet betrokken te zijn geweest bij intimidatie of geweld en neemt daar afstand van.

quote:

'Duyvendak zette ook aan tot bedreiging en intimidatie'

GroenLinks-Kamerlid Wijnand Duyvendak, die eerder toegaf in 1985 betrokken te zijn geweest bij een inbraak in het ministerie van Economische Zaken, was in datzelfde jaar ook indirect betrokken bij bedreigingen en intimidaties van topambtenaren van dat ministerie.

Dat schrijft De Telegraaf naar aanleiding van berichtgeving in HP/De Tijd. Het actieblad Bluf zou op 11 juli 1985 onder de leiding van Duyvendak een lijst hebben gepubliceerd met daarop de namen, adressen en telefoonnummers van zes topambtenaren, vergezeld van de oproep: ‘Verstoor de rust van deze onruststokers.’

Ruiten ingegooid[/b
]‘Dat leidde tot bedreigingen bij mij aan huis en bij mijn collega’s. Ook zijn er bij mij ruiten ingegooid. Ik ben ook een keer, om het gevaar te keren, op een zaterdagavond met een hockeystick naar buiten gegaan,’ zei een van de ambtenaren in de publicatie Dertig jaar Energiebeleid van instituut Clingendael uit 2005.

Na de bedreigingen zouden de huizen van de ambtenaren zijn beveiligd. Ook reden er surveillanceauto’s door de staten en werd de scholen van de kinderen gevraagd extra op te letten.

[b]Spijt
Duyvendak zegt niets te maken te hebben met de feitelijke bedreigingen, maar geeft wel toe betrokken te zijn geweest bij de publicatie. 'Ik erken mijn verantwoordelijkheid voor de publicaties. Dat heb ik in 1996 al gedaan. Het spijt me dat ik eraan heb meegewerkt. Een ontzettende fout. Excuses aan die mensen.'

Minister Maria van der Hoeven (CDA) van Economische Zaken zegt in een reactie op de berichtgeving in De Telegraaf 'onaangenaam verrast te zijn'.

Begin deze maand meldde elsevier.nl dat Duyvendak zijn betrokkenheid bij de inbraak op het ministerie toegeeft in een persuitnodiging voor de presentatie van zijn boek, dat op 20 augustus uitkomt.

quote:

Media hebben geen goed woord over voor Duyvendak

De affaire-Duyvendak dendert nog steeds door in de media. Een week nadat Elsevier onthulde dat het Kamerlid van GroenLinks in een persaankondiging van zijn boek 'Klimaatactivist in de politiek' zijn inbraak uit 1985 bij het ministerie van Economische Zaken 'een groot succes' noemde, is zijn criminele actie nog steeds onderwerp voor commentaarschrijvers en columnisten.


De meerderheid heeft geen goed woord over voor zijn aanvankelijke gekoketteer met de inbraak.

Het meest scherp is avondkrant NRC Handelsblad. De krant noemt het een 'staaltje van opportunisme' dat Wijnand Duyvendak de inbraak in 1996 in Het Parool nog ontkende 'omdat de zaak toen nog niet was verjaard'.

Volgens de krant had Duyvendak zijn daden moeten opbiechten vóór de verkiezingen. Dan hadden de kiezers tenminste vooraf een oordeel kunnen vellen.

Belijdenis
Het Reformatorisch Dagblad noemt Duyvendaks verhaal 'meer een bekentenis dan een belijdenis'. Er is een verschil 'tussen bekennen dat je iets hebt gedaan en belijden dat je fout was'.

Volgens de krant rest hem een ding: 'vertrekken uit de Kamer.' Want: 'overtredingen bekennen is één, ze belijden is twee en de consequenties eruit trekken is drie'.

Berouw
Ook De Telegraaf meent dat Duyvendak moet opstappen. Het Eindhovens Dagblad vindt het berouw van het Kamerlid 'niet erg geloofwaardig' omdat hij pas na een golf van kritiek afstand nam van de inbraak.

De Volkskrant stelt dat de geloofwaardigheid van Duyvendak een deuk heeft opgelopen en wijst erop dat de affaire-Duyvendak niet op zichzelf staat.

Pim Fortuyn
De krant van links Nederland roept in herinnering dat Jack Bogers, de loco-burgemeester van GroenLinks in Wageningen, werd veroordeeld omdat hij onmiddellijk na de moord op Pim Fortuyn de compagnon van Volkert van de Graaf inseinde, waarop 200 bestanden op de computer van Fortuyns moordenaar werden gewist.

quote:

Lot Wijnand Duyvendak hangt aan zijden draadje

De kans is groot dat de Tweede Kamer binnenkort een spoeddebat wijdt aan het ‘actieverleden’ van Wijnand Duyvendak (GroenLinks). Zijn politieke lot hangt daarmee aan een zijden draadje.

In de wandelgangen zeggen steeds meer Kamerleden van concurrerende fracties dat zo’n debat er moet komen.

Duyvendak heeft vorige week toegegeven dat hij in 1985 een inbraak pleegde in het ministerie van Economische Zaken.

Hij heeft lange tijd over dit misdrijf gelogen omdat het nog niet verjaard was. Wel was de partijtop van GroenLinks op de hoogte.

Intern oplossen
Een ongeschreven regel in Den Haag luidt dat partijen dergelijke kwesties intern mogen oplossen. Het was eigenlijk aan GroenLinks-leider Femke Halsema om Duyvendak de laan uit te sturen.

Maar Halsema geeft hem in steeds halfslachtiger bewoordingen steun. Dat zit veel andere Kamerleden niet lekker. De kwestie mag niet als een nachtkaars uitgaan.

Ongebruikelijk
Het is ongebruikelijk dat de Tweede Kamer over het gedrag van de eigen leden spreekt, maar het kán wel.

Vorig jaar sprak het parlement over Khadija Arib (PvdA) en haar betrokkenheid bij een Marokkaanse adviescommissie.

Ook een oude bestuursfunctie van Jan Marijnissen (SP) bij de Kommunistische Eenheidsbeweging Nederland is ooit ter sprake geweest.

Willem Aantjes
Het duidelijkste voorbeeld is het verzwegen oorlogsverleden van CDA-fractieleider Willem Aantjes in 1978. Onder verantwoordelijkheid van het ministerie van Onderwijs stelde het Rijksinstituut voor Oorlogsdocumentatie een onderzoek in dat door minister Arie Pais (VVD) naar de Tweede Kamer werd gestuurd.

De Kamer debatteerde erover, waarbij de conclusie was dat het verzwijgen van feiten uit het verleden een volksvertegenwoordiger zwaar kon worden aangerekend. De Kamer gaf toen aan de commissie-Enschedé opdracht tot een extra onderzoek.

Voor Aantjes was de druk inmiddels zó groot dat hij zijn aftreden al bekend had gemaakt.

Intimideren
Hoewel nu geen enkele fractie hardop durft te pleiten voor een dergelijk onderzoek in de kwestie Duyvendak, neemt de druk op hem toe.

Weekblad HP/De Tijd kwam gisteren met nieuwe beschuldigingen. Duyvendak zou ook betrokken zijn bij het intimideren van ambtenaren op het ministerie van Economische Zaken. Het departement bevestigt dat destijds ambtenaren zo ernstig werden bedreigd dat de hulp van de politie werd ingeroepen.

Antillen
Anonieme kamerleden hekelen de houding van Femke Halsema, die kennelijk hoopt dat de zaak overwaait. ‘Als wij de Antillen kapittelen omdat politici daar corrupt of crimineel zouden zijn, kunnen wij in ons parlement geen inbrekers dulden.’

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 18:36 schreef SCH het volgende:

Ik denk dat ie zelf opstapt.

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 18:41 schreef SCH het volgende:

Misschien pas jij dan wel niet bij GroenLinks. Ik ben ook niet zo'n fan van die hele liberale koers van Halsema trouwens.

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 18:54 schreef Sickie het volgende:
Op naar het wachtgeld dan maar.

quote:

Krantenartikel uit Het Parool over Duyvendak

'Ik ben altijd fel tegen geweld geweest'

Dit artikel komt uit het Parool van 26 oktober 1996.

Bekijk hier het krantenartikel zelf.

ALS IK, verbaal tot de tanden bewapend, het huis van een echte terrorist heb betreden blijkt Wijnand Duyvendak een redelijke, zeer vriendelijke man, die waarschijnlijk in militanter milieus als 'watje' te boek zou staan. Maar de reputatie die hem op een zaterdagse pagina van De Telegraaf werd toegedicht blijkt zeer kwalijke gevolgen te hebben.

''Heb je NRC Handelsblad van vandaag (woensdag) gelezen?'' vraagt Duyvendak. ''Een aantal kamerleden overweegt de subsidie van een miljoen gulden stop te zetten. Dat is de helft van de inkomsten van Milieudefensie, het andere deel komt van leden en donateurs. Ik vind dat een nogal oneigenlijk voorstel, want onze Schiphol-campagne wordt helemaal niet gesubsidieerd - het is als campagneleider juist mijn taak geld te vinden voor m'n eigen winkel.''

''Eén van onze belangrijkste poten is de milieutelefoon, daar werken vijftien van de zestig werknemers. Iedereen kan er terecht met vragen: of er in het kindermatrasje dat je wilt kopen geen gevaarlijke materialen zitten, bij voorbeeld. Je kunt er terecht voor consumentenvragen en andere informatie. En dan is er de bibliotheek, daar werken ook zes mensen heel klantgericht. Trouwens, het komt regelmatig voor dat we met onze campagnes het overheidsbeleid juist ondersteunen, er alleen meer vaart aan willen geven.''

''Vaak zitten we op één lijn, en dan komen we goed van pas. Maar zoals vorige week werd gereageerd door de BVD en De Telegraaf... wij willen inhoudelijk discussiëren, maar zij spelen het nu echt op de persoon. Door mijn vermeende verleden lijkt Milieudefensie opeens subversief geworden, dat werd de inzet van het debat. Wij zijn voor een deel afhankelijk van overheidsgeld, door ons zo onder druk te zetten... dat is toch een vorm van chantage?''

''Die hetze heeft me ontzettend geraakt. Dit is het naarste dat ik in mijn politieke werk ooit heb meegemaakt. Zo op de man mikken, suggereren dat ik bij de BVD op nummer vier sta van de lijst verdachten die destijds de aanslag pleegden op de Makro en op verschillende Shell-stations, me afschilderen als iemand die geen actie ongepasseerd voorbij kan laten gaan, voorloper in de krakersrellen... als ze nu een beeld hadden geschetst dat kwetsend was, maar waarin ik wel het een en ander herkende, dan zou ik zeggen: ja, ik ben veranderd. Maar zo was ik verdomme níet. Ik ben altijd fel tegen geweld geweest.''

''Dit geeft een ontzettend machteloos gevoel, er is geen ruimte om je te verweren. Mijn buren lezen die krant, op het postkantoor hier vlakbij lezen ze hem ook, die mensen worden door zo'n artikel tot in het diepst van hun wezen geraakt: wat voor mens woont er eigenlijk in onze buurt? Heel Milieudefensie wordt ermee in diskrediet gebracht. Echt, die branden, ik heb daar altijd een hartstikke hekel aan gehad. Illegale acties met een structuur van geweld, ík heb verdomme geroepen dat zoiets hartstikke stom is. Dat het zo niet moet gebeuren. Het vuur heb ik me uit de sloffen gelopen om dit soort acties te bestrijden.''

''Ik zal je een voorbeeld geven. We waren er tegen dat Shell grote commerciële belangen in Zuid-Afrika had. Daarom hebben we in 1989, samen met de vakbeweging en onderwijsgroeperingen, een vreedzame blokkade georganiseerd voor het Shell-laboratorium. Vier dagen voor die actie heeft RaRa toen het Shell-station bij Hilversum in lichterlaaie gezet. En ze kwamen met een verklaring dat wij, met onze blokkade, op de foute lijn zaten. Ontzettend lastig, want daarna moesten wij ons weer nadrukkelijk distantiëren van die aanslag. Echt heel naar.''

''Nee, ik weet oprecht nog steeds niet wie die aanslagen wél hebben gepleegd, zo openhartig zijn die structuren binnen het actiewezen niet. Ik wist het niet en de politie weet het evenmin. Maar de BVD suggereert dus dat ze het wél weten. En hoe die informatie dan bij De Telegraaf terecht komt, informatie die ik nota bene zelf helemaal niet mag zien... Dossiers gebaseerd op geruchten, die moet je niet op straat gooien, als je niet wordt veroordeeld hoort de BVD je juist te beschermen. In plaats daarvan lekken ze dus naar de pers.''

Politiefoto

''Hoe ze aan mijn politiefoto's zijn gekomen? Nou... zo vaak heb ik het politiebureau niet van binnen gezien. Er staat ook een jaartal bij: 1984, net de tijd dat de beslissing rond de kruisraketten was gevallen. Wij hebben toen het VVD-kantoor bezet. En we werden kortstondig gearresteerd. Daar zijn die foto's van. Over meer beschikte de BVD kennelijk niet.''

''Ik schreef voor Bluf, ja. De Braauw leidde in 1981 de Brede Maatschappelijke Discussie over kernenergie. Daar werd gezegd dat men er niet op uit was meer centrales te bouwen. Mensen hebben toen ingebroken bij het ministerie van economische zaken. Uit de gestolen documenten bleek dat er al in het geniep plannen klaar lagen voor de bouw van nieuwe centrales. Als krant hebben we dat openbaar gemaakt. Ik was niet bij die inbraak, tot op de dag van vandaag weet ik niet wie er bij betrokken waren. Sterker nog, onlangs is er iemand op dit onderwerp gepromoveerd en zelfs die man kon de namen niet achterhalen.''

''Of ik die inbraak toelaatbaar vond? Ja, toen wel. Als je kunt bewijzen dat er in het geheim dingen bekokstoofd worden die publiekelijk juist worden ontkend... ja, ik vond die actie gerechtvaardigd. Nu denk ik er anders over. Het staat ook veel verder van me af. Hoewel, nu ik er over nadenk: ik had vorige week gewoon die spullen van die Telegraaf-journalist moeten afpakken! Dat was mijn dossier! En vorig jaar kregen we nog vertrouwelijke documenten toegespeeld die we direct konden doorlekken naar de kranten. Maar inbraken komen niet meer in mijn prioriteitenlijstje voor.''

''Nu is de actie gericht op het beleid, op het beïnvloeden van besluitvorming, we spelen mee in het grote spel van politiek en bedrijfsleven. Zo vragen we de Schiphol-directie om de tarieven voor het overstappen in Amsterdam te verhogen, waardoor de luchthaven minder aantrekkelijk wordt voor transfers. Je kunt ons vergelijken met de bonden: normaal praten, adviezen geven, maar als dat allemaal geen zoden aan de dijk zet, dan moet je een dreigende actie achter de hand hebben om de zaak vlot te trekken. Want de natuur kan niet staken. Niet voor zichzelf opkomen. Wat zou het mooi zijn wanneer álle bomen op een mooie zomerdag hun blaadjes demonstratief zouden laten vallen uit protest tegen het broeikaseffect?! Maar nee, het milieu piept niet.''

Dus piept Duyvendak. ''Onze campagne is gericht op het afremmen van de groei van Schiphol. Juni 1995 heeft de Kamer besloten dat de luchthaven tot 2015 met drieëneenhalf procent per jaar mag groeien. Nu al blijkt dat ze met tien procent per jaar groeien en de directie doet er alles aan om die groei te bevorderen. Dan zal de nieuwe, vijfde baan maar een tussenstation blijken, het echte besluit over Schiphol zal moeten worden herzien. Cruciaal is bovendien de discussie over een tweede nationale luchthaven in de Markerwaard of in de Noordzee, waardoor het vliegverkeer boven Nederland nog veel meer zal toenemen. De druk die dat teweegbrengt, het lawaai, de schade aan de natuur...''

''Die actie, we zijn er niet mee over één nacht ijs gegaan. Al begin mei zijn we met de voorbereiding begonnen, nadat gesprekken met de Schiphol-directie helemaal niks hadden opgeleverd. Maar als je het vliegverkeer echt twee uur wilt stilleggen, dan moet je er zeker van zijn dat de betrokken luchtvaartmaatschappijen en de passagiers op de hoogte zijn, er moet een baan vrij blijven voor noodlandingen. Je moet aan alles denken om elke kans op gevaar uit te sluiten, want we zullen nooit iets doen dat de veiligheid in gevaar brengt.''

''Het aardige van Nederland is dat we hier vrijheid van meningsuiting hebben. Een actie die van te voren is aangekondigd en waarvan derden voor korte duur schade ondervinden, is toegestaan. Wat dat betreft heeft Greenpeace al veel juridisch pionierswerk voor ons verricht, zoals bij de chloortrein die zij 44 uur lang aan de ketting mochten leggen. Je mág enige hinder veroorzaken. Alleen wanneer het vliegverkeer in het gedrang komt, klimt iedereen in de hoogste boom. Dan sturen de ministers van binnenlandse zaken en verkeer en justitie een brief naar de burgemeester waarin ze hem dringend adviseren de actie uit veiligheidsoverwegingen te verbieden. Nou ja, de rechter heeft dus op grond van het ministeriële machtswoord besloten het verbod tóch te handhaven. Heel teleurstellend. Nu zullen we met een alternatieve actie moeten komen.''

Ondogmatisch

In één ding heeft De Telegraaf wel gelijk: het actievoeren, ageren en protesteren zit Duyvendak in het bloed. ''Ja hoor, als kind was ik op school al actief in leerlingenraden. Vond ik veel leuker dan de lessen. Dat heb ik wel van thuis meegekregen, denk ik. M'n vader was docent aan de sociale academie De Horst en mijn moeder werkte bij de Stichting Buitenlandse Werknemers in Utrecht. De jaren zestig heb ik niet bewust meegemaakt. Bovendien: we woonden in Zeist, dan sta je er zowieso meer buiten. Mijn ouders waren vooral heel ondogmatisch, zowel anti-rechts als anti-CPN. Mij is geleerd dat er geen absolute zekerheden, geen absolute waarheden bestaan. Niets is aan één kant helemaal waar. En als je me nu vraagt waarom ik zo'n hekel aan RaRa had, dan was dat om hun rechtlijnigheid. Ik ben echt haaks op die rechtlijnigheid opgevoed, met openheid, ruimte voor debat.''

''In 1976 ben ik in Amsterdam sociologie gaan studeren. Ik heb m'n kandidaats en m'n onderwijsbevoegdheid gehaald, maar beide zijn inmiddels verlopen. Achteraf gezien koos ik de verkeerde studie. Te vaag, te algemeen. Politicologie was beter geweest. Daar waren de mensen die ik later tegen kwam ook leuker. Ik zou in een prettiger bedding zijn terechtgekomen, denk ik.''

''In het actiewezen heb ik me niet gestort, hoor. Daar ben ik veel te verlegen voor. Nog steeds zal ik in een voor mij vreemde omgeving niet voorop lopen of een grote scheur opentrekken. Het heeft allemaal best een tijd geduurd.''

''Eerst ben ik bij de studentenbeweging gaan kijken, de Asva, het leek me voor de hand te liggen daar te beginnen. Maar ik vond het er verschrikkelijk! Allemaal van die ontzettend eigenwijze mannetjes, met geweldig grote monden, die dachten dat ze wel wisten hoe de wereld in elkaar zat. Dat liep dus uit op een teleurstelling. Het ging totaal niet over het gewone leven. Sektarisch. Dogmatisch.''

''Dan was er nog een clubje onder de naam 'Sociologiestudenten in Dienst van het Volk'. Ik dacht: misschien is dat wel wat. Een blauwe maandag heb ik met ze meegelopen. Maar toen bleek ik weer tussen de maoïsten te zitten. Of bijna-maoïsten, want dat luisterde allemaal erg nauw. Voor je het wist had je een ideologische ruzie vol theoretische haarkloverij. Leuk detail: ik heb nog kaderscholing van Paul Rosenmöller gehad. Op een zolderkamertje aan de Nassaukade. Maar na twee avonden trok het toch wel weer erg de kant op van revolutionaire voorhoedes en zo. Bovendien, die lui haakten allemaal af, ze vertrokken van de universiteit om zich onder de arbeiders te mengen. Paul ging de revolutie in de havens verbreiden, anderen kozen voor agitatie-propaganda bij Hoogovens. Een doodlopend spoor, van de revolutie is later nog maar weinig vernomen.''

''En ik zat weer met lege handen. Terwijl je toch om je heen kon zien dat het beroerd gesteld was met de stadsvernieuwing. Je maakte je zorgen over wat de VS in Midden-Amerika uitspookten, in Chili en Argentinë. Hier in Amsterdam kwam je de vluchtelingen tegen van de nieuwe fascistische regimes, daar wil je dan concreet wat mee. Die studentengroeperingen hadden absoluut geen oog voor dat soort problemen. Hooguit streden ze voor hun eigen belang; kwamen ze op voor hun beurzen of de hoogte van het collegegeld. Maar verder zag ik alleen hun wereldvreemdheid.''

''Wat dat nou van me is? Ik wil iets doen. Gewoon, omdat ik me deel van de samenleving voel. Ik wil dat sommige zaken wat fatsoenlijker worden. Maar ik ben er absoluut niet op uit alles helemaal te veranderen. Revolutie is toch helemaal niet aan de orde?! Eenvoudige dingen: de bewapening, hoe kun je het beetje groen hier nog beschermen? Ach, wat redeneer je als achttienjarige? Je signaleert een aantal rottigheden en probeert die minder rottig te maken. En het waren vaak ook zaken die zich aandienden.''

''Onkruit, dat anti-militaristische, sprak me aan. Het was de tijd van de vredesbeweging en dit paste er wat mij betreft goed bij. Naar mijn gevoel ben ik echt niet als een kip zonder kop in iedere actie gesprongen, hoor. Milieudefensie ligt voor mij in dezelfde lijn. Veel sluit bij elkaar aan. Een jaar of vijf, zes geleden speelde dat IJ-oeverproject. Een soort Manhattan aan het IJ moest het worden, met dure torenflats en grote winkelcentra, echt een prestigeproject. Dat vond ik zo'n verschrikkelijk idee... deze stad is zo mooi, waarom moet je alles nu weer verpesten met zo'n overheersende skyline?''

''Goed, met een paar vrienden zijn we toen een actiegroepje begonnen, daar zijn nog heel pittige discussies met wethouder Saris uit voortgevloeid. Gelukkig is het project compleet geflopt, maar als actie past het toch in het geheel van waar ik voor sta? Het is toch niet zo dat ik daardoor gelijk tegen álles ben?''

Bivakmuts

'Hij stond vooraan bij de grote kraakacties', schrijft De Telegraaf en volgens een anonieme functionaris van de Politieke Inlichtingen Dienst, die hem jarenlang zou hebben gevolgd, was hij de uitvinder van de bivakmuts en de helm, ter anonimisering van de actievoerder. ''Ook alweer van die flauwe kul, ik heb niet eens een helm. Maar de kraakbeweging sprak me wel aan. Het ging, zeker in het begin, om een goede zaak. Bovendien, wat ik prettig vond, was de diversiteit. Terugkijkend is er zo'n eenduidig beeld ontstaan, associeert men de acties met beelden van rellen en brandende barricades, maar de werkelijkheid was veel gevarieerder.''

''Persoonlijk heb ik altijd een afkeer gehad van de militante houding die bij voorbeeld bij sommigen in de Staatsliedenbuurt leefde. Maar die turbulente actie in de Vondelstraat, daar was ik wel bij. En daar stond ik achter, hoewel ik natuurlijk ook daarin werd meegezogen. Die rel was er plotseling, maar dat dat huis herkraakt was, vond ik terecht. Op een gegeven moment liep dat gewoon ontzettend uit de klauwen, het ontspoorde op een manier die ik niet wilde. Hoewel, ik heb nog geprobeerd een steen te gooien, maar daar heb ik geloof ik de fysieke kracht niet voor. Toch, toen Polak die tanks stuurde... ik stond erbij te janken, het was zo verschrikkelijk om te zien. Dat die man het bestond het leger op ons af te sturen... Ik dacht echt: dit kost hem z'n kop, nu moet hij aftreden.''

''Maar een andere actie vertelt iets meer over mezelf. Die luxe appartementen aan de Prins Hendrikkade, daar was ik écht bij betrokken en daar heb ik me enorm voor ingezet. Toen de ontruiming dreigde, hebben we iedereen uit het pand gehaald. De ME trof, tot haar verbijstering, maar één jongen aan: Moos. Met een bosje bloemen. Kijk, dat spreekt me aan; slimmer zijn dan de politie, inspelen op de voorspelbaarheid van de ontwikkelingen, een dreigende geweldspiraal doorbreken.''

''Soms denk ik zelf ook wel eens: wat ben ik eigenlijk voor een gek, dat ik me steeds weer voor die dingen inzet? Als ik iets anders in elkaar had gezeten was ik misschien politicus geworden, of vakbondsbons. Dan had iedereen het normaal gevonden dat je je dag in, dag uit met alle mogelijke misstanden bezighoudt. Dat je de wereld wilt verbeteren. Maar doe je het buiten de geëffende paden om, dan is het voor VVD'ers opeens verdacht. Of op z'n minst opmerkelijk.''

''Ach, ik sta er maar niet te lang bij stil. Bij Milieudefensie voel ik me in elk geval als een vis in het water. En ik ben inmiddels zo vergroeid geraakt met het milieu, dat ik niet verwacht dat ik het snel zal loslaten.''

quote:

Op donderdag 14 augustus 2008 19:07 schreef Toad het volgende:
Straks om 19.15 uur persconferentie live op Radio 1. Politiek Den Haag verwacht dat hij opstapt.

quote:

'Publicatie Duyvendak leidde tot bedreigingen'

AMSTERDAM - De publicatie van de adresgegevens van topambtenaren door GroenLinks-Kamerlid Wijnand Duyvendak, in 1985, heeft geleid tot bedreiging en brandstichting.

Dat zegt oud-topambtenaar van het ministerie van Economische Zaken George Verberg donderdag in NRC Handelsblad.

Wijnand Duyvendak erkende vorige week dat hij betrokken was bij de inbraak in het ministerie van Economische Zaken in 1985. Daarbij werden plannen voor nieuwe kerncentrales en adresgegevens van ambtenaren gestolen. Die plannen en de adresgegevens werden daarna door Duyvendak gepubliceerd in het krakersblad Bluf! Bij de gegevens stond de oproep de rust van de ambtenaren te verstoren.

Dreigtelefoontjes
Ook de adresgegevens van Verberg, destijds directeur-generaal Energie, stonden in de publicatie. In de weken na het verschijnen van het krakersblad werden brandende lappen stof bij Verberg door de brievenbus gegooid. Ook ontving hij meerdere malen dreigtelefoontjes.

Spijt
Duyvendak laat donderdag weten spijt te hebben van de publicatie van de gegevens en heeft zijn excuses aan Verberg aangeboden. Duyvendak zegt niet op de hoogte te zijn geweest van de bedreigingen tegen de topambtenaar.

Ontoelaatbaar
Minister van Economische Zaken Maria van der Hoeven (CDA) neemt de nieuwe feiten rondom Duyvendak hoog op. "Het bedreigen van mensen die hun functie uitoefenen, is ontoelaatbaar. De feiten zijn inmiddels verjaard, maar de emoties van de mensen die het betrof, verjaren niet", liet Van der Hoeven donderdag weten.

De minister wilde niet ingaan op de vraag of Duyvendak nog als Kamerlid kan functioneren. "Het is aan zijn partij en aan de Tweede Kamer om daarover te oordelen."

quote:

‘Duyvendak brak in en terroriseerde’

Oud-directeur-generaal Economische Zaken vindt dat GroenLinks-parlementariër destijds wél geweld gebruikte

Een voormalig topambtenaar ondervond veel hinder van de inbraak in een ministerie waar GroenLinks-Kamerlid Duyvendak mee te maken had. „Het was ongehoord.”

Den Haag, 14 aug. Gelukkig had zijn huis een plavuizenvloer. Anders was het zeker in brand gegaan, daar is George Verberg wel van overtuigd. Activisten hadden in petroleum gedrenkte en in brand gestoken lappen stof door zijn brievenbus gegooid. „Als je thuiskomt en je vindt die lappen, dan geeft je dat niet echt een rustig gemoed.”


George VerbergGeorge Verberg was in 1985 directeur-generaal energie op het ministerie van Economische Zaken. Uit het bureau van zijn secretaresse, en ook op de directie Kernenergie, werden de documenten gestolen waarover GroenLinks-Kamerlid Wijnand Duyvendak vorige week een bekentenis deed. Duyvendak was betrokken bij de inbraak, die destijds al veel stof deed opwaaien. In de vertrouwelijke documenten werd gewag gemaakt van plannen voor twee kerncentrales op het Brabantse industrieterrein Moerdijk.

Verberg, de latere hoofddirecteur van Gasunie en inmiddels met pensioen, keurt de inbraak nog steeds scherp af. Maar een tweede strafbaar feit waar Duyvendak bij betrokken was vond hij eigenlijk erger: het oproepen tot het terroriseren van een groep ambtenaren van het ministerie van Economische Zaken.

Het krakersblad Bluf!, waar Duyvendak destijds redacteur van was, publiceerde op 11 juli 1985 de buitgemaakte documenten. Onder het kopje ‘Inbreken kan iedereen’ werd er ook een lijst met namen, adressen en telefoonnummers van hoge ambtenaren bij geplaatst, met de oproep om de rust te verstoren van „deze onruststokers” (zie inzet).

Dat hebben Verberg en enkele collega’s gemerkt. Hij was de hoogste en bekendste van de genoemde ambtenaren. Na de poging tot brandstichting moesten bij zijn toenmalige woning in Zoetermeer de nodige veiligheidsmaatregelen worden genomen. De brievensleuf werd gesloten, en hij kreeg een stalen brievenbus buiten aan de muur. De ramen aan de straatzijde werden voorzien van een veiligheidsfolie. Hij kreeg voorts het advies om de gordijnen bij schemering te sluiten om te voorkomen dat actievoerders gemakkelijk hun doel in het vizier zouden krijgen. Na de brandstichting werd zijn vrouw meerdere malen gebeld, vertelt Verberg. „Ik was op dienstreis. Als zij werd gebeld bleef het stil en ontstond er een dreigende stilte, of er werd gezegd: die man van jou krijgen we nog wel.” Op zijn toen 9-jarige zoon heeft die periode diepe indruk gemaakt.

Hoe beoordeelt u nu de acties van Duyvendak en de mede-activisten?

„De politieke inbraak was al onacceptabel. Dat paste en past volstrekt niet in het democratisch zo goed geordende Nederland. En dan ook nog een keer ambtenaren in het zonnetje zetten. Het was een enorme inbreuk op ons privéleven. Het was ongehoord.”

Verberg weet nog dat hij na de inbaak op zijn werk kwam. „Ik trof een hevig ontstelde secretaresse aan. Ze hadden onder meer het brievenboek meegenomen. En ministerraadstukken. Wij wisten meteen dat hier stennis van zou komen.” Dat de inbrekers hulp hebben gehad van binnenuit gelooft Verberg niet. „Ik was destijds vrij bekend, door spreekbeurten over kernenergie. Door de naambordjes op het ministerie was mijn kamer gemakkelijk te vinden. Ze namen ook een kantooragenda mee waarin de vakanties van mij en collega’s stond vermeld. Dat hebben ze er toen ook bij gepubliceerd.”

Is er aangifte gedaan van de publicatie van de privégegevens?

„Nee. We wilden er niet meer ruchtbaarheid aan geven dan noodzakelijk. Na de brandstichting is er volgens mij wel serieus werk van gemaakt. Ik heb toen alles in handen gegeven van de beveiligingsdienst van het ministerie. Media hadden er destijds weinig aandacht voor. Wel voor de ontvreemde documenten. Eén voorval vond ik tekenend voor die tijd. Bij een inspraakbijeenkomst heb ik een keer een glas water in mijn gezicht gegooid gekregen. De Volkskrant schreef de volgende morgen dat de watergooier was gestruikeld en met machtsvertoon de zaal was uitgezet. Dat was echt niet zo.”

De documenten onthulden dat er wel plannen waren voor kerncentrales. Diende de inbraak toch niet een maatschappelijk belang?

„Onzin. Er was niet sprake van een geheim plan. Wij waren gewoon bezig met het bekijken van locaties voor mogelijke nieuwe kerncentrales. De documenten gingen onder meer over bestuurlijke afspraken met Noord-Brabant en Limburg, indien er ook gekozen zou worden voor Moerdijk. Deze zouden in werking treden na goedkeuring door de Tweede Kamer. Het was een volstrekte normale gang van zaken.”

Toch leidde de onthulling tot politieke spanning. Uw minister, VVD’er Van Aardenne, kwam onder vuur te liggen omdat hij besprekingen had gevoerd met commissaris van de Koningin Van Agt en gouverneur Kremers.

„Kernenergie was natuurlijk een gevoelig thema. CDA-fractievoorzitter Bert de Vries stuurde Van Aardenne toen ook een scherpe brief. Ik heb daarna Van Aardenne geholpen met de beantwoordingsbrief aan De Vries. Daarin werd uitgelegd dat er van misleiding van de Tweede Kamer op geen enkele manier sprake was. Dat er gewoon sprake was van bestuurlijk overleg, niet meer en niet minder. Toen was de politieke gevoeligheid er af.”

Heeft de inbraak er toe bijgedragen dat er geen kerncentrales meer zijn bijgekomen?

„Nee, er is eigenlijk maar één reden waarom dat niet is gebeurd: de kernramp in Tsjernobyl in 1986. De Tweede Kamer zou zonder deze ramp een dag of vijf later hebben beslist over de voortgang van het kernenergieprogramma. Bij EZ dachten we dat we groen licht zouden krijgen. De elektriciteitssector stond startklaar.”

Verberg las vorige week op zijn vakantieadres over Duyvendaks onthullingen. Het verbaasde hem dat het Kamerlid betrokken was bij de diefstal. Dat Duyvendak verklaarde niets te maken te hebben gehad met geweld ergerde hem. Daarom stuurde hij, via deze krant, een open brief aan Duyvendak, waarin hij hard naar hem uithaalt.

Duyvendak is zelf met de onthulling gekomen. Waarom vindt u dat hij zijn geloofwaardigheid kwijt is?

„Hij heeft niet alleen een politieke inbraak gepleegd, maar ook geterroriseerd en op de man gespeeld. En hij is pas met zijn onthulling gekomen nadat het misdrijf verjaard is. Maar hij heeft me inmiddels gebeld en gemaild. We gaan elkaar een keer ontmoeten. Hij heeft zijn excuses aangeboden. Dat waarderen mijn vrouw en ik zeer.”

Het krakersblad Bluf! publiceerde op 11 juli 1985 gestolen documenten van het ministerie van Economische Zaken. De stukken gingen over plannen voor kerncentrales. Ook werd een lijstje geplaatst met namen en adresgegevens van onder anderen zes ambtenaren, met de oproep: „Verstoor de rust van deze onruststokers.” Wijnand Duyvendak was destijds redacteur bij Bluf!. Hij stelt nu in een reactie: „Ik heb spijt van deze publicaties, en vooral van het bekendmaken van adressenlijsten van ambtenaren. Ik heb hiervoor de heer Verberg in een brief mijn excuses aangeboden.” Dat er bij Verberg brand is gesticht vindt hij „schokkend”. Hij wist niet dat dit is gebeurd. „Ik heb na 1988 afstand genomen van dit soort actiemethodes. [...] Ik heb in 1996 in Het Parool – op het moment dat dit feit nog niet verjaard was – zelf opgebiecht dat ik verantwoordelijk was voor deze publicatie. Mijn verantwoordelijkheid voor publicatie van de adreslijsten is vanaf dat moment publieke informatie.”