Wat maakt het leven het waard om het uit te zitten?

quote:

Op maandag 21 juli 2008 23:30 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Met uitzitten bedoel ik het leven leven totdat je streft met een oorzaak anders dan door eigen toedoen. Zelf uit het leven stappen zie ik niet als een vorm van uitzitten.

Ah, "door eigen toedoen", da's ook weer zoiets. Stel dat je een keuze maakt die uiteindelijk verkeerd uitpakt, en die je uiteindelijk indirect de kop kost. Is het dan ook "door eigen toedoen"?

Bijvoorbeeld: je geniet van het leven en gaat een keer lekker vreemd met je secretaresse. Vervolgens komt je vrouw erachter, dumpt je, pakt de kinderen van je af, je raakt van ellende aan de drank, aan de drugs zelfs, en sterft na anderhalf jaar een hele eenzame, treurige dood in de marges van het bestaan. En dat allemaal door die ene misstap. Is dat ook "door eigen toedoen"?

een verdwaalde R&P-er

iedereen heeft altijd een keuze dus niet miepen dan alles je is opgelegd en dat je geen keuze had... die heb je wel

quote:

Op maandag 21 juli 2008 23:39 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Dat is het niet, of dat zou het in ieder geval niet moeten zin. Ik ben overigens niet depressief, hoor. Niet iedereen die de zaken wat vanuit een negatieve invalshoek benadert is direct depri.

pessimisme en depressiviteit correleren wel.

verder zegt je OP genoeg

Gadveredamme. Pessimisten.

Het irritante is misschien wel- ookal zou je alles hebben wat je wenst, op dat moment besef je dat je het alleen nog maar weer kan kwijtraken, dus als je dingen hebt in je leven die je blij maken nu, geniet er zoveel mogelijk van

Vooral het einddoel is voor mij iets waar ik niet naar uit kijk, als ik oude mensen zie dan wil ik dat nooit zijn. Als ik zo'n oude oma/opa zie (soms achter een rollator), dan denk ik; my god it sux to be you.

[ Bericht 4% gewijzigd door Billary op 21-07-2008 23:57:12 ]

quote:

Op maandag 21 juli 2008 23:16 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Maar geldt dat niet vooral voor mensen die een leuk leven kunnen leiden? Die niet worden getergd door ziekte, armoede, gebrek aan acceptatie enzovoort? Ik zie wel eens leeftijdsgenoten veel plezier hebben en genieten van de meest eenvoudige dingen en dan denk ik, hoe doen ze dat? Het is voor mij een totale onmogelijkheid om iets dergelijks te beleven. Bedenk wel dat ik hier niet zielig aan het doen ben, hoor. Ik hoef geen medelijden. In dat geval zou ik naar R&P zijn gegaan. Het gaat mij vooral om een rationele benadering van één vraag der vragen.

Dat we we ons niet verwonderen om simpele dingen in het leven komt omdat men alles wil en bijna alles kan verklaren. Des te meer we weten des te saaier het leven wordt. We weten nu bijvoorbeeld wat onweer is maar zou het leven niet veel spannender zijn als we dat soort dingen niet zouden weten?

quote:

Op maandag 21 juli 2008 23:37 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Daar heb je wel een punt, maar laat ik dat dan aanvullen met rationeel onderbouwde waarde . Zo zou ik graag willen bijdragen aan een wereld waarin ieder mens elkaar accepteert zoals hij/zij is. Waarin iedere functie wordt gezien als een waardevol onderdeel van het geheel. Dat zou ik graag willen. Maar het idee dat het naief utopisch denken is, daar zakt mij de moed alweer van in de schoenen.

Als je graag wil bijdragen aan een wereld waarin ieder mens elkaar accepteert, dóé dat dan ook. Probeer het maar. Draag er maar aan bij. Ja, natuurlijk kun jij geen perfecte wereld creëren, in die zin is dat dus utopisch. Maar je kan er wel aan bijdragen. Jij kan wel het leven van heel wat andere mensen veraangenamen. Is dat niet zinvol genoeg voor je?

quote:

Op maandag 21 juli 2008 23:57 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Ik heb pogingen ondernomen daartoe hoor. Maar ik ben te vaak teleurgesteld en heb de hoop opgegeven. Of ik ben gewoon de verkeerde mensen tegen gekomen, dat zou kunnen natuurlijk.

Dan heb je duidelijk niet genoeg gedaan. Want zo moeilijk is het echt niet, hoor, om bij te dragen aan een betere wereld.

't Is een TS-bash-topic geworden

Het zijn de kleine dingen die het leven leuk maken.
Ik ga geen voorbeelden noemen, want daar is Fok het forum niet voor.
Verzin ze zelf maar, ik weet zeker dat je weet wat ik bedoel

quote:

Op maandag 21 juli 2008 23:59 schreef VonHinten het volgende:
't Is een TS-bash-topic geworden

waar is de bashing dan?

Ik zie geen bashing. Wel een aantal posts die het waard zijn voor TS om op in te gaan. Er staat bijvoorbeeld nog een interessante vraag van mij aan hem open.

quote:

Op maandag 21 juli 2008 23:39 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Dat is het niet, of dat zou het in ieder geval niet moeten zin. Ik ben overigens niet depressief, hoor. Niet iedereen die de zaken wat vanuit een negatieve invalshoek benadert is direct depri.

Interessante vraagstelling.
Waarom? ok ik geloof wel in reincarnatie en de verhalen dat als je er zelf uit zou gaan dat dit voor een volgend leven gevolgen zou kunnen hebben, dat het dan heel zwaar gaat worden oid.
Ik vind dat wel een leuke filosofie, of het waar is, is een tweede, maar het is wel een leuke fantasie. Verantwoording is een goede reden om er niet uit te stappen bv. als je kinderen hebt of een partner, een bedrijf. Weet ik veel wat andere mensen belangrijk vinden. Angst voor het onbekende kan een belemmering zijn. Ik las ooit een zin in een bepaald boek waarin men beweerde dat als de mensheid wist hoe het was na de dood, iedereen er meteen een eind aan zou maken zo mooi. Hahaha, dus dan is het maar goed dat we dat niet weten immers.
Liefde voor het leven zelf, of liefde voor jezelf, het zijn in de wereld, bestaan, dat gevoel, als je wakker wordt bv. Weer een nieuwe dag. het wachten op, iets bijzonders, dat beetje geluk bv. Of de liefde van je leven die dingen maken het leven toch mooi en waard om te zijn toch?

quote:

Op maandag 21 juli 2008 23:57 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Ik heb pogingen ondernomen daartoe hoor. Maar ik ben te vaak teleurgesteld en heb de hoop opgegeven. Of ik ben gewoon de verkeerde mensen tegen gekomen, dat zou kunnen natuurlijk.

Ik kom ook niet bepaalde de juiste personen tegen, die op een lijn zitten, met bv mijn filosofie, dat is wel vervelend idem. Je praat er mee maar niet omdat het bij je past, maar de personen die dat wel doen vind je niet zo snel.

God, familie, vrouw en kinderen, kennis, intellectuele en spirituele groei. En de mogelijkheid om na je dood het eeuwige leven te mogen proeven, met familie en gelijkgezinden.

quote:

Op maandag 21 juli 2008 23:08 schreef servus_universitas het volgende:
Het leven is aan mij opgedrongen.

Nee het is je geschonken flappie..

quote:

Wat maakt het leven het waard om het uit te zitten?

Alles! kijk om je heen en leer het te waarderen Henkie!

quote:

Op maandag 21 juli 2008 23:08 schreef servus_universitas het volgende:

Wat maakt het leven het waard om het uit te zitten?

omdat je nooit weet wat er morgen gaat gebeuren.

quote:

Op dinsdag 22 juli 2008 14:14 schreef Vandaag... het volgende:

[..]

omdat je nooit weet wat er morgen gaat gebeuren.

Dat vind ik een mooie oneliner
Je weet nooit wat het leven je morgen gaat brengen.
De meest mooie verrassingen gebeuren van het een op het andere moment. En juist wanneer je het het minst verwacht

emo waarde van topique is té hoog.

quote:

Op maandag 21 juli 2008 23:08 schreef servus_universitas het volgende:
Het leven is aan mij opgedrongen. Ik heb moeten accepteren dat ik tot het bestaan ben gekomen, dat ik ben geworden. Ik heb nooit een keuze gehad.

Zolang je dit tegen jezelf blijft zeggen, zul je in een negatieve spiraal blijven. Je zou je ook kunnen afvragen waarom je het zo benadert. Daarin ligt m.i. nml een groot deel van je 'probleem'.

quote:

Op maandag 21 juli 2008 23:08 schreef servus_universitas het volgende:En nu zit ik opgescheept met een lijdensweg, de pijnlijke onderneming die het uitzitten van het leven heet.

Is het alleen lijden en ellende? Of is het juist dat je door de ellende de mooie en waardevolle dingen in het leven kunt herkennen?

quote:

Op maandag 21 juli 2008 23:08 schreef servus_universitas het volgende:Maar natuurlijk, ik kan er op ieder gewenst moment een einde aan maken. Ik ben niet verplicht om door te gaan. Ik kan mijzelf aan een boom ophangen of mijzelf 's nachts voor de trein werpen. Maar dat zou ik niet over mijn hart kunnen verkrijgen. Uit liefde voor mijn dierbaren, uit angst voor de dood en een stille hoop dat ik ooit het geluk vind waarnaar ik de zoektocht al had opgegeven nog voordat ik er aan begon.

Je zou ook daadwerkelijk een stap op het pad van je zoektocht kunnen zetten ipv er enkel over te filosoferen.. de angst voor de dood is iets om van te leren, net als de dood zelf. En de liefde voor je dierbaren zou zo maar eens verkapte verlatingsangst kunnen zijn.

Al met al ligt het er maar net aan hoe je het leven bekijkt. Maar jouw eerste zin geeft voor mij iig aan dat daar de kern van de zaak ligt. het leven is aan mij opgedrongen - dan is het ook niet zo raar dat het leven je zwaar valt. Draai het eens om, het leven is een gift aan jou.. let the miracle work

quote:

Op maandag 21 juli 2008 23:08 schreef servus_universitas het volgende:Wat maakt het leven het waard om het uit te zitten?

Weten dat je niets weet en daar mee leren omgaan!

De kleine dingetjes Maar het is wel zo, dat maakt het voor mij waard om het uit te "zitten". En de grote dingen ook, gewoon alles. Ik ben er nu toch, beter er maar wat van maken dan maar.