Relatie tijdelijk of definiitief uit, wanneer contact?

quote:

Op dinsdag 22 juli 2008 14:21 schreef Aneurism het volgende:
Om vervolgens een lelijk dik dronken wijf te neuken uit de kroeg)

quote:

Op dinsdag 22 juli 2008 16:01 schreef MrDice het volgende:
Nu je sleutel terug vragen zou op mij overkomen als een definitieve breuk. Dan maak jij dus de keuze voor haar, in plaats van dat zij een definitieve keuze maakt. Wat boeit die sleutel nou helemaal op dit moment? Jij hebt toch ook die van haar?

Zolang zij niet haar sleutel terugvraagt is ze er kennelijk nog niet mee klaar. Laat haar lekker in haar sop gaar koken en ga je eigen ding doen. Die sleutels komen vanzelf echt nog wel.

quote:

Op dinsdag 22 juli 2008 16:04 schreef MrDice het volgende:

[..]

NEE, NEE, NEE enne.... NEE.

Er is geen enkele vraag relevant genoeg nog (muwha tenzij je kinderen hebt of zo..). Waarom is het gevoel weg? Is er een ander? Wat heb ik verkeerd gedaan? Blijven we vrienden?

Echt geloof me, NIET DOEN. Je gaat geen antwoorden krijgen en je gaat je er alleen maar ellendiger door voelen. Niet rationeel denken en proberen dit 'probleemstuk' op te lossen door feitelijke antwoorden... het is een gevoelskwestie. Laat het dat lekker blijven. Move on, het gevoel slijt vanzelf.

ik had het zelf gezegd kunnen hebben

_{ow Milagro, we missen je}

quote:

Op dinsdag 22 juli 2008 17:00 schreef Vivi het volgende:
_{ow Milagro, we missen je}

_{Is ze met vakantie?}

Pindaklaas ik leef met je mee...

Ik haat dat zo, in jouw positie zitten..

Ben jij nog vol van die ander, heeft zij het al gehad met je

En waarom denk je? Ik ben wel eens in die valkuil gesprongen om dat ook werkelijk te vragen.. en dan krijg je eigenlijk nietszeggende ontwijkende, voor jou verzachtende antwoorden..

Maar als je dan naar haar kijkt, weet je dat ze liegt, voor jouw bestwil... en eigenlijk maakt je dat weer boos en doet dubbel zo pijn...

Uiteindelijk moet je weggaan, en door de pijn heen komen. Weer verder gaan met je leven. Natuurlijk is dat makkelijker gezegd dan gedaan. Vooral als je een hele goeie tijd met degene had en haar nog steeds hogelijk waardeert. Hier roepen Vivi&Co wel stoer dat je gewoon verder moet gaan, maar verder KUNnen gaan is een vak apart..

Uiteindelijk lukt het je wel...

Maar het gaat je weer tijd en energie kosten...
Suc6

Zij zit er nu toch helemaal niet op te wachten om dat met jou te bespreken?
Even hard gezegd: anders had ze dat toch al lang gedaan voordat het uit ging?

Hét antwoord is: ze moet je niet meer

quote:

Op dinsdag 22 juli 2008 18:34 schreef Pindaklaas het volgende:

[..]

Maar mensen, deze vragen.... die moet ik toch wél eerst beantwooord hebben...? Dus niet of er een ander is, etc... daar krijg je verzachtende antwoorden op idd.... Maar ik moet toch weten of bovenstaande er ook mee te maken kan hebben??? Of zou zelfs dat geen zin hebben, om dat te vragen!

ik denk nieteens dat zij weet of dat er wat mee te maken heeft. als zij heel bewust weet dat dat er wat mee te maken heeft, dan had ze het niet zo rigoreus uitgemaakt. dus OF het heeft er niets mee te maken, of ze weet niet of het er wat mee te maken heeft, of het is niet overtuigend genoeg voor haar geweest om daardoor bij je te blijven. je kan dat forceren maar dat werk averrechts, vooral nu.

Maar ja, eigenlijk. Als je contact met dr wil opnemen moet je dat zelf weten, uiteindelijk. Als het zo aan je knaagt, gewoon doen. Voor hetzelfde geld gaat alles goed, voor hetzelfde geld valt alles in het water, maar dan komt het door je eigen handelen, ipv je eigen niet handelen.

Ohwell..

Ik herken je gevoel trouwens heel goed hoor. 'Áls wie die hobbels die voor zoveel onbegrip en wrijving zorgden nou samen overwonnen hadden, hoe was het dan gelopen?' etc

quote:

Op dinsdag 22 juli 2008 18:34 schreef Pindaklaas het volgende:

[..]

Maar mensen, deze vragen.... die moet ik toch wél eerst beantwooord hebben...? Dus niet of er een ander is, etc... daar krijg je verzachtende antwoorden op idd.... Maar ik moet toch weten of bovenstaande er ook mee te maken kan hebben??? Of zou zelfs dat geen zin hebben, om dat te vragen!

Jezus man, misschien weet ze dat zelf nog niet eens, en als je je zo opstelt geef je haar ook écht de kans om daarachter te komen.

En hoeveel tijd ga je haar geven voordat je je hart uitstort in die brief? Wel twee hele uren?

Echt hopeloos dit. Neem nou maar van ons aan, bad things will come from this.

Elke vraag die je haar nu voorlegt is er eentje teveel. Elk woord wat je nu vuilmaakt aan het hoe, wat, waarom, maar, als, dan, of of of, zal zij opvatten als "too much". Je gaat haar echt niet op één of andere magische manier de ogen openen door die ene perfecte vraag welke al haar problemen en twijfel als sneeuw voor de zon zullen doen verdwijnen.

Het was een vrouw, is een vrouw en zal altijd een vrouw blijven. Die zitten niet op lastige vragen te wachten. Als ze nog van je houdt dan komt ze vanzelf wel bij je terug. Doe geen gekke dingen en leg haar geen woorden in de mond. Laat haar die keuze maken...

Weet je al wat je gaat doen TS?

quote:

Het was een vrouw, is een vrouw en zal altijd een vrouw blijven. Die zitten niet op lastige vragen te wachten. Als ze nog van je houdt dan komt ze vanzelf wel bij je terug. Doe geen gekke dingen en leg haar geen woorden in de mond. Laat haar die keuze maken...

Dit dus. Echt hoor!

Juist de dingen die je noemt (alle vriendinnen krijgen kinderen, etc) zorgen ervoor dat ze zich nu ontzettend miserabel en ellendig voelt. Laat dat gewoon lekker gebeuren, dan gaat ze wel terugdenken aan de fijne tijd die jullie samen hadden. Ze moet voelen dat ze de verkeerde beslissing heeft gemaakt, alleen dan zal ze erop terugkomen.

Jij moet niet gaan proberen om haar ertoe te redeneren dat ze de verkeerde beslissing heeft gemaakt, dat werkt echt niet, dat stoot alleen maar af.

Wat jij wil vragen kan ik je zo een antwoord op geven: ja, het zou anders gelopen zijn als ze niet met die dingen bezig was geweest, dan was het misschien niet eens mis gegaan. Punt is dat ze zich niet fijn voelde en dat ze DENKT/DACHT dat op te lossen door het uit te maken met jou (grote verandering in haar leven). Nu komt ze er achter dat een leven zonder jou veel minder fijn is en nu merkt ze wat voor een verschil het maakt dat jij (wel/niet) in haar leven bent. Kort gezegd: je moet niet redeneren vanuit de situatie hoe die was (fijn, goed, etc), maar hoe de situatie nu is. Antwoorden op je vragen kun je altijd nog krijgen, als het weer aan is of als het langere tijd uit blijft.

Of als het nooit meer goed komt natuurlijk .

Hai,

een maand of 10 geleden heeft mijn vriendin het ook uitgemaakt met dezelfde vage redenen. En ook ik vond dat ik best wel vrienden kon blijven want ook zij zou mij terug willen..

Na drie weken kwam ik hier op terug. We hadden een afspraakje gemaakt, gewoon als vrienden, toen ze weer wegging probeerde ze me te zoenen. Terwijl ze ook tijdens die middag nog heeft uitgesproken hoe ze me niet mistte.

Ik heb toen voor mezelf gekozen. Ik wil niet met haar het bed in en dat zij gewoon doorgaat en na een paar maandjes een andere relatie heeft en dat ik met de brokken zit.
Ja, ik was er kapot van, nog steeds dwarrelt ze rond in mijn koppie. Maar ik weet wel dat ik de goede beslissing heb genomen. Kreeg met mijn verjaardag een kaart van haar dat ze toch wel weer contact wil en dat ze onze relatie als "plezierig" heeft ervaren. Erg afstandelijk dus...

Heb besloten om er niet op te reageren...
en dat plaatst je inderdaad in die "machtspositie waar hier eerder al over gesproken werd..
Ik vind dat het stukken beter voelt dan altijd maar achter degene aan blijven rennen.

Sterkte.. je zal het lastig krijgen nog. Probeer die smoezen die jezelf hebt verteld te checken of ze echt kloppen of niet. Die sleutel komt vanzelf wel of niet... Ik denk dat je jezelf alleen maar meer pijn doet.
De relatie is over voor haar. Dus is er eigenlijk maar een optie over en dat is voor jezelf kiezen.

Het beste is inderdaad gewoon onafhankelijk proberen door te gaan met je leven, hoe lastig dat ook is.
Als je wil dat het goedkomt, is dit waarschijnlijk de enige manier. Ze zal wel contact opnemen als ze je echt terug wil. Immers, zij heeft het uitgemaakt omdat bij haar het gevoel er niet meer was. Dan is het dus aan haar om de volgende stap te nemen. Anders kom jij alleen maar wanhopig over en dat is een afknapper. Hard to get werkt echt...

En tja, dat je met die vragen nog zit is lastig....maar ik neem aan dat je haar nog wel te spreken krijgt. En die sleutel is ook niet zo'n big deal. Gewoon afwachten is het beste, of na een behoorlijk tijdje een smsje sturen over de sleutel zoals al eerder genoemd, zonder vragen. Misschien reageert zij daar nog verrassend op.

quote:

Op woensdag 23 juli 2008 10:33 schreef Silk_dude het volgende:

Nu komt ze er achter dat een leven zonder jou veel minder fijn is en nu merkt ze wat voor een verschil het maakt dat jij (wel/niet) in haar leven bent.

Dat is de positieve uitleg he?

quote:

Op dinsdag 22 juli 2008 19:06 schreef Pindaklaas het volgende:
[...]
Is het dat eerste geval, dan weet ik dat en dan kan ik het echt afsluiten. Ik ga haar in elk geval eerst wel de tijd geven en dan eens een brief schrijven denk ik, met dit daarin...

Niet doen
Gewoon wachten totdat zij weer contact met je opneemt. Gebeurt dit niet, bel/mail/sms haar dan na minstens een jaar maar weer eens ivm de sleutel.
Als je niets van haar hoort is ze gewoon niet meer geïnteresseerd: She's just not that into you

Zo moeilijk is dat toch niet om te begrijpen? En als ze niet meer geïnteresseerd is, heeft ze geen behoefte aan een emotioneel instabiele ex die allerlei "smoesjes" aangrijpt om maar contact te houden.

Kappen dus!

Tsja, alles is al zo'n beetje gezegd, kan alleen toevoegen dat ik uit eigen ervaring weet hoe vervelend zo'n situatie is. Ik had - net als jij - ook allerlei vragen waarop ik graag een antwoord wilde, maar meer dan dat wilde ik haar ervan overtuigen dat ze de verkeerde beslissing had gemaakt. Gelukkig was ik me daar snel van bewust en op dat moment heb ik bewust afstand genomen, geen contact meer gezocht. Dat is op zo'n moment ontzettend pijnlijk en druist volledig tegen je gevoel in, maar op de langere termijn is het écht beter, omdat je het dan sneller kunt loslaten en jezelf niet nodeloos voor de gek blijft houden.

Natuurlijk kan het nog steeds goedkomen, maar neem afstand en ga er niet van uit. Ik heb het nu drie keer meegemaakt, vanuit beide perspectieven (degene die het uitmaakt en degene waarmee het wordt uitgemaakt) en het is in geen van de gevallen goedgekomen.

Probeer eens na te gaan wat er aan jou schort waarom haar gevoel veranderd is. Waarom ze zich niet volledig aan je over kan geven, waarom haar gevoel niet sterk genoeg daarvoor is. Zoek het probleem bij jezelf. Het is niet aardig wat ik nu ga zeggen, maar de berichten die je hier plaatst getuigen niet van veel 'mannelijkheid', als in stabiliteit, tact en begrip voor haar. Misschien dat je in de tijd dat je afwacht (want dat moet je nu gewoon doen, laat haar maar aanklooien, je leven hangt er niet van af), aan jezelf kan werken. Dit is een situatie waar je veel slechter of veel beter uit kan komen, onafhankelijk van haar.

Denk in ieder geval niet, zoals de meeste mensen hier al zeggen, dat het 'belangstelling tonen' nu gelijk aan liefde is, want dat is in werkelijkheid een egoïstisch truucje om haar gevoelens te manipuleren (dat doe je niet bewust, maar zo werkt de menselijke psyche nou eenmaal), terwijl je dus eigenlijk naar jezelf moet kijken om erachter te komen waardoor zij niet alles kán geven, waarom haar gevoel niet sterk genoeg is. Wees geduldig, waarschijnlijk komt er met de tijd wel iets opdagen, bij jezelf of van haar kant, of van iemand anders. Geduld hebben is pijn lijden, maar het is altijd beter dan als een dolle stier gaan smsen, bellen, opzoeken, rondvragen, etcetera. Sterkte!

[ Bericht 19% gewijzigd door Ali_Kannibali op 27-07-2008 00:52:16 ]

Goed topic dit. Mijn vriend heeft het na bijna 3,5 jaar uitgemaakt, omdat hij "niet meer genoeg van mij houdt". We hebben nog contact, om de simpele reden dat ik te bang ben om geen contact te hebben. Maar dit is slopend voor mij. Ik ben iemand die ongeduldig is en duidelijkheid wil, en stel dan ook de meest domme "waarom?-vragen" aan hem. Dom, dom, dom. Die aanpak werkt dus helemaal niet.

Wel vertelt hij mij met enige regelmaat (het is nu ruim een maand uit) dat hij me mist, dat hij twijfelt aan zijn beslissing en dat er misschien een kansje is dat het weer goedkomt.

We hadden een heel goede relatie, waarvan een groot deel hebben samengewoond. Dat ging erg goed, we zijn ook naar elkaar toegegroeid wat betreft interesses, lifestyle en hobbies. Erg hard dus dat dit nu voorbij is. En ik heb er dus ook een beetje een acceptatieprobleem mee.

Dat alles helpt natuurlijk helemaal niks. Dus bij deze mijn besluit om niets meer van me te laten horen. Misschien leuk als we samen die uitdaging aangaan, dan weten we iig dat we niet de enige op de aardkloot zijn die hier even doorheen gaan.

Deal? :-)

quote:

Op woensdag 30 juli 2008 21:38 schreef Nomadje het volgende:
Goed topic dit. Mijn vriend heeft het na bijna 3,5 jaar uitgemaakt, omdat hij "niet meer genoeg van mij houdt". We hebben nog contact, om de simpele reden dat ik te bang ben om geen contact te hebben. Maar dit is slopend voor mij. Ik ben iemand die ongeduldig is en duidelijkheid wil, en stel dan ook de meest domme "waarom?-vragen" aan hem. Dom, dom, dom. Die aanpak werkt dus helemaal niet.

Wel vertelt hij mij met enige regelmaat (het is nu ruim een maand uit) dat hij me mist, dat hij twijfelt aan zijn beslissing en dat er misschien een kansje is dat het weer goedkomt.

We hadden een heel goede relatie, waarvan een groot deel hebben samengewoond. Dat ging erg goed, we zijn ook naar elkaar toegegroeid wat betreft interesses, lifestyle en hobbies. Erg hard dus dat dit nu voorbij is. En ik heb er dus ook een beetje een acceptatieprobleem mee.

Dat alles helpt natuurlijk helemaal niks. Dus bij deze mijn besluit om niets meer van me te laten horen. Misschien leuk als we samen die uitdaging aangaan, dan weten we iig dat we niet de enige op de aardkloot zijn die hier even doorheen gaan.

Deal? :-)

Deal.

quote:

Op dinsdag 22 juli 2008 13:19 schreef Pindaklaas het volgende:

[..]

Machtspositie... ik heb juist het idee dat zij die heeft.... want zij heeft me aan de kant gezet, maar volgens velen twijfelt ze misschien wel daarover... Ik zit nu dus voor mijn gevoel in de wachtkamer.. en ik heb nog vragen waarop ik wel een antwoord wil.... daarom wil ik wel contact leggen, maar ja

Tering, dan neem jij die machtspositie toch over? Je laat jezelf toch niet in de wachtkamer zetten

Oplossing: schrijf een brief, vertel hoe je er over denkt en zeg dat als je binnen veertien dagen niets terug hebt gehoord dat je verder gaat met je leven. Dan is het aan haar om te beslissen en zit aan jouw wachtkamerperiode een einddatum.

Maar goed, je zal dan natuurlijk wel een heel nederig briefje schrijven en dat moet je dan vooral weer niet doen. Gewoon rechttoe, rechtaan en rationeel vertellen hoe je vlag er bij hangt.