De kunst van het loslaten van je ex #61

quote:

Op vrijdag 1 augustus 2008 00:49 schreef Blerfaap het volgende:
Ik kan dit topic binnenkort ook komen bezoeken met ldvd
Vriendin heeft net bekend vreemdgegaan te zijn met een vriend van me en gevoelens te hebben voor hem.
Heb der er nu nog niet uitgeschopt, maar denk dat et niet meer goed gaat komen. vertrouwen is iig weg

Hou de eer aan jezelf en zet er zelf een punt achter...
Iemand die vreemd gaat heeft geen respect voor zijn partner..

Sterkte!!

Hallo allemaal weer. We zitten zo in hetzelfde schuitje allemaal. Ik lees zoveel herkenbare dingen en dat doet aan 1 kant wel goed, weten dat je niet de enige bent die zich zo voelt en die hyves e.d. bekijkt Verslavend maar niet goed.

Ik heb nu een week niets gehoord en ik weet niet waarom want hij wilde toch contact houden? Verstandelijk weet ik dat het beter is, gevoelsmatig doet het gemis zoveel pijn. Hij is zo ver weg en ik mis hem zo ontzettend. Het nare gevoel gekruipt me ook dat ik hem nooit gekend heb, 7 jaar samen en ik weet niet hoe hij hiermee omgaat, wat er in hem omgaat. Ik had hem, achteraf gezien, zo graag willen leren kennen maar hij heeft dat nooit toegelaten en nu is het te laat? De hoop leeft nog half door omstandigheden alleen weet ik niet wat het betekent dat ik niets hoor.. Wil hij het niet? Mist hij me niet? Is hij al verdergegaan zonder me? Of vindt hij het alleen moeilijk en weet hij het niet? Spullen hebben we niet uitgewisseld (nog). Vanochtend depri wakker geworden, voel me zo ontzettend eenzaam

quote:

Op vrijdag 1 augustus 2008 11:16 schreef agneria het volgende:
Hallo allemaal weer. We zitten zo in hetzelfde schuitje allemaal. Ik lees zoveel herkenbare dingen en dat doet aan 1 kant wel goed, weten dat je niet de enige bent die zich zo voelt en die hyves e.d. bekijkt Verslavend maar niet goed.

Ik heb nu een week niets gehoord en ik weet niet waarom want hij wilde toch contact houden? Verstandelijk weet ik dat het beter is, gevoelsmatig doet het gemis zoveel pijn. Hij is zo ver weg en ik mis hem zo ontzettend. Het nare gevoel gekruipt me ook dat ik hem nooit gekend heb, 7 jaar samen en ik weet niet hoe hij hiermee omgaat, wat er in hem omgaat. Ik had hem, achteraf gezien, zo graag willen leren kennen maar hij heeft dat nooit toegelaten en nu is het te laat? De hoop leeft nog half door omstandigheden alleen weet ik niet wat het betekent dat ik niets hoor.. Wil hij het niet? Mist hij me niet? Is hij al verdergegaan zonder me? Of vindt hij het alleen moeilijk en weet hij het niet? Spullen hebben we niet uitgewisseld (nog). Vanochtend depri wakker geworden, voel me zo ontzettend eenzaam

Dat depri wakker worden...zo herkenbaar...Zelfs nu verschilt de manier waarop ik wakker wordt nog van dag tot dag. De ene keer ben ik heel depri, de andere keer weer redelijk vrolijk. Wat helpt als je depri wakker wordt, is afleiding zoeken!! Ga werken, of ga naar buiten om een wandeling te maken

Agneria, fijn he dat het hier allemaal zo herkenbaar is en dat je weet dat er meerder met 'hetzelfde' probleem worstelen..

Wat je schrijft over dat hij niets van zich laat horen, heb ik hier ook... Dan vraag ik me precies dezelfde vragen af als jou! Daar heb ik nu nog het meeste moeite mee.. Vraag ik me af of ik dan niks voor hem betekend heb..

Over het wakker worden, dat gaat nu gelukkig stukke beter dan de eerste 3 weken.. Toen werd ik elke ochtend wakker uit een droom over hem.... de eerste uur zat ik dan echt in een roes met een enorm k*t gevoel en dan nog niet over de rest van de dag gesproken..

Zucht, het is ook allemaal zo betrekkelijk.
Gisteren op stap geweest, super naar m'n zin gehad. Beetje sjanzen en dansen.Onbehoorlijk dronken geworden.
Leuk meisje ontmoet, gewoon gezellig mee gekletst en wat personalia uitgewisseld niks meer, maar toch het voelt goed om te weten dat je 'het' nog kan. Alleen nu is de kater niet van het bier, maar in m'n hart.
Ik werd wakker en het enige gevoel dat ik vandaag heb gehad is dat ik m'n ex gewoon enorm mis in m'n leven.
Ze komt straks langs om de verhuizing te bespreken. Zucht. Fijn dat ze weggaat, want zo tussen d'r spullen zitten doet pijn, maar dan is het ook gelijk wel weer helemaal definitief.
Oh en het zou onderhand wel fijn zijn om een fatsoenlijke nacht te kunnen slapen. Dat alleen in bed liggen bevalt me niks

quote:

Op donderdag 31 juli 2008 23:35 schreef ThaBrain het volgende:

[..]

Ja ik hou nog steeds heel veel van haar. Ik vind het eigenlijk slecht van mezelf dat ik haar niet uit die cyclus heb kunnen trekken. Dat terwijl ze mij wel uit die neerwaartse spiraal heeft geholpen.

Ik heb aan mezelf moeten erkennen dat ik nog steeds verliefd ben op haar. Dat is eigenlijk pas sinds een halve week. Daarvoor probeerde ik het weg te drukken en heb ik geprobeerd om aan mezelf wijs te maken dat ik niet meer verliefd was. Ik heb dus zitten liegen tegen mezelf eigenlijk. Nu ik het heb erkend dat ik nog steeds verliefd ben, voel ik me een stuk beter.

@Miesjel: die tegenslagen kom je wel weer overheen!

Ik heb juist het tegenovergestelde, ik probeer juist nu van mijn gevoel af te komen dat ik nog van haar hou.
Ze heeft me zo slecht behandeld de laatste +-half jaar,

Maar vind het zo raar: OMDAT ZE NIET ZO WAS!!!
Voordat alles anders werd, tot aan de 3 1/2 was alles goed
Toch zou ik graag weten of ze het zou kunnen accepteren net zoals we toen gelukkig waren samen.

Ze heeft nooit tegen me gelogen, bedrogen of me voor de gek gehouden, alleen de laatste tijd haar twijfels verzwegen, maar dat kan ik haar niet kwalijk nemen, omdat we allemaal wel 's twijfelen, maar er toch voor gaan, daarvoor waren we echt gelukkig samen, zo gelukkig was ik nog nooit geweest.

Zelfs nu de relatie al over is verteld ze me precies wat ze gaat doen, ook dingen die anderen nog niet weten omdat ze me nog toe vertrouwt.
Als ik haar vraag of ze nog van me houd zegt ze dat dat niet zomaar over is, als ik vraag of ze me mist dan zegt ze soms wel en soms niet.
Ze is nu zo hotel de botel verliefd dat ze 100% zeker weet dat ze gelukkig is en dat zal blijven..

Achteraf gezien zie ik nu hoeveel ik van mezelf inleverden om bij haar te zijn, het is goed dat ik nu mezelf kan terugvinden, mezelf kan ontwikkelen en vrij kan zijn. Maar er is nog een lichte hoop dat ze me kan accepteren hoe ik ben net als toen we begonnen samen 4 jaar geleden en opnieuw kunnen beginnen en een betere en sterkere relatie kunnen beginnen.

Maar dat kan alleen als ze dit ook wil, ik weet dat de kans hiertoe heel klein is, en wat ze nu heeft net zo goed een half jaar of langer kan duren, en dat ik daar niet op mag wachten.
Dus ik hou contact met haar, lichtelijk, zie haar niet samen met haar nieuwe vriend, en probeer m'n leven met zoveel mogelijk plezier en bezigheden door te zetten.

Misschien gaat het gevoel wel helemaal weg, misschien niet, maar ik kan haar nog niet uit mijn hoofd zetten helaas.. ik geloof nu nog dat dit het einde nog niet hoeft te zijn.. dus weer hoop.
Een hoop mensen zeggen dat ik dat niet moet doen, anderen zeggen dat ik het best kan proberen en ken zelfs mensen die een goede herstart gemaakt hebben op deze manier.

Betekend niet ik nieuwe mensen blokkeer, en leg nieuwe contacten, ook met vrouwen, om te zien of er toch iemand daar is die mij net zo gelukkig zou kunnen maken, maar zonder de twijfels, en me kan accepteren zoals ik ben, en me mijn ex kan doen vergeten in een oogwenk

Van mij hoeft het allemaal niet zo snel te gaan, beter langzaam en goed dan snel en te gehaast..

Miesjel=top

quote:

Op vrijdag 1 augustus 2008 12:58 schreef lollypops het volgende:
Agneria, fijn he dat het hier allemaal zo herkenbaar is en dat je weet dat er meerder met 'hetzelfde' probleem worstelen..

Wat je schrijft over dat hij niets van zich laat horen, heb ik hier ook... Dan vraag ik me precies dezelfde vragen af als jou! Daar heb ik nu nog het meeste moeite mee.. Vraag ik me af of ik dan niks voor hem betekend heb..

Over het wakker worden, dat gaat nu gelukkig stukke beter dan de eerste 3 weken.. Toen werd ik elke ochtend wakker uit een droom over hem.... de eerste uur zat ik dan echt in een roes met een enorm k*t gevoel en dan nog niet over de rest van de dag gesproken..

Oh zo herkenbaar weer! In je droom is hij dan even zo dichtbij he, alsof alles weer is zoals het was, dan word je wakker en knal je in 1 keer terug in de koude, eenzame realiteit. Damn dat zuigt echt. Kun je maar beter niet dromen over hem

@Chev, jouw situatie lijkt me nog pijnlijker omdat ze gewoon al met een ander is Enne, hoop doet leven he. Als jij die hoop momenteel nodig hebt moet je je daar aan vasthouden. Hoewel je verstandelijk misschien weet dat het beter is dat niet te doen..

quote:

Op vrijdag 1 augustus 2008 18:34 schreef agneria het volgende:
Miesjel=top

Jij ook hoor!

Praten helpt echt wel!

quote:

Op vrijdag 1 augustus 2008 16:13 schreef Chev het volgende:
-verhaal-

Hier ken ik me ook deels in. Al vertrouwt mijn ex me niet nog dingen toe. Ik heb echt geen idee wat ze nu allemaal doet en hoe haar leven eruit ziet. Misschien dat ik dat te horen krijg op de 24ste.

Ook ik heb inmiddels de tijd gehad om te groeien. Ik ben nu een heeeeel ander persoon dan tijdens de relatie. Ik heb mezelf weer terug gevonden. Ik ben deels weer de persoon die ik was voor de relatie...de persoon waar ze op is gevallen destijds. Ik ben gewoon veel te veel veranderd tijdens de relatie. Ik ben nu de goede dingen van voor de relatie weer in mezelf op de rails aan het krijgen.

Ik hoop dat ik haar de 24ste kan overtuigen dat ik een heel ander persoon ben geworden en dat ik haar dingen kan laten zien die ik haar nog nooit heb laten zien. Ik ben steeds tevredener aan het worden over mezelf en mijn gedrag. Ik ben doelen aan het stellen en die wil ik ook na gaan komen voor de verandering. Hopelijk wil ze me dan nog 1 kansje geven om het haar te laten zien. Al verwacht ik eigenlijk dat ik die kans niet meer krijg van haar...

Ik ben, na een maand, nu eindelijk uit de ondragelijke periode. (Wie zei ook alweer dat dat maar een week zou duren? ) Kan niet geloven dat het al een maand is, het lijkt gisteren dat het uitging.
Soms kan ik al accepteren dat het uit is. Ik zou nu willen dat de hele relatie nooit gebeurd was, hebben jullie dat ook?

Zo de knoop doorgehakt en uitgemaakt.
Voel me meteen opgelucht; alsof ik letterlijk van een last bevrijd ben.

quote:

Op vrijdag 1 augustus 2008 22:35 schreef Nora.. het volgende:
Ik ben, na een maand, nu eindelijk uit de ondragelijke periode. (Wie zei ook alweer dat dat maar een week zou duren? ) Kan niet geloven dat het al een maand is, het lijkt gisteren dat het uitging.
Soms kan ik al accepteren dat het uit is. Ik zou nu willen dat de hele relatie nooit gebeurd was, hebben jullie dat ook?

Ow dat heb ik ook wel gedacht hoor af en toe. Niet constant. Maar als je dan gaat denken hoe leuk je het wel niet gehad hebt tijdens de relatie valt het wel weer mee. Als je dan ook nog eens bedenkt hoe veel je geleerd hebt tijdens de relatie dan valt het nog minder mee Je moet alleen niet constant blijven hangen in het denken aan de leuke dingen, want anders wil je je ex weer te graag terug

quote:

Op vrijdag 1 augustus 2008 22:35 schreef Nora.. het volgende:
Ik ben, na een maand, nu eindelijk uit de ondragelijke periode. (Wie zei ook alweer dat dat maar een week zou duren? ) Kan niet geloven dat het al een maand is, het lijkt gisteren dat het uitging.
Soms kan ik al accepteren dat het uit is. Ik zou nu willen dat de hele relatie nooit gebeurd was, hebben jullie dat ook?

Ik kan ook niet geloven dat het pas zes weken is dat het echt uit is gegaan. Iedere dag lijkt wel een maand. Maar ik heb niet het idee gehad dat het beter niet was gebeurt allemaal. Ik hoop heel erg dat zij dat ook niet heeft.

Herkenbaar Nora! Ik word ook heen en weer geslingerd maar als ik had mogen kiezen was het ook niet gebeurd, had ik me nu tenminste niet zo verrot gevoeld

Ik ben helemaal fucked up vandaag

quote:

Op zaterdag 2 augustus 2008 12:58 schreef agneria het volgende:
Herkenbaar Nora! Ik word ook heen en weer geslingerd maar als ik had mogen kiezen was het ook niet gebeurd, had ik me nu tenminste niet zo verrot gevoeld

Ik ben helemaal fucked up vandaag

Zo herkenbaar die fucked up dagen Ik heb ze af en toe ook nog wel eens. Vanmorgen werd ik ook weer met zo'n kutgevoel wakker

Ja, ik ben ook altijd dankbaar voor de dingen die ik geleerd heb. Maar in de meeste gevallen had ik liever dat mijn leven anders was gelopen. Nouja, het is nu eenmaal zo. Op naar leuke dagen...

quote:

Op zaterdag 2 augustus 2008 14:44 schreef Nora.. het volgende:
Ja, ik ben ook altijd dankbaar voor de dingen die ik geleerd heb. Maar in de meeste gevallen had ik liever dat mijn leven anders was gelopen. Nouja, het is nu eenmaal zo. Op naar leuke dagen...

Mag ik mee?

Ik vind allemaal niet wat.

quote:

Op zaterdag 2 augustus 2008 14:44 schreef Nora.. het volgende:
Ja, ik ben ook altijd dankbaar voor de dingen die ik geleerd heb. Maar in de meeste gevallen had ik liever dat mijn leven anders was gelopen. Nouja, het is nu eenmaal zo. Op naar leuke dagen...

Pff dat heb ik dus ook, heb veel geleerd van deze relatie (teveel geven is ook niet goed) maar had dat liever op een ander moment geleerd en met haar beter kunnen toepassen.

_{Korte uitleg: Zij overspannen, ik teveel steun bieden, daardoor mezelf vergeten, daarna te weinig op kunnen brengen en zelf er bijna onderdoor gaan, zij door overwonnen overspannenheid geen energie meer over zeg maar.}

Pff. Morgen ochtend vroeg op vakantie. Eindelijk. Als ik weg ben kan m'n ex verhuizen. Eindelijk.
Het is allemaal maar raar. Ze kwam vanochtend langs voor wat kleren, en eigenlijk kunnen we alleen maar knuffelen op zo'n moment. Allebei (stiekem) eigenlijk blij om elkaar te zien.
Maar toen ze weg was ging ik mijn tas inpakken, en alvast een briefje schrijven voor d'r. Alleen wat er toen gebeurde snapik nog steeds niet helemaal. Ik kreeg gewoon een oprechte paniekaanval. Hartkloppingen, geen adem, overgegeven, zweten, helemaal paniekerig. Ik wist gewoon niet wat ik moest doen. Ik heb maar twee uur buiten gelopen.
Ik heb zoiets nog nooit gehad, en argh wat heb ik d'r nu nodig Gelukkig is ze niet in de stad. Nu een weekje geen contact. Dan zien we wel weer verder. Bah.
Door mij maar een jaartje invriezen en een gezonde dosis amnesie.

Hopelijk kun je even bijkomen op vakantie, met wie ga je? Elkaar zien en zelfs knuffelen en daarna toch weer uit elkaar (even dichtbij maar tegelijk ook zo ver weg) lijkt me zo ontzetend moeilijk

Wat moet je doen als je gesmst wordt na een week geen contact over alleen blablabla dingen? Alsof er nooit iets gebeurd is? Alsof ik nooit iets betekent heb? Alsof hij er al volledig vrede mee heeft? Er wordt gevraagd hoe het met mij gaat, als ik echter aan hem vraag hoe het gaat krijg ik geen antwoord (niet nu maar vorige week ging dat zo).

quote:

Op donderdag 31 juli 2008 19:10 schreef Koepert het volgende:
Pff kutver. Mijn vorige post nog bericht dat ze via tel. gesprek behoorlijk duidelijk heeft gemaakt mij NIET meer te willen zien/spreken. Vannacht om kwart over 1 had ze gebeld (niet gemerkt, lag (eindelijk weer ns een -deel van een- nacht te slapen) dus ik op weg naar werk gesmst van waarom: en 1x gebeld; hele dag niks gehoord, wel hele dag in soort hoop dat ze smste geleefd; terugweg van t werk weer gebeld; direct voicemail (probably geblockt dus). Aargh...

Oh ja, nacht erna had ze weer gebeld. Dus ik voicemail ingesproken, verlaag je alsjeblieft niet naar t niveau van die pesterijtjes; ze was dronken geweest, sorry maar ze wist ook niet waarom ze gebeld had, gold ook voor de avond ervoor.. Wat moet ik dr nou mee, had ook gezegd; waarom bel je dan als je dronken bent? om nog ff te gaan pesten of omdat je hebt gezegd geen contact te willen en zat van mij te zijn terwijl je dat niet meent; toen bleef het stil.... Voel me daar iets beter door, maar blijft een raar gevoel. .

quote:

Op zaterdag 2 augustus 2008 18:42 schreef agneria het volgende:
Hopelijk kun je even bijkomen op vakantie, met wie ga je? Elkaar zien en zelfs knuffelen en daarna toch weer uit elkaar (even dichtbij maar tegelijk ook zo ver weg) lijkt me zo ontzetend moeilijk

Wat moet je doen als je gesmst wordt na een week geen contact over alleen blablabla dingen? Alsof er nooit iets gebeurd is? Alsof ik nooit iets betekent heb? Alsof hij er al volledig vrede mee heeft? Er wordt gevraagd hoe het met mij gaat, als ik echter aan hem vraag hoe het gaat krijg ik geen antwoord (niet nu maar vorige week ging dat zo).

Met een vriend van me, en in Berlijn woont een andere vriend, dus die ga ik ook opzoeken. Even de context buiten beschouwing gelaten, moet het dus eigenlijk wel gewoon een leuke week worden. Met ruim voldoende activiteiten (afleiding). En als ik terug ben kan ik de hele zondag het huis van kenissen hier in de buurt verbouwen. En maandag beginnen m'n rijlessen. En hopelijk ook een nieuwe baan.

En als het contact maakt dat je jezelf erna rot voelt, dan kan je maar beter zeggen:
"Lieve ..., voor mijn eigen bestwil is het gewoon beter dat wij elkaar gewoon een poosje niet meer spreken. Als ik er aan toe ben dan laat ik wel weer wat van me horen. Als er echt iets is kan je me een e-mailtje sturen. Liefs."
Rot, maar wel het beste.

quote:

Op vrijdag 1 augustus 2008 18:38 schreef agneria het volgende:
@Chev, jouw situatie lijkt me nog pijnlijker omdat ze gewoon al met een ander is Enne, hoop doet leven he. Als jij die hoop momenteel nodig hebt moet je je daar aan vasthouden. Hoewel je verstandelijk misschien weet dat het beter is dat niet te doen..

Ik ben er klaar me.. vandaag zag ik haar op msn met de melding: ...ik mis mijn moppie
ZIJ WAS MIJN MOPPIE!!

En nu is hij haar moppie.
GVD wat een tr t.

Ben nu alleen maar ongelovelijk boos.. zij zit nu nog lekker 2 weken op vakantie met d'r ouders en ze mist 'haar moppie' nou ik hoop dat ze er in stikt!
Als ze daarna 2 weken naar spanje gaan met haar nieue moppie, hoop ik dat die gast gillend de deur uit rend en haar kijkhart dumpt zodat ze ook 's de pijn kan voelen die ze weggedrukt heeft in haar nieuwe boy-toy..

Heb haar verwijder uit msn (ng niet geblokt), m'n hyves pagina en andere profiel pagina's verwijderd... dus ze kan me nog aanklikken voor 'n chat of me bellen (ze heb haar mobiel nu niet mee)

Ja ik hou nog van haar omdat ik niet anders kan.. omdat we het zo goed hadden 3 1/2 jaar lang, maar haat haar ook omdat ze me zo heeft laten vallen... ook al WAS het nodig om mezlef terug te vinden.

Ze heeft me zeker 'n half jaar verwaarloost en tijfelde al enkele maanden voordat ze het echt uitmaakte.. ik verdien beter!

Zij zal zoveel moeten veranderen dat is onwerkelijk... doet ze niet voor mij, dat moet ze voor haar zelf doen!
Ik ga ook niet veranderen want ik wil geaccepteerd worden hoe ik ben, en ik ga zeker neit veranderen voor haar.

Het is over en voorbij, zolang mijn liefde nog slijt voor haar zal de pijn blijven en verdriet omdat ik haar en de mooie momenten die we samen hadden mis, en vind ik dus geen ander, maar ik kan dit niet langer..

[ Bericht 10% gewijzigd door Chev op 03-08-2008 01:25:35 ]