Oeeh, Miss_sly, dat was in ieder geval mooi, zeg!! Het zou toch mooi balen zijn als je te weinig zou moeten spuiten... wanneer moet je nou weer voor controle terug komen, of heb ik daar nou overheen gelezen?
Basimah...
quote:
Op maandag 25 augustus 2008 18:38 schreef Vlindur het volgende:Hoelang heeft het bij jullie geduurd voordat jullie er achter kwamen dat het zwanger worden niet zo makkelijk ging? Al vrij snel? Of hebben jullie eerst jaren geoefend? en hoe praten jullie er over met bekenden? En hoe doen jullie het met vagere bekenden? Als ze er naar vragen?
Na een jaar proberen waren we niet zwanger, zijn naar de huisarts gegaan. Vervolgens doorgestuurd naar het ziekenhuis en na een aantal onderzoeken een jaar lang Clomid geslikt. Dit deed na verloop van tijd helemaal niks meer, ook de hoogste dosis niet. Vervolgens één cyclus Puregon en één keer Pregnyl gespoten en ik was gelijk zwanger... wij hebben dus geen IUI gedaan, maar "ovulatie inductie" zoals dat zo mooi heet.
Ook wij (herstel; ìk) ging er helemaal niet vanuit dat het in één keer raak zou zijn... "Want als het een jaar met Clomid niet lukt, waarom zou het dan nu wel ineens lukken?", maar gelukkig zat ik er dus naast

Ook wij zijn er altijd heel open over geweest. Op school (waar ik werk) heb ik het ook gelijk verteld. Eén van de leidinggevenden heeft hetzelfde doorgemaakt (overigens 2x geslaagde IVF; 1 x een tweeling, 1 x een eenling en vervolgens kwam er nog één spontaan). Toen ik hoorde dat ik met injecties moest gaan beginnen, heb ik dat ook in een vergadering verteld; ik zou immers vaak weg moeten voor controle... en door het te vertellen voorkwam ik onder andere dat mensen denken 'is ze nou alweer weg?'. Ik vond het fijn dat anderen het wisten... ze hadden veel belangstelling en vonden het minder vervelend ernaar te vragen doordat ze wisten dat ik er ook zo open over was.