Ik wil vrijheid in mijn relatie..

quote:

Op dinsdag 24 juni 2008 17:06 schreef ajwOnline het volgende:
Dank jullie wel voor deze genuanceerde meningen.

Jammer dat er verondersteld wordt dat ik nooit gepraat heb. Dat heb ik wel. ook hebben we beide therapie gevolgd. En ja; tuurlijk ik ben een slappeling. Toch goed om te weten hoe jullie hier over denken.
Bedankt!

Weglopen heeft geen zin. Als JIJ niet voor jezelf op durft te komen (en de plaat poetsen is NIET voor jezelf opkomen) zul je in elke volgende relatie DEZELFDE rol aannemen (JA OOK als je jezelf heel erg voorneemt dat nu eens helemaaaal anders te doen).
Het gevecht met jezelf zul je in DEZE relatie moeten voeren. Doe je dat niet dan zul je het gevecht met jezelf in de volgende relatie moeten voeren. En dat wordt nog veeeeeel zwaarder.
Want het is een gevecht met jezelf. Niet met je vrouw.

quote:

Op dinsdag 24 juni 2008 17:09 schreef ajwOnline het volgende:
Er zijn ook mensen die een andere uitweg hebben gekozen. Springen van een hoog gebouw (7sec echte vrijheid) of wachten op de trein. Gelukkig ben ik te laf om daarvoor te kiezen ;-)

nee DAAR worden je kinderen blij van.

Overigens is dat "ik wacht tot mijn oudste het huis uit is" ook een mooie uitvlucht om nu nog niets te hoeven doen.
Daarna kun je ook nog wel 4 jaar wachten tot de jongste het huis uit is.... (je wacht immers al 18 jaar...)

Mooi voorbeeld voor je kinderen ben je nu. 18 jaar jezelf als voetveeg laten behandelen en dan stiekum, als een dief in de nacht ervandoor gaan. ipv dat je je kinderen laat zien dat mensen en relaties WEL kunnen veranderen als je maar bereid bent er genoeg energie in te steken. Maar dat zal wel teveel moeite zijn en weer weggewuifd worden met het standaard "het heeft toch geen zin want..."

quote:

Op dinsdag 24 juni 2008 17:09 schreef ajwOnline het volgende:
Er zijn ook mensen die een andere uitweg hebben gekozen. Springen van een hoog gebouw (7sec echte vrijheid) of wachten op de trein. Gelukkig ben ik te laf om daarvoor te kiezen ;-)

7 sec echte vrijheid is overigens ook niet waar. Je weet immers dat er over 7 sec een keihard einde volgt. En afgebakende eindigheid maakt dat die 7 sec dus GEEN vrijheid zijn.

quote:

Op dinsdag 24 juni 2008 17:09 schreef ajwOnline het volgende:
Er zijn ook mensen die een andere uitweg hebben gekozen. Springen van een hoog gebouw (7sec echte vrijheid) of wachten op de trein. Gelukkig ben ik te laf om daarvoor te kiezen ;-)

Ow dwama.

quote:

Op dinsdag 24 juni 2008 17:06 schreef ajwOnline het volgende:
En ja; tuurlijk ik ben een slappeling. Toch goed om te weten hoe jullie hier over denken.
Bedankt!

Die opmerkingen had je kunnen verwachten, ik vind ze eerlijk gezegd nog reuze meevallen...

Maar om je "te helpen": smeer 'm, zeg tegen je vrouw dat je 'm taait, dit werkt niet, niet voor jou (goh) niet voor haar of de "kids"
Smeer 'm en ga allemaal verder, dit is vele malen kutter

Sterkte

quote:

Op dinsdag 24 juni 2008 17:06 schreef ajwOnline het volgende:
Dank jullie wel voor deze genuanceerde meningen.

Jammer dat er verondersteld wordt dat ik nooit gepraat heb. Dat heb ik wel. ook hebben we beide therapie gevolgd. En ja; tuurlijk ik ben een slappeling. Toch goed om te weten hoe jullie hier over denken.
Bedankt!

wat kwam er uit die therapie dan? Ik kan me niet voorstellen dat als je dit aan een therapeut voorlegt dat hij dan zou adviseren als een dief in de nacht te vertrekken. Misschien moet je er nog wat sessies aan vast plakken en daar bespreken wat je nu hier op fok zet.

Wat betreft dat uitstellen tot je zoon uit huis gaat

Onnodige uistel en excuuszoekerij. Als hij net uit huis is is zijn leven al moeilijk genoeg, de last om dan je moeder en zusje op te moeten vangen is dan ook geen pretje (heb het meegemaakt bij een vriendin). Beter nu zodat je kinderen na de zomer het ergste gehad hebben en relatief rustig het volgend studiejaar in kunnen.

getsie wat een drama allemaal... en dat overkomt je allemaal maar zomaar...

quote:

Op dinsdag 24 juni 2008 17:25 schreef Vandaag... het volgende:

[..]

wat kwam er uit die therapie dan? Ik kan me niet voorstellen dat als je dit aan een therapeut voorlegt dat hij dan zou adviseren als een dief in de nacht te vertrekken. Misschien moet je er nog wat sessies aan vast plakken en daar bespreken wat je nu hier op fok zet.

Wat betreft dat uitstellen tot je zoon uit huis gaat

Onnodige uistel en excuuszoekerij. Als hij net uit huis is is zijn leven al moeilijk genoeg, de last om dan je moeder en zusje op te moeten vangen is dan ook geen pretje (heb het meegemaakt bij een vriendin). Beter nu zodat je kinderen na de zomer het ergste gehad hebben en relatief rustig het volgend studiejaar in kunnen.

Zodat de kids vervolgens zich jarenlang om hun depressieve vader moeten bekommeren en dus NIETS van hun studie terecht brengen? Want laten we wel wezen. Meneer is nu gewoon een slappeling die over zich heen laat lopen en de schuld op zijn vrouw kan afschuiven.
Als ie ervandoor gaat en op zichzelf gaat wonen zal ie merken dat ie niemand de schuld kan geven maar nog steeds dezelfde slappe zak is. Dan volgt een val in een heeeele diepe put.

Nee, blijf maar zitten waar je nu zit en bespaar je kinderen die ellende.

ja mooi he?

quote:

Op dinsdag 24 juni 2008 17:30 schreef ajwOnline het volgende:

[..]

Tuurlijk niet. Ik heb het allemaal zelf gedaan. Dat weet ik ook wel. Maar jullie hebben gelijk. Fijn dat er zoveel eerlijke en open mensen zijn.

wel een erg bitse foto trouwens..

al weer andere vrouwtjes aan het uitchecken?
Je zegt jullie hebben gelijk.
Maar wie dan? Want er zijn er die je adviseren weg te lopen en er zijn er die je adviseren te blijven en eindelijk eens volwassen te worden.
Wat ga jij doen?

quote:

Op dinsdag 24 juni 2008 17:28 schreef DoctorB het volgende:

[..]

Zodat de kids vervolgens zich jarenlang om hun depressieve vader moeten bekommeren en dus NIETS van hun studie terecht brengen? Want laten we wel wezen. Meneer is nu gewoon een slappeling die over zich heen laat lopen en de schuld op zijn vrouw kan afschuiven.
Als ie ervandoor gaat en op zichzelf gaat wonen zal ie merken dat ie niemand de schuld kan geven maar nog steeds dezelfde slappe zak is. Dan volgt een val in een heeeele diepe put.

Nee, blijf maar zitten waar je nu zit en bespaar je kinderen die ellende.

Ik dacht dat hij toch wel zou gaan. En dan is uitstel tot het begin van het school/studiejaar imo niet beter voor de kinderen.

Dat het een slappe zak is ben ik verder met je eens

quote:

Op dinsdag 24 juni 2008 17:45 schreef Aneurism het volgende:
Dit doet me trouwens aan die film denken waarbij een 45 jarige monteur in een tractorfabriek ineens vrouw wil worden: Omdat hij zichzelf wil zijn.

Biecht maar op TS, je wilt liever de hele dag in jurken lopen. Niet?

wel erg ver gezocht

quote:

Op dinsdag 24 juni 2008 17:06 schreef ajwOnline het volgende:
Dank jullie wel voor deze genuanceerde meningen.

Jammer dat er verondersteld wordt dat ik nooit gepraat heb. Dat heb ik wel. ook hebben we beide therapie gevolgd. En ja; tuurlijk ik ben een slappeling. Toch goed om te weten hoe jullie hier over denken.
Bedankt!

wat heb je nu besloten?
weggaan of blijven?
wachten tot zij weggaat?

quote:

Op dinsdag 24 juni 2008 17:53 schreef ajwOnline het volgende:

[..]

Zeker niet. Ook ben ik niet bij nader inzien homo ofzo. Ik ben best gewoon eigenlijk. En ik ben er van overtuigd dat er vele mensen zoals ik rondlopen. Alleen zetten zij hun verhaal niet open voor de wereld..

helaas zijn is denk ik wel meer mensen in deze situatie die vast blijven zitten in een relatie die niet
werkt ''omwille'' van de kinderen, ook al denk ik dat dat vaak toch onbewust een smoes is om de
realiteit niet onder ogen te willen / kunnen zien en om de narigheid van scheiding etc. te vermijden.

ik vindt wel dat je hier een punt hebt.

huh waar heb je het allemaal over ajwonline, open zijn enzo, jezelf zijn??????????????? ik bedoel je bent jezelf want je zit niet in een ander z'n lichaam, of wel soms. Dus ik zou zeggen! als de kids onder de 18 zijn blijf bij elkaar, en ga wat meer met de flow want je hoeft niet naar al die principes van openheid en een gevoel van jezelf zijn te leven. Weet wat je hebt, en doe het ermee, want een huwelijk is niet niks met kids erbij. Dus maak niet zo'n fout, ik zou doorbijten, er zijn wel moeilijkere dingen. Succes.

quote:

Op dinsdag 24 juni 2008 17:53 schreef ajwOnline het volgende:

[..]

Zeker niet. Ook ben ik niet bij nader inzien homo ofzo. Ik ben best gewoon eigenlijk. En ik ben er van overtuigd dat er vele mensen zoals ik rondlopen. Alleen zetten zij hun verhaal niet open voor de wereld..

Je vrouw controleert je in alles.. en volgens mij gaat het je daarbij niet in de eerste plaats om het 'jezelf kunnen zijn' of je anders kunnen uiten, maar meer om de vrijheid te hebben dat eventueel te kunnen doen.
Als je die ruimte wilt creëren en meer wilt zijn dan je nu bent moet je inderdaad tonen dat je balls hebt.
Ga de confrontatie aan. Zeg dat je het zat bent, maar ga niet weg.

Als je vrouw na de confrontatie en ultimatums bij je weg wil - zo be it.
Dan heb je het in ieder geval geprobeerd.

Je kinderen zijn trouwens heus ook niet stom en die willen liever dat beide ouders gelukkig zijn, maar alleen als het echt is.

ugh ook als het niet echt is gewoon bij elkaar blijven hallo wat is dat nou

Waarom mag je eigenlijk niet weg van haar? Nadat het vreemdgaan en je vluchtplan uitkwam, heeft ze je niet weggestuurd. Waarom niet?

[ Bericht 5% gewijzigd door cinnamongirl op 25-06-2008 10:04:15 ]

@Ajwonline

Voor jou heb ik speciaal een account aangemaakt, omdat ik zo'n situatie van dichtbij heb meegemaakt. Misschien kan ik je ook wat helpen hier...

Ik begrijp heel goed dat je wilt 'uitbreken' en jezelf wilt zijn. Al die jaren heb je jezelf onderdrukt doordat een sterkere persoonlijkheid je heeft overheerst en gemanipuleerd (Misschien zonder dat ze het door heeft...).

Ik kan je vertellen dat het mogelijk is om jezelf te leren zijn zonder dat je je vrouw en kinderen hoeft te verliezen.

Je vrouw is niet gewend dat jij je mening geeft. Toen ze je ontmoette was zij waarschijnlijk degene die wat zelfverzekerder was dan jij. Eigenlijk heeft ze toen geen realistisch beeld van je mee gekregen, omdat je het toeliet om zoveel van jezelf op te offeren, om haar maar gelukkig te houden.

Stap één is om ook HAAR bewust te maken van het feit dat je jezelf niet kan zijn. Misschien zijn er ook dingen die zij doet die jij niet zo leuk vindt, maar ze wel altijd toelaat. Hoe zou zij het vinden als ze dat niet meer mocht doen? Confronteer haar daar eens mee, zonder meteen ruzie te maken. Dingen die voor haar vanzelfsprekend zijn, haar vrijheden...hoe zou ze het vinden als jij daar ineens moeilijk over gaat lopen doen?

Even wat vragen:

1. Laat ze met letterlijke woorden weten dat ze bepaalde dingen die je leuk vindt afkeurt of doet ze dat met blikken of andere vormen van manipulatie?
2. Hoe staan je schoonouders tegenover jou? Is die band altijd positief geweest? Hebben ze je vanaf dag één geaccepteerd?


Tot zover even...

[ Bericht 3% gewijzigd door iksnapje op 25-06-2008 11:19:46 ]

@iksnapje, wees niet zo zeker, misschien vindt zijn vrouw het wel prettig als hij wat straighter en mannelijker wordt. Voelt zij zich ook vrouwelijker. Niets is zo erg als iemand die alles maar over zich heen laat gaan en nooit initiatief neemt

Dit topic doet me toch zo denken aan dat fragement van daar vliegende panters, die 3 vaders die onder juk van hun moderne vrouw leven

God, wat ben ik blij dat ik niet zo ben zeg.

@Manono
Ik ben het met je eens dat een vrouw dat doorgaans verlangt. Dat is zeer begrijpelijk. Maar dan moet een vrouw dat wél op de juiste manier te kennen geven, zonder de man te manipuleren, te dwingen, uit te kafferen, etc...Want dan bereik je dus alleen maar dat zo'n man als AjwOnline dingen STIEKEM gaat doen...

@Honda1990.
Check, gezien! Lachen hoe ze op de 'discovloer' al hun frustraties uitten...

quote:

Op woensdag 25 juni 2008 10:42 schreef iksnapje het volgende:
@Manono
Ik ben het met je eens dat een vrouw dat doorgaans verlangt. Dat is zeer begrijpelijk. Maar dan moet een vrouw dat wél op de juiste manier te kennen geven, zonder de man te manipuleren, te dwingen, uit te kafferen, etc...Want dan bereik je dus alleen maar dat zo'n man als AjwOnline dingen STIEKEM gaat doen...

Het ligt niet aan haar, het ligt aan hen samen. Wel erg gemakkelijk om hem slachtoffer te maken, imo.

@Darkelf: Heb je een slappe-mannencomplex ofzo? Het valt wel op.
@Zovty: whehe heh heheh hehe hehe he.

@TS: als je dan toch in de spiegel hebt gekeken en erachter bent gekomen dat je de afgelopen jaren een slappe kneus was, die over zich heen liet lopen, waarom wil je het dan ook op diezelfde manier oplossen? Het is nogal infantiel om zo stiekem een uitweg te zoeken. Zoek de confrontatie, ga uit elkaar, maar doe dat dan wel gewoon in overleg. Dan laat je tenminste zien dat je nog enigszins man bent.

@Miss_Sly

Ik beweer ook niet dat het maar aan één persoon ligt. Het is een proces, vaak voortkomend uit angsten.

quote:

Op dinsdag 24 juni 2008 17:09 schreef ajwOnline het volgende:
Er zijn ook mensen die een andere uitweg hebben gekozen. Springen van een hoog gebouw (7sec echte vrijheid) of wachten op de trein. Gelukkig ben ik te laf om daarvoor te kiezen ;-)

Doe eens niet zo zielig....
Dit heb je echt aan jezelf te danken, je hebt echt zelf over je heen laten lopen.

En ipv steeds zieliger te gaan doen kan je beter gewoon eens boos worden en zeggen tot hier en niet verder.
Verdomde goed nadenken over wat je dan wel wil met je leven, doelen stellen en erachteraan gaan.

Beetje achter iemands rug om vreemdgaan, stiekum ertussenuit glippen is geen vrijheid, dat is niet meer dan een beetje rellen in je eigengemaakte gevangenisje, schraap jezelf bij elkaar en hou op met anderen de schuld geven van jouw eigen rotgevoel.

Doe er wat aan, zeg echt letterlijk tot hier en niet verder, zorg dat je goed hebt uitgedacht wat je wil en leg dat op tafel, niet om daarover tot een compromis te komen, maar dat dit is hoe het voor jou gaat worden, punt uit.

Zeg ik wil scheiden als dat is wat je echt wil, niet wachten tot zoonlief weg is, nu handelen, niet weer uitstellen, want als je in dezelfde lijn doorgaat als in die afgelopen jaren dan is uitstel afstel.
Voor zoonlief is het ook kut als hij uit huis is, dat maakt weinig uit, kut blijft het als je erachter komt dat je ouders niet meer bij elkaar willen zijn, maar als het onvermijdelijk is kan het er maar beter vlotjes doorheen gaan.

Ga eens achter de tafel zitten met een fiks stuk papier en schrijf eens op wat jij wil in het leven en denk eens na hoe je daar kan komen, ga eens nadenken over wat je echt wil, want de hobby's die je noemt in de OP zouden geen enkel probleem moeten zijn, waarschijnlijk niet eens binnen deze relatie.
Ik neem aan dat het niet alleen om wat hobby's gaat, maar ook vooral over hoe je jezelf ziet, als een ja-knikker op dit moment, een hondje aan een lijn, wat ga je eraan doen, wie ga je worden ipv dat, hoe ga je daar komen?

Weet wel dat scheiden het probleem met jezelf niet oplost, weglopen heeft nog nooit een probleem opgelost.
Je zal aan jezelf moeten werken, je zal deze relatie af moeten sluiten als je op normale voet verder wil, al is het alleen voor de kinderen.
Alles gewoon laten vallen en wegrennen is geen optie als je met jezelf verder wil en met je kinderen.

Dus hou op met dat gesntter en geef jezelf een fikse schop onder de kont, ga wat doen, beslis wat je wil en hoe je dat gaat doen.

quote:

Op dinsdag 24 juni 2008 19:19 schreef Elfy het volgende:


Je kinderen zijn trouwens heus ook niet stom en die willen liever dat beide ouders gelukkig zijn, maar alleen als het echt is.

Vraag jij maar eens aan een kind wat hij liever heeft, mama en papa die alleen maar fatsoenlijk met elkaar omgaan en bij elkaar zijn of een papa en mama die gelukkig zijn, maar niet bij elkaar.

Het antwoord zal je verbazen meestal, want ze willen niets liever dan paps en mams bij elkaar.
Maar soms moet je doen wat het beste is en als je er echt niet uitkomt dan moet je soms gewoon gaan en dan leren de kinderen op ten duur wel dat het eigenlijk beter was.

Maar mijn mening, loop nooit te snel weg, wat wil je je kinderen leren, wil je ze leren op te geven, of dat problemen er zijn om opgelost te worden?

quote:

Op dinsdag 24 juni 2008 17:06 schreef ajwOnline het volgende:
Dank jullie wel voor deze genuanceerde meningen.

Jammer dat er verondersteld wordt dat ik nooit gepraat heb. Dat heb ik wel. ook hebben we beide therapie gevolgd. En ja; tuurlijk ik ben een slappeling. Toch goed om te weten hoe jullie hier over denken.
Bedankt!

goed ook dat je dat niet eerder geopperd hebt. Anyway, achter de rug van je vrouw om een huurhuis regelen om vervolgens je gezin er dan maar mee te confronteren, is het lafste wat je kan doen.

Dus ben je een laffaard....

quote:

Op dinsdag 24 juni 2008 12:49 schreef ajwOnline het volgende:
...

Tsja over het geld; Ik heb nooit over het geld kunnen beschikken. Wel heb ik een bankpas en creditcard, maar ik heb er nooit zo'n belang aan gehecht. Totdat ik besefte dat ik weg wilde. Een jaar geleden geprobeert er uit te stappen. Postbus genomen, kluisje gehuurd, wat (persoonlijk) spullen veilig gesteld en een bankrekening geopend. At the end zelfs een huurhuis geregeld. Maar toen moest er geld komen. En daar ging het mis. Ze kwam er te vroeg achter, en het huis ging aan mijn neus voorbij..

Dit snap ik niet TS.
Je had het huurhuis al geregeld, wat maakt het dan uit of je vrouw er op dat moment achter komt?

Ik mag toch aannemen dat je werkt voor een salaris, en dat je dat salaris op een rekening kunt laten storten naar jouw keuze?

Net op het moment dat je onafhankelijkheid had bereikt blafte je vrouw en durfde je niet meer? Weet je zeker dat het probleem wel financieel was? Want als je alles al geregeld had is het toch gewoon een kwestie van een matrasje in je nieuwe huis leggen en gewoon niet meer terug naar het huis van je vrouw gaan?

quote:

Op woensdag 25 juni 2008 12:03 schreef zwaaibaai het volgende:

[..]

goed ook dat je dat niet eerder geopperd hebt. Anyway, achter de rug van je vrouw om een huurhuis regelen om vervolgens je gezin er dan maar mee te confronteren, is het lafste wat je kan doen.

Dus ben je een laffaard....

Wat is het wezenlijke verschil tussen eerst iets regelen en daarna de bom droppen, danwel de bom droppen en daarna iets regelen?

Heeft iemand in dit topic nog de illusie dat TS een relatieprobleem heeft dat met praten opgelost kan worden?

Niet bij elkaar passen, midlifecrisis, verloren jeugd inhalen, geef het beestje een naam. Feit blijft dat twee mensen niet veel meer bij elkaar te zoeken hebben, dus waarom dan nog over de vorm steggelen? TS moet gewoon oprotten. Dat gaat een vervelend proces worden voor beide partijen en daarna gaat het weer beter. Zo is die leventjuH.

quote:

Op woensdag 25 juni 2008 12:34 schreef Roquefort het volgende:
Ik mag toch aannemen dat je werkt voor een salaris, en dat je dat salaris op een rekening kunt laten storten naar jouw keuze?

Die mag ie inderdaad wel even uitleggen, als ik nu opsta en regel dat mijn salaris naar een andere rekening moet staat het de eerstvolgende storting daar op.

quote:

Op woensdag 25 juni 2008 10:47 schreef Kreator het volgende:
@Darkelf: Heb je een slappe-mannencomplex ofzo? Het valt wel op.
@Zovty: whehe heh heheh hehe hehe he.

@TS: als je dan toch in de spiegel hebt gekeken en erachter bent gekomen dat je de afgelopen jaren een slappe kneus was, die over zich heen liet lopen, waarom wil je het dan ook op diezelfde manier oplossen? Het is nogal infantiel om zo stiekem een uitweg te zoeken. Zoek de confrontatie, ga uit elkaar, maar doe dat dan wel gewoon in overleg. Dan laat je tenminste zien dat je nog enigszins man bent.

Hm.... heb het eerste berichtje gelezen, meteen naar de laatste paginga en hier wil ik snel even op reageren.

Meneer was in ieder gevan niet zo slap om te hoeren en te snoeren.
Nu hij de prijs ervoor moet betalen, wil hij op een gemakkelijke manier van zijn verantwoordelijkheden af.

quote:

Op woensdag 25 juni 2008 10:47 schreef Kreator het volgende:
@Darkelf: Heb je een slappe-mannencomplex ofzo? Het valt wel op.

neuh hoor, zag toevallig dit topic en vond TS nogal jankerig

quote:

Op dinsdag 24 juni 2008 17:09 schreef ajwOnline het volgende:
Er zijn ook mensen die een andere uitweg hebben gekozen. Springen van een hoog gebouw (7sec echte vrijheid) of wachten op de trein. Gelukkig ben ik te laf om daarvoor te kiezen ;-)

Jankzak

Je wil zelf ook helemaal niet bij je vrouw weg je kan waarschijnlijk niet eens voor je zelf zorgen als je het zou moeten .

Ga weer bij je moeder wonen,



[ Bericht 1% gewijzigd door Re op 25-06-2008 18:25:05 (nee dat hoefde niet idd) ]

-edit- ook niet nodig

[ Bericht 80% gewijzigd door Re op 25-06-2008 18:52:08 ]

quote:

Op vrijdag 20 juni 2008 08:49 schreef Armageddon het volgende:
Hoe stop je deze relatie? Wat dacht je er van om je spullen op te pakken en bij een goede vrind/hotel/vriendin in te trekken totdat je wat voor jezelf hebt. Wegwezen zeg ik je! Dit had je drie jaar geleden al moeten doen. Met de kinderen komt het wel goed.

Idd. Je bent toch geen loser die verantwoording af dient te leggen Gaat echt te furr...

quote:

Op woensdag 25 juni 2008 10:42 schreef iksnapje het volgende:
@Manono
Ik ben het met je eens dat een vrouw dat doorgaans verlangt. Dat is zeer begrijpelijk. Maar dan moet een vrouw dat wél op de juiste manier te kennen geven,

Nehee, je snaptnie, als hij het doet omdat zij het kennen geeft is het nog her call

[ Bericht 8% gewijzigd door Manono op 26-06-2008 02:07:05 ]

quote:

Op woensdag 25 juni 2008 18:21 schreef Pony-Lover het volgende:

[..]

Jankzak

Je wil zelf ook helemaal niet bij je vrouw weg je kan waarschijnlijk niet eens voor je zelf zorgen als je het zou moeten .

Ga weer bij je moeder wonen,

leuk voor zijn moeder

wat is er zelfingenomen aan vinden dat als een dief in de nacht je gezin verlaten laf is